 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
29 november om 11:49 |
| |
Gisteravend onder ondernimmers
Gisteravend bij ferkiezing ‘Onderneming van Súdwest-Fryslân’ in Theater Sneek weest. Ut was un prima evenement!
EFKO Beton wint verkiezing Onderneming van Súdwest-Fryslân 2023
SNEEK-Gisteravond maakte de jury tijdens een groot ondernemersevent in het theater in Sneek bekend dat EFKO Beton de winnaar is van de verkiezing Onderneming van Súdwest-Fryslân 2023. De winnaar won, naast een oorkonde en een cheque voor een duurzame investering, een uniek kunstwerk van kunstenaar Alwin Overwater. De winnaar koos dit werk uit de negen werken die speciaal voor deze prijs waren aangeboden. Verder krijgt EFKO Beton een paginagroot artikel over het bedrijf aangeboden in GrootSneek door GrootMedia, mediapartner van het event.
Niet over een nacht ijs
De jury ging bij de keuze voor winnaar EFKO Beton niet over één nacht ijs. Het was een lang proces waarbij de jury de bedrijven op verschillende manieren leerde kennen. Juryvoorzitter Dennis Carton over het winnende bedrijf: “EFKO Beton is een prachtig bedrijf waar alles bij elkaar komt: focus op innovatie, goede zorg voor het personeel, gezonde bedrijfsvoering en een duidelijke, gedeelde visie op een duurzame toekomst. Tel daarbij op het succesvol samenwerken met partijen in de keten en kennisinstellingen. Een waardige winnaar!”
Het proces startte, na de aanmeldprocedure, met een uitgebreide bedrijfsscan. Dit leverde zes genomineerde bedrijven op. Elk van deze zes bedrijven werd door de voltallige jury bezocht. Dit heeft geleid tot drie finalisten: Altis BV (Wiuwert) EFKO Beton (Uitwellingerga) en Groencentrum Witmarsum. Zij presenteerden zichzelf twee weken geleden nogmaals voor de jury.
Naast Dennis Carton, directeur van YnBusiness, bestaat de jury van de Ondernemersprijs Súdwest-Fryslân 2023 uit de volgende personen: Josien Andringa van Templer, Wytze Rijke van TCNN, Petra Boorsma van Biosintrum en de winnaar van de verkiezing van twee jaar geleden Rein Brandsma van BDM.
Moeilijke keuze weerspiegelt ondernemerschap in Súdwest-Fryslân
Net als tijdens de vorige editie in 2021 was het niet gemakkelijk voor de jury om één winnaar te kiezen. Wethouder Bauke Dam weet wel waarom: “Het weerspiegelt de kwaliteit en gedrevenheid van het ondernemerschap in Súdwest-Fryslân. Alle drie de finalisten zijn voorbeelden van het ondernemerschap in onze gemeente. Ze geven een doorkijkje naar het ondernemerslandschap in Súdwest-Fryslân: gevarieerd, innovatief en zeer gedreven op het maken van positieve impact.”
De finale van de Ondernemersprijs vond plaats tijdens een groot ondernemersevent in het theater in Sneek. Ruim 400 aanwezigen, met name ondernemers, waren hierbij aanwezig.
Reactie van directeur Ruud Riemersma na het winnen van de titel
Ruud Riemersma, samen met zijn broer Ralf runt hij het familiebedrijf, gaf meteen na afloop van het in ontvangst nemen van de prijs zijn reactie.
“Het is de kroon op ons werk. We hebben de afgelopen jaren keihard gewerkt. We hebben met elkaar veel aan innovatie en vernieuwing gedaan. Daarbij hebben we jong talent betrokken. We proberen mensen met elkaar te verbinden, waaronder onder andere samenwerking met universiteiten. Fijn om te horen dat het allemaal in het juryrapport naar voren kwam. Het is dus niet onopgemerkt gebleven. Uiteraard hoop je uiteindelijk op de titel, maar ook Altis en het Groencentrum waren sterke kandidaten. Het was al een eer dat we letterlijk op het podium mochten staan. Wij hebben meegedaan om nog meer zichtbaarheid te creëren in de omgeving omdat ik denk dat wij dat verdienen. Dat ik meteen na de bekendmaking van onze overwinning de aanwezige personeelsleden op het podium riep is natuurlijk logisch in mijn optiek. Zij zijn onze drijvende kracht.”
Vernieuwing van de locatie
“De vernieuwing van onze locatie in Uitwellingerga heef een enorme impact gehad en nog altijd. We merken dat hoe de mensen ons benaderen, we hebben het gevoel dat we nu echt meedoen. De mensen komen naar ons toe, ze willen graag zaken met ons doen. Dat we de prijs van Onderneming van Súdwest-Fryslân 2023 hebben gekregen is geweldig, maar het moet nog wel even landen. Het is een groot compliment naar iedereen die aan ons bedrijf werkt. Wat een prachtig moment ook voor onze heit en mem. Ze zijn apetrots!”
Waar ben jij nu het meest trots op?
“Jeetje, dat vind ik een moeilijke vraag. Ik ben vrij rustig en ik sta ook niet in de brand of zo. Het klopt denk ik. Deze prijs is een stimulans. Er zal nog veel meer gedaan worden, zeker in onze branche is er werk aan de winkel. We willen de geslagen weg verder uitbreiden.”
Draag je de prijs ook op aan iemand?
“Ik en niet alleen ik maar ook mijn broer Ralf en al onze andere collega’s blijven het gedachtengoed van heit trouw. Dat gedachtengoed is naast innovatie ook elkaar de ruimte geven om zichzelf te zijn en uit te dagen. Om zo in die beweging te komen.”
Heb je nog laatste nieuws?
“Op dit moment maken wij van klei beton, dat is een geweldige innovatie. Geweldig omdat het CO2 vriendelijk is, want daar ligt in de betonwereld een hele uitdaging. Wij willen met alternatieve materialen duurzaam beton maken!”
Het ondernemersevent werd gisteravond uitstekend gepresenteerd door Bram Nauta (van PlusNauta) en Aafke Feenstra (van Accountteam Ondernemen). Duurzaamheidsondernemer Ruud Koornstra vertelde vooraf aan de bekendmaking van de prijswinnaar over zijn missie: De transitie naar duurzame energie een flinke versnelling te geven. De man praatte zes kwartier in een uur.
Dansgroep/Showteam Amilia verzorgde aan het begin van de avond een wervelende show.
|
| |
|
28 november om 17:44 |
| |
Naar Bantega
Fanmiddach tegare met Tom Coehoorn naar Bantega weest om dêr un fantastys Mancave-ferhaal op te halen bij Peter. Selden su'n geordende 'soai' siën. Echt hè! Heel netsjes.
Peter krijt al un kwarteeuw foarwerpen fan'e meast úteenlopende aard anboaden deur gulle gevers. En bij elk foarwerp het Peter un prachtech ferhaal. Of ut nou un Russys telefoantoestel út'e fyftegere jaren is òf un ouwe Norton moter fan syn fader. Un rasferteller dy't self nyt in'e gaten het hoe bysònder ut allemaal is wat hij in ut hòk achterhús bij mekaar fersameld het.
Sukrekt nòch gedichten foarlezen an un groep minsen fan ut Stúfmeelkerkje. Uteraard ok Griffemearde fersen, fan ut VU-buske en Abraham Kuyper.
Fanavend naar ut Teater om dêr met te maken wie't de nieuwe tòpondernimmer fan de gemeente Súdwest-Fryslân wurdt.
Inderdaad de enerzjy spuit mij wear út'e oaren.
 |
| |
|
27 november om 08:34 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Integreare doën je su
Regelmatech mach ik kunstenaars interviewe, dat fyn ik nyt de minste klusjes. Faak binne ut eigensinnege types met útsproken menings. Ik hou derfan. Oulopen somer was ik al us in ut Anton Pieck stadsje fan Fryslaan, in Sloaten dus. Dêr sêge se trouwens allemaal Sleat. Ut klinkt mij in ieder gefal thúser as Sloten.
Foarege week ontmoette ik dêr Kitty Warnawa opnieuw. ut klinkt wat Oost-Europees dy achternaam fan Kitty, dy’t je útspreke met nadruk op’e tweede A. Over har naam sproken, Kitty is úteraard har maandachse naam. Op sundach hyt se fan Christiana Antonia, mar dat seit gyn harses teugen har. Overdúdelek is har Rotterdamse aksent, dêr’t se in 1960 te weareld kwam.
Sinds òktober 2021 ( ‘of was het nu 2022?’) woant Kitty tegare met har man Dick Algra in ut moaie Sloaten. In un werklek fòrmidabel fraai pand, midden in ut stadsje. Dêr het Kitty in ut souterrain har atelier. Kitty is absolút gyn sweefteef, se is su nuchter as de measte Rotterdammers. Ondertussen het Kitty honderden skulpturen maakt in broans, ut ene nòch moaier as ut andere.
Mar wat ik ut moaiste an Kitty fyn is dat sij ondertussen as un ware gastfrije ambassadeur foar Sloaten is. Integrasy!
Ut is helemaal fan toepassing op Kitty. Se wurdden futdaleks lid fan’e ondernimmersfereneging in Sloaten. Gingen op 1 jannewary naar de Nieuwjaarsresepsy in’e kroech. Kitty melde har an bij ut Nij Talint Orkest fan Annewiep Bloem en Guus Pieksma. Dy beginnende múzikanten sòrge foar onder andere de anwas fan Fanfarekòrps Stêd Sleat.
Kitty speult saksefoan, fòlgens har past dat beter bij har as ut intrúment wêr’t se oait as lagere skoalkyn op begon te speulen: Op de akkòrdeon. “Zie je het voor je, zo’n lange bonestaak compleet met brilletje op de toetsen van de accordeon? Jòh…”
En om de integrasy helemaal kompleet te maken sit Kitty één kear in’e week achter de baly fan ut kleine mar oh su besiënswaardege Museum Sloten.
“Ik wil wel dat ze Fries tegen mij praten, dan krijg ik de kans om het te leren. Ze zeggen hier tegen een koe Ko. Ik vind het best, mar zet je twee van die beesten bij elkaar dan zijn het KIJ. Begrijp jij dat?!
En un skaterlach fòlgde. Wat had ik dêr even ferlet fan su’n optimistys mins na un week fan polarisasy.
Moedech foarwaarts!
|
| |
|
26 november om 19:52 |
| |
Met dank an Rob Wijnberg, in de Correspondent
De zege van de PVV laat zien: als vooruitgang geen verhaal heeft, vertelt het verleden waar we naartoe gaan
Nederland heeft gisteren gekozen voor een terugkeer naar een gelogen verleden
Dat gelogen verleden is het verhaal van een wereldwijde politieke beweging, beter bekend als het nostalgisch nationalisme.
Deze nostalgisch nationalisten, al jaren wereldwijd in opkomst, hebben gemeen dat ze vooruitgang zien als iets dat in de tijd achter ons ligt. Een verleden waarin de grenzen van volk en vaderland er nog toe deden. Een verleden waarin volk en vaderland nog niet bedreigd werden door grensoverschrijdende problemen, zoals klimaatverandering of zeespiegelstijging, niet bedreigd werden door grensoverstijgende instituties, zoals de EU of de NAVO, en niet bedreigd werden door grensoverstekende vreemdelingen, zoals moslims, asielzoekers of vluchtelingen.
Vooruitgang, aldus de nostalgisch nationalisten, is terugkeren naar dat verleden: het verleden van vóór de globalisering, toen buitenlanders nog ‘ver weg’ woonden, het woningtekort nog geen ‘importproduct’ was van massa-immigratie en landsgrenzen onze problemen nog buiten de deur hielden.
Terugkeren naar een tijd ook waarin de wereld, in de woorden van de Amerikaanse filosoof Noam Chomsky, nog ‘een bodemloze hulpbron en een oneindige afvalbak’ was. Een tijd waarin het klimaat nog geen crisis en stikstof nog geen probleem was; de bevolking nog autochtoon en de wijk nog homogeen was; barbecueën nog gewoon gezellig en het boerenleven nog romantisch was; het eigen land nog onafhankelijk en de eigen identiteit nog trots was.
Een gelogen verleden, omdat het nooit echt heeft bestaan en bovendien niet terug kan keren. Maar wel een aantrekkelijk verleden, goed voor 74 miljoen Amerikaanse stemmen op een pathologisch leugenaar, 17 miljoen Britse stemmen voor een exit uit de Europese Unie, 14 miljoen Argentijnse stemmen op een extreemrechtse klimaatontkenner.
En sinds gisteren: goed voor 37 zetels voor de PVV van Geert Wilders.
Dat dit nostalgisch nationalistische verhaal zo resoneert is evenzeer de verdienste van de retorische begaafdheid van zijn bekendste verkondigers als van de chronische tekortkomingen van zijn prominentste bestrijders.
Want al jarenlang lijdt de progressieve politiek wereldwijd aan een schreeuwend tekort aan verbeeldingskracht. Overal in het Westen, Nederland niet uitgezonderd, kampt de progressieve politiek, zowel liberaal als sociaal-democratisch, met hetzelfde probleem: ze heeft geen overtuigend vergezicht dat schetst hoe de wereld fundamenteel beter kan.
Tussen de melodietjes van eerlijker delen en biologischer boeren klinkt namelijk voortdurend het refrein van: minder, minder, minder. Niet het soort ‘minder’ waarmee Geert Wilders al jaren tegen de grenzen van de rechtsstaat aanschuurt, maar van het soort waarmee je de rijke westerse postmoderne consument regelrecht het kamp van de tegenpartij injaagt: die van minder vlees op de barbecue, minder vakanties in verre oorden, minder vrijheid om te doen en laten wat je wil.
Waar de nostalgisch nationalist zijn achterban, doodsbang voor de toekomst, mee op reis neemt naar mythische tijden van overvloed, toen Amerika nog great was, en Nederland nog ‘van ons’, daar spiegelt de progressief te vaak, en te luid, een toekomst voor van ‘doen of doodgaan’, ‘ontgroeien’ en een ‘rebellie tegen de uitsterving’.
Een verhaal dat weliswaar gestoeld is op een bittere, wetenschappelijke werkelijkheid – maar geen verhaal over een toekomst om naar te verlangen. Een verhaal dat in Nederland sinds gisteren goed is voor nog geen 50 zetels, als je alle splinters bij Frans Timmermans optelt. Terugkeren naar het Nederland van weleer daarentegen – het Nederland van Boer Zoekt Vrouw en Toen was geluk nog heel gewoon – is inmiddels goed voor bijna negentig stoelen in het parlement.
Om de schuld daarvoor bij de VVD en Dilan Yeşilgöz te leggen, die met ‘ik sluit geen kiezer uit’ de deur wagenwijd openzette voor de mogelijkheid van een premier Wilders en zo haar eigen populistische graf groef, mag dan wel zuivere duiding zijn van de politieke waan van de dag. Maar die instant-analyse verhult tegelijkertijd het fundamentelere probleem daaronder. En dat probleem is dat progressief Nederland geen verhaal heeft waar mensen in willen geloven.
Zo bezien is de uitslag van gisteren, naast een aardverschuiving, ook gewoon een voortzetting van een trend die wereldwijd al jaren gaande is. Een trend met als titel: als vooruitgang, het begrip waar de progressief zijn naam aan te danken heeft, geen verhaal meer heeft, dan vertelt het verleden wel waar we naartoe gaan.
Gisteren heeft Nederland een grote stap terug in de tijd gezet. Aan de progressieven rest de magistrale opdracht te vertellen welke tijd ze wél voor zich zien. En een toekomst te verbeelden waar mensen wél in willen wonen.
|
| |
|
25 november om 23:28 |
| |
SC Heerenveen
Fanavend opnieuw un overwinning foar SC Heerenveen in de thúswedstryd teugen Fortune Sittard. Ut wurdde un ferdiende 3-0 segen. En wij waren der wear bij.
Ferder fandaach nyt al tefeul deen. |
| |
|
24 november om 22:25 |
| |
Interview met un bysòndere frou
Fanmòrren in Sloaten weest foar un interview met un bysòndere frou. Kitty Warnawa, un keunstenares fan’e bútenkategoary.
Later wel mear!
 |
| |
|
23 november om 20:24 |
| |
Utslach Tweede Kamer ferkiëzings november 2023 in gemeente SWF
Gyn woarden foar!
Fanmiddach bij stemmen tellerij bij Van der Valk weest. Foar GrootSneek-site un ferslach skreven. Siën hieronder.
Hans Steringa van Burgerzaken SWF over verkiezingen: “A hell of a job, mar de krinten yn’e brij!”
SNEEK- De stembureaus werden gisteravond om 21.00 uur gesloten. De stembureauleden en tellers gingen daarna aan de slag met het tellen van de stemmen per partij.
Vandaag worden alle stemmen per kandidaat geteld en de processen verbaal gecontroleerd. Deze telling gebeurt in een openbare zitting van het Gemeentelijk Stembureau vanaf 09.00 uur in Hotel Van der Valk Sneek. GrootSneek ging naar Van der Valk en trof daar Hans Steringa, van de afdeling Burgerzaken Súdwest-Fryslân.
Stemopneming bij Van der Valk
“Het is vandaag voor het eerst dat deze zogenaamde Centrale Stemopneming gedaan wordt bij Hotel van der Valk in Sneek. Wij kijken alle processen verbaal nog eens goed na. Gisteren is er op partijniveau geteld en wij doen dat vandaag op kandidatenniveau. Alles wordt weer één voor één nagekeken. Er wordt opnieuw een apart proces verbaal opgemaakt dat dan weer vergeleken wordt met het proces verbaal van gisteravond. Daarna gaat het gemeentelijke stembureau er nogmaals ‘overheen’ om te zien wat de telleiders bij hun teltafels doen. Als dat goed is komt er een paraaf onder. Vervolgens gaat het via het gemeentelijke stembureau in een enveloppe naar de zogenaamde OSG-kamers daar is het inbrengen van de software verkiezingen. Ook dat wordt weer dubbel gecontroleerd. Dat deden we voorheen meteen na de verkiezingen, midden in de nacht. Dat proces doen we nu op de donderdag heel gestructureerd”, vertelt Hans Steringa.
Burgemeester Jannewietske de Vies, en portefeuillehouder Verkiezingen, was net als gisteren erg betrokken bij de verkiezingen en liet haar gezicht vanmorgen ook weer zien.
“De burgemeester, de gemeentedirectie en het College zijn betrokken. Een van onze projectleiders, Janke Beintema, werd even met een bos bloem in het zonnetje gezet omdat ze dit jaar voor het laatst bij de verkiezingen betrokken is. Beintema gaat volgend voorjaar met pensioen. Met het eren van mevrouw Beintema worden uiteraard al onze andere medewerkers geëerd. Dat doet ons als organisatie hartstikke goed”, aldus Steringa.
Tussen 600 en 700 medewerkers
Steringa zegt heel blij te zijn met de locatie en de facilitering van Van der Valk, waar alle ruimte is. In het hele verkiezingsproces hebben er zo’n 600 en 700 mensen meegewerkt. “In Súdwest-Fryslân heb je 75 stembureaus met een paar shifts, waar al gauw zeven personen bij betrokken zijn. Dan nog de ambtelijke voorbereiding en dan het op- en aftuigen van de verschillende stembureaus. Ja, dan kom je tot een dergelijk aantal. Vandaag zijn er weer zo’n 150/200 mensen aan het werk. Het is echt een gigantische organisatie. It’s a hell of a job! Maar wel heel mooi om te doen, de krenten in de pap”, weet Steringa.
Kijk voor meer informatie op www.sudwestfryslan.nl/onderwerp/verkiezingen
Volg de uitslagen via https://verkiezingen.sudwestfryslan.nl/TK2023
|
| |
|
22 november om 17:37 |
| |
Gewoan an ut werk op dach fan de Tweede Kamer Verkiezingen
Gister gyn dachboekfragment. Had ok niks te melden. Bitsje gammel weest de laatste dagen, mar ik knap nou wear op. Fanmiddach bij anbieding soad groën weest, hier flakbij in oans eigen woanwyk.
En de polityk? Fanavend úteraard plat foar de buis, ik bin heel benieuwd naar de útslach. Ut sal tòch nyt...
Sneek is door schenking een Poiesz Plantsoen rijker
SNEEK- Vanmiddag heeft het jubilerende Poiesz Supermarkten officieel 35 bomen, tientallen struiken en honderden vaste planten en siergrassen in aangeboden aan de gemeente Súdwest-Fryslân. Al dat groen valt te bewonderen in het stationsgebied van Sneek.
Wethouder Bauke Dam van de gemeente Súdwest-Fryslân nam het cadeau dankbaar in ontvangst en sprak niet alleen over een ‘mooie schenking’, maar zei nog nooit eerder bomen geschonken zijn met een hoogte van zo’n 10 tot 15 meter.
Upgrading stationsgebied
“Dit gebied is een mooi voorbeeld van noodzakelijke vergroening van de steden. Het is hier niet alleen mooier geworden maar het is ook beter bestand tegen het veranderende klimaat. Een stationsgebied dat van onveilig, rommelig en niet meer van deze tijd was, naar een gebied dat groen, bruisend en een levendig startpunt is om het gezellige Sneek te gaan ontdekken”, als Dam.
Iets stoffelijks terug doen
Algemeen directeur Piet Sneek van Poiesz Supermarkten was op zijn beurt dankbaar voor de mogelijkheden en kansen die de stad het familiebedrijf in de afgelopen eeuw geboden heeft en als dank kwam Poiesz met bovengenoemd groene cadeau.
Overigens op 18 mei van dit jaar werd Sneek al verrast met een ander fraai jubileumgeschenk: De Poiesz Julianasloep in het Wilhelminapark.
“Vanuit de familie waren we al enthousiast over het aanbieden van de sloep, maar daarnaast bleef ons toch het idee malen dat het leuk zou zijn om iets met een Poiesz Plantsoen te doen”, speechte Piet Smit. “Dit was initieel het idee waarbij zaken zoals het geworteld zijn in de stad Sneek, de groei en bloei van de onderneming en de veelkleurigheid van zowel ons bedrijf als de bomen, struiken en planten. Een mooie verbinding en associatie kunnen vormen”, lichtte de algemeen directeur het geschenk toe.
De plannen werden uitgewerkt met de gemeente, onder bezielende leiding van Douwe de Groot, en zo is een prachtig heringerichte plek voor het station in Sneek ontstaan.
Willie de Haan-Poiesz ( “een stille en belangrijke kracht en stabiele factor”) verrichtte uit naam van de familie, die ruim aanwezig was, en het bedrijf Poiesz de openingshandeling.
|
| |
|
20 november om 08:47 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Sundachskyn Rike
Rike was un sundachskyn, dat klinkt heel wat aardeger as Hendrike dy’t un beperking had. Trouwens wie het gyn beperkings?
Disse Rike was un meiske út ut groate gesin (13 kyndes!) fan Tjitze en Ytsje Hoekstra de oprichters fan ut ferhúsbedriëf Hoekstra in Oudega, toen nòch Wymbritseradeel. Tjitze begon in 1929 met ut familybedriëf, un karriderij. Rike was krekt as alle andere kyndes belangryk foar ut jonge bedriëf in ut dòrp an’e Brek.
At heit Tjitze avens met peard en wagen thúskwam fan ut Boadehús út Sneek òf Bòlsert stond Rike um al op te wachten. At Rike har heit in’t fizyr kreech riep se alle andere dòrpskyndes bij mekaar sudat se tegare de pakjes besòrge konden in Oudega. Rike telde gewoan met en wat se deed was sinfol. Rike mocht nyt oud wurde, mar har naam leeft deur.
Ik hoarde dit ferhaal fan Christien Lycklama à Nijeholt, dy’t tegare met har man Tjitze Hoekstra leiding geeft an ut teugenwoardege familybedriëf. Ut sosiale spat der fanou. Ik foël mij thús bij sukke minsen en dergeleke bedriëven.
Su’k sei leeft Rike deur, ommers we noeme ok op disse maandachmòrren wear har naam. Sterkernôch der is nou un projekt dat Rike har naam draagt.
Kòrtleden kocht Hoekstra ut pand fan Jan Sikkes, de stoffegroathandel dy’t begin dit jaar jammerlek fallyt ging. Rike is nou de naam foar ut werkplak dêr’t klanten fan Hoekstra alle soarten fan werk útbestede kenne. Ompakke fan spul, sòrtearwerk, stickere òf eenfoudege assemblaazje fan produkten, dy werksemheden.
Learlingen fan de Piet Bakker, skoal foar spesiaal onderwies in Sneek, binne nou sinds kòrt bij Rike an ut werk. Fan un beflogen jonge onderwiesassist fan ’e Piet Bakker, un sijinstromer, hoarde ik dat de learlingen op disse bútenskoalse lokasy ut werk feul serieuzer nimme as utselde werk as op skoal. Ik begryp dat wel. Disse jonges en meiden sitte nou letterlek op un indústryterrein, dêr’t groate frachtauto’s en stoere bestelbussen foarbij ride. Kòrtom ut werk doët der toe, krekt su as Rike der froeger in Oudega ok al toe deed. Un fantastys inisjatyf fyn ik ut.
Ik moest onwillekeurech ok an Dieter & Dicky teruchdenke. Dy kwamen op maandachmòrren met de motòrisearde hoannekar bij de winkel fan myn fader foarriden om ut oud papier foar de Pier de Boer Stichting, later Finkenburg, op te halen. De beide mannen hadden altyd de groatste lol at se sich dan foar de toanbank ferstopten en myn fader sabeare skrikke lieten.
Werk met plezier doën, ik wêns ut jum disse week allemaal wear toe!
|
| |
|
19 november om 19:53 |
| |
Ut bliëft november...
 |
| |
|
18 november om 19:38 |
| |
Altyd wat te doën
Selfs op un súterege saterdach in november, met nyt te min regenwater is der in Sneek wel wat te doën. Fandaach arrivearde Sinteklaas wear in oans stad.
Ut is en bliëft prachtech at Advendo dan anwezech is! Gouden kòrps is en bliëft ut.
Prachtech plaatsje bij de Waterpoart!
 |
| |
|
17 november om 11:02 |
| |
Frijdachavens
Su lang at ik nòch werken òf liever seid, bezech bliëf is der frijdachavend ok nòch echt frijdachavend. Ut was my ut weekje wel wear. Su snòtterech as't mar ken, op woënsdach avend selfs flinke koartsanfal en ja hoar ok nòch us un positieve coronatest. Núter is't mar de fòlgend mòrren wear nòrmale temp en gewoan wear 'deur'. Gisteravend dan ok hearlek an ut foetballen weest met de mannen fan 45+, dat allienech al is un feestje.
We hadden fanavend fersterking fan twee mannen út Almere, maten fan ploechgenoat Arie. Twee jonges út ut goeie hout sneden. Een fan ut duo leek wel un indiaan, ok nòch us eentsje dy't goëd foetballe kon.
Hew ut foar de ferandering mar us nyt laat maakt. Ut ferstaan komt hopelek met de jaren. Al hoewel...
|
| |
|
16 november om 19:06 |
| |
Moai nieuws foar Arjan Hut én Fryslaan
Arjan Hut nije Dichter fan Fryslân: "Twivel is in goede basis"
Arjan Hut is de kommende jierren Dichter fan Fryslân en nimt dêrmei de pinne oer fan Sigrid Kingma. Oan de Ljouwerter de taak om syn Fryske poëzy út te struien oer ús provinsje. "As bern wie ik al oan it tekenjen mei wurden."
Yn de Stadskas fan it Explore the North-festival is Hut tongersdei ta Dichter fan Fryslân slein. De kommende twa jier skriuwt er seis oant tsien gedichten, by foarkar yn it Frysk. Hut (47) wit noch net hoe't er syn poëzy presintearje sil. It is dan ek foar neat dat it tema 'twivel' geregeld weromkomme sil yn syn wurk.
"Ik tink dat twivelje in goede basis is. Sa joust dysels de romte om te feroarjen: weromkomme op watst earder tochtst", seit Hut. "Boppedat sjochst twivel op sawol mikro- as makronivo. De wearde derfan wol ik yn gedichten jitte."
De Dichter fan Fryslân is in inisjatyf fan de Provinsje Fryslân. It doel is om op dizze wize Fryske poëzy by de bewenners te bringen. Dat gebeurt oan de hân fan seis oant tsien gedichten it jier en ferskate optredens.
By foarkar binne se ynspirearre op aktuele gebeurtenissen of opfallende mominten yn de provinsje
Dichters fan Fryslân wiene oant no ta Eeltsje Hettinga (2017), Nyck de Vries (2019) en Sigrid Kingma (2021).
Wol wit Hut dat er de poëzy yn nije foarmen foar it fuotljocht bringe wol. "Byldzjende tekst yn in museum, of in saneamd 'twivelsympoasium'. It binne serieuze opsjes."
Mar alles oer de kop smite fynt er net nedich. In tal ideeën fan Sigrid Kingma hâldt er dêrom graach yn libben. "Tink oan it dichterskafee, ien kear yn de moanne yn Tresoar. Of de foardrachtswedstriid Fryske SLAM!. Geweldige inisjativen."
Yn 2018 waard de Dichter fan Fryslân yntrodusearre. Doe koenen kânshawwers harsels kandidearje. De kearen dêrnei socht in sjuery sels nei poëtyske pearels. Dit jier foel it each op Hut.
Mei dizze titel ha ik mear slachkrêft en berik ik in folle grutter publyk
Goed twa wiken lyn krige er in telefoantsje. Bliid, mar ek fernuveren, hearde er it foarstel oan. "Myn foargongers krigen in stik earder berjocht. Ik tocht dêrom earst: se freegje me om wat foar te dragen by de bekendmakking fan de nije dichter. Mar no bin ik dy persoan dus sels."
"Ik bin gelokkich mei dit poadium. Earder kaam myn wurk mei wat útjeften en social media nei bûten ta. Mei dizze titel ha ik mear slachkrêft en berik ik in folle grutter publyk."
Hut is yntusken fergroeid mei syn pinne. Nei syn stúdzje Frysk gong er ûnder mear oan de slach as stedsdichter fan Ljouwert, publisearre er yn ferskate blêden, brocht er bondels út, wurke er foar Omrop Fryslân, en wie en is er noch hieltyd dosint op de skriuwersfakskoalle.
Dichte oer ierpels
Hy fertelt dat de ûnderwerpen fan syn gedichten nochal útienrinne. Hut skriuwt nammentlik faak yn opdracht. "Ik krij in ûnderwerp mei, en dêr moat ik my mar mei rêde. Sa skreau ik op in dei oer ierpels, omdat stichting De Bildste aardappelweken by my oankloppe."
In opdracht jout him kaders en in deadline. In noflike wize fan wurkjen, fynt Hut. Oars bliuwt er mar 'trochprutsen'. "Yndie, fanwegen de twivel."
Kinst wat kreëarje, sûnder mei wa dan ek te oerlizzen.
Wêrom't er dichtet, wit Hut net. Mar syn drang ta formulearjen driuwt him alle kearen wer achter de skriuwerstafel. "As bern wie ik der al mei dwaande. Tekenje, mar dan mei wurden. Ik fûn it fuortendaliks geweldich", seit er, om deroan ta te heakjen: "En kinst wat kreëarje, sûnder mei wa dan ek te oerlizzen."
Hut syn poëzy past net yn in hokje. "Ferskate soarten teksten rinne trochelkoar. Fan sprektalich ta byldzjend." In boadskip deryn ferwurkje fynt er net nedich. Wol is der romte foar wat engagement. "Sjoch it as meditaasje mei in ûnderwerp."
Yn frijheid skriuwe
As Dichter fan Fryslân besiket Hut de ferwachtingen fan him ôf te skodzjen. Him frij fiele, dat hat er him as doel steld. "In skoftke werom frege ik mysels ôf: 'Hoe soe ik skriuwe as ik mei gjinien rekken hoech te hâlden?' Nei't de provinsje my belle, besleat ik om krekt te dichtsjen sa't ik sels woe. En dat is nij foar my."
"Meastentiids fiel ik de oanstriid om moaie sinnen op rym te setten, of koart en kompakt te formulearjen. Ik hâld dan rekken mei myn publyk. Dêr wol ik fan ôf. As ik it moai fyn, soe dat genôch wêze moatte. Mar goed, sa wurket it faak net hielendal", seit Hut.
Neffens him bliuwst altyd yn in soarte spanningsfjild: wat wolst sels en wat freget it publyk?
'Is mar in gedicht'
"Oan de oare kant, wat de ien graach lêst, fynt de oar mar rotsoai. Boppedat moatst altyd relativearje: it is mar in gedicht. Ek ast Dichter fan Fryslân bist. Hast gjinien op strjitte hat it deroer", seit Hut. "Al dat soe dat wol ris moai wêze."
Bron: Omrop Fryslân
Foto is fan Marchje Andringa
|
| |
|
15 november om 18:58 |
| |
WPB-respsy met un GOUDEN randsje
Gisteravend bij de júbileumresepsy fan de Waterpoort Boys weest. Un moaie stylfolle bijeenkomst met nyt eens sufeul genoadegden. Of de genoadegden kwamen nyt opdage. Ut wurdde un onfergeteleke avend foar un antal WPB ‘ers fan ut earste uur.
Lees hier onder ut ferslach (GrootSneek) fan de avend:
Drie Koninklijke onderscheidingen voor Waterpoort Boys Sneek- vrijwilligers
SNEEK- Tijdens het 50-jarig jubileum van voetbalvereniging Waterpoort Boys in Sneek op 14 november ontvingen drie vrijwilligers van het allereerste uur, de heren Evert Westerhof, Jold Plantenga en Henk de Jong een Koninklijke onderscheiding uit handen van wethouder sport en locoburgemeester Bauke Dam. Deze drie vrijwilligers hebben een grote bijdrage geleverd aan de clubcultuur van v.v. Waterpoort Boys Sneek.
De heer Evert Westerhof is een van de oprichters van de vereniging en had door de jaren heen diverse functies binnen de club. De beginjaren was hij secretaris, trainer en elftalleider bij verschillende (jeugd)teams en hij deed het onderhoud van de accommodaties. Momenteel is hij gastheer, clubscheidsrechter, wedstrijdsecretaris en terreinconsul.
De heer Jold Plantenga is 50 jaar na de oprichting nog steeds dé kantinemedewerker. Dertig jaar lang was hij bestuurslid met in zijn portefeuille ‘kantinezaken’. Daarnaast was hij door de jaren heen betrokken bij het onderhoud van accommodaties, actief als trainer, elftalleider van diverse jeugdteams en hij is medeorganisator bij feesten en partijen voor de club.
De heer Henk (in de volksmond Rus) de Jong was voor de oprichting al actief en heeft geholpen de club op te richten. Door de jaren heeft hij functies verricht van trainer, elftalleider tot kantinemedewerker. Bij de bouw van het destijds nieuwe clubgebouw aan de Jachthavenstraat deed men regelmatig een beroep op hem. Ook was hij de organisator van de Kienavonden, toen een belangrijke inkomstenbron voor de voetbalclub. Momenteel is de heer De Jong op 73-jarige leeftijd nog altijd actief bij het onderhoud van de accommodaties.
Voetbalvereniging Waterpoort Boys Sneek werd op 14 november 1973 opgericht. Het was de jongste en kleinste voetbalclub in Sneek en is nu 50 jaar later uitgegroeid tot een bijzondere, kleurrijke en volwaardige vereniging.
Wethouwer en loko-burgemeester deed syn toespraak in ut Snekers! Dan doën je recht an’e taal fan’e stad en un groat deel fan’e Waterpoort Boys! Klasse!
Eelke Dotinga erelid van WPB
Niet alleen Koninklijke onderscheiding bij de WPB, ook werden er vijf WPB’ers benoemd tot lid van verdienste: Stef Baggel, Hannes Vermaning, Cobie Visser, Ronald de Haan en Robert de Jong. Eelke Dotinga werd benoemd tot erelid van de vereniging.
Jubileumboek
Voorzitter Aaldrik van Dalen mocht van auteur Fokke Huisman de Jong het eerste exemplaar van het fraaie jubileumboek ‘Van oud ijzer naar edelmetaal’ in ontvangst nemen. Un prachtege titel!
 |
| |
|
14 november om 19:35 |
| |
In'e braan!
Jubilerende voetballers Waterpoort Boys zetten icoon van de stad in vuur en vlam
SNEEK- Met het uitrollen van een megagroot spandoek in de clubkleuren blauw en geel + de naam van de club hebben de voetballers van de Waterpoort Boys vanavond van zich laten horen. Meteen na het tonen van het spandoek werden 50 fakkels aan en was een spectaculair vuurwerk te zien op en rond de Waterpoort.
Vandaag viert de jongste voetbalvereniging zijn GOUDEN jubileumfeest met een receptie die vanavond om 20.00 uur aanvangt. Eerder deze dag werd op sociale media al stil gestaan bij de leden, oud-leden en andere betrokken die de club ontvallen zijn. Zeer respectvol!
Vanavond dan de stunt met uitrollen van het dundoek en het vuurwerk. “We hewwe ut mar even stilhouden, want je mutte loof ik suks anfrage. Nou ja, we hewwe ut nou beleefd. En we hewwe de foto’s dy’t we moai ophange kenne in oans kantine”, aldus een rasechte Wee Pee Bee’er.
Vanavond wordt ook het jubileumboek van de WPB gepresenteerd. De eerste (foto) pagina is vanavond alweer geschreven!
 |
| |
|
14 november om 18:15 |
| |
Ut andere perspektyf
Rúm 10 jaar leden ging ik nòch naar Zuidwest Friesland On Stage as learkracht fan ut Praktykonderwies. Fanmiddach was ik der teruch as sjoernalist fan GrootMedia. Hew un antal foto's skoaten, un filmke maakt en onderstaand artikeltsje fan'e gemeente SWF bewerkt. Moai om te doën.
Of ik ok onwennech bin fan ut onderwies? Nee, tiden hewwe tiden en ik hoop wat ik nou doën nòch even deursette mach. Fanmòrren earder interview met Marijke en Harald van der Meer deen over hun 50-jarech júbileum. Fanavend mach ik naar de resepsy fan WPB, dy't ok un Gouden júbileum fiere.
Met andere woarden: ut is noait saai!
Hieronder ut artikeltsje foar GrootSneek-site:
SNEEK- Wethouder Petra van den Akker opende dinsdagmiddag de 9e editie van Zuidwest Friesland On Stage: een Positief (beroeps) Podium voor vmbo leerlingen. Ze deed dit door een ferme klap op een gong. Ook had ze nog een advies voor de leerlingen: Kijk ook eens bij de beroepen waar je nooit hebt stilgestaan!
Ruim 200 professionals gingen deze middag vervolgens in gesprek met 750 leerlingen over hun beroep en werkdag. Tijdens de Doe Dag van On Stage op 30 november, brengen de leerlingen een bezoek aan de professionals waarmee ze een match hebben gemaakt. Dromen mag bij On Stage, dus alle beroepen zijn aanwezig: van automonteur tot architect.
Positiever imago vmbo leerlingen en ondersteuning beroepskeuze
Onderwijs On Stage zet zich in voor een positiever imago voor vmbo leerlingen en voor een betere ondersteuning van het beroepskeuzeproces van jongeren. Persoonlijk contact tussen de professionals en leerlingen is de succesfactor van het project. De On Stage Beroepenfeesten worden feestelijk georganiseerd met acts en muziek. |
| |
|
13 november om 08:30 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Der binne grênzen
Foarege week even op stap weest, su nou en dan kan ik dêr enòrm fan geniete om na ut foetballen op frijdachavend even an’e tap te hangen in un nòch redelek brún autentyk kafee in Sneek.
Moaie ferhalen anhoare in onferfalst Snekers dat deur de senior kroechlopers in’e stad gelukkech nòch altyd brúkt wurdt.
De man dy’t mij in monoloochfòrm su’n moaie persoanleke story fertelde genoat al fan syn pensioen, al twee jaar. Bij syn laatste jaardach hadden andere kafégangers naar syn leeftyd fraagd. Sonder blikken òf bloazen had hij seid dat y 75 wurden was. ‘Goh, dat hadden we nyt docht’, antwoardden se met ferbaasde blik. ‘Kiek at ik sêch dat ik 75 jaar wurden binne dan reageare de minsen altyd su, mar at ik sêch dat ik 69 bin dan krije je gyn reaksy. Fandêr, begrypst?!’
Ik knikte allienech mar. Toen kwam der un ander ferhaal. Eén kear in’e 14 dagen ging hij met de frou te oppassen in Amsterdam op ’e earste pakesêger fan ondertussen twee en un half jaar.
Skoandòchter was in ferwachting fan ’e tweede, ok wear un jonkje sú ut wurde. In jannewary is se útrekent. En nou kwam ut: Of pake ok met wú naar de seuven maanden echo. Nou nee, der binne grênzen dêr wú hij nyt met naar toe.
Toen syn frou, skoandòchter en soan um ansagen òf hij fan un andere planeet kwam was hij al overstach gaan. Dus in optòcht naar de moderne kraamklinyk. Hij en syn frou met ut jonkje in ’e tram en de jonge ouders op ’e fyts.
Ankommen in ’e kraamklinyk sagen se dêr al nyt eens op fan ’e optòcht. Ut skeen de gewoanste saak fan ’e weareld te wezen. In ’e behandelkamer kwam skoandòchterlief op ’e tafel te lêgen, deed de trui omhooch en de ferloskundege smearde wat dsjel over de omfangrike búk. Ut wurdde un bitsje dúster maakt. Dêrna sagen se allemaal naar un groat skerm.
‘En dou wúst nyt wete wat ik toen sach. Un prachtech ongeboaren mar oh su levendech kyntsje in ’e baarmoeder. Ut hoofd met bolle wankjes wurdde dúdelek in beeld brocht. Der saten al haarkes op ’e skedel. De foetsjes, de handsjes. Werkelek 3-demensionaal. Ik hew allienech mar teugen de froedfrou seid dat ik ut onbegryplek fond dat der opa’s binne dy’t nyt metwille naar su’n happening. Dat fond dy baakster ok.
Allienech syn frou en kyndes hadden de moan wagenwiid open. Sufeul bluf hadden se selfs in Amsterdam nòch noait metmaakt!
|
| |
|
12 november om 17:55 |
| |
Foar de tweede kear naar ‘Verloren’ woarden in Groate Kerk weest
Honderden minsen hewwe de oulopen dagen foet over de drempel fan’e Groate- òf Martinikerk in Sneek setten. Earsgister skreef ik der al over foar GrootSneek. Fanddach nòch us un kear un besoek an’e kerk brocht. Opnieuw onder de indruk over de VERLOREN woarden raakt. Der sat frijdachmiddach un man naast mij dy’t sei ‘ik wurd hier knettergek fan’. Ik ken mij dêr wat bij foartstelle.
Bob van der Linde, de jonge òrganist fan’e Groate Kerk, speulde onheilspellende ja súver lugubere muziek op ut òrgel. Bovenslach weest disse foarstellingen.
“Op vier avonden, van 9 tot en met 12 november 2023, speelt het Duitse duo Hartung & Trenz in de Martinikerk te Sneek met licht en taal in dit videokunstwerk rondom het thema dementie. Voor dit thema is gekozen omdat deze volksziekte enorme impact heeft op het leven van patiënten en mantelzorgers. In Sneek is recent een Odensehuis geopend, een ontmoetingsplek voor mensen met geheugenproblemen of beginnende dementie en hun naasten. Zoals we weten heeft dementie tot gevolg dat de identiteit van de betrokkene vervaagt en deze vervaging uit zich ook in het verlies van het gebruik van de moedertaal. Juist daarom zijn de kunstenaars geboeid door het onderwerp.
Hartung & Trenz werken in hun lichtkunst vaak met taal. Zij maken immersieve installaties waarbij het publiek wordt omgeven door geprojecteerde woorden en teksten. Voor het project VERLOREN gaan de kunstenaars aan de slag met het verlies van woorden door de ziekte als thema. Op gevoelige wijze interageren zij met de omgeving, filteren opmerkelijke en terugkerende bevindingen en vertalen deze naar aansprekende poëtische lichtkunstinstallaties die naast een indrukwekkende immersieve ervaring vaak ook stimuleren tot reflectie en discussie.
Op 10 april 2023 is de verbouwde Martinikerk in Sneek officieel geopend. Na de grondige restauratie en herinrichting willen kerkgemeenschap en Vrienden van de Martinikerk de kerk openstellen voor een breed publiek en dit bewerkstelligen door in het gebouw uiteenlopende culturele activiteiten te organiseren.”
|
| |
|
11 november om 17:41 |
| |
Gouden júbileumfeest Van der Meer Wonen
Prachtech júbileumfeest fan 50 jaar Van der Meer Wonen in Sneek metmaakt. Marijke van der Meer, is een fan myn loopmaatjes op maandachmòrren. De opening wurdde deen deur met un spektakulêre lichsjo teruch in'e tiid te gaan.
De oprichter fan ut bedriëf, de ondertussen 92-jarege Van der Meer, was de hele avend bij ut feest. De beelden dy't hij in syn leven 'live' siën het wurdden projekteard. Echt heel moai.
Ut feest met un tòpband in'e gigagroate meubelsaak was bearegesellech. Dank Marijke foar de útnoadeging.
 |
| |
|
10 november om 20:01 |
| |
Indrukwekkende lichtshow ‘Verloren’ in Martinikerk Sneek
SNEEK- Gistermiddag is de voorstelling ‘Verloren’ officieel geopend door de Duitse kunstenaar Hartung in de Martinikerk te Sneek. En tovert daarmee een wereld van licht en taal. Deze lichtshow is ontworpen en bedacht door het kunstenaarsduo Hartung & Trenz. Het thema van de voorstelling is dementie.
De voorstelling werd muzikaal begeleidt de organist van de Martinikerk, Bob van der Linde. De stichting Media Art Friesland treedt op als organisator van VERLOREN.
De lichtshow is nog tot en met 12 november te zien. Dagelijks van 17.00 tot 22.00 uur
|
| |
|
9 november om 20:13 |
| |
De Emigrant opnij ferteld, no folslein trochlibbe!
Tsien jier lyn wie ik al hiel entûsiast oer de Pier21 teaterfoarstelling De Emigrant mei Freark Smink yn in glânsrol. Justerjûn wie de première yn Theater Sneek mei ‘De Emigrant opnij ferteld’ yn in útferkochte grutte Tüöttenseal. En om mar fuortendaliks mei de sprekwurdlike doar yn hûs te fallen, dizze foarstelling wie ek wer in boppeslach om net te sizze fiif stjerren wurdich.It fûnkele fan alle kanten.
Feroarings
Grutste feroaring yn ferliking mei tsjien jier lyn is foar mij it optreden fan akteur Amin Ait Bihi, dy’t him folslein sels wêze kin yn’e rol fan in GrootSneek sjoernalist dy’t hij spilet. Dizze toanielspiler is fan Marokkaans komôf. Hij spilet gjin Marokkaan, hij is it simpelwei.
Tsien jier lyn wie dy rol noch weilein foar Theo Smedes, hij spile doe de rol fan LC-sjoernalist Aslan. Dy Aslan wie fan Turks komôf. Eins wie dizze Aslan wat in karikatuur fan in Turkse man, hielendal mei it opplakte snorke. Soks kin yn 2023 net mear, neam it mar woke, it bewust wêzen fan rasseproblematyk en sosiaal ûnrjocht tsjin minderheden yn’e mienskip.
Der binne mear oanpassings yn it fernijde stik. Bygelyks yn’e tiid. Der wurdt no net mear ferwiist nei Simmer 2000, de grutte Friezenreüny, mar nei 2018. Doe rûnen der reuzen troch Kulturele Haadstêd Ljouwert, sa grut as flatgebouwen.
Mar de akteurs Freark Smink en Theo Smedes binne ek tsien jier âlder wurden en dêrmei binne de karakters dy’t sij no spylje riper wurden, it is mear trochlibbe.
Ferhaal
It ferhaal mei dan oanpast wêze, hjir wat skrast dêr der wat bij. Mar it wie en is it skript fan masterferteller Romke Toering. Allinne is Jos Thie no de regisseur, wylst Toering it yn 2013 noch wie.
‘De Emigrant’ fertelt it ferhaal fan Sybolt de Haas, in emigrant, dy’t sechstich jier lyn haljetrawalje nei Kanada emigrearre. In ferlerne leafde is de grutste reden om de oerstek te meitsjen. Dêr yn Kanada bout Sybolt de Haas in goedrinnend boerebedriuw op. Yn al dy jierren giet Sybolt net werom nei Fryslân. Mar syn sizzen ‘ik ha myn hiele libben ûnwennich west’, seit in soad, sa net alles. Nei 60 jier giet Sybolt dochs nei Fryslân werom. Hij makket de belofte oan syn twa jier lyn ferstoarne frou dêrmei wier. Syn frou dy’t fiif jier lyn mei harren soan Klaas oars al yn Fryslân west hat, tidens Kulturele Haadstêd. It is ien en al dramatyk.
De libbenslange wrakseling fan wa’t hij eins is as emigrant spilet net swak bij. De reis werom nei Fryslân wurdt foar de emigrant oan alle einen en kanten konfrontearjend. It fuortgean is hast identyk oan seschtich jier lyn. Konfrontearjend is allyksa it petear dat er mei in sjoernalist fan GrootSneek hat. Dy konfrontaazje tusken in Fryske emi- en in Marokkaanse ymmigrant, dy’t beide wrakselje tusken twa wrâlden jout djipgong oan it stik. Binne se beide net geloksikers? Hoe aktueel is dy fraach!
At Sybolt yn Fryslân werom is wurdt hij op’e nij konfrontearre mei syn ferline. It wie sechstich jier lyn net allinne de ferlerne leafde dy’t oanlieding wie om nei Kanada te emigrearjen, it wie ek de komplisearre ferhâlding tusken him en syn broer Klaas. Allemachtech wat kinne dy mannen flokke, it gvd wurdt bij harren in stopwurd. It skynt dat ynwenners fan Easterlittens en Baard as eksters flokke kinne!
Nei de konfrontaazje mei it ferline wurdt Sybolt de Haas nochris konfrontearre met de winsk fan soan Willem dy’t de omkearde reis fan syn heit meitsje wol: Werom nei Fryslân.
Sybolt is der dan nei 60 jier(!) achter kaam dat syn eigen âld-doarpsgenoaten en famylje him besoademitere ha en net sa sunich ek. Net te leauwen, mar troch de oerstjûging wermeit de Emigrant ut fertelt moat syn públyk it wol leauwe.
In fenominaal moai stik, spile troch Freark Smink, Theo Smedes én Amin Ait Bihi dy’t alle trije in fin mear as in bears ha. De komposysjes en muzyk fan Clara Rullmann, foegje ek nochris wat ta oan dizze ymponearjende foarstelling.
Wa’t it justerjûn mist hawwe: Sjoch hjir foar nije kânsen, https://www.pier21.nl/voorstelling/de-emigrant-2023
|
| |
|
8 november om 18:19 |
| |
Inktswammen an’e Prins Hendrikkade
SNEEK- Er staan werkelijk honderden geschubde inktzwammen in de berm aan de Prins Hendrikkade van Sneek.
De Geschubde Inktzwammen (Coprinus comatus) is een van de meest voorkomende van de honderd soorten inktzwammen (Coprinus) die in België en Nederland voorkomen.
Margriet de Vries maakte een paar prachtige foto’s van de Geschubde Inktzwammen.
 |
| |
|
7 november om 20:55 |
| |
Moaie reaksy op'e kollum fan gister út Hylpen
Gûie Henk,
Só atstû wetst lústerje yk èalke mendetemôrn mei nyget
nei dyn praetjen fôr Omrop Fryslân, só ek op dizze mende.
Dyn ferhael oer ferkizingsposters roopt by my ek wur in
ferhael op. Yk deal it graich mei dy. It ferhael steat hirûnder:
Begón santiger jieren wied yk lid fan de PPR (Bas de Gaay Fortman). Wy heeën thús ek in wynkel. Hylpen hee in ôfdealing fan de PPR. Yk wied yn it besit fan in PPR ferkizingsposter en frege myn fear oft yk dy fôr it etalaezjerút ophangje mocht. "Hangje mar op", see myn fear.
Dot hee yk naat ferwaete. Thús wieden wy herfoarmd en dus lid fan de CHU. Myn fear see altyd:"Wy binne naat lid
fan in partii, mar fan in úny. Dus de poster fan de CHU kôm ek fôr it etalaezjerút te hangjen, nest dy fan de PPR.
De middes kôm der in gowen klant yn 'e wynkel. Hy stemde altyd PvdA. Hy frege ús fear: "Jan, yk hew hir in poster fan de PvdA. Mei dy ek by dy yn de etalaezje?" "Hangje mar op", wied it antword.
Letter folgen ek jitte de ferkizingsposters fan de ARP en de CPN. Alles hange by ús fôr it etalaezjerút! Oen it eend fan de dei het ús fear het op in stik boardpapier skriend en der by ophange: Onderzoek alle dingen, maar behoud het goede. Stem CHU!
Groetnis,
Wiebe
|
| |
|
6 november om 08:51 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Bloate meid
Ik ken mij nyt herinnere dat der bij oans thús un ferkiezingsposter foar de rúten hong. Tòch bin’k der foar 99 punt 9 prosent fan overtúgd dat myn ouwelui ARP stemden. De kleur fan’e poster was fòlgens mij pears en der stond begin jaren seuventech ok nòch ‘Evangelische Volkspartij’ an toefoegd. Moaie Barend Biesheuvel met syn garismatise útstraling en un lengte fan hast twee meter was ut fesitekaartsje fan’e partij.
Dat myn ouwelui op de ARP stemden had úteraard te maken omdat se fan ut houtsje waren. Fòlgens mij stemden de measte griffermearden op de ARP. De suilen bestonden nòch. Dat is nou ondertussen un halve eeuw leden.
De ARP bestaat nyt mear, krekt su min as de KVP en de CHU nòch bestaan. De konfessionele partijen gingen op in ut CDA. Ut was jarenlang un partij dy’t der toe deed. Mar ut CDA is ferwurden tòt un splinterpartij.
Over ferkiëzingsposters sproken, ik kreech oait op myn jaardach un prachtech rútbiljet kado, eentsje fan’e PSP. Werkelek un legendarys rútbiljet met un ikoanise foto fan un bloate meid met de arms wiid útspreid in ut weilaan. Op’e achtergroan is un swartbonte koe. Dy frou was de toen 25-jarege Saskia Holleman, dy’t nyt eens wist dat dy foto brúkt wurdde sú foar de ferkiëzingsaksy’s, foar ut ferkiëzingsafysje. De saak wurdde later oukocht foar 1250 gulden. Ut was 1971, kom dêr teugenwoardech nòch us om. Holleman is in 2013 overleden.
Ondertussen is in’e gemeente dêr’t ik woan, Súdwest-Fryslân, foar de kommende ferkiëzings ferboaden om de bekende sandwichborden te plaatsen. De ervaring met de laatste ferkiëzings was dusdanech dat ut wat un rommelsoadsje wurdde. De jonges en meiden fan’e gemeentewerken hewwe nou op 26 plakken foarbedrukte ferkiëzingsbòrden plaatst. In ut dòrp dêr’t ik as skoalmeester werksem was, de Hommerts, plaatsten se dat foarbedrukte bòrd op un onmogelek plak. Ut kreëarde un gefaarleke ferkearssituasy.
De tiden fan kostlek moaie ferkiëzingsposters is over en út, dat fyn ik spitech, want der was un soad moais te siën.
Wie’t krekt su nostalgys as ik bin, mut mar us even un blik werpe op de site www.verkiezingsaffiches.prodemos.nl.
Ok nòch posityf ferkiëzingsnieuws? Jaseker! In Súdwest-Fryslân komme der twee prikkelarme stemburo’s. Laat ik nou krekt naar 1 fan dy twee, in ut Stúfmeelkerkje fan Sneek, myn stem útbrenge. Hoe minder prikkels hoe beter foar myn gesonde ferstaan.
Alhoewel? Saskia had wel wat!
|
| |
|
5 november om 19:52 |
| |
Druk in ut weekend, mar wel lekker druk
De oulopen twee weekenddagen even heel druk an ut skriëven weest. Kwam dêrdeur nyt an ut dachboekskriëven toe. Niks nyt erch, want ut is nyt annommen werk.
Nòch un fraaie foto fan foetbalmaat Jelbert K. oulopen frijdachavend. Ut gaat bij de maestro fan welear ok nyt mear helemaal soepel.
Ut was trouwens frijdachavend wel wear bingo...
|
| |
|
3 november om 17:08 |
| |
De West Ham United Mancave fan Brian
Fanmòrren bij Brian Thomson op besoek weest in syn mancave. Un klassyk foarbeeld fan un mancave, kompleet met groat flatskerm en allemaal foetbalspullen. Wat un aparte mar ok wear bysòndere kearel disse Brian. Ut klupliet fan West Ham spreek mij trouwens wel an fan dizze working class heroes út Oast Lobnden.
Fanavend mach ik self wear foetballe, 7x7 op de felden fan SWZ, ja de komby fan Sneeklutten en Wee Zie Tessers.
|
| |
|
2 november om 16:44 |
| |
Allersielen
Fandaach is ut Allersielen, un fan oarsprong RK gedenkdach, wêr’t ik seker wat met hew. Heel toepasselek dat ik fandaach ut interview dat ik met Aagje Kruithof had útwerkte. Ut hakt der behoarlek in, un interview as onderdeel fan rouferweking. Aagje har man stapte op 5 maart út ut leven.
Ut ferhaal dat Aagje mij fertelde getúgt fan fertrouwen en ok fan moed. Ik bin de hele dach met dit ferhaal besech weest. Ut laat mij nyt onberoerd!
|
| |
|
1 november om 18:36 |
| |
En altyd binne der wear ferhalen
Elke week, elke dach, elk uur binne der ferhalen. Soms lúster ik, soms gaan ik ut gesprek an en un andere kear interview ik. Fandaach twee bysòndere ferhalen ophaald dy’t ik útwerl in un interview en dy ik met minsen dele mach. In kranten en magazines. Ut is en bliëft moai om te doën.
Mòrren wurdt un útskriëfdach. Fanavend wurdt un leesavend! In ut nieuwe boek fan Jaap de Jong, dé JAEp de Jong dy’t ik ken fan’e havo/pa út de jaren seuventech.
Ald-Balkster Jaap de Jong komt mei 'Reisferhalen fan in seeman'
Op sneon 28 oktober is by Wijdemeer 'Sirkelgong de see', in bondel reisferhalen fan âld-Balkster Jaap de Jong ferskynd. De skriuwer is seekapitein en wend om op syn reizen goed om him hinne te sjen. Yn dizze ferhalen siket er hieltyd om it gruttere ferbân achter syn aventoeren.
De rêding fan boatflechtelingen is ek it ferhaal fan de kolonisaasje, in oanfarring yn de East-Sineeske See is ek in ferhaal oer de opkomst fan Sina. De ûntwikkelingsproblematyk en klimaatferoaring komme yn byld as er in sleepboat ôfleveret yn Beira. Tichterby hûs makket er in spirituele syktocht lâns de seedyk dy’t yn Harns begjint en yn Hantum einiget, en dy't de fraach by him opkommen docht: ‘wat is hjir eins eigen en wat is frjemd?’ Yn it ferhaal 'To sea or not to sea' ferbynt er syn earste seereizen mei beskôgings oer it seemanskip. It lêste ferhaal fan de bondel, oer de Suderpier in Harns, makket de sirkelgong rûn.
Jaap de Jong waard berne yn 1953 te Balk, dêr’t de Sleattemermar it earste wide wetter wie dat er seach. Hy helle yn 1976 syn skipfeartdiploma foar stjoerman op de fiere seefiskerij yn Urk. Letter bedarre er op coasters. Sûnt 1997 fart er as kapitein op in ferskaat oan lytse seeskippen foar in Nederlânske werf dy’t oeral op de wrâld skippen bout.
Oer de see en seehavens publisearre er al earder in tal boeken. Yn de jierren santich en tachtich publisearre er ek trije dichtbondels.
Boekynfo
Skriuwer: Jaap de Jong
Boekfersoarging: Gert Jan Slagter (omslach) en Richard Bos (binnenwurk)
Paperback, mei twa kleurkaternen
112 siden, priis € 19,50
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
