| |
 |
12 november om 21:17 |
| |
‘k Docht al…
Der binne altyd skerpe geasten dy’t dit digitale dachboek nòch altyd leze en de foto’s besiën en eentsje fan dy slimbo’s was ut opfallen dat ik tidens de Beareloop gyn bril op had.
Dat doën ik de laatste tiid ( ik bedoël eigenlek al un moai skòft) wel faker. En seker at ik lees set ik de bril ou.
Kòrtom ik hew nòchal last fan traanogen en oochdruk. Fanmiddach tòch mar even naar de brilleman bij oans in ’e straat. Wurdde ik holpen deur un allerfryndelekste dame, dy’t myn bril wel even keure wú. Na 2 minuten kwam se al wear teruch: “Ik wil wel love wêrom’t je disse klachten hewwe, de ‘coating’ fan’e glazen is behoarlek antast.”
Lang ferhaal kòrt te maken, donderdachmòrren krij ik oochmeting fan oud-learling (Hendrik Feenstra!) en sal ik om un nieuwe bril. Eigenlek wel un bitsje (feul) onnoasel fan mij om su lang met disse klachten omlopen te bliëven. Want ogen is un kòstber besit!
Bovenstaande foto is fan Hendrik en mij, hast 10 jaar leden...
|
| |
|
11 november om 19:11 |
| |
Met ’e Sneker poësy op stap
We binne al un poaske op stap met myn nieuwe jaardachskalender. Fanou moment één wisten we al dat we dit poëtise projekt ( altyd mar wear dat kontenerwoard ‘projekt’ nou!) de titel ‘Fan’e kouwe kant’, hewwe moest.
De fersen en foto’s binne klaar. De fersen fan mij, de foto’s fan Jamaine en straks de opmaak en ut drukken fan Joris Copy-to-Print. At alles goëd komt, en dat komt ut, sal de Jaardachskalender eind november ferskine.
Ondertussen gaan ik met de kalenders bij de ferskillende Sneker bedriëven langs om te ferkopen. Dat mach ik ferrekte graach doën. Minsen wurde bliid fan oans produkt en dat kanne we wel brúke in disse donkere tiden.
De kalenders komme bij Boekhandel van der Velde en bij Sterk&sVeer in’e winkel te lêgen.
De defintieve titel is nou ok bekend ‘Sneekgefoël’!
|
| |
|
10 november om 18:04 |
| |
SC Heerenveen
Nee, gyn spierpine fanmòrren. Nergens last fan had.
Fanmiddach met soan en kleinsoan (3.4 jaar) út Amsterdam foar de tweede kear naar ut Abe Lenstra Stadion. Yts met un brijlepel!
Moaier wurdt ut fòlgens mij nyt!
 |
| |
|
9 november om 18:53 |
| |
Beareloop Terskelling is en bliëft fantastys loopfestijn!
Fandaach met un groat deel fan oans maandachmòrren draafgroep naar Terskelling weest om met te doën an’e Berenloop. Al moai froech met de snelboat naar ut eilaan en as altyd heel gastfrij onthaald deur Karin en Gerald, dy’t der un húske hure.
Fandaach metdeen an’e 5 km, en earlek? Met twee fingers in’e neus de loop folbrocht, hearlek ontspannen draafd. Sfear is der únyk, de lopers wurde geweldech anmoedegd deur ut públyk. Fòlgend jaar doën ik de 10 km wear met. Ik mocht dit jaar lope op’e kaart fan maat Age.
Na ouloop bij Karin en Gerald onder de warme does, broadsjes met bakte eiers en spek, warme sjokolademelk en koffy. Kòrtom dikke tòp!
Dêrna naar Eetcafé Storm, bier en bitterballen. Al met al un dach om in te lijsten! Dank frynden en fryndinnen!
 |
| |
|
8 november om 19:29 |
| |
Even nyt skriëve op myn dachboek
Hew even gyn nocht om gal te spuien, sú ut polarisearen allienech mar erger make.
Ferder gaat ut goëd met mij!
Mòrren Beareloop op Terskelling metdoën!
Ne, ok gyn foto's.
Ut waren twee inkswarte dagen en ut is nòch dúster! Mar mòrren bin'k der wear!
|
| |
|
6 november om 14:45 |
| |
Sobere maar indrukwekkende herdenking 80ste sterfdag verzetsman Jacobus Johannes Boomsma
SNEEK- Vanmorgen vond er aan de 2de Oosterkade in Sneek een sobere maar misschien juist daardoor indrukwekkende herdenking plaat voor Jacobus Johannes Boomsma. Dat gebeurde in aanwezigheid van de familieleden Boomsma. Eén van hen, emeritus predikant Pieter Boomsma (82). Hij is een zoon van de vermoorde verzetsman, die z’n vader dus nooit gekend heeft.
Daarnaast was ook kleinzoon Klaas Boomsma aanwezig. Deze Klaas is een zoon van het vierde kind van de verzetsman, die geboren werd nadat z’n vader er al niet meer was.
“Het is bijzonder dat ik hier vandaag mag staan, 15.550 dagen geleden dat ik geboren ben, op 11 april 1982. En dat ook exact 7.775 dagen, 25 juli 2003 geleden is mijn vader Koos Boomsma overleden is”, aldus de kleinzoon.
Tijdens de plechtigheid werden er bloemen gelegd op de plaats waar Jacobus Johannes Boomsma werd vermoord. Een A-4tje met een foto van Boomsma aan een hek, markeert de plaats. Ds. Pieter Boomsma hield een korte toespraak waarom hij het zo waardevol vindt dat juist op deze dag weer aandacht is voor zijn vader, die leider was van de L.O. ( Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers) in Sneek. Dat district omvatte toen 21 gemeenten.
Op 21 april 2019 gaf Pieter Boomsma een interview aan Omrop Fryslân. Hieronder een samenvatting van dat gesprek.
“Verzetsheld Koos uit Sondel werd doodgeschoten op de vlucht
Zelf moest Jacobus Boomsma op een gegeven moment ook onderduiken, omdat hij niet tewerkgesteld wilde worden. De grond werd hem te heet onder zijn voeten, toen er plotseling een Duitse soldaat in de winkel verscheen die hem als krijgsgevangene mee wilde nemen. Jacobus ('Koos') wist de Duitser te vertellen dat deze bij de verkeerde Boomsma was, stuurde hem een andere kant op en sloeg zelf op de vlucht. Koos zat toen al, samen met zijn vrouw, in het verzet. Hij ging naar een onderduikadres in Sneek.
Op de vlucht doodgeschoten
Pieter Boomsma heeft de verhalen over zijn vader alleen van horen en zeggen. In november 1944 kwam 'Karel' om het leven, toen hij controleerde of enkele van 'zijn mannen' in veiligheid waren. Het huis waar de mannen zich moesten bevinden, was echter in bezit genomen door de Duitsers. Boomsma had gewaarschuwd moeten zijn, maar dat is niet gebeurd. Toen de deur geopend werd door een Duitser, maakte Jacobus Johannes Boomsma zich uit de voeten. Hij werd op de vlucht neergeschoten, met fatale gevolgen.
Trots
Zoon Pieter was twee jaar oud, toen zijn vader stierf. Hij heeft zijn vader nooit gekend. Moeder Tiete had drie kleine kinderen. Een vierde kind was op komst. Dat kind kreeg bij de geboorte in mei 1945 de namen van zijn vader: Jacobus Johannes Karel. Pieter Boomsma is trots op zijn vader. "Pieter Wijbenga noemt mijn vader in een van zijn boeken een van de grootste verzetsstrijders van Fryslân. Daar ben ik trots op".
In Sondel is een straat vernoemd naar Jacobus Johannes Boomsma en in Bolsward een plein. Op een marmeren gedenkplaat aan de gevel van het voormalige gemeentehuis in Balk staat zijn naam en bij zijn graf op het kerkhof van Sondel vindt elk jaar op 4 mei in herdenking plaats.”
Waardig gedenkteken
Het zou Sneek sieren als op de plaats waar deze verzetsman werd doodgeschoten een waardig gedenkteken zou worden gerealiseerd.
Fotobijschrift: v.l.n.r., Pieter Boomsma, Klaas Boomsma (rode muts), Ate Kooistra (neef), Klaas Boomsma, Maya Boomsma (vrouw van Pieter) en Leida Menninga (vrouw van Ate Kooistra).
 |
| |
|
5 november om 21:59 |
| |
Oalybollen ok in Amsterdam
Fanmiddach oalybollen in Amsterdam haald. Je kanne der nyt froech genoech met beginne!
|
| |
|
4 november om 19:41 |
| |
Grize maandach
Ut was fandaach wat un grize skiere maandach. Gelukkech telde dat nyt foar myn humeur, ik had gewoan un goëd sin. Fanmòrren wear hearlek an ut draven weest met oans faste ploech. Alle kearen wear bearegesellech en ut liep fanmòrren letterlek hearlek. At dat kommende saterdach at we de Berenloop op Terskelling doën mar goëd komt. Fast wel!
Fanmiddach an ut interviewen weest foar un magazine dat ik tegare met andere fersòrge mach. Ik kom op plakken, in dit gefal bij Meubelfabryk De Valk in Sneek. As bútenstaander siën ik mij altyd wear de ogen út wat der allemaal achter de muren fan’e dy fabrykshallen te doën is.
Ferder nòch andere interviews útskreven. Ja, inderdaad un drukke mar moaie dach!
De foto is fan gister!
|
| |
|
3 november om 20:24 |
| |
Der is neat om glêd te striken...
Boppesteande is de titel fan de biografy dy't Doeke Sijens oer syn omke de skriuwer Trinus Riemersma (1938-2011) skreaun hat. Ik ha it boek juster oanskaft en der it hiele wykein fierder yn lêzen. Prachtich boek!
Doeke skriuwt tige lêsber. Ik sil it boek resinsearje foar de Friesland Post. Ik skriuw oer de dingen dy't yn it boek stean, net oer wat der net yn stiet!
Ik wist dat Doeke Sijens mei it boek dwaande wie, mar ha gjin kontakt mei him socht om te fertellen dat ik regelmjittich kontakt mei Trinus hie. Dat ik ûnder oare syn manuskripten lies.
Ter illustraasje helje ik de dachboekfragminten út maart 2011 oan, doe't Trinus ferstoar.
Ter illustraasje helje ik dit dachboekfragminten út maart 2011 oan, doe't Trinus ferstoar:
16 maart om 18:10
Groetnis Trinus
“ Nyt dat der un "oorzakelijk verband" is (of toch wel...?), maar op 't moment dastou un blogje skreefst over Trinus, is de skriver in het MCL overleden.
Ik hew even geen beter nijs...” Dit mailtsje kreech ik fanmòrrenfroech fan één fan de LC-redakteuren. Ik skrok mar wist ok dat dit gebeure sú. Allienech komt ut nieuws fan Trinus Riemersma syn overlijden tòch as un dief in de nacht. Ok ik wist dat bij Trinus de kanker wear teruch was, ommers hij skreef der self over in syn kollums. Rau en hard, su’t hij dat kon. Dat ik gisteravend nou over Trinus skreef, miskyn wel eksakt op ut moment dat hij ut hier foar ut hier-na-maals ferliet is miskyn un bizare toefallechhyd, mar mear ok nyt. Dit wurdt gyn I.M., earder un antal persoanleke herinneringen an Trinus en dan ok nòch heel hap & snap.
Begin jaren tachtech fan de foarege eeuw kom ik Trinus Riemersma foar ut earst teugen. In boekfòrm. Ik lees dan syn roman ‘Fabryk’ foar myn literatuurlijst Frysk l.û. Ik bin onder de indruk fan dit boek. At ik syn poëzy in hannen krij bin ik helemaal lyrys! Miskyn wel nieuwsgierech foar jum om nou te lezen wêrom’t ik dat boek en dy poëzy su moai fon, wêrom’t ik su lyrys wurdde. Nee, doën ik hier nyt. Later miskyn nòch us.
In desember 1984 bin ik bij Trinus syn promoasy tòt dokter in de letteren an de Vrije Universiteit fan Amsterdam. Ik bin dan één fan syn learlingen Frysk MU. Ik fon Trinus nyt su’n sterke learaar, mar de readers dy’t wij fan um kregen waren prima! Wat oans in dy jaren bynt is de Fryske literatuer! Later kom ik Trinus teugen as lid fan de Koperatieve Utjouwerij, ik wurd ok lid fan de KU. Trinus fraagt mij tegare met syn oomsêger, Doeke Sijens, om ut júbileumboek fan de literêre útgeverij te skrieven. Doeke en ik nimme de bealechfol werk an en Trinus begeleidt oans op mear as ‘ foartreffeleke wize ’.
Ik interview Trinus dan ok foar ut boek. Hij nimt gyn blad foar de moan, su as hij noait doët. Myn ferhouding met Trinus is goëd en hij stimulearde mij geweldech om te skrieven. Hij froech mij ok regelmatech, krekt as syn literêre maat Josse de Haan, om myn fersen bij de KU en later bij hun gesameleke útgeverij Venus út te geven. Ik hou myn públikasy’s in eigen behear, lekker eigensinnech.
Mar de groatste stimulaans fan Trinus krij ik tòch wel as hij mij syn manuskripten stuurt met ut fersoek dy te lezen en te beoardelen. Un skriever wêr’t ik bij opsach, dy’t mij om un literêr oardeel froech! Ik doën ut graach en helemaal at ik merk dat hij myn ‘ goerie ’ ok nòch serieus nimt.
Metlezer
Nou wel un foarbeeld. In november 2005 krij ik un novelle fan Trinus onder ogen met ut fersoek om hem te fertellen ‘ oft dit ferhaal de muoite fan útjaan wurdich is? ’ In de brief skrieft Trinus ‘ Hjirby de novelle De wrekingel.’ As titel fan ut manuskript lees ik ‘ De wrekfûgel ’ en as ut boekje in 2006 ferskynt het ut as titel ‘ De Fûgel ’. M.a.w. de maestro nimt suggesty’s fan syn metlezers an!
Op 14 júny 2008 loop ik de laaste kilometer fan de Slachte met myn learmeester op, ut is un plezierech wearsien. We gaan tegare op’e foto. Ut is futdaleks de laaste kear dat wij kontakt hewwe. Ik fòlch Trinus dan nòch in syn LC-kollums. Ik geniet der fan. Tòt ik lees dat Trinus wear siik is, dat de kanker de kop wear opsteekt. Trinus wil krekt as de earste kear dat de sykte bij um konstateard wurdde nòch nyt doad. In de betreffende kollum skrieft hij dat der fòlgend jaar wear un Slachte is dy’t hij metlope wil. Un moai doel om foar ogen te houwen. Spitech genoech sal Trinus de Slachte fan 2012 nyt mear metdoën. Ik had su graach dy laaste kilometer wear met um oplope wille. Want ik hew de man selden su útbundech sien as toen op dy júnydach in 2008!
Un heel ander beeld as dy mankelike foto dy’t fandaach op de digitale LC staat. Miskyn fond Trinus wel helemaal gyn soademieter an al dy sabeare literêre mantsjes en wyfkes út it Fryske sirkwy. Gyn R.I.P. nee gewoan groetnis Trinus!
In 1995 skreef ik ut folgende fers foar Trinus Riemersma, nadat hij syn tweede Gysbert Japicxpriis kregen had.
Foar Trinus
Ut gaat in'e literatuer nyt
om de beroerde òf brike ferhalen
mar om'e persoanlekheid fan'e skriever
met syn lek en brek jaseker
om de man dy't met en deur
syn werk un stukje rúmte ferovert
foar hem en syn húshouding
om te leven en te ademhalen
sonder dat gefecht is
literatuer lak en kak
ut sú aardech weze at suks
nyt allienech na je doad wurdeard werd
Henk van der Veer
15 maart om 19:03
Atoomangst
Wat gebeurt der na de tsunamy? Dy fraach is momenteel heel aktueel, je hoeve de TV mar an te setten, de kranten mar open te slaan òf ut internet te fòlgen en ut nieuws út Japan stroomt binnen. Ik wurd der súver beroerd fan, mar ik bin nyt angstech òf in panyk. Om de doadeenfoudege reden dat Japan wel héél erg fer fan Sneek ou leit. An de andere kant is ut ok su dat Japan freeslek dichtbij is: op’e deurmat, in de húskamer en op myn pc-skerm.
De RAMP fan Japan is deur alle moderne media binnen no-time binnendrongen in myn leefweareld. Aktueel is de atoomangst, dy’t f’ral ingeven wurdt deur ut feit dat de measte minsen niks òf amper niks fan kernenerzjy afwete. Ik ok nyt. Ik probear dat gemis an kennis goëd te maken deur te lústeren wat de deskundegen mij wiesmake en ik lees út myn eigen bibleteek wat ik over ut onderwerp staan hew. Dat is mar un ferrekte klein bitsje. ‘ The day after-Hoe overleeft U een kernoorog ’ ( 1981 ) is un titel dy’t ik fanmiddach deurbladerd hew en ut intrigearende boek fan Trinus Riemersma: ‘ Nei de klap ’ ( 1999).
Toen Trinus in 1998 bezech was met ut skrieven fan syn roman het hij myn eksemplaar fan The day after brúkt as achtergroaninfòrmasy. Ik hew toendertyd syn manuskript ok twee kear kritys lezen en anfullingen e.d. geven. In The day after wurdt info geven hoe’t je un nucleaire ramp overleve kanne. Trinus Riemersma skreef met Nei de klap ( ut boek wurdde in 2001 ok fertaald in ut Nederlaans ) nyt allienech un intrigearende roman, mar ok un wanhopege roman. Wat gebeurt der na de klap? Hij doët dat op metslepende wize en heel realistys.
Wat Trinus in 'Nei de klap ' skrieft liekt surrealistys, mar wat der op dit moment in Japan gebeurt leit de realiteit wel ferrekte dichtbij even google en je binne bij Fukushima !
 |
| |
|
2 november om 22:32 |
| |
Waterpoort Boys spelers steken clubicoon Eelke Dotinga hart onder de riem
SNEEK- Voorafgaand aan de wedstrijd WPB-SDS was er een imponerend moment toen de spelers van WPB erelid Eelke Dotinga een hart onder de riem staken.
Gehuld in prachtige shirts met de naam van de zieke Dotinga en een rood hart lieten de spelers weten mee te leven met het icoon van de Waterpoort Boys. Binnenkort wordt een ingelijst shirt met de namen van de selectiespelers en staf overhandigd aan Eelke Dotinga.
|
| |
|
1 november om 18:12 |
| |
Machtege werkweek
Ut was mij de week wel! Wat un soad bysòndere interviews mocht ik dzze week doën en wat un moaie minsen bin ik wear teugen komen!
Nim nou fanmiddach. Tegare met Tom Coehoorn op pad weest, diskear naar Terherne dêr’t ik Bouke van Hattem interview mocht foar de laatste oulevering fan de mancave foar in’e Friesland Post. Ok dit wurdde wear un ferrassend interview.
Wat maakt de één tòch feul mear fan ut leven as de ander. Bouke het nyt allienech un prachtege mancave en is in dy sin ok un waardege ouslúter fan’e seary, mar hij het ok prachtege ferhalen te fertellen. Dergeleke ferhalen skriëve sich self!
Jaardachskalender
En dan hewwe we oulopen week echt gas geven foar ut projekt Sneker Jaardachskalender met hulp fan’e kouwe kant. Ut wurdt echt un júweeltsje! En ut meast idioate is dat de anfragen al binnenstromen, terwyl ik nòch niks siën laten kan: Al 150 kalenders in bestel!!! De minsen love mij blykber op’e blauwe kleur fan myn ogen. En oké, de babbel is goëd.
|
| |
