 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
20 jannewary om 18:39 |
| |
An’e Ie in Snakkerburen
Fanmiddach tegare met Tom Coehoorn in Snakkerburen weest om dêr op un fraaie lokasy, selfs in’e mist, interview had met Henk Dillerop. Un aktieve leeftydgenoat dy’t na syn werkseme leven tussen kriminelen, hij was o.a. sjef fan ’e Kriminele Intlichtingen Diënst en gefangenisdirekteur, ok ferhaleferteller en dichter is. Ut wurdde un boeiend interview dat ik disse week útwerke sal.
Kregen Henk syn laatst útgeven bundel kado: BINNENHUIdS
At der un maandach is dy’t de lading fan Blue Monday dekt dan was ut fandaach wel. De dach wêrop’t de Joe Es Eé un folslagen dombo as 47ste president beëdegde. Don’t call his name! En dat doën ik dêrom ok mar nyt.
Foto: Tom Coehoorn |
| |
|
19 jannewary om 20:01 |
| |
Bakkerssochter/Rinke
Was un bearegesellege middach! Dank N & J! Kon nyt beter. Allemaal 'ouwe' frynden en bekenden, un éch thúsgefoël op dizze grize sundach.
|
| |
|
18 jannewary om 20:33 |
| |
Boerekoal op saterdach
De saterdachmòrrens koester ik. Hearlek krantlese, al gaat dit momenteel wat lasteger. Mar tòch ut is lekker om de dach su te beginnen. In ’e LC un moai postityf stuk fan Rixt Oenema over myn ouwe buurt de Noorderhoek.
Fanmiddach ut interview dat ik oulopen week had útwerkt. Ut wear is der nòch altyd heel geskikt foar…Al sach ik ut liëver sonneger wurden.
Fanavend lekker boerekoal eten. Beter is der nyt in’e winter.
|
| |
|
17 jannewary om 19:54 |
| |
De dramatyk fan bekerfoetbal
Gisteravend was de KNVB-bekerwedstryd tussen Quick Boys en Heereveen eentsje met un soad dramatyk. Quick Boys kwam met 1-0 foar in de earste helt, wêrna SC Heerenveen rap in’e tweede helt op 1-1 kwam. Ut duurde tòt de 76ste minút foardat Heerenveen op foarsprong kwa. En dan komt der un spòrthistoarys momentsje.
Trener Robin van Persie wisselt in’e 81ste minút keeper Mickey van der Hart, dy’t gewoan fit is en foar syn doën un redelek foutloase wedstryd keept. Andries Noppert is syn ferfanger. Amper koud, en dat is ut in de mistege Katwykse dúnen, in ut feld òf de Tower fan’e Joure feroarsaakt un pengel! Quick Boys pakt ut kadoatsje út: 2-2.
De dramatyk is nòch nyt ten einde, in’e ferlenging fan ut earste ekstra kertier tast Noppert freeslek mis en de Uien komme op 3-2 foarsprong. Echt nyt te loven dit!
Der komt gyn ferandering mear in disse staan en SC Heerenveen leit út’e beker.
Selden su’n kranksinnege wissel siën. Andries Noppert toant um na ouloop fan’e wedstryd un kearel en het gyn flauwe útfluchten. ‘Ik moat my deaskamje’, seit de Jouster keeper.
Robin van Persie ferklaart na ouloop dat hij nòch hieltyd achter de keeperswissel staat. Al met al un kleuurike jonge trener, mar dit was wel un bitsje over de tòp.
Fandaach naar de spòrtskoal weest en fanmiddach an ut interview útskreven weest.
|
| |
|
16 jannewary om 20:23 |
| |
Rustege grize dagen
Ut wurdt wat ut wear angaat hast un bitsje eentoanech, grize dagen! Nou nyt bepaald wear om der op út te gaan. Nou hoefde ik dat fandaach ok nyt, hearlek an ut útskreven fan interviews weest. Fanavend nòch un moai interview deen met un jonge tòpspòrter. Wie? Nee, dat laat ik nòch even in’e midden, mar bysònder was ut wel wear.
Aansens nòch naar Quick Boys- SC Heerenveen siën, bekerfoetbal is foar mij tòch wel ut moaiste foetbal wat der is.
Ferder nyt sufeul te melden.
|
| |
|
15 jannewary om 12:51 |
| |
Twee ontmoëtins met Jack Kooistra
Eargister is onferwachts, mar wat is ‘onferwachts’ op hastv 95-jarege leeftyd, Jack Kooistra overleden. Un bysòndere man dy’t ok bekend stond as ‘nazi-jager’, wêrfan’t de bekendste de beruchte oarlòchsmisdadiger Jacob Luitjens was dy’t hij opspoarde. Kooistra, oud rechtbank-sjoernalist bij ut Friesch Dagblad, skreef un groat antal boeken over de Tweede Weareldoarlòch.
Ut dertiende en laatste boek wêr’t Kooistra met besech was, sal nòch foar de somerfakaansy ferskine bij Utgeverij Louise fan Eddy van der Noord.
Ontmoëtings
Ik mocht Jack Kooistra twee kear ontmoete, de earste kear was op 3 mei 2006, dêr’t ik hem ‘live’ interviewde bij Boekhandel Van der Velde. Ik befroech Kooistra over syn boeken ‘Strijders, onderduikers en bevrijders’ en ‘Een laatste saluut’.
Jack Kooistra fertelde toen over syn leven, dat foar un groat gedeelte behearsd wurdde deur de Tweede Weareldoarlòch. Ik bin nòch noait een teugen kommen met su’n sterk fotografys geheugen! Wat mij fan dat interview ok nòch bijbleven is dat Jack Kooistra un behoarleke swart-wit denker was. Later wurdde dat allemaal wat milder las ik in públikasy’s over dizze bysòndere man.
Na ouloop fan ut bovennoëmd interview kreech ik as dank fan Jack Kooistra un sinjeard eksemplaar fan ut boek ‘Strijders, onderdrukkers en bevrijders’. De auteur skreef der de fòlgende kòrte tekst in:
“Sneek, 3 mei 2006
Ter gelegenheid van een bijzondere avond bij boekhandels Van der Velde’, met een handtekening.”
Tweede ontmoëting
Op 2 mei 2009 hew ik un tweede infòrmele ontmoëting met Jack Kooistra, wear bij Boekhandel Van der Velde, dêr’t hij dan ut boek ‘Recht op wraak’ sinjeard foar kopers dy’t dat wúden. Fan dy ontmoëting skreef ik un frij útgebreid ferslach op myn digitale dachboek. Dat ik hier overnim:
Jack Kooistra en ' Recht op wraak '
Fanmiddach un dry kertier met auteur Jack Kooistra praten bij Boekhandel Van der Velde. Kooistra sat dêr om syn nieuwste boek ‘ Recht op wraak ’ te sinjearen. Hij het ut boek tegare met Albert Oosthoek skreven. In de Tweede Weareldoarlòch binne der su’n 500 minsen deur ut ferset òf gealliearden ombrocht. Faak un freeslek dilemma. In de nijste Moanne, ‘algemien-kultureel opinybled ’, un interview met Klaas Jansma, de útgever ( PENN ) fan ut boek.
Un opfallende passaazje út dat interview: “ It earste eksimplaar fan it boek soe oanbean wurde oan Truus Menger, de fersetsstriidster dy’t sels ek in tal slagge oanslaggen die, op nei alle gedachten, ferrieders. De útnoegingen mei dêrop ek har namme wienen al printe en fertsjoerd doe’t de broer fan Menger it net fertroude. Menger sei ôf en liet witte neat mei it boek te krijen hawwe te wollen. Har broer wie wol by de presintaasje, al wie it mar om Kooistra en Jansma witte te litten dat se ‘ hûnen ’ wienen.”
Ik hew Kooistra fanmiddach fraagd over de beweechredenen fan Truus Menger – Oversteegen om op ut laaste moment ut earste eksemplaar fan ut boek nyt in ontfangst te nimmen. Folgens Kooistra gaf mefrou Menger as reden op dat se siik was ( ‘gordelroos ’ ) en nyt mobyl. Ut laaste probleem wurdde deur Kooistra oplost deur un ambulance te regelen dy’t har dan op ut plak fan de overhandeging brenge sú. Mar mefrou Menger bleef bij har beslút. Un broer fan de oud-fersetsstrydster was wel bij de overhandeging en beet dus de woarden ‘ jullie zijn honden ’ toe an…Ja an wie?
Kooistra seit dat hij ut in elk gefal dy beledeging nyt hoard het en folgens hem waren de woarden foar Klaas Jansma en koördinatrise Milja Roosjen ( fan PENN-útgevers, hvdv ) bestemd. Dat staat nyt in ut bewuste Moanne-interview dat Grietje Deinum met Jansma had. Wel ontstond der deur de onferwachte inmenging fan mefrou Menger har broer un ‘ unheimische sfear ’ tidens de boekpresentasy, su fertelde Kooistra. De échte reden om ut boek nyt te akseptearen is folgens Kooistra de titel fan ut boek. Dizze sú mefrou Menger nyt anstaan hewwe. Ik hew fia un e-mail mefrou Menger fraagd om har motivasy ut nyt in ontfangst te nimmen fan ut earste eksemplaar fan ut boek mij te mailen. Wurdt ferfolgd dus.
Opdracht
De opdracht dy’t Jack Kooistra in myn eksemplaar fan ‘ Recht op wraak ’ setten het is de volgende: “ Voor Henk van der Veer, Hopelijk zullen dit soort beschreven gevallen in de toekomst achterwege blijven. ”
Mefrou Truus Menger - Oversteegen ( foto overnomen fan de site www.vachomme.nl/menger ) |
| |
|
14 jannewary om 19:58 |
| |
Nòch us Paradysfogel Simen
In ’e advertênsy fan Simen Jellema stond al un moaie poëtise folsin: ‘In paradysfûgel strykt inkeld del//op in hân dy’t him net gripe wol’.
Fandaach oarde ik fan un naaste út Simen syn omgeving nòch su’n fraaie útspraak fan him:
‘Lit alle dagen gouden dagen wêze, pas op dyn tiid en wêz de oeren wach
Dêr is gjin klok mei ivige sekonden, ús libben is as in flinterwjukslach’
Dizze útspraak deed Simen 14 dagen foar syn fertrek naar de Andere Kant. Ut getúgt fan groate intelegênsy fan dizze dòrpsman. Ut interview met Simen was foar mij 1 fan’e allermoaisten dy’t ik oait had. Omdat dizze man sichself was, immer en altyd.
Interviewe
Fandaach wear un moai interview met de foarsitter fan Stichting Elfmerentòcht, Gerben Gerbrandy en bestuurslid Silvia Hania had.
Uteraard ging ut over ut kleine broerk/suske fan’e Elfstedentòcht. Wie’t Gerben Gerbrandy ken, en ik ken um hast al un halve eeuw, weet dat ut un posityf insteld mins is. Dat in kombinasy met un al even entûsiaste Silvia Hania, maakte ut fanmòrren tòt un feestje. Hearlek om met sukke minsen un interview hewwe te maggen.
|
| |
|
13 jannewary om 19:02 |
| |
Auto’s en Kind van de club
‘k Hew niks met auto’s, nou ja se brenge je op un makleke manier fan A naar B, spreekwoardelek dan. At je un auto hewwe dan hoart der onderhoud úteraard ok bij. Ut was fanmòrren wear suf er en fanmiddach kon ik de Crossland wear ophale met 4 nieuwe bannen. Dat hyt dan 4 seasons banden. Nou ja, ut sal wel. As ekstra service was de auto wel moai skoanmaakt, ok yts wat ik self noait doën.
Ferder fanmòrren naar de spòrtskoal weest om op’e hometrener te sitten en sudoënde de kondisy tòch nòch un bitsje op nivo te houwen. Ut brandde mij anders wel in fanmòrren dat ik nyt bútendeur drave kon. Mar ut skiët nou moai op dat de hersteloperasy deran komt.
Fanmiddach moai interview met wat se dan su moai noeme ‘Kind van de club’, in dit gefal Glenn Buma, dy’t flak foar de winterstop syn 100ste wedstryd in ONS 1 speulde. Un moaie anleiding om dizze sympatike jongeling fan 24 jaar te interviewen.
|
| |
|
12 jannewary om 22:35 |
| |
Lichtjesfestival in Amsterdam
In ’e namiddach op un prachtech notarisboatsje un groat deel fan ut Lichtjesfestival Amsterdam metfaard.
Un skitterende ervaring , ok nòch us ondere prima wearsomstandechheden. Sukke momenten koester ik! Ferder privé.
Dit is ok Amsterdam
De andere kant fan Amsterdam ok wear siën. Un fraai billbòrd met de fòlgende tekst:
Zijn dromen werden gestolen
Tijdens een wakker bestaan
Flak dêrbij lei hij in’e winterkou op un platfòrmke foar de dichte deur.
 |
| |
|
11 jannewary om 19:01 |
| |
Sneek Skittert!
Gisteravend bij de Nieuwjaarsrevu Sneek Skittert! weest. Un nieuwjaarsrevu dy’t groats fiert wurdt in ferbaan met ut 175-jarech bestaan fan Toanielfereiening Snits. Om mar futdaleks met de spreekwoardeleke deur in hús te fallen: Ut wurdde un skitterende foarstelling!
In ut geheel nòch un kleine ròl foar mij. Ik was de voice over an ut begin fan de foarstelling, wêrbij’t ik ut públyk welkom mocht heten. Uteraard in ut Snekers.
Ferder had ik de eindredaksy fan ut prachtege deur Matthie Silvius skreven fers foar maat Thierry Kamminga. Un fers met un dubbele betekenis, mar dat is foar de insiders. Na ouloop bearegesellech na sitten met fryndeploech. Ut leven brúst an ut begin fan ut nieuwe kalenderjaar ondanks de oochandoëning.
Fandaach un dach foar de pins hat, úteraard wel wear an ut skriëven weest. Want un dach nyt skreven is un dach nyt leeft.
|
| |
|
10 jannewary om 17:00 |
| |
Kuiere en onderwech met Tom
Fanmòrrenfroech nòch un dry kertier tegare met maat Age an ut kuieren weest, allemaal in ut kader: nyt stiëve ouwe lul wurde en at aansens ut draven wear mach fit probeare te bliëven.
Fanmiddach wear onderwech weest met Tom Coehoorn. Tom is momenteel mear as de fotograaf foar mij, hij is ok myn partikulier sjauffeur. Fanmiddach ging de reis naar Harlingen, machtech moaie stad an ut Wad! Ik mach der altyd ferrekte graach weze.
In ut kader fan’e Friesland Post seary ‘Krasse Knarren’ brochten we un besoek an Peter J.M. Visser, dy’t na un bealechfol werk in ’e stand & dekôrbou met al syn fasetten fan ontwerpen, tekenen, foarbereiden en útfoeren delstreken is in de Friese havenstad bij útstek.
De geboaren en getogen Amsterdammer fertelde syn levensferhaal in un halfuur. Uteraard onmogelek, mar wat hij fertelde deed der toe, seker foar in benoemde FP-rúbryk. Ut was wear un rike middach.
|
| |
|
9 jannewary om 22:13 |
| |
De sòn kwam achter de wolken fut
Fandaach kwam de son regelmatech even achter de wolken fut. Ik fyn ut dan altyd prachtech om in'e Legeaën te weze. Nergens is ut licht su moai as dër.
Hew der wear un bysònder interview deen. Dêrover later wel mear. |
| |
|
8 jannewary om 18:24 |
| |
Ferhaleferteller Simen Jellema overleden
Fandaach staat in’e LC de overlijdensadvertênsy fan Siemen Jellema. Syn doopnaam was Simon en in ut Frys en Snekers ‘Simen’. In júny 2020 mocht ik Simen interviewe foar de Friesland Post. Spesiaal nou denk ik graach and y ontmoeting werom. Na ut interview un fers, un oade, dy’t ik foar Simen skreef.
Un bysòndere man is nyt mear. Rêst yn frede Simen!
Verhalenverteller van Gauw: Simen Jellema
Elk dorp had vroeger zijn verhalenverteller. In Fryslân zijn nog altijd verhalenvertellers te vinden. Die kennen hun omgeving, de natuur en de aard van de mensen, vaak heel goed. Sommige ingrediënten van hun verhalen berusten op de werkelijkheid, andere worden overtrokken en berusten op fantasie. Ditmaal gaan we op bezoek bij Simon, ‘Simen’, Jellema (1932), verhalen verteller uit Gauw.
Sommige mensen doe je tekort met een artikel, omdat een heel boek zou beter op z’n plaats zijn. Simen Jellema (88) uit Gauw is zo’n paradijsvogel, die het ene na het andere mooie verhaal weet te vertellen. Het is onmogelijk om deze blijde levensgenieter in één publicatie te vangen.
Puur
Simen is puur en z’n bulderende aanstekelijke lach klinkt meermalen als we hem op een kletsnatte winterdag in januari bezoeken. Op de deur van zijn winkel, die veel weg heeft van de uitdragerij van de legendarische Malle Pietje uit de serie Swiebertje, staat met zwarte viltstift op een wit papier de volgende tekst geschreven: ‘In echt Legeanster einekoer, hat kwaliteit, dus net te djoer. Elk eintsje fiild hjar jir thûs en leit hjir eikes yn it plûs. Per koer € 20, 2 stiks foar € 35’.
Illustratief voor Simen Jellema, eigen Friese spelling, creatief en handel op de vierkante centimeter! Z’n vrouw Sietske (‘ze is nog ouder dan ik, negentig, maar dat vindt ze niet leuk om te horen’) stuurt ons door naar ‘het hok’, daar is Simen druk bezig met het vlechten van de zoveelste eendenkorf uit z’n leven. Simen begint meteen te vertellen waar hij mee bezig is.
“Ik maak eendenkorven, dat heb ik geleerd van mijn opa. Kijk, dit zijn de banden. Ik zoek wat riet uit, dat buig ik om en doe het door de eendenkorfnaald, trek het aan, draai het even een slag en zet twee rollen vast. Daarna pak ik wat afvalriet en dat draai ik er weer tussen. Zo heb je weer een nieuwe rol en daaruit bestaat zo’n eendenkorf. Deze eendenkorfnaald heb ik geërfd van een oom. Maar het vak heb ik geleerd van opa, dat was ‘een meester op vele wapens’”, weet Jellema.
Terwijl hij rustig doorgaat met vlechten, vertelt de hoogbejaarde Gauwster over hoe de naald waarmee hij vlecht, gemaakt is door de oude dorpssmid. Overal waarmee Jellema bezig is, hoort blijkbaar een verhaal bij. Over opa die op 13-jarige leeftijd de kost moest verdienen omdat zijn vader toen al overleed.
“Opa kon nauwelijks lezen, dat heeft hij zichzelf geleerd. Het was een slimme vent, rekenen kon hij veel beter. Als jochie begon opa al met de handel. De Jellema’s, die al vijf geslachten in het dorp wonen, zijn allemaal kleine zelfstandigen. We zijn niet van adel, dat kan ik jullie wel zeggen”, vertelt Simen, gevolgd door een bulderlach. Niet van adel, maar wel stinkend rijk met al die levensverhalen. De eerste Jellema in Gauw strandde er letterlijk met z’n scheepje, omdat het lek was. Daarom bleef deze potschipper Jellema maar in het dorpje van De Legeaën wonen. “Dat scheepje was zo verschrikkelijk lek, ze konden hozen zoveel ze wilden, maar ze konden het niet meer in de sloot houden. De Gauwsters hebben het daarom maar op de wal getrokken en daarom zijn we inwoners van Gauw geworden.
Bijen en bessen
Ik ben aan de andere kant in Gauw geboren, in een van de kleinste huisjes dat van mijn opa Anne was. Hij was visser en hij had 24 bijenvolken, dus hij was de grootste veehouder van De Legeaën! Ik hielp opa met het slingeren om de honing uit de raten te halen.
Opa had ook veel bessenboompjes in de tuin. Ik mocht dan rode bessen plukken én zoveel eten als ik wilde. Dat was mijn loon. Die bessen verkocht hij. Maar goed, opa verhuurde het kleinste huisje aan mijn vader Minne Jellema en moeder Oeke Bouma. Ik had het eerstgeboorterecht. Na mij kwam een tweeling: Jentsje en Richtsje, daarna kwam Annie en Geeske was de jongste. Ik had een prachtige jeugd. Ik ben op 16 februari 1932 geboren, in het hele slechte crisisjaar, maar ik had geluk. Bij de geboorte was ik tien pond, ik zat dus goed in de reserves. Ik had direct twee moeders, mijn eigen en buurvrouw Gryt, die geen kinderen kon krijgen. Gryt haalde me eerst uit de luiers en dan legde ze me in de watten.” Een bulderlach volgt.
‘Oom’ Ruurd en de heidense beelden
“Ik ging met opa vissen en eierzoeken. Vanuit de boot stuurde hij me het weiland in: ‘Simen, daar bij de zuring daar liggen de kievitseieren. Zie je de eieren al Simen? Je moet blijven staan, want straks sta je er met je voeten op.’ Als er dan nog niet vier eieren in het nest lagen, moest ik ze laten liggen. Want vier is meer dan twee nietwaar?! Toen ik in Sneek naar de Ambachtsschool ging, zat ik ook bij Anton Huizinga in de klas. Een echte Sneker. Toen Anton de inktpotten zag, zei hij: ‘Must us kieke, wat un groate inktpotten, dêr kanst wel un farken in fersúpe’. Mooi hè?!”
Terwijl Simen het ene na het andere verhaal uit z’n jeugdjaren vertelt, roept z’n vrouw Sietske dat de koffie klaar is en gaan we naar de huiskamer van de Jellema’s. Daar vertelt Simen onverdroten door, over ‘oom Ruurd’, die vanuit ‘Indië’ een Perzisch tapijt naar de familie in Gauw stuurde. Maar ook Wajangpoppen en Boeddha-beelden. “Maar die wilde opa niet in de kamer hebben, omdat hij redelijk orthodox was. ‘Ik wil die gore afgodsbeelden niet in huis hebben’. Die kwamen bij mijn vader in een kast.”
Peteroliekoning van Goënga
Als we in de gezellige huiskamer van Simen en Sietske zitten, vertelt Simen hoe hij elke dag met dezelfde rituelen begint. Jellema drukt zich eerst tienmaal op en speelt vervolgens een aantal Psalmen op de mondharmonica, die hij uiteraard als oprechte Fries, mûlharpe noemt. Op verzoek van ons doet Simen Jellema dat ritueel nu ook in de huiskamer. Ontroerend mooi als hij ‘Scheepke onder Jezus’ hoede’ speelt.
Simen Jellema heeft nog altijd handel in de winkelloods naast z’n huis. Daar waar hij altijd fietsenmaker was (‘ik heb nog steeds één klant’). “Ik ben 35 jaar fietsenmaker van Gauw, peteroliekoning van Goënga en krantenman van Scharnegoutum geweest”, somt de tachtig-plusser op. In het verleden en tegenwoordig zo nu en dan nog, als Jellema ergens heen ging om het oude ambacht van eendenkorfvlechten te demonstreren vertelde hij ondertussen verhalen, omdat hij het belangrijk vindt. “Verhalen zijn niet alleen de basis van de Bijbel, maar ook van ons leven!”
Tekst: Henk van der Veer
Foto’s: Tom Coehoorn – ThomasVaer
In augustus 2021 públisearde ik un oade an Simen:
Laat ik fandaach beginne met un fers, un oade an 90-jarege Simen Jellema, dy’t mij earder syn levensferhaal fertelde.
Oade an Simen
in ut sigerege houten hòk fan ouwe simen
-ongekroande petroalykoaning fan’e Legëan-
rúk ik ut foarjaar út myn jonge jongesjaren
siën ik hoe’t simen met syn knoestege brúnflekte hannen
fan ut ousneide riet wonderskoane eendekòrven flecht
hoar ik simen dy’t mij gratis en fergees de ferhalen fertelt
dy’t ik allienech mar ken út brúnkafte geskiedenisboekjes
over eiersoekers, fissers, stropers en lui dy’t dinsdachs
op ’e Sneker feemerk kwamen met kninen en
eksoatise eenden dy’t se foar un knappe pries ferkochten
simen fleurege blije man met deurleefde markante kòp
dy’t sumar ut liet Skeepken onder Jezus’ hoede speult
op ’e mondharmonika dy’t hij trouwens mûlharp noemt
ouwe simen wat un baas, wat un smoarrike kearel tòch
in ut ouwe sigerege hòk dêr’t hij eendekòrven flecht
as un ware levenskunstenaar dy’t der weze mach
|
| |
|
7 jannewary om 22:32 |
| |
Ut eigen werk
Regelmatech gaan ik der op út om te fertellen en foar te lezen út eigen werk. Fanavend mocht ik dat wear doën bij EDOZA, ut bekende mannekoar út Sneek. Omdat ut met één goëd funksjonearend ooch un bitsje lastech is, hew ik de fersen en de kollums in Times punt 20 oudrukt en dan lukt ut gelukkech.
Altyd in mooglekheden denke! En der sal heus wel us un typefoutsje in dezze dachboekfragmenten sitte, ik lêch der nou nyt echt wakker fan.
|
| |
|
6 jannewary om 19:03 |
| |
Bitsje nieuws te delen
Fandaach was wear su’n dach dat de tiid mij werklek deur de fingers rúgelde as súkersaan. Fanmòrren naar de spòrtskoal omdat draven pas wear mogelek is na de hersteloperasy fan de netflies loslating.
Fanmiddach nyt al tefeul deen. Bitsje an ut omkloaten. Eind fan’e middach begonnen met ut útwerken fan un earder opnomen interview. Al met al un bitsje om eigenlek met anderen te delen op su’n súterege dach.
Mar om nou an’e Beerenburg te gaan? Nee, dy anstryd hew ik nyt. Gewoan nuchter bliëve en wete dat ut altyd wear foarjaar wurde sal.
|
| |
|
5 jannewary om 12:03 |
| |
Koaninkleke onderskeiding Teater Snits
Gisteravend het toaneelfereniging Teater Snits een bijsòndere onderskeiding kregen. Hieronder ut persbericht dat ik ontfing. Met foto’s fan Jan Douwe Gorter. Omdat ik dizze week naar ‘Sneek Skittert!’ gaan, nou ferder nòch gyn inhoudelek ferslach fan de revu. Earder públisearde GrootSneek al un interview dat ik met de ‘Sneek Skitter!’- ploech had. Dat interview set ik onder ut persbericht.
Koninklijke erepenning voor toneelgezelschap Teater Snits
Toneelgezelschap Teater Snits bestaat maar liefst 175 jaar. Daarmee is het de oudste amateurtoneelgroep in Friesland die nog actief is en vermoedelijk zelfs de oudste van heel Nederland. Tijdens de jubileum-revue ‘Sneek Skittert!’ werd het gezelschap door burgemeester Jannewietske de Vries verrast met een Koninklijke erepenning.
Met twee voorstellingen per jaar promoot Teater Snits de Friese taal en cultuur al jarenlang. De geschiedenis van de vereniging gaat terug tot 1850. In al die jaren produceerde Teater Snits tientallen toneelstukken en openluchtspelen. Daarnaast was Teater Sneek de drijvende kracht achter de succesvolle Bonte Sneeker Avenden (BSA). Van 2003 tot 2022 zorgde de BSA voor uitverkochte avonden in Theater Sneek.
175 jaar Teater Snits wordt gevierd met Sneek Skittert! Een nieuwjaarsrevue in Theater Sneek vol Sneker roddels, een Snuggertse Sneker-quiz en komische gebeurtenissen uit de rijke geschiedenis van Sneek. Een vrolijke theatervoorstelling vol sketches, dans en muziek waarin samengewerkt wordt met andere Sneker verenigingen en solisten.
De Koninklijke erepenning wordt verleend aan (sport)verenigingen, stichtingen of instellingen. Het symboliseert het respect en de waardering die de Koning heeft voor bijzondere verdiensten van de ontvanger.
Interview GrootSneek
‘Sneek Skittert!’, spetterende Nieuwjaarsrevue in Theater Sneek: Ut wurdt moai!
Toanielselskip Teater Snits bestaat bijna 175 jaar en is daarmee de oudste nog actieve toneelvereniging van Nederland. De vereniging werd op 12 september 1850 opgericht en gaat zodoende een feestelijk jubileumjaar tegemoet.
De aftrap van de bijzondere verjaardag begint met de Nieuwjaarsrevue ‘Sneek Skittert!’ waarvan de uitvoeringen op 4 tot en met 11 januari 2025 in Theater Sneek zijn. Aan de vooravond van het jubileumjaar spraken we met twee van de acteurs Matthie Silvius en Yede van Dijk, regieassistent Henny Wierda-Nab en voorzitter Folkert Sijbrandy. Die functie bekleedt hij ruim een jaar.
Skriëfwedstryd
Om meteen maar even een misverstand uit de wereld te helpen, ‘Sneek Skittert!’is beslist geen Bonte Sneker Avend 2.0, zeggen Yede en Matthie in koor. “Nee absolút nyt. In Sneek is gewoan ferlet fan un Sneker avend. Alles wat de burger in Sneek beroert en interesseart brenge wij foar ut foetlicht. Mar gyn BSA! Ut is in revu. We hewwe foarech jaar òktober un skriëfwedstryd útskreven om materiaal an te leveren foar dit wervelend ‘feul heil en segen feest’ en dat is nou dan de produksy Sneek Skittert! wurden. Ut is un andere foedingsboaiem as de BSA. De teksten en sketsen wurde mikst met músyk, sang en daans. Ut is ‘live zappe’, der komt hieltyd wat anders op ut poadium”, weet Matthie die van 2003 tot 2022 optrad as ‘Molly’ tijdens de BSA.
Met deze revue biedt Teater Snits diverse Sneker verenigingen letterlijk een podium, die normaal gesproken niet in Theater Sneek zouden staan. De gemiddelde bezoeker krijgt op deze manier een inkijkje van die verenigingen. De teksten zijn van Folkert Sijbrandy, Giny Bastiaans, Gerard Hamersma en Matthie Silvius.
Yede van Dyk, overbekend als Heabeltsje de Jong in bovengenoemde BSA, wilde wel mee doen aan ‘Sneek Skittert!’, maar dan met ‘in hiel lyts roltsje’, zoals hij zelf zegt. Over wat die rol
Is, wil Van Dijk (82) kort zijn: “Ik bin un moeke út Sneek!”. Zijn ogen stralen nog immer ondeugend. Toneel is zijn lust en leven.
Sneekgefoël
Ondertussen zijn de repetities in het Convenant al in volle gang, op dinsdag- en donderdagavond komt een enthousiaste ploeg toneelspelers bij elkaar om te repeteren. Na het interview gaan we nog even mee naar de zaal waar een twintigtal acteurs, bij elkaar komt. ‘Bearegesellech’, een ander woord dekt de lading niet van wat wij er aan treffen. Nou ja, ‘Sneekgefoël’, en dat begrip laat zich maar moeilijk omschrijven. Met “ut wurdt gewoan moai”, komt Yede van Dijk een heel eind in de goede richting. Het Snekers geeft in ieder geval een thuisgevoel, het bekende en vertrouwde.
De theatrale productie staat onder leiding van regisseur Rieneke de Haan, die in 2018 de rockopera Tommy, een openluchtspektakel in Joure, regisseerde. Daar kent Henny Wierda de regisseur onder andere van. Toen Rieneke de Haan, die een ruime staat van dienst in de toneelwereld heeft, Henny vroeg om opnieuw de rol van regieassistentie op zich te nemen ze ze meteen ‘ja’. Henny Wierda, geboren Amsterdamse maar al vanaf haar achtste jaar in Sneek wonend, is betrokken en spelend lid van Teater Snits.
Team
“Toneel blijft altijd hip, hoe oud je ook bent. Ik vind het daarom echt leuk dat aan ‘Sneek Skittert!’ ook jonge mensen meedoen. De jongste. Lisa Tuinier is nog maar twintig jaar. In ‘Sneek Skittert!’ zit geen verhaallijn, het zijn korte ‘sketsjes’ over het dagelijkse leven in Sneek. Onze regisseuse Rieneke de Haan probeert van het losse zand wat deze groep in het begin toch was een team te maken. Het is heerlijk om in deze productie het regelneefje te zijn en steeds met de regisseuse te evalueren. Om van niets iets te maken is geweldig om te doen. De progressie die we nu al zien, is echt prachtig!”
Oudste actieve amateur toneelvereniging van Nederland
Voorzitter Folkert Sijbrandy, zelf verdienstelijk toneelspeler, ziet het als een van de grootste uitdagingen van het bestuur om leden te behouden en de ‘club up to date’ te houden. Nog even over of Teater Snits ook werkelijk de oudse amateur toneelclub van Nederland is. “Jazeker. Krite Snits waard yn 1850 oprjochte en yn 2003 binne we fusearre mei it Snitser Frysk Toaniel. Doe waard de namme ‘Teater Snits’. En dat is fjouwer jier âlder as ‘Onder Ons’ út Hazerswoude, dy waarden yn 1854 oprjochte.”
Sosiaal gebeuren
De dag na het interview appt Matthie Silvius nog even de namen van de ‘musyk en sang en daans’. ‘Want’ zo schrijft Matthie, ‘se doën allemaal frijwillech met. Ut is gewoan un heel sosiaal gebeuren, su met mekaar.’ En die namen zijn: Thierry Kamminga; Fokko Dam; Dian de Jong; Orkest Point Out; De Brúskoppen en ATC Acrogym.
Voor meer info en kaartverkoop: https://www.theater.nl/sneek-skittert-theater-snits
 |
| |
|
4 jannewary om 18:03 |
| |
Earste saterdach fan ’25 is ok al gries
Eigenlek nyt sufeul te melden. Ut is op dizze earste saterdach fan 2025 ok wear su gries as’t mar kan. Oké su nou en dan koekeloert de son even om un hoekje, mar ut is nou bepaald winterweer, su as dat wel op 4 jannewary 1997 wel was.
Toen wurdde de laatste Elfstedentòcht tòt nou toe ferreden. Henk angenent wurdde bij de mannen winnaar en Klasina Seinstra bij de frouwen. Su’n datum is foar de media altyd wear even anleiding om over de Elfstedentòcht te skriëven. De beroemde woarden fan Henk Kroes ‘It giet oan’, passeare dan ok wear de revu. Uteraard komt dan ok de fraach foarbij òf wij oait wear un Elfstedentòcht op ies metmake salle. De tyd sal ut leare. Foarlopech liekt ut der nòch nyt op.
Ik hew alle kranten út dy jannewarydagen fan 1997 nòch. Foar wie? Dy fraach stel ik mij noait...
|
| |
|
3 jannewary om 22:45 |
| |
Spòrtskoal
Ut is gyn nieuws dat futdaleks na de feestdagen de spòrtskoalen wear fol lope. Dat was fanmòrren bij Optisport ok ut gefal. Omdat ik momenteel nyt drave kan bin ik der nou ok wear regelmatech te finen.
Op’e hometrener wel te ferstaan. Je komme niks foarút mar bliëve wel in kondisy.
Ferder dizze dach nyt al te feul deen. Mar denke is natuurlek ok hard werke!
Ondertussen nòch altyd gyn Friesland Post kregen, besòrging fan tydskriften en kranten is un groat probleem. Miskyn wel de groatste bedreiging foar de papieren kranten en tydskriften!
|
| |
|
2 jannewary om 17:34 |
| |
In ut ritme
Hearlek su’n ‘gewoane’ dach na de feestdagen. Un dach met un foar mij nòrmaal ritme fan aktiviteiten en skriëve. Fanmòrren al froech in Theater Sneek foar opnames. Wêrover? Dat laat ik nòch even in’e midden.
Ferder un moai interview ( fyn ik teminsten) skreven dat ik kòrtleden met un beflogen dosente had over literatuur en lezen in ut mbo-onderwies. Der binne nòch genoech entûsiaste learkrachten dy’t ‘studenten’ en kollega’s warm krije foar moaie boeken. Fyn ut ok wel bysònder dat dit ferhaal in’e Friesland Post ferskine sal.
Ferder staan de kranten, de 3 dy’t ik lees, fol over insidenten in ’e nacht fan Oud op Nieuw. Wie kan mij in’e goëdechheid útlêge wêrom’t je FRIJWILLIGE brandwearlui met swaar fuurwerk en bierfleskes bekogele?
Dat hulpferleners allienech mar hun werk doën kanne at ME hun beskerming geve”Wie fertelt ut mij.
Wêr komt tòch al dy agressy fut?
|
| |
|
1 jannewary om 16:08 |
| |
‘k Siën ut jaar 2025 fleurech in!
Met ut ene ooch op mòrren siën ik ut nieuwe jaar folle goeie moëd in, mar bin wel su earlek dat it f’ral útsiën naar de hersteloperasy! Foardeel op su’n earste súterege dach fan ut nieuwe kalenderjaar is dat je met 1 ooch de dingen minder siën. Ut wear is nou nyt bepaald yts om fleurech fan te wurden.
Bovenstaande foto is de realiteit, mar ik eindech dit dachboekfragment met un foto dy’t WEL optimistys is. Hier gaan ik dit jaar wear foar! Uteraard wêns ik iedereen ( nou ja, hast iedereen) alle goëds en gesondheid toe!
 |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
