Hast alles war der na de lockdown in maart gebeurde is dit foarjaar opfallend anders. Fanmiddach foar GS even un besoekje an de Groate Kerk brocht. Maakte dêr bovenstaande foto. Ferder niks te melden dizze dach.
Steeds drukker en drukker wordt het weer in de winkelstraten van Sneek. Voor alle middenstanders in de stad is dat uiteraard verheugend nieuws. Nadat eerder al de bekende gele borden met het verzoek om op 1.5 meter afstand van elkaar te blijven zijn geplaatst, is er sinds vandaag een publieksvriendelijke actie van de Vereniging Ondernemend Sneek (VOS) bij gekomen. Paadwizers. Welkom, Sneek geeft ruimte!
Jongeren wijzen het publiek erop om zoveel mogelijk in één richting te lopen. Volgens Sander Yeoman, een van de vier wegwijzers op de Oosterdijk, houden de mensen zich behoorlijk goed aan de aanwijzing om zo veel mogelijk rechts te lopen.
“Ik sta hier nu nog niet zo lang, maar de reacties zijn eigenlijk alleen maar positief. De mensen begrijpen het donders goed waarom dat wij hier staan. Dat ze worden aangesproken door mensen die niet in uniform staan helpt daarbij zeker mee. Alle ondernemers willen het liefst dat het winkelend publiek een beetje met plezier de boodschappen doet”, zegt Sander.
Het rode shirt met passende tekst ‘#Support your locals’ en z’n Waterpoortpetje laten duidelijk zien dat Sander het goed voor heeft met zijn stad. Op de achterkant van het shirt staat de tekst: Welkom, Sneek geeft ruimte! Als we naar de sluikreclame in de vorm van een sticker op z’n shirt wijzen, verzucht de werknemer van Markt23: “Ik heb er heel er veel zin in om maandag weer te mogen gaan werken!” Duidelijk!
De VOS, wil ook volgende week zaterdag doorgaan met het inzetten van de fysieke wegwijzers.
29 mei om 19:37
Ferhalen ferhalen en nòch us ferhalen
'k Kan ut nyt faak genoech sêge en skriëve, mar minsen salle altyd ferlet hewwe fan ferhalen. Echte ferhalen, dy't wat toefoege. Ik pries mij gelukkech dat ik kear op kear dy ferhalen ophale òf fange mach. Oulopen week wear bij twee bysòndere minsen weest, de een al aardech op leeftyd, de andere un jonge hoan.
Boeiende ferhalefertellers, dy't bysòndere dingen te fertellen hewwe. Earder skreef ik al over Lieuwe Bouma, syn ferhaal skriëf ik fan't weekend út. Gister ut ferhaal over de 32-jarege Robbert Velt op papier setten foar de Friesland Post.
Ok Robbert festaat de kunst fan ut fertellen, seker at over over syn groate passy gaat: archeology! Wat un ferhaal over de koaningsfibula dy't hij kòrtleden fon!
28 mei om 20:41
Bitsje onnoazel?!
Fanmòrren un kòrte en foar mij ok futdaleks laatste woardewisseling met un LC-sjoernalist had over un omissie in un artikel dat sij skreven het. Dat kan gebeure.
De feiten. De betreffende sjoernalist fraagt mij dinsdachavend of ik ok un dichtregel met 'echt Snitsers' foar har in un kwiske hew.
Gyn probleem. Ik stuur de regel toe.
Siën fanmòrren dy 'Quiz' in de LC met myn betreffende regel, naast nòch dry kwotes. De lezers magge rade út welke fier streektalen dy regels komme: ‘Fries, Bolswarders, Hylpers of Stavers...’
Tsja, dat fyn ik dus un bitsje onnoazel en dat mail ik de sjoernalist in kwesty dan ok. Blykber teugen ut seare been.
Ferder as un 'Foei' komt de sjoernalist nyt. En úteraard dat ik út 'e bocht flogen binnen met myn kommentaar 'om wat der allegear net yn stiet'. Mar 'hawar, ik bin fansels wiis mei dyn feedback. Bedankt!'
Myn antwoard: 'Laat mar'.
27 mei om 19:33
GrootSneek nummer 5 fan ut memorabele jaar 2020 is út
Ut is tòch wel bysònder dat in dizze corona-tiid de papier Groot-útgaven 'gewoan' deurgaan. Fandaach lach ut meinummer met mar liefst 64 pagina's op'e kokòsmat. Der staan wear opfallende ferhalen in. Ut coverferhaal dat ik met René Hooghiemster(dy't in jannewary letterlek in de kreukels lach na un fytsongeluk) en syn fryndin Nynke Dedden houwe mocht is su'n story dy't bij bliëft.
Ok ut face to face ferhaal dat ik met Marjolein Visser had over har debútroman fon ik bysònder. Kòrtom, ik wêns alle lezers wear un soad leesplezier met 'oans' krant!
26 mei om 18:21
Opstaan tegen het zittenblijven
Toen ik op 10 júny 1977 myn onderwizersdiploma in ontfangst nimme mocht, had ik úteraard wel ut een en ander doën mutten. Fakken as geskiedenis en biology fon ik mear as boeiend, mar myn favorite was tòch wel pedagogyk/psychology. At ik oait (mar wannear??) ophouwe sú met ut útskriëven fan interviews foar kranten en tydskriften, dan sú un stúdy in dy richting nyt myn laatste weze.
Ik kan mij nòch as de dach herinnere dat ik myn pedagogyk-eksamen doën moest n.a.f. un skripsy dy’t ik inleverd had. Dy skripsy had as titel ‘Opstaan tegen het zittenblijven’, un gelyknamege titel fan un nota skreven deur Klaas Doornbosch út 1970.
Ut sprak mij wel an, omdat ik krekt as Doornbosch fan mening was dat ut 9 fan de 10 kear gyn enkele sin had learlingen sitte te laten. Likemin sach ik ut nut fan sifers. At un learling, om ut mar even simpel te houwen, un 2 en un 10 op un proefwerk kregen had, ston der op syn rappòrt un 6! Apart fon ik dat, de learling had ommers noait un ses haald!
Ok ut fenomeen ‘achterstand’ had en hew ik niks met. Achterstaan? Wêrop?
De laatste dagen gaan der allemaal wear skúfkes open fan de pedagogykdoaskes in myn herses en dus ok over ‘zittenblijven en onderwijsachterstanden’. Het úteraard allemaal te maken met de weken dat de kyndes in dizze coronaweken nyt naar skoal konden.
Nou binne sommege onderwiesklerken der helemaal ou… Ik mut inwendech lache: der bliëve dit jaar feul minder kyndes sitten!
25 mei om 18:21
Waardefolle middach met Lieuwe Bouma
Fanmiddach op besoek weest bij Lieuwe Bouma(79) in Sibrandaburen, un autodidaktise Friese beeldhouwer dy’t foar ut groatste gedeelte met spekstien, serpentyn en albast werkt.
Un kleurryk persoan dy’t prachtege ferhalen fertelle kan en dat fanmiddach ok deed. Hearelek achterhús in syn beeldetún. Ut ferhaal fan en over Lieuwe komt in de Friesland Post, in de seary ferhaleferteller fan Fryslân.
Toen ik Lieuwe froech ‘at at jo der aansens net mear binne, wat moat der dan mei al dizze bylden barre?
"Op in boat, farre en oerboard soademiterje!" Ik wegerje om it foar neat fuort te dwaan. Gratis is waardeloas en waardeloas is sûnder wearde. En dat binne dizze bylden net!! De see is djip genôch.
De bovenste foto is fan Tom Coehoorn, blij dat we mekaar fanmiddach foar ut earst wear sagen na ut útbreken fan de corona krisis.
24 mei om 17:48
Rondsje Potten
Een fan de moaiste kuierkes in de buurt is dy fan ‘rondsje de Potten’. Fanmiddach was ut smoardruk bij de waterskibaan. Fan anderhalve meter oustaan is absolút gyn sprake mear.
‘k Weet ok nyt wat ik der fan sêge mut en hou dêrom myn moan mar dicht. De natuur gaat ondertussen syn útbundege gang, prachtech om te siën, al dy floara bij un doadgewoane kikkersloat!
23 mei om 18:42
In folle bloei
Hieltyd mear krijt dit digitale dachboek mear betekenis, sufeul dierbere herinneringen op dit plak. Soms súden je der mankelyk fan wurde. Su'n dach dus.
Gelukkech bloeit de blauwe regen útbundech en is de geur fan seringen overal.
Maakte dizze week myn debút in al wear un tydskrift: Het Wiel-landelijk woonwagennieuws.
Andries Ekhart (1954-2020), fractievoorzitter van de PvdA in Leeuwarden, is op Hemelvaartsdag plotseling overleden.
Tussen 1998 en 2002 zat Ekhart in de gemeenteraad van Sneek en tussen 2002 en 2010 zat hij in het college. Ekhart is uiteindelijk als wethouder actief geweest in Sneek, Súdwest-Fryslân en Leeuwarden. In totaal was hij 16 jaar wethouder. Daarvoor werkte hij als docent en conrector op RSG Magister Alvinus in Sneek. Ook bekleedde hij andere functies zoals voorzitter bij Empatec en bestuurslid van de Vereniging van Friese Gemeenten. Eerste reacties na het overlijden van Ekhart
Fractievoorzitter Johan Feenstra van de PvdA in Súdwest-Fryslân hoorde het tragische nieuws gisteravond en is zeer geschokt.
“Een vriend van mij is heen gegaan, een echt mensenmens. Heel verdrietig allemaal en enorm schokkend, uiteraard voor zijn familie die ik vanaf deze plaats al wil condoleren. Een man midden in het leven, die binnenkort de AOW-gerechtigde leeftijd zou bereiken. Boven alles was hij een man van het volk, zo toegankelijk voor iedereen, zonder aanziens des persoon kon je bij hem terecht. Dat maakte hem uniek, hij had oog voor iedereen.”
Oud-burgemeester Hayo Apotheker zag Ekhart met name als "een jongen met een goede opleiding en een brede blik, maar ook iemand die nooit vergeet dat hij uit een volksbuurt afkomstig is."
Oud-wethouder Jan Bargboer in een eerste reactie op het overlijden van de markante Andries Ekhart. “Wat een naar bericht. Een vreselijk aardige man en een prima bestuurder. In de tijd dat ik in het college zat hadden we heel goed contact. Samen met de andere wethouders waren we haast een vriendenploeg. Ik ben erg geschrokken”
21 mei om 19:15
Achter in de tún dach
Nòrmaal ('wat is dat?') sproken was Heech(spanning) fandaach de bestemming weest. Mar as sear gesachs getrou mantsje doën ik wat de reagearing fan mij fraagr: Thús bliëve, achter in de tún. Was helemaal niks mis met trouwens.
Un lyster en syn jong kwamen ok nòch even del, adembenimmend moai!
20 mei om 20:17
Fotoberichten út de stad (3)
20 mei om 20:16
Fotoberichten út de stad (2)
20 mei om 20:04
Fotoberichten út de stad(1)
20 mei om 19:54
Fleurege buurtcoaches
Fanmiddach anhouden deur twee fleurege buurtcoaches fan de gemeente Súdwest-Fryslân. Ut duo was op jacht naar ouwere hangjongeren. Ik hoar úteraard nòch lang nyt bij dizze doëlgroep.
Ferder twee optimistise ondernimmers interviewd, dy't un enòrme stoat positieve adrenaline gaven. Ut was un moaie dach.
19 mei om 19:35
Hier draaide ut fandaach om!
18 mei om 19:21
Hoedsje fan...
Fandaach laat ik ut mar bij dizze foto, su'n aventuurlek leven hew ik momenteel nyt.
17 mei om 17:18
Nòch un haanfol boeken over fan de dúzend!
'Blauwe Engel over mijn borst', is na 5 jaar útferkocht. Ik hew nòch un 5-tal boeken over. Da's moai, want fan de 1000 eksemplaren dy't Uitgeverij Louise op de merk brocht is dus ut groatste gedeelte onder de minsen.
Onder de lezers un soad lui dy't utselde metmaakten wat ik metmaakt hew. Un soad herkenning, hoar ik altyd wear.
De family Nico Altenburg maakt destiids un bysòndere klip over Nico syn leesaventúren.
16 mei om 18:07
Realistys foarjaar bij de kapper
Harm Bouclé is al jarenlang barbier in Sneek. En tòch was hij oulopen sundachavend freeslek senúwachtech, fertelde hij mij gisteravend in un kòrt telefoanys gesprekje dat ik met um had. Oulopen maandach mochten hij en syn kollega's wear los in de kapsalon.
En Harm docht dat de minsen wel freeslek seure en en janke súden over de corona en de coronamaatregels. Niks bleek minder waar. Lekker nuchter op syn Snekers: At ik fandaach nyt knipt wurde kan, dan fòlgende week mar, ik hew nou ok al weken foar lul lopen.
En Harm knipt wear helemaal happy, wel met un moai roze moankapke foar!
15 mei om 19:47
De ferhalen achter un onskuldege foto
Soms, en ok wel faker, is ut mar beter nyt alle ferhalen achter de foto's te weten dy't ik plaats op GrootSneek en dizze site. Bovenstaande 'pic' is der su'n eentsje.
Op facebook gaan de selfbenoemde facebook-pliesy's helemaal los. Het blykber tòch met de coronacrisis te maken! Kòrte lontsjes...
14 mei om 21:59
Nieuws juncky
Foetbalmaat H. van B. noëmt mij altyd un oud wiëf, en hij mach dat sêge. Self betitel ik ut liëver as nieuws junck! Helemaal at ut over Sneek gaat. Nou krij ik gelukkech altyd un soad info en anders soek ik ut nieuws ok wel op. Je mutte dan fanself nyt in hús sitten bliëve. Ik merk dat ik wear wat mear búten de deur gaan, al bliëf ik der skerp op letten dat de lui de anderhalve meter oustaan houwe!
Al dat kleine lokale nieuws op de fierkante cm públisear ik ferfòlgens op de GrootSneek-site.
Gister maakte ik met myn nieuwe mobyltsje un moai stilleven fan un ouwe fyts bij de Noorderpoartsbrugge. Der binne altyd minsen bij dy't un dergelek bericht onder de noemer 'komkommernieuws' plaatse. Helemaal gyn probleem met. Anderen hale ouwe koeien út de sloat, wear andere lui ouwe fytsen. Moai tòch!
13 mei om 19:34
Antonius Zorggroep ontvangt bijzonder cadeau van de Lionsclub Sneek Waterstad
SNEEK - Op de Dag van de Zorg, gisteren, ontving de Antonius Zorggroep een bijzonder cadeau van de Lionsclub Sneek Waterstad.
In opdracht van de Lions schreef dichter Henk van der Veer een gedicht als een blijvende herinnering aan deze uitzonderlijke tijd. Fotograaf Paul van Goor maakte een fraaie foto bij het vers. Ingelijst met beeld en gedicht, werd het kunstwerk aangeboden door Robert Meyer en Maarten Mook. Hiermee willen de Lions alle medewerkers van de Antonius Zorggroep bedanken voor hun inzet. “We geven dit fraaie kunstwerk een goede plek, zodat onze medewerkers én bezoekers ervan kunnen genieten”, zei een blij verraste Marcel Kuin, van de Raad van Bestuur van de Antonius Zorggroep.
foar ut Antoniuspersoneel *
Sint Antonius
skrale noardoaste wyn waait over ut ferlaten parkearplak fan oans Sneker sikenhús an de Bòlserterbaan un sosiale sonsferdústering om benaud fan te wurden
overal in de kouwe stad houwe kyndes de moëd der in tekene met stompech stoepkryt kleurege bloemen op asfalt de echo fan lúd applaus klapt stukken op sloaten deuren
op intensive cares búge surrealistise blaugele engels sich over stille pasjenten op hoge sikenhúsbêden tovere skadúws op witte wanden un makaber poppespel op steriele skermkes daanse curves onophoudelek blau en road
traach tikt un goëdkope gangklòk coronatiid foarbij
in ’e groate toegangshal speult heilege Antonius ferstòppertsje met ut steigerende houten peard, ut dikke farken, de geit en ’e kyp in dit hús draagt de sterkere nòch altyd de swakkere
bemoëdegend knipoogt Sint Antonius naar ut wrottende personeel flústert troastrike woarden, toant in stilte oprechte dankberheid
Henk van der Veer
*Thuiszorg en Ziekenhuispersoneel Antoniusgoep
12 mei om 20:53
De briëf fan SC Heerenveen is binnen....
Ik laat ut nòch even besinke, hoe't ik reageare sal!
We hopen dat alles goed gaat met jou en je naasten. Het is alweer een tijdje geleden dat we elkaar hebben gezien. Dat de wedstrijd tegen Ajax in een vol Abe Lenstra stadion ons laatste duel van het seizoen zou zijn, had niemand verwacht of ooit zien aankomen.
Begrip, steun, geduld
Tegen het coronavirus kunnen en willen we niet spelen. Overmacht. Nood. Jij begrijpt dat maar al te goed. Er zijn belangrijkere zaken dan voetbal. Bedankt voor je begrip. Bedankt voor je steun. Voor jou misschien vanzelfsprekend, voor ons heel bijzonder. En bedankt voor je geduld, want ook wij hadden niet meteen overal een antwoord op.
Tot nu. Vanwege het coronavirus heb jij als trouwe seizoenkaarthouder drie thuiswedstrijden moeten missen. Daarom bieden we jou de mogelijkheid op tegemoetkoming in de vorm van een voucher. Mocht je hier echter van afzien, help je in deze tijd met dit gebaar en je onvoorwaardelijke steun jóúw club enorm. In dat geval: tige, tige tank.
Vaste, taaie band
We worden in deze tijd behoorlijk op de proef gesteld met z'n allen. Maar ondanks alle narigheid om ons heen en die verplichte anderhalve meter voelt onze band soms vaster en taaier dan ooit tevoren. We horen, zien en lezen overal hartverwarmende reacties. Aan de telefoon, op straat, op social media.
Met nog zoveel vraagtekens, met nog zoveel onduidelijkheden, maar met zoveel liefde voor de club vragen velen 'wanneer we nou eindelijk onze seizoenkaart(en) kunnen verlengen en onze club kunnen helpen'. Daarom weten we zeker: nooit wordt onze band verbroken. Onze band die ons verbindt: gisteren, vandaag en morgen.
Jouw seizoenkaart(en) verlengen voor het jubileumseizoen 2020/2021 doe je door hier te klikken.
Seizoenkaarten
Let op: U betaalt het volledige bedrag van uw seizoenkaart en ziet af van tegemoetkoming voor de te missen thuiswedstrijden in het seizoen 2020-2021
Extra voordelen van een seizoenkaart 2020/2021:
- 20 procent korting op alle wedstrijdshirts (thuis-, uit- en keeperstenue en incl. gratis bedrukking). Zodra de nieuwe kleding bij ons binnen is, krijgt u van ons meteen bericht
- Sponsors en supporters brengen wij samen door middel van een digitaal voucherboekje met daarin allerlei voordelen. Informatie en het voucherboekje zelf worden later toegezonden
- Jouw naam vermelden wij (uiteraard na toestemming) op de ’Wall of Fean’. Informatie hierover wordt naderhand toegezonden
De extra voordelen gelden alleen wanneer de seizoenkaart wordt betaald vóór de eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen.
Seizoenkaarten 2020-2021 verlengen
Prijzen seizoenkaarten 2020-2021:
Oost (vakken 18/19/20/21) € 294 € 148 € 202 € 248
11 mei om 19:55
Dichter en keunstskilder Bartle Laverman (72) ferstoarn
OFFENWIER- Dichter en keunstskilder Bartle Laverman is ôfrûne freed, 8 maaie, ferstoarn. As dichter debutearre er mei it fers Forsiking fan it Hillige ik yn literêr tydskrift De Tsjerne yn 1968. Dêrnei publisearre er ûnder mear yn Sonde, De Strikel en Trotwaer. Fan Trotwaer makke er diel út fan de redaksje yn de jierren 1971-1976. Hjirûnder in oersjoch fan syn libben en wurk, boarne is: https://www.sirkwy.frl/
Bartle Laverman studeerde, nadat hij de opleiding tot onderwijzer had gevolgd, MO-Nederlands en LO- Tekenen. Daarna volgde hij aan de Rijksuniversiteit Groningen nog theoretische en “wijsgerige” pedagogiek, hij studeerde in 1977 cum laude af. Hij werkte als docent filosofie op de Academie Minerva in Groningen. Samen met zijn vrouw, beeldend kunstenaar Hannie Kamstra, had hij tot 1996 een biologische boerderij en kaasmakerij. Sinds 1990 hadden zij De Tunen fan De Griene Dyk, een ecologische bloementuin [1] van 3 hectare, zomers open voor publiek. Henk van der Veer [2] ging bij hem op bezoek.
Laverman was dichter en kunstschilder
Als dichter debuteerde Bartle Laverman met het gedicht ‘Forsiking fan it Hillige ik’ in literair tijdschrift De Tsjerne (nr. 7/8 – 1968). Daarna publiceerde hij onder meer in Sonde, De Strikel en Trotwaer. Hij maakte in de jaren 1971 – 1976 deel uit van de redactie van Trotwaer. Zijn eerste dichtbundel, It freeslik feest (met tekeningen van Anne de Vries), verscheen in 1969. Het stripverhaal Jodokus, dat in 1973 als extra nummer van literair tijdschrift Trotwaer uitkwam, schreef hij ook samen met De Vries. Laverman bleek een productief dichter te zijn, na zijn debuutbundel in 1969 verschenen er nog vele bundels van zijn hand.
Hij blijft in zijn gedichten vaak dicht bij huis; het platteland, zijn dieren, zijn soms grote ergernis over de Fries literaire wereld en over het christelijk deel van de natie, maar ook menselijke gevoelens over afscheid, ziekte en dood komen langs in zijn gedichten. Volgens Harmen Wind in Zolang de wind van de wolken waait (hoofdstuk 6, pagina 180), wordt de poëzie van Bartle Laverman getypeerd als: direct, sober, korzelig en verbeten. Zelf zei hij over zijn werk in een interview met Henk van der Veer (Boek, september 2006): ‘In mijn poëzie gaat het altijd om het ‘hier en het nu’, het is altijd heel dichtbij. De context, de eigen ruimte, het regionale, daar gaat het om. Het gaat in mijn werk nooit over het romantische, daar hebben critici mijn werk wel eens voor ‘uitgescholden’. Dat slaat nergens op. Het zou verwijzen naar het hogere, het mystieke of het eeuwige. Bespottelijk, dat heb ik helemaal niet. Ik ben gewoon de dichter op de fiets. Mijn poëzie laat zich misschien wel het best omschrijven als een documentatie van dingen die ik mee maak.'
Een bijzonder project was de bundel Mingd bedriuw (2003). In samenwerking met drie andere dichter/schilders, namelijk Wilco Berga, Anne Feddema en Reinder Rienk van der Leest, gaf Laverman een bundel uit met van ieder vijf schilderijen en vijf gedichten.
Over de bundel Alles komt wer goed schreef Henk van der Veer [3] dat hij de verzen met persoonlijke inslag het beste vond. Met name de realistische en beknopte schrijfstijl bevielen hem.
In de tweetalige bundel Wêr’t de ko him deljout = Where a cow lies down, ging hij de grenzen over. De bundel kwam tot stand in samenwerking met beeldend kunstenaar Tjibbe Hooghiemstra en de Ierse dichter John Brown. Beide dichters hebben voor de bundel tien gedichten geschreven over plaatsen in hun eigen omgeving en over die van de ander, van ieder gedicht is ook een vertaling gemaakt. Hooghiemstra maakte er poëtisch beeldwerk bij.
Ook de bundel In echte Fries is geïllustreerd. In de gedichten gaat Laverman in op zijn identiteit, zijn afkomst en de stand van zijn leven tot nu toe. Eppie Dam [4] had er vier sterren voor over.
Laverman publiceerde ook geregeld Nederlandstalige gedichten in het Hollands Maandblad.
Bronnen voor deze tekst [1] Bloementuin, website [2] Dagboek Henk van der Veer, 06-05-2008 [3] Henk van de Veer, 23-08-2004 [4] Eppie Dam, LC 02-12-2016
Werk
Poëzie
1969: It freeslik feest 1973: Woartelfocht-fruchtwetter (in eigen beheer uitgegeven) 1973: Jodokus (stripverhaal, extra nr. Trotwaer) 1975: Skimerlânskippen 1977: Winter: (popkes dy’t wuive) 1979: Neitins: (parva sed apta mihi) 1979: Kloentsjetee 1981: Ik laitsje my dea 1984: Master ûnder protters 1996: Boerefersen 1994-1969 1999: Kophimmelje 2003: Mingd bedriuw / Gemengd bedrijf: Wilco Berga, Anne Feddema, Bartle Laverman, Reinder R. van der Leest) 2004: Alles komt wer goed 2006: Dêr’t de ko him deljout = Where a cow lies down (met John Brown en Tjibbe Hooghiemstra (tekeningen)) 2007: Man op solder / Man op zolder 2012: Foar elke man in eigen pake 2016: In echte Fries
Foto Haye Bijlstra, Tresoar
10 mei om 20:47
Moederdach/Memmedei
Wat mut ik der met? Dat gefoël dus! Denk an dizze bysondere dames, dy't un geweldege foarstelling gaven. Dat dan wel wear!
9 mei om 19:29
Sonovergoaten dach
Fandaach was ut un sonovergoaten dach in Sneek. Amper achterhús fut weest. Kranten leze en ut ferskil siën tussen de ferslachgeving LC en FD!!
8 mei om 20:44
Hearelek trene fandaach...
Ferder nòch wat deen? Ja, de fb-pagina wear op 'iedereen' setten. Miskyn wel 3/4 jaar út weest. Tja...moai dat der un frynd is dy't mij su nou en dan echt even helpt op ic gebied.
Fanmiddach ferslach deen fan de corona-útbraak in ut AZC fan Sneek. Terwyl de perskonferênsy nòch bezech was, bin ik al 'ter plaatse' gaan. Was krekt un ferfelend insident tussen twee bewoaners weest. Ut stikte der fan'e plisy's.
Heel opfallend ok dat de bewoaners der nòch niks fan wisten dat se ferplicht 72 uur ophòkt wurde.
Hele kwetsende reaksy's op de fb-pagina fan GS na anleiding fan de corona útbraak op ut AZC. Wat doën we: reaksy's útsette? Of dizze bange (want dat binne dizze reagearders!) simplisten hun gang spuie te laten.
7 mei om 11:50
Wiebren Buma van Cultuur Kwartier: De maatregelen betekenen eigenlijk niets!
Per 1 juni mogen de bioscopen, concertzalen, musea en theaters weer open. Reservering is verplicht en er mogen maximaal dertig mensen op anderhalve meter afstand van elkaar binnen zijn. We vroegen Wiebren Buma, directeur-bestuurder van het Cultuur Kwartier Sneek om commentaar wat deze maatregel voor het Cultuur Kwartier Sneek.
Wat betekenen de maatregelen van vanavond concreet voor Cultuur Kwartier Sneek en dan voor het theater in het bijzonder?
Deze maatregelen betekenen eigenlijk niets. We mogen vanaf 1 juni weer 30 mensen in één ruimte hebben, op anderhalve meter afstand. Dat is absoluut niet rendabel voor het theater of voor de artiest. Uiteraard gaan we kijken wat we kunnen doen. Vanaf 1 juli mogen we 100 mensen ontvangen, met anderhalve meter afstand is de grote zaal dan nagenoeg uitverkocht. Het theaterseizoen is dan al ten einde, we richten ons nu op het nieuwe seizoen. Voor het Bolwerk is het allemaal wat duidelijker, daar geldt een verbod tot 1 september. Wat wel heel fijn is dat we vanaf 11 mei weer starten met de 1 op 1 muzieklessen in het Atrium.
Ben je tevreden over de versoepeling?
Op zich ben ik blij dat er weer wat meer leven in de samenleving komt. Dat er weer meer mogelijk is. Ook al had ik natuurlijk graag gezien dat ook de theaters meer lucht zouden krijgen. Ik hoop van harte dat deze maatregelen leiden tot een spoedige volledige heropening van de culturele sector.
Is er perspectief voor jullie als sector?
De culturele sector is een grote sector met een enorme economische een maatschappelijke waarde. Zonder hulp komen we deze crisis niet door, net als veel andere sectoren. Ik ben een positief ingesteld mens en weet zeker dat de cultuur overwint. Cultuur, in welke vorm dan ook, geeft ons mensen identiteit, de kans onszelf te uiten en te onderscheiden. Cultuur geeft waarde aan de samenleving en zorgt voor kleur in ons leven. Ja, er is perspectief!
Hoe gaan jullie het publiek informeren over het komend seizoen?
Normaal zouden we nu ongeveer de laatste hand leggen aan de theaterbrochure voor het volgende seizoen. Dat doen we nu niet omdat er nog veel onzeker is. We bekijken stap voor stap wat de beste manier is om ons publiek te informeren. In ieder geval is onze website ‘the place to be’ waar het programma straks te vinden is en waar het publiek weer kaartjes kan bemachtigen voor mooie voorstellingen. Of we ook nog iets op papier uitbrengen hangt echt af van de ontwikkelingen in de komende weken.
Wat hebben jullie de afgelopen periode met elkaar gedaan? Hoe onderhouden jullie contact met elkaar?
Er is keihard gewerkt mag ik wel zeggen. Alle onderhoudswerkzaamheden die normaal in de zomer plaatsvinden hebben we eerder gedaan. De programmeurs zijn druk het met verplaatsen van de voorstellingen. Bij Atrium worden de muzieklessen allemaal online gegeven, ook de dansdocenten plaatsen filmpjes van online lessen. En ondertussen bereiden we zoveel mogelijk voor om straks weer helemaal los te kunnen. We overleggen zoveel mogelijk online. Collega’s en vrijwilligers maken korte filmpjes die met elkaar gedeeld worden om zo toch met elkaar in contact te blijven.
Krijgen jullie steun van de gemeente, de andere overheden?
We zijn in goed overleg met de gemeente, we worden gesteund in wat we doen. Op de langere termijn is deze situatie natuurlijk financieel onhoudbaar, maar daarover is ook contact met de gemeente. Alle Noordelijke schouwburgen hebben een brandbrief gestuurd aan de provincies om de culturele infrastructuur overeind te houden en samen op te trekken om ervoor te zorgen dat de sector straks weer gezond verder kan. We hebben een actieve branchevereniging die veel werk verzet, ook in Den Haag. Ik troost me met de gedachte dat alle theaters, poppodia en kunstencentra in het land momenteel met dezelfde problemen worden geconfronteerd en dat er dus ook vanuit een groot collectief naar een oplossing moet worden gezocht.
6 mei om 17:40
FEIJENOORD!
Soms is de herinnering moaier as de werklekheid! Mar in dit gefal is ut tòch echt nyt ut gefal. De dach dat Feijenoord (let even op ’e spelling!) de Europacup 1 won, siën ik as un hoogtepunt in myn (passyf) spòrtleven. Jum kanne ut ovedreven fine, mar dat is dan mar su. Fandaach is ut dus un halve eeuw leden dat myn foetballiefde de Europacup won.
Ik was un púber fan 15 en speulde self in O.N.S. 1B. Ik was gek fan foetbal en fan Feijenoord in ut bysonder. At der op skoal, de Rehobôth ULO an de Lindelaan in Sneek, sei dat Feijenoord un prutsklup was en ajax (let even op ’e spelling!) de bêste, dan kregen se fan dizze driftkikker un klap op ’e bek. Klaar!
Op myn slaapkamerke an de Gysbert Japiksstraat 18 waren twee foetballers skilderd, karikaturen fan Henk Wery en Coen Moulijn. Myn groate foetbalidoal was Willem van Hanegem, wat un persoanlekheid. Ik knipte út kranten alle foetbalferslagen en interviews over Feijenoord, beware beware en nòch us beware. Nou 50 jaar later koester ik dy plakboeken met fergeelde krantepagina’s.
Ik hew nòch altyd de orizjinele Feijenoordspeldsjes as kostber kleinoad. Ut grammafoanplaatsje met ut radiowedstrydferslach deur Theo Koomen en ut lied dat de Feijenoorspeulers songen: Wat is dat voor een club, die clun uit Rotterdam, daar aan de Maas bij Brienenoord, dat is Feijenoord!! Draaiòrgel speul Hand in hand kameraden
Kan ut mij amper foarstelle dat ut un halve eeuw leden is dat Feijenoord foetbalhistoary skreef.
Fanavend blader ik in de plakboeken en denk teruch an dy dach dat bij oans op’e stoep, hoekje Napjusstraat-Gysbert Japiksstraat un draaiòrgel ston dy’t spesiaal foar mij ut Hand in hand kameraden speulde. Regeld deur ajax-supporter Jacky Reen!
En dat was foar mij toen al seuven jaar un spòrtheld omdat hij de Elfstedentòcht fan ’63 útreden had.
5 mei om 19:37
Willem Santema
Dertig jaar geleden (in 1990) kwam het boekje 'Willem Santema, in fersetsman' uit, samengesteld door oomzegger Willem O. Santema en Henk van der Veer. De publicatie laat zich omschrijven als een beeldbiografie, waarin een royale bloemlezing gegeven wordt van de foto's en documenten die overgebleven zijn uit het leven van Santema. Het boekje is helaas niet meer te krijgen bij de boekhandel.
Historicus Peter Bak werkt op dit moment aan een biografie in proza, die naar verwachting later dit jaar uitkomt.
Bijzonder in het boekje uit 1990 zijn de transcripties van de brieven die Willem Santema schreef in zijn cel in de SD-Polizeigefängnis in het Brabantse Haaren.
Daarbij is ook de onderstaande brief (geschreven na 5 maanden gevangenschap en 4 dagen voor D-day) die de lezer op deze Bevrijdingsdag in 2020 nog eens laat voelen hoe waardevol de vrijheid werkelijk is:
Haaren, 2 Juni 1944
Beste Allemaal,
De maand Mei is weer achter den rug en de verwachte grote operaties zijn uitgebleven, zodat de eerste zomermaand wel zal brengen, dat vriend en vijand verwacht. We merken er hier weinig van. Zo af en toe eens wat golven vliegtuigen en wat mitrailleurgeschut, maar verder is het hier heel stil en rustig. 'k Had nooit gedacht, dat ik na mijn drukke leven mij zo bij de rust kan aanpassen. Een mens went overal aan en ik bezit gelukkig nog voldoende geestelijke reserve om mij in die rust te schikken. Het eten is nog altijd prima. We krijgen hier b.v. fijne erwtensoep waarvan iedere vrije burger zou watertanden. Ook de stamppot (met nieuwe groenten) is altijd voortreffelijk. Het brood is prima en voor de belegging zorgen jullie voortreffelijk met elkaar.
Zo gezien heb ik nog vele voorrechten en daarvoor probeer ik zo dankbaar mogelijk te zijn. Dit gaat in de meeste gevallen ook goed. Op verjaar- en feestdagen krijgt wel eens het heimwee de overhand en zie ik wat teveel op datgene wat ik moet missen.
Ik word dan weer spoedig tot de orde geroepen, zodat die momenten nooit van langen duur zijn. Tobben kan ik niet, Gode zij dank. Onder deze omstandigheden leert men de eeuwige waarden waarderen. 't Is toch gek, dat het eerst zo ver moet komen, dat een mens zich moet terugtrekken op zijn laatste zekerheden, voor hij daar voor rijp is. De kracht van jullie gebed en meeleven zijn a.h.w. dagelijks voelbaar. Ik ben dan ook aan God en mensen dankbaar, dat ik dit moge ervaren. De warmtegolf is weer voorbij. Tjonge, jonge, dan valt het niet mee in ons kleine kamertje hoor. Uitzicht hebben we niet anders dan naar boven. Een stukje lucht, een paar boomtoppen en soms enkele vogeltjes, dat is alles, wat wij van de mooie natuur zien, en hiervoor zijn we al dankbaar. Er zijn zovelen, die het er mee moeten doen. De gevangenis zit vol. Er komen en er gaan. Mensen die naar huis gaan, anderen die de zwaarste straffen in de vorm van hun laatste reis moeten ondergaan en nieuwe komen met een hart vol onrust en onzekerheden. Hoe lang nog? God geve, dat het grote leed op deze aarde worde verkort. Zou er iemand zijn, die niet naar het einde van de oorlog verlangt?
Lieve Ouders, Broers, en Zusters, Familie en Kennissen, mijn hartelijke dank voor iedere vorm van meeleven. Ontvang de hartelijke groeten van ons allen en in 't bijzonder van
jullie Willem.
4 mei om 21:37
Fernieuwde site!
Fandaach ging de fernieuwde GrootSneek-site online! Dat is bêst even wennen. Mar de houding fan de learende mins, werkt op su'n dach ok wear perfekt. Der lukt nou an ut einde fan dizze dach al feul mear as ik oait bedenken kannen had! Echt un noflek gefoël.
Fanavend om 17.50 uur naar ut Oud Kerkhof weest om dêr de bysondere Dodenherdenking met te maken. Hieronder ut ferslach dat ik foar de krant skreef:
Dodenherdenking onder bijzondere omstandigheden
SNEEK-De officiële dodenherdenking van de gemeente Súdwest-Fryslân vond vanavond door de bijzondere (corona) omstandigheden al om 18.00 uur plaats zonder publiek. Om 17.58 uur klonk bij het monument op het Oud Kerkhof in Sneek het Taptoe-signaal, waarna om klokslag 18.00 uur twee minuten stilte in acht worden genomen. Daarna werd door burgemeester Jannewietske de Vries van Súdwest-Fryslân samen met haar partner Henk Deinum een krans gelegd.
Ook voor de gevallen in Indië en de slachtoffers van de Sneker Bloednacht werden er bloem neergelegd.
Vervolgens werd er door de burgemeester ook een krans bij de plaquette voor de zes gevallen Canadese soldaten, in de muur van de Martinikerk aan de kant van de Grote Kerkstraat gelegd.
Ook bij het Joodse monument in de tuin van het gemeentehuis werd er tenslotte een krans gelegd en was er een moment van stilte.
De gebruikelijke toespraak van de burgemeester is opgenomen in de beslotenheid van het gemeentehuis, en is in de loop van vanavond te zien en te horen via de site van de gemeente (www.sudwestfryslan.nl) en de gebruikelijke sociale mediakanalen.
Ook elders in Súdwest-Fryslân, op enkele tientallen plaatsen, worden vandaag de gevallenen in oorlogssituaties en bij vredesmissies herdacht. Ook deze sobere herdenkingen, georganiseerd door plaatselijke comités, zijn zonder publiek.
Eerder op de dag hebben bestuursleden van de commissie Sneek 75 Jaar Vrij bloemen op de graven van de Sneker oorlogsslachtoffers gelegd.
3 mei om 19:42
Toerist in eigen omgeving: Sloaten is moai!
Ut sal aansens wel faker gebeure: Toerist in eigen omgeving! Dêr is helemaal en dan ok helemaal niks mis met.
Fanmiddach even over de gemeentegrêns weest en Sloaten besocht. Wat un fantastys moai plakje is dat tòch.
Je salle mar écht toerist weze en komme foar ut earst in dit 11-Stedenstadsje fan de gemeente de Fryske Marren! Der is sufeul moais te siën en te fotografearen! Lukt je noait in een middach. En dan alle ferhalen achter de gevels, de gevelstiennen, de poarten, de stegen en straten. Geweldech!
Hierbij un antal foto’s dy’t ik fanmidaach skoat, su fanút de heup. Bij elke foto sú ik wel un artikelstje skriëve kanne, mar laat ik dat nou mar nyt doën.
2 mei om 18:21
Orizjineel Sneker moankapke út KFDH
Fanmòrren plofte ut pakketsje met myn orizjinele Sneker moankapke op de kokosmat. Dinie, partner fan myn Liwwarder poëzymaat Cor van der Wal, het um foar mij maakt. Uteraard in de kleuren fan Sneek. Dat un Liwwarder nou foar un Sneker su’n moankapke make mut!
Mar allienech om de naam fan Dinie har naaiatelier al wú ik ut moankapke fan har hewwe: DE KLOS!! Nou en de klos binne we allemaal in dizze corona shitbende tiid!
Hieronder de info fan Dinie har moankapkes:
Deze uitwasbare mondkapjes zijn gemaakt volgens de richtlijnen van de Federale overheidsdienst Volksgezondheid (FOD) in België *Neutraal of van een hippe of vrolijke katoenen stof. Want gemakkelijker kunnen we het allemaal niet maken maar evt wel wat fleuriger.
Het kapje heeft een dubbele laag katoen met een mini ‘kussensloop’-sluiting onder, zodat je hier een vervangbaar filter (van keukenrol, tissue, stofzuigerzakfilter, papieren zakdoekje) in kunt doen. Bovenin het kapje zit een tunneltje van 7 cm: hier kun je evt een ijzerdraadje of een sluitstrip voor afvalzakken in doen zodat je de bovenrand goed om de neusbrug kunt sluiten. Keer in dat geval eerst het kapje even binnenstebuiten om goed bij de ingang van de tunnel te kunnen komen. Voor het wassen deze buigbare strip verwijderen.
De strikbanden zijn van elastiek, je kunt ze om je hoofd en nek knopen of er een knoop inleggen en om je oren trekken.
Het katoenen mondkapje is uitwasbaar op 60 of 90 graden en is vooral bedoeld om anderen niet te besmetten. Het geeft zeker geen 100% veiligheid, uit een onderzoek van de Cambridge University** blijkt dat katoenen mondkapjes met een filter 70% bescherming geven, voor linnen mondkapjes is dat 60%. Het scheelt m.i. dus wel degelijk maar ook daarover zijn de meningen verdeeld. In China bv wordt het wel aanbevolen voor burgers.
De mondkapjes kosten 8,95 ps en worden in een envelop opgestuurd, dus geringe verzendkosten Andere prints of dessins zijn in overleg leverbaar.
Te bestellen fia http://atelierdeklos.nl/
1 mei om 19:24
Wear un rike dach
Ryk, omdat ik fanmòrren met Age & Kees wear an ut draven weest hew. Uteraad op moaie oustaan fan mekaar! In ut Burgemeester de Hooppark fan Sneek, fol met hearleke foarjaarsgeuren en fogelgelúden.
Ryk ok, omdat ik de dach met un fraai fers fan Peter Vermaat ferrast wurdde. Dat komt in un interview dat ik met Peter had foar de Friesland Post.
Fanmiddach bij Annet Kiens-Feenstra weest, dy't indizze barre tiid tegare met har man Jan un winkel opende op ut Oasterdyk. Dwars teugen alles in!
Dêrna naar Oudega reden om de presentasy fan ut boekje Aldegea 75 jier frij Jou it troch met te maken. Tegare met myn kollega's fan Ying Media hewwe wij ut boekje samensteld met interviews en ferhalen. Laura Keizer maakte skitterende foto's en de opmaak fan Frans van Dam mach der ok weze!
Ik mocht út naam fan Ying Media un antal woarden sêge. Omdat der deur alle koronashit mar un bitsje minsen bij dizze presentasy weze mochten hew ik mij f'ral tòt de kyndes richten. Uteindelek geve wij altyd mar wear de ferhalen deur an kyndes, omdat ferhalen sterker binne as un firus!
Hieronder ut ferslach dat ik foar GrootSneek skreef:
Waardevol boekje gepresenteerd: Aldegea 75 jier Frij- Jou it troch!
Oudega (SWF)-Vanmiddag is in de Ankertsjerke van Oudega een bijzonder boekwerkje over de oorlog gepresenteerd: Aldegea 75 jier frij-Jou it troch! Ruurd de Groot, zoon van oud-verzetsman Rinze de Groot, nam het eerste exemplaar in ontvangst uit handen van de jeugdige Janniek van der Meulen. Door alle coronamaatregelen werd het een sobere maar oh zo stijlvolle bijeenkomst voor een drietal jonge muzikanten en leden van de Kommisje Aldegea 75 jier Frij. Het boekje wordt huis aan huis verspreid in Oudega.
“Ha de minsken der noch wol ferlet fan, de ferhalen fan doe? It is al sa lang lyn en we ha no wol oare dingen om ús soargen om te meitsjen”, begon Christien Lycklama à Nijeholt haar toespraak. Samen met Fokkelina Dijkstra, Wiepkje Hoekstra, Sicco Hylkema, Durk Rijpma en Sybrigje Wijnia vormde Lycklama à Nijholt de bovengenoemde Kommisje Aldegea 75 jier Frij.
“En no, yn 2020, binne we no sa oars wurden, hjir yn ús doarpen? Ha we leard fan de holocaust? Hoe is it mei ús akseptaasje fan minsken dy’t oars as ús binne? Flechtelingen bygelyks, moslims of gewoane rekreanten út in oar part fan it lân mei in oare miening? Fiele we ús mei harren ferbûn? Soene wy it foar harren opnimme as d’r wer sa’n nasjonalist opstean soe”, zo vroeg Lycklama à Nijeholt luidop af.
Het 52 pagina’s tellende boekwerkje bevat 15 interviews, 22 gedichten geschreven door kinderen. Maar liefst 224 Oudegaasters vertellen wat vrijheid voor hen betekent. De interviews zijn geschreven door een schrijverscollectief van Ying Media Sneek, die het boekje ook uitgaf. Naast historische foto’s maakte Laura Keizer fraaie portretfoto’s van de geïnterviewden.
Ook is een infographic en een routeboek voor de ‘Vaar je vrij’ Route opgenomen. De vaarroute is zeker de moeite waard om de verhalen uit het boekje tot leven te wekken. Voor de kinderen zijn er heel leuke opdrachten aan verbonden en men mo langs de route bijvoorbeeld GPS-caches vinden met antwoorden.
Het boekje is niet bedoeld om heldeverhalen op te halen of om de volledige oorlogsgeschiedenis van Oudega opnieuw vast te leggen. “We binne net folledich, dat wie net ús doel. Doel is wol om in byld te skeppen fan wat oarloch docht mei in minske, doe en no. Om it ferhaal troch te jaan. En ús allegearre bewust te meitsjen fan hoe ryk as we hjir binne. Dat we hjirre yn sa’n moai stikje Fryslân, 75 jier letter noch hieltyd yn frijheid libje meie.”
Dat is waardevol om door de te geven. Dat gebeurde vanmiddag met muziek en een door Janniek van der Meulen zelf geschreven vers te zingen.
