dagboek > overzicht
Dagboek júly 2021
 
31 júly om 18:22
 
Claudia in de house





Fanmiddach Claudia Bottinga op’e koffy had. Ut wurdde un hartstikke aardege ontmoeting met un hele bysòndere dame. Ik had Claudia har boek besteld, dat se fanmiddach dus brocht. Su binne der hast elke dach wear moaie ontmoetingen. Ik hou derfan!

Hieronder hoe’t Claudia self over har boek skriëft:

Het is alweer anderhalf jaar geleden dat Corona zijn intrede deed in Nederland. Veel levens zijn hierdoor veranderd. Dat van mij ook.
Mijn bedrijf, Cumlaude Travel, met specialisme Cuba, kwam van de ene op de andere dag stil te liggen. Mijn nieuwe werkelijkheid werd dat ik ’s ochtends opstond en niets hoefde. Een compleet nieuwe ervaring. Geen mails van gasten, geen offerteaanvragen, geen reizen; helemaal niets meer.


Het was even wennen maar al snel begon ik het te waarderen. Ik had ineens tijd voor allerlei (leuke) andere dingen. Het werd een tijd van letterlijk stilstaan.

In eerste instantie ingegeven door vrijheidsdrang bleek het later een noodzaak en heb ik al mijn bezittingen verkocht; mijn boot, mijn huis en alles wat erin stond. Ik voel me rijker dan ooit.

In dit boek heb ik het proces, van wat er in mijn leven gebeurde, beschreven. Mijn gedachten, mijn gevoelens, de gebeurtenissen maar ook waarom en hoe ik tot beslissingen ben gekomen, die me uiteindelijk hebben gebracht tot waar ik nu ben. Met dit boek heb ik tevens willen beschrijven hoe eenvoudig het leven kan zijn als je maar bewust bent van je eigen regie en je eigen keuzemogelijkheden.

 
30 júly om 19:27
 
Tien jaar later...





Dat doën ik su nou en dan us, at ik nyt echt un soad nieuws beleefd hew op un dach dan dúk ik wel us in myn foto-argyf en kom dêr aardehe kykjes teugen.

Fanmòrren met Kees te draven weest, wear 8.5 km! Doën we altyd op maandach- en frijdachmòrrens. Fanmòrren dus ok wear. Op'e foto, dy't 10 jaar leden skoaten is, tegare met ut Sneeker Paspoart.

 
29 júly om 19:41
 
Wachte





Hoefeul tiid sú un mins in syn leven wel nyt wachte mutte. In Sneek sal ut gemiddeld antal uren fast hoger lêge as in de rest fan Nederlaan. Omdat wij Waterstad & Waterpoortstad binne en dus ok Bruggestad, mutte je regelmatech wachte. De stad is in somerstemming, de Waterpoort is un echte hotspot om ut mar us in jargon te sêgen.

Ondertussen piel ik moai wat deur met fan alles (=skriëven) en nòch wat ( dat fertel ik nyt).
 
28 júly om 15:51
 
Krekt ferskynd:bondel fan trije skûtsjeromans fan Hilda Talsma





Wyntrilogy is in bondel fan trije skûtsjeromans fol spanning, aventoer, humor en romantyk, dy’t de lêzer meinimt yn ’e wrâld fan de skûtsjesilerij en de simmer yn Fryslân

Oer it boek: Yn dizze trilogy binne trije skûtsjeromans fan Hilda Talsma bondele.

Yn diel 1, Wyn fan feroaring, treft de jonge húsdokter Johanna Kamstra har neef Ate en har âlden foar it earst nei jierren wer. Dat is it gefolch fan it testamint fan omke Hannes, dy’t harren allinnich syn foarstlike erfenis neilit as se mei-inoar syn skûtsjekasko klearmeitsje foar de IFKS-silerij en dêrmei by de earste trije einigje. Johanna har mem Connie en dy har suster Bonnie, koartwei de Onnie’s neamd, binne mei harren flotte Ljouwerter taal en prachtige útspraken fan it begjin ôf oan smaakmakkers yn dit boek.

Yn diel 2, Wyn fan de wierheid, sylt de famylje Kamstra foar de earste kear mei de Alinde yn de grutte A-klasse, en dat soarget foar de nedige spanningen. As se op ’e falreep sûnder folchboat komme te sitten, moat it skip fan Ate en Johanna tsjinst dwaan as sintraal punt. Se moatte roeie mei de riemen dy’t se hawwe om de holle boppe wetter te hâlden… yn mear as ien opsicht.

Yn diel 3, Wyn fan de winners sil de famylje Kamstra besykje om wer yn ’e grutte A-klasse te kommen, mar Ate hat der klauwen oan om alles yn goede banen te lieden en Johanna hat oare prioriteiten. De nije bemanningsleden út Frisum soargje, mei de Onnie’s, foar de nedige konsternaasje en sadwaande wurdt it wer in wike fol ferrassingen.

Dizze hearlike boeken fol spanning, aventoer, humor en romantyk, nimme de lêzer mei yn ’e wrâld fan de skûtsjesilerij en de simmer yn Fryslân.
Oer de skriuwster

Hilda Talsma (1971) is in flotte skriuwster dy’t har spoaren al mear as fertsjinne hat yn de Fryske literatuer. Se begûn mei trije romans oer it doarpke Frisum. Dêrnei skreau se it boek Brekber, oer it bysûndere hynstefamke Sinne. In pear jier letter ferskynden de skûtsjeromans Wyn fan feroaring, Wyn fan de wierheid & Wyn fan de winners. Yn De Onnie’s en it hynstebal komme personaazjes út al dy romans wer werom. Tuskentroch skreau se de jeugdroman Slangen ûnder it bêd en yn 2021 skreau se it boekewikegeskink Lockdownleafde. Yn har boeken steane de minske en de leafde yn al syn foarmen sintraal.

Wyntrilogy | Hilda Talsma | tal siden: 492 | ISBN: 978-94-6365-356-5 | priis: € 24,50


 
27 júly om 11:29
 
Reviaanse anekdote bij Kleine Plechtigheid





Zondag 15 augustus a.s. wordt in Greonterp en Blauwhuis, voor de zestiende maal het feest van Maria Tenhemelopneming en het Leven en Werk van Gerard Kornelis Franciscus van het Reve gevierd met een traditionele Kleine Plechtigheid.

Het organisatiecomité, Willem en Hendrik van Albada (Teigetje en Woelrat) en Hester Witteveen, verstuurden onlangs de uitnodigingen voor deze bijeenkomst. Dit leverde direct al veel positieve reacties op.

Hester Witteveen: “Ook dit jaar hebben zich weer Revianen uit België, maar ook uit Brabant, Amsterdam en Fryslân aangemeld”.

Een van hen is dominee Gerrit de Haan uit Oosthem, hij schrijft: Gerard heb ik uitgenodigd in januari 1968 voor een lezing van mijn studentendispuut in Vinea Domini, Witmarsum.

Hij vroeg 100 gulden zonder kwitantie. “Voor dat bedrag kunt U nog geen goochelaar huren”.
Tijdens de lezing werd hij zo flauw van de reformatorische vragen, dat hij uitriep: “God is niet gereformeerd. Dat staat vast!”

De Kleine Plechtigheid begint 15 augustus 15.00 uur met bloemlegging door de gasten bij het Maria Altaar in de monumentale Sint Vituskerk te Blauwhuis.

Hans Wiegel vertelt over zijn band met Gerard; Hester, Tijger en Woelrat lezen gedichten en proza van Gerard.

Aansluitend is er om 16.30 uur bij de klokkentoren in Greonterp ontvangst met rode wijn.
Hier lezen Hester, Tijger en Woelrat brieven van Gerard.

De Kleine Plechtigheid wordt om 19.00 uur in de Blauwhuister Sint Vituskerk afgesloten met een Heilige Mis ter ere van Maria Tenhemelopneming.
Voorganger is pastoor Peter van der Weide. Tijger en Woelrat verzorgen de lezingen.

De nazit is in de grote zaal van café de Freonskip te Blauwhuis.

Aanmelden wordt op prijs gesteld: hesterwitteveen1@gmail.com
 
26 júly om 08:51
 
Der binne grênzen, ok foar stúpide corona demonstranten





Foarege week betrapte ik mij der self op dat ut bloëd mij naar de wangen flooch en dat ik lúdop sat te floeken. Echt hè, nyt wat binnenmoans, mar un knetterende floek. Hartstikke kwaad. Allinech foar ut skerm fan myn pee see. At ik écht kwaad bin, dan ferbalisear ik suks in de taal fan myn hart. Ut Snekers komt mij dan fanút de toanen. Dan is der gyn ferstòppertsje speulen mear bij.

Dan is myn taal rau as dat fan de straat. Ut is oprechte kwaadheid en ik nim gyn enkel blad foar de moan. Ut is ok un bitsje machteloasheid at ik su begin te tieren en te floeken. Miskyn is ut wel un gebrek an woarden. Wat was der an de haan, wêrom ging ik over de roaie?

Op social media sach ik un foto foarbij kommen fan un frou met un spandoek met dêrop de walgeleke tekst ‘Wie wordt de nieuwe Anne Frank?’

Naast Viruswaarheid, Nederland in Opstand, Moederhart en weet ik feul hoe’t al dy splinterpartijen hite was der wear un nieuwe groep dy’t demonstrearde teugen de coronamaatregels: Police for Freedom.

Laat ik even dúdelek weze dat ik ut recht om te demonstrearen koester, ut is seker één fan de kernwaarden fan un demokrasy. Mar der binne grênzen. Ik ging hast over myn nek toen ik dat idioate wief notabene in un swart-wit streept flutjurkje de lêns fan un kamera inkieken sach. Hoe stompsinnech kanne je weze at je un reagearing dy’t minsen probeart te beskermen teugen un pandemy fergelike met un rezjym dat minsen fermoardde om fòlk, ras, ferset, seksuele geaardheid, kultuur en lichameleke beperking. Dat is nyt allienech wreed, dat is folkomen ferwerplek. Ut het ok niks met domheid òf histoarys besef te maken. Stompsinnechheid in ut ekstreme.

Lui dy’t met an kampkleding referearende kleding de straat op gaan en dêr teksten op slopen en lakens skreven hewwe as ‘Wie wordt de nieuwe Anne Frank’, ‘Vaccineren macht frei’, ‘Concentratie quarantaine kamp’ en ‘Ongevaccineerden stoppen we in het Achterhuis’ gaan foar mij dúdelek un grêns fan ut toelaatbere over. Hoe durve je un gele Davidsster te dragen om te protestearen teugen Covid-19 maatregels?

Hoe hale je ut in je harses om te suggerearen dat karantêneplicht gelyk staat met un ferbliëf in un konsentrasykamp? Werklek ut stuit mij teugen de burst. Wat mutte je met dit fòlk? Met de kyndes en kleinkyndes fan dit tuich hew ik begroaten, ut sal je moeke òf groatmoeke mar weze dy’t su in de kranten staat. Arme arme kyndes dy’t hun spiegele mutte an sukke éénsellege folwassenen fan un bedenklek alloai.

Públisiste Natasja van Weezel gaf ut antwoard op myn fraach wat der met dit stúpide fòlk gebeure mut: “Iedereen die zich hier schuldig aan maakt zou verplicht een bezoek moeten brengen aan Auschwitz. En dan bedoel ik uiteraard het museum”, aldus de públisiste.

Ik bin ut folkomen met Van Weezel eens. Dergelek gedrach magge we nyt mear toleare, ik bin der heel dúdelek in en ik spreek mij derover út. Bij dizzen.


 
25 júly om 18:19
 
Bitterballedach





 
24 júly om 15:52
 
Kersetiid





Komkommertiid? Kersetiid? Prúmetiid? Nou ful mar in. Fandaach un echte fakaansytiiddach. Nòrmaal sproken was ik fandaach bij de openingswedstryd fan ut SKS skûtsjesilen weest. Mar ut is nyt nòrmaal, ut is nòch altyd abnòrmaal. Siën mar naar de Olympise Speulen, dêr is niks gewoans an, wat un doffe ellende tòch.

Dêrom mar un foto fan un bak met kersen fan de groënteman út Workum. Tedie!

 
23 júly om 15:39
 
Elmar Kuiper wint foar sawol proaza as poëzy in Relypriis





Foar de Rely Jorritsmapriisfraach, dit jier foar de 67ste kear útskreaun, binne 97 ynstjoeringen ynkommen, 34 koarte ferhalen en 63 gedichten. De sjuery, besteande út Inge Heslinga, Rianne Blokzijl en Beart Oosterhaven, dy’t de ynstjoeringen anonym ta beoardieling krige, hat trije ferhalen en trije gedichten bekroand. Elmar Kuiper fan Jorwert, mar berne yn Snits, wûn in priis foar sawol it ferhaal In frjemde fûgel as it gedicht Ferlosboartsje.

Dêrneist waarden bekroand de ferhalen Crossroads fan Gerrit Hoekstra fan Winsum en Op frijersfuotten fan Bregtje Sijtsma út Aviemore (Skotlân) en de gedichten In healsliten aureoaltsje fan Fedde Dijkstra fan Ljouwert en It waad fan Sytse Jansma fan Harns. De prizen fan € 1000 elk wurde op sneon 2 oktober op it stedhûs te Ljouwert útrikt.


 
22 júly om 17:00
 
Met Jezus ‘ kòp in ‘e hannen





Fleurge man dy Jezus, timmermanssoan út Nazareth! Fanmòrren bij Stephan de Jong in Ouwemirdum op besoek weest. Stephan is un earsteklas ferteller en un útermate boeiende persoanlekheid.

‘k Hew de dominé út Ouwemirdum interviewd foar de seary Ferhalefertellers in Fryslaan, Friesland Post. Mar Stephan is mear as allinech un dominee en un ferhaleferteller.

Ut is un kunstenaar, un levenskunstenaar, dy’t un fin mear het as un bears. Inderdaad ok beeldend kunstenaar. Ik mocht fanmòrren de kòp fan un lachende Jezus in’e hannen houwe, Stephan ging der met akkoard as hij dan Willem van Hanegem in ’e hannen nimme mocht.

De ferhalen dy’t Stephan fanmòrren fertelde slurp ik op as un spoans, se helpe mij ok om antwoard te finnen op’e fraach ‘wêrom binne we hier op aarde’. De voicerekòrder staat wear fol met allemaal moais.

Earder dizze week ut ferhaal fan un groënteboer, fandaach ut ferhaal fan un Rotterdamse Fries. Beiden hewwe echt wat te melden! Wat?

Ik laat ut Fryslaan wete in ferhalen!

Een fan dy ferhalen hew ik wel even genoech an en wel dizze over God. Ik denk der de hele dach an, omdat ik ut un moai miny-gesprek fyn.

‘Dominee, als je mij kunt bewijzen dat God bestaat, dan krijg je een euro van mij’, sei un jonge teugen Stephan.

Hij docht even na en antwoardde met ‘je kunt die euro wel houden, je krijgt van mij twee euro als jij kunt bewijzen dat God niet bestaat!’

De foto's binne fan Tom Coehoorn, de fotograaf wêr't ik een kear in'e maand met op stap gaan te ferhalefangen.



 
21 júly om 19:23
 
Strater & skriëver





Toen ik nòch kyn was, wist ik wel wat ik wurde wú: Strater! Ik kon skoften siën hoe't straatmakers hun werk deden en dat de mannen (ik hew noait frouleke straatmakers metmaakt)letterlek an ut end fan de dach ut resultaat fan hun gebealech anskouwe konden. Ut leek mij wel wat, straatmaker wurde.

Mar skriëve fon ik ok moai om te doën, de skriften út myn lagere skoaltiid koester ik nòch altyd. Wònderlek fon ik dat, dat je met tekens/letters un ferhaal fastêge kon.
Ut ferhaal dat ik naar de School voor Journalistiek wú, is bekend. Ut wurdde um nyt en de PA wurdde myn foarlaan met as gefòlch dat ik 37 jaar myn broad & belech as skoalmeester ferdiende.

Ut skriëven was der gelukkech altyd wel bij, foar ferskillende kranten en tydskriften. Sinds òktober 2013, toen GrootSneek ferskeen en ik krekt wear wat bij de terp opklauterde na myn by-passes, ferliet ik ut onderwies en wurdde fultime skriëver. Op myn 59ste dan tòch nòch myn jongesdroom waarmake.

Der sit un overeenkomst tussen ut werk fan de strater en dat fan de skriëver, beide kanne ut resultaat fan hun werk siën. Fandaach lach ut resultaat fan ut interviewen en útskriëven wear op de kokosmat: Nummer 96 fan GrootSneek. Geeft un lekker gefoël!
 
20 júly om 19:18
 
Uw Groenteman Tedie





Gistermiddach bin ik bij Tedie Walthuis in Workum weest. Tedie is wear su’n parel fan oans Lieve Hear. Un frije geest, dy’t helemaal syn eigen gang gaat. Tedie het un Groente- & Fruithal in ut prachtege Workum.

Un man fan un bitsje woarden, mar su’eentsje dy’t un soad fertelt. Ik hew genoaten en fandaach syn levensferhaal op papier setten foar GrootBolsward/IJsselmeerkust. Wat un sachtmoedech mins dizze Tedie.

Hij is fan 1949, en werkt nòch elke dach 18 uren, omdat ut syn hobby is. Overdach in de groënte- en fruithal, avens met de blauwe VW-Turbo Diesel te sútelen. Syn bijnaam ‘Tedie bij nacht’, klopt dus. Un ikoan fan Workum!



 
19 júly om 09:14
 
Oud & Wees nyt wreed!





Ja, wat is oud? De dúvel, dy is stòkoud! Mar ik hew noait wat met de dúvel had, onsympatyk figuer dy’t ik liever op oustaan hou. Ut woard dúvel hoarde ik 60 jaar leden foar ut earst fan myn Drentse opoe út Hollandscheveld, utselde dòrp dêr’t Boer Hendrik Koekoek futkwam.

Foar jongere lústeraars un op syn sachtst seid opfallende politikus dy’t in 1963 in de Tweede Kamer kwam. De man maakte um onsterfelek met útspraken as ‘ik krijg nooit geen beurt’ en ‘ik weet niet waar het over gaat, maar ik ben tegen’.

Ut dat dòrp kwam myn opoe, un bitsje un anargistise enklave. Fan dy opoe hoarde ik ut woard dúvel ut earst en dêrbij stak su ut griffemerarde finkerke omhooch. Ik skreef der ut fòlgende fers over, dat opnommen wurde in de bundel ‘Wees niet wreed- Gedichten voor Elvis Presley’.

Elvis in het Drentse Hollandscheveld

Opoe had Elvis nog nooit gezien
-Eind vijftiger jaren van de vorige eeuw-
Maar van zijn goddeloze muziek
Moest ze niets
Nee helemaal niets hebben

Zeker niet als haar kleindochter
Begon te dansen
Op de klanken van Jailhouse rock

Dan ging het priemende gereformeerde
Vingertje omhoog en snerpte
Haar bestraffende stem

Mien magien mien magien
Ie daaansen veur de dúvel!

In myn beleving was opoe un deursnee opoe, helemaal in ut swart kleed, knoopkes goëd tòt boven toe dicht, sittend op un rotanstoël met un glaske Kip Advocaat en un túfke slachroom derop. Su siët de lêns fan ut fototoestel in. As ik dy foto bekyk is der mar 1 konklúsy moogelek: Un échte frou fan froeger!

Frouwen dy’t hun jeugd foar de Tweede Weareldoarlòch leefden, moesten der gewoan plat foar. Maandach wasdach en in ut foarjaar de Groate Skoanmaak. Nee, ik lêch nyt alles út. Google mar wat ut is Groate Skoanmaak.

Myn skoanmoeke saleger, geboaren in 1919 en dus groatwurden in ut Interbellum, de tiid tussen de beide weareldoarlogen moest ok hard werke. Se was dêrin nyt únyk. As jong meiske moest se der fan har heit en mem, dy’t un koemelkerij in’e Broek bij de Joure hadden, al betiid op út.

Melk en eiers sútele. Bij faste klanten del, om su met har ouders foarút te skarrelen. In wear en wyn. Su ok op un ieskouwe mòrren in desember met un moai pak sneeuw op’e wech. Op’e fyts, amper bij de trappers kanne, want groat was se nyt.

De kannen met melk an ut stuur en de eiers in un kòrf in’e haan. Fan’e Broek onderwech naar de Joure. Flak foar de Joure op un glisterech dykje gaat se onderút. Futdaleks mar wear op hús an, om de skade te herstellen.

‘Bist der no al wer?’
‘Ja, ik bin fallen…’
‘Och bern bist fallen? Hoe’st mei de aaien?’

Bammmm!

Su’n opmerking komt knoeterhard an. Nyt fan ‘hoe is’t mei dij? Nee ‘hoe’st mei de aaien!’

Over dy frouwen, as opoe en myn skoanmoeke, wat dy metmaakten sú’k ok nòch wel us un bundel met fersen skriëve wille, met deselde titel as dy foar Elvis. Mar dan in ut Snekers: ‘Wees nyt wreed! ‘

Ut earste fers sú dan over myn skoanmoeke gaan!

 
18 júly om 21:35
 
Prijs den Heer met blijde galmen verstomd in Zuiderkerk: Orgel gaat naar Polen





Vanavond vond de ondertekening van de officiële akte van overdracht van het orgel uit de Zuiderkerk in Sneek aan de Oudkatholieke gemeente van Lodz in Polen plaats. Morgenvroeg wordt begonnen met het afbouwen en inpakken van het orgel dat in 1893 door orgelmaker Jan Proper uit Kampen in de Gereformeerde Zuiderkerk geplaatst werd.

Geschiedenis

Het in 1893 geplaatste orgel wordt in 1951 door orgelmaker J. Reil hernieuw en in hetzelfde jaar in gebruik genomen. Dat was nodig omdat het oorspronkelijke orgel met haar bescheiden volume amper boven de gemeentezang uitkwam. Niet zo verwonderlijk, de gemeente groeide van 450 naar 900 zitplaatsen, die ook vaak bezet waren. Het opknapwerk kost in 1951 14.250 gulden.
Na de hernieuwing is het orgel een pronkje in de kerk. Het duurt niet lang, al in 1957 hapert het instrument. Door uitdroging ( hete luchtverwarming!) ontstaan er scheuren in de laden met als gevolg lekkage, bij- en doorspraak. Het duurt tot 1979 (!) dat het orgel gerestaureerd wordt. In dat jaar wordt de vernieuwde Zuiderkerk in gebruik genomen met bespeling van het orgel. De restauratie van het orgel kon gedaan worden door een schenking van 125.000 gulden door het bestuur van Aere Perennius. De restauratie wordt verzorgd door orgelmaker Reil uit Heerde. Het probleem van uitdroging speelt in de jaren negentig weer op. In 2001 wordt dit euvel met de nieuwst technieken opgelost. Het orgel heeft sindsdien meer draagkracht en volume en klinkt weer negentiende eeuws.

Overdracht

Vanavond heeft de overdracht van het orgel plaatsgevonden. De ziel is daarmee uit de kerk.
Binnenkort zal er geen enkele Gereformeerde Kerk in Sneek meer als godsgebouw zijn. Niet een uniek gegeven, overal in ons land verdwijnen kerkgebouwen. Wat overblijft is één gebouw waar de Sneker Protestanten bijeenkomen: De Grote- of Martinikerk in het hartje van Sneek.
Wie thuis is in de geschiedenis van de Gereformeerde Kerk van Sneek weet dat eerder, in 2001, het kerkorgel uit de Noorderkerk voor 105.000 gulden verkocht werd aan de Andreaskerk van de Evangelisch-Lutherse gemeente in Rotterdam. De laatste kerkdienst in Noorderkerk was in juni 2001. Het kerkinterieur verhuisde naar Roemenië. Met twee vrachtwagens van Jelle Post uit Sneek gaan banken, stoelen en preekstoel naar Gherla. Gemeentelid Lieuwe Mellema had er sinds de revolutie in 1989 contacten.

Terug naar vanavond

Terug naar vanavond. In een sober programma werd afscheid genomen van het orgel. Organist Folkert Binnema gaf nog eenmaal een demonstratie van het orgel: 22 registers hebben meer dan 4 miljoen combinatiemogelijkheden! Na de demonstratie door de maestro, er was een liveverbinding met Polen, werd overgegaan tot de officiële ondertekening. Voor een symbolisch bedrag van 1 euro ( niet gezien…) gaat het orgel naar Lodz. Henk Jan Greven, scriba van de Algemene Kerkenraad en Tom Metz, voorzitter Kerkrentmeesters, ondertekenden het formulier voor de PKN Sneek. Na de ondertekening volgden nog een avondgebed en werden er nog een aantal liederen gezongen, in het Nederlands en Pools. Gemeentelid Greetje Kuipers las Psalm 100.





Om 20.41 uur klonken voor de laatste keer de orgelklanken: “Voorwaar de aarde zal getuigen/van U, die thans een eeuwig zijt,/tot alle schepselen zich buigen/voor uwe liefd’ en majesteit.”





Sinds vanavond is (Protestant) Sneek een monument kwijt, Lodz is er eentje rijker. De Poolse delegatie beloofde goed op het orgel te passen. Een veertigtal aanwezigen kreeg vanavond een souvenirtje mee als cadeau met erop een afbeelding van het Sneker orgel en de Oudkatholieke kerk in Lodz. Morgen wordt begonnen met het afbouwen van het orgel.



 
17 júly om 17:29
 
In alle hektyk





In alle hektyk fan'e oulopen week, lei der fanmòrren ut geboartekaartsje fan kleinsoan Nouvé op'e kokosmat. Nou nyt bepaald deursnee. Gewoan únyk! Prachtech. En amper 6 weken oud en dan al un eigen pòstsegel. En ok de poësy is der al. Wies met!







 
16 júly om 18:46
 
Wij woane op ut water





Ja, ik weet ut. Ut is de titel fan un boek over woanskipbewoaners in Sneek. Nou is woane op ut water yts wat nadrukkelek bij Sneek thús hoart. Teminsten dat fyn ik. Laat de gemeente SWF nou bezech weze met un útsterfbeleid, wat in de praktyk der op delkomt dat wannear't un fast lêchplak ferlaten wurdt, der gyn nieuwe bewoaners mear op ut water komme magge. Foute boël. Want ik fyn dat de woanskippen bij Waterstad Sneek hoare.

Gelukkech denkt de Stichting Oud Sneek hier krekt su over en sij make hun dan ok sterk foar ut behoud fan de seuven skepen dy't der nou nòch in Sneek lêge. Goeie saak!
 
15 júly om 17:26
 
Wat un dach...





Ut nieuws dat Peter R. de Vries overleden is overhearst op dit moment. Su onrechtfaardech. Ferder doën ik ut swijgen dertoe.


 
14 júly om 20:29
 
Bale!





Ik hew wel us moaiere berichten op de GrootSneek-site plaatst...

Coronamaatregelen aangescherpt: SKS-kampioenschap 2021 kan niet doorgaan

WOUDSEND- De Sintrale Kommisje Skûtsjesilen is tot de teleurstellende conclusie gekomen dat het, gelet op de huidige situatie in ons land, onmogelijk is een SKS-kampioenschap te zeilen. De oplopende coronacijfers noodzaken de overheden tot ingrijpen. Dat heeft helaas ook gevolgen voor onze vereniging en voor het kampioenschap 2021.
Pijn in het hart

De vijf betrokken gemeenten adviseren de SKS dringend om af te zien van de organisatie van het kampioenschap. Na uitvoerig beraad moeten we concluderen dat het opvolgen van het advies, gegeven de omstandigheden, het enige juiste is om te doen.
Het besluit nemen we met pijn in het hart. We zagen er allemaal naar uit om weer te kunnen zeilen. Daar hebben we met z’n allen keihard voor geknokt. Ook al hebben we grote concessies moeten doen, één ding stond voorop: Sile!

Werkgroep

De SKS heeft altijd op het standpunt gestaan dat als we veilig een kampioenschap kunnen houden, dan moet dat altijd doorgaan. We hebben vanuit het bestuur een werkgroep opgericht die daar al in 2020 mee aan de slag is gegaan. Dat resulteerde er begin dit jaar in dat we samen met de gemeenten, politie, Provinciale Waterstaat en de Veiligheidsregio zijn gaan kijken hoe we het SKS-kampioenschap dit jaar vorm zouden kunnen geven. De SKS en de instanties hebben meerdere malen online vergaderd. Die samenwerking en bijeenkomsten zijn constructief en opbouwend geweest.

Omstandigheden

De SKS heeft ook altijd gezegd: het kampioenschap moet doorgaan, maar wel onder de voorwaarde dat de omstandigheden dat toelaten. Tot voor kort zag het er naar uit dat dat ook zou slagen. De coronamaatregelen die door het kabinet op vrijdag 9 juli zijn aangekondigd, hebben helaas het tij doen keren. Waren de burgemeesters voordien bereid hun volledige medewerking te verlenen, nu moeten zij concluderen dat dat vrijwel onmogelijk is.

Concessies

De SKS heeft veel concessies gedaan om een kampioenschap te kunnen houden. Het was geen gemakkelijk besluit om Grou en Langweer uit de wedstrijdreeks te halen. En ook het ontmoedigen van publiek was een aderlating. Maar in de wetenschap dat Omrop Fryslân het kampioenschap uitgebreid zou verslaan op radio, televisie en online meenden we Fryslân op die wijze te betrekken bij de strijd en sfeer op het water. Ook omroep MAX stond in de startblokken om het skûtsjesilen bij de mensen in de huiskamers te brengen.

Maar zonder steun van overheden houdt het ook voor de SKS op. We kunnen concluderen dat wij als vereniging - bestuur, schippers, eigenaren en wedstrijdcommissies - er alles aan hebben gedaan om samen met de overheden het SKS-kampioenschap 2021 te kunnen zeilen. Helaas zijn we met de finish in zicht, ingehaald door het virus.

Bijeenkomst

Woensdagavond 14 juli zijn de leden over het besluit ingelicht tijdens een besloten bijeenkomst in mfc De Driuwpôlle in Woudsend. Bij die bijeenkomst was ook burgemeester Fred Veenstra van De Fryske Marren aanwezig. Hij heeft samen met SKS-voorzitter René Nagelhout de beslissing om het kampioenschap niet door te laten gaan toegelicht. De burgemeester sprak ook namens zijn collega’s van de gemeenten Súdwest-Fryslân, Leeuwarden, Smallingerland en Tytsjerksteradiel. Hoe nu verder? De SKS richt zich op 2022, waarin we hopen iedereen weer op en rond het water te treffen!
 
14 júly om 19:07
 
Johan Veenstra is un baas





At ik een alle súkses fan'e skriëversweareld gun, dan is ut Johan Veenstra wel. Hij het dit jaar anders nyt te klagen, en dat doët y ok seker nyt. Fanmiddach ontfong Johan de Rink van der Velde priis. De Omrop was der bij en notearde ut fòlgende op har site:

Trije kear is skippersrjocht: Johan Veenstra krijt dochs belangrike boekepriis

Skriuwer Johan Veenstra (74) fan Nijeholtpea hat no dochs de Rink van der Veldepriis krigen. Dat soe eins in jier lyn al, mar de útrikking is twa kear útsteld, fanwege it coronafirus.

Veenstra krijt de priis foar syn boek Vroeger is veurgoed veurbi'j. It is foar it earst dat de priis takend wurdt oan in boek dat yn in streektaal skreaun is. Veenstra skriuwt yn it Stellingwerfsk.

Om yn oanmerking te kommen foar de priis, dy't alle twa jierren útrikt wurdt, moat in boek skreaun wurde yn it Frysk of yn ien fan de Fryske streektalen, moat it oanslute by it wurk fan Rink van der Velde en moat it in breed lêzerspublyk oansprekke. Dat docht Veenstra dus, fynt de sjuery, dy't bestie út Joukje Aardema, Nynke Andringa en Koos Tiemersma.

Aktyf foar de Omrop en Ljouwerter

Veenstra droech seis jier lang hast alle wiken in ferhaal foar by Omrop Fryslân, ûnder de namme Stellingwerver Stiekelstokkies. Hy skriuwt ek kollums foar de Ljouwerter Krante. Fan 2001 oant 2010 die er dat ek al. Veenstra is de opfolger fan Willem Schoorstra, dy't twa jier lyn de priis wûn. Twa jier dêrfoar gong de priis nei Anne Feddema.

 
13 júly om 19:18
 
Thús





Niks an toe te foegen! Moaier wurdt ut nyt dizze somer in Sneek
 
12 júly om 08:54
 
Fan onnoasele boeven tòt medogeloase kriminelen





Foarege week dinsdachavend kwam ut freesleke nieuws over de laffe moardanslach op Peter R.(udolf) de Vries bij mij ok binnen as un dreun. De halve finale foetbal tussen Italië en Spanje intressearde mij niks mear. Ut nieuws over de anslach boeide mij feul en dan ok feul mear. Onfoarstelber hoe rap ut nieuws fia ferskillende kanalen ging. In de groepapp fan myn foetbalmaten wurdde myn andacht foar ut kriminele gebeuren in Amsterdam loof ik nyt su waardeard: ‘Geniet nou even fan ut foëtbal vd Veer…’

Ik kon dus niet mear fan ut foetballen geniete. Met un ròtgang flooch ik over de digitale sneldyk om mar mear nieuws over de moardanslach wete te kommen. Fan ut Parool ( tòch al een fan myn favorite kranten!) naar AT5 en fan NU.nl ( met liveblog…) naar de NOS ( 3 x niks wat de nieuwsfoarsiening over disse saak betreft).

Is ut nieuwsgierechheid fan mij? Bin’k sensasybelust? Bin’k tòch te min foetballiefhewwer? Miskyn wel un komby. Ik bin de oulopen dagen nòch druk in de kòp met Peter R. de Vries. Krekt as de Koaning fyn ik ok dat je nyt nòrmaal fine mutte wat nyt nòrmaal is!

Dat Peter R. de Vries de doad al feul earder in’e ogen sach had, las ik in ut boek ‘Kindnapping & Losgeld fan Fries Sjerp Jaarsma. Peter R. de Vries skreef der in ut foarwoard fan dat boek self over.

Ut gebeurde op 8 maart 1982. Dy kouwe foarjaarsavend staat Peter foar ut stasjon fan Amersfoort un tipgever fan un onoploste moardsaak op te wachten. De man haalt Peter op in syn blauwe Peugot 504. Peter stapt in en denkt dat hij de gouden tip krijt. Nee dus. De man houdt un onsamenhangend ferhaal. Krekt op ut moment at Peter útstappe wil, parkeart de man syn Peugot en stapt der un tweede kearel in. Op dat moment krijt de dan nòch jonge misdaadferslachgever un wapen met ousaagde loop teugen syn hoofd drukt: ‘Je doet precies wat wij zeggen…’Peter krijt pleisters foar de ogen plakt, syn handen wurde boeid en su gaat ut naar un onbekende skúlplaats. Later bliek ut in de buurt fan Emmercompascuum te wezen.

Peter is ontfoerd. Ut duo eist losgeld fan de Telegraaf, wêr’t Peter dan foar werkt. De fòlgende mòrren fertelle de mannen dat se der met stoppe salle. Stoppe wêrmet? Súden se um dan tòch fermoarde wille. Nee, de twee kearels kanne de spanning nyt mear an en wille Peter teruch naar ut stasjon in Amersfoort brenge. Hij krijt koffy. En de mannen drinke self ok un bakje. Dan wurdt Peter boeid in de auto futriden en gaat ut richting stasjon Amersfoort.

Onderwech begint de sjauffeur hieltyd minder te riden, hij slingert over de dyk en sakt steeds mear onderút. Met lodderege ogen siët de man Peter an en fraagt ‘ben jij niet slaperig?’ Peter antwoardt ontkennend. ‘Oh…dan heb ik de verkeerde koffie gedronken, die met de slaapmiddelen.’

Peter seit teugen de man dat hij un parkearplak opride mut. De man fynt ut goëd. Nyt gau dêrna kan de waarskúwde plisy de ronkende ontfoerder inrekene. Un bizar ferhaal fan un misdaadferslachgever dy’t ut fak nòch leare moest.

Nou 40 jaar later foegt hij un nieuw ferhaal toe, un medogeloas ferhaal fan keiharde kriminelen!

Of Peter R. de Vries dit ongewilde ferhaal ok nafertelle kan is onseker. Ik hoop ut wel, fan ganser harte selfs!

 
11 júly om 17:28
 
LvG





Fandaach begonnen met de biografy fan LvG òftewel Louis van Gaal. Bysòndere kearel dy't mear is as allinech un foetbaltrener. Dat hew ik na un antal bladsiden al wel deur. Of ik ut boek ok echt helemaal útleze sal is un ander ferhaal, dat het mear met de skriëfstyl fan 'optekenaar' Robert Heukels te maken.
 
10 júly om 20:07
 
Der binne fan dy dagen...





Der binne dagen dan soek ik de minsen op, dy dagen binne in de mearderheid. Der binne ok dagen dan trek ik mij even teruch. Dan skriëf ik, dan prakkesear ik en bin ’k mankelyk. Foar minsen dy’t mij écht kenne, en dat binne der mar un ferrekt klein bitsje, is dat bekend. Ik bin wie’t ik bin. Fandaach su’n dach. Overigens niks mis met hoar.

Hew fanmòrren myn Omrop kollum foar anstaande maandach skreven en insproken. De kollum gaat over Peter R.(udolf) de Vries. Un ferhaal fan hast 40 jaar leden. Lúster maandachmòrren rond de klòk fan 08.10 uur mar bij de Omrop. Un bizarre belevenis, toen ok al.

En dat fandaach un TV-útsending nyt deurgaan kan, is un grof skandaal. Geweld mach noait winner weze fan ut frije woard.

De foto boven dit dachboekstukje maakte ik gister bij DonkerGroen: Un enòrme kompòstbult!
 
9 júly om 20:11
 
Weken fliëge as súkersaan deur de fingers





Times flies sêge de Engelsen, ik brúk liever de kòp boven dit blogje. Mar ut is wel su dat ut allemaal razendfluch gaat. Dat het úteraard te maken dat ik folop in ut leven staan. Je salle mar siik weze, en dan bedoël ik ok écht siik, dan lulst wel anders. Ik weet ut.

Oulopen werkweek wear op un heel soad ferskillende plakken weest om insen te interviewen. Op lokasy's wêr't andere minsen nyt su gau komme. Ik hou derfan.

Fanmiddach un skoop over de beperkingen wêr't de SKS met te maken krijt. Bale! Mar ut is su at ut is. Sukrekt de beperkingen al wear op de Groot-sites plaatst.

Fanmòrren gelukkech gewoan drave kannen. Ut is op dit moment standert dat ik elke maandaach en frijdach seker 8.5 km draaf. Su nou en dan de bloëddruk mete late en dy is perfekt. Komt y wear: Dankber!!

Fanmiddach moai kòrt interview met jonge fent (30) út Hoorn had. Hij werkt foar DonkerGroen. Nyt un deursnee guy, hij haalde syn havo-diploma, deed 10 jaar ander werk mar is nou helemaal bij om as hovenier syn geld te ferdienen.

 
8 júly om 12:36
 
Sitaat út un interview met twee bruggewippers: Joop Bruinsma en Meinte Abma





Eén kear hew ik de brugge 3 minúten te lang open staan had. Toen moest ik even bekomme. Der foer un moterkrúser hier deur de brugge. Over de Bòlserter Trekfaart. Op dy krúser, acht jonge frouwen. Alle acht hé-le-maal niks en dan ok werklek niks an.

Ik hang un bitsje foarover deur ut rútsje fan ut bruggwachtershòkje en siën su recht in de spaarpòt, kompleet met gleuf, fan één fan’e dames. Hearehitskes dat had ik nòch noait earder metmaakt. Toen ik wear búten stond, brulde Jappy dy’t ut endsje ferderop woant ‘hast it sjoen, hast it sjoen’. “Ik hew allienech even met ‘e kòp knikt. Ik bin wel frijgesel mar ik hew de ogen nyt in’e búse nou?!”

Wat wear un mòrren. Meinte had gebak metnommen en ik kreech ok nòch un súker/krentebroad fan Bakker Posthuma met: omdatst jim sukke moaie ferhalen skriuwe! Ik lês noait in boek, mar GrootSneek wol. Myn dach kan nyt mear stukken....
 
7 júly om 18:57
 
Foetbal is écht bijsaak





Gisteravend amper mear na de EK halve finale foetbalwedstryd tussen Italië en Spanje keken. Ut freesleke nieuws over de laffe moardanslach op Peter R.(udolf) de Vries boeide mij feul en dan ok feul mear. Onfoarstelber hoe rap ut nieuws fia ferskillende kanalen gaat. In de groepapp fan myn foetbalmaten wurdde ut op op een maat na loof ik nyt su waardeard: ‘Geniet nou even fan ut foëtbal vd Veer…’

Ik dus nyt ( en met mij ok Johan D. ok nyt!) Met un ròtgang flooch ik over de digitale sneldyk om mar mear nieuws over de moardanslach wete te kommen. Fan ut Parool ( tòch al een fan myn favorite kranten!) naar AT5 en fan NU.nl ( met liveblog…) naar de NOS ( 3 x niks wat de nieuwsfoarsiening over disse saak betreft).

Ik kan mij der wel un bitsje bij foarstelle dat de measte fan myn foetbalmaten nyt op sukke updates over Peter R. de Vries saten te wachten.

Is ut nieuwsgierechheid fan mij? Bin’k sensasybelust? Bin’k tòch te min foetballiefhewwer? Miskyn wel un komby. Hoe dan ok, ik bin de hele dach nòch druk met wat der gisteravend gebeurde in Amsterdam. Krekt as WA fyn ik ok dat je nyt nòrmaal fine mutte wat nyt nòrmaal is! En foetbal?

Foetbal is bijsaak, wel un belangrike en aansens sal ik naar de tweede halve finale fan dit EK kieke. Of der mutte andere dingen gebeure.
 
6 júly om 12:24
 
Fontein van Fortuna weer terug op z’n plaats





Vanmorgen hebben twee monteurs uit het Duitse Karlsruhe de Fontein van Fortuna op z’n plaats in het kolkje op het Hoogend weer teruggeplaatst.

Afgelopen voorjaar werd het kunstwerk van de Duitse kunstenaar Stephan Balkenhol ( die vanmorgen zelf niet aanwezig was) uit het water gelicht om verschillende gebreken te verhelpen. Zo werd het draai-mechanisme gerepareerd. De lager in de bol, waardoor beeld draait was defect. De oude lager is vervangen door een steviger exemplaar.

Ook de coating van het draaiende kereltje met de hoorn des overvloed is vervangen, een coating die beter blijft zitten. De vorige coating zou niet bestand zijn tegen slootwater…

Opvallend is dat de zwarte kleur van de broek nu veel glanzender is, maar de bol waarop het beeld draait is veel fletser van kleur. Het is niet meer ‘goud’ wat er blinkt.

De gemeente draait niet voor de kosten op, die vallen onder de garantie liet verantwoordelijk wethouder Mirjam Bakker eerder al weten.
 
5 júly om 09:36
 
Kollum Omrop Fryslân 5 júly 2021






Agressy teugen amtenaren

Wêrom is der su’n agressy fan minsen, burgers teugen amtenaren? At ik de ferhalen love mach, en ik hoar ut écht út betroubere bròn, dus ik loof ut, dan is ut elke week wear raak. Ok hier in Sneek. Staat der wear eentsje in de hal fan ut Súdwesthûs te skellen en te rachen op un metwerker fan Burgersaken.

En ut is absolút nyt allienech tokky-fòlk dat de amtenaren dêr de bealech folskeld òf un rekje met infòrmasyfòlders deur de hal smyt. Ut komt met de regelmaat fan un Switserse Koekoeksklòk foar dat der ok minsen út wat dan su moai hyt ‘uit het hogere segment’ over de roaie gaan. Dat gebeurt dan meestal met stemferheffing. En minsen dy’t raze hewwe over ut algemeen nyt gelyk, gaan dêr mar fanút.

Alles mut op stel en sprong òf anders! Nou ja, ful mar in. Op de sosial media is ut ok skearing en inslach, dêr lope de galbakjes dus ok regelmatech fol.

Wêrom is der in Nederlaan su’n agressy teugenover amtenaars? Binne dat sukke nare en agressy oproepende types? Ik loof der niks fan. At ik in bij dy brave metwerkers fan Jannewietske de Vries op besoek kom om befoarbeld myn rybewiis te ferlengen dan wurdt ik alderfryndelekst ontfongen. Kan nyt anders sêge. Nee lui dy fan ut bovenste bòrdsje dit òf dat eise, wille faak hun eigen tekòrtkommings, frustrassy’s en gebreken oureageare op amtenaren. Skynber un hearleke bezechheid. Ut galbakje mut tòch leech en dan mar an ’e públyksbaly.

Ik sú folkomen ongeskikt weze om amtenaar bij de públyksbaly te wezen. At su’n aso teugen mij begon te skellen dan skold ik tien kear su hard teruch. Blaffe as un Dútse herder krekt su lang tòt su’n groatbek met de sturt tussen de benen fan de Sneker Marktstraat ferdwine sú.

Dat lekskoaie op ut amtenare-apparaat is trouwens fan alle tiden. Suk sei onder alle lagen fan de befòlking.

Oait had de roemruchte dòkter Jan Dethmers in Sneek last fan ferkeard en yllegaal stalde fytsen in de stege naast syn praktyk an ut Kleinsaan. Op un nacht toen dòkter Dethmers naar un befalling toe moest strúkelde hij foar de sufeulste kear over de fytsen in ’e steech. Hij deed um behoarlek sear, ging de dòkterspraktyk wear in en belde om kwart over 3 in ’e nacht de hoogste amtenaar fan’e stad, burgemeester Ludolf Rasterhoff, út bêd.

“Zeg Ludolf, hier met Jan Dethmers. Als je er nu ogenblikkelijk voor zorgt dat er hier een verkeersbord met ‘verboden om fietsen te plaatsen’ komt, dan ben ik morgen nog bij je!’

Nòch foar de burgemeester mar antwoardde kon had dòkter Dethmers de bakkeliten telefoan der al wear opklapt en ging onderwech naar de befalling.

Presys 24 uur na ut telefoantsje en dus ok wear in ut holst fan de nacht had burgemeester Rasterhoff de wekker op 3 uur setten om dòkter Dethmers te bellen. “Dag Jan, het is hier met Ludolf. Ik wilde jou even vertellen dat morgenmiddag het door jou gevraagde verbodsbord geplaatst wordt hoor. Dat wilde ik je even laten weten! Welterusten Jan!”

Ok nou gyn diskussy mogelek omdat de burgemeester de hoarn na syn boadskap der wear opklapt had en noflek achter ut breiden broekje fan syn frou ferdween.

Kiek dat is kreatyf omgaan met burgers dy’t fergeten binne hoe’t je op un nòrmale manier met mekaar omgaan. Foar lui dy’t dan nòch nyt om liek wille, ok al binne se 1000 kear dòkter, is der mar één plakje: ut hoanehòk onder ut Rokoko Stadhús fan Sneek, un week lang spinnen en groëne seep op broad!

 
4 júly om 19:48
 
Boeren melke ok nyt mear met de haan





Teminsten de measte boeren melke nyt mear met de haan. En ik skriëf ok nyt mear met de kroantsjepen. Dat het weest en alles wat weest het sit in un Wouda’s Meel jutesak. Ok de horeka gaat met de tiid met.

Fanmiddach hearlek an de Sneekermeer sitten, op ut terras fan ut Paviljoen. Ja, ut Paviljoen! Kiek ik weet ok wel dat ut dêr nou Beachclub Sneek hyt. Allienech dy naam krij ik nyt over de lippen, het met histoarys besef te maken. Straan en ‘Beach’ hewwe we simpelwech nyt in Sneek.

Dêr an de boarden fan de Sneekermeer hanteare se nou de nieuwe manier fan bestellen, met un QR-koade. Ut is minder persoanlek as ut personeel an tafel dat de bestelling opnimt. Mar ik begryp ut seker in coronatiden wel. En ut ging echt rap!

Dat wil trouwens nyt sêge dat ut fanmiddach onpersoanlek was, ferre fan dat. Gasthear Germ begrypt ut nyt allienech as trener, mar ok as ‘horekaman in wording’ doët De Jong ut foartreffelek. Nou dy bitterballen nòch un bitsje groater, want dat leken wel soepbaltsjes!
 
3 júly om 17:52
 
Lekkere Luie Dag





Fandaach nyt al tefeul deen. Teminsten foar myn doën nyt. Ik hew un earder opnommen interview met beeldend kunstenaar Lieuwe Bouma en de òrganisatoaren Lyske Heida en Feikje Bakker útskreven.

Nou mar wear EK-foetbal siën, want ik bin en bliëf un foetbaljunky!
 
2 júly om 17:00
 
Kunstenaar met een missie






Fanmiddach prachtech boek over de keunstenaar Jentsje Popma kocht. Allienech om de skitterende foto-oubeeldingen ut kopen al weard. Blij dat ik wear sonder moankapke in de boekwinkel mach!

De Friese kunstenaar Jentsje Popma (1921) ontwikkelde zich in de loop van zijn leven tot een veelzijdig kunstenaar: beeldhouwer, glazenier, tekenaar, kunstschilder en docent aan de kunstacademie Minerva in Groningen.

Een groot oeuvre van beelden en ramen van zijn hand is nog steeds zichtbaar in de openbare ruimte. Hierin geeft hij op trefzekere wijze gestalte aan de historie van Friesland en de Bijbelse verhalen.

Zijn schilderijen tonen met name landschappen, dijken en de Wadden: vol kleur, monumentaal in vlakverdeling en met een bijzonder oog voor het lijnenspel in het landschap.
In deze uitgave schetst Erik Betten zijn levensloop, plaatst Susan van den Berg kunsthistorische opmerkingen bij zijn werk en gaat Jan Henk Hamoen in op de relatie tussen Popma en de Stifting Nijkleaster in Jorwert.

Samen met foto’s uit het familiearchief en vele illustraties van zijn werk toont dit boek het veelzijdige creatieve vakmanschap van Jentsje Popma.

ISBN: 9789056157401.Auteur: Erik Betten, Susan van den Berg en Jan Henk HamoenBindwijze: Gebonden Prijs: € 24,90 Pagina's: 128

 
1 júly om 18:26
 
Friesland Post & Skûtsje Post





In mei is ut altyd lekker anpoaten at ik ut over myn skriëverij hew. Al foar ut tiende/elfde jaar skriëf ik dan ferhalen foar ut SKS-Magazine en de Skûtsje Post. In júny/júly siën ik dan ut resultaat fan dy skriëverij foarbij kommen in de magazines. Ut is dit jaar wear gyn útsòndering.

Prachtech om met skippers, bemanningsleden en bestuurders fan dizze kultuurspòrt om tafel te sitten en hun ferhalen op te nimmen en later út te werken. Blij dat de silerij dit jaar deurgaan kan!

In dizze Friesland Post ok nòch un artikel dat ik foarech jaar al skreven hew over de 'Boerenvla en boernyoghurt met de smaak van vroeger'. Ut is un repòrtaazje dy't ik tegare met fotograaf Tom Coehoorn op Skiermonnikoog maakte.