| |
 |
21 òktober om 19:24 |
| |
foar Fang
Trene op maandachmòrren
over de eeuwenouwe Groëne Dyk klinkt ut sompege
gelúd fan kleurege spòrtskoënen -klikklak-klikklak
klikklak-klikklap-klikklap-klik…-
de hèrstregen komt met bakken út un grize lucht
allienech frêle Fang lacht har tannen fleurech bloat
hoor, hoor dan toch de regen zingt, skaterlacht aziatise Fang
-ik docht dat Sinezen allienech pingponge konden!-
Hollaanse Eva steunt, Age kearel fan de Lege Geaën kreunt,
trener Martin fytst swijchsem achter oans an
ik stadsjonkje rachel fanachter út de stròt groate rachels
maandachmòrren op ’e eeuwenouwe Groëne Dyk
hier foëlt Fang har thús
wij trouwens ok!
klikklak-klikklak-klikklak-klikklak-klikklak-klik…
|
| |
|
20 òktober om 20:50 |
| |
Lekker búten speule II
Eigenlek was dizze dach un kopy fan gister! Nyt feul tekst, wel wat mear foto's fan de klup met ut moaiste foetbalshirt fan Nederlaan. Teminsten dat fyn ik. Ok, dy fan Feyenoord en Sparta hewwe ok wel wat. Mar ut tenu fan Black Boys ( spreek út Blak Boys) is fan un ongekende skoanheid: dy groate witte V!!
 |
| |
|
19 òktober om 19:11 |
| |
Lekker búten speule
Fan jongs ou an, hew ik graach búten speule magge. Nòch altyd! Gisteravend met oans 45+ seuvental op ut spòrtkompleks dat fernoemd is naar de skytheuvels in de Noarderhoek. Opnieuw bearegesellege avend beleefd, foar, tidens en na de pòtsjes foetbal.
Fanmiddach opnieuw naar ut kompleks om nou naar de wedstryd Waterpoort Boys- Delfstrahúzen (1-3) in de fierde klasse te kieken. Wat un inset & passy! En úteraard lekker in de gesonde bútenlucht.
Foto's maakt foar GS-site, dy't ik ok plaatst hew op myn fb pagina. |
| |
|
18 òktober om 18:11 |
| |
Feulkleurech minse-boeket
Fanmòrren met un professor, un onderwizeres, un autohandelaar, un jonge moeke sonder partner, un arsjitekte en…nòch feul mear minsen praat.‘Speedate’ met studenten dy’t fia ut Friesland College de Nederlaanse taal leare. Minsen fan ferskillende nasjonaliteiten en leeftiden.
Wat un ferhalen in un paar uren tiid hoard, over hoe’t dizze ambisieuze minsen teugen hun nieuwe leven in Nederlaan ansiën: Posityf!
Suks sú eigenlek ferplicht weze mutte foar elke Nederlanner, mar su werkt dat nyt in dit laan. Ik was behoarlek onder de indruk fan ut feulkleurech minse-boeket op un hèrstege òktobermòrren an ut Sint Antoniusplein. Ut frat enerzjy an de ene kant, mar inspirearde ok geweldech! Wat hew ik ut tòch ferdomde goëd dat ik geboaren bin in de Kikkerlaan met un hoofdletter! |
| |
|
17 òktober om 20:52 |
| |
Weltrusten...
 |
| |
|
16 òktober om 20:23 |
| |
Skriëve skriëve skriëve!
Wat loop je hard, je lijkt wel een verpleegkundige!
Er wordt vandaag gestaakt in het Antonius Ziekenhuis van Sneek. De operatiekamers, afdeling radiologie en de technische dienst draaien zondagdiensten. Als gevolg van de actie zijn er 20 operaties en 65 afspraken voor een röntgenfoto of radiologische scan verzet. Waarom voeren de verpleegkundigen actie.
We spraken met Joanca van Beek en Jeanet Hoogma, beiden lid van het actiecomité over de manifestatie.
“We hebben van morgenvroeg een grote actiebijeenkomst in de centrale hal van het ziekenhuis gehad met de vakbonden. Daarbij waren er ongeveer 150 man personeel aanwezig. De mensen die op de betreffende afdelingen en diensten werken zijn de rest van de dag wel aanwezig en voeren op ludieke wijze actie. Er is een Rad van Fortuin, waar leuke prijsjes te verdienen zijn, een poppendokter die alle teddyberen en poppen van Sneek en wijde omgeving een nieuw leven geven. Er is een Verwenplein voor de medewerkers, waar ze een stoelmassage kunnen krijgen, hun nagels lakken en er kan ook nog gespeeddatet worden”, vertelt operatiekamer verpleegkundige Joanca.
Allemaal heel ludiek en aardig, maar er is uiteraard een dringende oproep van de verpleegkundigen om de problematiek in de zorg onder aandacht te brengen.
“De werkdruk wordt steeds hoger en daar komt bij dat we gedurende anderhalf tot twee jaar geen loonsverhoging hebben gehad. De waardering voor ons harde werken wordt steeds kleiner en het wordt om die lage beloning steeds lastiger om nieuwe medewerkers te werven. Met als gevolg dat die werkdruk steeds hoger wordt. Ik merk bijvoorbeeld steeds vaker dat wij door ziekte van collega’s sneller opgeroepen worden om in te vallen. Dat snelle opdraaien, ’s ochtends gebeld om ’s middags te werken, veroorzaakt werkdruk. Het gekke is dat wij als verpleegkundigen eigenlijk nooit nee zeggen. Gevolg is dat het ziekteverzuim daarom wel weer omhooggaat. Het leunt echt op je schouders”, geeft Jeanet, die ook op de operatieafdeling werkt, aan.”
“Het is wel belangrijk om hieraan te voeren dat wij in Sneek geen actievoeren voor een CAO voor het Antonius, wij voeren actie omdat het een landelijk probleem is dat wij nog geen CAO hebben. De werkdruk, zeker in de Randstad, is op dit moment zo verschrikkelijk hoog dat er steeds meer jonge mensen uitgeblust op hun vak. Andere mensen stappen uit de zorg en komen als ZZP ‘er terug, maar kosten veel meer als wij en daardoor wordt de scheefgroei steeds groter”, weet Van Beek.
“Verpleegkundigen hebben zoveel administratieve handelingen te verrichten dat de tijd die ze aan het bed kunnen doorbrengen steeds korter wordt. Op het moment dat wij besluiten om al die administratieve rompslomp niet meer te doen, hebben we meteen de inspectie in onze nek hangen. Dan kun als ziekenhuis sowieso stoppen. Patiëntenregistratie is heel belangrijk. Het zijn regels die van bovenaf opgelegd worden.”
De actiebereidheid is groot weet Van Beek.
“We hebben het afgebakend met de bonden. In een ziekenhuis moet je afbakenen wie er zondagsdiensten draaien omdat het juridisch goed ingedekt moet zijn. En de patiëntenzorg moet gewaarborgd blijven. Er doet zo’n 80% mee. De mensen die niet wilden staken konden gewoon aan het werk. Het is trouwens helemaal niet leuk om te staken! We zijn deel van de estafettestakingen van de bonden en Sneek is het 27ste ziekhuis dat landelijk actievoert.
Tot nu toe zit er totaal geen schot in de zaak er is zelfs nog datum voor nieuwe onderhandelingen. Ik denk dat de acties alleen nog maar harder moeten worden”, zegt een strijdbaar duo Van Beek & Hoogma.
In de centrale hal hangen protestspandoeken, waarvan er eentje uitspring door de volgende tekst: ‘Wat loop je hard, je lijkt wel een verpleegkundige!’
Eet met je Hart gaat door om ouderen uit hun isolement te halen
Sneek- Vorig jaar startte de Junior Kamer Sneek met een pilot van hun project ‘Eet met je Hart’. De groep organiseert samen met restaurants, bedrijven en maatschappelijke instellingen waardevolle, terugkerende ontmoetingen voor ouderen. Die ouderen worden persoonlijk uitgenodigd, opgehaald en thuisgebracht door vrijwilligers. Vanmiddag was in Markt 23 de kick-off van de tweede jaargang.
“We zijn nu een jaar los en hebben veel geleerd”, opende Junior Kamerlid Roderick Ketelaar de gezellige bijeenkomst. “We hebben onze schouders eronder gezet om dit project ook in Sneek tot een succes te maken. We hebben de ambitie om nog meer ouderen aan tafel te krijgen. Niet iedereen is gemakkelijk te vinden en het woord eenzaamheid klinkt nu eenmaal niet zo fijn. Wie zegt nu luidop dat hij of zij eenzaam is? Een van de dingen die dit jaar nieuw is dat we een samenwerking hebben met Thuiszorg Slippens. Het staat nu op de rails en wij kunnen door!”
Ambassadeurs
Het project kent een aantal ambassadeurs, waaronder schaatsenrijder Jan Smeekens en sinds afgelopen middag ook burgemeester Jannewietske de Vries van de gemeente SWF. De Vries was vanmiddag ook aanwezig tijdens de aftrap en overhandigde Ketelaar een euro.
Het is de bedoeling dat de horeca van Sneek op de rekening van elke tafel met gasten één euro extra zet voor ‘Eet met je Hart’. Uiteraard op vrijwillige basis. De eerste burger van Sneek kreeg vanmiddag een tafelkaartje (‘Er zijn 70 verschillende variaties van gemaakt’) overhandigd door Femke Lageweij uit Boxtel. Zij is landelijk projectmedewerker van de Stichting Met je Hart.
Op het kaartje (‘Oh ik sta erop!’) laat de burgemeester weten dat ‘In ontmoetingen zorgen we voor elkaar, zodat iedereen mee kan doen.’
In 29 gemeenten actief
Lageweij vertelde dat het project in 2013 gestart is en dat de Stichting inmiddels in 29 gemeenten actief is. Er worden daarmee 2000 ouderen bereikt, met hulp van maar liefst 1000 vrijwilligers. In Sneek doen 10 restaurants mee, om in actie komen tegen eenzaamheid bij ouderen. Inmiddels zijn er na Sneek nog twee gemeenten in het noorden die belangstelling hebben getoond om ook aan ‘Eet met je Hart’ mee te doen. In Sneek wordt nu elke maand standaard een tafel georganiseerd voor de doelgroep.
Grutske ambassadeur en de Kletskassa
“Ik ben heel trots (grutsk op syn Frysk’) om ambassadeur van het initiatief ‘Eet met je Hart’ te mogen zijn. Het past zó bij Sneek en Súdwest-Fryslân, waar we gastvrijheid hoog in het vaandel hebben staan”, aldus een enthousiaste burgemeester De Vries.
“Ik vind het geweldig dat de horeca van Sneek dit doet en nu de Thuiszorg van Slippens erbij. Hoe mooi wil je het hebben. We krijgen dat als geschenk, als mienskip en dat bevordert de mienskipssin. Dat vind ik dan ook een compliment waard. Ik hoop dat het project ook heel veel navolging gaat krijgen. Dat er behoefte aan is, werd mij gisteravond duidelijk toen ik het woord kletskassa hoorde. Kletskassa? Ja, dat is een lange rij voor een kassa waar mensen graag een praatje met elkaar maken en zo de eenzaamheid een beetje te verdrijven.”
Vanmiddag waren vier oudere dames bij de kick-off aanwezig. Het was puur genieten voor het kwartet senioren, waarbij gastheer Reinder Terpstra van Markt 23 heerlijke hapjes en soep serveerde.
Voor uitgebreide info: https://www.metjehart.nl/gemeenten/sneek |
| |
|
15 òktober om 19:56 |
| |
Op de bank met
Fanmiddach wear un moai gesprek had foar de seary 'Op de bank met...'Diskear mocht ik Johannes Altena interviewe. Johannes is bij un soad minsen bekend as foetballer fan Balk. Mar Johannes is mear feul mear.
Op syn eigen website stelt hij um foar:
"Mijn naam is Johannes Altena. Na de 4-jarige opleiding Maatschappelijk werk en Dienstverlening aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden ben ik aan het werk gegaan in de geestelijke gezondheidszorg. Werken met mensen die zelf even vastlopen zie ik als een uitdaging. Al vrij snel ontstond de ambitie om me verder te ontwikkelen. Ik ben toen de Post HBO opleiding tot Professioneel Coach gaan volgen aan de Academie voor Psychodynamica. Tevens heb ik ervaring als docent in het mbo-onderwijs Zorg en Welzijn.
Naast mijn werk als hulpverlener ben ik een fanatieke sporter. Voetballen, fitnessen en hardlopen zijn een paar van mijn favoriete bezigheden. Ik sport om te ontspannen maar ook om op te laden. Tijdens mijn voetbalcarrière heb ik twee keer te maken gehad met een zware knieblessure (voorste kruisband afgescheurd). In die periode ben ik mezelf behoorlijk tegen gekomen, zowel fysiek als mentaal. Tegelijkertijd is er in mijn privéleven ook veel gebeurd. Deze gebeurtenissen hebben mij gevormd als persoon maar ook als hulpverlener."
Met ut bovenstaande in ut achterhoofd interviewde ik Johannes en ut wurdde un bysònder gesprek! Komt in november in GrootdeFryskeMarren. |
| |
|
14 òktober om 20:30 |
| |
Deurdrave...
De weareld staat in braan, ferou en dichtbij. En wat doën ik? Ik draaf gewoan deur. Hew ok nyt overal un mening over al denke sommege lui dat wel us. Dy denke dat dus ferkeard! |
| |
|
13 òktober om 20:19 |
| |
Moaie sundach
 |
| |
|
12 òktober om 19:10 |
| |
Bysònder foetbalreiske
Dat was dus gisteravend un bysònder foetbalreiske naar Menaldum (Menaam) met alle Sneker foetbalploegen in één lúkse bus fan Arriva. Omdat wij met 4 Sneker klups in un seuven teugen seuven kompetisy speule en vv Foarút oans gasthear gisteravend was, wurdde ut plan om met mekaar in de bus te gaan oppakt deur LSC ‘er Jelle Bergsma en hij regelde un bus met sjauffeur.
Su kon ut gebeure dat we gisteravend met LSC 1890, WPB, SWZ Boso Sneek en O.N.S. Sneek gesamelek naar Menaam gingen. Fòlgens mij nòch noait earder foarkommen dat de Sneker foetbalklups su eensgesind waren. Fandaach ut bericht op social media plaatst en ut regent werkelek positieve reaksy’s! Ut kan dus!
Dat ut in de toekomst seker is dat der mear samenwerkt wurde mut, staat foar mij as un paal boven water. Nou’t de gemeente SWF echt besúnege mut, keart de wal ut spòrtieve skip. Ut antal foetballende leden sal ongetwifeld teruchlope in ferbaan met de krimp en fergrizing.
Moai dat júst de ouwe lullen fan bovennoemde klups over de grêns gingen, over skadúwen heenstapten. Wat de foetbaltoekomst ferder brenge sal, ouwachte is seker gyn opsy.
Gisteravend was dêrom un histoarys moment! Hoe klein dan ok.
|
| |
|
11 òktober om 18:16 |
| |
Foargoëd hèrst!
Foto dizze week skoaten in ut Rasterhoffpark! Nou naar Menaam om te foetballen: histoarys! Mòrren mear. |
| |
|
10 òktober om 21:41 |
| |
Hast naar de rommelmerk...
Kon ut boekje fan W.G. van de Hulst nòch krekt rêde, anders was ut fanavend naar de rommelmerk fan de kerk gaan. Manman wat is mij ut soms ok wat! |
| |
|
9 òktober om 19:10 |
| |
Altyd mar wear ut kleine lokale nieuws op de Sneker cm²
Siën foar de berichten op GrootSneek-site. Eigenlek doën ik niks anders as Eelco Napjes, hij skreef ok al alles op over oans stad. Un Chronique hyt suks!
 |
| |
|
8 òktober om 18:51 |
| |
Met Tineke & Ype op stap
Fanmiddach met Tineke Bootsma, de frou fan myn oud-buurjonge Jacky, op stap weest deur ut Rasterhoffpark. Tegare met twee minsen dy’t nou nyt bepaald ‘stappe’ konnen omdat se un beperking hewwe.
Metmekaar hewwe we un eksklúsieve rondleiding fan Ype van der Werf had. Dat ut Rasterhoffpark útkoazen is deur de Adviesraad Toegankelijkheid Súdwest-Fryslân, was nyt sumar.
Dit prachtege park het ok su syn hobbels, stekken en kúlen at je in un skootmobyl of handy-bike sitte mutte. Dy obstakels binne fanmiddach in kaart brocht.
De opkomst fan mar twee minsen met un bewegingsberperking fiel teugen, mar ut ferhaal dat ik fanmiddach hoarde is foar mij wel anleiding om hier foar GrootSneek un útgebreid ferhaal over te skriëven! |
| |
|
7 òktober om 20:31 |
| |
Altyd de oarlòch wear
Ut sal ongetwifeld te maken hewwe met myn lagere skoaltiid, myn interesse foar de Tweede Weareldoarlòch. As jonkje lústerde ik graach naar de ferhalen over WO II en dan f'ral wat der in oans eigen stad gebeurd was. Self ok dingen útsoeken. Later públisear ik un antal artikels en interviews over fersetsminsen út Sneek. Tegare met Willem Santema mach ik un boekje skriëve en samenstelle over de fersetsman Willem Santema. Myn laatste poëzybundel is 'De Dames Pino en andere fersen over Joadse Snekers'.
De oulopen week hew ik twee interviews foar de Friesland Post deen met Hessel de Walle en Jasper Keizer. Beide interviews gaan ok wear ove de Tweede Weareldoarlòch.
Fanmiddach mocht ik eksklúsyf foar GrootSneek Yvonne de Rapper interviewe. Yvonne het un prachtech boekje over har opa, de fersetsman Jan de Rapper skreven. Na ut interview hew ik de públikasy in 1 sucht útlezen. Heel bysònder allemaal.
Yvonne het mar 1 doël foar ogen met dit projekt: Jan de Rapper ut poadium geve dat um toekomt! Ik sal myn úterste bêst doën om Yvonne hierin te steunen. Later wel mear!
|
| |
|
6 òktober om 20:06 |
| |
Moai Sneek in de hèrstkou
Myn gefoël sei ut fanmiddach al, stervenskoud op ut Skaapmerkplein tidens de moadesjo. Dêr was niks mis met en hulde an de òrganisasy! Mar feulste koud foar su'n happening, want dizze 6de òktober 2019 gaat de boeken in as een fan de allerkoudsten oait.
Goëd om Tom Egbers fanavend wear teruch te siën as presentatòr fan Studio Voetbal. Tom is soulemate nadat hij ok onder hannen nommen is deur de kardiologen. Binnen 3 maanden un comeback is flot! |
| |
|
5 òktober om 19:39 |
| |
Myn leven pingpongt fleurech alle kanten út
Gisteravend tegare met Kees P. de Stiletto & Bubbels Bingo bij Hotel Van der Valk presenteare, met un opbrengst fan €4605! Ut feestje om te doën met 250 moaie frouwen in oans midden! Niks mis met allemaal.
Fanmòrren in oans straat bakje koffy drinke met inisjatyfnimmers ‘Operatie Steenbreek’. De straat wurdt der letterlek fleureger fan. Moai!
Fanmiddach ut sentrum in en siën hoe’t de stad brúst at der mar liefst 40 dweilòrkesten foar un mear as angename sfear sòrge. Allemaal winners! Age & Jaap waren der ok.
Wielervereniging Snits
Aansens feestrede útspreke bij de júbelearende Wielervereniging Snits! Myn leven pingpongt fleurech deur.
|
| |
|
4 òktober om 12:18 |
| |
Lenette van Dongen een echte gelukszoeker waarin mannen zich ook herkennen
‘Wat doe jij nou bij deze vrouwenvoorstelling?’ Die min of meer verbaasde vraag kreeg ik gisteravond vlak voor aanvang van Lenette van Dongen haar theatervoorstelling Paradijskleier. Ik zag al even verbaasd om mij heen in de gaderobe van Theater Sneek. Inderdaad meer vrouwen dan mannen! Ook meer 50+ vrouwen dan jonge meiden. Dat ook.
Ondertussen, enkele meters verder in Theater Sneek feliciteerde Wiebren Buma diezelfde Lenette van Dongen met de Poelifinario-prijs die ze afgelopen maandag in ontvangst mocht nemen. De onderscheiding kreeg Van Dongen in de categorie entertainment, voor de voorstelling Paradijskleier.
Zo kon het gebeuren dat Lenette van Dongen als een powervrouw het podium van de Sneker schouwburg opspatte met een ‘Yess’ voor de prijs!! En ik, mazzeltof en geluksvogel in het kwadraat, mocht er getuige van zijn. Jeetjemieneetje wat zijn vrouwen van zestig, zoals Lenette, toch inspirerend, zeker ook voor mannen. Wat nou ‘vrouwenvoorstelling’?!
Haar hippe jurk met uitdagende split, de witte gympen en haar hele verschijning zorgden er binnen no-time voor dat ik aan haar lippen hing. En dat duurde twee uren lang! Twee uren achter elkaar een meer dan amusante energieke voorstelling om U tegen te zeggen. Vanaf moment één was de goeie chemie er tussen Van Dongen en het publiek. Met open armen werd ze ontvangen of in haar eigen jargon ’sloot Sneek haar in het hart’.
Herkenning, pure herkenning voor mij, kerel die volgende maand 65 jaar hoopt te worden en die dagelijks tussen de leeftijdscategorie vrouwen à la Van Dongen bivakeert. Vrouwen die op zoek zijn naar het echte geluk, maar onderweg talloze hobbels en dalen trotseren. De zelfspot waarmee Lenette van Dongen die zoektocht met haar publiek deelt is van ongekende schoonheid. Want dat is toch de rode draad van deze voorstelling? Waar vind ik het geluk? Hoe word ik gelukkiger? In ieder geval niet door steeds maar meer en meer en meer te willen. Menig garderobekast puilt uit van de truien en jasjes die het geluksgevoel maar even bevredigen. De vrouwen die bij mij in de buurt zaten herkenden het ongegeneerd en de kerels die naast die zestig+ vrouwen zaten maar knikken!
Herkenning!
Prachtig de zelfspot van Lenette met haar eigen lijf: het vetrolletje boven de rand van de zwarte damesslip die je op instagramfoto’s nooit ziet, toonde de cabaretière gisteravond wel, net als de uitgezakte billen die niet te verbergen zijn onder de onderbroek. Ik hou ervan. Die eerlijkheid!
Lenette van Dongen veegt de vloer aan met nep-geluk, fileert de managers en dagvoorzitters met hun stiften en flipover genadeloos! Opnieuw ging een golf van herkenning door de uitverkochte Tüöttenzaal van Theater Sneek. Zou dat een reden kunnen zijn waarom ik gisteravond zo genoot van deze voorstelling. Dat Van Dongen de vloer aanveegt met al die gladde figuren die niks doen dan ‘uurtje factuurtje’ schrijven voor hun mooie praatjes? Zou best eens kunnen!
Deze vakvrouw heeft sowieso een sterke band met haar publiek. Dat werd letterlijk duidelijk toen ze Marieke het podium optrok omdat die wel een troostrijk lied kon gebruiken. Hoe sterk moet je wel niet zijn om je zo kwetsbaar op te stellen. Chapeau voor Marieke en Lenette! Ik vond het een van de hoogtepunten van de voorstelling.
Net zoals haar uitgebreide analyse over de seksuele toestanden, gezien vanuit het vrouwelijk perspectief. Wat nou vrouwenvoorstelling?! Ik lag in een deuk! Net zo hilarisch als het onderdeel over ‘suiker is het nieuwe roken’.
Hahaha, geweldig hoe Van Dongen hier de betutteling van Nederland 2019 te kiek en te kak zet.
Aan het einde van deze wervelende voorstelling, een vrouw van zestig op de trampoline heeft wel iets, komt Lenette nog met een top tien voor geluk. Een van de mooiste tips is die van Dankbaarheid! Dankbaar dat ik er gisteravond bij mocht zijn tussen al die vrouwen.
Het voelde even weer alsof ik op de Libellebeurs was, ook al zo’n succesnummer van enkele jaren geleden!
|
| |
|
3 òktober om 18:56 |
| |
Heftech asto dyn hús noadgedwongen ferlate must
Wel òf nyt plaatste, dy fraach hew ik mij fanmiddach wel even steld toen ik un foto nam fan de bewoaners dy’t ut pand op ut Groatsaan ferlate mutte. Su’t ondertussen bekend is, levere groate skeuren in ut pand dêr’t nou de Dorcas Kringloopwinkel festegd is, en ut pand dernaast instòrtingsgefaar op.
Teminsten anders late je de bewoaners de panden nyt ferlaten en goaie je un winkel op slot. Hoe reëel ut gefaar fan instòrten is fertelle de saakkundegen nyt. Mar at ut ok mar om 1% gaat wude der halve maatregels nommen. We leve in 2019 en de klaimkultuur út Amearika is aardech dizze kant overwaaid.
Dat is nieuws en dêrom hew ik fanmiddach de foto’s op de GrootSneek-site plaatst. Niks mear en niks minder. Dat wil nyt sêge dat ik ut moai kloaten foar de Dorca’s minsen en de bewoaners fyn. De Dorca’s winkel dy’t ik notabene openene mocht!
En een fan de bewoansters is ok nòch us un dòchter fan un mear as goeie bekende fan mij. Ut doët der nyt toe, ut is plaatselek nieuws dat deur GrootSneek brocht wurdt.
Wel sterkte toewênst allemaal!
 |
| |
|
2 òktober om 20:08 |
| |
Groatsaan 58
Fanavend gyn braan op ut Groatsaan, mar wel ferfelend foar de bewoaners fan pand nummer 58. Seuven bewoaners mutte hun hús ferlate omdat Accolade de feilechheid nyt langer garandeare kan.
Der lopen dikke skeuren deur de linker sydgevel. An de foarkant was nyt su feul te siën. Ik hew foar GrootSneek un paar foto's maakt.
|
| |
|
1 òktober om 19:01 |
| |
Ferhalefertellers
Alle kearen at ik met fotograaf Tom Coehoorn op pad bin om overal in Fryslaan op besoek te gaan bij ferhalefertellers ervaar ik as un feestje. Fanmòrren hewwe we tegare in Bútenpost weest. In dy sin bysonder foar mij, omdat dêr letterlek en figuurlek myn roots lêge.
We hewwe op besoek weest bij ‘meester’ Jasper Keizer dy’t al un ryk leven fan 88 jaar achter um lêgen het. Keizer het ferskillende boeken over de Tweede Weareldoarlòch skreven. Dêrover hew ik um interviewd, mar ok over syn leven as skoalmeester en dòrpsman.
Ik hoefde mar een woard te sêgen òf Keizer wist der wel un moai ferhaal over te fertellen. Over syn tiid in Suriname, de reis der allienech al heen was un belevenis. We gingen tegare ok wear even op’e foto.
Ik mocht un opsette kaaiman fasthouwe, dy’t Keizer metnommen het út Suriname. Teugenwoardech krije je suks nyt mear foarmekaar. De taal dy’t Keizer praat is un miks fan Bildts, Frys en Hollaans, mar foar de goeie ferstaander útstekend te begripen. Nòch elke dach sit Keizer in syn werkkamer twee uren te skriëven.
 |
| |
