 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
28 september om 15:14 |
| |
GrootSneek op'e kokosmat
Fanou fandaach ploft de papieren edisy fan GrootSneek wear op'e kokosmat. Ok in disse oulevering wear heel wat interviews dy't ik skriëve mocht. De coverstory met Willem Meijer, de bruggewipper is der eentsje fan. Bysòndere kearel met un bysònder ferhaal.
Ok wear prachtege foto's en fraaie bijlage in disse septemberoulevering. Ondertussen al wear druk met de òktober-útgaves. Moai om te doën!
|
| |
|
27 september om 20:44 |
| |
Torens tòt in'e hemel
Fandaach bouden we torens tòt in'e hemel op un herstege dach in Amsterdam.
En ut was goëd, mear as goëd!
 |
| |
|
26 september om 08:32 |
| |
Omrop Fryslân Kollum
De geur fan kajapoëtoaly fermengd met manneswit
Eén fan’e moaiste gelúden dy’t ik ken en dy’t mij as múzyk in ’e oren klinke is ut gelúd fan foetbalskoënproppen in un kleedkamer. De geur fan kajapoëtoaly fermengd met manneswit. Ut geeft mij un enòrme stoat adrenaline dy’t der foar soarge dat ut gelukshormoan endorfine met groate golven bij mij naar binnen stroomt.
Wat is ut tòch wat mij besiëlt om as 65+ met te doën in un 45 plus 7x7 foetbalteam? Gaat ut nòch wel om ut foetballen? Of binne ut júst de dingen der om heen, dus de gelúden en de geuren. Binne ut de ferhalen, de anekdoates foar en na de wedstriden in un súpergesellege foetbalkantine, met bier en bitterballen dy’t hieltyd belangriker foar mij binne? Ut swetse en sweare miskyn?
Want hoe ouwer at je wurde, hoe moaier de ferhalen, wêrbij’t de herinnerings inkleurd wurde met je eigen fantasy. Hoe’t ik as simpele rechtsbúten, dy’t de feters fan myn O.N.S.-idoalen Red Feenstra en Klaas de Jong nòch nyt eens strikke mocht, metspeulde in ut Bakkers XI-tal fan Sneek. Bedriëve-kompetisy begin seuventeger jaren fan’e foarege eeuw.
Ik siën mij dêr op un deur-de-weekse-donderdachavend nòch sitten in een fan de kleedkamers fan wat toen nòch gewoan nôch ut Spòrtpark an’e Liwwarderwech hite. Ik was un jonkje fan un jaar òf 16/17, kon nòch gyn dúk in un pakje Bakker Boers Butter skoppe omdat Jacky Reen ut út de dypfrys haald had. Ja, dyselde Jacky dy’t de Elfstedentòcht fan ’63 útride òf was ut de gewoanste saak fan’e weareld weest.
Anfoerder Leo ‘Knak’ Poiesz, dy’t ut hoogste woard had foar de wedstryd. Tidens ut omkleden froech Leo an ’e temide Rommy Zoethout, un LSC-ikoan, òf hij syn sòk even hewwe mocht. Ferfòlgens met de skear út de EHBO-doas ut bovenste stukje fan Rommy syn foetbalsok ouknipte. De sok teruchgaf en de self kreëarde anfoerdersbaan om syn arm strúpte, sonder te ferblikken òf te ferbloazen. Hoe hilarys ok, ik durfde der nyt om te lachen.
Dat shirt fan ut Sneker Bakkerselftal mocht ik om ‘e frêle jongesskouders drage. Heel bysonder allemaal omdat ut deselde tinten had as ut blau-roaie shirt fan FC Barcelona. Op ut fytske naar hús maakte ik mij self dronken fan geluk wies dat ik dy avens bij Barcelona speuld had.
Oulopen weekend ging de foetbalkompetisy wear los en ik was één fan dy 1,2 miljoën KNVB-leden dy’t nòch aktyf metdoën. Dat kan omdat der landelek 400.000 frijwillegers foetballen mogelek make.
Foar dy frijwillegers. Dy’t nyt te pas en te onpas roepe dat se frijwillegers binne, skreef ik de fòlgende 4-regel dat un onopfallend plakje het op de O.N.S.-tribúne in Sneek:
frijwillegers
onbetaalber en onferplicht
fan onskatbere waarde
ut werk van frijwillegers
gebeurt in stilte en út ut sicht
|
| |
|
25 september om 18:45 |
| |
Lekker búten
Ut was fandaach, gisteren trouwens ok, hearlek wear om búten te wezen. Dat hew ik dan ok deen. Dit weekend ok ferskillende berichten op'e GrootSneek-site setten. Foetbal, Sterke Yerke etc.
Sach fanmiddach dat de monumentale tribúne op ut Spòrtpark an'e Liwwarderwech der wear fraai bij staat. Netsjes in'e ferf! Un prònkjuweel fan'e stad in Amsterdamse Skoal styl.
 |
| |
|
24 september om 14:01 |
| |
Skriëve skriëve en nòch us skriëve!
Rudy houdt fan Heineken…
Sneekoloog Rudy Dam, is een man die het lieve leven lief heeft en nooit te beroerd om een stuntje bij een van z’n vrienden uit te halen. Helemaal wanneer ze bijvoorbeeld Abraham zien of een jubileum vieren. Niks gaat de Sneker ondernemer te ver. Rudy doet graag mee, hij heeft de hilaritas hoog in het vaandel staan. Echter als je de spreekwoordelijke bal kaatst, dan ja dan…Helemaal als je de volwassen leeftijd van 60 jaar bereikt!
Het was vanmiddag rond de klok van 5 uur primetime op ’e Singel. Een gigagrote kraan van KFT staat in de straat geparkeerd, wachtend op het moment dat de 60-jarige Dam naar Onder de Linden aan de Marktstraat vertrek. Daar is een gezellig samen zijn met familie en vrienden geregeld. Op de parkeerplaatsen voor zijn huis staan de hele dag auto’s geparkeerd. Onopvallend opvallend. Rudy maakt zich nergens druk over. Voor wie het wil, het is onmogelijk zijn huis binnen te komen, daar heeft hij wel voor gezorgd. Aan de vooravond van z’n verjaardag is hij weliswaar verrast door een paar boezemvrienden, is er nog even een biertje gedronken, maar verder niets. Dit gaat helemaal goed komen. Oké vanmorgen op social media dat er overal in Sneek posters hangen dat ene Rudy Dam vandaag de zes kruisjes op z’n rug heeft. Hoort er gewoon bij.
Als Rudy even na vijven de deur achter zich dicht trekt om naar Onder e Linden te gaan, komen z’n vrienden in actie. De KFT kraan stoomt op, verkeersregelaars leiden auto’s, fietsers, scooters en bussen veilig langs het huis van Dam. De stunt gaat los!
Anton van der Meulen, Jacob Boonstra en Domien Silvius, brothers in crime, vertellen hoe de minutieus voorbereide stunt in z’n werk is gegaan.
“Rudy is un groat fan fan Heineken en ja wat mutte je su’n man dan geve”, begint Van der Meulen het relaas. “We hewwe toen un auto foar um kocht, un hele moaie Peugeot 2 nul zes. Dy is deur skilder Domien heel moai in Heineken groën spoaten. Disse auto hewwe fanou de Singel over de gevel fan Rudy syn hús tild en achterhús op syn patio parkeard. We hadden an elke kant 20 cm over. Rudy stekte!”
Jacob Boonstra, had nog een appeltje met z’n maat te schillen. Toen Boonstra 50 jaar werd kreeg hij ongevraagd een lading zand voor z’n deur. “We wúden Rudy even teruchpakke met disse stunt. Fanou fanmiddach het Rudy un persoanleke Heineken Bar op syn patio. Wat wille je nòch mear?”
Schilder Domien Silvius hoort het lachend aan. “Ut was nòch un heel gedoe om de júste Heineken-kleurkes út te soeken. Mar ut is lukt. We hewwe un spesiale nummerplaat foar Rudy regeld. Ut was un feest om hier an met te doën!”
In totaal hebben 30 personen meegewerkt aan de stunt. “Ut kost nòch al un paar senten, mar ut kost Rudy straks ok un paar duiten. Want hij mut mar siën hoe’t de auto wear futkomt. Hij kan fanself KFT inhure, de wagen in stukje snije, sêch ut mar. De auto het Rudy fandaach op naam kregen, hij is eigenaar. Fan ’e week krijt hij ut kenteken binnen en dan komt Rudy der gelyk achter dat hij de fersekering fan syn bolide betale mach. Der sitte trouwens ok dúzend blikjes bier in’e auto. Wij komme nyt met lege hannen.”
Foto
Als de heren de klus geklaard hebben doen ze nog wat groene verf op de handen. Want als de foto tijdens het feestje aan Rudy overhandigd wordt dat z’n gevel Heineken groen gespoten is, moet Rudy wel even in de waan gelaten worden dat het echt zo is!
Wordt vervolgd!
 |
| |
|
22 september om 17:34 |
| |
Jouster Merke
Der waren fandaach un heel soad Snekers op'e Jouster Merke. Allemachtech wat was ut dêr gesellech! Dat kanne je pas echt un markt/merk noeme! Wel un bitsje jaloers op de Jousters, mar dat sêch ik nyt lúdop. Bistou gek! |
| |
|
21 september om 21:04 |
| |
Bella Italia 2
 |
| |
|
21 september om 18:56 |
| |
Bella Italia
Nòch an ut nagenieten fan Bella Italia in'e Malle Molen fan ut leven. |
| |
|
20 september om 17:31 |
| |
Wear teruch
Un paar dagen búten de deur weest. Ik sal jum nyt fermoeie met allemaal stede-trip-kykjes! Wel persoanlek, noait privé, is nòch immer ut adagium. Al kúkel ik regelmatech fan dat smalle koard!
Wel un moaie foto fan Italiaans ies! |
| |
|
19 september om 22:26 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 19 september
Durkje
Durkje Hoeksema. Durkje werkt en woant in de kapperssaak an’e Kerkstraat in Makkum. Un bysònder plak en dan druk ik mij wel heel foarsichtech út.
Ut is un hús fol met ferhalen, over har family en Makkum. An’e Kerkstraat startte Durkje har overgroatfader, Ynze Hoeksema, op 24 mei fan ut jaar 1893 syn kapperssaak. Dy Ynze had der nòcht an, want op’e bovenferdyping had hij ok nòch un skoënmakerij en der wurdden ok nòch rousluiers ferhuurd. Ynze wurdde nyt oud, hij overleed op 47-jarege leeftyd.
De pake fan Durkje, Sjouke Hoeksema, was nòch mar 14 jaar oud toen hij syn fader opfòlgde en al stond te knippen en te skearen. De skoënmakerij wurdde inruild foar un tabakswinkeltsje.
De fader fan Durkje, Jentje nimt de skearkwast fan pake over en ferkocht naast tabak ok nòch us houten klòmpen. At de familysaak op 24 mei 1993 ut eeuwfeest fiert, slaagt Durkje foar har kappersdiploma en komt ok in de saak.
Tegare met har fader nimme se beiden un dachdeel foar hun rekening. At Jentje in 2000 ophoudt met knippen en skearen gaan ok de tabak en de klòmpen de winkel út.
Toen ik twee weken leden bij Durkje in de autentike kapsalon was, waande ik mij hast 130 jaar teruch in ‘e tiid, want fan al har foarouders het disse fierde generasy bysòndere foarwerpen bewaard. Ik gaan kompleet kòpke onder in un IJsselmeer fan nòstalgy. Ik siën de ratel fan de overgroatfader, un beurske fan mem dat se elke sundach metnam naar kerk. Ouwe skearkwasten en safraankleurege foto’s met statege pòrtretten fan minsen dy’t nyt mear onder oans binne. Ut briltsje fan pake Hoeksema. “Wat soe hij der dêr allegear wol net troch sjoen hawwe”, fraachlispelt Durkje.
Ik kom ogen te kòrt, in un eeuw fan Durkje har family. Wrottende kleine middenstanders mar frije minsen, foar mij oh su herkenber.
As un échte Hoeksema het Durkje naast har kapperssaak un tweede tak: Durkje begint in 2005 har eigen hoedenatelier onder de skúlnaam fan VanNuyen, un familynaam fan generasy’s teruch. Adel.
Nou is ut mòrren Prinsjesdach en salle de dames wear deur prachtstad Den Haach kuiere met opfallende hoëdsjes. Ik bin der fan overtúgd dat der ok eksemplaren fan Durkje bij weze salle.
Logys dat dy Durkje bij ut 125-jarech bestaan fan’e kapperswinkel un bysòndere onderskeiding kreech. Kommissaris fan’e Koaning in Fryslaan, Arno Brok, mocht Durkje in opdracht fan Koaning Willem Alexander bij ‘Koninklijke Beschikking’ tòt ‘Hofleverancier’ benoeme.
Durkje Hoeksema, flamboyante frou met immer ‘rood getuite lippen’, de ongekroande hoëdsjekoaningin fan Makkum! Un frou met histoarys besef om un puntsje an te súgen.
Geskiednis wurdt nyt skreven deur generaals en koaningen. Nee, geskiedenis leit in doaie foarwerpen op ’e skoarnstienmantel, dy’t ut ferleden levend houwe.
Koester ut ferleden, at je nyt wete wêr’t wechkomme, wete je ok nyt wêr’t je naar toe mutte!
Maak der mar wear un Koaninkleke week fan.
|
| |
|
13 september om 18:50 |
| |
Adfokaatsje met slachroom
Ut mut nyt feul gekker wurde! Un adfokaatsje met slachroom. Nòch hearlek an ut nagenieten fan un moai kultureel weekend met heel feul moais in GrootSneek.
Fandaach ut moaiste nieuws út Amsterdam! Myn groate frynd Nouvé, liep foar ut earst selfstandech!! De GROATE ontdekkingstòcht gaat deur!!
|
| |
|
12 september om 08:52 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Urk
Op hele noaten singe! Ut was un wêns fan mij om nòch us op hele noaten te singen. En dat kan nyt mear in Sneek. Dêrfoar mutte je befoarbeld naar Urk. En dat hew ik dan ok deen, Twee weken leden tegare met myn foetbalmaat Jelbert Kramer. En om mar futdaleks met de kerkdeur in hús te fallen ut maakte un ferpletterende indruk op mij.
Ut begon al in ut fisrestaurant dêr’t Jelbert regelmatech komt. Ik foëlde mij omgeven deur frouwen dy’t ferdacht feul op oans moeke leken, dy’t blykber deselde kapper hadden as moeke 40 jaar leden. De karakteristieke stief sittende Kapper Wolthúzen permanentjes. Moai gries, niks mis met. En de skoënen fan ut kaliber W.K. Adema. Gewoan degelek. Foardat dy frouwen an hun pòrsy Kibbeling òf Lekkerbekje begonnen, fouwe se earst de hannen en sloaten de ogen. Dat was lang leden dat ik suks in un restaurant siën had. Un moai ritueel.
Na de fisskoatel op wech naar naar de Bethelkerk. Un halfuur fantefoaren, dat je súden sêge knap op’e tiid. Mar allemachtech, der stond un rij foar de deur dêr’t Bruce Springsteen jaloers op weze sú. Mar wij kwamen dan ok foar de échte Boss! In de kerk gyn plakje onbeset. Probleem? Nou nee, fersin un list al là Ollie B. Bommel. “Goedenavond ik ben Henk van der Veer, ik kom hier om een verslag te schrijven voor onze krant, als het goed is, dan hebben jullie twee plaatsen vooraan in de kerk voor ons gereserveerd…”
Even un ferbaasde blik bij de koster fan diënst, mar twee minúten later sitte Jelbert en ik op un kerkharde bank, earste rij. “Heb jij dit echt geregeld”, fraagt Jelbert. ‘Must nyt sfeul frage Kramer!’
Over myn skouder siën ik un soad fan’e selde types dy’t ik ok al in ut fisrestaurant siën had. Der binne mar liëfste 1200 minsen komen naar de laatste bijeenkomst fan ‘Zingen in de Zomer’. Onfoarstelber. Ut Urker Mannenkoor Hallelujah werkt as un magneet.
At de mannen om kwart over seuven beginne te singen bin’k futdaleks ferkocht. Nou siën ik met eigen ogen wêr’t de útdrukking singe fanút ’e toanen wech komt. Echt dy mannen gaan letterlek op’e toanen staan en dan komt der tòch un gelúd! Alles op hele noaten. De rillings lope mij over ’e bealech. Noait docht dat al dy ouwe liederen ( ferskes singe je in’e kroech!) met onmogeleke teksten mij blykber tòch dierber binne. Ut foëlt onwerklek an. ‘Un back to the sixties in ’e Noarderkerk fan Sneek- gefoël, mar tòch anders.
Is dit nou false romantyk fan mij? Soektòcht naar yts wat der noait òf tòch weest het? Ut foëlt goëd en fertroud an. De geur fan pepermunt flak foardat de Theoloog des Vaderlands, Mark de Jager, ut Woard nimt. De geur werkt súver bedwelmend. KING-pepermunt de ‘Protestantse cocaïne’ foar de Gerefòrmearde junk, wist Stef Bos al.
Ik tel de glas in load rútsjes, súch op de witte hosty. En dy Urkers, se singe mar en se singe mar en se singe mar op hele noaten.
Tel uw zegeningen, tel ze één voor één…Maak der mar wear un moaie week fan!
|
| |
|
11 september om 21:29 |
| |
FrIIS Festival Aldegea jout waarm gefoel
ALDEGEA (SWF)- Fuortendaliks at wij it Aldegea oan’e Brek binnenkomme is der it gefoel fan jin wolkom fiele, ja ek foar lju fan bûten it doarp. Feeërieke ferljochting en it karakteristieke lûd fan sjongend iis fersterkje dat gefoel. Winter yn septimber!
Justerjûn waard it theatrale muzykspektakel ‘FrIIS’ op’e iisbaan fan Aldegea opfierd. IIS is it mienskipsprojekt fan Arcadia, alle projekten fan IIS binne makke troch en/of mei de mienskip en dat wie yn Aldegea sûndermis it gefal. It wurdt Mienskip is tefolle brûkt as kliko, mar de Aldegeasters makken it hielendaal wier, dy ‘saamhorigheid’. It hiele doarp stie op it oerdekte ( ‘we fertrouden it waar net hielendal, dat op it lêste momint ha we in mânske oerkapping regele…’) poadium of stie as públyk op it iisbaanterrein, midden yn it doarp.
Stean! Dus gjin tribunes, en foar wa’t net in hiele jûn stean koe wiene der dan noch in tal striepakken om op te sitten. In goeie kar, want it fersterke it gefoel sa’t it eartiids wie at minsken nei de iisbaan gongen, dan waard der fansels riden, mar nei in pear rûntsjes kloften de riders bij mekoar en waard der praten, iis makket âlde ferhalen los.
Ek foar bûtensteanders
Dat barde justerjûn ek, en it gekke wie dat dy praterij net steurde. Oan’e oare kant kin ik my wol yntinke dat ferteller/akteur Gerrit Haaksma fol oan’e bak moast om it leafdesferhaal oer Pieter Klaas, soan fan’e doarpsdûmny en krease Akke. Haaksma die it mear as foartreflik! De ferhaalline ( Lieuwe van der Schaaf skreau it skript baseare op it boek Skoskerinne fan Cees en Johannes Walinga) referearde nei wierbarde saken om de iisklup hinne, mar wiene ek foar bûtensteanders goed te folgjen. Skoskerinne bygelyks is net allinne fan Aldegea, it is universeel yn winters Fryslân.
Muzyk
Wat in rykdom dat der noch sa’n fantastys korps yn Aldegea is! Eendracht Maakt Macht, tapasliker kin in namme net wêze. Want neist de wichtige rol dy’t E.M.M. yn it stik letterlik spile, wiene der de sjongers, fan lyts nei grut, fan semi-professionele talenten en ‘ûnder-de-dûs-sjongers’, se diene allegear mei. De muzikale hurdriders fan de ferskillende iisjierren songen de yn it Frysk oersette lieten fol oerstjoeging en mei entûsiasme. In grut komplimint foar oersetter Hans Andringa is hjir op syn plak. ‘Ride op de Brek’ foar ‘Dancing in the street’ fan Mick Jagger & David Bowie, ‘Kin ik it helpe’ foar ‘Can’t help falling in love’ fan Elvis en ‘Leaf lyts famke’ dat oarspronklik skreaun is as ‘Chiquitita’ fan Abba is prachtich. Hearlik om mei ‘IIS’, de Hazes knaller ‘Leef’ te einigjen.
De band Dear Mr Fantasy, it projekt- en bernekoar ûnder lieding fan Jeanetta Valkema, al dy solisten it klopte gewoan. Krekt sa as it dekôr en de oanklaaiing klopte.
Koartsein, Aldegea hat justerjûn sjen litten dat muzyk foar ferbining soarget, en dat is yn tiden fan polarisaazje hiel noflik. In hiel waarm gefoel!
It fraaie programmaboekje mei de teksten is in moai dokumint om al de teksten nochris rêstich nei te lêzen. |
| |
|
10 september om 18:27 |
| |
UIT Festival Súdwest-Fryslân: Nieuw cultureel seizoen
SNEEK- Het nieuwe culturele seizoen 2022-2023 in de gemeente Súdwest-Fryslân is vandaag afgetrapt met het UIT Festival Súdwest-Fryslân.
In maar liefst dertien dorpen en steden zijn en waren er optredens van muzikanten, dansers, theatermakers, beeldend kunstenaars en andere artiesten uit de buurt en openen de plaatselijke culturele aanbieders hun deuren. De opzet verschilde per locatie, waarbij de programmering wordt/werd verzorgd door lokale organisaties. Verder was het vandaag Open Monumentendag. Ook vanavond en morgen zijn er nog tal van activiteiten. Zie hieronder:
Blauwhuis/Westhem/Greonterp
– Tentoonstelling ‘150 jaar Kerkwijding’
– Documentaire en rondleiding in Sint Vituskerk
– Fiets- en wandelroute door Blauhúster Puollen en natuurgebied De Ryp
– Openluchtviering en vrijwilligersfeest in Blauwhuister Pastorietuin
– Terras op Kerkplein
Bolsward
– Activiteiten in het Julianapark: muziekoptredens, straattheateracts, filmtent, workshops, kramen van Bolswarder verenigingen, kinderschmink, silent disco, vitale leefstijl-aanbieders
Goënga
– Optredens op het kaatsveld: popkoor Bar en Boos, de band Schwung met Linde, Teun en Symon, smarlappenkoor De Snikkende Snitsers en folk van Ernst Langhout (zondag)
– Emmerdrumworkshop (zondag)
Hindeloopen
– Stadswandelingen met een professionele gids in Hindelooper klederdracht langs bijzondere locaties met onderweg optredens en boeiende verhalen
IJlst
– Kinderprogramma bij Houtmuseum IJlst (o.a. gereedschap timmeren en stoommachine)
– Muziekbeurs met verkoop en ruil van muziekinstrumenten, platen en cd’s
– Muziekoptredens bij It Podium
– Rondvaarten
Koudum
– Kinderspellen naast muziekpodium Centrium
– Kinderroute langs galeries en het nieuwe monument aan de haven
– Muziekoptredens op het Centrium (onder anderen Jack Bottleneck)
– Optocht met creaties van buurtschappen en andere groepen
Makkum
– Zeemansliederen en wereldmuziek door de 4Tuoze Matroze
Oudega/Idzega/Sandfirden
– Avondvoorstelling met (kinder)koor, fanfare, bands en solisten
Sneek
– Muziek-, dans- en musicaloptredens, kinderopdrachten, kramen van cultuuraanbieders en horeca langs de Westersingel en Kerkgracht
– Popmuziek op een ponton in Kerkgracht
– Voorstellingen van het Overmorgen-festival in Theater Sneek
– Grachtenconcert (zondag)
Witmarsum/Pingjum
– Open huis van kerken in Witmarsum en Pingjum
– Streekmarkt met biologische en regionale producten
– Schilderen in de tent
– Kunstauto Murk
– Muziekoptredens (onder meer concert in de Koepelkerk van Witmarsum met de Oekraïense accordeonist Oleg Lysenko, Fanfare Nij Libben en het koor Scheppingsgave)
– Wandelroutes over de Gulden Halsbân en/of door Witmarsum en Pingjum
– Presentatie boek ‘Van oergraan tot Mennobrood’
Wommels
– Optredens van de Freulesjongers, harmonieorkest Euphonia, het koor Sjong! en jeugdorkest
On the Move
Workum
– Film ‘Oer it Wetter’ bekijken vanaf een boot of de wal, in de Stedspollehaven (vrijdag)
– Step-, fiets-, vaar-, wandelroutes langs gebouwen en optredens met gids (ook zondag)
– Dwaalroute bij de Merk met monumentale gebouwen, ateliers en een concert
– Optreden Scaramouche
– Kinderplein
Woudsend
– Monumentenroute met kunst en creativiteit
– Open huis van molens, kerken en oudheidkamer De Parel
– Muziekoptredens
– Boerenmarkt
– Varen met verhalen
– Terrassen
 |
| |
|
9 september om 18:21 |
| |
Watersport Boulevard ’t Ges viert 20-jarig jubileum
Om het de watersporter gemakkelijker te maken, werd 20 jaar geleden langs de Houksesloot in Sneek een bedrijvenpark aangelegd, waar alle mogelijke watersportbedrijven bijeen gebracht werden. Het staat officieel bekend als Watersport Boulevard 't Ges Sneek. Gisteren kwamen leden en genodigden bij elkaar in de Friese Hoeve aan ’t Ges nummer 6 om het jubileum te vieren.
Een twintig jarig huwelijk heet ook wel een porseleinen huwelijk, en dat past ook wel een beetje bij ’t Ges waarbij de nu ruim 60 leden een zakelijke familie vormen. Velen waren gistermiddag aanwezig om achterom te kijken, maar ook zoals echte ondernemers betaamt de blik voorwaarts te richten.
Kritische toespraak George Brandsma
Initiatiefnemer van het watersport gerelateerde industrieterrein, George Brandsma ging met de aanwezigen terug in de tijd en vertelde over het ontstaan van ’t Ges. Aan het einde van zijn speech was Brandsma kritisch richting gemeente, hij deed dit door twee opmerkingen te plaatsen. “Er liggen bij ons 80 schepen waaronder een paar schepen uit het buitenland, Oostenrijk, Canada, Zwitserland, Spanje. Over Spanje wil ik het even hebben, die mijnheer heeft een boot van dik anderhalf miljoen, een schiphuis van twee ton en die krijgt ieder jaar een heffing voor de OZB. Daar zit ook een heffing bij voor het Ondernemersfonds. Dan moet u ( Brandsma richtte zich tot de aanwezige wethouder Bauke Dam, red.) de man maar eens moet uitleggen waarom hij moet mee betalen als Sinterklaas hier komt. De tweede opmerking gaat over de uitstraling van de Watersport Boulevard ’t Ges. De bedoeling was 20 jaar geleden om een prachtige uitstraling te zijn voor de watersport. Als je er nu langs vaart dan schaam je je dood. Er wordt niets gedaan aan de groenvoorziening, de ondernemers mogen er niets aan doen en misschien is het een goede zaak dat de ondernemersvereniging ’t Ges en de gemeente SWF om de tafel te gaan zitten om daar structurele oplossingen voor te vinden.”
Na de speech van ondernemer George Brandma kreeg wethouder Bauke Dam het woord en hij reageerde meteen op de kritiek van Brandsma. “Het is mooi dat ik huiswerk mee naar huis krijg…”
Uit die opstelling van de wethouder bleek meteen al dat Dam zeker met het bestuur, van wat hij ‘één van de meest gezellige bedrijventerreinen van de gemeente’ noemde. Het gesprek zal er dus zeker komen! Dat de wethouder die kwalificatie gaf aan ’t Ges is ook zeker de verdienste van voorzitter Folkert Poiesz, die gistermiddag als opperstalmeester fungeerde en zelf uiteraard ook nog het woord nam.
“’t Ges is een gewilde vestigingslocatie, maar wij moeten zeer alert blijven want de concurrentie zit niet stil en wij zien steeds meer gelijksoortige watersport industrieterreinen ontwikkelen”, hield Poiesz de ondernemers voor. Gelukkig is er nog geen leegstand op ’t Ges en er is veel werk, wist de voorzitter verder nog te vertellen om vervolgens een toost uit te brengen. Inderdaad een gezellige ondernemersvereniging!
|
| |
|
8 september om 21:12 |
| |
Onder ondernimmers
Fanmiddach/fanavend bij resepsy fan 't Ges weest. 'Ut kleinste industry-terrein fan Sneek, fiert syn 20-jarech bestaan. Ik was der as ferslachgever foar GrootSneek. Mòrren te lezen op de site fan GrootSneek. Wethouwer Bouke Dam foerde út naam fan'e gemeente Súdwest-Fryslân ut woard en kreech fan foarsitter Folkert Poiesz un bos bloemen.
Mòrren dus mear. |
| |
|
7 september om 21:01 |
| |
Foetbaltreners interviewe
At je an ut begin fan un nieuw foetbalseizoën treners interview gaar ut al gau de kant út fan ‘we willen dit jaar voor het linkerrijtje gaan’. Datsoarte fan interviews hew ik dus niks met. Ik mach seker foar de Groot-kranten ok hier ut ferhaal achter de trener opskriëve.
Met ut interviewen fan de jonge vv Workum trener Jente Bootsma lukte dat foar myn gefoël prima. Fandaach staat ut ferhaal op de cover fan GrootBolsward/IJsselmeerkust en sal later deurplaatst wurde op GrootSneek. Inhoudelek sêch ik hier dus niks over ut stuk.
De foto’s dy’t Jelly Mellema bij ut stuk maakte binne werklek prachtech. Jelly maakte op dry ferskillende lokasy’s foto’s fan Jente. Dan magge je jeself un passyfolle fotograaf noeme.
Fanmòrrenfroech útgebreide redaksyfergadering had, ik fyn suks nòch altyd machtech om met te maken. Bitsje overdreven at ik sêch ‘ut is myn lust en myn leven’. Mar ut komt un heel end in dy richting!
|
| |
|
6 september om 20:16 |
| |
Amsterdam
Ut was wear un groat foarrecht!
|
| |
|
5 september om 08:51 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Augustinus
De laatste tiid spaan ik nòch al om in de dòrpen rond Sneek, seker sinds de komst fan de E-bike gaat der un weareld foar mij open. Ut aparte is ok dat ik hieltyd mear in de foetspoaren fan myn fader saleger treed.
Dy ging op woënsdachmiddagen at hij de winkel dicht had altyd op syn Gazelle fytske der op út. Hij strúnde dan over begraafplakken in Fryslaan, yts wat ik tegare met um op sundachmòrrens ok altyd deed. Over de Algemene Begraafplaats fan Sneek, onderwech naar ut kyndergrafke met ut witte dúfke, wêr’t ik ut earder al us over had.
Dat ik un gesonde belangstelling foar doade-akkers hew is blykber erfelek bepaald. Nergens komt un levend mins su tòt rust as op un kerkhòf. Alles wat met doad en begrafen te maken het, genyt myn interesse.
Twee weken leden was ik bij Augustinus Hoekstra in Sibrandabuoren. Augustinus is un bysòndere kearel dy’t naast syn werk as bakker der wel un hele opfallende tweede tak fan spòrt naast het. Tegare met syn famliy sit Augustinus in ut rouferfoer.
De family doët dat onder ut adagium ‘Een stijlvolle uitvaart houdt dierbare herinneringen levend’. Bakker Augustinus, dy’t an 4 uurkes slaap genoech het, het ut der druk met. In prachtege swarte òf witte roukoetsen brengt hij de overledene naar hun laatste rustplaats. Ut kan ok op un boerewagen òf op de Miedemawagen. Ik mocht dy opfallende ferfoermiddels bekieke en Augustinus fertelde der passyfol over.
Dy koetsen binne werklek prònkstukjes út ’e kolleksy. De autentieke koetsen falle op deur befoarbeld de statege witte òf swarte rougerdyntsjes. En in ’e witte koets sach ik selfs wat Augustinus dan ‘een hemel’ noemde.
Dy koetsen en wagen wurde trokken deur imposante Fryske hynders, dy’t ik selfs as Sneker nyt durf út te skelden foar pearden. Augustinus liet mij foto’s sien at hij op de stasybòk sit, helemaal in tenue kompleet met un swarte steek op syn hoofde. Dêrfoar dy Fryske hynders fòlgens etikête kleed onder swarte òf witte dekkleden, kappen en plúmen.
Jaren leden skreef ik in ’e bundel ‘Dát ok nòch’, dy’t ik opdroech an Greetje Slippens-Poiesz, ut fers ‘Laatste wêns’
Laatste wêns
later as ik doad bin
mutte se myn kiste
in su’n ouwe koets sette
en dan dy
trekpearden fan Niemendal
der foar
ut liefst met
swarte plúmen en oochkleppen op
dan sal ut wel goëd komme
hope we mar
Foarlopech bin’k der nòch nyt an toe, mar ik mut binnenkòrt tòch mar us opnieuw met Augustinus prate, want oans fader sei altyd su moai in ’e Tale Kanaäns: ‘Het is hier geen blijvend huis!’
Maak der mar wear un moaie en levendege week fan allemaal.
|
| |
|
4 september om 17:41 |
| |
Old Skoal
Ut sit der wear op! Alles wat in Callantsoog...ensufoart.
|
| |
|
1 september om 21:37 |
| |
Urk
Ut boek ‘De ontdekking van Urk’ maakte indruk op mij, ik las ut met groate be- en ferwòndering. Hieronder nòch even in ut kòrt wêrom’t de auteur ut boek skreef:
“De Belgische schrijver en journalist Matthias M.R. Declercq werd in 2009 een dag naar Urk gestuurd om verslag te doen van een moordzaak. Het dorp fascineerde hem zo, dat hij tien jaar later besluit op het voormalige eiland te gaan wonen, om te doen wat indertijd niet is gelukt: doordringen tot de kern van deze voor de buitenwereld zo onbekende gemeenschap.
Declercq woont als vreemdeling in het hart van het dorp en gaat mee vissen, bidden en drinken. Stap voor stap openbaart zich de werkelijkheid. Declercq observeert een minzaam en godvrezend volk, maar ontdekt ook een schimmige en tragische wereld, met jeugdige baldadigheid, visfraude en drugs. Een wereld waarin niks is wat het lijkt.
Declercq is er in deze persoonlijke queeste in geslaagd de identiteit bloot te leggen van 's lands schijnbaar meest gesloten en onbegrepen gemeenschap.”
Nou hew ik altyd de neiging om der self ok op út te gaan en at ut mar un bitsje mogelek is de dingen te sjekken. No hew ik al jaren un konneksy met Urk: (foetbal-) maat Jelbert Kramer ken ik al wel mear as 20 jaar. Ferder fòlch ik prima lokale krant Urkerland.
Ginkiestocht
Jelbert had mij al us anboaden om tegare met hem naar Urk toe te gaan. Gister was ut sufer en ut wurdde un onfergeteleke middach. Ik kreech fan Jelbert un ‘Ginkiestocht’, un waar labyrint fan stegen. Dy ‘Ginkiestocht’ stond onder leiding fan Jacob de Vries, dy’t prachtege ferhalen fertelde. Urk fan binnenút, ut het wat.
Later op’e middach bij un neef fan Jelbert weest: Klaas Post. Laat dat nou un ouwe bekende fan mij weze út myn P.A.-tiid. Un mear as bysòndere kearel, dat was hij in de seuventeger jaren fan’e foarege eeuw al en dat is hij nòch altyd. Klaas deed twee in plak fan 3 jaar over de P.A. Hij sat liever op see, mar hij haalde syn papierke we. Ik herkende Klaas futdaleks en hij mij: ‘Door je stem…’ Sterker nòch we praten gewoan wear ferder wêr’t we un kleine halve eeuw ferder bleven waren. Machtech!
Klaas Post
Klaas Post wurdde dit jaar onderskeiden met de Zilveren Anjer fan ut Prins Bernhard Cultuurfonds. Hieronder wat Omroep Fleovoland der over skreef:
“De 68-jarige Klaas Post uit Urk heeft donderdagochtend de Zilveren Anjer van het Prins Bernhard Cultuurfonds uitgereikt gekregen. De Urker kreeg deze in het Paleis op de Dam in Amsterdam uit handen van Prinses Beatrix. Klaas Post is naast zijn werk in de visserijsector al sinds jaar en dag bezig met het verzamelen, conserveren en tentoonstellen van fossiele zeezoogdieren. Ook zorgde Post voor de financiering van de expedities. In de loop van de jaren heeft hij ruim 10.000 Noordzeefossielen verzameld. Zoals het Prinses Bernhard Cultuurfonds hem karakteriseert: "Als bevlogen autodidact en citizen scientist op het gebied van de paleontologie." Tijdens de ceremonie werd uitgebreid verteld waarom de Urker was voorgedragen voor de Zilveren Anjer: "Meneer Post, u bent net een hoofdpersonage uit een spannend jeugdboek. Een nieuwsgierig jongentje uit vissersdorp Urk wordt via vele omzwervingen een selfmade paleontoloog en daartussen zit een heel leven. En vooral heel veel fossiele vondsten die een belangrijk onderdeel zijn geworden van onze nationale collecties." Veel van de vondsten van de Urker zijn tentoongesteld in het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. Een unieke 130.000 jaar oude slagtand van een prehistorische bosolifant vond uiteindelijk een plekje in het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel. Naast zijn verdiensten in de paleontologie is Klaas Post ook nauw betrokken bij het in kaart brengen van de historie van zijn eigen woonplaats. Zo doet hij onderzoek naar en heeft hij veel kennis van archeologische vondsten op Urk. Ook is hij voorzitter van de stichting Urker Uitgaven, die historische essays over de geschiedenis van Urk schrijft.”
Visrestaurant
Na ut besoek an Klaas gingen we naar Visrestaurant Baarsen, wêr’t we úteraard un hearlek fisskoatel foarset kregen. Súperlekker.
Zingen in de Zomer 2022 Urk
Ut moaiste en ut bêste was ut slòt fan disse middach/avend: Ut bijwoanen fan ‘Zingen in de Zomer’, in de Bethelkerk. Allemachtech wat un ferpletterende indruk het ut op mij maak! Ut Urker Mannenkoor Hallelujah, De Urker Voices, Jaap Kramer en Hendrik Veen op òrgel en piano en Theoloog des Vaderlands Mark de Jager. Eigenlek nòch su raakt deur ut gesang fan un koar, dy Urkers singe werklek fanút hun toanen! En dat op hele noaten!! Noait docht dat al dy ouwe liederen, faak met onmogeleke teksten, mij tòch dierber waren. Singe met 1200 minsen, de geur fan pepermunt. Kòrtom back to the fifties/sixties. Ferpletterende mar ok onwerkelek dat suks in 2022 nòch bestaat. Ut is wel kultureel erfgoëd!
Tussen al disse Urker hoogtepunten deur hew ik Jelbert interviewd, want de onwearstaanbere drang om dergeleke gebeurtenissen fast te lêgen bliëft. Ut ferhaal sal ongetwifeld in GrootSneek ferskine: ‘Wat bistou nou, un Sneker, un Urker, un Sneker-Urker, un Urker-Sneker ????! |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
