Un paar weken leden had ik un interview met Janneke Lenstra, inderdaad de dòch fan. Fandaach lach de Friesland Post in de bus, met ut ferhaal. Su as altyd fraai opmaakt. Geeft foldoëning! Janneke is krekt as har fader: gyn poespas en se wú ok nyt apart op de foto foar bij ut artikel fan 4 bladsiden...
Fòlgende week wurdt de bysondere skeurkalender over Abe anboaden an Janneke. Dat sal in ut Abe Lenstra Stadion gebeure. Freek de Jonge sal dy handeling ferrichte.
30 augustus om 17:38
Ik lees wel us wat...
Piet Bakker windt er geen doekjes om: de gemeentejournalist is een bewezen mislukking
OPINIE Een gemeente die zelf haar eigen verslaggeving gaat organiseren begeeft zich onherroepelijk op het hellende vlak, aldus Piet Bakker. ‘Onafhankelijk wordt dat nooit, saai en oninteressant vrijwel altijd. Journalistiek en overheidsvoorlichting zijn nu eenmaal twee totaal verschillende takken van sport.’ Een analyse van het onderliggende probleem.
De gemeente Zaanstad huurt voor de verslaglegging van de presentatie van het coalitieakkoord een journalist in die de avond filmt en aanwezigen voor de camera hun verhaal laat doen. Mensen waren ‘heel enthousiast’, het was ‘een perfecte gelegenheid’ en ‘heel mooi’ volgens de reportage die op het YouTube-kanaal van de gemeente wordt geplaatst. Als ik daarover op de lokale website De Orkaan een stukje schrijf (Zaanstad huurt gemeentejournalist in…), meldt de journaliste op Twitter dat zij daar niet was als journalist. Als wat dan wel? Op haar website noemt ze zichzelf journalist en ze doet verslag van een politieke bijeenkomst. ‘If it walks like a duck and quacks like a duck it probably is a duck.’
De journaliste in kwestie is overigens niks te verwijten, waarom zou je als journalist een goed betaalde commerciële klus weigeren? Maar waarom doet een gemeente zoiets? Zaanstad stelde eerder al een ‘stadreporter’ aan die die initiatieven van bewoners en maatschappelijke organisaties in de stad ‘doorvertelt en met elkaar verbindt’.
Het verschijnsel is niet nieuw, eerder huurden Heerenveen, Maastricht, Noordoostpolder, Almere en Oudewater al een gemeentejournalist in omdat er geen journalist meer op de perstribune bij de raad zat. Dat de lokale overheid het best gevolgd kan worden door iemand bij de raadsvergadering te zetten, is een opvatting die de meeste media al 25 jaar geleden achter zich hebben gelaten. Maar het klopt dat de gemeente in veel gevallen nauwelijks meer gevolgd wordt. Gemeentes – zelfs de kleinste – zijn miljoenenbedrijven waar ingrijpende beslissingen over inwoners genomen worden door amateurs (wethouders), gecontroleerd door vrijwilligers (raadsleden). Reden genoeg om daar bovenop te zitten. Maar dat gebeurt steeds minder.
Media zijn er genoeg. Vrijwel alle gemeentes hebben een krant (Almere is een uitzondering), in 90 procent is een lokale omroep (gefinancierd door de gemeente), er zijn nieuws- en huis-aan-huisbladen en lokale websites. Overal is regionale omroep. Maar het volgen van de lokale politiek is een complexe materie en een tijdrovende en kostbare zaak waar veel media zich liever niet aan branden; persberichtjes copy/paste publiceren, 112-nieuws, leuke uitgaanstips en verenigingsnieuws doorplaatsen is veel eenvoudiger. Een probleem van de journalistiek.
Vrijwel elke Nederlandse gemeente is een ‘one-paper-city’ waardoor je de concurrent niet meer hoeft af te troeven, het aantal abonnees is sterk gedaald, journalisten zijn wegbezuinigd en edities samengevoegd. Regionale kranten moeten kiezen: wat doen ze wel en wat doen ze niet. Kleinere gemeentes of gemeentes in de periferie van een grote plaats zijn het kind van de rekening. Lokale omroepen verkeren voor een belangrijk deel in financiële problemen, de redacties van huis-aan-huisbladen hebben ook met grote bezuinigingen te maken gehad terwijl het aantal (betaalde) nieuwsbladen afneemt.
En online dan? Voor het ministerie van OCW schreven Quint Kik en ik een rapport over de ontwikkelingen in de lokale en regionale nieuwsvoorziening. Online laat op het eerste gezicht een ruim aanbod zien, maar op het tweede gezicht bestaat dat aanbod grotendeels uit het doorplaatsen van nieuws van andere media, persberichten en veel 112- en evenementennieuws, er worden minder bronnen geraadpleegd en het bestaat vooral uit korte aankondigen en nieuwsberichten. Het aanbod is eenzijdig en mager.
Het volgen van de gemeentepolitiek is geen prioriteit of wordt bewust achterwege gelaten. Dat bestaat dus niet uit het op de perstribune zitten maar uit het systematisch coveren van grote zaken die spelen in een gemeente: nieuwe wegen, nieuwbouwprojecten, parkeerbeleid, subsidiestromen, nieuwe scholen, wijkvoorzieningen, ondermijning… Dat doe je niet vanaf de raadstribune maar door een dossier op te bouwen.
Een probleem van de journalistiek. Maar is het ook een probleem van de gemeente? Burgemeester Schrijer van Zwijndrecht zei al eens: ‘Gelukkig zijn hier geen journalisten’. Dat gemeentes zo blij zijn met de media is namelijk een fabeltje. Behalve de opmerking van Schrijer en het incidenteel inhuren van eigen journalisten zijn er voorbeelden van gemeentes die journalisten de toegang weigeren bij vergaderingen (Westland, Noordoostpolder, Bernheze, Almere, Vlagtwedde, Haaren), of zoals in Landerd gebeurde: het advertentiecontract opzegde vanwege de inhoud van de berichtgeving.
Het probleem van gemeentes met de media is veel fundamenteler dan een lege plek op de perstribune. De gemeente, de wethouders en de raadsleden; alles draait om publiciteit. De gemeente is geen bedrijf met een winst- en verliesrekening. De ‘resultaten’ worden niet per kwartaal door de aandeelhouders afgerekend maar eens per vier jaar tijdens de verkiezingen. En die afrekening vindt plaats op basis van hoe de inwoners over de gemeente denken en praten.
En daar is de gemeente de controle volledig kwijt. Via vergaderingen en persberichten is de berichtgeving niet te sturen. Vroeger had je vooral de krant, een bekend platform waarvan je in ieder geval wist wat je eraan had. Sinds de opkomst van sociale media als Twitter en Facebook zijn dat de dominante platformen geworden. De traditionele media zijn hun nieuwsmonopolie verloren, de gemeente is het overzicht kwijt. Er wordt niet minder maar juist meer gecommuniceerd – ook over de gemeente – niet alleen op de bekende platformen maar door iedereen en overal.
In het onderzoek naar de lokale media in Rotterdam concludeerde het Stimuleringsfonds: ‘Traditionele media hebben het nakijken op Facebook, de grootste aanbieder van nieuws op social media is een curatiepagina, die doorlinkt naar de websites van diverse mediapartijen. Deze pagina – Kom ie uit Rotterdam dan? – laat, wat betreft aantallen volgers, kranten en omroepen ver achter zich.’
Dat geldt niet alleen voor Rotterdam. In mijn eigen gemeente Zaanstad is de pagina ‘Je bent een Zaankanter als…’ met ruim 25.000 likes met grote afstand marktleider. Maar ook dorpen als Westzaan, Assendelft, Wormerveer en Krommenie hebben hun eigen Facebook-pagina met duizenden volgers. In een poging om zelf ook een rol te spelen in die discussie heeft de gemeente natuurlijk ook een Facebookpagina (ruim 8000 volgers) en is actief op Twitter, YouTube en Instagram. Ook de gemeenteraad, burgemeester, wethouders en raadsleden zijn actief op sociale media. Want daar gebeurt het.
Wat over de gemeente wordt gepost op sociale media is niet kinderachtig. Een wethouder vond zichzelf terug met een Hitlersnorretje, raadsleden worden met de dood bedreigd (‘stenigen’), wethouders uitgemaakt voor alles wat mooi en lelijk is, scheldpartijen (zakkenvullers, oplichters) en beschuldigingen van corruptie en vriendjespolitiek zijn schering en inslag – vrijwel altijd zonder enig bewijs en vaak anoniem. De gemeente (inclusief wethouders, burgemeester, raadsleden en ambtenaren) krijgt zo ongeveer overal de schuld van: de rotte vloer op het station (is van ProRail), de camera’s op de snelweg (zijn van het Rijk) en de bestemming van een nieuwe winkel (is aan de winkeleigenaar). ‘Grappenmakers’ hebben het dan ook graag over Schaamstad, Traanstad of Waanstad.
In die context is het niet zo vreemd dat je nadenkt over hoe je daarop reageert en daar zelf een content strategie tegenover zet. Het verklaart niet alleen de gemeentejournalist en de stadsreporter, maar ook de uitdijende communicatie-afdelingen, de groeiende city marketing, en het optuigen van social mediakanalen. Om de gemeente ‘op de kaart te zetten’ moet volop meegeblazen worden in oorverdovende kakofonie die nu sociale media beheerst. De strijd om de publiciteit wordt op alle fronten gevoerd.
Het inhuren van een gemeentejournalist is een optie maar ook een bewezen mislukking. Een gemeente die zelf haar eigen verslaggeving gaat organiseren begeeft zich onherroepelijk op het hellende vlak. Onafhankelijk wordt dat nooit, saai en oninteressant vrijwel altijd, journalistiek en overheidsvoorlichting zijn nu eenmaal twee totaal verschillende takken van sport. Bovendien roept het altijd de voorspelbare reacties op (zoals deze). Belangrijker dan de principiële bezwaren is dat het in de praktijk niks oplevert, inwoners zitten niet te wachten op een raadsverslag. De gemeentejournalist is ook geen succes geworden, vrijwel overal is het experiment mislukt. Je kan je verzetten tegen de opkomst van de gemeente als ‘media-speler’ maar waarschijnlijk is dat een verloren zaak. Het is een niet tegen te houden stoomtrein. Mooi voorbeeld is het gigantische publiciteitsoffensief dat de gemeente Amsterdam in het leven heeft geroepen rondom de opening van de Noord/Zuidlijn: websites, social media, events, YouTube-video’s, drone-filmpjes en gratis optredens van artiesten, een media-event uit het boekje (Leeuwarden en Friesland kunnen er trouwens ook wat van met hun ‘Culturele Hoofdstad’).
Maar zijn er niet tegelijkertijd manieren om de reguliere nieuwsvoorziening te steunen? Lokale of provinciale mediafondsen (zoals in Leiden) bieden nauwelijks soelaas, ze zijn incidenteel en tijdelijk en ze verbeteren de journalistieke infrastructuur niet. Gemeentes zouden hun ruime budget waarmee ze mededelingen, aankondigingen en nieuws publiceren nu eens een keertje niet in het huis-aan-huisblad die de laagste offerte uitbracht kunnen publiceren. De Europese aanbesteding kan omzeild worden door het budget te splitsen. Lokale overheden zouden ook kunnen stoppen met het inhuren van spindoctors, commerciële videomakers, content-marketeers en sociale media-experts en die klussen gunnen aan lokale mediabedrijven die ook journalistiek bedrijven.
Ze zouden bij het gunnen van de licentie voor lokale omroep erop kunnen letten of het een club is die journalistiek wil bedrijven in plaats van plaatjes te draaien en obligate videootjes te maken. De VNG zou een lobby richting OCW kunnen starten waarbij het gedrocht van de lokale mediawet op de schop gaat. Met de huidige wet worden lokale omroepen bijna gedwongen om vooral geld uit te geven aan licenties, BUMA-rechten, kantoren, auto’s, studio’s, mediahubs, techniek en camera’s waardoor er bijna niks overblijft voor het maken van journalistiek.
Bron: https://www.villamedia.nl
Piet Bakker (1953) studeerde politicologie aan de UvA en promoveerde in de communicatiewetenschap. Hij werkte als universitair hoofddocent aan de UvA en was docent aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Sinds 2007 was hij lector Massa¬media en Digitalisering binnen het lectoraat Crossmediale Kwaliteitsjournalistiek. Hij werkte voor diverse kranten en tijdschriften, voor radio en tv en schreef ook een aantal boeken. Sinds februari dit jaar is hij met pen¬sioen, maar nog immer actief in de journalistiek.
29 augustus om 18:39
Anske Smit: Het Hylpers is mijn zieletaal!
"Hylper Anske Smit uit Sneek is een kleurrijke persoonlijkheid. Met z’n doorgaans wapperende witte haardos is hij nog altijd een kind uit het tijdperk dat bekend staat als de reuring Sixties van de vorige eeuw. Een gesprek met Anske, we kennen elkaar uit de dichtersscene van Sneek voor zover die er is, is nooit saai. Altijd is er wel een bijzonder verhaal of een mooie anekdote die Anske wil delen met z’n gesprekpartner. Friese staartklok
“Mijn moeder, Ymkje van der Kooij, die liep tegen de 40 en ze had een dochter van 12 jaar. Mijn zus Aagje Jantje Smit. Moeder had een niet te onderdrukken gevoel dat ze nog een kind wilde. Voor mijn vader hoefde dat niet zo, want die had genoeg aan het sociale leven van Hindeloopen, maar om van het ‘gezeur’ af te zijn kwam hij met een voorstel: ‘Jij een kind, dan wil ik ook wat. Ik heb een hele mooie Friese staartklok gezien in Hemelum. Jij een kind en ik een klok!’ Moeder ging akkoord met de deal en ik werd op 29 oktober 1950 geboren kijk daar hangt de klok! En op mijn geboortekaartje staat ook een afbeelding van een Friese staartklok..."
Su begint bovenstaand interview dat ik kòrtleden met Anske Smit had. Ut hele stuk staat te lezen in de papieren ferzy fan GrootSneek, dy’t fandaach bij dúzenden minsen in Sneek & SWF op de kokosmat ploft. Ok ut onderstaand fers fan Anske is bij ut interview plaatst:
Testament fan in Haivenbôrn.
Op 'e haiven, der ys Myn bestaen fergeenzen, Nougentin wied yk. Yk slopte yn in hûûs Mei in bretsen kappe, Op de haichste ferdêping. De reddingsboat lôi oen, Fôr myn rúte. Alle iënden jooch De likje Stea Him del, oen it rûzjen Fan de baeren Van de ââlde Sea. Ja, nougentin wied yk en klaiverjaste Mei Wieringer en Lemster fiskers. Jê kômen út de kèald mei Òren en aichhieren fol saalt. Jê freeten hûmpen rââuwe fisk De kafees epen Oent iëns èlvenen. Ââlde frygesellen oen In rûnde brúne taffel. In jûkboks yn 'e hook, Sââlte aapjes en Geile Dútse fantjens, Ach, dot stekken Fan de kaarten, Mei swikken en klaiverjassen Waen yk altyd. Dernei, môrns betiëd In skofjen yn de leugenbank. Dot tempeltjen fan ferkòkering. Skreauwende patatmókken Langs 'n ferlotten skeepedyk. Fanút 'n griize Sea Langs de Graet Serke, Stoët it sââlte wètter Oer de glysterige gloeiing. Langs swàtte brêgen, Basââlten, bótten en bleien Yn de fiskôfslach, Geeng ek it haivenbòrn Üt de sixties staedichoen ferlónd. Yn likje streetjes wiis worden. 'n leste blik oer de mör. Oen de kyme fan it Noarden Leit de ûnsichtbere stréap Fan in tòkomst
Anske Smit
Ut wurdt tiid dat der un poëzybundel fan dij komt Anske!
28 augustus om 19:47
Langsem wurdt ut wear rustech...
27 augustus om 17:30
Vier weekenden vol op kunst te zien in Goënga
Goënga- Afgelopen zaterdag heeft wethouder Stella van Gent de Byldeslinger, een kunstroute vanuit Goënga geopend. De genodigden en anderen liepen na de opening langs de beelden en kwamen onderweg ook de Pauperfontein tegen van kunstnaar Henk de Boer die uitleg van zijn project gaf.
Henk de Boer had zaterdag ook droplullen in de handel...
Droplullen? "De Pauperfontein is niet alleen lullig maar ook lollig!
In het kader van het Iepen Tsjerkepaad zijn tot en met zondag 16 september iedere zaterdag en zondag van 14:00 -17:00 uur twee kunstexposities in Goënga te zien. Te beginnen bij het kerkje kan de kunstroute, de Byldeslinger, door het pittoreske terpdorp heen gevolgd worden. Binnen in het kerkje zijn schilderijen van Anneke van der Werff (Sneek) te zien. Zij beschouwt schilderen als dichten met verf. “Het gewone leven is niet gewoon. Niets is gewoon.” Het besef dat de mens en zijn leefwereld voortdurend veranderen is haar inspiratiebron. Elke tijd levert volkomen andere beelden op.
Foto van een schilderij
Vanuit het kerkje is een rondwandeling door het dorp te maken, waarbij in de tuinen van de huizen, maar ook daarbuiten in het vrije veld en water, kunstwerken zijn geplaatst. Achttien beeldend kunstenaars hebben voor deze expositie werken afgestaan en voor de duur van de expositie aan de goede zorgen van de bewoners ter beschikking gesteld. Dit levert net als tijdens de vorige byldeslingers een grote verscheidenheid van kunstuitingen op, die steeds weer tot gesprekken kunnen leiden onder de bezoekers en bewoners. De deelnemende kunstenaars van beide exposities zijn in willekeurige volgorde : Anneke van der Werff (foto hier boven), Bram de Smit, Ada Stel, Rini van Dam, Jan Osinga, Lida Boonstra, Joop Sipma, Peter van den Berk, Klaasje Smit, Hage Verduyn, Alie Popkema, Yanny de Groot, Anna Akke Fopma, Jan Zeeders, Ina Zeewuster, Klaas Kuipers, Jet Zandbergen, Anneke van der Meulen, en Anke Branderhorst.
26 augustus om 10:46
Boek Meesterlijk Sneekers al te reserveren
Sneek- De expositie Meesterlijk Sneekers is vanaf 2 september te zien in Kunstencentrum Atrium in Sneek. Meer dan een jaar heeft kunstenares Imke Meester gewerkt aan de portretten van markante Sneekers die zij heeft geschilderd. Gelijktijdig met de opening van de expositie wordt het begeleidende boek gepresenteerd. Het boek wordt na de presentatie in het Atrium door stadsomroeper Jan Sjoerd de Vries naar Boekhandel Van der Velde gebracht. Vanaf dat moment is het daar ook te koop. Reserveren kan al wel bij de boekhandel.
In het boek staan niet alleen de portretten maar ook interviews met de geportretteerden zelf of hun nabestaanden. Daarnaast legt Imke Meester uit hoe ze tot de portretkeuzes is gekomen, welke technieken ze heeft gebruikt en licht ze verschillende onderdelen in de portretten toe. Ook is beschreven hoe het project tot stand is gekomen, van idee tot realisatie. Het biedt een inkijkje in de activiteiten van het team van Meesterlijk Sneekers dat naast schilder Imke Meester bestaat uit evenementenorganisator Annemieke Steemers, tekstschrijver Afke Henni en fotograaf Almar Setz.
Meesterlijk Sneekers is een ode aan de Sneker gemeenschap én de kunst. Via de expositie, die gratis toegankelijk is, wil Imke Meester mensen met elkaar verbinden. Bezoekers raken met elkaar in gesprek over de geportretteerden en delen verhalen en herinneringen met elkaar. Hierdoor ontdekken bezoekers dat we met elkaar verbonden zijn en allemaal tot de gemeenschap behoren. Omdat er natuurlijk meer Sneekers zijn dan Imke heeft kunnen schilderen, nodigt zij de bezoekers uit om tijdens de expositie in het Atrium een selfie te komen maken. Van deze foto’s maakt de beeldend kunstenares een driedimensionaal sculptuur dat een gezicht vormt. Het gezicht van de Sneker gemeenschap.
De expositie Meesterlijk Sneekers is van 2 t/m 30 september in het Atrium te bekijken. Daarna verhuist het naar de hal van de Rabobank aan het Martiniplein en is daar te zien tot en met 3 november. Het boek Meesterlijk Sneekers is tijdens de expositie te koop op de locatie en bij boekhandel Van der Velde in de Kruizebroederstraat. Wie er zeker van wil zijn het boek te kunnen bemachtigen kan het nu al bij Van der Velde Boeken reserveren.
25 augustus om 17:33
De Utlopers zorgen voor sfeer tijdens Swinging Sneek
Sneek- Op de laatste zaterdag van augustus sluit Sneek het zomerseizoen swingend af met Swinging Sneek. Tussen de buien door was het niet vanmiddag niet alleen goed toeven in de Marktstraat, maar ook nog behoorlijk druk. Vanmiddag traden de Utlopers op en de band Bamm Bamm. Het Sneker dweilorkest zorgde zo als gewoonlijk voor een prima sfeertje.
Avondprogramma
Het avondprogramma start om 21.00 uur met live muziek op diverse muziekpleinen, maar ook in heel veel cafés in de binnenstad wordt live muziek ten gehore gebracht en de entree is overal gratis. Op het podium in de Marktstraat brengen naast eerder genoemde band Bamm Bamm ook zanger Johnny Kay en Thorsten von Lippe Biesterveld hun muziek ten gehore. Laatst genoemde is bekend van zijn schlagermuziek en een graag geziene gast op de Oktoberfesten. Sneker Johnny Kay bracht afgelopen zomer een nieuwe hit uit onder naam “Hasta La Vista”. Het nummer draagt alle kenmerken van een zomerhit in zich. Spaanse gitaren, stevige percussie, een latin trompetsolo, een goed dansritme, een meezing couplet, aan het slot een opzwepend refrein en bovenal de stem van zanger Johnny Kay. Johnny is een zanger met een aangename stem, prima ‘looks’, een goeie uitstraling, jong en enthousiast.
24 augustus om 12:07
Sneker Harry Walstra schrijft boek over Arjen Robben
Sneek- Zijn prachtige doelpunten, geweldige rushes en enorme gedrevenheid. Voetballer Arjen Robben, geboren in het Groningse Bedum, is in bijna twintig jaar uitgegroeid tot een mondiale vedette. In deze eerste Nederlandse biografie over hem beschrijft auteur en voetballiefhebber Harry Walstra zijn indrukwekkende voetbalcarrière; van zijn (voetbal)jeugd in Bedum en zijn hoogte- en dieptepunten tot zijn successen bij de grote internationale clubs. Zijn successen leveren hem de adoratie op van de fans, maar tegelijk heeft de pers soms felle kritiek op zijn gedrag. Daarbij legt Arjen Robben een weg af vol obstakels in de vorm van blessures. Maar de man van suiker blijkt een man van staal te zijn die zich met zijn ijzeren mentaliteit keer op keer naar het hoogste niveau terug vecht.
Johannesburg, 11 juli 2010. De finale van het WK voetbal: Nederland-Spanje. In de 62ste minuut, bij een 0-0 stand, sprint Arjen Robben naar voren en schiet met links. Keeper Casillas redt met de grote teen van zijn rechtervoet. Die zomer groeit Arjen Robben niet alleen uit tot een van Nederlands meest succesvolle internationals, maar tot wereldster.
Wat ging er allemaal vooraf aan Robbens belangrijke moment tijdens de WK-finale? In dit boek komen alle fases in zijn voetbalcarrière voorbij. Van het trapveldje in Bedum naar zijn debuut als zestienjarig toptalent in het eerste elftal van FC Groningen, en van zijn latere triomfen bij PSV, Chelsea, Real Madrid tot zijn huidige (succesvolle) staat van dienst bij Bayern München.
De veelbesproken wissel tegen Tsjechië op het Europees Kampioenschap van 2004 en de pijn na weer een aanslag van een gefrustreerde verdediger op zijn achillespezen. Met als hoogtepunt zijn winnende doelpunt namens Bayern München op Wembley op 25 mei 2013 tijdens de Champions League-finale tegen Borussia Dortmund.
Dit boek over Arjen Robben bevat naast een gedegen overzicht van zijn voetbalcarrière veel nieuwe informatie en talrijke (persoonlijke) anekdotes. Auteur Harry Walstra sprak met veel mensen, die met Robben hebben gewerkt. Daarbij is Robben een van de weinige voetballers die na zijn glanscarrière ook dit najaar nog steeds op het allerhoogste niveau meespeelt, wederom heeft hij voor komende seizoen bijgetekend bij Bayern München. Het tekent volgens Walstra de veerkracht van Robben, dat hij als een van de weinige voetballers van zijn generatie nog steeds meedoet op het hoogste niveau. Het boek verschijnt eind oktober van dit jaar.
Harry Walstra (1965) schreef als groot voetballiefhebber o.a. voor Elf, Voetbal Magazine en Half3. Eerder publiceerde hij Nederlandse voetbalhistorie, de jaren 70 en Vedette aan de zijlijn. Vorig jaar verscheen zijn biografie over voetbalicoon IJzeren Rinus Israel, die goed werd ontvangen. Voor auteur Harry Walstra is Arjen Robben naast een groot voetballer, een sympathiek mens, maar bovenal ook een voorbeeld voor de jeugd door zijn enorme wilskracht en positieve uitstraling naar die jeugd. Daarbij is de in het Noorden wonende Harry er trots op dat juist een noordeling als Arjen Robben aan de top staat van het internationale voetbal.
Technische gegevens Robben: Formaat: 15 x 23 cm Omvang: ca. 288 pagina’s, Uitvoering: paperback met fotokatern ISBN: 97890 8975 303 8 Prijs: € 20,00 Uitgeverij: Just Publishers
23 augustus om 22:28
Bobi Wine
“De populaire zanger-politicus Robert Kyagulanyi, beter bekend onder zijn artiestennaam Bobi Wine, is donderdag in Oeganda gearresteerd en vastgezet op beschuldiging van verraad.”
Ston ik fanmiddach sumar midden in un groep Oegandezen dy’t de straat (= De Dam in Amsterdam) op gingen om te protestearen teugen de gefangennimming fan Bobi Wine.
Go Bobi!!!
Fanavend útgebreid in Nieuwsuur!
23 augustus om 20:44
Kakelbont Amsterdam
Fandaach in Amsterdam weest. De Dam, Ut Paleis, de Minsen, de Stank. Ut bliëft bysonder. Fijn dat Majoor Carla van Essen der ok was. "Oh wat aardig dat je Rob ook kent. Rob zit bij ons in het Leger!
En pastoar R.B.J.J.M. Scheltinga. "Ik kom út Bòlsert!" 'Oh, dan kan ik ok wel Snekers met Jou prate!' "Doëst de groëten mar an Peter van der Weide!"
Wêr súden sij ut nou over had hewwe fanmiddach in hartsje Mokum?
Kòrtom de toerist even úthongen!
22 augustus om 10:06
BOSO geeft Meesterlijk Sneekers het laatste duwtje
Sneek- De steun van Sietze van der Krieke, directeur van BOSO, heeft het project Meesterlijk Sneekers het laatste duwtje gegeven dat de expositie en het bijbehorende boek nog nodig hadden. Dit is gebeurd tijdens een kop koffie in het schildersatelier van Imke Meester.
Sietze van der Krieke was naar het atelier gekomen voor ‘bakkie’ koffie terwijl de voorbereidingen voor de expositie Meesterljk Sneekers nog in volle gang waren. Imke werkte aan de grootformaat portretten van markante Sneekers terwijl evenementenorganisator Annemieke Steemers bezig was met de expositie, het geplande boek en de sponsors.
Imke liet Van der Krieke een aantal portretten zien die ze al klaar had. Sietze was onder de indruk van de werken en besloot ter plekke dat hij het project Meesterlijk Sneekers wilde steunen. Niet alleen door de reclameruimte van BOSO op het Abe Lenstrastadion ter beschikking te stellen en op een vrachtwagen van het bedrijf, maar ook financieel. Hierdoor kon Meesterlijk Sneekers definitief doorgang vinden.
Meesterlijk Sneekers is een ode aan de Sneker gemeenschap én de kunst. Via de expositie die gratis toegankelijk is, wil Imke Meester mensen met elkaar verbinden. Bezoekers raken in gesprek over de geportretteerden en delen verhalen en herinneringen met elkaar. Hierdoor ontdekken bezoekers dat we verbonden zijn en allemaal tot de gemeenschap behoren. Omdat er natuurlijk meer Sneekers zijn dan Imke heeft kunnen schilderen, nodigt zij de bezoekers uit om tijdens de expositie in het Atrium een selfie te komen maken. Van deze foto’s maakt de beeldend kunstenares een driedimensionaal sculptuur dat een gezicht vormt. Het gezicht van de Sneker gemeenschap.
De expositie Meesterlijk Sneekers is van 2 t/m 30 september in het Atrium te bekijken. Daarna verhuist het naar de hal van de Rabobank aan het Martiniplein en is daar te zien tot en met 3 november. Het bij het project horende boek Meesterlijk Sneekers is tijdens de expositie op locatie te koop en ligt vanaf 1 september ook bij boekhandel Van der Velde in de Kruizebroederstraat.
21 augustus om 18:10
Welkom in de wònderskoane weareld fan de quilts
Je spreke ut út as 'kwilts' en je skriëve ut as quilts! Hoe dan ok, ik mocht fanmiddach de quilteksposisy fan Klazien Hoomans in de Groate Kerk fan Sneek opene. It was mij un war genoegen. Op fersoek hierbij de toespraak:
"Achte anwezegen, gyn een in ut bysonder, want iedereen is bysonder!
Kleden, at ik ut woard kleden hoar denk ik altyd futdaleks an oans moeke, dy’t ik met ut fòlgende fers ear. Ok sij had wat met kleden:
[ Fers DE MELIERE FOARLEZEN út de bundel Spoetnik ]
De deken dêr’t oans moeke op sloech was úteraard gyn quilt, ut sal sonder twifel un eksemplaar fan Texel weest hewwe. Un quilt is ok gyn ‘lapkesguod’ wêr’t de mannenbroeders ut oait over hadden toen Klazien Hoomans ut plan opfatte om un moaie quilt te maken foar de kerk.
We gaan nòch wear even teruch in’e tiid.
Ut is op’e kòp ou 25 jaar leden dat der onder besielende leiding fan Klazien un begin maakt wurdde met ut maken fan un Quilt foar de Martinikerk òf op syn Snekers de Groate Kerk. In 1993had der krekt un grondege restaurasy plakfonnen fan ut monumentale gòdsgebou. As un kreatieve Ali Baba begonnen Klazien en 40 frouwen in de bijsalen fan de Ichtuskerk an ut maken fan un reusachtege quilt dy’t un plakje krije moest in de Groate Kerk. De quilt bestaat út sterren, hemellichamen dy’t un houfast binne foar minsen dy’t onderwech binne. Ut wurdde un pronkstuk fan mar liefst 5500 lapkes. Dy quilt hangt nou over de kraak hier in de kerk. Wat un foarrecht foar al dy dominees dy’t hier foargaan magge: sij hewwe un geweldech moai útsicht op dizze bysondere quilt.
Ut maken fan Quilts is un spannende bezechheid weet Klazien: met un pòtload, wat kleurkes en un passer self ontwerpen maken! Of un bestaand patroan te ferfòrmen, om der anders naar te kieken. In ut internasjonale vocabulaire fan Klazien: Distorted View!
Wat het un Sneker dichter nou met de quilts fan Klazien Hoomans te maken? Mear at ik in earste instaansy docht. Flak foar de Sneekweek, tidens de somerse edisy fan Lekker Sneek, tref ik Klazien in ut hartsje fan de stad. Ut is nyt Klzien dy’t mij fraagt om andacht te skenken an dizze eksposisy mar har partner: Wústou un berichtje skriëve over de quilts?! In myn entûsiasme sêch ik futdaleks toe.
Dan mengt Klazien har ok in ut gesprek, over hoe moeisem ut soms is om liefde foar de kunst met anderen te delen. Want dat ut maken fan quilts un kunstfòrm is, dat is foar mij 100% seker.
Un dichter het woarden noadech om sich te onderskeiden, trouwens un quiltkunstenares is ok nyt fies fan jargon:
Jeuminikkus dêr hew ik wel an met myn Sneker útdrukkingen in myn nostalgise fersen. Dat skept un baan. Krekt su as de skitterende foto’s met de quilts op Sneker plakjes dy’t tòt de ferbeelding spreke. Is der suk’s as un Sneker quiltkultuur? Ik durf de stelling wel an, dat dy link bestaat. Nim alliennech de boatskequilt met as titel ‘Sneekermeer’ mar. In 1991 ston dy quilt op ut boekomslach fan Patchwork-Quilts fan Irma Eskes en Ankie Vytopil.
En wat te sêgen fan dy prachtege quilt in wurding, dy fan de houten brugge met de kostlek moaie naam Duvelsrak. Prachtech ok su’n drappearde quilt over ut beeld fan de Lapkepoep en de boerin in de Sneker Wijde Burgstraat. Ut brengtmij ut fòlgende fers in’t sin:
Clemens & August
Lapkepoepen su noemden se jum - ja dou Clemens en dou August ! - soanen fan dy ondernimmende Johann Gerhard Brenninkmeijer út ut skrale laan fan Mettingen toffelden jum over gòdferlaten wegen naar ut onbekende Fryslaan om dêr op ut Oasterdyk beskúl te finen boven un magazyn an de ekonomise slachader fan ut gastfrije Sneek
Die Kasse muss stimmen dat was fleurege Clemens syn sechje dou gingst der nyt foar omlêgen August, met dyn ingetogen aard wonst al dy evenredege Súdwesthoekboerinnen om ’e finger de tekstylhandel konnen se wel an dij overlate: Ich bin immer billiger - jaja C & A is tòch foardeleger wurdde nyt om’e nocht ut adagium – en se loofden dij op dyn moaie blauwe ogen August
gyn wònder dat jum tegare in ’e loop fan de jaren - C & A sinds 1841 staat wel eigenwys - met al dy andere Roomse Brenninkmeijers un knoert fan un tekstylimperium opbouden
de grandeur in simpele inisjalen kleurt blau en road ferloogend de oukomst fan dy Lapkepoepen út Mettingen nyt!
Ik bin der fan overtúgd dat wannear’t dy Dútse lapkepoepen nou in oans stad weest waren en ergens op de Marktstraat met Klazien Hoomans in gesprek raakt waren dan seker seid hewwe súden: wurdt ut nyt us tiid dat der un moaie tentoanstelling fan de quilts in de Groate Kerk fan Sneek òrganiseard wurde?
En ik weet dan ok wat ut antwoard fan Klazien weze sú. Dizze duvelskunstenares sú antwoarde met un fertaald repfers fan harself:
Road
Ik hou fan road! Fan mòrrenroad. Avendroad, fuurroad, Donkerroad en lichtroad. Fan skaanroad en Bloasroad. Fan roaie Bessen, roaie kersen, Roaie appels, roaie bieten En fanself roaie roazen. Want: road ferwarmt mij, road omarmt mij Ik hou fan road!
En wat is ut moai dat de tentoanstelling der nou ok is, úterwaard met dank an al dy frijwilligers, dy’t ik ear met ut noemen fan de naam Rick Grootenhuis.
Ik hou fan sukke minsen, ik hou fan kreatieve minsen su as Klazien. Ik fyn ut dan ok un groate ear dat ik fanmiddach op de feenterp fan Sneek, in dizze basselyk de tentoanstelling Quilts under de Toer opene mach.
En dat doën ik met ut overhandegen fan un roaie roas an Klazien Hoomans!
20 augustus om 17:46
Twaaf dagen later
Na 12 dagen (!) fan blogrust, fandaach wear folop an de bak foar GrootSneek. Fan bêd en op bêd met de fòrmidabele Maarten van der Weijden. Dat dizze kanjer, fanmiddach de finish nyt in Liwwarden had, mar na rúm 160 kilometers doët der foar mij nyt toe: ut was syn finish!
Utgebreid ferslach deen met dank an de Maarten Foundation, dy't foar indrukwekkende foto's sòrgden. Fanavend nòch de bekendmaking wel bedrach Maarten (én syn team!) bij elkaar brocht hewwe en dan keart de rust foarlopech wear.
Eralek seid bin ik der ok wel an toe. Ut ene súperlatyf jaagt ut andere at ut over Fryslaan gaat. Ik hoed mij foar synisme, dat is de doad in de pot, mar ik hew ut gewoan even had met al dy lòfútingen over Fryslaan. Ut het moai weest!
8 augustus om 12:00
Sneker Stappersavond in de Garden of Dance: swinge met die billen…!!
He is called ‘Mr Sunshine’ and ‘Mr Beach’. His name is Praia del Sol...Manman wat was dat genieten gisteravond op het VIP-dek van de Garden of Dance. En dan moet vanavond nog komen als DJ Paul Elstak zijn opwachting maakt.
“Als ik op Hardzeildag op het trappetje van het VIP-podium sta en DJ Paul Elstak al die inkoppers van hem er in gooit en die hele tuin gaat los, ja dat vind ik het mooiste, dat is mijn ultieme Sneekweekgevoel”, aldus Jeroen Broeders.
Ook dit jaar organiseert Jeroen Broeders van Club 1841 ‘het leukste Sneekweekfestival’ in de Stadhuistuin van Sneek. Wat in 2013 begon met de eerste versie van de Garden of Dance, is een open lucht feest wat niet meer weg te denken valt uit het centrum van de stad.
Gisteravond van dichtbij het festival mee mogen maken met mensen uit verschillende leeftijdscategorieën en het was voor iedereen genieten geblazen. Zeldzaam relaxte sfeer op een van de oudste plekjes van Sneek.
Het zal een hele toer worden voor de Sneekweekgroep 2.0 om een alternatieve plek aan te wijzen waar volgend jaar de Garden of Dance georganiseerd moet worden. Want dat dit festival, een enorme publiekstrekker, voor Sneek behouden moet blijven is wel duidelijk!
7 augustus om 20:56
Reklame
Sneek- Vanaf afgelopen zaterdag 4 augustus besteedt MAX opnieuw aandacht aan het skûtsjesilen.Twee weken lang ziet de kijker wedstrijdverslagen en reportages van het SKS kampioenschap skûtsjesilen in Friesland. Het Skûtsje Journaal is van zaterdag 4 tot en met vrijdag 17 augustus elke dag live te zien op NPO 1.
Na een succesvolle reeks uitzendingen in 2017, slaan Omroep MAX, Omrop Fryslân en de Sintrale Kommisje Skûtsjesilen opnieuw de handen ineen. MAX-presentatrice Carrie ten Napel presenteert dagelijks het Skûtsje Journaal.
In het programma onder andere de wedstrijdverslagen, voorzien van commentaar van Eelke Dykstra. Hij is schipper en meervoudig kampioen skûtsjesilen. Verder wordt door middel van reportages uitgelegd welke verschillende functies er aan boord en rondom het skûtsje zijn. Ook wordt ingegaan op de historie van de skûtsjes die meevaren in het kampioenschap.
Hans Wiegel en Arno Brok.
Te gast aan boord bij Carrie ten Napel waren vanmiddag oud-commissaris van de Koningin Hans Wiegel ( inwoner uitde gemeente SWF) en de huidige Commissaris van de Koning Arno Brok.
6 augustus om 20:56
6 augustus om 12:18
Spetterend optreden Putkapel bij ’t Ouwe Vat
Sneek- Zuurpruimen (‘eekmiegers’ in onvervalst Snekers) zeggen dat het optreden van de Putkapel op zondagmiddag bij ’t Ouwe Vat in de Sneekweek elk jaar hetzelfde is. Onzin!! Het is een prachtige traditie, eerst met ‘de Blauhúster’ en nu al weer een aantal jaren met de Putkapel. Er wordt een fantastisch muzikaal feestje gevierd met honderden Snekers en toeristen.
En niet te vergeten oud-Snekers! Het is hen een grote reünie die z’n weerga niet kent. Elk jaar zijn er ook weer bezoekers die het feest voor de eerste keer mee maken en zich verwonderen over de perfecte sfeer. Een vrouw uit Sliedrecht die gister ‘debuteerde’ stak de loftrompet over het feest. “Ik ben verkocht, ik kom volgend jaar zeker terug!”
Op het dek van ‘de Dorstlesser’ stonden divers zomers gekleede Putkapelfans te swingen en te drinken. Regelmatig werd er een bommetje gemaakt, wat zo nu en dan toch wel even link was als er bootjes met buitenboordmotoren langs voeren.
En de Putkapel? Die speelde dat het een lieve lust was, onvermoeibaar! Spelen onder dergelijke prachtige weersomstandigheden is een groot feest! En de muzikale kwaliteit van de Putkapel leek wat dat betreft gelijke tred te houden met de zomerse temperaturen. Klasse Putkapel!
5 augustus om 16:29
4 augustus om 15:14
Sneekweek los!!
Gisteravend bij de opening fan de Sneekweek weest. Myn ferslagen binne te lezen op wwww.grootsneek.nl
3 augustus om 18:35
Opening 83ste Sneekweek
Fanavend de opening fan e 83ste Sneekweek onder werklek stralende omstandechheden. Ik wêns iedereen un hele nofleke Sneekweek toe!
2 augustus om 21:22
Je komme un soad lui teugen op de PC...
Fandaach nòch seare kaken fan al dat praten (you talk to much!!) op de PC in Franker. Bin un moai soadsje bekenden teugen kommen. Ok Pier Boorsma, de Friese dichter liep ik teugen ut liif!
Henk van den Borg
En nyt allienech Pier was gister in Franeker, mar ok Henk van den Borg. Laat ik de oulopen week nou krekt de biografy dy't Peter van der Meeren over hem skreven het lezen hewwe. We hewwe tegare even noflek praten. Ja, der binne soms ok nòch aardige Liwwarders...;)
Dirk is der altyd bij
Der waren gister ok nòch lui dy't an ut werk waren. Kameraman Dirk Hofstede en Geart van Tuinen fan Omrop Fryslân mochten fol an de bak!
2 augustus om 21:05
In de broek skiete fan geluk!
En ut somert mar en ut somert mar…Met alle aktiviteiten dy’t der bij hore. Gister foar de tweede opeenfòlgende kear naar de PC in Franeker weest. Krekt as foarech jaar opnieuw un spetterende dach had met un grandiose finale. Oh nee, ik bin nòch altyd un echte dummy, mar wel eentsje dy’t enòrm fan dizze kultuurspòrt geniete kan. Foetbalmaat GvL seit nòch altyd dat kaatsen utselde is as ‘tennis sonder hulpmiddels’. Bitsje ferstaan nyt jonguhhh?!
Nee, alles wat om dat kaatsen heen is, slurp ik met gulzege teugen op. Ok gister wear fol fer- en bewòndering op de tribúne fan it Sjûkelaan sitten. Ut is tòch apart dat su mar inenen, at ut spannend wurdt al dy dúzenden toeskouwers ut praat even stake om futdaleks na un bovenslach in gejuich út te barsten.
De warmte, en dan hew ik ut nou nyt even over Celsius, dy’t ik en myn maten gister opnieuw erfaarden is ongekend. Kaatspúblyk is sosiaal, wille dy útlêge en fertelle wêr’t ut over gaat. Wat un moaie ferhalen en anekdoates hore je dêr in ut Mekka fan de kaatsspòrt. We wurdden wear in de watten leid, met alles der op en deran: ut plakje op de genoadegden tribúne, de anboaden luns. Ut kon wear nyt op. Oans dank is groat!
De dach begon mòrrens froech al wear anders as anders. Nòch foar we echt onderwech waren naar Franeker, diskear in de trein, waren we mekaar al kwyt. Omdat K. de treinkaartsjes regeld had en tegare met A. op stasjon Noard instappe sú, had ik dus gyn ferfoersbewies bij mij.
Toen de beide mannen ferfòlgens nyt instapten en ik gewoan sitte bleef, was ik dus swartrider. Gefòlch? De kondukteur fon ut ferstandech dat ik der in Mantgum mar út ging. En ik bin in GroatSneek noait un onbekende. Dêr sat ik dan op de fòlgende trein te wachten op de mannen dy’t un trein later kwamen. Kwamen we dyselde kondukteur wear teugen in de trein naar Franeker. Groate hilariteit.
Ankommen in Franeker earst un end sjouwe en toen an de koffy en ut gebak. Ferfòlgens richting Sjûkelaan, un naam dy’t deur K. as un echte hampelman útsproken wurdt. Earste omloop metmake, de kennis fan ut sel wear even opfrisse. Dêrna naar de Bogt fen Guiné om ferfòlgens nyt an de fris te gaan. Prate met feul minsen, oud-kaatsers, Snekers, Franekers ( dy prate ok gewoan Snekers…) en wie’t we ok mar teugen kwamen. Inderdaad praatsjemakers fan 60!
Nieuw dit jaar was de anboaden luns in ut Voorhof. Ik fon dat al wat un Bibelse naam, en dat klopte ok aardech. Gewoan un Griffemearde Kerk kompleet met groat orgel en kollekteponkjes. Kwamen we dêr ok nòch an tafel te sitten bij de útbater fan de Bogt. Hij fon ut un prima beslissing om hier de luns te nuttigen: De Bogt wurdde te krap! Wij fine op su’n dach alles goëd.
Na ut middacheten opnieuw naar ut Sjûkelaan en dêr de wedstriden te siën. Sufeul ferstaan hew ik der inmiddels wel fan dat we opnieuw getúge waren fan prachtige partijen met as absolút hoogtepunt de finale. Wat un daverende ferrassing dat ut partuur fan de broers Peter en Thomas van Zuilen tegare met de latere koaning Allard Hoekstra de winners wurdden. We maakten ut fan heel dichtbij met. Skitterend!
Na afloop Franker wear in om úteindelek met de trein wear richting Sneek te gaan. In de koepé wurdde ut één groat metsingfeest tussen Franeker en Liwwarden.Opnieuw sêch ik ut oud-skipper Sietze Hibma na: ik kon wel in de broek skiete fan geluk, su’n moaie dach met maakt!
