 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
31 maart om 18:07 |
| |
Start Sneekology avenden met gesang
Gisteravend prachtege openingsavend fan de tiende edisy Sneekoly had. Moaie groep, met opfallend feul jongeren diskear. Dy waren al su entûsiast. Alice Booij had un prima ferhaal over ut ontstaan fan Sneek.
Ontfangst op ut Waltaplein fan Arnold Borouwer kon nyt beter, koffy met oranjekoek. Wethouwer Bauke Dam opende de tiende jaargang en deed dat ok nòch us op syn Snekers, terwyl hij self docht dat ut Bòlserters was. Mar toen ik sei dat se in Bòlsert ok gewoan Snekers prate, knikte de wethouwer!
Fardou bleek opnieuw un geweldege gastfrou bij de Weduwe Joustra. Manman wat un gastfrij onthaal. Lekkere proeverij, kompleet met alwear oranjekoek en knabbels. Kòrtom at dit de opmaat is foar de tiende edisy dan kanne we nòch wat ferwachte. Nòch noait earder de seary Sneekology avenden begonnen met gesang! Gister dus wel.
 |
| |
|
30 maart om 18:36 |
| |
De tiende jaargang kursus Sneekology
Fanavend start de tiende jaargang Sneekology! Wat un bysònder fenomeen is dit tòch en al helemaal at ik kear op kear wear ut entûsiasme fan de deelnimmers merk. Hew dêrom ok echt un soad nocht an disse avend.
Fandaach un hearleke skriëfdach had. De ouwisseling fan de dingen in myn leven maakt dat ik heel faak sêch ‘ik leef ut liëve leven’.
Bovenstaande foto is al mear as 1100 dagen oud, mar ut is as de dach fan gister. |
| |
|
29 maart om 20:58 |
| |
Hier draait ut úteindelek om...
 |
| |
|
28 maart om 20:34 |
| |
Athenaeum Boekhandel Amsterdam: Oade an Wim de Bie
Fandaach wear in Amsterdam weest. Der falt altyd un soad te beleven, kleine dingen, groate dingen, maar ok kleine groate dingen. Fandaach was de etalazy fan boekhandel Athenaeum inrichten met werk fan de overleden Wim de Bie. Un terechte oade an disse taalferriker! In de Volkskrant ok feul andacht foar alles wat Wim de Bie nalaat. Opfallend dat in de VK Arjen van der Grijn nyt noemd wurdt as de grimeur. Un omissy! Dêrom hieronder Wikipedia over Arjen van der Grijn en syn konneksy met Kees van Kooten en Wim de Bie. Arjen deed ut grimewerk foar Van Kooten & De Bie mar liefst 25 jaar!
Arjen van der Grijn
Vanaf het televisieseizoen 1973-1974 raakt Van der Grijn betrokken bij het team rond Kees van Kooten en Wim de Bie. Tot de laatste uitzending in 1998 blijft hij er onderdeel van uitmaken. Zeker de Keek op de Week-jaren betekenen wekelijks het bedrijven van ‘topsport’. Van Kooten en De Bie vertrouwen volledig op Van der Grijn voor ‘de koppen’. De types ontstaan op basis van een aantal steekwoorden. Van Kooten en De Bie leveren die wekelijks op donderdag aan, nadat ze de grote lijnen voor de sketches hebben uitgedacht. Daarop trekt Van der Grijn zich terug in zijn atelier en gaat hij aan de slag. Op vrijdagochtend gebeurt het werk uiteindelijk voor de spiegel. Dankzij het samenkomen van de houding, kleding en stemmen van Kees van Kooten en Wim de Bie en Van der Grijns pruiken en grime, komen de types tot leven.
 |
| |
|
27 maart om 09:05 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 27 maart
Ocke Ockingha & un Groëne Pisbak
Bij de renovasy fan’e Groate Kerk in Sneek is in 2022 un oud kistje fonden met briëven en múzyk. De foarsitter fan ut koar, Tine, woant tegare met har kleinkyn Simon, dy’t bouopsichter is en as sudanech werksem bij de kerk. Bij thúskomst fan un koarrepetisy in ferbaan met de feestleke opening fynt Tine ut fersegelde kistje. Se kan har nieuwsgierechheid nyt bedwinge en maakt ut kistje open. Fia de inhoud make we kennis met Ocke Ockingha, òrganist fan’e Groate fan 1678 tòt 1689. In 1681 wurdde de Sneker Martinikerk troffen deur un instòrting fan de 3 torens. Dêrna duurt ut jaren foardat de kerk wear in gebrúk nomen wurdde. Ocke het un poging deen om un komposisy ter gelegenheid fan de heropening fan de kerk te maken. Mar syn levenswerk wurdde noait útfoerd. Tòtdat Tine har der met bemoeien gaat.
Siën hier ut wònderleke ferhaal fan Ocke Ockingha met ‘ck’. Echt? Ja, wat is écht? At ut mar tòt de ferbeelding speult! En dat doët ut seker. Ut múzikale lokasy-teater met tekst, múzyk, skript en rezjy is fan Clara Rullmann en Anne Oosterhaven, en sal tussen 10 en 15 april 3 avenden opfoerd wurde in de Martinkerk. Der doët un groat projektkoar fan su’n 50 mannen en frouwen, Klaasje Postma & Björn Sinnema, tòp akteurs, ferder sang fan Nynke Gijsen en Reinout Weima. En om ut nòch moaier te maken geeft hobo-soliste Inge Ariessen ‘acte de présense’. Kòrtom únyk múzykteater. De PKN fan Sneek as brúsplak, su ongefear.
En dat allemaal in de feestweek rond de heropening fan ut renovearde Sneker gòdshús in ut hartsje fan’e stad. Meast in ut oochspringend is de ellipsfòrmege útbouw, met de opfallende groëne koperplaten. ‘De nieuwe groëne Sneker Pisbak’, sêge de teugenstanders fan disse moderne arsjitektuur. Snekers speule moait ferstòpperstje in hun eigen taal. ‘Prachtech, krekt museum Nemo in Amsterdam’, ferkondege andere stemmen.
Over smaak falt wel degelek te twisten en dan doën de Snekers dan ok seker. Ondertussen sloaten de laatste twee Griffemearde kerken foargoëd hun deuren en kerkt ut pepermuntsjefòlk in de renovearde kerk. De groatste ferandering sal weze dat de Groate Kerk nou un brúsplak fan PKN Sneek weze sal, dêr’t iedereen welkom is. Te beginnen met múzykteater Ocke.
Fan acherom kieke krije je un stiëve nekke. Nyt doën de blik richting toekomst. Ik hew ut folste fertrouwen en groat respekt foar al dy frijwilligers dy’t moëdech foarwaarts gaan.
Ut gaat nyt allienech om doaie stienen, ut draait f’ral om levende minsen! Fijne week toewênst.
|
| |
|
26 maart om 19:59 |
| |
Even búten de deur weest...
Fanou mòrren elke dach wear un dachboekstukje: Altyd persoanlek, mar noait al te privé!
|
| |
|
16 maart om 20:59 |
| |
Ferkiëzings...
Hew fanavend nòch mar even interview deen in de Marktstraat, hieronder.
Controle processen verbaal verkiezingen behoorlijk klus
SNEEK- De dag na de verkiezingen voor de Provinciale Staten worden op de gemeentehuizen in Nederland de processen verbaal gecontroleerd. Dat gebeurde vandaag ook aan de Marktstraat in het Bestoershûs van de gemeente Súdwest-Fryslân.
Hans Steringa, van Burgerzaken gemeente Súdwest-Fryslân, kijkt op donderdagavond om 18.00 uur terug op deze bijzondere verkiezingen, waarbij de BBB ook in de gemeente Súdwest-Fryslân de grote winnaar bleek. De BBB wist maar liefst 29% van de stemmen te behalen. Met 66,28 % was de opkomst ook sinds jaren niet zo hoog in SWF.
“Wij controleren alle processen verbaal, die de stembureaus gisteren hebben ingeleverd. Als die direct worden goedgekeurd komen ze in het digitale systeem. Daarna gaat er nogmaals een toets op los. Zitter er nog kleine foutjes in, dan is het onze taken om die er uit te halen. Waar zit de fout, kunnen we het verklaren of juist niet, dan moeten we het helemaal uitzoeken”, wist Steringa.
Hoe is het tot nu toe gegaan?
“We merken aan alles dat de mensen op de stembureaus een enorme inspanning geleverd hebben en ontzettend goed hun best hebben gedaan. Maar het was administratief een hele zware job. Dan kom je er ook achter dat er meer fouten in de processen verbaal zitten dan normaal.”
Hoe kun je dat verklaren?
“Omdat het stemproces administratief echt ongelooflijk ingewikkeld gemaakt is. Het is ook een dubbele verkiezing, de Provinciale Staten en It Wetterskip. Er zijn volle lijsten en een veel hogere opkomst dan normaal. En wat heel belangrijk is, de veranderende wetgeving. Veel meer regeltjes en een nieuwe telmethode. Op zichzelf een dijk van een telmethode maar zo secuur is dat het ontzettend veel tijd kost.”
Wanneer verwacht je de definitieve uitslag?
“Wij zijn nu met de controle van de Provinciale Staten bezig en rond de klok van zes uur zitten we op 90%. De laatste 10% en dat is altijd zo, zijn de lastigste om die goed kloppend te krijgen, om eer te geven aan de wetgeving.”
Wanneer worden de stemmen van It Wetterskip gecontroleerd?
“Dat doen we vrijdag. Dat is ook een lang proces. Het heeft op z’n Cruijffiaans een voor- en nadeel morgen. Minder lijsten, het aantal kandidaten per lijst is minder. Maar omdat It Wetterskip het laatst telt, ook op de stembureaus. Daar waren de mensen afgelopen nacht, soms om 4 uur, helemaal ‘stikken en kapot’, en zal het kwalitatief minder zijn dan de Provinciale Staten processenverbaal. We hopen door de ervaring die we vandaag hebben gedaan sneller opgelost zal worden. Toch verwacht ik dat ook deze controle een latertje gaat worden.”
Algemeen, hoe is de controle en het stemmen tellen verlopen?
“Het was heel erg zwaar, ook voor de burgers die zitting hadden op de stembureaus. Daar heb ik grote waardering voor, net zoals trouwens onze burgemeester en de gemeentedirectie. En ook voor de collega’s van Burgerzaken een diepe buiging. Die kwamen vanmorgen om 04.00 thuis en stonden hier in alle vroegte al weer om te tellen en te controleren. Het ligt dan ook echt niet aan de mensen, maar puur aan de methodiek, die nu gedaan is. Dat is niet alleen in Súdwest-Fryslân, maar in het hele land. Het was niet te voorkomen met dit proces. We zullen het dan ook zeker nog bespreken, want het was wel héél bureaucratisch!”
 |
| |
|
15 maart om 19:11 |
| |
Ferkiëzings
Fandaach ferkiëzings foar de Provinsiale Saten en ut Waterskap. Uteraard hew ik fanmòrren te stemmen weest. Ik beslist noadsakelek, anders hewwe je gyn recht fan spreken. Su simpel fyn ik dat.
Fanavend mar wear plat foar de tv om te sën wat de útslagen brenge salle. Om nou te sêgen dat ik fleurech fan de Nederlaanse polityk wurd. Nou, nee…
|
| |
|
14 maart om 21:57 |
| |
Cheque fan €1000 voor Nieuw Joods Monument in Sneek
Fanavend mocht ik tegare met Marcel Wallage en Matthijs Graafland un cheque fan mar liefst €1000,00 in ontfangst nimme. We deden dat as stichtingsbestuur fan Monument Synagoge Sneek.
Was wear un hoogtepunt onderwech naar ut monument dat der seker kommen gaat. Su at ut der nou foar staat sal ut begin júly onthuld wurde. |
| |
|
13 maart om 08:22 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 13 maart
Sterke frouwen
Foarege week woënsdach was ik anwezech bij de presentasy fan ut deur Sippy Tigchelaar en Alice Booij skreven boek ‘Schippersvrouwen-Verhalen boven water’. Un prachtege útgave met 15 levensferhalen fan sterke frouwen. Ut was nyt toefallech dat ut boek krekt op Internationale Vrouwendag presenteard wurdde.
Disse frouwen, der waren woënsdag ses fan de 15 anwezech, kregen un eareplakje in ut Fries Scheepvaart Museum fan Sneek. Helemaal foaran in de saal. Dêr moesten se self nyt al te feul fan hewwe: Liever nyt op ’e foargroan!
Sippy Tighelaar interviewde disse frouwen foar de boekpresentasy ok nòch us live, in un warme grôtfolle saal. Ik wurdde der soms koud fan, wat disse frouwen fertelden. Hoe’t sij in un kleine roef de kyndes op’e weareld setten, dêr ut eten kookten, de was deed. Frouwen dy’t ok ferantwoardelek waren foar de boekhouding en ut lesgeven an’e kyndes. Disse frouwen stonden ‘hun mannetje’, skriëve Alice en Sippy.
At de kyndes, soms nyt ouwer as ses seuven jaar, naar de internaten brocht wurdden, dan sagen de frouwen bij ut futbrengen faak nyt om. Te moeilek! ‘Ik seach net nei mem, omdat ik gûle moast sei un skipperssoan. De mem wú nyt achterom kieke om deselde reden. Besef goëd, dit was gyn janken, dit was oprecht gúle!
De frouwen fertelden ut nuchter, mar an alles was te merken dat ut hun na al dy jaren nyt koud liet. Altyd mar wear dat onderkoelde bij disse Friesinnen.
Ut is un goeie saak weest dat Sippy en Alice de bandopnames na de interviews bewaard hewwe, ut is fan un groate rykdom dat de stemmen fan disse krachtege frouwen bewaard bliëve. Dat ik dy ferhalen foarege week woënsdach rechtstreeks fan disse ses frouwen hore mocht geven dy stories bij ut lezen un demênsy mear.
In ut boek ok únyk beeldmateriaal, der wurdde froeger nyt su faak fotografeard as teugenwoardech. En fan een fan dy oudrukte foto’s kreech ik un heel warm gefoël.
Dan hew ik ut over un foto fan Stien Visser-Zwering. Op dat swart-wit kykje siët un jonge Stien lachend in ’e lêns fan de kamera. In har ferpleegstersúnifòrm fan ut Gereformeerd Verpleeghuis in Sneek.
Ut plak dêr’t ik geboaren wurdde. Disse Stien, mem fan’e kampioënskippers, het mij in òktober 1954 na myn moeke, as earste frou in myn leven in’e donkere ogen keken! Suster Stien kreech mij na de befalling in ’e hannen fan’e dòkter dy’t mij haald had. En dat fyn ik nou wel su ferrekte bysònder. Dat ferhaal (‘is’t ech su je?’) mach iedereen hore.
Ik bewònder Stien! Ik bewònder al dy andere skippers- en andere bealegende frouwen dy’t oans laan groat maakt hewwe. Ut wurdde hooch tiid dat disse skippersfrouwen un monument kregen. Tussen twee kartònnen kaften, want ut mut f’ral nyt overdreven wurde. ‘Wij bliuwe leaver op ’e achtergrûn!’
Mar op disse maandachmòrren even nyt!
|
| |
|
12 maart om 18:49 |
| |
Laatste eredienst in de Oosterkerk van Sneek
SNEEK- ‘Amen’, precies om 11.17 uur klonk vanmorgen in de Oosterkerk uit de mond van dominee Marije Mazereeuw het woord dat in de Christelijke eredienst als instemming met wat gebeden en beleden wordt. Het was voor de laatste keer, onherroepelijk. De kerk, die op 12 mei 1956 aan de Jachthavenstraat in Sneek geopend werd, sluit definitief de deuren.
Nog eenmaal luidde de kerkklok, onder miezerige weersomstandigheden Protestants Sneek welkom. Nadat vorige week de Zuiderkerk haar deuren sloot en eerder de Noorderkerk aan het Bolwerk al, is er geen Gereformeerd Godsgebouw meer over. De Noorder doet dienst als Noorderkerktheater, de ‘Zuider’ en de ‘Ooster’ zijn verkocht om omgebouwd te worden tot appartementen.
Op 10 april 2023, Tweede Paasdag, zal de gerenoveerde Martinikerk in het hart van de stad (her) geopend worden als ‘brûsplak’ van Protestants Sneek.
Traantje wegpinken
Uiteraard mocht er vanmorgen een traan worden weggepinkt in een bomvolle Oosterkerk. Afscheid nemen is een beetje sterven. Er werd omgekeken na wat voorbij is, maar er was ook een blik op de toekomst. Dat werd het duidelijkst vertolkt door de heer Veenstra, die samen met zijn vrouw woorden van hoop uitsprak. Het bejaarde echtpaar werd naar voren geroepen om kort terug te blikken. Het huwelijk van dit echtpaar werd ooit in 1956 als eerste in de Oosterkerk ingezegend. “Ik hoop dat jullie straks ook met ons naar de Martinikerk komen”, vroeg Veenstra aan de ruim 500 aanwezigen. Zijn woorden werden met instemmend applaus begroet.
Dominee Mazereeuw sprak later over ‘de levende stenen van de kerk’, de mensen die het belangrijkst zijn. Ondertussen besloegen de ramen in de kerk. Eerder werden de tien prachtige gebrandschilderde glaspanelen in de ramen van de Oosterkerk al verwijderd. De panelen worden herplaatst in de Martinikerk.
Projectkoor Ocke
Projectkoor ‘Ocke’, dat in de (her-) openingsweek van de Martinikerk, van 10 tot 15 april, een bijzondere muziektheaterproductie gedurende 3 avonden zal verzorgen, zong vanmorgen al twee fraaie liederen onder leiding van Anne Oosterhaven en Clara Rullmann.
In de papieren GrootSneek, verschijnt op 31 maart, volop aandacht voor ‘Ocke’ en de gerenoveerde Martinikerk.
|
| |
|
11 maart om 18:42 |
| |
Interview met auteur Hylke Speerstra trekt volle boekwinkel Van der Velde
SNEEK- Ondanks de winterse omstandigheden trok het interview dat Henk van der Veer gisteravond met de Friese successchrijver Hylke Speerstra had een volle boekwinkel Van der Velde in Sneek.
De schrijver werd geïnterviewd over zijn laatste boek
‘Testament van de ziel’. In ‘Testament van de ziel’, beleven twee jongens een moeilijke jeugd, de één in Friesland, de ander te midden van Oekraïense landverhuizers op de Canadese prairie. Na een heel leven ontmoeten ze elkaar en hebben aan een paar woorden genoeg om elkaars Friese wortels te herkennen. Op hun oude dag worden ze vrienden voor het leven. Samen schrijven ze hun levensverhaal en het toeval voegt er nog een prachtig hoofdstuk aan toe. Speerstra vertaalde het in 2021 verschenen ‘Testament fan de siel’ onlangs zelf naar het Nederlands.
Essay oer Indië
De 86-jarige maar zeer vitale Speerstra liet onlangs weten dat ‘Testament van de Ziel’ zijn laatste boek is. Gisteravond ontlokte Van der Veer op de valreep van het interview de schrijver uit Heerenveen toch nog een opvallende uitspraak: “Miskyn kom ik noch wol mei in grut essay oer Indië. Ik ha it al skreaun mar it is noch net publisearre.”
Foto 1: Ulke Veersma
Foto 2: Roelof Friso
|
| |
|
10 maart om 18:24 |
| |
Live interview foarbeide
Fanavend mach ik skriëver Hylke Speerstra live interview bij Boekhandel Van der Velde in Sneek. Dergeleke interviews beid ik altyd behoarlek foar. Ik lees mij helemaal in en probear met de auteur un moaie avend fan te maken.
Op dit momint sneeuwt ut aardech, dat ik bin benieuwd òf ut ok fan infloëd het op’e públieke belangstelling. Ik hew in ieder gefal gyn infloëd op ut wear.
An ut begin fan disse week waren hast alle beskikbere kaarten ferkocht. We salle ut siën.
|
| |
|
9 maart om 18:47 |
| |
Fan binnen & búten
Fanmòrren druk an ut interviewen weest. Op en in'e Groate Kerk, met beflogen minsen. Lui dy't stuk foar stuk un brede ruch hewwe. Anpakkers en abslút skijt an eekmiegers hewwe. Ut sal jum dan ok nyt ferbaze dan dat ik un moaie mòrren beleefd hew.
De rest fan'e dach de dingen fan'e oulopen dagen besinke laten. Fanavend al un kollum skreven. Stond binnen un kertier op papier. Doën der anders un half uurke over.
Ik (her-) ken disse stad fan binnen & búten. Kom op un heel soad plakken dêr't anderen nyt komme magge. Geeft un apart gefoël en ik gaan der súnech met om. |
| |
|
8 maart om 21:06 |
| |
Frits Jansen, SKS, is watching you!
|
| |
|
8 maart om 19:38 |
| |
Interviewdach
Fandaach un moaie interviewdach had. Fanmòrren earst op Master Amico Skoal, met un beflogen direktrise en hele aardege kyndes, over un jaar Oekraïense fluchtelingen in Sneek.
Fanmiddach Sippy Tigchelaar en Alice Booij interviewe en dêrna presentasy fan ut boek dat sij skreven hewwe. Siën hieronder ut ferslachje foar de GrootSneek-site
Sippy Tigchelaar en Alice Booij halen verhalen van schippersvrouwen boven water
SNEEK- Vanmiddag hebben Sippy Tigchelaar en Alice Booij het boek dat zij over 15 schippersvrouwen geschreven hebben gepresenteerd in het Fries Scheepvaart Museum van Sneek. Het prachtig door Noordboek uitgeven boek heeft als titel ‘Schippersvrouwen- Verhalen boven water, werd overhandigd aan zes van de geïnterviewde vrouwen die aanwezig konden zijn.
Alice Booij en Sippy Tigchelaar zijn niet alleen prima schrijfsters, beiden hebben een journalistieke achtergrond, maar ook nog eens boeiende vertelsters. Dat deden ze vanmiddag door te vertellen over hoe het boek tot stand was gekomen.
Sippy Tigchelaar interviewde de aanwezige schippersvrouwen ook nog eens voor de volle zaal. Heel bijzonder om de verhalen uit de eerste hand te horen van de vrouwen die het zware en soms wrede schippersleven aan den lijve ondervonden hebben. Wrede maar ook tere verhalen. Het was muisstil toen de vrouwen aan het woord kwamen. Met het boek brengen Tigchelaar en Booij een ode aan al deze krachtige vrouwen. Ze hadden er geen beter moment voor kunnen uitkiezen: Internationale Vrouwendag.
Tûmba
Dat was ook een reden om Mirka Antolovic, directeur van Tûmba, het kenniscentrum voor discriminatiezaken, gelijkheid en diversiteit, uit te nodigen. Zij plaatste de verhalen van de schippersvrouwen in de context van de huidige tijd.
Stichting Foar de Neiteam en vernieuwde Skûtsjezaal
De stichting Foar de Neiteam, de Kingmastichting en de Stichting Grote Zuidwesthoek maakten de uitgave mede mogelijk, evenals het Fries Scheepvaart Museum. Daar werd vanmiddag ook de vernieuwde Skûtsjezaal geopend, mede gebaseerd op de verhalen in het boek.
Directeur Hester Postma is er blij mee: “De verhalen van deze sterke vrouwen geven een heel nieuw perspectief op de vrachtvaart onder zeil. We vinden het erg belangrijk om ook dat te laten zien bij ons verhaal over het skûtsjesilen.”
In de papieren GrootSneek van maart meer over het bijzondere boek.
|
| |
|
7 maart om 21:07 |
| |
Embargo
Der binne kollega's dy hewwe skijt an embargo's en doën krekt òf se gek binne en públiseare dwars teugen alles in. Hew ik un bloëdhekel an.
Mòrren wel mear! |
| |
|
6 maart om 08:44 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 6 maart
Kievitseiers soeke in de seuvende hemel
Dit wurdt un klein In Memoriam. Un paar weken leden is un oud-klasgenoat fan mij overleden. Ik kwam de rou advertênsy in un papieren krant teugen. Geert.Geert en waren skoalmaten. Earst op ‘e Eben Haëzer skoal an ut Oud-Kerkhof in ut hartsje fan’e stad en later in’e Noorderhoek dêr’t toen de gloëdnieuwe Groen van Prinstererskoal boud wurdde. Dy skoalen hadden onbegrypleke namen foar lagere skoalkyndes.
Later hoarden we trouwens dat ut wel betekenisfolle namen waren foar ut Protestaanse deel fan de Sneker befòlking. Fan beide skoalen is ondertussen niks mear over. Sloopt. De gevel fan’ e ene en un prachtech mozaïekwerk fan kunstnares Cobie Doevendans is wat der nòch stòflek rest. Su gaat dat.
Teruch naar Geert. Hij is dus nyt mear onder oans, fertrokken naar de andere kant fan’e Frankerfaart om ut mar us poëtys út te drukken. Geert woande met syn broers en miende ik suske flakbij de masinefabryk fan Hubert an’e Franekerfaart. In un klein húske. We woanden dêr in’e Noorderhoek fòlgens mij allemaal in fan dy kleine húskes. Ut leven speulde um op straat ou.
Dat deed ut seker bij Geert in ut foarjaar. Dy jonges fan Lageveen waren baas eiersoekers. Kievitseiers wel te ferstaan.
Toen ik Geert syn overlijdensadvertênsy las docht ik futdaleks wear an ut eiersoeken. Wij droegen in Sneek noait petten, mar Geert deed dat in ’e eiersoekerstiid wel. Dan had y wear un loopke naar ut laan bij de Amearikaanse wynmole deen en liet hij foarsichtech de eikes siën. Súver un bitsje geheimsinnech. Want dy eiers ferkocht Geert dan an opkopers, nòch wechdúkt in dikke winterjassen, bij de brandwearkaserne.
W.K. Adema, de skoënmaker, was su’n opkoper en dy deed de eikes heel foarsichtech in kisten met boekweitdoppen. Hij fleide se del. Un ritueel gelyk. Ferder seiden Adema en dy andere kearels nyt al te feul op dinsdachmòrrens, want op dy dach stonden se in ut skaad fan’e Groate Kerk. Dy eiers wurdden deurferkocht an dúre hotels ‘in het westen des lands’.
Hoe betider dat de eiers fonden wurdden, hoe hoger de pries. Ut lukte Geert altyd wear om un heel soad eiers te finen en hij had dan de búze ok fol met silvergeld. Dat gaf blykber status, sònder dat Geert dat self besefte.
Ut is wear maart en ut sal nyt lang mear dure òf ut earste kievitsei wurdt wear fonden en de Kommissaris fan ’e Koaning gaat met de eiersoeker naar ut nêst toe. Der binne teugenwoardech hele protokollen foar, want eiers ferkope an mantsjes met ferwearde koppen is der nyt mear bij.
Wat ik nou út’e groan fan myn hart hoop is dat Geert op ut plak dêr’t hij nou is, wel gewoan eiersoeke mach.
Dat sú foar hem de seuvende hemel weze!
|
| |
|
5 maart om 22:01 |
| |
EDOZA & Nieuw Joods Monument in Sneek
Fanmiddach moaie sangdiënst in de RK Sint Martinus an’e Singel had. Dêr song ut interkerkelek mannekoar EDOZA foar un behoarlek folle kerk. De opbrengst fan ut konsert is foar ut Nieuw Joods Monument in Sneek.
Om dy reden waren Marcel Walage en ik ok anwezech. Ik mocht foarougaand an’e kollekte un toelichting geve op ut kollektedoël. Suks is altyd moai om te doën. Mòrrenavend hore wij hoe groat ut bedrach is.
Mar wat ut allerbelangrykste is, dat je ok fanmiddach wear merke konden dat ut projekt deur de Snekers droegen wurdt. Dat geeft un goëd gefoël.
|
| |
|
4 maart om 22:38 |
| |
Emoasioneel ferhaal...
Fanmiddach un súper emoasioneel interview deen. Ferder hou ik mij nòch even stil. Iedereen kan metleze nou?!
Uteraard ok nòch bij de Wee Pee Bee weest, dy speulden met 2- 2 gelyk teugen Skarnegoutum.
 |
| |
|
3 maart om 18:16 |
| |
Druk & Struktuur
Druk & Struktuur. Nou ja, dat fyn ik self dan, mar de menings hierover binne nòchal ferdeeld. Druk is mar krekt hoe druk at je jeself make en ik wil nòch wel us overdriëve.
Fyn al gau yts geweldech en bizar, an súperlatieven gyn gebrek. Su’n dach as fandaach had ik ut simpelwech druk met ut útskriëven fan opnomen interviews. Ik belúster de gesprekken dy’t ik op myn voicerecorder opnomen hew, beleef ut wear opnieuw en skriëf de ferhalen út. Dat lukt de ene kear beter as de andere kear.
Tom Coehoorn, myn faste fotograaf at we foar de Friesland Post op stap gaan, appte mij dat we tegare nou 50 kear un ‘ferteller’ deen (interviewd) hadden. Ik loof um graach, ik bin gyn boekhouwer, mar un skriëver.
Hew trouwens wel alle públikasy’s in print bewaard. Myn nageslacht mut um der later mar met rêde. At ut richting papierkontener wurdt júke mij de oren tòch nyt mear.
De twee ferhalen dy’t ik fandaach útwerkt hew, geve un goëd gefoël. Gelukkech dat de interviewden dan ok su fonden. Binnen nou en un paar weken lees ik wat ik skreven hew na op papier.
|
| |
|
2 maart om 21:38 |
| |
Felle foarjaaron en lange skadúwen
Ik hou wel fan ut maartwear, bitsje skraal, felle son en su nou en dan ok nòch us un natte sneeuwbui. Ut kan allemaal. Gister maakte ik bovenstaande foto op It Gers in Sneek.
De andere foto's trouwens ok fanou dit moaie stukje Sneek.
 |
| |
|
1 maart om 17:35 |
| |
Un gouden oulevering
Fanmòrren bij Folkert P. weest foar de 50ste Friesland Post oulevering ‘Fertellers yn Fryslân’. Un gouden oulvering dus.
En hoe bestaat ut, ik noem de lui dy’t ik foar disse rúbryk altyd Paradysfogels.
Laat Folkert mij nou fanmòrren un échte Paradysfogel in ’e hannen dúwe.
Weluswaar un opset eksemplaar, mar tòch. Wat un bysòndere fogel! Ja, Folkert ok. Sweare en swetse is hem nyt freemd mar wel un hele nòfleke mòrren had.
De foto’s binne fan Tom Coehoor. Uteraard sú ik hast sêge.
En nou aansens naar un half útferkocht Abe Lenstra Stadion, ut is treurech dat ut suf er komme moest!
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
