 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
30 júny om 14:46 |
| |
Draaiorgelman Jan Boon overleden
Gisteravond bereikte mij het droeve nieuws dat Jan Boon uit Den Helder hij is woensdag in zijn slaap overleden. Een onverwachte dood. Op zaterdag 28 mei jl. sprak ik Jan voor het laatst op de Eierbrug in hartje Sneek. Jan Boon ging met zijn draaiorgel De Paardekop op de foto met mijn 1-jarige kleinzoon, en duwde hem en passant nog even een Fries vlaggetje in zijn handen. Symbolischer kon Jan zijn band met Sneek en Friesland niet beter uitdrukken. Gistermiddag en vandaag valt de papieren GrootSneek op de deurmat, met daarin op pagina twee mijn Editorial. Ik eindig dat voorwoord met het bekende vers ‘Niet kniezen, niet zeuren…’. Dat nummer is regelmatig gezongen door de Helderse Jantjes, het duo waar Jan Boon de muzikaal leider van was. Toeval is de schaduw van God!
I.M. Jan Boon
Dat de 72 jaar geleden Jan Boon in de Bollenstreek van Nederland geboren werd, is puur toeval omdat zijn ouders letterlijk een kermisbestaan hadden. “Mijn ouders waren toen in Hillegom, waar ze hun geld op de kermis verdienden met een tent waar je kon ballengooien, touwtje trekken en ze waren muzikant. Het duo An & Jan. Ze trokken met een woonboot van de ene kermis naar de andere. Toen ik in 1949 werd geboren, laag die boot dus toevallig in Hillegom. Ik ben de middelste van zeven broers en zusters”, vertelde Jan mij in een interview voor GrootSneek.
Omdat de ouders van Jan muzikant waren, rolde Jan ook min of te meer het vak in. Met het duo ‘De Helderse Jantjes’ trad hij meer dan 35 jaar op met zijn accordeon en een keyboard op bruiloften, partijen en kermissen. Ook werkte hij vijf jaar als vrachtwagenchauffeur en verdiende hij zijn brood in de offshore en op een koekfabriek. Uiteindelijk werd Jan toch weer muzikant, dat duurde tot de DJ’s hun entree deden. Jan verkocht z’n instrumenten en ging op zoek naar een draaiorgel. Hij en zijn vrouw Jeanet hebben toen de spaarcentjes bij elkaar gelegd en kochten draaiorgel De Paardekop. Dat was in 1995.
“In Sneek was al een jaar of vijf geen draaiorgel meer, voor mij zat Mulder er met ‘De Milord’. Nadat hij er mee was gestopt mocht ik in Sneek spelen. Eerst was dat alleen maar op het Schaapmarktplein. Later kwam daar gelukkig verandering in en nu speel ik op zaterdag vanaf half elf op verschillende plaatsen in het centrum van Sneek”, aldus Jan tijdens het interview in 2018.
In september 2021 kreeg Jan Boon van overijverige Boa’s te horen dat hij in verband met de coronamaatregelen voorlopig niet mocht spelen. “Ik word namelijk gezien als evenement en dat betekent geen muziek op straat, er staat volgens de Boa`s een boete van 5000 euro op”, liet Jan in een mailtje aan de redactie van GrootSneek weten. We plaatsten een bericht op onze site en het ging helemaal los op de sociale media. Burgemeester Jannewietske de Vries bemoeide haar persoonlijk met de kwestie.
“De burgemeester heeft zich er persoonlijk mee bemoeit, ze vroeg zich af wat er nu allemaal aan de hand was. Toen ze al die boze reacties had gelezen van de Snekers, heeft ze besloten ‘dat het orgel moest weer komen’. En dat is dus geweldig. Ik wil haar dan hierbij ook hartstikke bedanken, het is een schat van een mens”, liet geëmotioneerde Jan Boon weten.
Zodra Jan weer met z’n draaiorgel in de stad was deden tientallen Snekers en Súdwesthoekers een extra muntje in zijn koperen bakje. Klapper was de bijdrage van kunstenares Nanke de Jong, die een kunstwerk aan Herbert en Rick de Vries verkocht. De Sneker kappers hadden er maar liefst 330 euro voor over.
Jan had een bijzondere verhouding met Sneek. “Als ik mijn kinderen niet had gehad, was ik naar Sneek verhuisd!”
Jan Boon, een man die jarenlang op muzikale wijze gezicht gaf aan Sneek is niet meer. Een groot verlies. In de eerste plaats voor zijn vrouw, kinderen en kleinkindere. Maar ook voor Sneek. Ik eindig met een vers dat ik voor hem schreef. Rust in vrede Jan!
foar Jan Boon
Orgelman
tuerlek bliëfst un Hollanner
- één fan de andere kant fan ’e Dijk -
mar dou bist allang gyn freemdeling
mear in Jeruzalem dat Sneek hyt
hoarst helemaal bij de stad
en anders dyn monumentale
draaiòrgel de Paardekop wel
prachtech astou op saterdagen
út dy kartonnen boeken
fol gaatsjes en gleufkes
de moaiste klanken toverst
ut is dan krekt òf lope dy steile
Súdwesthoekfriezen en Snekers
un bitsje fleuriger as deur- de - weeks
ut Oasterdyk over
ondertussen laast dyn
koperen geldbakje ritmys klinke
op ’e klanken fan de Zangeres zonder naam
òf un mondaine Weense wals
moaier kanst ut nyt krije
Henk van der Veer
|
| |
|
29 júny om 18:54 |
| |
Nou kiek'us!
Staan wear un moai soad ferhalen in! An de lezer om te sêgen wat se der fan fine! Ik hew der met un heel soad nòcht an metwerkt om der un moaie GrootSneek fan te maken. |
| |
|
28 júny om 22:33 |
| |
Douwe Visser: Interview door Henk van der Veer
Fanavend skipper Douwe Jpz. Visser interviewd bij Boekhandel Van der Velde in Sneek. Alle stoëlen waren beset en ut wurdde in myn optyk un moai interview, met un hele bysòndere skipper. Disse week un twee pagina's groat interview dat ik spesiaal foar GrootSneek had. Hierbij al un gedeelte út dat interview, dat fanavend ok naar foar kwam:
“Ik vond het heel bijzonder om terug te lezen wat ik tegen Tom had gezegd. Ik schrok daar zelfs wel van. Als ik een verhaal houd in bijvoorbeeld een kroeg of in een huiskamerachtige situatie met wat bier en sigaren dan is dat anders."
"Het is exact hetzelfde verhaal maar door gezichtsuitdrukkingen en het interactieve contact met de mensen komt het letterlijk zwart op wit anders over. Het ziet er veel hoekigere en ‘bonkeriger’ uit. Ik heb het ook wel even spannend gevonden hoe de mensen zullen reageren, maar dat heb ik nu al niet meer. Het is wat ik vind en daar was een schrijver in geïnteresseerd. Het is wat ik altijd zeg, dus ik zeg het nu ook. Alleen het is nu voor een groter publiek en iedereen mag daar iets van vinden. Daarom werk je aan z’n boek mee.” |
| |
|
27 júny om 08:32 |
| |
Douwe fan Hetty
'It libben is ûnsinnech, it skútsjesilen dus ek.' En ‘je moatte net sile om te winnen, mar ek om de bêste te wurden. Dan winst ek’.
Douwe Jappie soan Visseriaanse útspraken, dy’t ik teugenkwam tidens ut lezen fan ut biografys pòrtret met as titel ‘Douwe Visser, heer en meester’. Ut is skreven deur de 29-jarege sjoernalist Ton van der Laan. Op Ton syn voice rekòrderke staat ‘180 uur Douwe Visser’. Nou dat kon wel minder sêch ik dan met gefoël foar understatement.
Ik hew ut boek in un sucht en un skeet útlezen, nyt één mar twee kear. Want mòrrenavend mach ik Douwe live interviewe bij un plaatsleke boekhandel in Sneek en dan wille je goëd beslagen foar de dach komme. Om mar futdaleks met de spreekwoardeleke deur in hús te fallen, ik hew wel us mindere biografieën òf biografise pòrtretten onder ogen had. Dat komt deur de flotte manier fan skriëven mar seker ok omdat Douwe écht wat te fertellen het.
Douwe siët op un hele andere manier naar de weareld as ik dat doën. Hij siët fanou ut water. Douwe is letterlek op ut water geboaren, op ut Zwarte Water met útsicht op de Peperbus fan Swolle. De earste seuven jaar fan syn leven het Douwe eigenlek noait laan siën. Syn mem Stien gaf um thúsonderwies.
Dyselde mem Stien hew ik ok un spesiale baan met. Welke? Toen ik in ut Griffemeard Ferpleechhús fan Sneek geboaren wurdde, was Douwe syn moeke dêr kraamsuster. Un hele groate kaans dat sij mij as kleine skreeuwer in’e hannen had het! Mar dat tersijde.
Water is foar Douwe en syn family ut útgangspunt fan ‘e weareld, foar mij as stadsjonge en al dy andere minsen fan’e wal is water un obstakel. At ik met myn e-bike foar de Lemmer- òf Toppenhúster brugge wachte mut hew ik dêr mar un bloëdhekel an. Douwe siët dat 180 graden anders. Hij foëlt um gyn onderdeel fan dy massa, hij faart der letterlek deurheen!
Douwe weet op ut water presys hoe’t hij fare mut. Is hij in Sneek en het hij de auto op ut Martiniplein parkeard, dan ferdwaalt hij der even later. Teminsten dy kear dat ik um in ut Old Burgerweeshús ok al us interviewe mocht, toen moest dòchter Dinie um ophale om Douwe teplak te krijen. Douwe skaamt um der nyt foar, hij durft um kwetsber op te stellen. Dat is un eigenskap dy’t sterke minsen bysònder maakt.
De profylfoto fan Douwe syn app is ok al bysònder, ut is un Delfts blau tegeltsje met de tekst: ‘Ik ga niet in discussie. Ik leg gewoon even uit waarom ik gelijk heb’. Seldsem moaie selfspòt, wêr’t ik fan hou.
Ik hoef jum nyt te fertellen dat ik nou al nocht hew an dat interview mòrrenavend. Ik sal um ut hemd fan ut liif frage. Ja, ok de fraach wêrom’t hij met dat opfallende witte hemd op un soad foto’s staat! Het syn frou Hetty dêr ok wat met te maken? Ik bin benieuwd! |
| |
|
26 júny om 17:36 |
| |
Kwart Mar.Athon fan Sneek sòrgt foar ut ultieme Runnersgeluksgefoël
Ut bestaat dus écht hè, ut absolúte geluksgefoël òf su at de Engelsen ut noeme: Runner’s High! De endorfines giere mij krapan 24 uur na de finish op ut Martiniplein nòch deur de bealech! Wat hew ik gister hearlek draafd, tegare met myn loopmaatje Ireen.
Even foar de klòk fan kwart over ses fersamele op ut parkearplak fan ut Schuttersveld, in de buurt dêr’t ik oait kogels en hulsen socht op de skiëtheuvel. Instappe in un Arrivabus, úteraard op een fan de achterste bankjes, krekt as froeger bij ut skoalreiske.
De geur fan eucalypta prikt mij in de neusgaten. “Ik heb mij helemaal met eucalypte-spray bespoten”, seit Ireen. “Onze hond proest de hele dag als hij in mijn buurt komt.” Su gek is ut bij mij nyt. Ik hou fan de geur fan Tiger Balsem en Kajapoëtoaly dat mij denken doët an de foetbalkleedkamers an’e Liwwarderwech. A long time ago.
De Arriva bus brengt oans naar de Mardyk, dêr’t de start is. Dêr ankomen magge we nòch un warming-up kilometer naar de start toelope. Onderwech allemaal kreatieve teksten op bòrdsjes fan ‘zwaaien met je handen’ tot ‘huppelen als een vrolijk kind’.
Moai moment is as inenen, út de middle of nowhere op syn E-bike Arno Brok anfytsen komt. Keurech as altyd in’t pak. De Commissaris van de Koning in Fryslaan is in cognito mar kan ut nyt nalate om Drenten en Brabanders ( ‘het is hier bijna net zoals bij ons, alleen het stinkt er niet naar varkens’) súkses te wênsen. Foar mij is der un ‘hug’ en un belangstellende fraach wêr’t Age & Kees binne. Ik fersin un smoesje dat de beide maten ‘onmogelek’ metdoën konden! Arno lacht syn Arno-lach!
Om eksakt 19.00 uur klinkt ut startskòt midden in ut Friese laanskap. Futdaleks in de earste kilometer hew ik ut gefoël dat de kramp in myn linkerkút skiët. Pure inbeelding, un trauma fan enkele jaren leden toen dat wel ut gefal was. Na twee kilometer komme Ireen en ik in de perfekte kadaans: 8.4 km in’t uur. We late oans nyt opnaaie deur de dravers dy’t oans foarbij gaan. Moai lope late.
Un frou strúkelt en leit plat op’e bek. De karafaan het gyn medelijden en trekt foart. Onderwech moedech ik lui an dy’t ut swaar hewwe. Sêch dat se nyt kuiere mutte mar dribbele bij un mentale insinking. Allemaal wize lessen fan de Optisport coaches dy’t oans alle weken begeleide tidens de treningen. Op’e Groëne Dyk binne we op bekend terrein en huppele we der súver over.Ut gaat tòp!
Ankomen an de rane fan Sneek magge we nieuwboubuurt de Houkepoort in. Dat loopt inenen un stuk moeileker, fan asfalt naar straatklinkers. Gelukkech sitte en staan hier allemaal súppòrters dy’t oans anmoëdege. Ut helpt écht. Maat Nico Altenburg skiët foto’s om’t leven.
As un mokerslach foëlt de Akwadukttunnel an, de kilometers beginne te tellen. “Ik ga dood”, sist Ireen. Nyt dat ik har loof en ut helpt ok nyt. We dribbele deur en lade oans op foar ut laatste deel in’e stad. Un gloarieuse intocht at we de Waterpoartsgracht opdraaie en ut blauwe finishdoëk siën. De gele Van Gogh sonnebloemen wurde dankber in ontfangst nommen. De klòk staat stil op 1 uur en 12 minúten. Un eufoarys gefoël maakt sich fan oans meester. Domwech gelukkech an’e rane fan ut Martiniplein!
Even later skúft Syb van der Ploeg bij oans an tafel. “Hoe lang hawwe jim der oer dien?” Ehhh…1 uur en 12 minúten. “Oh, ik yn trije kertier!”
Dan begint ut te regenen en nyt su’n bitsje ok. Sachtjes sing ik in mij self un klassieker út myn jongesjaren:
Heer, ik hoor van rijke zegen
die Gij uitstort keer op keer,
laat ook van die milde regen,
dropp'len vallen op mij neer,
ook op mij,
ook op mij,
dropp'len vallen ook op mij.
Apart dat der altyd fan dy Johannes de Heer ferskes bij mij naar boven burrele op sukke momenten…
 |
| |
|
25 júny om 17:30 |
| |
Foar de corona...Hoe sú ut aansens gaan?
Anderhalf uur foar de start fan myn earste kwart Mar.Athon plaats ik bovenstaande foto dy't good old Harm Rozenberg in júny 2019 fan mij nam.
Hoe sú ut fanavend gaan, na de corona? Mòrren un ferslach!
|
| |
|
24 júny om 20:30 |
| |
Parkoers ferkenne…
Noait docht dat ik dit nòch us doën sú: Perkoers ferkenne fan de kwart Mar.Athon! Tòch hew ik ut fanavend deen op’e E-bike! Prachtege rûte dy’t foar un groat gedeelte over de Groëne Dyk gaat. At we mòrrenavend disse wearsomstannechheden hewwe dan teken ik der nou foar.
Ondertussen is op ut Martiniplein alles ok al klaar maakt foar de start fan de hele Mar.Athon, foar wandelaars en harddravers. Hew echt nòch an mòrren.
 |
| |
|
23 júny om 17:28 |
| |
Warme dach
Ut was fandaach un warme somerdach. Ik hou derfan, disse teperaturen boven de 25 graden C. Fanmòrren was ut ok bêst fol te houwen op ut terras fan Age Bandstra syn woaning an de boarden fan ut IJsselmear. Wat un fòrmidabel fraai útsicht het Age dêr in Staveren.
Moai open gesprek over de IFKS had. Sal ut nou útwerke en fastlêge. Ik foël mij soms un 'chroniqueur' fan ut leven dat an mij foarbij gaat. Kear op kear in kontakt met kleurrike minsen. Age Bandstra is der eentsje fan!
In de haven fan Staveren lagen fanmòrren 4 garnalekotters, un moai gesicht. Ok dêr sit wel wear un ferhaal in fòlgens mij. Trouwens wêr sit gyn ferhaal in?
|
| |
|
22 júny om 19:06 |
| |
Jan Burd al un halve eeuw un frynd op oustaan en tòch dichtbij
Allemachtech wat un nofleke en moaie mòrren had ik op dizze somerse dach met Jan ‘Burd’ Loopik. Jan is un ferteller pur sang, dy’t mij in ieder gefal noai ferfeeld. Ideaal om su’n man te interviewen foar de Friesland Post seary ‘fertellers yn Fryslân’. Ut pingpongt bij Jan evech en altyd alle kanten út omdat hij un kòp fol met ferhalen het. Jan is ondertussen 77 jaar en ik ken um nou hast un halve eeuw.
Sommege lui foële je fanou moment één thús bij, ut het alles met fertrouwen te maken. Jan is nòch altyd un bear fan un kearel. Hij het su foar en na al heel wat metmaakt. Jan is nou syk, hij het de Ziekte van Kahler. “Ze hadden mij vier jaar geleden al opgegeven’, maar ik ben er nog steeds…”
Wie wil dij nou ok hewwe Jan? Datsoarte fan morbide húmòr…Mar we hewwe ut gelukkech nyt allienech over kwalen en syktes had, we hadden genoech andere dingen te bepraten. Heel feul lache! Pracht mins! Jan het úteraard ok nòch even foar mij speult op de groate esbas. Wat un baas is ut tòch!
|
| |
|
21 júny om 20:40 |
| |
Ut was wear goëd in Mokum!
Fantastise dach in Amsterdam had, puur genieten! En op straat is staan de letters in goeie fòlchòrde, at je ut mar siën wille!
Fanmòrren ok nòch un telefoanys interview deen met de Johan Cruijff fan ut skútsjesilen. Later wel mear!
|
| |
|
20 júny om 08:35 |
| |
Omrop Fryslân Kollum, 20 júny 2022
Dumpster Divers
‘k Had nòch noait fan ut woard hoard: Dumpster Divers! Laat staan dat ik wist wat de betekenis der fan was. Ondertussen weet ik wel wie’t dat binne dy dumster divers. Dat binne lui dy’t bij distribúsysentrums fan groënte en fruit hun eten bij mekaar skarrele út konteners. Ik las der foarege week un artikel over in de Volkskrant.
In myn jongesjaren, dat is ondertussen al moai wat grize haren leden, woanden de family Hoogeboom bij oans in de Gysbert Japiksstraat. Dy hadden un groëntewinkel en wij songen dan wel us fan ferrotte ferrotte de bananen fan Sippe Hoogeboom goai se mar in’t asfat dan stinke se nyt mear so.
Gewoan dom kynderpraat want der was niks mis met de handel fan Sippe Hoogeboom. Dat der bij Hoogeboom ok wel us fruit & su futgoaid is, ut sal. Mar der waren toen in elk gefal gyn Dumpster Divers, teminsten ik hew se noait siën.
Dat dy Dumpster Divers in oufalbakken met fruit omgraaie is fanself nyt un fraai gesicht. Roos van Riel, dy’t ut stuk foar de Volkskrant skreef, maakt der anders wel un smeuëch ferhaal fan. Ik ken dan ok nyt nalate om har even te sitearen at se su’n oufalbakgraaier observeart dy’t overripe mar oukeurde ananassen en mango’s út groate bakken in kleurrike big shoppers ferdwine laat. “Soms is het net of ik in een videogame zit. Dan sta ik in een container vol bosbessen en moet ik fan pompoen naar pompoen springen om bij de avocado’s te komen.”
Hearehitskes ut mut tòch nyt feul gekker wurde! Ik siën mij suks nòch nyt doën, ik bin gewoan su’n pizer dy’t bij un produkt dat nòch mar un dach over datum is der gyn bek mear opsette wil. Miskyn het dat wel met myn jeugd te maken.
Ik moest fan oans fader, de krúdenier, altyd de pakjes Saromapudding op datum sette, de oudste pudding foaran. En at der us un pakje un bitsje over datum was dan was myn fader ok nyt te beroerd om met un stúver dy datum even fut te fegen. ‘Wat doët pape?’ ‘Niks jonge, siën dou nou mar even un andere kant út!’ Met andere woarden ik fertrou eten dat ok mar even over datum is nyt su goëd.
Bij al dy skerpe kontrôles sit dat der trouwens teugenwoardech nyt mear in en dêrom wurdde al dy oufalbakken ryklek fuld. Ik ken mij wel der wel un bitsje bij foarstelle dat minsen met un krappe beurs avens flak na slútingstiid naar de oufalbakken gaan, want der sit nòch genoech eten in fan goeie kwaliteit. “Gratis en helemaal voor niks allerlei lekkere producten mee naar huis nemen en daarmee voedselverspilling tegengaan!”
Kyk en dat laatste is un legitym motyf, want ut is te gek foar woarden dat per jaar per persoan 34 kilo an foedsel futgoaid wurdt. Teminsten at de ondersoeksifers kloppe.
Ik sal myn leven betere en de hopjesfla dy’t twee dagen over datum is, nyt futdaleks in de kontener flikkere.
De Dumpster Diver, de minsleke wasbear, dy’t sjoernalist Roos van Riel interviewde, doët ut nou un bitsje rusteger an. Se wurdde mòdderfet fan al dy lekkere gebakjes dy’t se hieltyd fond!
|
| |
|
19 júny om 17:40 |
| |
Miss Montreal op ’e Berg fan Joure: Geweldech konsert!
Allemachtech wat un geweldech konsert in ut Jouster Park Heremastate metmaakt gisteravend in un sprookjesachtech dekôr. De Berg, de feeërieke omgeving, de dúzenden besoekers en ut poadium waren seker foar Miss Montreal genoech om helemaal út haar múzikale plaat te gaan. Foar Waylon, dy’t um in meardere opsichten ferskoal, was der nyt mear as un bijròl in ut foarprogramma.
De interaksy dy’t Miss Montreal met ut públyk, hàr públyk, had was fenomenaal. Wat un sfearfol optreden wurdde ut met absolút hoogtepunt de tekst fan Stef Bos, Door de wind, dy’t sij song. Ut raakte tòt op ’e bonken:
Door de wind
k zie je voor me met m'n ogen dicht
Ik kan je voelen met m'n hart op slot
Ik hoor je praten, maar je bent er niet
Nee, je bent er niet
En ik voel me verloren als ik jou moet verliezen
En je mag nog niet sterven want ik
Kan je niet missen
Ik kan je niet missen
Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Door de storm
Al zit alles me tegen
Door jou ben ik nooit alleen
Ik voel je naast me als ik 's nachts op straat wil vergeten
Wat in mijn ogen staat geschreven
Je moest eens weten
En ik wil me verliezen in de roes van een winnaar
En ik zou willen schreeuwen maar ik kan alleen zingen
Ik kan alleen zingen
Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Door de storm
Al zit alles me tegen
Door jou ben ik nooit alleen
Door een zee van afstand
Door een muur van leegte
Door een land van stilte
Door m'n hele leven
Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Door de storm, al zit alles me tegen
Met jou ben ik nooit alleen
Opfallend dat jong en oud gisteravend anwezech was, fan babyboomers tòt de Generatie Z. Toen de sangeres naar de leeftyd fan har públyk froech gingen dus bij elke groep de hannen omhooch.
Na ouloop fan ut konsert nòch even in Sneek op stap weest. Allemaal alkoholfrij, disse week wacht de kwart Mar.Athon!
Gouden avend derhalve!
|
| |
|
18 júny om 18:40 |
| |
Su'n dach
Ferder is ut measte goëd en hew ik fandaach lekker an ut skriëven weest. Even de lúwte opsoeke, in dubbel opsicht, mut ok kenne! |
| |
|
17 júny om 19:41 |
| |
Drave
Moai Frysisme is dat ‘drave’ sêge at je Nederlaans prate, at ut dus hardlopen weze mut. Hoe dan ok, tegare met loopmaatje Ireen bin ik druk bezech om mij foar te bereiden op de kwart Mar.Athon fan Sneek. De laatste weken amper mear un bierke drinke en ok de fette hap laat ik staan.
Oulopen week ok wear twee kear fanatyk an ut draven weest. Maandach hast 10 km en fanmòrren om 09. 00 uur Sneek-Skarnegoutum-Sneek in un behoarlek rap tempo. Fòlgende week saterdachavend is ut su fer, dan magge we los. Fandaach ut startnummer kregen.
Noait docht dat ik su serieus met de dravereij bezech weze sú. At ik ergens myn tannen in set, dan laat ik ok nyt mear los.
Mar ut belangrykste is dat ik der gewoan nocht in hew.
|
| |
|
16 júny om 17:20 |
| |
Tony Brundel
Fanmòrren bij Tony Brundel in Gaastmear weest foar un interview. Uteraard ken ik Tony fan ut skútsjesilen, mar had nòch noait earder kontakt met um had. Sympatike passyfolle kearel en ut wurdde un heel nòflek gesprek dêr in de tún fan syn boerderij an de Munkedyk.
Ut interview komt in de Skûtsjebijlage fan de Friesland Post.
|
| |
|
15 júny om 20:05 |
| |
Bijsòndere bijeenkomst in de tún fan ut Krematoarium fan Sneek
Tegare met Ying fanmiddach bij un bysòndere jubileumbijeenkomst weest. Hieronder un ferslachje foar de GrootSneek-site.
Uitvaartverzorging J.Æ. de Boer & Zn. en Uitvaartcentrum & Crematorium Sneek vieren het leven met bijzondere jubileumbijeenkomst
SNEEK- Uitvaartverzorging J.Æ. de Boer & Zn. en Uitvaartcentrum & Crematorium Sneek vieren het leven. De Uitvaartverzorging bestaat een eeuw en het Uitvaartcentrum & Crematorium viert het tien jarig bestaan. Reden genoeg om bij stil te staan. Dat gebeurde vanmiddag met een bijzondere jubileumbijeenkomst in de prachtige tuin van het uitvaartcentrum aan de Harinxmalaan nummer 1 in Sneek.
Feest in de tuin van een uitvaartcentrum
Misschien een voor de hand liggende vraag ‘kan dat wel, een feest vieren in een tuin bij een uitvaartcentrum?’ Het antwoord van vader Alex en zoon Jan Marten de Boer is een volmondig ‘ja!’ met een uitroepteken. Geheel in de traditie van Hindoestanen die tijdens een uitvaart ook ‘het leven vieren’.
Bijzondere bijeenkomst
Het werd vanmiddag dan ook een bijzondere jubileumbijeenkomst in de Hof van Heden aan het Harinxamaland. De vele genodigden werden getrakteerd op een stijlvol programma, georganiseerd door Bram Nauta van PlusNauta. Bram Nauta interviewde Alex en Jan Marten de Boer, respectievelijk vierde en vijfde generatie van het familiebedrijf, op een boeiende manier. Dat vader en zoon de Boer het in hun genen hebben om een dergelijk specialistisch bedrijf te leiden werd wel duidelijk tijdens het interview. Beide heren hebben dienstbaarheid hoog in het vaandel staan, waarbij zij altijd goed luisteren naar de wensen van de nabestaanden en die indien mogelijk ook uitvoeren. "Het is al lang niet meer een kopje koffie of thee met een stukje cake", zo vertelde Alex de Boer.
Rode Beuk
Er werken tien mensen bij de uitvaarvaartverzorger en het uitvaartcentrum. De werknemers verrasten vanmorgen hun broodheren met een origineel cadeau: Een Rode Beuk.
“Een Rode Beuk werd vroeger aan het begin van een boerenerf gepland als teken van welvaart. Dat is wel symbolisch voor onze familieonderneming, want het gaat ons ook goed en daarom zijn wij er ook supertrots op en blij mee dat wij dit cadeau vanmorgen mochten ontvangen”, vertelde Alex de Boer tijdens het interview.
SWF-wethouder Bauke Dam van de gemeente Súdwest-Fryslân, die ook door Nauta werd geïnterviewd benadrukte nog maar weer eens hoe belangrijk familiebedrijven als die van De Boer voor de regio zijn.
Milo Berlijn
Als laatste kwam spreker, ondernemer en cabaretier Milo Berlijn aan het woord of beter ging de dialoog met het publiek aan. Weergaloos goed! Wat Berlijn vooral deed was de gasten een spiegel voorhouden. Zo ontstond er een ‘dat is inderdaad waar-gevoel’ en was de herkenning groot. Gastvrijheid, samenwerken en verbinden zijn juist in de uitvaartbranche heel belangrijk.
Dat de gasten een rode feestneus kregen uitgereikt maakte dit feest compleet en zeker niet ongepast op deze plaats. |
| |
|
14 júny om 18:00 |
| |
Myn omgeving
Fanmòrren in Gau weest foar un interview foar GrootSneek fan júny. De Legeaën in de somer is werklek un prachtech plak om te wezen, ok foar un Sneker!
Wie't ik interviewd hew? Jum salle ut eind disse maand wel leze. Nou foaruit dan mar, un man en un soulmate fan mij! |
| |
|
13 júny om 08:54 |
| |
Omrop Fryslân Kollum 13 júny
Sneekology: Simpelwech gelukkech in ’e Waterpoartstad
Is ut lokaal patriotisme? Púre liefde foar de stad? Of gewoan seuven kear un avend lekker deur je eigen stad strúne en met mekaar ut Sneekgefoël opsnúve? De negende jaargang fan de kurus Sneekology sit der wear op en ik kan nyt anders sêge dan dat ik tegare met Sietse en Nico enòrm feul plesier beleefd hew an dizze foar Fryslân únike kursus.
At ik minsen fertel dat we un kursus Sneekoloy òrganiseare siën ik de fraachtekens al ferskinen: Sneekology? Wat is dat? Ondertussen geven al dy tientallen kursisten dy’t ut offisjele sertifikaat Sneekolooch in ontfangst nimme mochten self ut antwoard: De moaiste kursus fan Nederlaan! No su ongefear.
Oait, op 2 april 2009, startte ik met Ömer Kaya dizze kursus. Ut doël was om Snekers, oud-Snekers en nieuwe Snekers de mogelekheid te bieden om mear over hun stad wete te kommen. Fanou ut earste begin was ut súkses groat.
Skynber hwwwe minsen ferhalen en belevenissen noadech om achter hun identiteit te kommen. Na su’n kusus siën je anders teugen je eigen omgeving an, omdat je mear achtergroanen wete.
Wêrom seuven kear su’n avend? Omdat ses kear te min is en acht kear tefeul! Un Jikke Ozinga-jaanse útspraak at se deselde fraach kreech bij ut op tafel setten fan de stukjes broad fan har gasten. Trouwens échte Snekers, wie’t dat dan ok mar weze magge, hewwe ut nyt over Moeke Jikke, omdat se simpelwech oans moeke nyt was.
De burgemeester dy’t an ut begin fan un nieuwe jaargang Sneekology ut startskòt geeft. Un besoek an de Weduwe Joustra en dêr ut ferskil proeve tussen de ferskillende soarten Beerenburg. Un eksklúsyf kykje achyer de skermen fan ut Fries Scheepvaart Museum. Met mekaar in de Waterpoort naar sterke ferhalen lústere fan Harm Rozenberg en later andere stadsgidsen.
Sneekologen in spé ut monumentale Old Burgerweeshús siën late en un Bekende Sneker dêr live interviewe. Un rondleiding over ut LSC-1890 kompleks en dêr in ut Restaurant (gyn kantine!) de ferhalen over de Razziawedstryd hoare late! Fersen over Joadse Snekers. Stil wurde op ut Joads Begraafplak.
De taaldiepte ingaan met un taalgelearde dy’t alles weet over ut Stadsfrys en ut nyt over dialekten het, mar over taalfaianten.
Om un week later un prachtege ekskursy te doën in ut distribusysentrum fan un Sneker groatgrutter dêr’t Kees P. um nòch immer thúsfoëlt.
En as oulslúter met mekaar op ut Startskip naar ut Starteilaan in dé Sneekermeer fare om as welkomme gasten fan de KWS ontfongen te wurden.
As letterlek hoogtepunt op de Starttoaren, ut sertifikaat fan Sneekolooch in ontfangst nimme. Momenten dy’t Sietse Hobma, oud skûtsje skipper, oait us su moai omskreef met: Ik kin wol yn’e broek skiete fan gelok!
Soms kan ut leven hearlek angenaam weze, sonder ingewikkelde toestanden. Gewoan doën en sòrge dat der gyn eekmiegers in je buurt komme. Fòlgend jaar hope we na de tiende jaargang Sneekology un echte reüny te òrganisearen.
Simpelwech gelukkech in ’e Waterpoartstad, mear is ut eigenlek nyt.
|
| |
|
12 júny om 19:36 |
| |
Ut was nyt saai dit weekend
Ut oulopen weekend was nou nyt bepaald saai te noemen. Der waren tal fan aktiviteiten in Sneek en ik bin bij ferskillende anwezech weest. Frijdachavend begonnen met The Wieners in Noorderkerk(theater):
“Een absoluut waardig eerbetoon aan The Everly Brothers door dé Nederlandse rock’n’roll tributeband!
Alle hits zoals Wake Up Little Susie, Bird Dog, Til I Kissed You en All I Have To Do Is Dream, klinken alsof Don en Phil vlak voor je staan. Maar The Wieners spelen ook verrassende B-kantjes, met hoorbaar veel liefde voor het origineel.”
“Tussen de bedrijven door, weten de muzikanten mooie anekdotes te vertellen uit de levens van The Everly Brothers en over het ontstaan van de nummers.
De carrière van de Everly’s wordt gevolgd vanaf het prille begin, toen de jonge broertjes optraden in het radioprogramma van hun ouders, via de internationale doorbraak in 1957 en de vele successen daarna, tot en met de glorieuze comeback in de jaren ’80.”
Saterdach naar Ut Sneek onder fantastise wearsomstandechheden in ut sentrum fan de stad.
De twintigste editie van het straatfestival Ut Sneek was niet alleen zonovergoten en drukbezocht, maar ook nog eens van een hoge kwaliteit. Voorzitter Kees Poiesz van de stichting kwam dan ook superlatieven te kort voor het jaarlijkse festival dat voor het eerst na de coronapandemie weer georganiseerd kon worden. Zo’n 55 lokale acts gaven acte de préséance op verschillende plaatsen in de Sneker binnenstad.
“Dat we de afgelopen twee jaren het festival niet konden organiseren heeft gelukkig geen invloed gehad op het enthousiasme van de deelnemers en ons als commissie. In de loop van de jaren is de samenstelling van het stichtingsbestuur wel wat veranderd door de komst van jongere mensen. En het zijn de jongeren die ons oudere extra opgezweept om er iets moois van te maken. De jeugd van dit Ut Sneek is gewoon geweldig. Als je ziet wat zij met name op social media doen, petje af”, aldus Poiesz, getooid met een zwarte Út Sneek-cap.
Tijdens Út Sneek presenteren vrijwel alle culturele gezelschappen van Sneek zich. Zowel die van de professionele culturele instellingen, als ook de vele amateurmusici die spelen of zingen in popbands, koren, harmonie- en fanfareorkesten of dansen in een groep. Het aantal aanmeldingen is traditioneel enorm, de teller staat op ruim duizend deelnemers.
“Het draaiboek dat wij twee jaar niet gebruikt hebben, konden we vandaag gelukkig weer openslaan en het klinkt nog steeds als een klok. We horen van al die bandjes en groepen die vandaag optreden dat ze het een eer vinden om tijdens Út Sneek te mogen optreden. Ze vinden het geweldig om letterlijk een podium te krijgen om zodoende ervaring op te doen.”
Hoe ziet de toekomst van Út Sneek eruit?
“Volgend jaar hebben wij de Martinikerk tot onze beschikking die dan helemaal verbouwd is en wat zou het dan mooi zijn als we daar op die plek iets gaan doen met bijvoorbeeld poëzie en verhalen. De grootste uitdaging voor Út Sneek zal niet zijn om groter in omvang te worden maar het gaat zeker nog mooier worden. We willen nog fraaiere podia in de stad realiseren. We hebben nu in de Marktstraat een podium staan dat binnen een uur opgetrokken is. Een beetje oneerbiedig ‘een opblaaspodium’ van grote kwaliteit. Uiteindelijk moeten de muzikanten, de dansers en de acteurs het doen. Gelukkig zit dat in Sneek wel goed!”
ONS-Brielle
Saterdachmiddach pd-wedstryd fan ONS teugen Brielle, met úteindelek un 3-1 winst foar ONS.
Fok hijsen
Ferfòlgens na ut fok hijsen an dek fan de Sneker Pan. Geweldege sfear dêr an’e Oasterkade.
Dat Mark Borggeld en Ina Rijpma gisteren de titel Fries kampioen Fokhijsen in de wacht sleepten was bijzaak, dat het evenement na twee jaar weer uitbundig gevierd kon worden was verre weg het belangrijkst. Wie gistermiddag rond de klok van vijf uur langs ’t Ouwe Vat fietste waande zich even in Sneekweeksferen. Een vol terras, veel publiek en twee grandioze animators in de personen van de gebroeders Fokko & Wout de Jong die voor een geweldige sfeer zorgden.
Schipper Jappie Dzn Visser kreeg de meest kleurrijke personen op het dek van de Sneker Pan, stuk voor stuk vastbesloten om de fok zo rap mogelijk naar boven te hijsen. Mannen en vrouwen, Nederlanders en Duitsers.
Het belangrijkste doel van festijn, georganiseerd door Jan Groninger en Piet Elsinga, was om de Sneker Pan (nog) dichter bij de Sneker bevolking te brengen. In die opzet zijn de mannen van de Club van 100 dan ook zeker geslaagd!
En voor de volledigheid nog even de top-3 bij de dames en de heren.
1. Ina Rijpma met een tijd van 17.38 seconden
2. Femke Bouma en Mirjam Klein Swormink, die beide de fok in 18.12 seconden omhoog kregen
1. Mark Borggeld 14.12 seconden
2. Klaas de Boer 15.50 seconden
3. Ivan Velds 15.60 seconden
Saterdachavend naar groat feest fan J & A in Drielst. Was echt tòp!
Sundachmiddach bij de pd-wedstryd LSC 1890- WKE’16 weest. Hearlek in de op ut Spòrtpark an de Liwwarderwech.
Al met al un druk mar moai weekend.
 |
| |
|
11 júny om 20:00 |
| |
Kleurrike & sonovergoaten dach
Skipper Jappie Dzn an ut daansen op ut dek fan de Sneker Pan, illústratyf foar dizze dach.
Mòrren wel mear! |
| |
|
10 júny om 18:46 |
| |
Nieuwe Sneekologen
Gister ouslútende avend met de jaargang negen groep Sneekology had. Su as gewoanlek in ut teken fan de KWS met twee útmuntende ambassadeurs fan de Koninklijke Watersport Sneek-vereniging. Gerlof van der Werf en Gerhard Bouma hartstikke bedankt. Ik kom hier maandachmòrren in myn Omrop Fryslân kollum op teruch.
|
| |
|
9 júny om 17:51 |
| |
Self un toepaslek kado geven
Nyt dat ik al aktyf pensionado bin, mar ik hew de leeftyd der wel foar. Dêrom hew ik mij self un toepaslek kado geven!
Het ultieme cadeauboek voor elke pensionado
Je werk zit erop. Je loopbaan is geëindigd. Gepensioneerd dus. En dan? Een zee van tijd! Maar wat ga je daarmee doen? Youp van ’t Hek geeft u samen met tekenares Marije Tolman een vrolijk antwoord op deze moeilijke vraag. Een boek vol tips en wijsheden om het bestaan van de werkloze pensionado zo aangenaam mogelijk te maken.
|
| |
|
8 júny om 16:18 |
| |
Met de neus in ’e Alkmaarse butter
Oulopen sundach met de neus in ’e Alkmaarse butter, toen dêr ut Kaeskoppen Festival fierd wurdde en de hele binnenstad ut dekòre was fan 1573, flak na ut Alkmaars Ontzet. Tidens ut histoarys evenement dat elk jaar in ut teken staat fan de 16de eeuw. Ik hew un antal pòrtretten fan de ‘akteurs’ maakt. Hierbij!
"Terwijl je je eerste stap in Kaeskoppenstad zet, waan je je al tussen de inwoners van toen. Kleding wordt traditioneel gewassen, bloemen worden verkocht en zo nu en dan raast er een schoenenpoetser aan je voorbij. Terwijl je napraat over het vissersdorp ‘Haeringhen ende Wallevisch’ loop je de hoek om, en bevind je je opeens in een totaal andere omgeving: hier is de pest uitgebroken en worden gevangenen in de gaten gehouden door bewaker. Zullen ze ontsnappen?"
"Kaeskoppenstad maakt dankbaar gebruik van het rijke historische decor van gevels, bruggen en grachten in Alkmaar, waardoor je even vergeet hoe de stad er anno 2022 ook alweer uitzag."
 |
| |
|
7 júny om 12:20 |
| |
Omrop Fryslân Kollum Pinkstermaandach
Beerenburg
Foarege week sundachmiddach hew ik bij de presentasy fan Het Beerenburg Evangelie volgens Piter Wilkens weest. Ut boek skreven deur Harry de Jong met fantastise foto’s fan Niels Westra wurdde presenteard op een fan de moaiste plakjes in Sneek: De sòlder fan De Weduwe Joustra an ut Kleinsaan. Foar wie’t der nòch noait weest het, un absolúte anrader dit altnatieve museum fan Sneek, dêr’t je je onderdompele late kanne in un see fan échte Beerenburg.
Ut was un helemaal te gek feestje dêr op’e sòlder fan De Weduwe, Piter speulde en song en ut públyk genoat met folle teugen. Letterlek en figuurlek. Toepaslek om op un sundachmiddach ut Evangely tòt je te nimmen.
Naast de múzyk wurdden der prachtege ferhalen ferteld deur Pieter en Harry, over alles wat ok mar un bitsje met Beerenburg te maken het. De myte dat Beerenburg un Frys drankje is wurdde even fakkundech naar gichem holpen. Ut was Hendrik Beerenburg út Amsterdam dy’t ut resept fan ut goadedrankje foar ut earst broude. Dat was al in 1724. De krúden dy’t Hendrik Beerenburg brúkte waren strikt geheim.
Anjenette Joustra, Dé Weduwe, bestelde de pakjes met krúden fan de family Beerenburg. Skippers út Amsterdam dy’t foar de deur fan har sliterij anleiden besòrgden fanou 1864 de krúdepakketsjes bij de Joustra’s. De laatste nasaat fan Hendrik Beerenburg, Maria Emma van Deventer, in 1979 overleden, weigerde de pakjes met krúden op te sturen.
Jaap Sonnenberg de laatste telch fan de family Joustra dy’t over de floer kwam bij de eksentrike Maria Emma mocht nòch krúden bij har thús kope. Ut eksakte resept kreech Jaap nyt met, mar de melange dy’t Jaap samenstelde kreech wel de goëdkeuring foardat Maria Emma ut tideleke met ut ewege ferwisselde. Ut úthangbòrd fan Hendrik Beerenburg, met twee ee’s staat trouwens bij de Weduwe op sòlder!
Over resepten sproken. De Dames Westra, eigensinnege ikoanen út Woudsend hadden ok un eigen beerenburg. Toen heit Hoitse in 1954 overleed namen syn frijgeselle dòchters Hitsje fan 58 en Aukje 52 jaar de distillearderij en winkel over. Hoitse Westra had op syn sterfbêd ut beerenburgresept overdroegen an syn dòchters.
Elke sundachmiddach lieten de Dames Westra sich in un groate Dodge met sjauffeur naar de Algemene Begraafplaats fan Sneek ride. Dêr rustte ut stòflek overskot fan heit Hoitse. De Dames namen de week dan even met heit deur en stelden hun overleden fader allemaal fragen. Omdat Hoitse niks teruchsei lieten de Dames alles mar bij ut ouwe.
‘Heit seit neat, dy sil it wol net goedfine’. De sjauffeur opende de pòrtiers, met gerdyntsjes, foar de Dames en ut ging wear in un slakkegang fan 50 km per uur richting Woudsend. Ut resept fan de Woudsender Beerenburg? Ut sú in un klús bij un ferre neef òf nicht lêge, mar gyneen weet dat seker. Der wurdt dus gyn Woudsender Beerenburg fan de Westra’s mear botteld.
Ik drink dêrom un slukje fan De Weduwe, want ‘doet door Goedes zeegen geneezenveel inwendige gebreeken’.
Proast op dizze Pinkstermaandach!
|
| |
|
2 júny om 17:24 |
| |
Beerenburg Evangelie volgens Piter Wilkens leest as un tierelier!
Singer-songwriter Piter Wilkens heeft niet alleen een passie voor muziek, maar ook voor beerenburg. In dit boek, geschreven door Harry de Jong met foto's van Niels Westra gaat hij op zoek naar de oorsprong van deze drank. De tocht begint in Amsterdam, aan de Stromarkt nummer 9.
Hier zorgt Hendrik Beerenburg in 1724 met zijn op jenever getrokken geneeskrachtige kruiden – als was het buskruit – voor de oerknal van dit ‘goddelijke slokje’.
Vervolgens gaat de tocht door prachtige natuurgebieden, waar de kruiden die beerenburg op smaak brengen volop groeien en bloeien. Ook maken we kennis met kleurrijke en legendarische Friese distilleerders, die als ware fakkeldragers het erfgoed van Hendrik Beerenburg tot op de dag van vandaag in ere houden.
Piter concludeert aan het eind van zijn zoektocht: ‘Beerenburg is ook rock and roll.’ Daarom schreef hij speciaal voor dit boek een aantal nieuwe nummers. De verhalen en de liedjes in dit boek zijn net zo smakelijk als beerenburg zelf.
Hardback
88 pagina's
Met illustraties
Mei 2022
EAN: 9789491536939
Uitgeverij Louise
|
| |
|
1 júny om 12:13 |
| |
Interview
Gister un interview op'e dinsdachmarkt fan Sneek had. Onbegryplek dat dy markt helemaal naar de kloaten holpen is. Deur wie? Sêch ut mar. Op'e socials wete 'se' ut allemaal wel...
Ook kaashandel Tjeerd de Heus vertrekt van Grootzandmarkt in Sneek
Verschillende collega’s gingen hem al voor, maar ook kaaskoopman Tjeerd de Heus staat vandaag op z’n vaste marktstek aan het Grootzand in Sneek. Gelukkig lijdt het humeur van de Sneker kaasboer er niet onder: “Het doet weinig met mij. Ik ga gewoon door met de handel, maar niet meer in Sneek! Ik ga een rondje Nederland rijden op dinsdag, om handel in te kopen.”
Volgens De Heus, die meer dan 20 jaar op de dinsdagmarkt in Sneek stond is zijn definitieve vertrek uit Sneek het gevolg van het ontmoedigingsbeleid van de gemeente.
Ontmoedigingsbeleid gemeente SWF
“Wij zijn met de gemeente in conclaaf gegaan toen de corona kwam om een andere plaats in de stad te krijgen. Maar de gemeente Sneek ( ‘u bedoelt Súdwest-Fryslân?’) heeft er niet veel haast bij en dan zeg ik het netjes. Eigenlijk doet de gemeente er helemaal geen flikker aan. Ik denk dat de die samengevoegde gemeente nog steeds voor wrijving zorgt op het gemeentehuis. Dat vermoeden hebben wij als marktkooplui. Het schijnt daar behoorlijk bureaucratisch toe te gaan. We hebben de gemeente geadviseerd om een extern bedrijf in de arm te nemen als het over de markt gaat, omdat zij er geen verstand van hebben. Alleen die externe mensen lopen ook tegen de bureaucratie aan. We hebben al een keer een terrein toegezegd gekregen, op het Oud Kerkhof bij de Martinikerk. Die ambiance van die plek is geweldig, maar er schijnen daar een paar bewoners te zijn die dat tegenhouden. Ik heb informatie ingewonnen bij een oud-werknemer die bij de gemeente in dienst was en de marktzaken altijd behartigde. Hij vertelde als het een raadsbesluit is dat de markt daar komt, trekken ze aan het kortste end, tot de Hoge Raad door.”
Het is toch doodzonde dat de warenmarkt in Sneek verdwijnt?
“Het is een verpaupering van de stad. Ik heb het er met wethouder Bauke Dam over gehad wat wij nu verder moeten. Ik heb hem gevraagd om een terrein, binnen de grachtengordel, waar wij onze handel kunnen doen. Het moet een terrein zijn, waar de hulpdiensten langs kunnen zonder dat de marktlui in de weg staan. Ze kwamen met de Gedempt Pol, de Gedempte Poortezijlen en nu als laatste het Martiniplein. Een accountmanager van de gemeente’, wil ons daar nu hebben, maar dan wel aan de andere kant van de muur, niet op de straat. Maar dat kan niet omdat de markt dan te veel parkeerplaatsen inneemt. Ook hier, de ambiance van het Martiniplein is mooi en gezellig. We hebben het toentertijd ook over de Singel gehad. Ze wisten het volgens mij zelf niet dat er een convenant met de boeren ligt toen de A-7 dwars door de stad heen ging, anders kunnen de boeren niet meer van de ene kant van de stad naar de andere komen.”
Hoe zit het met de markten op andere plaatsen?
“Het is een landelijke trend. Overal neemt het aantal markten af. Ik sta nu ook in Harlingen, daar stonden we eerst met z’n tweeën, maar zijn inmiddels met z’n tienen. Dat komt omdat ik er zelf aan het lobbyen geweest.”
Waarom doet u dat niet voor Sneek?
“Je moet eerlijk zijn tegen je collega’s. De vergunningen gaan via het gemeentehuis en als die niet verstrekt worden dan kun je wel ophouden. De marktkooplieden vormen een kleine gemeenschap en die kennen elkaar allemaal en die vragen om een eerlijk antwoord hoe het in Sneek is. Mijn antwoord is dan dat het ‘niks’ meer is. In Harlingen zijn wij heel actief. Je moet eerst food hebben dan komt de non-food vanzelf. Ik heb ook goed contact met de winkeliersvereniging van Harlingen en die zijn ook allemaal van ‘jongens we moeten het samendoen’. En in Sneek heb je dat niet, het zijn allemaal individuen. De Sneker zakenlieden is een echt clubje en de rest hangt er gewoon bij. Dat vind ik heel jammer.”
Reactie gemeente Súdwest-Fryslân
Uiteraard hebben we de gemeente SWF om een reactie gevraagd. Zie hieronder
Tijdens de coronamaatregelen werden de horecaterrassen in Sneek tijdelijk uitgebreid. Op dinsdagen en zaterdagen moesten de terrassen wijken voor de markt. Ondertussen hebben we gezocht naar een alternatief en hebben de marktkramen tijdelijk op het Schaapmarktplein gestaan. De tijdelijke uitbreiding van de terrassen is enkele keren verlengd en telkens hebben we gezocht naar een alternatieve locatie voor de markt. Nu zoeken we vooral een structurele oplossing waar zowel horecaondernemers als marktondernemers tevreden mee zijn.
Ruimte voor een goede markt met een zekere aantrekkingskracht heeft een positief effect op de aantrekkelijkheid van de binnenstad van Sneek. Dat vinden we belangrijk. Deze week heeft hierover een goed gesprek plaatsgevonden met enkele vertegenwoordigers van beide partijen (horeca en markt in Sneek). Afgesproken is dat er voor de zomer een presentatie gegeven wordt aan de marktondernemers over de stand van zaken. De verplaatsingsmogelijkheden van de markt, diverse locaties, korte- en lange termijnoplossingen worden besproken. We hechten veel waarde aan de mening van de marktverkopers. Zij hebben een belangrijke stem in de uiteindelijke oplossing.
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
