 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
6 augustus om 17:38 |
| |
Twee treinen met de neuzen tegen elkaar op hetzelfde spoor van Station Noord Sneek
Ellen Boersma zag gisteravond rond de klok van negenen even vreemd te kijken toen ze op Station Noord op de trein richting Leeuwarden zat te wachten. Twee treinen op hetzelfde spoor! Ellen maakte een foto van de bizarre situatie.
“De neuzen van beide treinen bijna tegen elkaar. Gelukkig geen crash! Waarschijnlijk een seinstoring en problemen met de wissel”, appte Ellen.
We hebben Arriva gebeld om de precieze oorzaak te achterhalen. Arriva heeft de vraag ‘hoe dit kon’ uitgezet binnen de organisatie. “De exacte oorzaak wordt op dit moment onderzocht. Dit doen we uiteraard zorgvuldig, daardoor gaat hier even wat tijd in zitten. Zodra we meer weten, komen we erop terug”, aldus Tamara Vannuys van de afdeling Corporate Communicatie.
Wordt vervolgd!
|
| |
|
6 augustus om 17:34 |
| |
Utsicht
Dit útsicht fanmiddach. Ferder mar lekker geniete fan ut moaie wear. Mazzel dat ik hier woan. Puur geluk. |
| |
|
5 augustus om 10:10 |
| |
Ondanks corona viert Hagenees Wout Hamers Sneekweeek voor de 38ste keer
Dizze week bij Wout Hamers weest foar un interview. Bliëft un bysňndere paradysfogel út Den Haag. Hieronder ut artikel.
SNEEK- Vorige week dinsdag meerde Hagenees Wout Hamers weer aan op z’n vaste stek aan de 1ste Oosterkade pal voor Bar ’t Ouwe Vat. Zoals Wout dat al 38 jaar doet. Ook in coronatijd, nu er dus geen Sneekweek is. We zochten Wout op en noteerden het volgende relaas van een Haagse gast die Sneek hoog in het vaandel heeft.
Wanneer ben je gekomen Wout?
“Ik ben vorige week dinsdag gekomen, een week later dan gebruikelijk. Dat was omdat mijn persoonlijke agenda in de knoop zat. Maar ja weet je, Sneek is er, ik ben er, de Snekers zijn er. Ik kon geen enkele smoes verzinnen om niet te komen.
Voor het hoeveelste jaar kom je hier?
“Het is mijn 38ste jaar Sneek en m’n 36ste Sneekweek. Dat verschil zit erin van toen ik het eerste jaar dat ik er terechtkwam was ik op zoek naar een oude jeugdliefde. Dat meisje ben ik weleens waar nooit tegengekomen. Maar ik kwam Fokko Dam en Eppie Silvius wel tegen, die zeiden toen tegen mij dat ik eens mee moest naar het Starteiland, want daar spelen wij in een dweilorkestje. Dat is leuk. Toen heeft het nog twee jaar werk technisch geduurd dat ik mijn vakantie zo kon plannen dat ik ook de Sneekweek mee kon maken. De rest is geschiedenis.
Hoe vreemd is de Sneekweek van 2020?
“Iedereen heeft klappen gehad. Ik loop al jaren te roepen dat we drie Sneekweken hebben. We hebben de Sneekweek van de wedstrijden, de Sneekweek van de toeristen en de Sneekweek van de Snekers. In deze week reken ik mij zelf toch wel tot de derde groep. Dit is voor het eerst dat we de Sneekweek voor ons zelf hebben. Je komt dezelfde mensen tegen. Het sfeertje is goed. We mogen uit glas drinken. We missen natuurlijk de livemuziek wel een beetje, maar we hebben elkaar wel. Ik moet eerlijk zeggen, het is toch allemaal wel knus en gezellig.”
Heb je nog overwogen om niet te gaan dit jaar?
“Geen moment! Ik ben actief op Facebook en ik heb daar 420 vrienden die ik in het echte leven ook ken. Iets meer dan de helft ervan komt uit Sneek. Voor die 200 mensen kom ik elk jaar hiernaartoe. Het is een jaarlijkse reünie. Zolang het nog op deze manier gaat, dat mensen mij begroeten met ‘hé daar is die Hagenees ook weer’, dan is het voor mij een feestje. De Sneekweek is voor mij eerlijk gezegd meer een kapstok geworden dan een reden.”
Hoe bivakeer je hier?
“Op mijn polyester zeilboot, daar slaap ik. Dat is eigenlijk ook het enige wat ik er momenteel doe. Douchen doe ik twee deuren verder en mijn was wordt gedaan door Jolanda, die effe verderop woont. Daar laat ik ’s morgens mijn vuile kleren liggen en die krijg ik de volgende dag schoon terug. Het leven is schitterend.”
Wat doe je nu zo’n dag?
“Dat hangt ervan af. Ik probeer dit jaar toch wel extra de horeca te steunen. Ik ben bij Markt23 geweest, is uitmuntend, bij De Lachende Koe, niks op aan te merken. Yugo, ook uitstekend eten en vergeet Klein Java niet, ook top! Kortom wat ik hier doe? Gewoon Wout weze, ja hoe leg je dat nu uit. Ik begin ’s morgens om halfnegen met effe naar de brugwachter van de Oppenhuizerbrug te gaan om een kopje koffie te drinken. Daarna ga ik bij ’t Ouwe Vat het terras opzetten. Als dat gedaan is, ga ik douchen en andere kleren aantrekken en vervolgens heb ik vakantie. Ik loop door de stad en ik kom mensen tegen. Eerlijk? Het is elk jaar even twee weken God zijn. Heerlijk om zo ontvangen te worden. Dat doet mij goed. Ik geniet enorm van de anonimiteit in Den Haag, waar niemand mij kent, maar ik geniet ook enorm van de manier hoe ik in Sneek ontvangen word. Dat is een feest.”
Kom je ook een beetje tot rust in Sneek?
“Weet je, ik kom daar dit jaar misschien voor het eerst voor uit. Ik denk dat wanneer ik twintig jaar jonger was geweest had een dokter tegen mij gezegd ‘jog jij hebt ADHD’. Tegenwoordig krijg je daar pilletjes voor, ik ben gewoon luidruchtig, ik doe wat ik doe. Ik voel mij daar prima bij zonder pilletjes. Hoe het heet zal mij roesten, ik voel mij er goed bij. Die rust heb ik nergens. Maar als ik ergens tot rust kom dan is het op het water en dus ook hier.”
Je hebt zondagmiddag met de rondvaartboot van Gerard Jansen, de Venezuela, een tochtje gedaan. Hoe beviel dat?
“Zolang Gerard hier z’n bedrijfje heeft, ben ik altijd sponsor geweest en nog steeds. Gerard organiseert dingen voor die lui. Maar dat is altijd in het voor- of najaar. Ik ben er alleen deze twee weken en ik ga niet voor een boottochtje richting Sneek. Dankzij corona doet Gerard dit jaar ook andere dingen en dus was dit voor mij een mooie gelegenheid om met Gerard mee te varen.”
Heb je de Putkapel ook gemist?
“Ja…, dat is zondermeer een gemis. Ik ben gewend om voor die jongens te zorgen, met die jongens mee te gaan naar het Starteiland. Dat was zondagmiddag dus raar, echt raar dat het zonder de Putkapel moest. Het werd daardoor een gewone zondag, met totaal geen Sneekweekgevoel. Dat mis ik dus wel, de jongens, de biertent, de hele opzet. Maar wie mist dat niet? Ik had nog stiekem een beetje gehoopt dat een van die groepen een flashmob zou hebben georganiseerd, maar de week is nog niet voorbij…Maar ik eerlijk, ik mist het typische Sneekweeksfeertje echt wel. Vreeslijk!”
Wanneer vertrek je weer naar Den Haag?
“Terug naar Den Haag is pas over 4 weken. Op 11 augustus verlaat ik Sneek, dan ga ik met een maat zo snel mogelijk richting IJsselmeer. Ik leg dan aan in Lemmer, want daar ligt mijn hart ook wel een beetje. Daarna nog 14 dagen varen waar de wind mij voert. Tot nu toe moest ik elk jaar op de derde maandag van augustus in Hoorn zijn, omdat ik daar ook bij een feest help. Daar sta in een kroeg met Lappendag, maar het is er dit jaar niet. Ik heb dus 4 dagen meer om te zeilen. Elk nadeel heb z’n voordeel en ik houd niet eens van voetbal!”
|
| |
|
4 augustus om 15:33 |
| |
Dy het wel reet...
Un seksistise titel? Dysfemisme? Ut sú sumar kanne. Mar ut was wel even un stukje Sneker taaleigen om in un lijstje te doen. Dat doën ik dan ok mar wat graach.
Drave Age en ik fanmňrren oans weeklekse rondsjes over de Ouwe Dyk, un geweldech moaie autentike Sneker lokasy. Komt Jacky R. oans achterop fytsen in syn roaie Devo jackje. We nimme de aktualiteit fan Sneek even deur as un stel ouwe wiven.
Fytst der ok un frou fan un jaar ňf 40 met opfallende outfit langes, dy’t laat ik ut foarsichtech sęge, nňch al korpulente maten het. De somerjurk fan de frou met strohoëd waait op in de somerwyn en un stuk wit bil wurdt dúdelek sichtber.
Seit Jacky tussen neus en lippen deur nadat ik nňchal bearde over dizze somerse ferkining: ‘Ja, dy het wel reet!’
Kiek en dat binne taalbonbons dy’t ik koester en bij thúskomst opskriëf. Understatement noeme Engelsen dat loof ik. In ut Snekers kanne je noait en dan ok noait ferstňppertsje speul, ut is recht út ut hart, sonder omhaal fan woarden.
|
| |
|
3 augustus om 17:44 |
| |
Bűtlân
Afgelopen vrijdagavond een mooi tafereeltje in Jutryp. Daar werd een trekker met een pontje overgezet. Op de wagen een aantal balen met vers gemaaid gras. We vroegen Jantine Nauta, wat zij nog wist over hoe haar familie vroeger het gras van de Bűtlânen haalde.
“It lân leit yn de Wite en Swarte Brekken en is nei de ruilverkaveling yn hânnen fan Staatsbosbeheer. En boeren út de omjouwing brűke/beheare it lân. It is fűgel- en natuurgebied. Winters leit in gedeelte űnder wetter. It levert krűderyk gers.
It binne de, by ús thús neamde Bútlânnen. Ús pake Haring Nauta hie d’r al lân węr’t mei in grutte izeren moterboat en de pream it fee hinne brocht waard (faaks pinken). Sneins gie pake, en letter ús heit d’r hinne om te pinketellen.
Kofjedrinke by de familie Kroles of Vlasman, Sneker families dy’t in hiele simmer mei de boat der bivakearden. De Lange Warren, de lange achte ű.o. dat wie ‘ús’ kant. Oan de oare kant Ids Groenveld mei Fűgeltsjelân. Simmers meane, skodzje, swylje en perse.
Űngetiidzje. Moarns mei in lege trekker en weinen mei de pont oer: Lűke oan kabels fol drek om op eigen kręft oer te kommen. En nei in lange, waarme dei mei twa weinen fol heapakken wer werom te kearen.
Wy as bern boppe op de karren. Kom der no marris om. Koffy, tee en bôle mei. Myn âldste suster hat it noch oer koffie yn Exotaflessen. As d’r thús wat wie, keallerij of sa dan moast ien fan ús op’e fyts nei de pont, sjen of d’r in roeiboat lei en oars in farende passant freegje of’t se je oersette woene in it boadskip oer te bringen. Pre-mobiel tijdperk. It sil 1978 west hawwe dat de âld McCormick noch fan de pont ôfsjitten is, sa it wetter yn. It pypke stuts boppe it maaiem út en doe’t ‘r op’e kant takele wie, wie it ‘starten en draaien’.
Tot slot nog een mooi nostalgisch vers van Jantine Nauta, die tegenwoordig in Ysbrechtum woont.
De geur van hooi
en van de zon
Een oude tractor,
Massey Fergusson
Trillende warmte
opstijgend uit het gras
Het geluid van vogels
en van hoe het was
Fietsers, twee bij twee
Zacht pratend,
genietend koffie mee.
Zoet geurend
Lievevrouwebedstro
Deze mooie dag,
deze rust
Wat een cadeau…
|
| |
|
2 augustus om 15:22 |
| |
Pontsje
Sach frijdachavend un prachtech tafreeltsje bij de Jutryp. Sit un moai ferhaal an fast, was ut earste wat mij deur de kňp skoat. Dat ferhaal komt der met behulp fan oud-learlingen dy't absolúte skriëfkwaliteiten het! Later mear! |
| |
|
1 augustus om 19:23 |
| |
Teruch in Amsterdam
Fanmiddach even op en del naar Amsterdam weest om dęr B & J figuurlek in de arms te slúten na hun weareldreis, dy't noait un weareldreis wurde mocht. Ut was eksakt 6 maanden leden dat ut ouskeidsfeest in Mokum was. Fol met plannen, mar ut mocht nyt su weze.
Mar gelukkech in goeie gesondheid teruch in Nederlaan en dat wille we graach su houwe, fandęr de anderhalve meter!
Al met al un hele andere Sneekweek saterdachmiddach as gewoan, mar ut is even nyt anders. Der komme fast en seker wear andere tiden! |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
