 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
31 mei om 19:16 |
| |
Mancave Tour
Fanmòrren wear op Mancave Tour met Tom Coehoorn weest. Diskear waren we in Holwert bij Upt Hiddema. Ja, un man met un únike foarnaam. En inderdaad advocaat Theo Upt Hiddema is syn oom, dy’t op’e selde boerderij groatwurden is as ‘oans’ Upt. Ut wurdde wear un nofleke mòrren met un wel hele bysòndere mancave.
Ut ferhaal fan disse mancave komt ok in de Friesland Post. Upt het altyd fergaderboer weest fertelde hij oans. Disse eardere bouboer het jarenlang LTO-bestuurder weest. Mar ut ferhaal ging fanmòrren over de mancave fan Upt.
 |
| |
|
30 mei om 18:47 |
| |
Don’t worry, bike happy!
Dat sêge se in Bergen (NH), myn geliefd fakaansy-oard, dêr’t ik de oulopen dagen was, terwyl toute Fryslaan um út’e naad fytste. In ut sentrum fan ut kakplak bij útstek kwam ik disse ‘bike’ teugen, ik hew der self even opsitten. Wel orizjineel anders.
Nou wear ut ritme fan’e dach oppakke. Inderdaad interviewe en skriëve. Is niks mis met fanself!
|
| |
|
28 mei om 21:29 |
| |
Un GROET!
 |
| |
|
27 mei om 21:04 |
| |
Gouden dach
Moaier wurdt ut nyt! Bergen aan Zee, prachtech plak om su nou en dan ut liëve leven te fieren. Bin hier graach! |
| |
|
25 mei om 20:36 |
| |
Theo Jaasma loopt de Avondvierdaagse
Onder de kuierders fan de Avondvierdaagse was fanavend ok Theo Jaasma, skilder in Sneek. Ut is en bliëf foar mij un kleurryk persoan, dy’t foar un nòflek thúsgefoël sòrgt!
|
| |
|
24 mei om 16:46 |
| |
Drie fietsroutes als vervolg op ‘Iisbaan yn’e maaitiid’
SNEEK- Als vervolg op het project ‘Iisbaan yn’e maaitiid’ uit 2020, toen met een boek en een expositie in OBE was ( die jammer genoeg niet doorging vanwege de corona), is er een nu een boekje verschenen met 3 fietsroutes langs de ijsbanen. Bij de ijsbanen zijn op borden een gedicht en een kunstwerk te zien. Allemaal in het kader van de ‘sichtberens fan it Frysk en de streektalen yn Fryslân’, vergroten.
Op de borden staat ook een QR-code die verwijst naar een filmpje waar de betreffende dichter zijn of haar gedicht voordraagt. Vanmorgen plaatsten uitgever Eddy van der Noord en kunstenaar Hendrik Elings het bord bij de ijsbaan aan de Leeuwarderweg in Sneek. Daarbij waren leden van het ijsclubbestuur aanwezig. Het gedicht in Sneek is van de hand van Henk van der Veer.
 |
| |
|
23 mei om 20:52 |
| |
Amsterdam
Fandaach wear moaie dach in Amsterdam had!
|
| |
|
22 mei om 08:46 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Loet
Noem in de Sneker, mar ok in de Friese foetbalweareld de foarnaam Loet, dan kanst der fergif op innimme dat iedereen weet dat ut over Loet Boot gaat. Dy’t ondertussen de seuven krúskes al rúm op ’e ruch het. Loet Boot is simpelwech un bekende ferskining op de foetbalfelden.
In 1970 beleefde hij met syn maten fan vv Sneek ut absolúte hoogtepunt fan syn glaansrike foetbalkarrière. De Sneeklutten, su ’t wij ONS’ers de klup an ’e Lemmerwech noemden, wurdden algemeen amateurfoetbalkampioën fan Nederlaan
Foarege week sprak ik met Loet en ut ging diskear nyt over de behaalde laanstitel, ut ging over ut G-foetbal. Loet is al mear as 25 jaar betrokken bij ut foetbal foar minsen met un beperking, al hew ik altyd un bitsje moeite met dy andúding.
Loet fertelde dat dy letter G ok helemaal nyt foar ‘gehandikapen’ stond. De KNVB hantearde gewoan letters foar ferskillende leeftydsgroepen, fan F’kes tòt A’s. Toen ut foetbal foar spesiale jonges en meiskes losging, was de letter G an’e beurt. Klaar!
Loet is un man met un groat hart, dy’t helemaal niks fan groatdoënerij hewwe mut. Gyneen is mear as un ander. Iedereen dy’t foetballe wil mut dy gelegenheid hewwe, fynt Loet. At je mar un bitsje in’e knel seten hewwe tidens de geboarte en der suurstòfgebrek weest het dan lukt ut jaren later miskyn nyt om un bal over pak’um beet 100 meter bij un ploechgenoat te krijen.
Of nòch erger, dat je achter un loophekje over un foetbalfeld bewege mutte. Ok dy kyndes mutte metdoën. Ut ultieme gelúd fan foetbalskoënen klikklakke hore in ’e kleedkamer, ut shirtsje over de skouders trekke.
Toen der nòch gyn òrganiseard G-foetbal was mochten de kyndes met un beperking us tien minúten metspeule, at ut XI-tal met 5-0 foar- òf achterstond. Dat is fòlgens Loet nyt de bedoëling. Dêrom het de Sneker um al ‘un halve eeuw’ insetten foar ut G-foetbal, tegare met un faste groep frijwillegers.
Op 10 júny houdt Loet op met trenerij en ut òrganisearen fan spesiale toernoaien, ut het moai weest. Wat bliëft binne de prachtege ferhalen en anekdoates. Fan kleine groate Pieter befoarbeld, dy’t tidens un besoek an ut Abe Lenstra Stadion in ‘e Vip-room ooch in ooch stond met un duurbetaalde prof. Toen Pieter gelegenheid kreech om de pròf un fraach te stellen froech y : “Heb je nog een Cola voor mij?”
De hele week klinkt de echo fan Loet syn hese stem nòch in myn kòp, over beautiful people op ut foetbalfeld dy’t ik hoger sitten hew as al dy Messi’s bij mekaar.
|
| |
|
21 mei om 20:31 |
| |
Ekstra rustdach
 |
| |
|
20 mei om 19:30 |
| |
Rustdach
Fandaach was ut un rustdach. Eigenlek allienech mar an ut denken weest. Soms is dat simpelwech genoech! |
| |
|
19 mei om 20:50 |
| |
Gerrit Breteler un frynd op oustaan, mar ok wear dichtbij is nyt mear onder oans
Mear as 20 jaar liep ik su nou en dan un stukje met Gerrit Breteler op. Gister is Gerrit letterlek op Hemelfaart gaan, dat kwam foar mij tòch nòch onferwacht. Terwyl ik wist dat hij siik was.
In 2005 ontmoette ik Gerrit foar ut earst. Ik ging naar Dokkum dêr’t hij toen noch syn atelier had. Ik mocht Gerrit interview foar de Friesland Post. Ut wurdde un moai pòrtret fan de kreatieve dúzendpoat.
Later súden we mekaar ok wear teugen komme. Soms sumar, un andere kear bewust at ik naar un optreden fan Gerrit ging. Ik hew even in myn digitale dachboek an ut sneupen weest en deel dat hier nòch mar wear us.
Bij Gerrit Breteler in Gau
'n Siik en langjend hert...
Leafde is leafde.
Leafde is ûnbaatsuchtich.
Langstme, hertstocht, passy,...al soe it allinnich
mar gemy wêze,
Iensum yn'e langstme, we binne it allegearre.
Gjin taal hat de wurden dy't de eagen sprekke
kinne yn it skimerljocht fan in kroech
Unberikber.
Lit ús derom drinke, want de dei lûkt nei de jûn.
“Dêr ston ie fanmiddach met de hannen in 'e búzen en song fol overgave. Ja, ok myn begrafenisliet ' Op een dag drink je geen Grolsch meer '. Gerrit Breteler út Nes, de Dongeradielen was fanmiddach met syn maat Jelke Koolstra in ut dorpskerkje fan Gau. Ut wurdde un prachtmiddach met sang & muzyk en ok nòch toneel( fan Anke Bylsma ). Ut was grôtfol in ut kerkje. Ut is altyd fol as ik optreed sei Gerrit. En dat wil ik wel love, at je su puer speule en singe, sonder flauwekul der om heen dan wille minsen wel komme en lústere naar ferhalen en fersen. Ut minsdom snakt naar ferhalen. "At ien de tsjerke ferlit is dat net sa slim, mar wannear't folkstammen harren tsjerke de rêch takeare, bliuwt dat fansels net sûnder gefolgen", sei Gerrit fanmiddach. Ik weet nyt òf ut waar is, mar feit is wel dat ut minsdom op soek is naar besinning. Fanmòrren binne in Sneek twee (!!) kerken sloaten 'wegens gebrek aan belangstelling'. In de Súderkerk wurdde fanmòrren de laaste reguliere kerkdiënst houden en de Ichtus in ut Sperkhem goait de deur ok in't slot. Wat komt der foar in't plak? Leegte. Mannen as Breteler fulle blykber dy leegte op. De orgelklanken, fan Jelke Koolstra, dy't un Ierse ballade fan Gerrit ondersteunden klonken mij fanmiddach as múzyk in de oren!”
14/01/2007
Ut Gesprek fan Sneek
Op 26 jannewary 2014 was Gerrit bij ut gesprek fan Sneek. Ik skriëf: “Eelke Lok en Gerrit Breteler wurdden fanmiddach as earsten deur Jacques Monasch interviewd. Beide mannen waren frij wat pessimistys om nyt te sêgen ' down ' over wat ik dan mar noem ‘ de toestaan in Fryslaan ’. Of ut ok werkelek allemaal su erch is as de hearen foarkomme lieten is un ander ferhaal. Late we ut mar op un kritise blik houwe, òf dat nou over de laanbou in Fryslaan gaat, over de Kulturele Hoofdstad, beide mannen waren aardech an ut eekmiegen.”
“Dat Gerrit Breteler syn optreden in Sneek afsloat met sang, ging der in as de preek bij de welbekende ouderling. Hij was selfs nyt te beroerd om ut imponearende nummer over ' Hoe’t God ferdween út Jorwert ' op spesjaal fersoek fan Monasch te singen.”
Tòt beslút oans import Fries út Twente, Gerrit Breteler. Hij kan nyt allienech moai singe en skildere, dizze man het de gave fan ut woard met syn imponearende brúne stem. Breteler seit dingen dy’t der tòt doën. Su’n man gunne je gewoan un warm slukje fan de Weduwe en nyt altyd dat kouwe Grolsch. We noeme dat hier trouwens ok wel SNITTERBITTER, powered bij de Weduwe Joustra. Breteler, ik hew un fles foar Jou metnomen. Inderdaad un FLES, want wij magge hier graach un bitsje overdriëve. [ Ik overhandech Breteler hierna un minyfleske fan de Wedúwe…]
Optreden met dòchterlief Piet in Hommerts, op 18 desember 2018
Lit ús dêrom drinke
Foar alles is in oere,
foar alles is in tiid.
Alles giet nei 't selde plak,
mei as sûnder striid.
Der is in tiid fan laitsjen
en dy tiid is samar om.
In tiid om te fergriemen.
Dy krijst’ nea wer werom.
Alles is sa brekber.
Alles ûnfolslein.
Tûzen wurden sprutsen
en dêr is neat mei sein.
Tútsje mei de mûle,
want leafde is as wyn.
Dyn treast en ek dyn pine,
der earne tusken yn.
Lûd balte de dwazen,
want har wierheid makket frij.
Mar wat al te maklik wûn is,
is like gau wer wei.
Lit ús dêrom drinke,
want de dei lûkt nei de jûn.
En de leafde wurdt grif earder,
as de wierheid fûn.
In libben sûnder wiisheid
is in libben sûnder ljocht.
In libben sûnder leafde
is in libben om ’e nocht.
Lit ús dêrom tinke,
no't it winter wurdt en kâld.
Lit ús dêrom drinke,
foar wat frede yn ’e wrâld.
Alles is sa brekber.
Alles ûnfolslein.
Tûzen wurden sprutsen
en dêr is neat mei sein.
Treastigje mei wurden,
kear de kâlde wyn.
Hoedzje ús foar fallen,
tsjin better witten yn.
En der binne ongetwifeld nòch un antal ontmoetings weest. De laatste kear dat ik letterlek un teken fan leven hoarde was un antal maanden leden toen ik met Anke Bijlsma, Gerrit syn frou, belde om te fragen hoe’t ut ging. Ut deed om goëd en hij ‘brulde’ dat hij ut moai fond dat ik an um docht. Un moai mins is nyt mear onder oans, wat bliëft binne de herinnerings.
Rust in frede Friese Twentse bikkel!
 |
| |
|
19 mei om 20:03 |
| |
|
| |
|
18 mei om 22:19 |
| |
Heechspanning
Hieronder ut ferslachje dat ik skreef fan ut Heechspannings festival fanmiddach. Ut was heel gesellech.
Zonnige Jubileumeditie 30 jaar Heechspanning: Kleinschalig straatfestival op z’n best
Watersportdorp Heeg beleefde vandaag een zonnige jubileumeditie 30 jaar Heechspanning. Misschien niet zo druk als in de beginjaren van het kleinschalig straatfestival maar wel ontzettend gezellig met een diversiteit aan artiesten.
The Flying Acrobats
Neem nu The Flying Acrobats, een intiem gezelschap, dat voor een prima sfeertje zorgde aan de Tsjerkesleatswei waar ze een hoge stellage hadden opgebouwd. Verder een springsteiger en een net in de lucht. Genoeg garantie om het publiek een toffe voorstelling voor te zetten met hilarische stunts. De swingende muziek uit de jaren ’60 zorgde voor de rest. Het publiek genoot met volle teugen.
Muziek
Naast de theatrale acts ook weer volop muziek in het centrum van Heeg. De Kentucky Snail Oil, was zo’n heerlijk band dat een energieke mix van Bluegrass, Country en Amerikaanse folkmuziek bracht. De band speelde vanmiddag een gevarieerd repertoire. Genieten was het ook bij de Flageolettes. Femke op gitaar & accordeon, Lielian op drums & percussie. Vrolijke dames met een zeer gevarieerd repertoire.
Putkapel
Als er een dweilorkest is dat sfeer maakt met aanstekelijke muziek dan is het De Putkapel uit Sneek wel. Dat deden ze dan ook volop en het publiek bij het dorpshuis in Heeg pakte dat meteen op en deed geweldig mee.
Al met al een heerlijk middagje kleinschalig straattheater! Alle credits voor de organisatie en de tientallen vrijwilligers, waaronder ook mensen uit de tijdelijke opvang voor asielzoekers in Heeg. Verder viel nog op dat er in het hele dorp veel vlaggen en Heechspanningwimpels wapperden.
|
| |
|
17 mei om 19:56 |
| |
Loet
Loet Boot is un begrip in’e spòrt en dan spesifyk foetbalweareld fan Sneek en ferre omstreken. Un kleurrike ferteller dy’t hònderden foetbalferhalen het. Ondertussen het Loet de 7 krúskes al op’e ruch en wurdt de bròn wêrút hij al dy ferhalen putte kan ok hieltyd groater. Fanmòrren was ik bij Loet om um te interviewen over syn groate passy: G-foetbal!
Loet het mear as 25 jaar um insetten foar foetballers met un beperking. Op 10 júny is der wear un groat toernoai bij syn klup SWZ. Alle foetballers dy’t dêr komme doën der toe. Loet het fanmòrren op’e praatstoël over ‘syn jonges’ an ut fertellen weest. Gyneen is mear as un ander! Iedereen mut/mach metdoën is Loet syn adagium. Prachtech.
Na un kwarteeuw aktyf weest te hewwen nimt Loet op 10 júny ouskeid, ut het moai weest. En dat fond ik wel un GroatSneek-interview weard! Inspirearende kearel is ut.
|
| |
|
16 mei om 19:11 |
| |
Elfstedentòcht
Ut is en bliëft magys, de Elfstedentòcht. At je ut nou op skaatsten, skeelers, de fyts òf op un surfplank doën. Op ’e moter òf swemmend en alles wat der ferder tussen in sit. Fanmòrren gingen hier over de Westersingel de deelnimmers fan de 75ste kuier 11-stedentòcht del.
Ik fyn dat écht wel un megaprestasy! ‘k Hew self de Slachtemaraton un paar kear metlopen en weet wat ut is om rúm 42 kilometers te sjouwen, mar dat is dus mar 1 dach!
Uteraard besteed ik der andacht an op ’e GrootSneek-site: De 75e Elfstedenwandeltocht van start:
Net stinne mar rinne in Sneek!
SNEEK- De 75ste editie van de Elfstedenwandeltocht is begonnen. De wandelaars gaan in vijf dagen tijd zo'n 208 kilometer lopen.
Het startschot van deze feestelijke editie was om 7.00 uur vanuit de Elfstedenhal in Leeuwarden. In de hal verzamelden zo'n 700 wandelaars zich voor de eerste etappe naar Sloten. De eerste dag bestaat uit 49 kilometer en wordt vaak als de zwaarste gezien.
Verdeeld over vijf dagen
De Elfstedentocht is verdeeld over vijf dagen, maar mensen kunnen ook kiezen voor minder dagen en andere afstanden. Zo is het ook mogelijk om een dag of drie dagen te lopen. "Zo hopen we meer mensen enthousiast te krijgen," zegt Femke de Vries van de organisatie.
 |
| |
|
15 mei om 08:30 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Un Frys peard op ’e Waterpoart
Oulopen donderdach knipperde ik even núver met ’e ogen, súver un surrealistys gesicht en fòlgens mij ok nòch noait earder fertoand. Un majestueus moai Frys peard in folle gloary op’e Waterpoart, dy’t even later op’e kade naast de Kolk fleurech stond te skiëten. De earder Belgise trekpearden fan Niemendal konden der wat fan, mar dit swarte dekhengst deed der nyt foar onder.
Uteraard wú ik der alles fan wete wêrom’t dat peard op’e Waterpoart stond. Klein nieuws groat make is un tweede natuer wurden sinds ik foar de Grootútgaven skriëf.
Un sprankelende jonge frou, Marjon Zwaga, fertelde ut ferhaal achter ut Friese peard op’e Waterpoart. Tegare met har suster Sabien, peardefotograaf Laura Dijkslag en Louwrens Mellema is se samenwerking angaan foar ut projekt De Friesian Horse Kalender.
Ut idé foar ut kalenderprojekt begon in 2019 na ut feulste froech overlijden fan fryndin Marga an kanker. Der wurdde un kalender maakt wêrfan’t de opbrengst, dúzenden euro’s, naar ut KWF ging foar kankerondersoek.
Ut ferhaal dat Marjon fertelt wurdt nòch dramatiser. In’e oulopen perioade wurdde Marjon en har suster ok konfronteard wurden met kanker. De behandeling sloech gelukkech an. Dat het trouwens niks te maken met knokken teugen dy freesleke ròtsykte.
‘Je hebt puur geluk als je genezen wordt verklaard’, sei ultraspòrter Maarten van der Weijden un week earder teugen mij, ok al op’e Waterpoart dêr’t ik hem interviewde. Hij liet ok ut woard ‘overlevingsschuld’ falle. Dêrom set hij um o.a. in om sufeul mogelek geld foar kankerondersoek in te samelen.
Nou kom ik de dames Zwaga teugen en dy fertelle dat se ok langs de 11 steden gaan om dêr Friese pearden te pòrtretearen bij de stadsikoanen. In Sneek dus op de Waterpoart. Peardefotograaf Laura Dijkslag maakte donderdach skitterende beelden.
Elk jaar krije 100.000 Nederlanders de onheilstijding te hoaren dat se kanker hewwe, 40.000 landgenoaten overlijden an dy ròtsykte.
Dat de beide Zwaga frouwen hun nou insette om kanker de weareld út te krijen deur op su’n kreatieve manier geld binnen te halen ferdiënd úteraard alle lof. Marjon en Sabien staan ok nòch us útermate posityf in ut leven.
Ik genoat met folle teugen fan ’e Friese dekhengst Boet op ’e Waterpoart en beloofde de beide frouwen reklame te maken foar de Friesian Horse Kalender dy’t in september útkomt.
Ik sêch ut de Zwaga frouwen na: Carpe Diem, pluk de dach en begin der fandaach mar met!
|
| |
|
14 mei om 21:05 |
| |
Moaie spòrtmiddach
Fanmidaach un moaie spòrtmiddach had. Earst nòch stukje volleybal op tv siën kannen, met úteindelek vc Sneek landskampioën bij de dames. Fantastys resultaat! Wel heel dubbel met ut tragys ferlies fan klupgenoat en earste team speuler bij de hearen. Wat wreed.
Fanmiddach bij kampioënswedstryd fan LSC1890 teugen SC Emmeloord weest. LSC behaalde ut benoadegde punt. Wat foar mij fan disse wedstryd hangen bliëft is nyt ut kampioënskap mar dy 5 à 8 minúten dat beide ploegen helemaal nyt mear speulden. LSC hoefde nyt en Emmeloord wú nyt, mar miskyn was ut omgekearde ok wel ut gefal. Bizar! Mar LSC is ferdiënd kampioën wurden en speulden ok moai foetbal ut oulopen jaar.
Wat myn foetbalhart ekstra kloppe liet was ut kampioënskap fan Feyenoord, wat un moaie klup is ut tòch, fòlgens mij nergens su’n Legioen.
Oans Nouf het ondertussen ut Feyenoordshirt al om’e skouderkes en soan Ben was in Rotterdam, tegare met Vincent, un maat fan um.
 |
| |
|
13 mei om 18:26 |
| |
Wòndermoaie saterdach
Gisteravend wear un bearegesellege nasit had na ouloop fan oans 7x7 pòtsjes teugen LSC1890, SWZ en WPB. Diskear was ut Restaurant fan LSC1890 oans moaie lokasy. Hilarys moment toen Sietsma R. dwars deur de leuning fan’e stoël ging. Ut leverde un paar moaie foto’s op en Pengel skreef un hearlek ferslach op syn site!
Fanmòrren Omrop Fryslân kollum skreven en fanmiddag naar de wedstryd WPB-Heeg weest, ut sat alderkòstelek in de son. Nou aansens naar SC Heerenveen-Excelsior. Al met al wear allemaal foetbal wat de klok slaat, mar met dit wear hou ik derfan. Inderdaad, ik bin un moai wear foetballiefhewwer!
 |
| |
|
12 mei om 18:21 |
| |
Fergaderdach
Fandaach un écht ouwerwetse fergaderdach fan wel 4 uur had. Ik bin absolút gyn liefhewwer fan fergaderen, mar disse redaksyfergadering had wel wat. Dus un goëd gefoël derover.
Nou aansens even lekker 7x7 foetballe an'e Liwwarderwech bij LSC1890.
Foar foto's bij dit dachboekfragment put ik út'e bròn fan oulopen sundachmiddach: Fryslaan is moai!
 |
| |
|
11 mei om 18:08 |
| |
Fries paard op de Waterpoort
Vanmiddag vond er een bijzondere fotoshoot plaats op en rond de waterpoort van dekhengst Boet 516 uit Lunteren. Allemaal in het kader van de derde uitgave van de Friesian Horse kalender.
Friesian Horse kalender
De Friesian Horse kalender is een samenwerking tussen Sabien Zwaga, Louwrens Mellema, paardenfotograaf Laura Dijkslag en Marjon Zwaga, ondergebracht in de Stichting Horse Kalender in actie voor kankeronderzoek. Het doel is om met het jaarlijks uitbrengen van een kalender met hoofdzakelijk Friese paarden zoveel mogelijk geld op te halen voor kankeronderzoek. De volledige opbrengst gaat naar kankerbestrijding. Vergeet niet ons te volgen op Facebook en/of Instagram zodat je onze voortgang kunt zien!
Edwin Gorter van ‘De Nieuwe Heuvel’ uit Lunteren het grootste hengstenstation in Nederland, begeleidde het prachtige majestueuze paard. Dit najaar verschijnt de Friesian Horse kalender waarbij de paarden afgebeeld worden op, bij of in één van de Friese elf steden. Vandaag was Sneek dus aan de beurt.
Later meer in onze papieren groot-uitgaven.
|
| |
|
10 mei om 21:45 |
| |
Bedriëvebesoek an De Zuivelhoeve
Fandaach ferrekt interessante rondleiding fan direksy Zuivelhoeve Nederland had!
Tegare met Kees P. en Age B. doën we disse besoeken as 'ambassadeurs fan Sneek'. Dit was ut tweede bedriëvebesoek na de Covid-19 perioade. Moai dat ut allemaal wear kan! |
| |
|
9 mei om 20:55 |
| |
Memory lane met Ale
Gistermiddach prachtege memory lane deur de Gysbert Japiksstraat met Ale van der Wal deen. Ale dy’t ik rúm un halve eeuw foar ut laatst siën had.
Ut wurdde un heel plezierech wearsiën met buurjonge, lagere skoalfrynd en foetbalmaat Ale. Ik herkende Ale futdaleks toen hij bij mij foar de deur stond, omgekeard was ut ok su.
Na de koffy tegare op’e E-bike om oans ouwe buurt nòch wear us te siën, wêrbij’t wij 100-út herinnerings ophaalden over oans rike jeugd in disse fòlksbuurt. Foar de húzen staan dêr’t we oans jeugdjaren deurbrochten. Stilstaan bij ut plantsoëntsje dêr’t de buurkyndes nou gewoan speule maggen, dat was in ons lagere skoaltiid dus nyt su.
Ferhalen over plisy’s dy’t oans achterna saten in un oranje kever. Strafregels op ut plisyburo skriëve…Namen fan buurthonden wiste we oans beiden nòch te herinneren. Wat foar buurlui wij hadden. Ferhalen ferhalen en nòch us ferhalen. Bij de speulltún fan Húsman weest, nou ja ut plak dan.
Toen naar Jopie Sterk dy’t thús was. Wat un gastfrije fent is dat tòcg. ‘Friese Landwijn’ (Rivella) met Jopie drinke, alle tiid wear om ok hier ferhalen op te halen. Bij ut kunstwerk fan ‘De Zaaier’, reliëf fan Coby Doevendaans, siën. Ut is ut enege tastbere dat nòch an oans ouwe lagere skoal herinnerd.
Naar de resten fan’e skiëtheuvels weest. Toen naar ut Wilhelminapark, Ale wist ok nòch alle plakjes. Bij de BB-bunker keken, dêr’t Ale syn fader un halve eeuw leden un taak as ‘blokhoofd’ had bij de BB.
De stad in, naar ut Oud Kerkhof dêr’t de broers Van der Wal oait un winkel hadden dêr’t ‘elektrys spul’ én TV’s ferkocht wurden. Foar oans allerearste lagere skoal staan: De Eben Haëzer! Ok wear moaie herinnerings.
Dêrna ut Bolwerk over en hoe bestaat ut, de deur fan’e Noorderkerk stond open en wij konde ok hier naar binnen. Ale had der nyt sufeul mear met.
Ik hieltyd mear.
Toen wear naat hús foar un 0.0 bierke, want Ale moest teruch naar Groaningen. Fanmiddach was hij wear even thús. Kostebere middach had!
 |
| |
|
8 mei om 08:33 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 8 mei
Beesten
Ik kom út un tiid dat der nòch gyn Partij voor de Dieren was. Blykber nyt noadech dat der su’n spesifieke klup aktyf was dy’t foar de belangen fan’e beesten opkwam.
Achterou besiën waren wij wrede jonges, seker at ut over ut welsijn fan beesten ging. Want welke jonge hat in oans tiid nòch gyn eierfersameling? Rond disse tiid fan’t jaar strúnden we alles ou om mar nêsten te finen en dan oans eierfersameling út te breiden. ‘Eiers úthale’, su hite ut. Of ut nou in ut Wilhelminapark fan Sneek was, ut Spoardok òf ut Bos fan Ysbrechtum, we waren der bij. De twee lege eierdoppen dy’t ik nou nòch hew binne dy fan un kievyt. Eierfersamelingen houwe je teugenwoardech nyt mear.
Un andere jeugdsonde was ut opblazen fan kikkers. Ik kan der wel om heen, mar we deden ut gewoan. Bij de boerderij fan Koers an ’e Korte Vreugde fongen we dy kikkers dan. Ferfòlgens wurde de kikker met twee houtene knipers an’e wasline ophongen en blaasden we ut beestje met un limonaderietsje op, krekt sulang’t ut ‘plof’ was. Nyt bêst. Mea Culpa Maximus.
In Sneek is op dit moment un kattemepper aktyf. In ’e wyk Harinxmalaan binne in ’e oulopen ses jaar al mear as sestech katten fermist, fersopen òf mishandeld. Dat is un kwaleke saak. Gyn diskussy over mogelek. De buurtbewoaners hewwe alle ferdwenen, mishandelde òf ferdronken katten in kaart brocht. Der is un kompleet Excel-bestaan fan anleid. Te hopen dat de katehater binnenkòrt oppakt wurdt.
Foarege week was ik dyp in’e Fryske Wâlden. Dêr hoarde ik un beestachtech ferhaal. De man dy’t ut fertelde was gek met syn hoan, mar ut beest wurdde siik. Hij had der al un aardech kaptaal foar delleid bij de dierenarts. Mar dy was op un gegeven moment wel su earlek dat hij teugen de honnebaas sei dat der nòch mar 1 útwech was: Un spuitsje!
De Wâldpyk antwoardde dat hij um der self wel met rêde sú. Hij nam ut beest met naar hús. Dronk un halve fles jonge jenever op en de andere helt was foar syn hoan.
“Doe ha’k it jachtgewear pakt en ha him in skot dwers troch de kop jûn.”
Ik sach um met groate ogen an. ‘Echt?’ Froech ik nòch.
“Ja, mar ik ha de hiele jûn gûlt as in bern, sa sear die it my!”
‘Dat kan’k mij begripe’, sei’k nòch teugen um.
Apart dat ik nou hieltyd an dy fersopen en mishandelde katten denke mut. En dy opblaasde kikkers.
Wie doët nou suks? |
| |
|
7 mei om 18:47 |
| |
E-bike is moai werk
Fanmiddach hearlek an ut E-biken weest. Binnendeur over kostlek moaie fytspaden naar Workum! Kiek dat was mij met un doadgewoane fyts noait òf te nimmer lukt. Un feestje gewoan om deur ut Friese foarjaarslaan te pedalen.
Onderwech foar ut earst in myn leven un lepelaar fan su dichtbij op’e foto setten. Un plaatsje fyn’k self!
Nou de kont úteraard wel un bitsje útmekaar, mar fòlgens mij bestaat un kont út twee delen, dat niks an’e haan.
Fanavend mar even in’e tobbe.
En mòrren wear harddrave!
|
| |
|
6 mei om 20:40 |
| |
Saterdach
Fast ritueel op saterdachs is ut opnimmen fan myn kollum en dan naar Omtop Fryslân stúre. Ut kost mij eigenlek noait un soad (skriëf-) werk om ut e.e.a. op papier te krijen. Der is altyd wel wat om over te skriëven. Fanmòrren ok un gedeelte fan’e kroaning in Engelaan siën, wat un tradisy’s allemaal. Abslút indrukwekkend, wat je der ferder ok fan fine.
Fanmiddach foar ut earst dit seizoën op un sonovergoaten terras fan Onder de Linden sitten en ik was nyt de enege. Lekker dat it kon.
Nou naar radioferslach NEC-SC Heerenveen en Utrecht-SC Cambuur lústere. Ferder was der fandaach gyn foetbal. Mòrren úteraard de groate dach fan dit seizoën foar Feyenoord. Kampioën? Ut is fandaach trouwens 53 jaar leden dat Feijenoord ( let even op’e spelling!) de Europacup won!
|
| |
|
5 mei om 19:55 |
| |
Na un drukke dach fòlgt der altyd wear un minder drukke
Ja, ut is nyt su moeilek om un goëd ritme te finen. Ik hoef der simpelwech nyt om te soeken. Fanmòrren met twee fan myn loopmaten (m/f) te draven weest. Nòch un maand en de 4-Mijl fan Sneek staat op ut programma.
Fanmiddach un fers skreven, dat bliëft altyd mar deurgaan. Un fers in opdracht, foar mij de bekende stòk achter de poëtise deur. Ferder nòch un interview útwerkt en de kollum foar maandach leit ok al wear klaar.
Samenfatten dun deursnee frijdach in myn leven, ut water spat altyd alle kanten op.
|
| |
|
4 mei om 22:32 |
| |
Indrukwekkende toespraak ds. Alex van Ligten bij het Joods namenmonument van Sneek
SNEEK- Ds. Alex van Ligten hield vanavond een indrukwekkende korte toespraak bij het Joods namenmonument in de Stadhuistuin van Sneek. Hieronder die toespraak:
Toespraak Alex van Ligten, 4 mei 2023 in de Stadhuistuin van Sneek
Ed Hoornik, dichter, overlevende van Dachau, ontmoette op bevrijdingsdag een oud-kampgenoot. Hij schreef er dit gedicht bij.
Vanmiddag kwam ik hem tegen
in ‘t stadspark bij de muziek;
aanvankelijk deed hij verlegen,
maar, zich mengend onder ‘t publiek,
zei hij dat alles voorbij was,
het kamp speelde, sedert hij vrij was,
geen rol meer in zijn bestaan.
- Of hij er dan nooit van droomde?
‘Hier niet’, zei hij, en hij troonde
me mee naar een stille laan.
‘Weer’, zei ik, ‘vangen de bomen te bloeien aan.’
En hij: ‘Weer komen op de appèlplaats de doden aan.’
Het is allemaal lang geleden en toch ook niet.
De generaties van na de oorlog hebben er veel van meegekregen, via ouders die totaal over zwegen (de meeste) of ouders die over niets anders meer praatten.
Een rij bloeiende bomen in de lente kon lijken
op een rij uitgemergelde gevangenen in de winterkou.
Zo werkt de oorlog door in alles waar je zogenaamd nooit meer van droomt. Vernederingen, executies, honger, kinderen gedood.
Op de gedenksteen hier staan vijfentwintig namen en vijftig data. En deze datum, 4 mei, was de verjaardagsdatum van een van hen, Clara Hanna Mendelson.
Ze zou vandaag een van de oudste inwoonsters van Sneek geweest kunnen zijn, 96 jaar, maar vijf-en-een-halve week voor haar zestiende verjaardag, is ze in Sobibor vergast.
Wij gedenken in deze vijfentwintig Sneekers álle in de oorlog omgebrachte, vervolgde mensenkinderen, Sinti, Roma, Joden. Geestelijk gehandicapten, homo’s.
Op onderdelen lijkt het verleden soms weer aanwezig.
De nazi-achtige geluiden in de Tweede Kamer van een paar sneue aandachttrekkers laten we voor wat ze zijn. De verschillen met toen zijn groter dan de overeenkomsten: er worden hier nu geen mensen vermoord zoals toen, ze hoeven hier niet op appèlplaatsen te staan.
Maar er worden wel mensen gekleineerd en gepest,
op overheidsbevel, bij het uitvoeren van beleid.
Voor vluchtelingen uit oorlogen die al veel langer duren dan de vijf jaren bezetting hier, wordt bij binnenkomst in Nederland alles zo onaangenaam mogelijk gemaakt. Kinderen worden met hun ouders om de haverklap van opvangcentrum naar opvangcentrum geschoven, zodat ze vooral maar geen vriendschappen sluiten of zich ergens hechten, want dat zou er maar toe bijdragen dat ze nooit meer terug willen. Mensen worden illegaal verklaard.
Als er iets is waardoor wij de grote ellende van toen passend kunnen herdenken, dan is het dat we proberen ons land en onze stad juist plaatsen te laten zijn waar goede zorg en opvang is voor wie dat nodig heeft, waar mensen welkom zijn en niet louter op grond van hun aanwezigheid illegaal worden verklaard.
Maar als dat grootse woord uit de oorlog, illegaliteit, toch gebruikt wordt en de jacht daarmee geopend wordt op weerloze mensen, laat ons dan toch volop en van harte de kant kiezen van de illegalen.
Of met de trotse woorden uit de bezettingsjaren:
Leve het verzet.
|
| |
|
4 mei om 22:31 |
| |
Kinderen lezen eigen geschreven teksten voor bij Sneker monumenten
SNEEK- Dit jaar is de RK Bonifatiusschool uit Sneek adoptieschool van het monument. Zij leggen op 4 mei bloemen bij het gedenkteken. Twee leerlingen uit de bovenbouw van de school, Melanie Matthews-Brzozowski en Sanne van der Meer lazen vanavond zelfgeschreven teksten voor bij het monument aan de voet van de Martinikerk en het Joods namenmonument in de stadhuistuin. Eerder was er op school al aandacht aan oorlog & vrede in het algemeen en de Tweede Wereldoorlog in het bijzonder besteed.
Leven in oorlog
Oorlog, schuilen, je hoort alles, je ziet alles wat nooit meer verdwijnt…
Wat je altijd in je gedachten houdt: wapens, bommen, alleen maar hopen dat er niks met iemand gebeurt…
De beelden van mensen die gevangen worden of dood worden gemaakt, blijven altijd in je gedachten…
Nu hoop je dat de oorlog niet in ons land meer voorkomt, nergens meer…
Maar hoe is het om in oorlog te leven, met bommen, geweld en gewonden?
Je hoopt dat er uiteindelijk vrede heerst in de wereld.
Oorlog, wie heeft het uitgevonden…?
Waarom bestaat het eigenlijk…?
Melanie Matthews-Brzozowski
Leven met oorlog
Dat is iets van vroeger heb ik lang gedacht
Maar dat het nu zo dichtbij is, had ik nooit verwacht
Ik nu een tiener, mijn opa ook 78 jaar geleden,
Zijn verhalen die hij nu nog vertelt, leken voor een kwaad jongensboek te zijn geschreven.
Verstoppen, vluchten, geen licht en eten, geen veilige plek ,
Ook nu, zijn overal ter wereld, mensen op zoek naar een veilige stek
Het missen van een huis, familie en vrienden, moet verschrikkelijk zijn,
Leven in vrede en veiligheid, is echt fijn!
Ik ben soms bang dat een oorlog mij ook gebeurt,
En dat alles om mij heen, grijs en donker kleurt
Laten we daarom proberen, met respect naast elkaar te staan,
Waar we ook vandaan komen, wie we willen zijn en waar we willen gaan
Met de wereld een klein beetje mooier maken, is niks mis,
En laten we hopen dat oorlog, dan ooit weer geschiedenis is
Sanne van der Meer
 |
| |
|
4 mei om 22:29 |
| |
De 4-mei toespraak van burgemeester Jannewietske de Vries
SNEEK- Elk jaar houdt de burgemeester van Súdwest-Fryslân een 4-mei toespraak. Daarbij gaat de burgemeester uit van het landelijke thema, vaak aangevuld met een link naar de lokale geschiedenis.
Met het jaarthema ‘Leven met oorlog’ vraagt het Nationaal Comité 4 en 5 mei in 2022-2023 aandacht voor de impact van oorlog op individuen, families en de samenleving. Het comité richt zich de komende tijd met name op het thema van intergenerationele overdracht: hoe ontwikkelen herinneringen zich van de eerste naar volgende generaties? En wat heeft dit voor betekenis voor opvattingen over vrijheid en onvrijheid?
Hieronder de toespraak van burgemeester Jannewietske de Vries.
Toespraak 4 mei herdenking 2023
Vandaag staan we in ons land en de rest van het Koninkrijk stil. Stil om te herdenken. Op deze vierde mei herdenken we de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar ook de slachtoffers van al die oorlogen en vredesmissies daarna. Wij herdenken de mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid. En staan stil bij iedereen die zich door de jaren heen heeft verzet tegen onderdrukking en terreur.
Dat doen we omdat vrijheid zo’n essentieel onderdeel uitmaakt van onze identiteit. En in het besef dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is.
Van generatie op generatie geven we ze door, de herinneringen, de verhalen van toen. De afstand tot de Tweede Wereldoorlog wordt ieder jaar groter, er zijn steeds minder mensen die het meegemaakt hebben en er zelf over kunnen vertellen. En tegelijkertijd is leven met oorlog dichtbij.
Vandaag zijn we twee minuten stil... Stil om alle mensen te herdenken die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. De vrijheid die we elke dag opnieuw moeten beschermen en versterken. Voor iedereen, ongeacht religieuze overtuiging, geslacht, seksuele voorkeur of afkomst.
Blijf de verhalen over de oorlog vertellen. De verhalen van onrecht en onderdrukking, van verzet en verbondenheid. Verhalen van mensen, van toen en nu. Geef er opnieuw betekenis aan en geef ze een plek in jouw leven.
Vrijheid krijgt betekenis als we ons blijven realiseren wat onvrijheid betekent. Dat er opnieuw oorlog is dicht bij huis, dat in ons land steeds meer mensen te maken krijgen met discriminatie, dat antisemitisme groeit.
Niemand heeft alleenrecht op vrijheid, we delen het en hebben de taak om op te komen voor elkaars vrijheden. Ook als je dat even niet zo goed uitkomt, als wegkijken of negeren gemakkelijker is.
Leven met oorlog is het jaarthema, dat het Nationaal Comité 4 en 5 mei koos, waar wij vanavond letterlijk bij stil staan: plekken hier om’e hoek, in de taal van Sneek.
In Sneek lêge 25 strúkelstienen om bij stil te staan, 25 kleine stientsjes met un messingplaatsje. Dêrop allienech un naam, un geboartejaar en ut plak fan overlijden fan ut slachtoffer fan naziterreur. Herdenkingsstenen. Struikelstenen. Stroffelstienen. Strúkelstienen. Stolpersteine.
Teruch naar dy aprilmòrren in 2009 toen foar Café Vellinga dry kleine strúkelstientsjes plaatst wurden. Ut wurdde un indrukwekkende gebeurtenis. Nyt ut getal fan de fermoarde Nazislachtoffers is wat indruk maakt, mar de ferhalen achter al dy miljoënen dy’t fermoard binne. ‘Met de strúkelstienen is der nou un bliëvende herinnering an de family Pino’, wurdde seid. Na ut plaatsen fan de strúkelstienen fraagt een fan’e Prakrykskoallearlingen dy’t anwezech is: ‘Waarom doet nu juist een Duitser dit?’ Foardat de dosent antwoard geve kan op dy fraach seit un andere learling: ‘Dat doet er niet toe, als iemand het maar doet!’
Strúkelstienen (un gedicht fan Henk van der Veer)
der lêge strúkelstienen met fan dy moaie glimmende messingplaatsjes
in’e stoep foar ut kafee fan ut ouwe ferlaten Sneker feemerkterrein
kleine strúkelstienen foar Jacob Pino & syn frou Erna Adler
en ok foar hun dòchterke Mechgelien Pino
in ut fan gòdferlaten Auschwitz liep ut spoar fan dizze Pino’s doad
gyn teken fan leven mear, laat staan hun naam útbeiteld in stien
der lêge strúkelstienen met fan dy moaie glimmende messingplaatsjes
as un skraal earesalút foar fader Jacob & moeke Erna
en foar dy lieve lieve Lientsje nòch mar elf jaar oud
Plekken in de stad. Die je confronteren met wat er zich heeft afgespeeld. Daar past geen wegkijken.
Ook niet bij de hakenkruizen die een paar weken geleden hier op een locomotief in Sneek zijn gekrast. Daar past geen wegkijken. Geen negeren. Geen ontkennen.
En dat is niet altijd gemakkelijk. Onvrijheid begint met kleine stapjes. Hoe herken je die.. Hoe spreek je mensen aan.. Hoe helpen we elkaar daarbij..
Struikelend strijden voor vrijheid..
Stroffeljend stride foar frijheid..
En daarom: heb oog voor elkaar. Luister en deel. Vang elkaar op. Als we dat oprecht doen, kan onverschillig omgaan met het verleden en het heden geen plek in onze samenleving krijgen.
Blijf je ervan bewust dat vrijheid kwetsbaar is. De vrijheid om in veiligheid met elkaar te kunnen samenleven.
Om te mogen zijn wie je bent.
Om te wêzen wa ’st wêze wolst.
En om te herdenken. Vrijheid deel je met elkaar. Van generatie op generatie.
|
| |
|
4 mei om 22:27 |
| |
Drukbezochte 4-mei herdenking in Sneek
SNEEK- Onder grote belangstelling is vanavond de 4-mei herdenking gehouden op het Oud Kerkhof bij het oorlogsmonument. Ook werd stilgestaan bij de Canadese gedenksteen en het Joods namenmonument. Burgemeester Jannewietske de Vries, emeritus predikant Alex van Ligten en twee leerlingen van IKC Bonifatius, adoptieschool monumenten 2023, hielden toespraken.
Nadat om 18.00 uur Scoutinggroep Greate Pier de vlaggen halfstok hadden gehesen, begaven de burgemeester en genodigden zich even voor 20.00 uur naar het Oud Kerkhof. CMV Harmonie Sneek o.l.v. dirigent Arend Gerds, speelde koralen en om 20.00 uur werden er twee minuten stilte in acht genomen.
Daarna volgden er kransleggingen en het leggen van bloemen, door verschillende groeperingen en begaf de stoet zich naar de Canadese gedenksteen, waar ook een krans en bloemen werden gelegd. Ook werd hier het Canadees volkslied gespeeld en ingetogen meegezongen.
Kiezelsteentjes
Vervolgens vertrok de stoet zich naar de stadhuistuin, waar ds. Alex van Ligten een indrukwekkende toespraak hield bij het Joods namenmonument. Kinderburgemeester Noor Bosman legde samen met haar ‘raad’ een wit kiezelsteentje op het monument en leerlingen van de IKC Bonifatius volgden haar voorbeeld.
Om 20.45 werden de vlaggen door de Scoutinggroep gehesen en om 21.10 weer gestreken, waarmee een einde aan de 4-mei plechtigheid kwam.
|
| |
|
4 mei om 14:11 |
| |
Interviewe & promoate fan'e stad
Interviewe en ok futdaleks Sneek promoate! Dat was wat ik fanmòrren doën mocht foar GrootSneek en de stad. En dat onder ideale wearsomstannechheden.
Uteraard ok bij dòchterlief op ut Groatsaan weest!
Maarten van der Weijden doet extreme Elfstedentriatlon
SNEEK- Vanmorgen was ultrasporter Maarten van der Weijden en presentatrice Sylvana IJsselmuiden in Sneek voor (promo-)filmopnamen in verband met de Elfstedentriatlon in de Waterpoortstad.
Van 18 t/m 24 juni Elfstedentriatlon
Van 18 t/m 24 juni 2023 gaat Maarten van der Weijden de extreme uitdaging van de Elfstedentriatlon aan. Hij zal de Tocht der Tochten achter elkaar, met zo min mogelijk rust, zwemmen, fietsen en lopen. Zeshonderd kilometer afzien dus. Maar voor een belangrijk doel!
De Elfstedentriatlon is de volgende sportieve uitdaging waarmee Maarten geld inzamelt voor kankeronderzoek. Jaarlijks krijgen nog steeds 100.000 mensen de diagnose kanker en overlijden 40.000 mensen daaraan. Bij de oprichting van de Foundation in 2017, heeft Maarten beloofd dat hij alles zal geven om kanker de wereld uit te krijgen. Met zijn stichting hoopt Maarten het leven van voormalige, huidige en toekomstige kankerpatiënten te verbeteren. Elke gedoneerde euro gaat rechtstreeks, voor de volle 100%, dus zonder aftrek van kosten, naar kankeronderzoek. De organisatiekosten van de stichting worden betaald vanuit sponsorgelden.
Sylvana IJsselmuiden
Maarten van der Weiden zal tijdens zijn monstertocht steun krijgen van vele vrijwilligers, mensen die achter de schermen druk bezig zijn maar ook mensen die gedeelten van het parcours met hem zullen zwemmen, fietsen en wandelen. Egon Diekstra, bestuurslid van de Maarten van der Weijden Foundation, was vanmorgen ook aanwezig tijdens de opnamen. Net zoals Sylvana IJsselmuiden, die met Maarten van der Weijden de Kolk bij de Waterpoort indook.
Sylvana, bekend model en tegenwoordig presentatrice, werd zelf zes jaar geleden getroffen door baarmoederhalskanker. “Ik had geluk dat mijn behandeling werkte. Maar ik weet dat er ook veel vrouwen zijn die niet herstellen. Daarom wil ik mij Maarten inzetten om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het kankeronderzoek. Daarom zwem ik mee tijdens de Elfstedentriatlon”, vertelde Sylvana vanmorgen na een frisse duik in de Kolk.
Doe mee!
Maarten kan het niet alleen, hij heeft zoveel mogelijk mensen nodig die met hem mee gaan doen. Hij nodigt iedereen uit in een van de drie de disciplines, zwemmen, fietsen en wandelen, mee te doen. Met als gezamenlijk doel zoveel mogelijk geld inzamelen voor kankeronderzoek.
Wil jij met Maarten mee doen? Kies een evenement waaraan jij wil deelnemen, maak jouw actiepagina aan en start met het inzamelen van geld voor kankeronderzoek!
Voor meer info: https://elfstedentriatlon.mvdwfoundation.nl
In de papieren GrootSneek, eind deze maand, een exclusief interview met Maarten van der Weijden.
|
| |
|
3 mei om 19:46 |
| |
Jan Wouter Jellema: Nazorg vanaf een barkruk
Jan Wouter Jellema (76) is al meer dan een halve eeuw nazorger van weidevogels. Hij doet dat de laatste jaren met twee maten, maar deze beide mannen konden om uiteenlopende redenen even niet mee het land in. Jellema ging echter wel, met een barkruk. Hieronder doet de natuurliefhebber verslag op z’n fb-pagina.
“Vandaag ben ik alleen de ‘greiden’ in geweest voor de nazorg van de weidevogels. Mijn beide collega’s moesten het laten afweten De een vanwege de naweeën van een operatie en de ander omdat hij de Noordzee aan het verkennen is.
Helaas ben ik niet meer zo best ter been maar ik kan nog steeds lopen alhoewel de actie radius een beetje beperkt is geworden. Daar heb ik echter het volgende op gevonden ik neem een barkruk mee het land in en die zet ik op het middelpunt van het zoekgebied.
Ik ga dan in lussen het land door en kom dan telkens weer uit bij de barkruk zodat ik dan weer even kan pauzeren.
Op deze manier lukt het mij nog redelijk om mee te blijven doen met de nazorg.
Ja ik ben nu 76 jaar, waarvan 70 jaar bezig met de vogels en ik hoop deze inspanning voor de weidevogels nog een tijdje vol te mogen houden”, aldus Jellema.
|
| |
|
2 mei om 11:29 |
| |
Obstakelbrug over de Waterpoortsgracht is weer terug
Precies 287 dagen geleden werd de ‘Wonderbrug’ ( de officiële naam), die sinds 1970 de oude ophaalbrug uit 1801 verving, weer op zijn plaats terug. De brug verbindt de T-kruising van de Kolk en de Waterpoortsgracht met de Westersingel.
Ook in 2002 werd de loopbrug gerenoveerd en werd het houtwerk vervangen en staalwerk geconserveerd. Vanmorgen is de veelbesproken brug weer teruggeplaatst door de firma Van der Wal & Stienstra uit IJlst.
Voor vele Snekers hoefde dat niet zo nodig: “Deze zogenaamde Wonderbrug is een waar obstakel voor mensen die niet goed ter been zijn. Trouwens probeer er maar eens met een kinderwagen overheen te komen. Misschien is de eerdere ophaalbrug een optie”, was een veel gehoord commentaar in de afgelopen maanden.
Obstakelbrug
In haar onnavolgbare wijsheid is er anders beslist in de Marktstraat. Misschien het naambordje van de brug nu ook even veranderen in: Obstakelbrug?
 |
| |
|
1 mei om 08:28 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Levend gedenkteken
Tegare met un groepe betrokken minsen bin ik druk bezech met de realisasy fan ut ‘Monument Synagoge Sneek’. Der wurdt op dit moment hard an ut monument, ontwurpen deur Piet Cohen, werkt. At alles goëd gaat sal op 12 júly fan dit jaar ut monument onthuld wurdde, deur mar liefst 18 persoanen, dêrover later wel mear.
De Mannen fan Staal in Liwwarden, spesialisten op dit gebied, werken tegare met ontwerper Piet Cohen an ut gedenkteken dat de titel ‘De Verdwenen Gemeenschap’ krijt. Hartferwarmend om de steun út ut Sneker berdiëfsleven te ervaren. Ondernimmers dy’t echt helemaal belangeloas helpe om dit waardefolle projekt tòt staan te brengen.
Ut sú nyt goëd komme at ik met myn twee linker hannen de technise leiding nimme moest. Un oud-learling, dy’t ut straatwek foar syn rekening, en dan letterlek hè, nimt sei: ‘meester hoeft um der ferder nyt druk te maken, want ut komt wel klaar’. Allemachtech wat doët mij suks goëd. Dit werk, dit liefdewerk wurdt in stilte deen, dat is miskyn nòch wel ut moaiste.
In myn naïviteit docht ik dat der nyt sufeul werk achter wech komme sú, mar dat tersijde. Naast de realisasy fan ut gedenkteken, stuitte ik ok op un bysònder briefke fan Hessel Bosma, dy’t ses jaar leden overleed.
In dat briefke skriëft Hessel dat hij um nòch goëd herinnere kan dat y met syn fader naar de oubroken synagagoge an de Wijde Burgstraat in Sneek toe ging. Der moest nieuwbou komme en dat wurdde deen deur boubedriëf Friso. Avens mocht de toen 12-jarege Hessel met syn fader naar de De Wijde Burgstraat toe om dêr nòch goëd brúkber sloopmateriaal fut te halen. ‘Dat gebeurde met peard en wagen, fan un buurman dy’t wij lene mochten’, skriëft Bosma. ‘We woanden un endsje búten de stad an de Lemmerwech. We hewwe fan un groat gedeelte fan ut sloopmateriaal un nieuw skuur boud en noemden dat in ut begin ‘De Synagoge’. Der binne ok nòch foto’s fan’, beslút Hessel ut epistel.
Un moai lokaal histoarys ferhaal, teminsten at je belangstelling foar lokale geskiedenis hewwe. In Fryslaan noeme we sukke soektòchten naar ut ferleden ‘sneupe’.
De foto’s fan ut hòkje hew ik nòch nyt achterhale kennen, mar dat sal ongetwifeld goëd komme, want ut bouwerkje is der nòch altyd.
Ditsoarte fan info is aansens ok na te lezen op un site wêr’t we met bezech binne. Su wurdt ut un ‘levend’ gedenkteken.
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
