| |
 |
17 ňktober om 20:22 |
| |
Ut ging om un kilo gehak
Fanmiddach fan 15.00 uur tňt 16.00 uur had maat Kees Poiesz foar oans tegare één fan’e banen fan tennisfereneging NOMI an ’e Pim Mulierstraat ouhuurd. Sumar op un doadgewoane frijdachmiddach midden in ňktober.
Mar foar mij was ut nyt doadgewoan, earder bútengewoan en wel om’e fňlgende reden: Ik had tňt fanmiddach 3 uur nňch noait fan myn leven un tennisracket in’e haan had. Wel us un moai fers over tennissende dames an’e Korte Vreugde skreven. Dat was myn bining met tennis.
Dęr is nou ferandering in kommen, ik hew fanmiddach myn earste wedstryd speuld! Fantefoare had ik met myn groat freet teugen Kees seid dat ik um selfs sonder racket fan’e baan fege sú.
Groatpraat natuurlek, su as De Man fan Staal,un andere maat, fanmňrren onder ut koffydrinken al teugen mij seid had. ‘Dat gaat dy noait lukken, ňf dan mut ut wel un hele minne tennisser weze.
Nadat Kees mij de noadege anwiezings geven had węr’t ik staan moest, dat ik altyd 2 ballen bij mij hewwe moest en nňch feul mear dingen dy’t ik moest. Ik was ut na un paar klappen al fergeten, ut was puur overleve dęr an’e Pim Mulierstraat.
Gelukkech was oans aller Age B. der ok bij om mij mentaal te ondersteunen én foto’s te nimmen, wat hij dan ok in groate antallen deed. Age fond ut klik-klakken fan ’e Canon nňchal ferslavend loof ik.
Over de wedstryd ( nou ja, dat is wel un heel groat woard) kan ik kňrt weze. Ik kwam der hieltyd beter in, mar kon nyt foarkomme dat Kees met 6-1 en 6-2 an ut langste end trňk.
Fantefoaren hadden we oupraat dat de winner un kilo half om half gehak fan ’e Poiesz krije sú. Kees had ferdomd nyt eens un kilo metnommen, su seker was hij fan syn saak!
Laat mij der nyt moeilek over doën: Hest ut dik ferdiënd Kees! Fan harte. Ut het seker nyt myn laatste kear op ut gravel fan NOMI weest. We wurdden heel gastfrij der de frijwilligers fan NOMI ontfongen met o.a. bitterballen en stukjes frikandel. Nyt te min!
 |
| |
