dagboek > overzicht
Dagboek jannewary 2005
 
31 jannewary om 16:43
  Op de dach dat Hare Majesteit har jaardach fiert, lêch ik op bêd te rachelen te kuchen en te switten. Ondertussen krij ik fia de mail goëd bedoëlde advizen om ut grypfirus an te pakken.
De Stellingwarver ‘dokter’ Johan het un wel un probaat middel in de anbieding:
“ Wat is 't wat! Stoom ie wel? Ik doe dat altied boven een schaoltien hiet waeter mit wat zoolt d'r in. Now ja, laot je mar even lekker verwennen. En ik hebbe iene troost: et gaot weer over! “

‘Stoom ie wel?’ Ferdomd ik hew oulopen saterdach de hele mòrren in wolken fan stoom staan en dêr hew ik ut fan wech kregen! Mar goëd Johan, ik hew met de snòtkoker boven un ‘schaoltien’ gloeiend heet water hongen. Nyt met sout, mar met un klodder ouwerwetse dampo der in. Mut helpe wille!

Foar de derde kear belde Omrop Fryslân TV, diskear met ut swoele stemgelúd fan Douwe H. deur de telefoan, òf ik woënsdachavend tegare met Arjan Hut foar de kamera wil. Ut programma onderdeel gaat over ut stadsdichterskap fan Liwwarden. ‘Onder foarbehoud’ sei Douwe der nòch bij. Laat dat ‘onder foarbehoud’ der mar achter wech, ik mut earst mar us beter wurde en dan komt de rest wel wear. Ik krúp nau gau wear onder ut dekbêd. Siik is siik.
Bij ut dachboekfragment fan eargister het webmaster Gerke de foto’s fan Wim en Kerst setten. Mannen bedankt!
 
30 jannewary om 16:02
  Normaal komt snòt allienech mar út je neus, mar bij mij komt ut fandaach út de ogen, de oren en nyt te min út de neus. Met andere woarden ik bin su min as pudding en de leke-diagnose is: Van der Veer is su half as't mar kan.
Op bêd dus! De grypgòlf fan myn klas,oulopen week waren der ses fan de twaalf learlingen siik, gaat mijn deur nyt foarbij. Bah!
 
29 jannewary om 15:06
 

Wolken, stoomwolken fan nostalgy dreven fanmòrren boven ut machtech moaie restaurearde stasjon fan Sneek. Uteraard tochtte ut op Perron één toen even foar tien uur de stoomlokomotyf Baureihe 52 binnendenderde. Onder groate publike belangstelling onthulde burgemeester Arno Brok ut nieuwe pronkje fan de stad: de ouwe Sik 323, dy’t deur Wim Hoekema na tientallen jaren wear thúsbrocht is. Inne skaduw fan ut in neo-renaissance styl optrokken stasjonsgebou het de Sik fan Wim un gouden plakje kregen. Su groats as un kyp met fier poaten ston Wim na de onthulling fan de Sik tussen Kommissaris fan ’e Koanegin Ed Nijpels en Arno Brok in. Syn frouleke kollega’s fan buurgemeente Wymbrits, met fatastys spandoek, floaten en joelden Wim toe as un Super Bobo. En terecht! Ik docht even dat Wim un lintsje krije sú fan Nijpels, mar de warme woarden fan Ed an ut adres fan Wim waren nòch feul mear weard as ut speldsje fan Bea. Un dach met un gouden rantsje foar dizze sympatike Sneker. Ok de opening fan nieuwe Nasjonale Modelspoar Museum was un aardege happening. Un ander hoogtepunt was de rit, dy’t ik tegare met maat Jan H. ( as notoire swartriders!!) in de VIP-kûpé metmake mocht. Arno Brok was foar dizze gelegenheid in un skattech kondukteurspakje stoken! Onderwech richting Workum, ke-dek-ke-deng ke-dek-ke-deng, flitsten der flarden fan un nieuw fers deur myn hoofd. Koaleboer Van der Molen, an ut spoar. Vaartjes in syn swart mesjester NS-werkpakje dy’t de spoarbomen opdraaide. Frou Lemke in ut witte wachtershús an ut matsjekloppen. En de loc blies wolken fan genot over de Súdwesthoek, ondertussen sat ik ontspannen te lurken an un lekker bakje koffy en haffelende in brúne en witte broadsjes om. Ut leven was fanmòrren feest, en we hewwe self de slingers ophongen. En Wim sach ut. Ut was goëd en Wim lachte de tannen bloat!

Maandach un seary foto’s fan dizze bysondere gebeurtenissen op dizze bysondere dach. Want de site en ut dachboek fan www.henkvanderveer.nl binne op’e kòp ou un jaar ‘on line’. Dat laaste is nyt Snekers, mar wat kan’t skele at je haar mar goëd sit. Alle lezers fan ut dachboek bedankt foar jum felisitasy’s met dit jubileum, ut doët mij goëd. Heel goëd, we gaan gewoan deur want Sneek het wat. Het wat mear as de Sneeker Meer!



 
28 jannewary om 17:16
  Wat un griize dach fandach. Dêrom mar even un moaie Sneker bijnaam dy't ik fanne week fan één deurkreech. Se woande op ut Groatsaan en was altyd behongen in ut goud. At se dan deur de stad liep seiden Snekers: 'Kyk dêr loopt ut GOUDEN KALF òk wear!'
Wie mear fan dy moaie Sneker bij- òf skeldnamen het, ik hou my anbefoalen. Mail mar. Uteraard garandear ik diskresy!

Fanmiddach bij Harrie E. op de FP-redaksy weest, hij hat wear un aardech sjoutsje foar mij. In 'e krokusfekaansy, mach ik un dach naar Amelaan om dêr un eilanner te interviewen. 'Kom ie ook noch us búten de grênzen fan Sneek', sei de import-Stellingwarver. Gelyk hest Harrie.

Foar Wim H. is ut mòrren de groate dach, dan sal bij ut stasjon in Sneek Wim 'syn' Sik 323 om 10.00 uur onthuld wurde. We salle der seker bij weze Wim!
 
27 jannewary om 19:02
  Ut nieuws dat Arjan Hut fanmòrren de earste stadsdichter fan Liwwarden wurden is, is foar mij un ferrassing. Ik hat écht docht dat ut Anne Feddema wurde sú. Mar goëd Arjan is jong en dy Liwwarders wille wat. Ik hew Arjan wel un geluksmailtsje toestuurd. Hij mut syn bêst mar doën in de kommende twee jaar. Ik hoop anders wel dat ie òk andacht an ut Liwwarders bestede sal.

Fanmòrren met myn kyndes naar de Weduwe Joustra op ut Kleinsaan weest. We hewwe dizze week un projekt over ferslaving. Ik docht, dan mutte dy kyndes òk siën wêr de drank maakt wurdt. Se fonnen ut mar wat interessant. G. mòcht met syn ferkouden snòtkoker boven un fat krúdebitter hange. Hij rachelde spontaan un groënéén fan achter út de stròt. 'Het komt lekker los', sei G.! En dat terwyl ik nòch su op ut hart bonnen hat: jum fatsoën houwe...!

In de Friesland Post, dy't ik fandaach kreech, un prachtech moai opmaakt stuk over Anton B. De foto dy't Robert Posthumus bij ut stuk plaatst het is fan groate klasse! In ut skimerdúster un Havank-achtech figuur, met op de achtergroan ut Klein- òf Groatsaan in Sneek. Bist un tòpper Posthumus!

Ondertussen bin ik bezech met ut skrieven fan deel dry in de seary over minderheidstalen in Frieslaan. Diskear gaat ut over ut Stellingwerfs. Pieter Jonker, direkteur fan de Stichting Stellingwarver Schrieversronte is myn 'paadwizer'.

Mòrren maak ik òk un begin met un drylúk over dry jonge learkrachten. Ik skrief dat stuk foar ut tematydskrift fan de AFUK. Druk? Nee, lekker bezech.

Fanavend foar de buis, Heerenveen gaat bij ajax op bekerbesoek in de Evenemetehal.
Ik hew nyt su'n goëd foargefoël. Falt ut later noait ou.
 
26 jannewary om 21:21
  'Inne boanen om erwten te soeken', sêge se dan. We hewwe krekt nyt teugen L.S.C. speuld, mar teugen Workum. De pòt was der trouwens nyt minder om. Met 0-3 en 1-4 achter staan en dan in de laaste twee minuten de gelykmaker der in prikke, dat geeft achterou tòch nòch wel un goëd gefoël.
De Urker was fanavend mar matech, 40 kear op'e goal skite en mar fier kear raak. Swak gemiddelde Kramer! Ferder un bêste jonge en ut is un goëd ding dat ie woënsdachavens onder de mênsen is.

Op de literêre side fan FARSK naait ut der op dit ogenblik út as oud smoar. Wie nocht an onnocht het, mut foar de aardechheid ( nau ja aardecheid...) us kike op 'ut foarum'. De drek fliegt je om'e oaren. Hup Mous! Hup Hettinga! Kom op Abe!

Fandaach al wear un telefoantsje fan één fan de Omrop Fryslân TV werknimmers hat. Ok diskear, nau was ut Marijke de Boer, un berichtje op de voicemail. De Omrop sal mòrren andacht bestede an de bekendmaking fan de stadsdichter fan Liwwarden. Ut leek Marijke en har Omrop-fryndinnen wel un aardech idee toe om òk un portretsje fan de Sneker stadsdichter te maken. Eén fan de fragen dy't Friese Marijke op de voicemail achterlaten het was dizze 'kinne jo der ek fan leve?' Of ik der òk fan leve kan? Ut is myn leven! Wat blinder us is nyt sumar wat. Mòrren súden de TV-mênsen eventueel nòch wear even kontakt met mij opnimme. Nyt dus!
 
26 jannewary om 17:36
  Fanavend na ut saalfoetballen, teugen dy kakkers fan L.S.C., mear op dit dachboek!
 
25 jannewary om 17:13
  Ferhalen, anekdoaten over bekende en soms minder bekende Snekers gaan der altyd in as un preek bij un ouderling. Fandaach hoarde ik wear su’n moaie anekdoate. Dokter Bogstra út Sneek syn fader was òk dokter. In Makkum òf su. In elk gefal, ut was nòch in de tied dat dokters nòch all-round waren om su mar te sêgen. Húsdokter Bogstra sr. wurde op un dach deur su’n Makkumer fisser op straat anhouden: ‘Oh dokter, kinne jo my ek helpe. Ik fergean fan de pine múle!’ . De pasjent, un earsteklas jammerhout, hat nyt in de gaten dat dokter haast hat. Wat doët dy gekke Bogstra. Hij seit ‘doe je ogen dicht en je mond open’. Nadat ie dat seit hat stapte de geneeshear wear op syn fyts en reed stil fut. Dy Makkumer het wel fijf minuten met syn mòn open en de ogen dicht op straat staan!
Hearlike ferhalen fyn ik dat, en ik kan der fergif op innimme, as ik su’n ferhaal dan wear deur fertel, hoar ik altyd wear nieuwe anekdoaten. Over dokter Dethmers befoarbeld. De legindarise Sneker húsarts met un partikuliere sjauffeur. Hylke Speerstra het in syn boek ‘Iepen en bleat foar de dokter’ un antal ferhalen over dokter Dethmers opskreven.
 
24 jannewary om 17:16
  Op de voicemail ut wonderskoane stemgelúd fan Omrop Fryslân TV-diva Houkje Rypstra. Of ik de stadsdichter fan Sneek bin? Ja, su noeme Arno Brok & Jan Bargboer ( B. & één fan de W.'s fan Sneek ) en andere inwoaners fan de Waterpoartstad mij. Offisjeel bin ik as kollumnist foar de rubryk 'Uit de Markstraat' fan de gemeente Sneek fraagd. Foar dy kollumns skriëf ik òk wel us in fers in ut Snekers. En dy taak foer ik betaald út. Konklúzy na un ferhelderend telefoangesprekje met Houkje: 'Dan binne jo stedsdichter fan Snits en is Ljouwert net iens sa orizjineel mei it sykjen nei in stedsdichter!' Ut binne Houkje har woarden.
Ondertussen binne der fijf kandidaten foar ut amt fan betaalde stadsdichter fan Liwwarden útkoazen: Anne Feddema,
Willem Abma, Eric Hoekstra, Anke D. Feenstra en Arjen Hut.
As bútenstaander gaan ik foar Anne Feddema! Donderdach anstaande wete we mear, want dan sal definityf bekend maakt wurde wie um stadsdichter fan Liwwarden noeme mach.
Willem, Eric en Arjen binne trouwens òk nyt su min. En un frouleke kollega stadsdichter het òk wel wat. Nee, tòch mar Anne. Of?
 
23 jannewary om 11:15
  Ik kan goëd met de family fan oans moekes kant. Ik siën se gemiddeld één kear in de tien jaar. Dan hewwe je òk de minste kaans op spul. Myn neven, want dêr hew ik ut over, prate stuk foar stuk Drents, krekt as oans moeke deed. Drents fyn ik un moaie taal. En ik bin der seker fan dat wannear’t oans moeke met un Drente jonge frijd hat en ik as resultaat fan dy Drentse frijerij geboaren was, ik myn gedichten in ut Drents skreven hat. Miskiën wel in Roet, un Drents literêr tydskrift. Gister un feestje hat met myn Drentes neven, R. wurde 60. Was bearegesellech!
Toen ik thús kwam ston J. op de voicemail, hij reagearde òk nòch even op myn dachboekstukjes over Theun de Vries. J. wiest mij der op dat Theun de Vries òk un ‘ferhouding’ met de Hommerts hat. Hest gelyk J., Theun de Vries het regelmatech in de Hommerts weest. Hij was befrynd met de dichter Gerben Brouwer. Joop Boomsma het in syn prachtege ‘Peteareboek’ un heel stuk skreven over de fryndskap tussen De Vries en Brouwer. Na ut lezen fan ut interview dat Joop met Gerben Brouwer op 30 desember 1975 hat , is mij wel dúdlek wurden dat Theun de Vries un bloëdhekel an ut Sneek út de twinteger/derteger jaren hat.
In ut boek ‘Meesters en Vrienden’, skriëft De Vries over ut belang fan syn besoekjes, praktys elke sundach, an de Hommerts: “Op mij persoonlijk hebben de ironie en de spot van Gerben Brouwer, waarmee hij mij en zijn jonge vrouw vaak onbedaarlijk liet lachen, een heilzame werking gehad; ze hielpen me door menige inzinking heen. Het kleine huis van Gerben Brouwer tegen zijn eindeloze achtergrond van weilanden en luchten staat dan ook in mijn herinnering getekend als een zinnebeeldig weerstandsnest tegen de Friese misère. Ik had die weerstand broodnodig.”
Dat Theun de Vries um su doadonwennech in Sneek foëlde, ut is foar un Sneek-lover amper te loven.
 
22 jannewary om 11:34
  Fanmòrren om negen uur ston ik al in de rij bij sigareboer Jorna op'e Singel foar twee kaartsjes Heerenveen-Newcastle Utd. Om tien uur hat ik de biljetsjes, fan 20 euro's ut stuk. Un staanplak in fak 27, midden tussen de fanatykste Heerenveensupporters. Su nau en dan mut ik us even út 'e baan springe kanne. Tweede jeugd, moaier is der nyt. Soms.

Ik kreech un aardech mailtsje fan Harm-Jan Dijkstra. Harm-Jan reageart op myn dachboekfragment fan gister. Ik fertel in ut fragment, as sjauvinistise oud-Sneker, nyt dat Theun de Vries um doadongelukkech foëlde in Sneek. Harm-Jan wiist mij op ut folgende stuk over Theun de Vries: "In september 1929 keerde ik naar het noorden des lands terug met een gevoel of ik in ballingschap gestuurd werd" skriëft-ie in "Meesters en vrienden, literaire herinneringen ( BZZTôH 1981) " Hij ferfolgt: "Sneek, het stadje waar ik mijn brood moest verdienen was klein, en de geest - of ongeest- ervan nog kleiner. Klassen- en standennuancering was sinds de achttiende eeuw en de regententijd niet meer veranderd. Behorende tot de laagste en minst betaalde categorie 'hoofd'arbeiders, hoefde ik niet de minste hoop te koesteren ooit te worden toegelaten (als dat mijn hoop en verwachting zijn mocht) tot het milieu van de betere 'hoofdárbeiders: artsen, leraren, juristen."
Ferder skriëft Harm-Jan in de mail: " De Vries ferfeelde sich stierluk in Sneek. Fooral op sundachmiddach. Gelukkich foor hem kreech hij kontakt met de familie Bloem (Jacques en Claartje) dy delstreken was in St. Nyklusga. (Bloem was griffier op ut kantongerecht fan Lemmer en kwam dêr alledagen te laat op ut werk, dit onder ut mom fan 'mar ik gaan ommers ok altyd wat earder wech, dus wat seure su nou.') By Bloem kwam hy in de kunde met mannen as Marsman en Slauerhof.
Marsman en Bloem hewwe De Vries ok un kear in Sneek opsocht: "Een van de daarop volgende dagen zag ik Bloem en Marsman op het Sneker Marktplein uit de bus stappen. (...) Wij slenterden aanvankelijk, omdat er moeilijk iets anders te doen viel, door Sneek: een niet bepaald inspirerende wandeling, waarbij Marsman mij een paar keer verbaasd vroeg hoe ik het in dat nest uithield, wat uiteraard een retorische vraag was, want hij kende net zo goed als ik het begrip harde noodzaak. Toen we de Bloemstraat bereikten, begon Marsman voor het eerst te lachen: 'Kijk Jacques, ze hebben je hier al bij je leven gehuldigd, dat had je van Sneek niet verwacht he?' Het antwoord dat Bloem gaf, is niet voor weergave in druk vatbaar maar het woord 'dorpskloten' kwam er wel in voor."

Bedankt foar dizze infòrmasy Harm-Jan. Terecht datstou an ut end fan dyn mail opmerkst, dat der seker de laaste jaren un soad in Sneek feranderd is. Op welk nummer in de Bloemstraat woande Theun de Vries trouwens?

 
21 jannewary om 15:05
  Ik hoar krekt op un RTL-sjoernaal dat de skriever Theun de Vries overleden is. Hij is 97 jaar oud wurden. Friezen sêge dan 'in moaie leeftyd'. Ja, un prachtleeftyd. Theun de Vries het un gigantys oeuvre nalaten, mear as 170 publikasy's. Hij mach dan in ut Friese Feanwâlden geboaren weze, hij skreef ut meeste werk in ut Nederlaans. Op myn boekeplank staan un antal boeken fan De Vries. De meest bysondere útgaven binne foar mij tòch wel 'De Kilt' út 1989 en 'it Noarden' ( 1990 ). Beiden publikasy's binne in beperkte oplage bij 'Omnia Currunt' in Enkhúzen ferskenen. Fan 'it Noarden' binne mar 99 eksemplaren útkommen. Eén fan dy dichtbundels hew ik dus. Ok nòch met un bysondere opdracht fan de skriever! Theun de Vries het in de derteger jaren in de bibleteek fan Sneek werkt. Un moai gedicht, en fandaach òk wel toepaslek, fyn ik ut fòlgende fers:

Hie ik in beam west
Dan hie ik stean wollen
Oan ien fan dy lytse tsjerkhôven
Omheind efter mânske liguster.
Dêr komme hja dan sneintemiddeis
Om nei de sarken te sjen,
Wat wylde gerzen wei te roppen
Of moas fan in namme te skrabjen.
Ik woe harren wat tanúnderje
Sûnder dat se it fernamen,
En ien dy't it langst bleau
Ienlik, ûnferweechlik op har bank,
Dimmen beskaadzje.

Als ik een boom was geweest
Dan had ik willen staan
Bij een van die kleine kerkhoven
Omperkt door zware liguster.
Daar komen ze dan op zondagmiddag
Voor een blik op de zerken,
Om wat wild gras weg te wieden
En mos van een naam te krabben.
Ik zou hun iets willen toeneuriën
Zonder dat ze het bemerkten,
En ik omgaf een die het langst bleef
Eenzaam, roerloos op haar bank,
Met ingetogen schaduw.

Ut: T. Oppewal en P. Boorsma (ed.), Spiegel van de Friese poëzie van de zeventiende eeuw tot heden. Amsterdam 1994.

R.I.P. Theun de Vries!


 
20 jannewary om 16:25
  Der binne fan dy dagen dan gaat alles su syn gankje. Niks gyn spektakulêre dingen. Su'n dach was ut fandaach. Op skoal myn werk deen. Thús myn bakje koffy dronken en warm eten. Fanavend naar un fergadering en as ik dan thús kom nòch even over ut internet surfe. Of leze. Su'n dach, un doadgewoane dach. Niks nyt spannend. Ja, sukke dagen binne der òk. Moai tòch? Of...
 
19 jannewary om 18:17
  Johan Veenstra beleefde gister un wonder. Toen de skriever út de Stellingwerven 'de kraante' út de bus haalde riep un jonkje fan un jaar òf acht " we zien jow ok wel us op 'e komputer staon ". Johan was súver út 'e skroeven:'" Zomar een kiend van achte dat een zinegien in 't Stellingwarfs zegt. Daor is mar ien woord veur: een wonder!"
Ik kan Johan wel begriepe dat ie hast un taalorgasme kreech, ik hoarde fanmiddach un jonkje teugen un kollega sêgen: " De heu meester tòt mòrren!"
Prachtech 'de heu', as autentike Sneker ouskeidsgroët! Myn dach kon dus òk al nyt mear stukken.

Fandaach kreech ik over de post un boek fan Doeke Sijens: 'Douwe Kalma yn piama', en oare stikken oer de Fryske literatuer.'
Ik hew in skòften niks mear fan Doeke fernommen. Apart is dat, want ik hew jaren met um in de redaksy fan de Trotwaer sitten. Sterker nòch, wij hewwe tegare un boek skreven over de histoary fan de Koperative Utjouwerij.

Doeke was op un gegeven moment sumar út beeld, dat hat alles te krijen met de 'reboelje' binnen de KU. Reboelje en Friese literatuur dat hoart bijmekaar. Blykber. Ik hew noait spul met Doeke hat, mar inenen was ie nyt mear wêr ik was. Fut. Sú hij dit dachboek wel us leze?
 
18 jannewary om 18:37
  Wat fliege de dagen tòch foarbij, teminsten at je gesond binne. Lekker klisjee, mar ut is folgens mij òk su. Op de deurferwizings fan dizze site hew ik de link naar folk- en shantygroep Rolling Home setten. Wie myn donkerbrúne stemgelúd hoare wil, doët der goëd an dizze site even an te klikken. De webmaster fan Rolling Home het namelek opnamen maakt fan de Zilver Kerstbal útreiking. En na de priesútreiking hew ik naast un dankwoardsje òk ut 'Hogeboom-ferhaal' foarlezen. Dat ferhaal is dus foar de evechheid fastleid. Nau ja evechheid, 'niks is hier bliëvend', sei oans moeke dan.
Ik hew krekt un heel joppech boekje útlezen, un inburgeringsgids foar Hollanners. Ut is skreven deur LC- redaktrise Marja Boonstra. Ik sal der fanavend un resênsy over skrieve. Fon ut wel grappech boekje. Ik hat ut gefoel dat ik su nau en dan in un spiegel koekeloerde! Un soad herkenning hoe't Friezen reageare kanne.
De resênsy over ut Thialfboek, ston gister in ut Sneeker Nieuwsblad, hew ik inmiddels oòk op de site setten.
 
17 jannewary om 19:19
  Fandaach kreech ik de roubrief fan Henk Kuiper, de man fan myn fryndin op oustaan Akky van der Veer. Henk is feulste jong overleden, hij sú de fòlgende maand pas 62 wurde. 'We all have to fly, someday'( Neil Young ) staat der boven de roukaart. Ik bin stil.
 
16 jannewary om 13:10
  De laaste jaren is der in Sneek nòchal met namen omgriemd. Ut begon allemaal met de naamsferandering fan ut sikenhús. Toen ut hospitaal nòch an de Dr. Boumawech ston, sei ideréén dat ie naar ut Sint Antonius toeging. Met de ferhúzing naar ut overegens prachtege gebou an de Bolswarderbaan, wurde ut foarfoegsel Sint der oukapt. Motivasy foar dy ferandering was toendertyd dat der in Nieuwegein òk al un Sint Antonius sikenhús was, en dat ut wel us ferwarring gaf. De nieuwe pachters fan de bioskoop in Sneek fonnen de naam Amicitia helemaal niks en feranderden de naam in Cine Sneek. Motivasy: de naam Amicitia lei nyt su goëd bij de artysten in Nederlaan. Altyd lege salen. Ut skynt trouwens dat de family W. nau wear de alouwe naam Amicitia in eare herstelle wil foar ut toekomstege teatergedeelte fan hun toko. ( “ We ervaren zelf ook dat oude namen lang blijven hangen. Als de Snekers willen dat het theater weer Amicitia moet heten dan doen we dat graag”. Sneeker Nieuwsblad 6 jannewary 2005 ) Ut sal mij benije at ut òk allemaal deurgaat. Met de sloop fan ut ouwe swembad ( badmeester Nauta ‘spreid sluit!’) in ut burgemeester De Hooppark ferdween òk de naam fan burgemeester Rasterhoff fan de muur. Ut nieuwe swembad moest sunoadech ‘It Rak’ noemd wurde. Sinds 2002 hangt der gelukkech wear un naambòrdsje fan burgemeester Rasterhoff an un gemeenteleke instelling. Ut bosgebied an de oastkant fan Sneek, an de A7, hyt offisjeel ‘Burgemeester Rasterhoffpark’. En dêr hew ik fanmòrren un héél skòft an ut kuieren weest en moest ik denke an dy naamferkrachterijen fan de laaste jaren. Offisjeel dus ‘Burgemeester Rasterhoffpark’, mar foar mij bliëft dat prachtege stukje Sneek foar evech en altyd Ut ASBAKKELAAN. Mar ja dat is gyn naam foar un park seit myn frou. En myn frou het altyd gelyk. Nau ja, meastal.
 
15 jannewary om 16:58
  Krekt thús út Franeker. We hewwe dêr in de Akademystad de finaleronde fan de Midwinter Cup speuld. Fier pòtsjes, teugen allemaal jonges út A-seleksyteams. Nyt iens su gek deen. Fier punten út fier duels. Te min om deur, mar wel un nòflek gefoël omdat we gyn één kear futspeuld binne.

Ik bin fandaach begonnen met ut lezen fan 'Feuilles Mortes', un roman fan Josse de Haan. De kòp mut der goëd bij, mar ut proaza fan de in Baskelaan woanende De Haan is meastal fan un hooch nivo. Met andere woarden de lezer mut der wat foar doën, mar dan hewwe je òk wat. Over ut omslach bin ik nau al dúdlek, dat het werklek gyn poarem. At Utgeverij Venus wat wil, dan salle se dêr tòch écht wat an de úterleke fersorging fan hun boeken doën mutte.

Op de site www.sportze.nl , staat un moaie kollumn te lezen fan KaBe. Ik sú sêge, surf der even naar toe en geniet fan dat fraaie proaza!
 
14 jannewary om 17:01
  Hoefeul fersen súden der in ut Snekers skreven weze? Gyn flau benul. Eén fan de moaiste fersen fyn ik nòch altiten ut fers 'Ouwe sneeuw' fan Wilco Berga:

Ouwe sneeuw

Toen ut sneeuwde prate ik met ouwe
mannen.
wij stonnen sumar wat te praten,
dy mannen stonnen teugen un kafeemuur,
as waren se de tyd fergeten.
Sigare-as lei op hun mouw, sneeuw
fyl op ut grize haar en kwam sacht del
op'e fale skouders,
sneeuw kwam langsem del op'e mear,
met sneeuw op't iis mochten wij
der nyt mear overheen.

Foarsichtech falt ut in'e trekkerspoaren,
as fearkes falt ut op'e kromme ruch.
Fústdik leit ut op ut erf dêr't wij
as honnen tegenover mekaar stonnen
- ien fan oans moest fut,
ien sú gelyk hè sufeul ferder in'e tyd.
En nou, met sufeul sneeuw, is fan ut hús
niks mear te siën, sneeuw smoart oanze
floeken en ut dekt de sonden ôf,
as ut falt hoarst selfs gyn fogels.

Ik prate wat met ouwe mannen,
wij stonnen sumar wat te praten teugen
un kafeemuur, en gyn woard over sneeuw.
Myn fader ging foarop naar binnen,
syn hannen altyd swart, en nou su wit
fan niks te doën,
en sufeul at der fyl, sufeul was ok fergeten.
Wij saten tussen ouwe mannen in en
dronken op'e sneeuw dy't mar fallen bleef,
allien sigare-as bleef lêgen

Wilco singt ut fers op de cd 'Sjonger en dichter', un album dat ie in 1998 met Ernst Langhout maakt het.
Fanmòrren kreech ik de nieuwe roman fan Wilco Berga 'Eilândochters'. Wilco woant al lang nyt mear in Sneek, mar in Harlingen dêr't hij met syn fryndin Tanja Blokland un galery het. Dêr in ut havenplak fynt ie blykber òk genoech inspirasy. Ik sal um binnenkòrt us opsoeke, want ut is un heel fryndelek persoan. Foar wie't um ken teminsten!

Fanmòrren hew ik òk telefoanys kontakt met Harrie E. fan de Friesland Post hat. Harrie fertelde dat myn interview met Anton B. in ut earstfòlgende nummer fan de FP komt. Met un wel héél bysondere illustrasy! Watfoar illustrasy? Ja, dan salle jum de FP tòch echt kope mutte.

 
13 jannewary om 17:17
  Su nau en dan krij ik us un telefoantsje òf ik der òk beswaar teugen hew wannear't un fers fan mij plaatst wurdt in un buurt- òf klubkrantsje. Meestal hew ik gyn beswaar, mar ik stel ut altyd wel op pries dat se myn toestemming even frage. Het niks met kale kak òf su te maken, mar met respekt foar myn fersen. Faak sêch ik dan òk nòch geef mij ut mailadres fan de redaksy mar, dan mail ik ut self wel. Bin ik der seker fan dat wannear't der un fout in de tekst slúpt, ik dy fout bij mijself soeke mut. Ut fers 'Trou', út de bundel 'Kajapoetoaly' komt binnenkòrt in un spesjale útgave fan de Protestaanse kerk in Jutryp-Hommerts. Mut ik trouwens nòch wel an wenne, an dy nieuwe naam. At je froeger fan de Griffermearde Kerk naar de Herfòrme Gemeente overgingen, dan seiden se in Sneek : 'Dy is deur de dreksloat gaan'!
 
12 jannewary om 19:33
  Skreef ik in dit dachboek un paar kear dat ik un 'Zilveren Kerstster', kregen hat. Mut natuurlek Kerstbal weze!. Komt deur dy ferrekte broer fan mij. Hij felisitearde mij met de pries. Ik had skreven dat ik su groats as un kyp met fier poaten bin òftewel as un aap met dry lll'en. Myn broer antwoardt dêrop dat ik nau 'un aap met dry ballen bin'. Sal wel un bitsje ougeunst weze! Al met al het dy Zilveren Kerstbal feul mear útstraling het as ik oait docht hat. Tientallen felisitasy's! Ja, en dan haal je de dingen wel us wat deurmekaar. Ut is dus KerstBAL! Niks mear en niks minder. Ondertussen soekt Johan V, foar mij út òf Willem van Noesel un Sallaanse dichter is ja òf nee.
Fandaach trouwens wear un drukke dach hat op skoal. Eindeleks wear us op ut fytske. Nòch altyd gyn liefhewwer fan dy fytserij. Ut liekt wel foarjaar, nòch even en ut earste kivietsei is der. Seldsem sacht wear.
 
11 jannewary om 23:06
  De smoar in, ut saalfoetballen ferloren met 4-3. Dry kear knoeterhard op'e paal en één kear fol op 'e lat. Mar su mutte der in! Inderdaad, soms sit ut met, soms sit ut teugen.
Fan foetbalmaat Bauke W. kreech ik foar myn Zilveren Kerstster un wel héél aardech kado. Un prachtege poëzy kalender fan Willem van Noesel. 'Lieve Tied', at ut mij nyt mist in ut Sallands. Siet der werkelek fraai út. Héél orizjineel!
Foar de maand jannewary dicht Van Noesel:

Toen ik het oale jaor uutvluchn
Het nieje tegemoed
Dee'k niks as achterummekiekn
En oh, ik wödn niet goed.
Biekaààns was 'k een zoltpilaare,
Net as de vrouw' van Lot.
'n Mèènse mut niet met 't verleedn lèèm
Want daoran goa'j kepot.

Suksoarte fan poëzij spreekt mij wel an. Eindege we de dach tòch nòch goëd!
 
11 jannewary om 19:02
  Earst te saalfoetballen, dan un dachboekferhaal!
 
10 jannewary om 17:42
  'Jij hebt niet zoveel later meer over juf!' Un útspraak fan un jonkje fan amper un paar turven hooch. Ik hoarde um fandaach fan un kollega dat ie ut seid hat. Su'n keareltsje is un poëet!
Cor van der Wal, skrieft fandaach ut earste gedeelte fan syn web-log in ut Liwwarders. Cor, oud-Liwwarder, wurdt helemaal raar fan ut woardsje 'Leewarders'. Ik begryp um wel, wij in Sneek sêge òk noait 'Leewarders' hoar Cor! En dy letter 'r' hoe't om mij òk nyt. En helemaal nyt at dy Liwwarders dan su brijkje. Oef... dan trekke mij de toanen spontaan krom!
Fandaach wear lòs op skoal. Mut altyd wel even in ut ritme komme. Gyn puf mear om un soad te doën fanavend. Hoochút wat mails beantwoarde.
In de 'Sneeker', un moai opmaakte resênsy fan 'Gjin grinzen, de Reis'. De bespreking staat òk al op de site. Inderdaad onder 'Pers'.
 
9 jannewary om 18:42
  Ut Snekers leeft! En ik met ut Snekers! Un hele soad aardege reaksy's, òk in ut Snekers, in ferbaan met ut ontfangen fan de Zilveren Kerstster. Fantastys!
Komme òk wear allemaal ferhalen los, mênsen dy't mij fertelle over de Hogebooms. Moaie ferhalen over werklek bysondere mênsen. " At ik an Albert H. froech òf de krektkòchte bloemen òk geskikt foar bútendeur waren sei ie 'jawel hoar, mar kanst se òk wel binnen sette'."
En op de klant har fraach 'mut dizze plant un soad water hewwe Albert?' was ut antwoard altyd 'Ja, mar un bitsje kan òk!' Un opmerking over de lege skappen 'bist útferkocht', wurde pareard met 'nee, nyt inkocht'.
Sukke dialogen binne goud weard, nyt te betalen. Fyn ik teminsten.
Ik kon un mailfryndin òk nòch skrieve wêrom't un broer fan Albert en Cees su'n moaie bijnaam hat. We noemden Minne altyd 'Tippeltsje', omdat ie su fluch as water was. At Tippeltsje dan someravens an ut foetballen was, op ut plantsoëntsje bij òns foarhús, bungelde syn luiter wel us út de bokse fan syn te groate kòrte broek. Hij draafde su hard dat de kul um út de broek flooch. Geluk dat ut ding an één kant fast sat. Hearehitskes datsoarte fan ferhalen komme hieltyd mear naar boven. Ik hew der gyn 'psych' foar noadech.
 
8 jannewary om 19:03
  Folkomen, mar dan òk folkomen overdonderd foëlde ik mij fanmiddach om half fier in Party Cenrum Van der Wal in Sneek. Op dat moment kreech ik út hannen fan Dave Tearny fan Rolling Home de Zilveren Kerstbal 2004 overhandegd. De enege kulturele pries dy't Sneek ryk is. Un pries dy't fanmiddach foar de tiende kear útreikt wurde an 'een Sneker die zich verdienstelijk maakt op cultureel gebied'. Ik foël mij werkelek su groats as un kyp met fier poaten òf un aap met dry lll! Ik wist werkelek nergens fan, terwyl der allemaal mênsen in ut komplòt saten. Wêronder myn eigen familyleden. Des te groater de ferrassing. Ik sat druk in de saal te skrieven as freelance-sjoernalist fan ut Sneeker Nieuwsblad. Ik hew de pries futdaleks an de Hogeboomjonges opdroegen, op dizze su langsamerhaan foar mij wel héél bysondere dach. Uteraard straalt de glaans fan dizze ster òk foar myn artestike frynd PAUL VAN GOOR!! We fòrme de laaste jaren un onouskeidelek duo. Paul de pries is foar de helt fan dij!!
Na ouloop fan de happening fan alle kanten felisiteard, ik sú lige as ik skreef dat ut my niks doët. Su'n pries seit mij mear as un lintsje. Echt!
Maandach foto's fan de Zilver Kerstbal-útreiking op dizze site. Want maat op oustaan, al jaren , KaBe hat wel in de gaten dat der fanmiddach wat te gebeuren stòn. Hij het prachtege foto's nommen.




 
8 jannewary om 13:06
  Ik droom. We binne kyndes. We sitte te fissen bij ut Stienen Brugje over de Eenheid. Ut water is brún-swart. Ut wil wel bite. Om'e haverklap haal ik un witfiske fan ut haakje. We fisse met un bamboestòk. Ut witbroad fan Bakker Boers hewwe wij tussen de kursten futhaald en met un bitsje fliber tot un ròn bòltsje draaid. Ut is avens half seuven en te warm om te foetballen op ut plantsoentsje. Dêrom sitte we te fissen. We binne stil, dan wil ut nòch beter bite. Dan komt opeens groënteboer Sippe Hogeboom der an. In'e haan het ie un masine. Gyn groatenéén hoar. Un kleintsje, fan gytizer. Ut is un apperaat wêr Hogeboom en syn kyndes de boantsjes in snije. Un snijboantsjemasine. Cees fertelt dat ie soms wel mear as twee uren draaie mut foar syn fader. Hogeboom fraagt òf ut un bitsje bite wil. Wij sêge niks. Hogeboom krúpt naar de rane fan ut swartbrúne water. Hij dompelt de snijboanemasine un paar kear in de Eenheid en burstelt wat op un ding om. Dan seit ie 'al wear skoan!' Dan klautert ie bij de wal op en gaat naar hús. Hij siet nòch even over ut skouder en roept 'nyt te laat thús komme Cees, ik hew nòch un putsje foar dy!' 'Sssttt...ik hew byt', sist Cees.

Fanmòrren hew ik bij Cees en Albert in de winkel weest. Un lege winkel, want fanavend om fijf uur doën Albert en Cees foar ut laast de winkel in't slòt.
'We kanne aansens alle dagen wel te fissen', seit Albert. Mar Cees hoe't noait mear de snijboanemasine skoan te maken denk ik. Droom ik.
 
7 jannewary om 18:26
  De kaken doën my nòch sear fan ut praten. Reitze J. Jonkman het hier fanmiddach weest om mij te interviewen over ut brúken en nyt brúken fan ut Snekers. Reitze is un echte wetenskapper, un dr. in de taalsosjology om krekt te wezen. Hij is un deskundege op ut gebiet fan ut Stads. Syn akademys proefskrift stamt al wear út 1993. 'It Leewarders, in taalsosjologysk ûndersyk nei it Stedsk yn ferhâlding ta it Nederlânsk en Frysk yn Ljouwert', is de titel fan syn proefskrift. Un hearlek boek om in te lezen en om te sneupen. Reitze het ut interview fanmiddach houden in ferbaan met ut skrieven fan un artikel foar un boek over Sneek. Dat boek sal skreven wurde deur Wiebe Dooper. Ik bin benieuwd!
Apart dat Reitze fanmiddach Liwwarders prate, un anlearde taal foar hem. Su nau en dan ferslikte hij um even. Mar dat hew ik òk as ik met Frystalege mênsen praat, dan slúpe der sumar Frieze woarden tussen de Sneker sinnen deur. Ik maak mij der nyt su druk om. Dr. Wumkes skreef un eeuw leden al over ut skriftlek brúken fan ut Snekers. Hij skreef, en ik sitear um út de losse pols: 'Hoe je ut Snekers opskrieve is nyt belangryk, at jum ut mar doën. De taalgelearden make hun der later wel druk over òf ut goëd is òf nyt!'
Fragen dy't Reitze mij onder andere stelde waren: 'seisto dàt hew ik deen òf dàt hew ik daan?' 'Is ut sundach òf sondach?' 'Spele òf speule?'
Ik hew naar ear en geweten antwoard! Wel stelde ik mij de fraach òf kyndes út de Noarderhoek anders Snekers praten as kyndes út de binnenstad. Sú bêst us kanne!

 
6 jannewary om 16:23
  Na de stilte fan gister un oarferdovend lawaai op radio en TV. Un bitsje hijgerech allemaal, mar ut sal wel goëd bedoëld weze. Geef gewoan en hou je ferder stil, mar der binne blykber òk andere meningen. Bitsje ambivalente gefoëlens over dizze Azië-aksy.

Kwam ik gister tidens ut internetsurfen sumar terecht op de site fan Harm en Ika Rozenberg út Sneek. Harm houdt òk un digy-dachboek bij. Tweetalech, in ut Hollaans en ut Snekers. Bliid om te weten dat ik nyt langer de enege bin dy't un weblog in ut Snekers het. Ik hew de site futdaleks bij de deurferwizings setten.

Fanmiddach un resênsy skreven over un jubileumboek, 150 jaar iesfereneging Thialf. Prachtege útgave, met hele moaie illustrasy's òk. Ik hew ut boek krekt naar de redaksy fan 'de Sneeker' brocht. De resênsy gaat binnenkòrt met in ut SN.
Sjoerd S. belde òf ik saterdach a.s. òk foar 'de Sneeker' naar ut 'Oliebollenconcert' fan shantykoar Rolling Home toe wil. Dêr sal òk de Zilveren Kerstbal útreikt wurde. Un Sneker kulturele pries. Mut altyd weze, want Rolling Home kan de sfear der altyd goëd inbrenge. En un bitsje fleur is noait wech in dizze dagen.
 
5 jannewary om 10:42
  Ok hier stilte.
 
4 jannewary om 17:57
  'Neigeraden it noarden', is de titel fan Eppie Dam syn nieuwe bundel. Siët der adembenemend moai út. En de dichter Eppie Dam kennende sal ut met de inhoud òk wel wear in orde weze. Ik hew ut bespreekeksemplaar fanmiddach bij de redaksy fan ut Sneeker Nieuwsblad ophaald. De bundel, Eppie syn twaalfde ondertussen, is ferskenen by 'De Oare útjouwerij', fan Goaitsen van der Vliet. Ut Enskedé. Van der Vliet skrieft altyd fan Eanske.

Fanmiddach òk nòch un dikke pil met gedichten kocht: 912 pagina's fan de dichter Lucebert. Dat binne dus inderdaad de fersamelde fersen fan de groatmeester:

de schoonheid van een meisje
of de kracht van water en aarde
zo onopvallend mogelijk beschrijven
dat doen de zwanen

Eindelek de resênsy fan 'Gjin grinzen, de reis...' op de mail setten richting Sneeker Nieuwsblad. Komt un moaie foto fan un bierdrinkende dichter Jacobus Q. Smink bij de bespreking. Hoe sú ut eigenlek met Kobus weze, ik fernim de laaste jaren mar un bitsje fan um. Skrieft altyd ansprekende fersen.
Ik doën fanavend nyt al te feul mear, teminsten dat nim ik my foar. Foar de TV sitte kan ik nyt, bin ik feulste ongedurech foar. Miskien skrief ik wel un fers. Ik loop al wear dagen met un regel in de kòp. Wêrover? Laat ik my nòch nyt over út.
Op de rubryk 'nieuws' sal ik regelmatech wat berichten sette, dy't met Sneek te maken hewwe. Fandaach befoarbeld over de Nieuwjaarsresepsy fan gister.




 
3 jannewary om 22:57
  Wear dat Adonis-gefoël, ik kan ut òk nyt helpe. Mar wij hewwe fanavend met moai foetbal de finale fan de Midwintercup haald! Was nòch nyt earder foarkommen in de histoary fan O.N.S. Allienech teugen WPB, mar dat is dus òk Sneek, konnen we ut nyt bòlwerke en ferloren we met 2-4. De andere fier partijen allemaal wonnen, met nul doelpunten teugen. Kyk, dat is ut foetbaljaar nòch us lekker beginne! Dat wú ik dus nòch even kwyt op ut dachboek fan fandaach. Foarlopech fersuur ik nyt Arno!
 
3 jannewary om 18:02
  Ik kom krekt bij Sinteklaas fut! Op ut Stadhús fan Sneek het dizze gastarbeider de publisiteitspriis fan de stad in ontfangst nomen. Het úteraard alles te maken met de intocht dy't oulopen jaar rechtstreeks op Omrop Fryslân TV te bewonderen was . Naast de fereneging fan Sneker Sakelieden het òk Sneek Promoasy de publisiteitspriis kregen. Twee kear un nummer 1 dus. Mut kanne!
Nieuwjaarstoespraak fan burgemeester Arno Brok was goëd, mar foaral posityf. Syn kredo foar 2005: nyt fersure met mekaar! Groat gelyk!
Gerke, de webmaster, het de prachtege foto dy't bij ut Ouwejaarsfers ston op de site plaatst. Siën 31 desember 2004.
Ik gaan nau earst te saalfoetballen, as ik op tyd thús bin miskyn nòch un stukje op ut dachboek. En anders mòrren mar. Gyn gestress, wat dou Joop? Moai datst su nau en dan wear teruch bist op dyn site. Forza kearel.
 
2 jannewary om 18:36
  Su traach as dikke stroop komt ut nieuwe jaar op gang. Ik hew mij fanmiddach mar un skop onder de kont geven: der út, wech fan de pc! Ik kwam út bij rekreasygebied de Potten, bij de Sneekermeer. Lekker deurwaaie en un bakje koffy bij ut Paviljoen dronken.
Dêrna wear genoech enerzjy om un interview op papier te setten, over de gebroeders Hoekstra út Wurdum. De bewaarders fan ut Wurdumer en Swichumer erfgoëd. Ik hew ut stuk krekt naar Harrie E. fan de Friesland Post maild. Moai foar de deadline fan dry jannewary. Ik mach graach met dealinen werke.
Elk jaar om dizze tyd heen, krij ik un kalender fan de Sinees, fan Sing King Ling. Uteraard na bestelling fan wat Sinees eten. Sing King Ling is ut oudste Sinees Indys Restaurant fan Sneek. Deur de kalender weet ik dat wij in ut Jaar fan de Haan sitte. Foarech jaar was ut Jaar fan de Aap.
Wêr de naam Sing King Ling wechkomt? KING LING was ut plak in Sina wêr oait ut Koaninkleke paleis ston. Ut was eeuwen leden de naam foar de teugenwoardege stad
NAN KING. In dy tyd wurden der fanút alle wynstreken ferskillende speserijen naar de stad brocht en dêrom ston de stad òk bekend as ut paradys foar lekker eten! Sing betekent nieuw, en de ouwe naam fan de beroemde stad hewwe de earste gastarbeiders út Sneek wear teruchthaald in de naam fan ut restaurant. Kyk met dy wetenskap eet ut krekt even anders dêr an ut Leeuwenburch in hartsje Sneek.

 
1 jannewary om 19:25
  Ik sú fannacht om 00.01 uur un dachboekstukje skrieve. Ik wú met ut skrieven fan ut middennachtlek stukje de earste in 2005 fan de Friese digitale dachboekskrievers weze. Tussen wúden en súden leit blykber un groat ferskil, ut is um dan òk nyt wurden. 'Laat dy nakieke je', sei myn innerleke stem, 'der lêge nòch 365 dagen foar dy!' En su is mar krekt. Bêste dachboekkoekeloerders, lieve voyeurs, ik wêns jum allemaal feul heil en segen toe!
Op myn deurferwizings hew ik un gloëdnieuwe site setten, dy fan de Sneker karnavalsfereneging de Oeletoeters. Un hele gesellege klup! Fan harte anbefoalen.
Ok un deurferwizing naar ut weblog fan Sito Wijngaarden, un jonge feulbelovende Friese skriever, op de lijst setten.
Fris bloëd in de Friese literatuur, foarkomt literêre inteelt. Fandaach lekker kalm an deen. Fanmòrren un kuier deur ut sentrum fan Sneek maakt. Waren allienech wat ferdwaalde Dútsers, dy't foto's fan ut standbeeld fan Piter Sjoerds Gebrandy op ut Skaapmerkplein namen. Je mutte tòch wat op Nieuwjaarsmòrren in un freemde stad. Súden se weten hewwe dat Gerbrandy in ut echt tien sentimeter korter was as syn standbeeld?