 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
29 augustus om 19:20 |
| |
Interviewe
Gistermòrren en fanmiddach an ut interviewen weest, in Akmakryp (Eachmaryp) en in Joure, bij respektievelek Jan Jonkman en Ynte Kuindersma. Beide mannen waren mij al bekend, mar hun ferhalen waren nieuw foar mij. Ut waren hele nòfleke uurkes bij de mannen an tafel, folkomen jeself weze kanne.
Tom Coehoorn was fanmiddach met naar Ynte. Hij maakte de foto fan Ynte en mij op’e sòlder bij Ynte thús. In de Solexhemel, teminsten su noem ik ut dêr mar.
Gister hew ik ut met Jan over syn opfòlging fan Piet Paulusma as wearman bij Omrop Fryslân had. Ut wurdde un bysònder ferhaal. Ferhaal fan Ynte komt in de Friesland Post, dat fan Jan in’e Groot-titels.
 |
| |
|
28 augustus om 08:59 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Bleekneuzen & GBR
Ut begon al an board fan’e Monnik, de fearboat naar Skiermonnikooch, op frijdachmòrren bier met oalybollen. Mut kanne in ’e somer. De sfear sat der futdaleks goëd in. ONS Old Skool op stap, elk jaar wear un feestje, wêrfan’t ik ut adagium ‘alles wat op Skier gebeurt, bliëft op Skier’ respektear. Gyn diskussy mogelek.
Op een ding na, de akkommodasy dêr’t wij saten, mocht ik wel over skriëve. Selden in su’n moai autentyk gebou sitten: It Aude Kolonyhûs, skreven op syn Eilauners, dat paste naadloas bij oans.
Oans generasy mannen speulde de sterren nòch fan’e hemel in un tiid dat der in Sneek un dúdelek onderskeid was bij wat foar klup je speulden. Fersuiling dus. ONS’sers danke hun geuzenaam deran: ‘Dé’ òf bitsje minder aardech ‘dy’ Finen.
Wonderbaarlek dat wij dan krekt oans intrek nimme mochten in un woankamer met de naam Bleekneus. An’e sydkant fan’e kamer un echte orizjinele preekstoël! Ik hoef nyt te fertellen dat ik in ieder gefal futdaleks weromdenke moest an’e sundachmòrrens in’e good old Noarderker. En ut beeld fan un bulderende ds. Zelle met syn swarte wenkbrauwen kwam mij helder foar de geest toen één fan oans nachts de preekstoël letterlek beklom en der un overigens milde preek hield. Kòrtom un hearleke plek.
De naam Bleekneus het ok alles met de histoary fan ut gebou te maken. Un eeuw leden diende ut Koloanyhûs as ferbliëfplak foar kyndes út groate steden, dy’t in arbeidersbuurten woanden. Faak onder minne woanomstandechheden. Dy kyndes gingen dan ses weken útfanhús naar Skier foar disipline, rust, regelmaat, reinheid, son, see en straan. Bleekneusjes wurdden se noemd.
Dy kyndes had ut echt nyt su gesellech at wij ut foarege week hadden. Reken mar dat heel wat arbeiderskyndekes dêr un traumatise ervaring an overhouden hewwe. Ses wekenlang, doadoanwennech fan Amsterdam.
Ik hoarde ut ferhaal over Toos, un ouwe frou fan in’e 80, dy’t foarech jaar op besoek weest was in ut skitterende Rariteitenkabinet, naast ut Koloanyhûs.
Dêr had se de ouwe skurve brúne kòffer achterlaten met de learen riemen der stevech om. ‘Die is voor jullie, ik maak hem niet meer open. Nu ben ik er klaar mee. De cirkel is rond. Alsjeblieft’
Nancy B., frou met overdúdeleke Limburgse tongfal en prachtech roodgetuite lippen fertelde mij ut ferhaal. Ik wurdde der súver wat anders fan. Mar dat kan ok deur slaapgebrek ect. kommen weze en úteraard de leeftyd. De ONS Old Skoolmannen, de measten 60+, wurde hieltyd sentimenteler.
Dat een fan oans nyt met wú naar Limburgse Nancy met de roaie lipkes mut um achterou spite, om mear as een reden. Dat hij de foarwerpen in ut T ariteitekabinet oudeed met de letters GBR, deed ut allemaal feulste kòrt. Un miste kaans.
En GBR?? Ja, Goed Bedoelde Rotzooi!
|
| |
|
27 augustus om 20:43 |
| |
Klisjee’s
Dikke bui op’e kòp, thús fan SPARTA ferlieze met 1-3. Hew wel us nòfleker middagen in ut Abe Lenstra Stadion metmaakt. Mar su as de Engelsen sêge ‘It’s all-in the game’. Lekker klisjee, mar dêrom ok waar.
Der binne belangriker dingen om over te balen. Ok al wear klisjee. Harrekrasje, ik had der rekening met houden dat ‘we’ na fanmiddach bovenan staan súden.
|
| |
|
26 augustus om 18:53 |
| |
Deventer
Un antal weken leden mocht ik un groep foetballers fan de Koninkleke UD út Deventer ut een en ander over Sneek fertelle. Ut was un angenaam geselskap. Dat seit nòch niks over de stad wêr’t se futkomme. Om dêr achter te kommen oulopen week twee dagen in de Koek & Boekstad fan Nederlaan weest. Allemachtech wat un prachtstad is Deventer. Wat f’ral opfiel was de relekste sfear dêr. En wat un skoanheid in hout en stien.
Uteraard slút ik de ogen nyt foar ut ferleden en hew om’e donder wel in’e gaten dat dy rykdom fan Deventer nou en in ut ferleden mar foar un antal minsen was. Opfallend ferder dat un heel soad ouwe gebouwen der fraai bij staan te pronken.
En dan De Brink, fòlgens de inwoaners fan’e stad an’e IJssel ut moaiste plein fan Nederlaan. Ut sal sjauvinisme weze, mar dat ut plein de allure fan un plazza het sal ik nyt ontkenne. Bearegesellech met al dy terrassen en prachtege ouwe gebouwen. De monumentale Waach is un pronkje. Ok in ferskillende gebouwen weest. Kòrtom un echte toerist in eigen laan en dan tòt de konklúzy komme dat der un soar de genieten falt. Wear de weareld an foto’s skoaten. De mobyl stroomt over. Niks su ferfelend om naar un ander syn fakaansyfoto’s te koekeloeren.
Hew dy foto’s hier dan ok foar mij self opslagen. Deventer is un stad om teruch te kearen en dat sal ik dan ok seker doën. Trouwens fan maat Omer Kaya hoarde ik dat der un antal Deventenaren op hun beurt alwear in Sneek weest hewwe…
 |
| |
|
25 augustus om 18:35 |
| |
Ontsnapt út prachtstad!
Ut waren GOUDEN dagen in'e Koekstad. Dank! |
| |
|
21 augustus om 08:23 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Frije mannen
“Wij gaan zo over stag! Klaar om te wenden? Denken jullie om de hoeden en de petten? Ree!”, su klonk ut foarge week dinsdach over un sonovergoaten Hegemermear, an board fan ’e ‘Aleida Hendrika’, ut moaie skûtsje fan Sybren Boschma.
Ut het wel wat at Friezen in ut Hollaans prate. Even goëd begripe, ut is gyn waarde oardeel. Ut is su at ut is. En ut mut ok moai su bliëve, je oukomst noait ferlogene. Sybren had mij útnoadegd om met te faren op syn beurtfear tussen Heech en Balk.
Dat Sybren Hollaans met overdúdelek Frys aksent praat was funksjoneel, ommers der saten allemaal Hollanders an board. En at su’n eentsje fan ’e overkant Afsluitdijk of fan onder de groate rivieren un klap met de gyk teugen de hares krijt binne je ferder fan hús, miskyn wel fan’e weareld.
Op ’e E-bike, su langsamerhaan un onouskeidelek maat fan mij, naar Heech. Dêr in ’e passantehaven leit ut bij Barkmeijer Strobos boude skútsje tussen allemaal idioat groate strykizers. Ut kontrast ken hast nyt groater. Miskyn het myn fader, dy’t oait as skútsjebouwer syn maatskappeleke karjêre bij Barkmeijer begon, dit skûtsje in onderhoud had.
Kòrt nadat de E-bikes ferdwenen binne in ut rúm fan ut skútsje, fare we de haven út en binne we nòch getúge fan de SKS inhaalwedstryd op’e Hegemermear. Sybren laat in syn kommentaar even fyntsje wete hoe’t hij over ut kompetisy skûtsjesilen denkt. “Dat sijn ook skûtsjes’, maar anders dan het skûtsje waar jullie op sitten. Het sijn ware racemonsters. Ook moai hoar, mar anders!”
Un ultym geluksgefoël, seker onder disse fraaie wearsomstandechheden, maakt sich meester fan mij at ik bij Sybren op ut achterdek sit. Sybren dy’t un realistys ferhaal over de skippersknecht fan froeger fertelt. “Weet je wel hoe se de plaats foar in de punt fan het skûtsje noemden? Daar waar de schippersknecht sliep? De Hel! Het was er winterdach so koud, dan befroar alles.”
Even later pakt Sybren un treksak út ut foaronder en begint te speulen. Un gast mach onder leiding fan Sybren an ut roer staan. Ut gaat tenslotte om’e beleving!
Ondertussen sla ik al disse gouden momenten op, want ik bin gewoan an ut werk: ‘Skriëf un sfearferslach over ut beurtfear op’e ‘Aleida Hendrika’ , un skútsje út 1905’, is de opdracht.
Ik bin al krekt su’n gelukskieter as Sybren! Dingen doën dy’t je joppech fine! Sybren was oait kantoarklerk nou is y frij man.
Ik ok!
|
| |
|
20 augustus om 21:06 |
| |
ONS Old Skool
Ut was wear GOUDEN, met de ONS Old Skool mannen op stap weest. Alles wat op op Skier was, bliëft op Skier! Ut is en bliëft ok un heel bysònder stel... |
| |
|
17 augustus om 19:06 |
| |
Ensafh
Altyd un goëd gefoël at ut Frysk Literêr Tydskrift Ensafh op'e kokòsmat leit. Dat was fanmòrren wear ut gefal.
Sjapoo foar de redaksy fan ut blad, ut binne stuk foar stuk poerbêste frijwillegers! |
| |
|
16 augustus om 18:32 |
| |
Augustus
Bovenstaande foto gistermiddach onder Drielst skoaten, un moai augustuslaanskap. Fyn ik teminsten.
Fandaach an ut interview (út-) skriëven weest. Fanmiddach ut skûtsjesilen op Omrop Fryslân nyt eens útkeken, der sit helemaal gyn spanning in dizze jaargang.
Ok nòch an ut kollumskriëven weest. Al met al un lekkere somerdach. |
| |
|
15 augustus om 19:33 |
| |
Leef met je kop omhoog
Su'n dach was ut fandaach, met groate dank an Sybren Boschma en syn Hinke.
Manman wat was dit un moaie dach. Later mear in GrootSneek fan disse maand.
 |
| |
|
14 augustus om 08:43 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Straters en ’t Gala fan’e Súdwesthoek
De frijdachs na de Sneekweek hew ik altyd un bitsje un dubbel gefoël, an’e ene kant bin ik bliid dat de stad wear fan oans wurdt. Mar ik bin ok wel wat mankelyk, foardat je ut in’e gaten hewwe is ut hèrst. Foarlopech somert ut nòch wel even deur en sitte de terrassen nòch fol.
Ondertussen siën ik al foarút, naar 7 en 8 òktober, dan fynt in Súdwest-Fryslân ‘t Gala wear plak, un groat múzykspektakel.
Ut is foar de tweede kear dat ut festival houden wurdt. ‘Ontroerende liedjes, stevige beats, scheurende gitaren, een vette bigband en veel humor’, ronkt ut in’e ankondegings. Nou toe dan mar, mocht om mij wel un paar grammen minder.
Ut tema spreekt my anders wel an ‘De Straat’. Foarege week mocht ik un interview houwe met Vincent Nota, de nieuwe direkteur dy’t leiding geve mach an ut groate straatmakers familybedriëf in Sneek.
Ik hew wat met straatmakers, ik bewonder su. Se late altyd wat moais achter en na un dach werken kanne je altyd letterlek siën wat se deen hewwe. An’e andere kant ok nyt romantiseare, want straters met seare knibbels binne der ok genoech.
Folkomen terecht dat de straatmaker tidens ’t Gala ok in ut sontsje setten wurdt. Dan doën je ut tema recht. Al bekende Vincent futdaleks dat hij nòch noait in Theater Sneek weest was, nou ja miskyn 1 keartsje: ‘Dêr komme wij eigenlek nyt, ik weet ok nyt wêrom dat ut su is’.
Ut wurdde un moai interview met Vincent, dat seker un plakje krije sal in’e papieren GrootSneek, dy’t andacht besteedt an ’t Gala.
En at je ut mar siën wille, der sit genoech poëzij in disse beroepsgroep. Ik bin der nòch altyd tròts op dat in ut pòrtaal fan ut bedriëfspand ut fers fan mij hangt, un oade wêr’t ik met beslút.
De strater
op un útfergroate ouwe swartwitfoto
bitsje faach en deur de son fergeeld
sien ik un tafreel út lang ferflogen dagen
- òf was ut gister miskyn?-
súver majestueus lêge stoere straters
de klinkers in ut sachte saanbêd
mannen in mesjesterbroeken met swarte
rubberen knibbelappen om
un swaar shagje nonsjalant in un moanhoek
krúpe meter foar meter foarút
onder de haan strate het wel wat
allienech ut is de false romantyk
nee geef mij mar
su’n bakbeest fan un Ahlmann
earst dan foël ik mij as strater
de weareld te ryk !
|
| |
|
13 augustus om 18:39 |
| |
Aggie van der Meer 1927-2023
Fandaach komt ut (overlijdens)nieuws fan Aggie van der Meer út Bòlsert. Un bysòndere fogel in’e Frysk literêre Hof fan Heden. Lees mar even wat Omrop Fryslân over har skriëft, in ut IM:
“Skriuwster en Gysbert Japicxpriiswinner Aggie van der Meer ferstoarn
Skriuwster Aggie van der Meer is sneon ferstoarn. Sy is 95 jier wurden. Van der Meer skreau in hânfol poëzybondels en mear as tsien romans en novellen. Yn 2019 krige sy de Gysbert Japicxpriis foar har folsleine wurk.
Aggie van der Meer waard op 2 septimber 1927 yn Boalsert berne en bleau dy stêd har hiele libben trou. Sy brocht dêr har bernejierren troch, siet dêr op skoalle en is der ek troud.
Sy wie jierren aktyf foar de Vredesbeweging en skreau foar dy beweging ek artikels. Yn 1964 publisearre útjouwerij Osinga yn Boalsert in berneboek fan Aggie van der Meer mei de titel De Kamiel fan Omke Romke.
Op lettere leeftiid lei sy har ta op literêr proaza en op poëzy.
Se wie it meast aktyf yn de earste tsien oant tolve jier fan de 21e iuw. Sy wie doe dus al yn de santich. "Us jongste soan kaam ris thús en sei: 'Ik keapje moarn in kompjûter foar dy'. Hy sei, dat dat te gek wurde soe. Ik fûn dat allegear net nedich, mar hy die it. Fan dy dei ôf bin ik der efter sitten gongen en haw ik der nea wer wei west."
Har produktiviteit gie dêrnei behoarlik omheech. Tusken 2000 en 2012 skreau se fiif poëzybondels en sân boeken mei literêr proaza, likegoed romans as novellen. Dêrnjonken makke sy yn dyselde perioade noch fiif stikken foar toaniel.
Yn 2011 waard sy foar De Oerfeart nominearre foar de Piter Jellespriis, dy't sy ek wûn.
Yn it boek De Achttjin (2016) wurdt it libben beskreaun fan de Joad Ferenc Hacha dat yn 1925 begûn yn Dresden, Dútslan. Sintraal yn it boek stiet de situaasje yn Tsjecho-Slowakije nei de selsferbaarning fan Jan Palach. Dy kaam ta syn died neidat Moskou yn augustus 1968 mei geweld in ein makke hie oan de saneamde 'Praachske Maitiid'.
It boek waard yn 2019 nominearre foar de Gysbert Japicxpriis. Aggie van der Meer krige dy priis ek op 25 septimber fan dat jier, mar foar har folsleine wurk.
Sels sei sy dêroer: "Ja, wêrom krijt de iene wol in priis en de oare net? Ik wit it net, mar ik bin der wol hiel bliid mei, benammen omdat it de earste echte Boalserter is dy't de priis krijt. Gysbert Japicx hat ek hjir yn Boalsert wenne fansels. En ik bin in frou, dat is ek wol moai. Dus ja, ik fiel in soad blydskip."
Nij wurk ferskynde dêrnei, dit wie yn 2019, net mear.”
Tòt sufer ut Omrop Fryslân IM.
Wat had ik met Aggie van der Meer?
Op een òf andere manier hewwe Aggie en ik mar spoaradys kontakt had. Nou 3 en un half jaar leden, op 23 jannewary 2020, was ik bij de presentasy fan Aggie har ‘Tsjûgen fan de macht’. Dat gebeurde in Theater Sneek. Stella van Gent, nam dy dach ouskeid as wethouwer fan de gemeente Súdwest-Fryslân. Gedwongen deur toedoën fan un kollega wethouwer…(‘don’t call his name’!) dy’t nyt hewwe kon dat Stella nyt foar um búge wú. Mar dêrover gaat ut hier nou nyt.
Aggie van der Meer overhandegde ut earste eksemplaar fan ‘Tsjûgen fan de macht’ an Stella van Gent. Aggie had Stella hooch sitten en omgekeard was ok ut gefal. Ik hew toen fòlgens mij foar ut earst ‘face to face’ kontakt met Aggie van der Meer had. Oans foertaal was stads, Aggie in ut Bòlserters, ik brúkte ut Snekers. (Siën op myn dachboek fan 23 jannewary 2023 foar Aggie har toespraakje.)
Dêrfoar hadden we wel us su nou en dan telefoanys en mailkontakt. Ferder kwam ut nyt. Su gaan dy dingen. Eigenlek besef ik mij fandaach dat Aggie un foarbeeld foar mij weze kan. Sij, dy’t as 70+ pas goëd begint te públisearen.
En dat geeft mij in disse dagen, nou’t der in kòrte tiid sufeul bekenden en frynden fan mij naar de andere kant fertrokken binne wear un bitsje moëd.
Kom op, der plat foar. Ut leven leit ok in ’e nasomer nòch foar dij!
Ja Aggie! JAAAA!
|
| |
|
12 augustus om 21:42 |
| |
En wear los...
Foar ut 34ste seizoën naar ut Abe Lenstra Stadion, ut ferfeelt mij nòch hieltyd nyt!
Prima begin met 3-1 overwinning op RKC.
|
| |
|
11 augustus om 22:53 |
| |
Een magneetvisser uit Bloemendaal zet de zaak op scherp aan de Geeuwkade
SNEEK- Chris uit Bloemendaal was nog nooit van z’n leven aan het magneetvissen geweest. Vanavond was het echter meteen bingo! Samen met vrienden, die met hun boot afgemeerd lagen aan de Geeuwkade in Sneek, viste Chris een antitankmijn omhoog uit het water. Tenminste…
Vertel eens Chris, wat was er nu precies aan de hand, want je hebt aardig wat mensen in beweging gebracht!
“Ik was dus nog nooit eerder aan het magneetvissen geweest. Mijn vriend deed het een paar keer voor en haalde wat metalen rommel naar boven. Toen mocht ik. De eerste twee keer scoorde ik ook wat ouwe metalen troep. Maar de derde maal had ik beet, ik voelde iets heel zwaar. Heel zachtjes trok ik het naar de kant en omhoog. En daar zie ik een rond voorwerp, een schijf met een punt in het midden. Het voelde voor mij niet helemaal oké, vervolgens heb ik de schijf weer laten zakken. Nogmaals voorzichtig omhoog gehaald en foto’s genomen. en daarna zijn we gaan googlen. Het leek toch wel heel veel op een oude landmijn. Vervolgens hebben we de politie gebeld. De agente die ik aan de telefoon had vond mij wat laconiek en niet serieus. Vervolgens kreeg ik F. van de politie Noord-Nederland aan de lijn. Hij wilde dat ik de foto’s naar hem doorstuurde. Hij vertrouwde het ook niet helemaal en ook de EOD (Explosieven Opruimingsdienst, red.) uit Den Helder die inmiddels de foto’s ook hadden bestudeerd waren ook niet helemaal zeker en zijn in de auto naar Sneek gegaan om het voorwerp ter plaatse te onderzoeken”, doet Chris verslag.
EOD aanwezig
Twee uur na de melding komen de twee heren van de EOD aan, verzoeken iedereen op gepaste afstand te gaan staan en vissen de gevreesde mijn omhoog. Amper vijf minuten later klinkt het ‘veilig!’
De toeristen op de boot opgelucht en Chris enigszins met het schaamrood op de kaken een mooi vakantieverhaal rijker.
Toch nemen de heren van de EOD Chris en z’n vrienden niets kwalijk: “Wij nemen te allen tijde dergelijke meldingen serieus. Je hoeft maar eenmaal te laat te zijn en de gevolgen kunnen letterlijk rampzalig zijn.”
En wat viste Chris nu naar boven?
“Geen flauw idee, maar in ieder geval geen landmijn. Wij gaan weer terug naar de basis in Den Helder. Fijne vakantie verder!"
 |
| |
|
11 augustus om 16:21 |
| |
Sneekweek weer een succes
SNEEK- Zeer tevreden kijken Stichting Sneekweek, Sneek Promotion, KWS en gemeente Súdwest-Fryslân terug op deze 86ste Sneekweek. Ondanks het wisselende weer, was het een week vol gezelligheid in de stad en op het water.
“Het was absoluut een groot feest! Prachtige zeilwedstrijden op de Snitser Mar, overdag in het centrum allerlei festiviteiten voor jong en oud en in de avond een groot feest bij alle podia. We zijn iedereen enorm dankbaar voor hun inzet om er samen een prachtig feest van te maken, met een bijzondere vermelding voor Stichting Sneekweek. Zij hebben vakkundig en met passie de organisatie van de Sneekweek opgepakt”, laat wethouder Michel Rietman enthousiast weten.
Burgemeester Jannewietske de Vries voegt daaraan toe: “We hebben met elkaar laten zien dat we ook met veel publiek samen op een mooie manier kunnen feestvieren. Er hing een ontspannen en veilige sfeer. Ik ben dan ook ontzettend blij met hoe de 86ste Sneekweek is verlopen.”
Feest overdag
“Ook dit jaar hebben we een aantal elementen toegevoegd.”, zegt voorzitter Marc Visch van de stichting Sneekweek. “En natuurlijk moeten we nog evalueren, maar de eerste signalen die we hebben gekregen zijn heel positief.” Er was verdere thematisering en verbreding van het dagprogramma in de stad. Dagactiviteiten zoals de Rubberbootrace, Optimist On Tour, Straattheaterfestival, Kindermiddag en de Hardzeildagbraderie trokken veel bezoekers naar de binnenstad. De Sneekweek was met deze dagactiviteiten het bezoeken waard voor jong en oud.
Minder verkeer, meer pleinen
Een van die elementen was de afsluiting van de Jousterkade en de Prins Hendrikkade in de avonduren. Hierdoor was er geen mix van verkeer en feestgangers. Ook konden de pleinen aan die wegen uitbreiden en was er zelfs ruimte voor een extra plein. “Door de in totaal zeven goed verspreidde buitenpodia, zagen we dat de bezoekers zich ook veel beter verdeelden over de stad. Dat is pure winst”, aldus Marc Visch.
Toekomstbestendige Sneekweek
De Opening Sneekweek met de Vlootschouw werd door veel enthousiaste bezoekers bekeken. Sneek Promotion meldt dat de nieuwe opzet past in een duurzamere Sneekweek. En dat de extra elektrische sloepen en led-verlichtte acts waardering van het publiek kregen. Ook zijn dit jaar alle podia voor het eerst continu op geluidsniveau gemonitord. Daardoor kon direct worden bijgesteld en werd het geluid niet te luid. Verder is met de invoering van de rPET-beker volgens de Stichting Sneekweek weer een goede stap is gezet richting een duurzamere Sneekweek. De beker is apart ingezameld, verwerkt en wordt gerecycled. De hoeveelheid afval op straat is enorm afgenomen.
Weer en sfeer
Zoals elk jaar werd er tijdens de Sneekweek ook volop gezeild. Er waren dagen met extreme harde wind, prachtig zeilweer en windstilte. Gelukkig hebben de klassen allemaal genoeg wedstrijden kunnen varen voor een geldige Sneekweek.
“We kunnen terugblikken op een mooi evenement ondanks de extreme weersomstandigheden”, vertelt Karst Doevendans voorzitter van de KWS. “Voor het eerst in jaren hebben wij een stijgende lijn in het aantal deelnemers en boten die zich inschreven voor de Sneekweek. Dit jaar hebben wij rond 650 boten en 1200 deelnemers op het Sneekermeer mogen verwelkomen. Naast het zeilen was het weer ouderwets gezellig op het starteiland. Zoals het bekende gezegde luidt, overdag om de eer, ’s avond voor de sfeer”.
|
| |
|
10 augustus om 16:59 |
| |
De Moanne
Fandaach ut nieuwe nummer fan De Moanne op'e kokòsmat. Gaat helemaal over Dadaïsme.
|
| |
|
9 augustus om 19:47 |
| |
Ut Sneekweekt lekker deur
 |
| |
|
8 augustus om 17:49 |
| |
Dinsdach in'e Sneekweek...
Der is fan alles te doën. Fijne Sneker Stappersavend wênst! |
| |
|
7 augustus om 08:21 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Ben
Foarege week bij de laatste foarstelling fan Ben van der Knaap weest. ‘De Reüny’, was de titel. Boven op de Koperen Kees fan Theater Sneek stond de houten ark fan Ben. Un fleugel dernaast. Un spreekgestoelte en ferder niks.
En der waren ferhalen, heel feul moaie ferhalen over ut Sinteklaaskyn út Schiedam, dat op 5 desember 1953 geboaren wurdde en 2006 tegelyk met mij in Sneek kwam. Ik wear teruch in myn geboartestad, Ben as Kultureel Kertiermaker foar ut earst.
Ut was in’e krochten fan ut Sneker Stadhús dat wij mekaar foar ut earst de haan gaven. ‘Wil je mij wat wegwijs in Sneek maken’, froech de aimabele onbekende man terwyl hij mij un bitsje mankelyk fanachter groate donkere brilleglazen observearde.
Ben syn tweede fraach was to the point: Hoe is het culturele klimaat in Sneek? Ferfòlgens keek ik hem trystech an en herhaalde de fraach om tiid te winnen. ‘Ut is is hier un kulturele woestijn!’ Bammm, de kertiermaker wist futdaleks wêr’t hij an toe was. ‘Mijn komst is hier dus niet overbodig waarde stadsdichter’, glimlachte Ben in syn typearende Tale Kanaäns.
Wat fòlgde is histoary, un moderne fersy fan myn favorite Noorderkerkliet ‘De dorre vlakte der woestijnen zal zich verblijden eindeloos; de zandzee zal herschapen schijnen, want bloeien zal zij als een roos’.
Want seuventien jaar na oans earste ontmoeting stond Ben syn houten ark dus in de kultuertempel fan Sneek, ut enege teater an ’e Elfstedenrûte. Dêrfoar had hij as un kulturele Mozes ut morrende fòlk ‘wat mutte wij hier met su’n modern teater, is Amicitia nyt goëd genoech’, bij de haan nommen en deur de woestijn leiden.
Al un jaar na syn ferskinen in Sneek toverde Ben letterlek un kultueroase in ut Pòstkantoar fan Sneek te foarskyn. Ut wurdde un Sneker Simmer, un somerse ‘cocktail’ fan daans, múzyk en teater met as hoogtepunt ut Noord Nederlands Orkest. Dat speulde òp’e Kolk bij de Waterpoort Symphonic Echoes of Pink Floyd.
Laat dy múzyk nou klinke tidens ut ouskeid fan Ben van der Knaap in ut prachtege Theater Sneek, dat der onder syn leiding kwam.
Op ut roaie plús foëlde ik mij ferrekte klein, su klein foëlde ik mij nòch noait in Theater Sneek. Ik sêch ut Stef Bos en Arno Brok na:
Hier spreekt het hart in duizend talen
Hier staan de stuurlui sprakeloos
En als je boven in de nok zit
Dan is dit podium ver weg
Je ziet misschien alleen een vleugel
En je hoort misschien alleen mijn stem
Bedankt Ben, fijn dat ik 17 jaar met dy oplope mocht. Al had ut om mij wel un bitsje langer dure mocht.
|
| |
|
6 augustus om 10:00 |
| |
De son breekt deur...
 |
| |
|
5 augustus om 18:57 |
| |
Dweilen met de kraan open
SNEEK- Het was vanmiddag rond de klok van vijf uur dweilen met de Heegemer Dekweilers, maar dan wel met de hemelkraan open. Uiteraard lieten de echte Sneekweek-gangers zich niet door het (regen)weer tegenhouden en werd er zelfs nog een polonaise gelopen in de Marktstraat.
Dat de terrassen leeg bleven waar het ander het bommetje vol is in de Sneekweek, de foto’s liegen niet. Jammer, maar Pluvius gooide toch echt de spreekwoordelijke roet/regen in het eten.
Ondertussen speelde Sjokorps Lutkewierum, traditioneel aanwezig op de zaterdag in de Sneekweek, vrolijk door.
Vanavond blijft het gelukkig droog.
|
| |
|
4 augustus om 18:20 |
| |
PopArt Heitelân expositie van Johannes Oppewal geopend
SNEEK-Na 7,5 maand reizen door Luxemburg, Frankrijk, Spanje, Portugal, Thailand, Dubai, Gran Canaria en weer Spanje, Frankrijk, Luxemburg, Duitsland is Johannes Oppewal weer beland in Nederland en in Friesland. In Sneek. Daar werd gisteravond een fraaie expositie van zijn werk geopend, die tijdens de Sneekweek te bezichtigen is aan het Kleinzand nummer 151.
Expositie langs de Friese elf steden
Na een expositie in Bangkok (Thailand) en Las Palmas (Gran Canaria) gaat hij nu tekenen over zijn geboortegrond Friesland met een expositie van een week vanaf 4 augustus in Sneek (Snits) tijdens de Sneekweek.
Daarnaast maakt hij 11 kunstwerken over de Friese elf steden die hopelijk een mooie plaats vinden in de steden zelf zodat iedereen een Friesland Pop Art tour kan doen. Tevens werkt Johannes Oppewal ook al aan een aantal kunstwerken buiten de 11 steden zoals Appelscha en Terschelling. Friesland is uiteraard meer dan de 11 steden. Tijdens de expositie in Sneek zal hij naast de Friese werken ook meer algemeen werk tonen.
Opening
“Ik wilde graag een expositie geven in Sneek, voor mensen waar ik van houd”, vertelde Oppewal gisteravond tijdens de opening van de tentoonstelling. “Ik teken over de cultuur van Bangkok, Thailand en die van Gran Canaria, dat ja waarom eigenlijk niet over de Friese cultuur. Ik had echter geen idee dat het zoveel werk was. Ik wilde eigenlijk alleen maar aan mijn ouders, familie en vrienden laten zien wat ik doe. Want ik krijg altijd te horen ‘Johannes wat doe je eigenlijk? Je bent altijd op vakantie…’
“Reizen is voor mij altijd weer terugkomen naar mensen waar ik van houd, naar mijn heitelân. Ik vraag mij af of het de geboortegrond is of het de mensen zijn waarvoor ik terugkom. Ik ben er nu wel achter dat het mij om de mensen gaat. Als jullie naar Thailand gaan, dan kom ik daar terug. Maar nogmaals ik wil vooral mijn ouders laten zien wat ik doe. En daar ben ik best wel dankbaar voor”, speechte Johannes.
Maar Johannes doet wel degelijk iets goed, want de kleurrijke, humoristische tekeningen die hij van de Friese 11 steden maakte zijn een lust voor het oog. Na een gezamenlijke toast met bubbels werd de tentoonstelling voor geopend verklaard.
Digitaal
Oppewal tekent zijn werk op een IPad, vervolgens mailt hij dit naar Joris Pos van ‘Copy to Print’, die de fraaie kleurrijke tekeningen op reboard borden drukt. “Voordat de definitieve versie wordt afgedrukt krijgt de kunstenaar een voordruk op papier zodat hij de contouren goed kan bekijken en de lagen in z’n werk terug kan vinden, vervolgens komt het finetunen en levert het werk opnieuw aan. Daarna wordt het afgedrukt”, vertelt Pos.
“Ik ben twee maanden met deze serie tekeningen bezig geweest”, laat Oppewal weten. “Elke stad is anders. Ik wilde heel graag mijn eigen cultuur leren kennen. Ik ben heel veel in Azië en ik wil in het najaar graag een expositie in Tokio openen. Ik wil als kunstenaar bekender worden.”
Het is de bedoeling dat de kunstwerken een reis langs de 11 Friese steden gaan maken.
PopArt Heitelân expositie van Johannes Oppewal 4 t/m 8 Augustus op het Kleinzand 1 51, 8601 BG, Sneek. Entree is gratis.
 |
| |
|
3 augustus om 19:00 |
| |
De 170ste PC
Ut was gister un moaie dach in Franeker. Met de maten naar de 170ste PC, dy’t ferkaatst wurdde onder wat súterege wearsomstannechheden. Wij hewwe oan bêst fermaakt in en om de Bogt fen Guiné en It Sjûkelân’.
Allienech de treinreis naar Franeker al is un feestje op ‘em self. De teruchreis helemaal met allienech (Groot) Snekers in’e koupé. En su as altyd we hewwe de foto’s nòch en foar de rest bliëft ut in Franeker, un hearleke gekkeboël!
 |
| |
|
2 augustus om 08:44 |
| |
PC-Dach
Genyt met folle teugen fan ut leven! Foto fan Jelly Mellema, foarege week nommen in ut Museum 't Kiekhuus in Wolvega. Links Roelof Bakker.
Fijne dag allemaal.
|
| |
|
1 augustus om 19:46 |
| |
Bedankt Ben van der Knaap (1953-2023)
Nooit Zo Klein Geweest
Dit theater is een lichaam
Dit theater leeft
Dit theater is een kerk
Voor wat de kerk verzwegen heeft
Hier klopt het hart van Louis Davids
Hier spreekt de stem van Sonneveld
Hier woedt de storm van Freek de Jonge
Hier heerst het tedere geweld
Hier staat honderd jaar traditie
Ik heb er dertig van geleefd
En ik ben nog nooit zo klein geweest
Ben nog nooit zo klein geweest
Ben nog nooit zo klein geweest
In dit theater woont een leugen
Die door niets wordt achterhaald
Hier heerst de macht van de illusie
Hier zijn politici niets waard
Dit is een haven voor piraten
Hier zijn diploma's waardeloos
Hier spreekt het hart in duizend talen
Hier staan de stuurlui sprakeloos
En als je boven in de nok zit
Dan is dit podium ver weg
Je ziet misschien alleen een vleugel
En je hoort misschien alleen mijn stem
Want ik ben nog nooit zo klein geweest
Ben nog nooit zo klein geweest
Ben nog nooit zo klein geweest
Stef Bos
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
