| |
 |
19 april om 13:16 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 18 april
Jawohl!
Op 6 april, sumar un woënsdachavend, naar Teater De Lawei in Drachten weest. Dat deed ik fanself nyt sumar, ut was wel un bewuste keus. Stef Bos trad der op met syn solprogramma ‘Bloemlezing 2022’, un intieme foarstelling węrbij’t de taalfirtuoas allienech achter syn piano op ut poadium der mar met ręde moest.
In moaie poëtise sinnen wurdde ut programma ankondegd as ‘een laboratorium voor nieuwe songs’ ňf nňch fraaier ‘een haven voor ouder werk’. Niks mis met dy prikkelende reklameslogans foar ut programma.
Even goëd begripe, dit is gyn resęnsy fan myn kant, nee ik brúk dizze inleiding foar wat Stef Bos dy avend over taal fertelde. Dat hij un op en tňp provinsiaal is dy’t de liefde foar de eigen taal út de regio hooch in ut faandel het. Want taal is een stukje van je identiteit.
Fertel mij wat Stef Bos, folkomen met dy eens. Of ut nou de taal fan myn moeke is, Drents ňf de taal fan myn fader, Frysk. Ik weet węr’t ik wech kom. Ut Sneek en dęrdeur weet ik ok węr’t ik naar toe toe wil. Dat foëlt mear as joppech. Ik bin wies met myn jongestaal ut Snekers!
Toen ik nňch in’e Hommerts an skoal stond, an de Van Haersma Buma Skoalle, was ut foar mij dúdelek dat meartalechheid absolúte rykdom is. Joop de Boer saleger, geweldech pedagooch en hoofdmeester fan de Van Haersma Buma Skoalle was ok un taalman pur sang. Ut was dęrom ok nyt su ferwňnderlek dat oans skoal as één fan de earste dry skoalen in Fryslaan metdeed an ut pilotprojekt de 3-talege skoalle: Frysk, Nederlaans ( Hollaans dus) en Engels.
Dy earste twee talen waren nyt su’n groat probleem foar mij en myn kollega’s, mar foar ut Engels moesten we tňch wel wear even in de skoalbanken teruch. Dat gebeurde in Liwwarden dęr’t we met nňch un antal kollega’s fan de andere 3-talege skoalen les kregen in ut geven fan Engelstalech onderwies. De kňrtste klap was dat we un komplete onderdompeling in ut Engels krije súden.
Een fan myn sear waardearde kollega’s, ik noem har naam met eare, was Cobie Wempe. Fan oarsprong un echte Liwwarderse, dy’t un paar jaar ouwer was as de measten fan oans. Cobie sat dus ok wear in de skoalbankjes.
De learaar Engels, ik weet nyt mear ňf ut un native speaker was, fertelde wat de bedoëling fan de lessen Engels weze sú. Dat was in ieder gefal konsekwent ut Engels in de les brúke en dat we over dy taaldrempel heen moesten. Uteraard mekaar nyt útlache bij un klein foutsje. Durve!
‘Do you understand, we respect each other’. Nou dęr was dúdelek. gyn woard Fraans an. ‘So then we nou start our English conversation. Do you understand me mrs Wempe?’
En Cobie was su gespannen, se sat der helemaal klaar foar en wú gyn fouten make. Cobie flapte der futdaleks lúd en dúdelek út: ‘JAWOHL!’
Ferbijsertering alom, dy’t un splitsecond duurde, toen barstte de hele groep in lachen út de tranen biggelden oans over de wangen, inklúsyf bij dy fan de teacher. Ut seit alles over oans identiteit, gefoël foar húmňr en gefoël foar taal!
Cobie Ai Luf Joe!
|
| |
