 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
17 november om 17:29 |
| |
Bij Black Boys en de lucht in...
Su nau en dan bin ik bij un wedstryd fan Black Boys, je hore de mannen fan groate oustaan. Der falt altyd wel wat te beleven dêr, want der wurdt streden tòt se der bij delfalle. Fanmiddach wear un paar moaie foto's skoaten, al sêch ik ut self...
Ferslach komt later op site GrootSneek.
De lucht in
Ok nòch de lucht even in weest. Ut was der aardech fris! |
| |
|
16 november om 18:25 |
| |
Moaie boeken fan útgeverij Louise
Verdwaald op Schiermonnikoog
Sjon Stellinga werd in januari 2012 benoemd tot burgemeester van Schiermonnikoog. Een droombaan, hij voelde zich er als een vis in het water. Maar behalve een eiland is Schiermonnikoog ook een gemeenschap, met inwoners van diverse pluimage. En Stellinga verdwaalde in deze gemeenschap, met zijn aftreden in augustus 2015 tot gevolg.
De auteur beschrijft in Verdwaald op Schiermonnikoog op openhartige wijze zijn burgemeestersjaren op dit eiland en de gebeurtenissen die leidden tot zijn volgens velen onnodige vertrek.
Stellinga refereert in dit boek een aantal malen aan de jaren dat hij in Afrika woonde en werkte en legt verbanden tussen hetgeen hij daar meemaakte en leerde en latere gebeurtenissen in zijn leven.
William Lord
Old Burger Wees nummer drie.‘Ik woonde op stand.’ William Lord duidt op een stadsvilla aan de Nieuwestad 108 waar het Old Burger Weeshuis was gevestigd en waarin hij zijn jeugd doorbracht.
Zijn moeder trouwde in 1946 een Canadese bevrijder van Leeuwarden. In Canada werden drie kinderen geboren. Het huwelijk liep op de klippen en moeder keerde met de kinderen terug naar haar geboortestad Leeuwarden. Ze was niet in staat de kinderen op te voeden en zij werden ondergebracht in het weeshuis. William had daar een mooie jeugd.
Meer dan vijftig jaar na het vertrek uit het weeshuis vertelt William Lord over de opvoeding in het weeshuis, zijn werkzame leven, de liefde voor de stad Leeuwarden en de terugkeer in 2018 naar zijn geboortegrond om het graf van zijn vader te bezoeken.
Ondersteund door vele bijzondere foto's vormt dit boek een waardevolle bijdrage aan de geschiedenis van de stad Leeuwarden in het algemeen en het Old Burger Weeshuis in het bijzonder.
Henk de Vries
Hoe een kooiaap de wereld verovert. Dit boek vertelt het verhaal van Hessel Kooi uit Vrouwenparochie, een opmerkelijke ondernemer die met de uitvinding van de kooiaap het leven van veel vervoerders in binnen- en buitenland voorgoed verandert. Deze handige meeneemheftruck blijkt namelijk een gat in de markt. Hij hangt als een aapje achter een truck en kan overal lossen en laden zonder dat er extra mankracht aan te pas hoeft te komen.
Prachtig uitgevoerd met linnen omslag!
Harry de Jong
|
| |
|
15 november om 20:01 |
| |
Un andere Henderik...
Ok un bysòndere gesprekspartner! Later wel mear over dizze Henderik. Elings dus!
Ondertussen staat polityk Súdwest-Fryslân op'e harses en mach ( lees mut) Stella van Gent opsoademitere. Ja opsoademitere en dêr is gyn woard Fraans bij...
Ik had en hew Stella hooch sitten, helemaal as politikus! Heel spitech allemaal. Wurdt ongetwifeld ferfòlgd!
|
| |
|
14 november om 19:04 |
| |
Kreatieve minsen houwe noait op
Hoe ouwer at ik wurd (ik hoop nòch altyd op 114 (!), hoe faker minsen mij frage ‘hoe lang ik nòch mut’. Ik doën dan in earste instaansy krekt òf begryp ik de fraach nyt en antwoard ‘hoe bedoëlst?’
Uteraard gaat ut dan over ut werk. Na 37 jaar fulltime in ut onderwies werksaam weest te hewwen kwam der in 2013 min òf te mear plòtseling un end an dy karrière. Na myn fysike herstel bin ik dus nyt naar skoal teruch gaan. F’ral miste ik de kyndes enòrm, de managers dêrteugen gyn sekonde.
Ondertussen un antal jaren ferder skriëf ik mear as ik oait deen hew. Interviewe is foar mij gyn werk, ut is passy om dat su langsamerhaan útholde woard mar us te brúken. Mar ut is wel su! Ik fyn ut hearlek om te doën.
Fanmiddach was ik in Grou en hew moaie gesprekken opnommen dy’t ik later wear útwerke sal. Wêrfoar? Dat hou ik nou nòch even stil, ut is gewoan un heel moai projekt wêr’t ik met Eddy van der Noord bezech bin.
Een fan de minsen dy’t ik fanmiddach interviewde was Arjen van der Grijn, nyt allienech un prachtmins mar ok de aldergroatste grimmeur fan Nederlaan en fer dêr búten. Arjen is elke dach nòch bezech foar o.a. tv-produksy’s. Al jaren is Arjen de faste grimmeur fan de landeleke Sinteklaas, dy’t op tv komt.
En iedereen in ut weareldsje weet dat Arjen de man achter Van Kooten & De Bie is.
“Met mijn werk ophouden? Henk, creatieve mensen houden nooit op. Anders gaan ze dood!”
Helemaal met Arjen eens!
|
| |
|
13 november om 18:40 |
| |
Ikoanen fan de spòrt in Theater Sneek
Der waren gisteravend nòchal wat ikoanen út de faderlaanse spòrtweareld bij elkaar kommen. Dat had su syn reden. Der wurdde un boek presenteard fan Syb van der Ploeg, met as titel 'Syb-Leven voor muziek en sport', skreven deur Roely Boer.
En ut wurdde un hele gesellege avend nyt in ut laatste plak deur de múzyk fan Syb en de band Wiebe Kaspers!
Ut boek úteraard nòch nyt lezen, mar ut siët der in elk gefal fraai út. Na ouloop met een fan Syb syn spòrthelden praten: Gerard Nijboer. Un alderaardegste kearel sonder kapsones. "Je moet gewoon knetterhard trainen, ook nu nog! Een vriend van mij kreeg net als jij ook omleidingen, maar hij liep al heel snel weer een marathon!"
Nou bin ik dat nyt fan plan, mar dat der un enòrme spirit fan dizze Nijboer útgaat wurdde mij wel dúdelek.
En ok Foppe de Haan was anwezech, de rust selfe en altyd intreseard hoe't ut met je gaat. Fijn mins!
Foto's binne fan Martin de Jong |
| |
|
12 november om 17:43 |
| |
Lef is un Sneker Gryk
Fanmòrren bij Elefterios òftewel Lef Tsagarakis weest om um te interviewen foar GrootSneek. Ut wurdde un prachtech gesprek met un fleurege Gryk dy't um helemaal thús foëlt in oans stad. Lef dy is gyn Gryk, ut is gyn Nederlanner, nee dizze man foëlt um op en tòp Sneker. Ut leverde un kostlek ferhaal op, onder andere over syn earste kennismaking met wat toen nòch un Nederlaanse winter was! Mear ferklap ik earst nyt! |
| |
|
11 november om 19:19 |
| |
Creedence Clearwater Revival
Gistermiddach in Theater Sneek weest, dêr't un Amearikaanse coverband optrad en un oad brocht an Creedence Clearwater Revival. Foar GrootSneek gister ok futdaleks mar un resênsy skreven en foto's maakt:
Geslaagde trip down Memory Lane met Creedence Clearwater Revival in Theater Sneek
“Hieltyd faker hear ik dizze múzyk op begraffenissen en kremaasjes, we wurde âlder”, zei een van de medebezoekers meteen na afloop van het eerbetoon dat de Amerikaanse band The Fortunate Sons vanmiddag aan Creedence Clearwater Revival bracht in Theater Sneek.
Dat mag dan zo zijn, maar dat muziek van de vermaarde Creendence altijd in leven zal blijven bewees de coverband The Fortunate Sons zeer zeker. Onvoorstelbaar zoveel hits Creendence Clearwater Revival ons heeft nagelaten.
En ze kwamen allemaal voorbij, van Born On The Bayou tot Down On The Corner. Uiteraard ook de allergrootste succesnummers als Who’ll Stop The Rain en Suzie Q klonken op deze grijze novembermiddag in de ruim gevulde grote zaal van Theater Sneek.
Over grijs gesproken, dat was vanmiddag weer de meest voorkomende haarkleur van de bezoekers, die overigens wel helemaal uit hun dak gingen tijdens de toegift. Geweldig toch dat 60+’ers nog de monotone bewegingen van voor naar achter met hun kale en grijze koppen maken tijdens zo’n zondagse ‘trip down Memory Lane’ ?!
Dat het dit jaar precies een halve eeuw geleden is dat John Fogerty en zijn Creedence Clearwater Revival een legendarisch optreden gaven op het Woodstock Festival is bekend. Daarom ook muzikaal terug in die tijd en met de ogen dicht lukte dat aardig! Al valt dansen met de ogen dicht een klein beetje tegen. Muzikaal vond ik deze band meer dan uitstekend, de performance vrij vlak.
Opvallend vond ik verder dat er vanmiddag bij het optreden heel veel publiek van buiten de Sneker stadsgrenzen was en toch ook nog een aantal jeugdige muziekliefhebbers. Eens in de zoveel tijd zullen jongeren de muziek van de legendarische band her-ontdekken!
Voor mij was het vanmiddag heerlijk jeugdsentiment, waar ik mij vrijwillige in onderdompelde. Gewoon een lekker middag muziek in Theater Sneek. Niks meer maar ook zeker niet minder!
 |
| |
|
10 november om 13:19 |
| |
Wat un dach!!
Jeuminikkus wat was ut gister un bysondere dach. Dêr gaat y, wêrom’t ik ut sun dach met un gouden raandsje fon. Earst middachs al met de presentasy fan ut boek over Jan de Rapper, skreven deur kleinkyn Yvonne de Rapper. Ut was bomfol in de bibleteek fan Sneek. Hier myn ferslach foar GrootSneek:
Jan de Rapper
Een bomvolle bibliotheek aan de Wijde Noorderhorne in Sneek was vanmiddag getuige van de presentatie van het boek 'Jan de Rapper-Verzetsman in Sneek'. Het werk is geschreven door Yvonne de Rapper, een kleinkind van Jan. Er waren o.a. eerste exemplaren voor Pier Abe en Hendrik Jan Santema, familieleden van verzetsleider Willem Santema met wie Jan de Rapper samenwerkte.
Met het schrijven van dit boek over haar grootvader geeft Yvonne de Rapper de Sneker verzetsman dan eindelijk het podium dat hem toekomt. Omdat er niet genoeg 'bewijsmateriaal' van Jan de Rapper was bleef het vernoemen van een straatnaam naar hem uit. Noem het wrang, maar dat juist hij, Jan de Rapper zwijgen als adagium had niet de eer kreeg die hem toekomt. Omdat hij tijdens de oorlog zweeg en ook na die akelige tijd niets meer kwijt wilde over wat hij ondergronds gedaan had was er inderdaad 'geen bewijsmateriaal'! Na het overlijden van Yvonne haar vader, Marten de Rapper, kwamen er twee dozen tevoorschijn met waardevolle correspondentie en foto's over Jan z'n leven tevoorschijn.
Yvonne bekende vanmiddag dat er tijden het 'opruimen' een doos bij het oud papier is geraakt. Gelukkig bleek in de andere doos voldoende materiaal om er een boek over te schrijven. Yvonne vertelde op zeer boeiende wijze over het ontstaan van het boek aan de hand van een powerpointpresentatie.
Dat ze in alle drukte en spanning naar deze middag toe een werkversie had meegenomen stoorde haar zelf nog het meest. De aanwezigen moesten er om glimlachen en de presentatie werd er alleen maar natuurlijker door. Niet alleen het boek is een waardig eerbetoon, dat het er nu toch op lijkt dat er in Sneek binnenkort een pad naar Jan de Rapper is meer dan terecht.
Geen vertegenwoordiger van het gemeentebestuur aanwezig
Jammer, en dan druk ik mij zacht uit, dat er vanmiddag geen afgevaardigde van de gemeentebestuur Súdwest-Fryslân aanwezig was! Niemand had een officiële uitnodiging gekregen, ook de ruim 125 aanwezigen niet. Maar zij waren er wel!
Naast Pier Abe en Hendrik Jan Santema, de grote verzetsleider Willem Santema was hun oud-oom, kreeg ook Nico Velleman, Zoon van Jozef Velleman een exemplaar van het boekje. Mede door de verzetsgroep Lever, waar Jan de Rapper dus een vooraanstaand lid van was, heeft Jozef Velleman de oorlog overleefd. En ook zoon Nico overleefde de oorlog door een definitieve onderduikplaats bij Watte en Uleke Nauta op boerderij de Gouden Baars in Sneek.
Verder waren er boeken voor Froukje Albada-de Rapper en Simke Hogerland. De dames namen het boek postuum in ontvangst voor Douwe en Rika de Rapper, die in de oorlog onderdak bood aan drie onderduikers.
De middag werd georganiseerd door FryX en de leiding was in goede handen van Amieke de Rapper, de voorzitter van de stichting voor laagdrempelige cultuur en literaire evenementen.
SC Heerenveen: In de prizen!
Na de bysòndere middach met maat Age naar SC Heerenveen-Sparta (2-1), un programmaboekje kocht met dêrin un interview dat Eric van den Berg over mij skreef. Gaat over 30 jaar SC Heerenveen seizoënkaart.
En nou komt y: Flak foar ut rustsinjaal ferskynt op ut fideoskerm in ut stadion de útslach de fan de ferlotting met de súperhoofdpries op lotnummer 805! Laat ik dy nou krekt hewwe!!! Un bon fan € 445 te besteden bij Home Center Wolvega. Jaja, ik weet ut, ut skiët altyd op de groate bult. Mar lekker is’t wel.
Rolling Home
Na de wedstryd richting Atrium foar ut júbileumfeest fan Folkgroep Rolling Home, un bearegesellege en prachtege avend. Frynden Harm Rozenberg en Gerhard de Jong wurde earleden.
Al met al, un dach dy brúsde en kolkte!
|
| |
|
8 november om 10:26 |
| |
Oproep: foto’s bevrijding Sneek gezocht
Van 11 april tot 14 mei, besteedt het Fries Scheepvaart Museum met een speciale fototentoonstelling aandacht aan het feit dat het dan 75 jaar geleden is dat Sneek werd bevrijd.
(Oud-)inwoners van Sneek kunnen hieraan een bijdrage leveren. Voor de tentoonstelling is ons museum namelijk op zoek naar foto’s die met de bevrijding te maken hebben.
Wie heeft er in een zijn of haar fotoalbum of misschien in een schoenendoos op zolder nog foto’s van de bevrijding die wij voor de tentoonstelling mogen gebruiken. We gebruiken die originele foto’s niet voor de tentoonstelling, want die worden zo snel mogelijk ingescand en gaan daarna naar de eigenaar terug.
Tot 1 maart doen we deze oproep elke vrijdag-bevrijdingsdag in samenwerking met de Facebookpagina Sneek Su Het Ut Weest! van Peter van Egmond. Ook daar kunt u deze berichten lezen.
Hebt u privéfoto’s die te maken hebben met de bevrijding van Sneek? Dan kunt u contact opnemen met Peter van Egmond (hpvanegmond@hotmail.com) of Alice Booij (booij@friesscheepvaartmuseum.nl)
Op de foto zien we hoe de Duitse bezetters zich terugtrekken. Komend van de Afsluitdijk hebben ze Sneek bereikt en lopen ze door de stad. De Snekers op de foto durven het bijna nog niet te geloven. Voorzichtig kijken ze vanuit de Verlengde Gedempte Neltjeshaven naar de marcherende Duitsers op de Prins Hendrikkade. De foto is door een onbekende fotograaf genomen.
|
| |
|
7 november om 18:34 |
| |
Loadsboat
Mach aansens ferhalen fertelle in de Loadsboat fan Sneek. Ferhalen en fersen over ut leven in dizze stad. Moai werk om te doën. Roaie draad is dan altyd ut Snekers en de taal fan ut hart. Dat laatste hast letterlek! Ik ken ut públyk dat in de Loadsboat komt un bitsje...Lui deur ut leven tekend sêge se dan su moai. |
| |
|
6 november om 18:59 |
| |
Befrijdingsfestiviteiten 2020
Gisteravend ferslach foar GrootSneek skreven over bijeenkomst SWF 75 befrijd. Hieronder:
Er was gisteravond een bijzondere informatie- en uitwisselingsavond over de festiviteiten die in 2020 in de gemeente Súdwest-Fryslân plaats zullen vinden in verband met het 75 jarige Bevrijdingsfeest. Burgemeester Jannewietske de Vries opende de druk bezochte bijeenkomst, waar een opvallend eensgezinde sfeer heerste met uitermate enthousiaste vertegenwoordigers van verschillende verenigingen en commissies die straks de festiviteiten gaan organiseren rond de 75ste herdenking. De avond werd op uitstekende wijze geleid door project coördinator Ilan Boot.
Burgemeester de Vries was zichtbaar geraakt door zoveel eensgezindheid in haar gemeente om er in 2020 een onvergetelijke gebeurtenis van te maken.
Minsken yn it hert reitsje
“Yn 2020 is it 75 jier lyn dat wij befrijd binne, dat is in minskelibben. As’t dat op dy ynwurkje litst dan is dat in minskelibben. Aansens binne der gjin libbene minsken mear dy’t de ferhalen fertelle kinne. Ik tink dat it hiel belangryk is dat we hieltyd wer mei elkoar nije foarmen fine om dy ferhalen te fertellen. Ik wit dat der yn ús regio in hiele soad bard is, dat freget om mei elkoar wer troch te jaan. Ik bin der wis fan dat jim dat allegear op jim eigen wize stâl jaan kinne, eigen foarmen foar fine. It giet der net allinne om dat wy ús realisearje wat frijheid no eins is en kennis oerdrage, mar ek dat wy minsken yn it hert reitsje. Asto rekke wurdst dan fynst it belangryk en dan wolst der wat mei dwaan.”
De manier waarop mensen zo meteen geraakt zullen worden zijn erg divers en dat zal volgend jaar gebeuren weet de burgemeester nu al.
Djipte yn it wurd frijheid
“Der sit djipte yn dat wurd frijheid, mar dat hoech ik jim hjir net út te lizzen. Dat we dêr súnich op wêze moatte. Dat Súdwest-Fryslân in iepen mienskip is wêr’t elkenien wolkom is, dêr’t iderien him of har wêze kin wa’t er is.”
Het gemeentebestuur heeft voor al die activiteiten subsidiegelden beschikbaar gesteld. “Dat is muoilik want je hawwe altyd jild te min, want je fine dit belangryk en wolle der mei elkoar wat moais delsette. Yn Súdwest-Fryslân stelle wy ien euro per ynwenner beskikber, dat is dus 89.000 euro. Dat dogge we yn in tiid dat it finansieel bêst dreech is, mar wy fine dit sa wichtich dat dêrom wolle we it dochs dwaan. Wy hawwe ferlet fan frijwilligers dy’t de skouders derûnder sette. Dat binne jim en dêr wol ik jim no alfêst foar bedanke.”
Vervolgens werden de werkgroepleden van de gemeente SWF voorgesteld. Verschillende vertegenwoordigers vertelden daarna welke activiteiten er nu al gepland zijn en dat is enorm veel. Van gezamenlijke maaltijden tot muziekvoorstellingen en het binnenhalen van het Bevrijdingsvuur.
Voorzitter Kees Poiesz van de Stichting uit Sneek, die talrijke activiteiten zal organiseren, opperde om met alle vertegenwoordigers die gisteravond bijeen waren alvast een bus te huren om het vuur uit Wageningente halen: “Sudat we oans as één gemeente SWF presenteare kanne.”
Op zijn vraag of de gemeente die bus dan wel wilde sponsoren knikte burgemeester de Vries lachend waarop Poiesz ad rem reageerde met ‘Su dy hewwe we al binnen’. Het tekende de sfeer!
Wordt vervolgd! |
| |
|
5 november om 18:02 |
| |
Hessel
Nee, nyt dy fan Terskelling mar út Sneek: Hessel van der Laan, de fijfde generasy Roosenstein Wolke ondernimmer. Wat un beflogen jonge fent fan amper 26 jaar. Un ondernimmer dy't un fisy het om Jou teugen te sêgen: Duurzaamheid ook echt in de praktijk brengen, dat is het belangrijkste.
Ik was beslist onder indruk fan ut interview dat ik met Hessel houwe mocht. Su folwassen al en su gedreven. Dergeleke interviews skriëve sich self! |
| |
|
4 november om 18:31 |
| |
De man fan dyn libben pakt it publyk by de strôt
Arthur Japin de auteur fan ‘De man van je leven’ koe justermiddei de eagen amper leauwe dat der sa’n grutte rige fan besikers foar Theater Snits stie. ‘Die zullen zeker niet voor het in het Fries vertaalde toneelstuk ‘De man fan myn libben’ komen’, sei Japin nei ôfrin tsjin de akteurs Marijke Geertsma, Jan Arendz en Anke Bijlsma. Mar it wie echt wol sa, in útferkochte Snitser skouboarch wie tsjûge fan in tragikomeedzje fol iensumens, leafde sykte en dea om mar ris in tal tema’s út it stik oan te heljen.
‘De man fan myn libben’, yn in oersetting fan Marijke Geertsma, giet oer it libben fan in echtpear, Tilly ( Marijke Geertsma) en Marius (Jan Arendz), wêrfan’t de frou slim siik is en net mear better kin. Tilly wol oer har dea hinne de rezjy blykber noch yn hânen hâlde en set op in datingsite in kontaktadfertinzje foar har man en der komt in moaie jonge frou op ôf, Iris (Anke Bijlsma).
In apart trijehoeksferhâlding mei geheimen en hilarise tastânen, wêrby’t guon út it publyk nochal om laitsje moasten mar ik it my ek yntinke kin dat der minsken wiene dy’t om bepaalde sênes wol gûle koene. Al dy emoasjes leine ticht by elkoar! Wat my juster ek opfoel is hoe goed dizze trije akteurs tsjin mekoar opwoeksen binne, gjinien fan it trio hat in haadrol. Meielkoar spylje Geertsma, Arendz en Bijlsma in haadrol!
Hoe langer it stik duorre, hoe mear it mij yn’e besnijing krige. Is it yn’t earstoan miskyn noch wat flau, hoe langer hoe mear waard ik meinommen yn’e ferwûndering. Hoe’t minsken mekoar besoademiterje kinne mar ek hoe’t minsken harsels foar de gek hâlde. Wat dat oanbelanget wie der genôch herkenning! Wa’t sûnder sûnde is, smyt de earste stien!
Dat de moaie Iris dy namme draagt past fansels hielendal by learaar Nederlâns Marius, dy’t graach sitearje mei út it ferneamde gedicht ‘Iris’ fan Jacques Perk: ‘Ik ben geboren uit zonnegloren en een zucht van de ziedende zee’. Past ek moai by de lokaasje dêr’t it stik spilet, in eilân.
Is it stik ek realistys? Neffens my is de wurklikheid soms noch gekker as in mins betinke kin, dat wat dat oanbelanget is it wierheidsgehalte like bizar as realistys. Minsken is raar guod! Fansels wit gjinien hoe’t hij of sij omgean sil at Meagere Hein op’e stoepe stiet. Hoefolle minsken soene der net wêze dy’t by it âlder wurden wolris oer it libben nei it ferlies fan in partner prate. Dat is in beladen ûnderwerp, mar yn ‘De man fan dyn libben’, wurdt it net swier oanset, mar krekt licht holden. Dat makket it miskyn wol dat myn buorman hieltyd lûdop lake, wyltst ik tocht ‘man doch even gewoan, it giet hjir oer libben en dea’.
Moatte je Tilly ferwite dat se oer de dea fan har man reageare wol? Moatte je Marius weisette as in geile hoerebok? En is it Iris kwea ôf te nimmen dat se in ferongelike frou is? Sij hat ek har skiednis!
It dekôr is sober mar passend. De prúk dêr’t Tilly en letter Iris mei omboartet is prachtich (Arjen van der Grijn!) en echt. De taal dy’t de akteurs brûke liket net op boeketaal, it is libben en echt. Gjin flau benul hoe’t Arthur Japin dizze foarstelling ûndergien hat, mar hij mei it Frysk miskyn wol net ferstean, mar hat it grif begrepen. Soks is in komplimint oan spilers en regisseur Bruun Kruijt! Wa’t it stik ek sjen wol, in echte oanrider, sjoch op www.jmteaterwurk.nl
|
| |
|
3 november om 20:50 |
| |
Auteur Arthur Japin in Theater Sneek bij ‘De man fan dyn libben’
De bekende skriëver Arthur Japin was fanmiddach anwezech bij ut Frystalege teaterstuk ‘De man fan dyn libben’. Japin is de auteur fan de tragikomedy ‘De man van je leven’.
Tidens de première fan ut Frystalige stuk was Arthur Japin in ut bútenlaan en kon sudoënde nyt anwezig weze. fanmiddach was hij de dus wel in Theater Sneek en kreech na ouloop bloemen en un daverend applaus fan de útferkochte Sneker skouburch.
Mòrren un resênsy fan ut stuk, speuld deur Marijke Geertsma, Jan Arendz en Anke Bijlsma. |
| |
|
2 november om 19:51 |
| |
Aldste dichter fan Fryslân Jelle Zwart (1926-2019) ferstoarn
Ofrûne tiisdei is de âldste dichter fan Fryslân, Jelle Zwart, ferstoarn. Hij wenne yn Snits en hat ferskate kearen yn dizze stêd optreden. Zwart syn frou Elisabeth Zwart-de Vries, ferstoar earder dit jier. It echtpear kaam altyd tegearre op literêre byienkomsten.
Hjirûnder Zwart syn skriuwersbiografy sa’t dy te lëzen stiet op https://www.sirkwy.fr
Libben en wurk
Jelle Zwart is yn Ljouwert berne, mar groeide op yn Dokkum. Tidens syn stúdzje sosjology yn Grins kaam er yn dy stêd oan it wurk by it Grinzer Provinsjaal Opbou-orgaan.
Yn 1968 waard er haad fan it Bureau Landelijk Contact yn Ljouwert, ûnderdiel fan it ministearje fan CRM (Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk werk), letter WVC (Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur). Neidat it bureau Ljouwert hiel wat reorganisaasjes oerlibbe hie, waard it mei yngong fan 1 jannewaris 1988 oerbrocht nei Grins. Zwart hat doe noch in pear jier by de direksje Jeugdzaken oan ’e slach west.
Njonken syn wurk hat er him altyd foar tal fan maatskiplike en kulturele organisaasjes ynset; hy wie ûnder oaren lange jierren lid fan it Algemien (A.B.) en Deistich (D.B.) bestjoer fan de Fryske Akademy. Fierder makke er diel út fan it bestjoer fan it Frysk Festival en wie er oant syn 70ste foarsitter fan de Fryske Folkshegeskoalle Schylgeralân. Dêrneist sette er him as bestjoerder en as frijwilliger yn foar it âldereinwurk.
As dichter kin Jelle Zwart mei rjocht in letbloeier neamd wurde. Yn 2004 debutearre er mei it fers Dyn lytse flecht yn de Fryske Skriuwerskalinder en datselde jier wûn er de Rely Jorritsma-priis mei it fers Inkel sân. Hy debutearre op 79-jierrige leeftyd mei de bondel Sân skeppen sâlt (2006) by útjouwerij Frysk en Frij. Foardat se nei Snits ferhuzen, wenne Zwart, mei syn frou Elizabeth de Vries, yn de pastory te Deinum. Yn dy tiid skreau er in tal fersen, mar ambysje om se út te jaan hie er net. Neidat er him weromlutsen hie út syn bestjoerlike funksjes begûn er him mear mei it dichtsjen dwaande te hâlden. Hy folge in trijetal kursussen skriuwen fan poëzy; earst by Remco Ekkers, dêrnei by Albertine Soepboer en as lêste by Tsjêbbe Hettinga. Dy kursussen en it winnen fan de RJ-priis ynspirearren him om troch te gean mei dichtsjen. Fan ôf 2004 stiene geregeld fersen fan syn hân yn literêr tydskrift Hjir en yn ynternet tydskrift Farsk.
Syn debútbondel befettet 100 fersen. De titel Sân skeppen sâlt, stiet foar de tema’s taal, it lân, it stee, it folk, it eigen, it skôgjen en it wêzen. Ynspiraasje fûn de dichter yn it lânskip, oantinkens út it ferline, de fergonklikens fan it libben en yn de keunst. Dat er midden yn de aktualiteit stiet lit er sjen mei it gedicht oer de tsunami O Azië, dat ek yn de bondel opnaam is.
Yn 2017 ferskynde de bondel Fandele mei gedichten oer ûnderwerpen as it lânskip, de natuer en it âlder wurden. Geart Tigchelaar [1] seach in bondel fan wikseljend nivo, wêrby't de earste gedichten him it meast oansprutsen. Elmar Kuiper [2] seach dat wikseljende nivo ek: 'In strangere seleksje hie in noch sterkere bondel opsmiten'. Likegoed hie er in soad wurdearring foar de gedichten. Hy priizget Jelle Zwart syn feardigens yn sawol it frije fers as sonnetten en haikû's: 'Zwart dichtet linich en geef oer de krupsjes fan it âlder wurden, it bernlike, de maatskippij en oer it skriuwen sels.'
Boarnen foar dit stik
[1] Geart Tigchelaar, Ensafh 16-12-2017 (fideobesprek fan de bondel Fandele)
[2] Elmar Kuiper, LC 01-12-2017
WURK
Poëzy
2006: Sân skeppen sâlt
2009: De wite hoed
2017: Fandele
Prizen
2004: Rely Jorritsma-priis (fers: Inkel sân)
|
| |
|
1 november om 18:35 |
| |
Egon Boesten
Fanmiddach in un griis en regenachtech Langwear op besoek weest bij Egon Boesten. Un leeftydsgenoat dy't in Dútslaan woant, mar in Lagwear un tweede húske het. Man het ok al wear un bysònder levensferhaal dat ik opskriëve mocht. Egon het de Nederlaanse nasjonaliteit, mar woant syn hele leven lang al in Dútslaan.
Earst was hij sjoenalist, mar sinds un 15 jaar het er met syn frou Barbara un 'Leibniz Privatschule' in Kaltenkirchen.
Egon fertaalde un boekje fan spòrtsjoernalist Jaap de Groot (Telegraaf) 'Johan Cruyff der Prophet des Tores'. Ut gesprek pingpongde alle kanten út, mar ut was dêrom ok absolút nyt saai! |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
