 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
31 jannewary om 17:26 |
| |
Sytse & Geanne interviewe en de Tontsjeman op’e foto
Sytste Jansma woant in Harlingen en Geanne de Jong op’e Lemmer. Met andere woarden fanmòrren fan noard naar súd weest om te interviewen. Twee totaal ferskillende interviews. Bij Sytse hew ik eigenlek amper fragen steld, ut was nyt noadech omdat de dichter sufeul te fertellen had over de bysòndere dichtbundel dy’t hij skreven het na anleiding fan ut overleiden fan syn fryndin Merel.
Un angripende bundel, mar nergens sentimenteel. Un troastbundel, in meardere opsichten. Ut interview sal plaatst wurde in de Friesland Post fan maart dit jaar.
Kattenherberg: 5 sterren
Nadat fotograaf Tom Coehoorn en ik ut interview met Sytste deen hadden, binne we naar de súdeleke punt fan Fryslaan riden om Geanne de Jong te interviewe. Sinds 19 jannewary het Geanne op’e Lemmer un prachtege Kattenherberch dy’t de fijf sterren mear as ferdiend. Geanne is un type fan sêge wêr’t ut op staat, dy speult gyn ferstòpperstje. Bij minsen as Geanne gaan ik der ok fol in, nim ik gyn blad foar de moan. Ok ut interview met mondege Geanne wurdde un moai gesprek over un weareld dy’t mij folkomen onbekend is. Na fanmòrren trouwens nyt mear.
De Tontsjeman AD 2024
Tussen de twee interview sette ik nòch un working class hero op’e foto. Onderstaande foto fyn ik mear as kykje, ut is un beleving. De tontsjeman AD 2024!
 |
| |
|
30 jannewary om 21:26 |
| |
I.M. Jacobus Quiryn Smink
Al wear un I.M. op dit dachboek, diskear fan dichter Jacobus Quiryn Smink, un literêre maat fan mij, ok nòch us met utselde geboartejaar, 1954.
In ut laatste kwart fan ’e foarege eeuw toen ik aktyf wurdde in’e Frys literêre weareld, kwam ik Jacobus ( de naam Quiryn òf Quirinus had hij self bedocht!) Smink ok teugen. Andersom mach ok, dat weet ik nyt mear su goëd. Ut was in Grou, tidens un poëzymaraton dêr’t ik ok optrede mocht. Der waren ferskillende dichters dy’t toen tussen de foardrachten kommentaar gaven. En nyt su súnech ok, Jacobus was der met Pier Boorsma eentsje fan: ‘Grut dichter’, riepen se dan. Ik fond dat wel hilarys, anderen ergerden sich doad an dizze sproken resênsy’s.
Al ut werk dat der fan Jacobus ferskynde kocht òf kreech ik. Faak sette de dichter der un handtekening en opdracht in. Su lees ik in’e bundel ‘Lingerich Tekstyl & swarte side’, de fòlgende opdracht: Foar Henk van der Veer, Hjir sliep ik, dream ik, jow ik my del’. Ik kocht dy bundel fan Jacobus op 27 augustus 1994.
Ut dy bundel, sitear ik ut fòlgende fers
De blonde muze
Yn it kafee by de feart sjoch ik, de blonde
Mei swarte brauwen, in kûltsje
Under de noas
Ik wol har wol pakke, dy bûtengewoan blonde
Har earmen fan goud en sa moai
Sa ’n multsje
Se glimket heel mûtel en in glânzige blonde
Is se sûner fersin, ik dream
Wûndere roas
Want ik lit dy better dêr, do fatale blonde
Oan it wetter yn dy kroech, o
Sa ’n mûltsje
Skink my gjin kopke mar in kraach yn it glês
Ik ferdrink dy ta muze yn it skom dat ik lês
Ik besprak werk fan Jacobus, knipte alles út kranten út wat der over disse dichter skreven wurdde. Kòrtom, ik bin sinds ik Jacobus teugenkwam liefhewwer fan syn werk wurden. De liefde kwam nyt fan één kant, Jacobus fòlgde mij ok. Stuurde su nou en dan un mailtsje en earder haanskreven brieven en kaarten. Ik koester dergeleke literêr bonbontsjes.
Op 30 jannewary 2016 ( inderdaad fandaach op’e kòp ou acht jaar leden!) sach ik Jacobus foar ut laatst in Sneek. Der was un dichtersavend in ut Café fan Nico Vellinga. Ik sitear út myn dachboek ( gister skreef ik al dat dit digitale dachboek hieltyd mear un kronyk wurdt!)
30 jannewary 2016
Ut had trouwens nyt feul skeeld òf de hele avend was nyt deurgaan. De laatste poëzy-winnaar fan de belangrykste Fryske literêre onderskeiding, de Gysbert Japikspries, Jacobus Quiryn Smink raakte onderwech fanút Eindhoven met syn auto in de Noardoastpòlder op’e kòp in de sloat.
“Ik die yn’e Pòlder even twa sekonden de eagen ticht omdat ik wurch wie. Dat hie ik better net dwaan kinnen. Ik rekke mei de auto fan’e dyk, sa yn’e sleat! Ik wie dweiltrochwiet, mar koe der sels wer útkroepe. Ik haw in taksy besteld, omdat bij myn fersekering yn sit. Sa bin ik nei myn suster yn ‘e Nijemardum riden. Us mem soe wol sein hawwe: Do bist bewarre bleaun!”
Nou acht jaar later is Jacobus Q. Smink ok al nyt mear onder oans:
Oktober
Dagen fan oktober emoasjes fan mist
Dy’t moarns mar hingjen bliuwt
My nearne mear hinne driuwt
In skier bewâld fan watst ferjitst
Of net mear hearre wolst in hoarn
Dy blaast it bitter sicht op moarn
[ út: Jacobus Quiryn Smink, ‘Foar de famkes’]
‘k Sal dy misse Jacobus: Goeie reis!
Biografy/bibliografy
Jacobus Q. Smink (ook wel: Jacobus Quiryn Smink), schrijversnaam van Jacobus Smink (Sondel, 31 januari 1954 – Eindhoven, 26 januari 2024) was een Friese dichter en vertaler.
Achtergrond
Smink, zoon van een bekende Friese paardenfokker, groeide op in zijn geboorteplaats Sondel. Hij was een jongere broer van de acteur Freark Smink. Hij studeerde Nederlands aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna verhuisde hij naar het zuiden van Nederland. Sinds 1983 woonde hij in Eindhoven, waar hij aan een middelbare school Nederlands en communicatie doceerde.
Dichter
Al op school schreef Smink songteksten, zij het toen nog in het Nederlands en in het Engels. Nadat hij in zijn studietijd de Friese dichter Tsjêbbe Hettinga had leren kennen, ontdekte hij liever in het Fries te schrijven. In 1972 debuteerde hij als Jacob Smink in het toen net opgerichte Friese literaire tijdschrift Hjir, met een kort verhaal (Hwa wit) en een gedicht (Leaf famke). In 1983 gaf hij in eigen beheer de gedichtenbundel Apàrte fersen uit. Twee jaar later verscheen bij de Koperative Utjowerij de bundel Wurk van de achtste dei, Sminks eerste "officiële" bundel. De initiaal Q. voor Quiryn had hij er zelf in 1979 bij bedacht.
In Sminks werk, dat soms gesloten, maar soms ook suggestief en speels is, is een belangrijke rol weggelegd voor vrouwen (meisjes en dochters). Zijn gedichten kenmerken zich door een nergens nadrukkelijk aanwezige, maar toch onmiskenbare erotische ondertoon, die er een zekere spanning aan geeft. Door recensenten werd over zijn werk verschillend gedacht. Eppie Dam schreef in 1994 over de in datzelfde jaar verschenen bundel Lingerich tekstyl & swarte side: "Alles wat zo karakteristiek is voor zijn poëzie zit erin: kronkelende ideeën, intrigerende dwarsverbanden, eigenzinnige formules, vernuftige neologismen, wanstaltige constructies, storend gebabbel, irritante cryptokokken. Maar wat er nog bij komt: de superieure achteloosheid van toevalligheden. Als had hij er niets voor gedaan en gaf de Muze het haar beminde in de slaap." Albertina Soepboer daarentegen was in 1995 van mening: "Smink mist de subtiliteit om echt over erotiek te schrijven. Wat hij aan erotiek suggereert, wordt vaak in de volgende regel alweer tenietgedaan".
Vertaler
Smink vertaalde verschillende boeken in het Fries, waaronder Het achterhuis van Anne Frank, Le Petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry en Die Geschichte von Herrn Sommer van Patrick Süskind. Ook vertaalde hij Astrid Lindgrens Ronja Rövardotter tot Ronja Rôversdochter, dat hij bewerkte tot een toneelstuk dat in 2000 en 2001 werd opgevoerd door het Friese beroepstheatergezelschap Tryater.
Andere literaire activiteiten
Smink was sinds 1975 redacteur van Hjir en van het daaruit voortgekomen Ensafh, waarin hij ook regelmatig publiceerde. Daarnaast was hij lid van het bestuur van Hispel, de stichting die Ensafh uitgeeft.
Overlijden
Smink overleed op 26 januari 2024 in de ouderdom van 69 jaar.
Werk
Poëzie
1983: Apàrte fersen
1985: Wurk fan de achtste dei
1988: Foar de famkes
1991: Mei beide lippen
1992: Freonskrift
1994: Lingerich tekstyl & swarte side
1995: Minskegedichten
2009: Sondelfal
2013: Adams Apel
2015: Tongermolke
Vertalingen
1995: It Achterhûs (Het Achterhuis, Anne Frank)
1999: De Lytse Prins (Le Petit Prince, Antoine de Saint-Exupéry)
2000: Smoarge Piter (Der Struwwelpeter, Heinrich Hoffmann)
2000/2001: Ronja Rôversdochter (Ronja Rövardotter, Astrid Lindgren)
2001: It ferhaal fan de hear Simmer (Die Geschichte von Herrn Sommer, Patrick Süskind)
2006: Myn lytse oarloch (Mijn kleine oorlog, Louis Paul Boon)
Prijzen
In 2013 werd Smink voor zijn bundel Sondelfal (2009) onderscheiden met de Gysbert Japicxpriis, de belangrijkste Friese literaire prijs.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Q._Smink
 |
| |
|
29 jannewary om 09:23 |
| |
Twintech jaar digitaal dachboek
Fandaach is ut op’e kòp ou 20 jaar leden dat ik met myn digitale dachboek begon. Foar myn gefoël was ut gister. Konsekwent dachboekskriëve doën ik al fanou 1995 en eigenlek skriëf ik al fanou ut moment dat ik ut skriëven learde. Ut hoart simpelwech bij myn leven.
Foetbalferslagen skriëve, briëfskriëve, fersen en proaza skriëve, interviews skriëve, skriëve skriëve skriëve en nòch us skriëve. Ik sal der ok nyt met ophouwe tòt de dach dat ik naar de Overkant faar. Mar hopelek duur dat nòch wel eefkes. Skriëve is 1 en públiseare is 2. Dat laatste doën ik al fanou de tweede helt seuventeger jaren in kranten en tiidskriften. En ok dêr gaan ik met deur.
Myn dachboeken krije foar mij hieltyd mear (kronyk) waarde. Deur ut plaatsten fan foto’s op myn digitale dachboek bliëve de herinnerings tastber. Ik probear nòch altyd sufeul mogelek privé búten de públisiteit te houwen. Foar mij is ut f’ral un kwesty fan persoanlek mar nyt privé. Al is ut (skriëf) koard wel us dun.
In al dy jaren is de lay-out fan dit dachboek ok noait feranderd, ik laat ut moai su. Ik weet út reaksy’s dat ik un groate groep lezers (en nyt allienech in Sneek!) hew. Oud-Snekers dy’t nyt op sosiale media ‘sitte’ brúke ut dachboek onder andere om op’e hoogte te bliëven wat der in Sneek te rêden is.
Leze in ut Snekers is foar un soad minsen ‘thúsgefoël’. Nòfleke dach ferder.
|
| |
|
29 jannewary om 08:41 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
De Verschrikkelijke Schoolmeester
We sitte midden in de Nationale Voorleesdagen dy’t nòch tòt en met saterdach 3 febrewary anstaande dure. Fan jongs ou an, ik durf wel te sêgen fanou de moederskoat bin ik overgoaten met foarlezen.
Ik hew ut dan nyt over ut foarlezen út’e Annie M.G. Schmidt har Jip & Janneke boeken, mar ut plechtech foarlezen út’e Bibel en de skeurkalenderboekjes met de fraaie titel ‘Kruimkens van ’s Heeren tafel’. En dat allemaal in ’e Tale Kanaäans. Dat gebeurde in ’e jaren ‘50 en ‘60 fan’e twintechste eeuw op groate skaal in Protesaans Nederlaan.
Ut waren dagelekse rituelen, middachs en avens na ut eten wurdde der út de al noemde Bibel en de Kruimkes foarlezen. En avens foar ut ‘Ik ga slapen ik ben moe’, las moeke moaie ferhalen foar út un kynderbibel. Su’n ritueel is niks mis met en op’e rane fan ut bêd foarlezen te wurden het wat rustgevends, je gaan un andere weareld in. Der is andacht foar ut kyn.
Je hoeve mij dus nyt te overtúgen dat foarlezen belangryk is. Dat der bij oans thús in ut Hollaans, en faak ok nòch in onbegryplek Nederlaans, foarlezen wurdde is fan ondergeskikt belang an ut moment. De herinnering and y momenten fan geburgenheid binne feul belangriker.
Later toen ik skoalmeester was, besteedde ik un soad andacht an lezen en foarlezen. Ut woard leesbefòrdering kreech ik allienech mar júkte fan. Nee, gewoan lekker leze, nyt achter de talfel, mar op’e tafel, lekker ontspannen.
Een fan myn favorite foarleesboeken was ‘De Verschrikkelijke Schoolmeester’, van Dolf Verroen. Dy skoalmeester fan Dolf Verroen hyt fan Meester Bulder, de strengste skoalmeester fan ut laan. De man had graach astronaut wurde willen, mar dat was op un groate mislukking útlopen en hij moest ferder as skoalmeester, mar wel eentsje met un militêristys rezjym. De kyndes doën hun bêst om fan disse man ou te kommen. Kòrtom un kòstelek ferhaal.
Dyselfde Dolf Verroen hew ik later nòch us in’e klas haald, dêr’t hij fertelde over syn skriëverij en over taal. Syn ferskining maakte ok as mij groate indruk. Hij had syn Blauwe Dach toen, dat wú sêge, un blauwe trui, un bijpassende blauwe broek en as klapper un aparte blauwe bril.
Foarlezen wurdde dy middachs un feest. Ik gun dat alle kyndes, skoalmeesters en ouders en groatouders dy’t fertelle. Mòrren mach ik wear in Amsterdam foarleze, an myn pakesêger. Un feestje in meardere opsichten.
|
| |
|
28 jannewary om 19:36 |
| |
I.M. Paul Ruiter: Koning van de Singel
Markante persoonlijkheid, flamboyante Sneker, lieve man met luide stem en groot hart
Paul Ruiter werd op 27 april 1966 geboren in een middenstandersgezin te Wolvega. Een jaar later werd op deze dag het prinsje Willem Alexander geboren. De ouders van Paul runden in Wolvega een winkel in noten, kaas, wijn en delicatessen, genaamd ‘Het lekkerste winkeltje van Wolvega’. In de jaren ‘80 openden zij een tweede filiaal op de Oosterdijk in Sneek onder de naam: ‘Het lekkerste winkeltje van Sneek.’ De jonge Paul kwam in Sneek boven de zaak wonen en runde de winkel met flair, enthousiasme en humor. Zijn grote blonde voorkomen en de naam van zijn winkel gaven hem in Sneek de bijnaam ‘Lekkere Paul’.
Midden jaren ‘90, Paul was inmiddels vader van zijn eerste zoon, zegde hij de winkel vaarwel en startte aan de Singel een nieuwe onderneming; Butlerservice Paul Ruiter. Met zijn spontane voorkomen, perfectionisme als het om gastheerschap ging en grote netwerk in en om Sneek, werd hij een gewilde organisator van feesten en partijen. Hij organiseerde grootse bedrijfsopeningen en privé-feesten tot in de puntjes, waarbij kwaliteit en stijl zijn handelsmerk waren.
Tijdens de economische crisis in 2008 namen de aanvragen voor grootse feesten drastisch af en sloeg Paul een andere koers in. Zijn geliefde pand aan de Singel 41 werd meer dan opslagplaats en bouwde hij langzaam uit tot kroeg en uitvalsbasis voor kleinschalige bijeenkomsten. Onder de noemer ‘Singelsociëteit’ organiseerde Paul talloze muziek,- klaverjas en anderszins gezellige bijeenkomsten.
Paul was een geziene gast in de Sneker horeca en door zijn spontane, hartelijke en gezellige voorkomen, ook wel door zijn grote bek, breidde zijn vrienden,- en kennissenkring zich oneindig uit.
Hij kon goed opschieten met alle soorten van mensen, van de bezoekers van zijn vaste snackbar tot burgemeesters, hij zag iedereen even graag, als het contact maar eerlijk en echt was.
Zijn liefde voor en verbondenheid met Sneek was immens. Op buitenlandse reizen, waar hij erg van genoot, was bij aankomst zijn eerste zoektocht naar een internetcafé, zodat hij op GrootSneek.nl kon opzoeken wat er allemaal in Sneek aan de hand was. Ook behoorde Paul tot de eerste lichting Snekologen, en doorliep hij deze cursus met veel plezier en interesse.
Met het aantreden van Willem Alexander als koning, verwerd Paul zijn verjaardag tot Koningsdag. Die samenloop bouwde hij uit tot een jaarlijks groots uitpakken aan de Singel. Met tafels, stoelen, schemerlampjes en kleedjes bouwde hij een karakteristiek en geliefd terras, waarbij hij zelf als luid schreeuwende uitbater, de grootste attractie was.
Veelal zat hij op mooie dagen buiten voor zijn pand aan de Singel, te genieten van Sneek en klaar om iedereen te verwelkomen die maar langs kwam. Hij schonk koffie aan zwervers en water of een wijntje aan de vele bekenden. Even lekker zitten in het zonnetje en praten over de dingen van het leven. Onderwijl eenieder die over de Singel reed, luid groetend.
Met het verkeersluw maken van de Sneker binnenstad trad een ongekende rust in op de Singel. ‘Lekker rustig hè’, zei Paul daarover. Nu ook zijn zware stem niet meer over de Singel galmt, zal het pas echt rustig zijn. De koning van de Singel is niet meer.
-Op 23 januari is Paul onverwacht in zijn Singellokaal overleden. Hij laat drie kinderen, zijn vriendin en vele vrienden achter.-
-De livestream van zijn uitvaart is dinsdag 30 januari vanaf 13.15 uur te volgen op www.gestreamd.nl.
Om 15 uur vormen we met alle Snekers die hem een laatste groet willen brengen een erehaag vanaf zijn Singellokaal op Singel 41 tot aan de Waterpoort. Daarna zal hij zijn eigen reis gaan.-
|
| |
|
27 jannewary om 19:18 |
| |
Beautiful People ok bij de Wé Pé Bé
Oulopen woënsdach overleed de Amearikaanse singer-songwriter Melanie (76) overleden. Foar mij bliëft sij f’ral bekend fan Beautiful People. Fanmiddach kwam ik der wear su’n eentsje teugen bij de Waterpoort Boys in Sneek. Su’n foto koester ik. De wedstryd tussen WPB en QVC eindegde trouwens in 1-4, mar dat seit mij dus nyt ut measte.
Ouskeid
En gisteravend un geweldech ouskeidsfeest had, múzikant Sipke de Boer, is un tòpper! Foar de rest: privé.
Autoluwe binnenstad
Fanmòrren bij ut protest autoluwe binnenstad weest. Der kwamen su’n 150 minsen op ou. Niks mear, niks minder. Ynte deed ferslach foar GrootSneek-site. |
| |
|
26 jannewary om 17:21 |
| |
Bewogen dach
Ut was tòt nou toe un bewogen dach, letterlek en figuurlek wel te ferstaan. Fanmòrren met een fan’e loopmaatjes an ut draven weest. Flink wat wyn, mar de ferwachte regen bleef út. Al met al 7.5 kilometer ouleid. Ut is en bliëft goëd ok dit te doën. Inderdaad de endorfine raast mij dan deur de bealech. De dach begon trouwens sonder elektrisiteit, Liander had dit al ankondegd, mar AD 2024 besef ik mij dan donders goëd dat dit mantsje rap in panyk is at syn pc ut nyt doët.
Fanmiddach anwezech weest bij un moaie RK útfaartdiënst in de Sint Martinuskerk fan Sneek. Sukke momenten leare om wear te relativearen. Ut was goëd om hier bij te wezen.
Ferfòlgens interview met maat Nico Altenburg had in syn mancave, foar de gelyknamege seary in de Friesland Post. At der eentsje ut woard beskeidenheid útfonden het, dan is dat Nico wel. Ut wurdde un moai interview. Ut ging onder andere over Zico!
Fanavend naar De Bakkersdochter om dêr ut feestje fan myn J. met te maken. Na 28 jaar trouwe diënst is ut wat ut betaalde werk angaat over & út. Gaat seker goëd kommen.
 |
| |
|
25 jannewary om 19:50 |
| |
De Parkflat Stadsfenne
Fanmiddach bij de heropening fan Parkflat De Stadsfenne weest en een 'stukje' over skreven. Uteraard ok foto's skoaten. En su piel ik mar lekker deur.
Grondig gerenoveerde Parkflat Stadsfenne feestelijk geopend
SNEEK- Na een grondige renovatie is Parkflat Stadsfenne in Sneek weer klaar voor de toekomst. Even na vijf uur mochten de langst wonende bewoonster van de Parkflat, mevrouw Sinia (99!) en de laatste gekomen bewoner, de heer De Boer, een groen lintje doorknippen.
Het duo deed dat samen met wethouder Marianne Poelman van de gemeente Súdwest-Fryslân en Hidde Weerstra, namens investeerder Stadium Capital Partners. Die investeerder kocht het wooncomplex twee jaar geleden en zet het aloude serviceflat-concept voort in een nieuw jasje. Tot blijdschap van de bewoners, die daardoor hun vertrouwde zorg en voorzieningen behouden.
Prachtig moment
Weerstra beleefde de heropening als ‘een prachtig moment’, zo liet hij vijf minuten voordat het lintje doorgeknipt weten.
“We hebben altijd een beetje de neiging om gewoon door te gaan waarmee we bezig zijn. Maar je moet ook vieren en dat doen we vandaag. Er is heel hard gewerkt.” Volgens Weerstra is er in de afgelopen periode hard gewerkt, een enorme klus. “Met Hof & Hiem, Van Wijnen, Otte Installaties en de Rabobank is de klus geklaard. En uiteraard met alle medewerkers en vrijwilligers van de Parkflat. Vergeet de bewoners ook niet, die hebben tijdens de verbouw op een bouwplaats gewoond. Je merkte aan alles en iedereen dat ze er een succes van wilden maken en dat is gelukt.”
De reacties van de bewoners en ook die van de buurtbewoners zijn erg positief. Parkflat Stadsfenne is al een halve eeuw een begrip in Sneek. “Eigenlijk staat de Parkflat er nog steeds, zoals hij toen bedacht is, maar natuurlijk moest er veel gebeuren, maar nogmaals dat is nu gedaan. En daar zijn we ontzettend blij mee”, vertelde Weerstra.
Buurtbewoners
Opvallend is dat er de laatste tijd veel buurtbewoners naar de Parkflat verhuisd zijn. Op dit moment zijn er van de 100 appartementen nu 80 in gebruik. En zo het nu lijkt zullen ook die laatste appartementen binnenkort bewoond worden.
De Amsterdamse onderneming investeert vaker in seniorenhuisvesting en merkt dat er in de huidige tijd nog steeds vraag is naar een flat met een receptie, 24-uurszorg en faciliteiten zoals in dit geval een restaurant, een wasserette en een kapper. “Eigenlijk is het concept nog hetzelfde als de serviceflat die in de jaren zeventig door de coöperatie is gesticht”, legt Hidde Weerstra namens de investeerder uit. “Ouderen worden geacht steeds langer zelfstandig te blijven wonen. Verzorgingshuizen bestaan bijna niet meer en voor een verpleeghuis kom je niet zomaar in aanmerking. Er is daardoor een groeiende groep ouderen die nog prima zelfstandig kan wonen, maar wel de zekerheid van zorg en comfort zoekt. Is het niet voor nu, dan wel in de nabije toekomst.”
Wethouder Poelman kritisch
Wethouder Marianne Poelman was ook blij met de heropening van de Parkflat, maar wilde toch een kritisch puntje noemen. “Op het moment dat je betaalbare huur hebt gecombineerd met samen eten, samen ontmoeten en de ondersteuning van de omgeving, weet je dat het een prijs heeft. Ik vind dat het niet uit mag maken hoe groot je beurs is met de ondersteuning die je krijgt als je ouder wordt. De extra’s waar je in de Parkflat voor betaald, is een publieke voorziening. Ik ben heel blij dat er ondernemers zijn die dat nu organiseren, maar het heeft een prijs. Aan mij als wethouder van SWF de taak richting Den Haag duidelijk maken dat we willen, dat de kloof tussen arm en rijk en gezond ouder worden niet te groot moet worden”, aldus de wethouder.
 |
| |
|
24 jannewary om 17:47 |
| |
Sneker Xander Jongejan publiceert derde roman ‘Sal’
Hoe ga je om met een besluit dat je leven bepaalt? Ook na jaren moet je leren leven met de gevolgen van je keuzes. Dat was een interessante vraag voor schrijver Xander Jongejan uit Sneek. Hij onderzocht dit thema met behulp van zijn hoofdpersonage Sal Benjamin.
Sal Benjamin (103) nam tachtig jaar geleden een beslissing. Sindsdien probeert hij met zichzelf te leven. Invloeden van buitenaf heeft hij tot een minimum beperkt. Hij leest de krant en luistert naar zijn buizenradio. Met zijn thuiszorghulp Gennèn praat hij en met zijn Indische bovenburen zwijgt hij. Verder zijn er de vogels. De onrust is overzichtelijk, totdat een verre neef zich meldt om hem onder te brengen in een boek over de familiestamboom. Sal verzet zich hevig tegen de veronderstelde meerwaarde van familiebanden.
“Dwingende systemen vind ik interessant, vooral hoe individuen zich daartoe verhouden”, zegt Jongejan. “Of het nu gaat om wat in de maatschappij van je wordt verwacht of wat het systeem van een familie van je vraagt. Wat als de norm botst met wat je zelf wil? Wat als ten koste van je gezondheid wordt gevraagd om te doen wat de bedoeling is? Sal verzet zich daartegen, maar dat kost hem veel. In ‘Sal’ lees je hoe hij probeert te leven met zijn keuzes.”
Poëzieavond in bibliotheek Sneek
Het is de derde roman van Xander Jongejan. Hij brengt ook deze roman uit in eigen beheer. Vorig jaar bracht hij zijn tweede dichtbundel ‘Voor ik weg word’ uit. Op de poëzieavond van 25 januari treedt Jongejan op in bibliotheek Sneek. ‘Sal’ is in elke boekhandel te bestellen. 195 pagina’s, €19,90.
|
| |
|
23 jannewary om 18:43 |
| |
Op'e kòp ou tien jaar leden
Su'n dach om in ut digitale fotoboek om te sneupen, tiid fliëgt as súkersaan deur de fingers.
|
| |
|
22 jannewary om 08:44 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Gehakballen fan Geert
Nasjonalisme gaat blykber deur de maach at ik de Groate PVV-Leider Geert Wilders love mut. Geert is gek op un gehakbal en hij maakt um sterk foar wat hij de Hollandse pot noemt. At je foar de gehakbal binne, dan is dat futdaleks teugen halal. En at de Limburgse PVV’ers suurflees, ut strekgerecht fan peardeflees met soetsúre saus op ut menu sette, dan is dat un teken fan eigenheid sêge de súderlingen.
Dat de gehakbal oarsprònkelek Arabys is en dat suurflees út Dútslaan komt sjakt even niks in ut neo-nasjonalistise denken fan Geert en konsòrten. Súden de PVV ‘ers wel wete dat de ‘Hollandsche bloemkool’, heel lang bekend stond as ‘Syrische kool’? Ik hew su myn twifels.
De kern fan fan ut Hollaanse nasjonalisme is dat Nederlanders opportúnistise eters binne, de lekkerste gerechten út de hele weareld op tafel sette én dan krekt doën òf dy lekkernijen fan ‘oans’ binne.
Gemeenskapsgefoël dat bij eten hoart, is kunstmatech. Dêrom gebrúke de ‘wildersen’ fan 2024 ut foar hun politieke doeleinden. De PVV is trouwens nyt únyk at se eten as polityk statement brúke.
Ok oud-CDA premier Ruud Lubbers had ut 20 jaar leden over ‘de barre economische winter van 1993’ en over ‘een boterham met tevredenheid’ wêr’t de Nederlaanse staatsburgers tefreden met weze moesten. Un ‘boterham met tevredenheid was een boterham zonder dat extra plakje kaas’. Dy útdrukking wurdde ferheven om un beleid fan besúnegings goëd te praten.
Dergeleke besúnegings fan un ‘boterham met tevredenheid’ hew ik noait metmaakt, mar der waren bij oans thús wel grênzen. Oait skreef ik der un fers over:
Weelde
eind jaren fyftech
op sundachs
un sachtkookt eike
en as ut leie kon
ok nòch un plakje
Unox-boaterhamwurst
mar je moesten ut
nyt in je hoofd hale
om ut ‘sumar’ op te eten
bistou besopen
op broad òf anders
moai lêge late
we woane hiet nyt
an’ e Liwwarderwech
Ut ken bêst weze dat oans fader, as trouwe CDA-stemmer, onder infloëd fan premier Lubbers bovenstaande opfoedkundege útspraak deen het.
Ondertussen post Geert Wilders op Facebook de tekst ‘Hollandse kost, lekkerder bestaat niet’, bij un foto fan un gehakbal, spersyboantjes en prakte earpels in’e jús.
Moai en aardech allemaal, mar hoare we disse week nou eindelek us hoe’t ut sit met de fòrmasy? Ut hele proses liekt wel un taaie gehakbal.
Sú Geert dan tòch mear ferstaan fan eten hewwe as polityk?
|
| |
|
21 jannewary om 19:04 |
| |
Louis A. Detmar
Mòrren interview met oud-notaris Louis Detmar in Heerenveen. Oulopen september kewam der wear un roman fan um út.Oulopen weekend druk an ut inlezen weest. Dat doën ik altyd at ik op interview gaan.
Louis A. Detmar ( 1948) was 40 jaar werkzaam in het notariaat waarvan 33 jaar als notaris. De boedelpraktijk had zijn grote interesse, het afwikkelen van nalatenschappen. Veel aspecten van de menselijke conditie komen dan naar voren. Na zijn pensionering heeft hij zijn hobby's verder uitgediept, kunst, geschiedenis en literatuur. Deze thema's, plus notariële ervaring, spanning en humor komen samen in dit boek.
Alfred Brouillard is al over de tachtig. Op een familiereünie vertelt hij tot ieders verbazing over het testament van zijn zus Gryt. Zij wil niet haar eigen generatie, maar die daaronder benoemen tot erfgenamen en de familieleden van haar spoorloos verdwenen echtgenoot onterven. Het geeft de familie de kans met haar over dit besluit te praten en haar misschien op andere gedachten te brengen. Gryt heeft de laatste jaren nog nooit zoveel bezoek gehad als na deze bijeenkomst. Maar dan komt ze onder verdachte omstandigheden om het leven. De verdenking gaat al snel naar een van de familieleden, maar die is niet de enige die heel wat uit heeft te leggen.
Wat de hebzucht sterk aanwakkert is het feit dat in haar testament gesproken wordt over tekeningen, gewikkeld in een rol, die gevonden zijn in het landhuis van Gryt. De tekeningen zijn misschien heel veel waard.
Het verhaal speelt in de huidige tijd, zelfs enkele jaren in de toekomst en het klimaat komt er ook in voor, evenals de geschiedenis van een hugenotenfamilie die, na de vlucht in 1685 uit het Frankrijk van Lodewijk XIV, is neergestreken in de Republiek der Nederlanden.
|
| |
|
20 jannewary om 17:32 |
| |
Jikke Ozinga & Henk Kalteren
Foarege week dinsdach mocht ik optrede foar un groate groep PCBO en KBO-leden. Onder dy minsen was ok Henk Kalteren. Un goeie bekende út myn tiid dat ik leider bij de ONS-jeugd was, tegare met Harrie Wagenaar, inmiddels saleger.
Henk Kalteren was in’e negenteger jaren ok aktyf bij Radio Markant, de stadsomroep fan Sneek en Wymbrits. In 1994 ging ut Sint Antonius Sikenhús fan’e dr. Boumawech naar de teugenwoardege lokasy an’e Bòlswerderwech. Dêr was in dy sin niks mis met, modernisearing mutte je noait teugenhouwe wille. Wat wel mis was dat de prachtege foarkant fan ut ouwe sikenhús rigoreus sloopt wurdde. Letterlek en figuurlek.
Met de gevel ging ok de naam fan ut sikenhús op’e sloopbult. Ut Sint Antonius hyt sinds dy tiid ‘Antonius Ziekenhuis’.
Tegare met Jikke van der Horst-Ozinga fond ik der wat fan. We waren tegare nyt blij met ut ferloochenen fan’e RK achtergroan. En dat foar un finen en un openbaren! Dêr ging toen un fúle diskussy over, dy’t Henk Kalteren metnam in syn repo over ut sikenhús.
Der binne twee moaie foto’s fan nommen. F’ral dy ene foto dat Jikke letterlek achter mij staan, met’e haan in’e side. Su karakteristyk! Ik koester disse foto’s.
 |
| |
|
19 jannewary om 18:16 |
| |
Friesland Post is 50 jaar
Fandaach timmert de Friesland Post even an'e wech, met onderstaand (pers)bericht. Simon van der Let, mocht op Omrop Fryslân ok nòch reklame make. Moaie kwoot fan Simon: 'Dwers tsjin de stream yn, gean wij foarút!'
Mach al krapan un halve eeuw an ut magazine metwerke, is f'ral met fotograaf Tom Coehoorn un fesstje om te doën. Ut is noait saai at wij Fryslaan deurkrosse om ferhalen op te halen. Binne we tegare ok us búten de stadsgrênzen fan Sneek.
Friesland Post, hèt magazine van Fryslân, bestaat in 2024 vijftig jaar. En dat gaan we vieren, met alle Friezen en zij die zich Fries voelen. Als enige glossy van Nederland voor een gehele provincie heeft Friesland Post sinds de eerste editie in januari 1974 een vaste plaats in de Fryske mienskip en het medialandschap veroverd. Dit ging en gaat niet vanzelf. In het nieuwe jaar is Friesland Post daarom zowel uiterlijk als redactioneel weer vernieuwd. Iedere maand laat Friesland Post zien waarin het sterk en onderscheidend is, met de Fryske cultuur en identiteit als stralend middelpunt.
In een tijd waarin het lastiger is gedrukte media, zoals kranten en tijdschriften, levensvatbaar te houden, bewijst Friesland Post maandelijks haar overlevingskracht. Natuurlijk moet ook Friesland Post alle zeilen bijzetten om niet alleen interessant en lezenswaardig te blijven voor de bestaande lezers, maar ook in het vinden van nieuwe en jongere doelgroepen. Dit vereist goed inzicht in de behoeften en interesses van de lezers in verschillende leeftijdsgroepen. Als familieblad moet het magazine Friesland Post daar voortdurend op worden afgestemd.
Uitgever sinds 2007 is Van der Let & Partners Publishing in Heerenveen. Het bedrijf heeft sterk bijgedragen aan het fundamentele succes van Friesland Post door de jaren heen. Niet alleen door de sterke formule als familieblad te bewaken, maar ook te blijven vernieuwen. Het magazine groeide van 64 naar 100 pagina’s, een sterke ontwikkeling in een over het algemeen kwakkelende bladenbranche. En Van der Let & Partners Publishing investeert in versterking van de redactionele en de commerciële formule. Uitgever Simon van der Let: ‘Wij zijn trots op onze Fryske ‘roots’ en zijn overtuigd van het belang van Friesland Post voor behoud, versterking en het uitdragen van de Fryske cultuur en identiteit. Wij voelen daar een sterke verantwoordelijkheid voor.’
Investeren in vormgeving en redactie
Van der Let investeert in dit vijftigste jaar zowel in het uiterlijk van het blad als in de inhoud. Friesland Post onderging een restyling per de editie januari 2024 en versterkt stap voor stap de redactionele formule. In 2023 werd Herman Broers (Burgum, 1970) als hoofdredacteur aangetrokken, een ervaren bladenmaker met Fryske roots. ‘Friesland Post wurdt wer Frysker, wy skriuwe wer mear fan binnenút de eigen mienskip. Wy binne wer wat kultureler en aktueler fan toan en benadering, mei in wat jongere blik. Al wolle wy ek ús troue lêzers op leeftyd derby hâlde’, zegt Broers. ‘Elkenien dy’t him ferbûn fielt mei Fryslân fynt in poadium yn Friesland Post. De Friezen sels, mar ek de besykers fan ús provinsje en de toerist.’
Er zijn acht redactionele kernonderwerpen gedefinieerd waarmee het totale Friese leven in iedere editie aan bod komt. Het 50-jarig jubileum is ook reden voor een feestelijk jubileumlogo en diverse acties via de verschillende verkoopkanalen. De vaste accountmanager van Friesland Post, Pieter Balstra, zal het bedrijfsleven enthousiasmeren om zich binnen Fryslâns trots te presenteren.
Nieuwe columnisten
Friesland Post trekt dit jubileumjaar zes nieuwe columnisten aan, van wie de eerste twee in het januarinummer worden geïntroduceerd. Televisiemaker bij Omrop Fryslân Bart Kingma (1970) uit Ried bijt het spits af, binnenkort voegt publiekshistorica Anne-Goaitske Breteler (1996) uit Moddergat zich bij hem. Zij staat tevens centraal in het eerste grote interview, Yn Petear, van de nieuwe formule. Ook Dichter fan Fryslân Arjan Hut (1976) gaat vanaf de februari-editie maandelijks een bijdrage leveren. ‘Wy toane graach Friezen mei in iepen blik nei de wrâld, mei boeiende ideeën dy’t ús ferbine oan ús kultuer en oan elkoar’, aldus hoofdredacteur Broers. ‘Sy binne ús ambassadeurs.’ De andere vier columnisten worden lopende het 50ste jaar bekendgemaakt.
Van tijdschrift naar magazine
Friesland Post wil het mooie van Fryslân tonen, niet alleen de historie en de natuur, maar ook actuele ontwikkelingen en nieuwe inzichten naar de toekomst. ‘Mooie initiatieven van bijzondere en kleurrijke Friezen’, aldus uitgever Simon van der Let, die zelf 13 jaar lang hoofdredacteur was. ‘Friesland Post doet dat al vijftig jaar, een podium zijn van, voor en door de Friezen, misschien nu wel sterker dan ooit.’ In de kern bleef Friesland Post daarmee 50 jaar trouw aan de oorspronkelijke doelstelling, als het verbindende magazine met aandacht voor de Fryske levensstijl in al haar vormen.
De uitstraling van het blad is door de jaren heen veranderd van een 'vluchtig' tijdschrift naar een glossy magazine. Een familieblad met bewaar- én doorgeefwaarde en veel trouwe abonnees. Veel mensen kennen Friesland Post ook van wachtkamers en bibliotheken en van de horeca waar het magazine aan de stamtafel kan worden gelezen.
 |
| |
|
18 jannewary om 19:46 |
| |
De ufo’s van Gorredijk
Fanmòrren lach der un boek over ‘De ufo’s van Gorredijk’ op’e deurmat. Un halve eeuw na dato opnieuw andacht foar war der toen ‘op’e Gerdyk’ gebeurde. Sal ut boek úteraard leze!
In februari 1974 raakte het Friese dorpje Gorredijk in de ban van ufo’s – ongeïdentificeerde vliegen objecten. Niet alleen volwassenen maar ook veel schoolkinderen zagen vreemde lichten in de lucht. Er werden observatieposten opgericht en de ufo-golf werd landelijk nieuws. Terwijl onderzoekers uit het hele land naar het anders zo rustige Gorredijk trokken, raakte het dorp intern diep verdeeld. Sommige inwoners waren ervan overtuigd dat Gorredijk werd bezocht door buitenaardse bezoekers, anderen lachten hartelijk om het idee.
In dit journalistieke boek blikt Taede A. Smedes, samen met ooggetuigen van toen, terug op de opmerkelijke gebeurtenissen. Wat was de impact van de waarnemingen op het persoonlijke leven van getuigen en andere dorpsbewoners? En wat deed alle ophef met het dorp Gorredijk?
Verschijningsvorm:Paperback;Taal:Nederlands;Uitgeverij Noordboek;Aantal pagina's:216; ISBN: 9789464711721; auteur: Taede A. Smedes
|
| |
|
17 jannewary om 19:15 |
| |
Ik foël mij as un Stadsdúf en laat spoaren na
Dat ik myn hele leven al bewust en ok seker onbewust spoaren nalaat is foar mij un konklúzy in’e kategoary ‘open deuren’. Skriften en agenda’s fol, dachboekfragmenten op papier. Op dit digitale dachboek doën ik dat op 29 jannewary anstaande ok al wear 20 jaar. Ik krij regelmatech te hoaren dat minsen dat un prestasy fine, dat fyn ik self nyt su.
Ut is mear un kwesty fan disipline en noadsaak om òrde in’e gaos te skeppen. Want soms hew ik un kòp fol met mieren, nyt ferfelende mieren gelukkech. Ik hou self wel fan struktuer!
Naast al dy antekeningen, al òf nyt analooch dan wel digitaal, fòrme un moai oversicht fan hoe’t ik leef. Wat nabestaanden later met al dy antekenings donabestaanden later met al dy antekenings doën sit ik nyt over in. Dan júkt mij de groate toan tòch nyt mear.
Ik moest an al dy dingen denke toen ik prachtege spoaren fan Stadsdúven op ut Groatsaan in’e buurt fan’e Middenbruch sach. Ik foël mij ok wel us un dúf, dy skiëte de boël soms onder, binne fredessymboal en hoare bij de stad. Eigenlek bin’k gewoan un Stadsdúf.
 |
| |
|
16 jannewary om 19:09 |
| |
Stoer
Moaier wurdt ut nyt op disse winterse dach! |
| |
|
15 jannewary om 08:34 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
De Sneker Talentband kent gyn beperkings
Oulopen frijdachmiddach bin ik bij un repetisy fan ’e 10-jarege Talentband weest. De Talentband, oait ontstaan út’e de Conventskoal en toen Conventband noemd, bestaat út learlingen fan’e Piet Bakker en De Sinne. Twee skoalen foar spesiaal onderwies in Sneek. De learlingen oefene foar ut Groat Júbileumkonsert.
Ik was behoarlek onder de indruk wat disse kyndes frijdachmiddach delsetten, wat un passy wat un oprechte blijdskap rechtstreeks fanút ut hart. Wat nou kyndes met un beperking? Disse kyndes foele wat ut singen angaat totaal en dan ok totaal gyn beperking.
Fol overgave singe se un foarnamelek Nederlaanstalech repertwaar. “Maar ik kan het ook wel in het Engels hoor”, sei Dianne. En se doët ut ok nòch us un kear. Rosalie, un learling in ’e rolstoël dy’t met juf Anneke foarop in’e polonêse gaat. Beiden strale.
Ritske, un jonge met un fisuele beperking dy’t achter un keybord fol overgave speult dat ut un lieve lust is. Flak dêrfoar wurdt Ritske nòch toesongen deur 19 andere kyndes omdat hij un paar dagen earder syn seuventiende jaardach fiere mocht.
Dirigent André Becker set de keybord-speuler op un ferhoging: Un bline púberjonge dy’t siën wurde mach. Syn witte stòk met roaie bandsjes was un uur lang nyt noadech en bleef in’e hoeke. Ritske dy’t alle ferskes op gehoar anleard en de deuntsjes naspeuld.
Soms fine De Talentbandleden ut best wel spannend om op te treden en te solearen. Mar wat wurdt hier selffertrouwen en selfbewustheid enòrm stimuleard. Indrukwekkend.
Lotte ( un 20+ er ) en Anneke (un 60+ er ) twee beflogen learkrachten dy’t fol overgave met de learlingen metdoën binne groats op hun kyndes. ‘Múzyk is in yngong om te learen, om ergens te kommen wêr’t je wêze wolle’, seit Anneke. En ‘hast dat iene famke wol, dy Dianne, wol sjongen heard, dy sjongt heger as ik’, weet Lotte, dy’t self in ferskillende bandjes de vocals foar har rekening nimt en nyt de minste bands!
En dêr gaat y wear ‘Heb je even voor mij’, fòlgd deur ut nummer ‘De Engelbewaarder,’ der wurdt metsongen fanút de toanen. Disse kyndes make mij blij en frolek, geve un stoat enerzjy fan ‘heb ik jou daar’. In één woard GOUDEN!
Ut Groat Júbileumkonsert is op frijdach 2 febrewary in Theater Sneek. Ut optreden is frij toegankelek en sal plakfine tussen 12.00 tòt 13.00 uur middachs Ik hoop der seker bij te wezen.
|
| |
|
14 jannewary om 19:04 |
| |
Tulpen
Tulpen in'e winter, binne elk jaar wear foar mij un teken dat ut altyd foarjaar wurde sal.
Ik hou fan disse bloem, seker op un bitsje súterege dach as fandaach. Hew tefeul foetbal keken, hast fierkante oogjes fan kregen. |
| |
|
13 jannewary om 21:08 |
| |
HJSC & ONS Sneek: ik hew der ok wel wat met..
Fanavend bekend maakt op GrootSneek-site:
Voetbaltrainer Joeri van Leeuwen treedt in voetsporen van z’n opa Gerard
HOMMERTS- Zaterdagavond is Joeri van Leeuwen tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst officieel gepresenteerd als de nieuwe hoofdtrainer van HJSC. Van Leeuwen, met een verleden als jeugdtrainer bij ONS Sneek, wordt komend seizoen de opvolger van Thomas Graven.
Voetbalvereniging H.J.S.C., uitkomend in de zaterdag 5e klasse A Noord, degradeerde vorig seizoen uit de vierde klasse. “De ‘Hommertser Jutrijper Sport Combinatie, opgericht in 1947, is een échte dorpsclub. De groenwitten hebben een trouwe spelerskern, achterban, sponsorgroep en zijn gezegend met een geweldige groep hardwerkende vrijwilligers”, valt te lezen op de site van HJSC.
“Eigenlijk had ik dit seizoen al actief willen zijn als hoofdtrainer, maar om verschillende redenen kwam het er niet van”, aldus de jonge ambitieuze trainer. “Ik ben blij dat HJSC mij de kans biedt om hoofdtrainer te worden”, zegt Van Leeuwen in een eerste reactie.
Bijzonder is dat de opa van Joeri, de legendarische Gerard van Leeuwen sr. in het verleden hoofdtrainer van HJSC was.
Momenteel staat HJSC 1 op een tweede plaats met slechts 3 punten achterstand op koploper NOK. |
| |
|
12 jannewary om 18:35 |
| |
At onderwies en skriëverij bij mekaar komme
Fanmiddach bin ik bij un repetisy fan ’e 10-jarege Talentband weest. De Talenband, oait ontstaan út’e de Conventskoal en toen Conventband noemd, bestaat út learlingen fan’e Piet Bakkerskoal en De Sinne. Twee skoalen foar spesiaal onderwies in Sneek.
Later mear!
|
| |
|
11 jannewary om 18:42 |
| |
Binnendeur en un moaie Sneker Nieuwjaarskaart fan Theo Jaasma
Gister eigelek un groat gedeelte fan’e dach bútendeur weest, fandaach ut teugenovergestelde. Binnen bliëve en skriëve, nyt earder wear fan ’e stoël ( un moai eksemplaar dat ik oait fan Wicher W. fan Onder de Linden kreech) komme as ut interview útskreven is. Su simpel is’, skriëve as ambacht en dus absolút gyn geouwehoer over inspirasy & su. Dan kom ik der nyt.
Fanavend met maten Sietze & Nico de earste bijeenkomst om over de kursus Sneekology 2024 te praten. Dat we deur gaan is wel seker. Later mear.
Fandaach ok Omrop Fryslân kollum skreven, doën ik meastal op donderdachs. Probear de aktualiteit altyd te fòlgen en te fermengen met ut ferleden. Diskear gaat ut…Nee, natuerlek geef ik dat nou niet pries, dat komt maandach wel, om 08.10 uur.
Al met al: ut ritme wear aardech te pakken! Ondertussen siën ik naar de allermoaiste Nieuwjaarskaart dy’t ik in desember kreech. Un Sneker Nieuwjaarskaart fan kunstenaar Theo Jaasma. Un prònkje! Sukke kaarten koester en bewaar ik.
|
| |
|
10 jannewary om 13:06 |
| |
Iiswille/IJspret
Fanmòrren druk foar GrootSneek-site der op út weest om de 'iiswille' fast te lêgen. Hieronder twee fan dy ferslachjes + foto's
IJsbaan Sneek gaat vanmiddag open voor schooljeugd
SNEEK- De bestuursleden van IJsclub Sneek 1871 waren vanmorgen om 10.00 uur aanwezig bij de ijsbaan aan de Leeuwarderweg. Sinds het afgelopen weekend lopen de verwachting hoog op, terwijl de temperatuur afgelopen nacht fors naar beneden ging is de schaatskoorts uitgebroken. Kan de ijsbaan vandaag open voor de kinderen?
Met andere woorden is het vertrouwd om de baan open te zetten voor de toestroom van de schaatsers. Vanmorgen werd er dan ook opnieuw gemeten. De ijsdikte was om 10.00 uur precies 5.5 cm. Vanmorgen nog te riskant om de ijsbaan al te openen, Vanmiddag om 13.00 uur wordt opnieuw gemeten, maar zojuist kwam het bericht dat de baan toch open gaat voor de schoolkinderen deelde bestuurslid Rein Reinsma mee. “We zien dan wel hoe het gaat”, aldus Reinsma.
Ondertussen was Sjoerd Nota druk bezig met de metingen. De volgende stap die genomen werd was het hakken van enkele gaten in het ijs. “We hebben aan de kopse kanten enkele gaten in het ijs gemaakt, zodat de waterdruk onder het ijs heen en weer kan gaan, anders knapt de ijsvloer helemaal kapot”, vertelde Nota.
Volop schaatsplezier aan de Mardyk
SNEEK- Volop schaatsplezier aan de Mardyk! Even na 09.00 uur waren de eerste schaatsliefhebbers al present op het ondergestroomde land aan de Mardyk. Daar bij ‘dé Sneekermeer’, zetten de schaatsers de eerste ‘streken’ onder ideale omstandigheden. Onder hen Jan Willem Doeksen en z’n dochter Fee, speciaal overgekomen uit Den Haag, om te schaatsen.
“Echt joh, mooier gaat het vandaag niet worden. We zijn vanmorgen om halfacht in de auto gestapt om hier nu twee uurtjes te kunnen schaatsen. Deze gelegenheid laten wij niet zomaar voorbij gaan. Zodra het begint te vriezen zoek ik contact met Ying Mellema. Hij en Nico Brandsma zijn mijn persoonlijke ijsmeesters. Als deze heren zeggen dat er geschaatst kan worden stap ik meteen in de auto. Ik stap in de auto en vertrouw blind op beide mannen. Ik heb samen met Ying en z’n vrienden ‘de Weissensee’ gereden”, vertelt een laaiend enthousiaste Doeksen.
Jan Willem Doeksen is in het dagelijks leven algemeen directeur van de Koninklijke Doeksen B.V.
“Om hier te mogen schaatsen, vind ik wel zo bijzonder, écht mooier wordt het niet. Vanmiddag heb ik weer een vergadering in Den Haag, maar twee keer een ritje van twee uur om even te kunnen schaatsten ik heb het er graag voor over!”
|
| |
|
9 jannewary om 17:24 |
| |
Ferhalen fertelle foar KBO/PCBO
“De BSer (bekende Sneker) Henk van der Veer zal een bijdrage leveren aan de Nieuwjaarsbijeenkomt van 2024. Hij kan boeiend vertellen over de vaak hilarische gebeurtenissen die zich afgespeeld hebben in en rond Sneek. Het wordt een vrolijke middag en als u weer buiten staat zult u zeggen: “wat benne we moai fut weest”.
Bovenstaade ankondeging in ut programmaboekje fan de ouderenbonden KBO & PCBO út Sneek. Ut wurdde um hearleke middach om te fertellen en foar te lezen út eigen werk, foar un bomfolle saal in ut Bowling Centrum op’e Hemmen.
Wêr ut fanmiddach over ging? Over ut LEVEN en over FERHALEN! Ik hew met beiden wel un bitsje…
Ger Dikhoff
Ger Dikhoff, oud-ondernimmer út Sneek is één fan’e minsen achter de òrganisasy fan disse KBO/PCBO. Binne lui dy’t altyd klaarstaan foar un ander, en mét húmòr
|
| |
|
8 jannewary om 08:36 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 8 jannwary
Selfskenkassa’s & oans fader syn krúdenierswinkel
Su nau en dan siën ik oans fader wear staan in syn keky kleurege blaubaaitsje achter de toanbank fan syn krúdenierswinkel dêr’t y altyd un paar grammen tefeul ouwooch. An disse sinnen, út un fers dat ik rúm 30 jaar leden foar um skreef, moest ik foarege week teruchdenke toen één òf andere manager fan ’e Jumbo de knuppel in ut kipehòk smeet.
Ut antal winkeldiefstallen loopt de spuigaten út, piepte de Jumbomanager. Mar liefst 100 miljoen euro òftewel 1% fan’e jaarsomset is de gele groatgrutter kwyt an winkeldiefstallen.
INretail, de braansòrganisasy, deed der nòch even un skepke bovenop en wreef in ’e ongetwifelde Jumbowond nòch us ekstra sout. Se deden dat deur te stellen dat de lutterij, de diefstallen fan Jumbo miskyn noch an ’e konservatieve kant waren. Ut earder ondersoek skat INretail dat de skade foar de hele retailsektòr richting de 2 miljard gaat. Ut oulopen jaar, fan jannewary tòt en met november, notearde de plisy 41.000 winkeldiefstalen. Bij de súpermerken staat de kipfilet trouwens op nummer 1 at we ut over de stoalen produkten hewwe.
Un derde fan alle winkeldiefstallen fynt plak bij de selfskenners. Bam! Sú ut gesegde ‘de gelegenheid maakt de dief’ hier in ’e praktyk brocht wurde?
Ik hew as krúdenierssoan helemaal niks met selfskenners, eigenlek ok 3 x niks met groate súpermarkten. Nou bin ik ferre fan eensaam en over myn sosiale kontakten hoeft ok gyneen in te sitten. Mar der binne plenty ouwere klanten dy’t bij de fysike winkels hun boadskapkes doën in ’e hoop op sosiale kontakten. Inderdaad ok met ut kassameiske, al bliëft ut meastal bij ‘wilt u ook zegeltjes’.
Nee, dan froeger bij oans fader foar de toanbank. ‘Van der Veer, kenne jou ok even 25 gulden in ut boek bijskriëve? Ik hew gister un moai jurkje bij de C&A siën, mar myn búsgeld is op. An ut end fan ’e maand betaal ik ut graach teruch’.
En oans fader deed gewoan 25 gulden bij de boadskappen op dy’t op’e pof kocht wurdden. Dat waren nòch us sosiale kontakten.
Bij Boots, un Engelse drogisterijketen, haalt men ondertussen de selfskenkassa’s al wear út’e winkel: Nyt sosiaal!
Su nau en dan siën ik mij self wear achter de Verkade koekjeblikken bij oans fader in’e winkel sitten, lústerend naar al dy moaie ferhalen fan ’e Noarderhoekfrouwen.
Wat nou selfskenkassa’s?
Selfskenkassa’s? Praat mij der nyt fan, groate sosiale armoëde dy’t mear kost as 100 miljoen euro fan’e Jumbo.
https://www.omropfryslan.nl/fy/nijs/16178923/de-toan-fan-henk-van-der-veer-selfskenkassas-en-oans-fader-syn-krudenierswinkel
|
| |
|
7 jannewary om 20:05 |
| |
Foar de derde kear naar De Tocht
Fanmiddach hew ik foar de derde kear naar musical De Toch weest. Un sameloop, late we ut dêr mar op houwe. Dry kear naar un musical, en dat foar eentsje dy’t nou nyt bepaald liefhewwer fan ut sjenre is. Mar ok disse derde kear befiel mij opnieuw goëd! Diskear besocht ik De Tocht met de metwerkers fan Sterk&sVeer, de winkel fan dòchterlief.
Een fan’e metwerkers, Ilse, ontdekte na ouloop fan’e musical, de foto fan har pake op’e tegeltsjebruch fan Gytstsjerk. De brugge is bedekt met dúzende haanmaakte tegeltsjes, wêrop in blau glazuur de pòrtretten oudrukt binne fan skaatsers dy’t oait de Elfstedentòcht riden hewwe, Een fan dy riders was de Joop de Boer, mear as un kwarteeuw een fan myn fijnste kollega’s in ut onderwies.
Su’n ‘ontdekking’ is ok onderdeel fan De Tocht!
Ondertussen dale de temperaturen onder ut friespunt, wie weet kenne we disse week wear te riden. Dat sú ik wel fijn fine. En fòlgens mij feul mear minsen in Nederlaan!
 |
| |
|
6 jannewary om 19:17 |
| |
Op saterdach 3 kranten
Deur de weeks lees ik altyd de LC en de VK. Op saterdach (en maandachs) komt der de papieren Friesch Dagblad ok nòch bij. Dat doën ik al moai wat jaren. Ut Friesch Dagblad fond ik altyd un prima krant at ut om de ferslachgeving fan ut saterdachfoetbal ging. Ondertussen skriëve Bert Kalteren en Peter van der Meeren, om mar us twee spòrtferslachgvers te noemen, foar suwel de LC en ut FD. Met andere woarden de ferslagen staan in beide kranten.
Dat is nyt allienech met de spòrtartikels mar ok hieltyd faker met andere stukken. Soms op’e selde dach, soms sitte der un dach òf wat tussen. Dat is púre besúneging, én de doadsteek om un abonnement foar beide provinsiale kranten an te houwen.
Allienech krij ik ut mar nyt over myn hart om ut weekendabonnement fan ut Friesch Dagblad op te sêgen. Mar dat ut FD op syn laatste benen loopt mach dúdelek weze. Tòt su lang sêch ik ut abonnement dêrom (nòch ) nyt op.
Dat doët ut Mediahuis Noord aansens self wel. Wat un ferskraling fan’e proviniale sjoernalistyk en dan hew ik ut nòch nyt eens over de lokale kranten had. Der is niks mear over fan ut Sneeker Nieuwsblad. Ondertussen wurdt de GrootSneek-site, digitaal, hieltyd faker lezen…
En de VK? Staan moaie stukken in dy krant, al is de VK wel helemaal op ut Wilde Westen richten, dat dan wel wear.
|
| |
|
5 jannewary om 19:26 |
| |
Op besoek bij Jaap de Jong: Frysk skriuwe is farre op in ferlitten see…
Fanmiddach tegare met Tom Coehoorn in Harlingen weest. Dêr mocht ik Jaap de Jong interviewe foar de Friesland Post. Ut wurdde un hele nofleke middach met Jaap, dy’t 100-út fertelde over syn leven: Fan dòrpsjonge út Balk dy’t later kapiteit wurde sú en de hele weareld over reisde.
Mar Jaap is ok de dichter fan dry Frysktalege dichtbundels: ‘Om to stellen’(1973); ‘Net to biteljen’(1974) en ‘Oare plakken’(1985). De earste twee bundels koester ik nòch altyd, waren foar mij juweeltsjes fan’e Fryske literatuer in’e jaren dat ik mij foar ut Frys begon te interessearen. Toen Jaap 3 bundels útbrocht had, fond hij ut wel genoech.
Lieuwe Hornstra, ok un Gaasterlander en dichter fan onder andere de bundel ‘De guozzen fleane’, fertelde oait dat wannear’t Jaap dry bundels útgeve sú hij um ok ‘dichter’ noeme mocht. Dat het Jaap dus letterlek deen. Fandêr ok ‘dichter Jaep de Jong’. Omdat Jaap en ik tegare op deselde ulo (‘De Rhobôth’ an’e Lindelaan in Sneek) en de havo-top fan’e PA sitten hewwe, ging ut fanmiddach ok over dy perioade. In ’e bundel ‘Sirkelgong de see’, Jaap syn laatste públikasy , skreef hij foar mij dan ok de ‘opdracht’: ‘Foar Henk, tinkend oan’e havo tiid’.
Mar ut interview ging ok over Jaap syn reisferhalen. Tom en ik kregen twee prachtege boeken dy’t Jaap skreven kado: ‘ Verborgen Zee aanzichten- Beleving en beschouwing van kust, zee en schip’ en ‘Open zee inzichten- Beleving en beschouwing van kust, zee en schip’, útgaven fan Wijdemeer
Un útspraak fan Jaap dy’t mij fanmiddach bijbleef was der eentsje dy’t over ut skriëven in ut Frys ging: “Ik ha yn dy sin gjin yllúzje mear. Frysk skriuwe is farre op in ferlitten see, benammen hjir yn Harns, ek yn Fryslân hear. Mar ik mei der graach farre.”
Ut interview met Jaap de Jong komt in’e Friesland Post fan febrewary 2024.
Foto's fan Tom Coehoorn:
 |
| |
|
4 jannewary om 17:45 |
| |
Hooch water
Toen ik fanmiddach deur de stad fytste, in dit gefal over de Prins Hendrikkade, sach ik dat ut water bij de Stúverse brugge behoarlek hooch stond. Uteraard even berichtje + foto foar de GrootSneek-site maakt.
Hoog water in Sneker stadsgrachten
SNEEK- Dat Wetterskip Fryslân zeven polders open zet om het overtollige water te spreiden, zegt al genoeg over de hoge waterstanden op dit moment. Dat moet voorkomen dat het water op andere plekken te hoog komt. Dat heeft het waterschap na crisisoverleg besloten. Ook in Sneek staat het water behoorlijk hoog, bovenstaande foto vanmiddag geschoten, is illustratief.
De polders zijn de afgelopen jaren geschikt gemaakt voor het doel om water tijdelijk op te slaan. Sommige zijn al eens ingezet, maar nog nooit zoveel tegelijk.
Om de polders te kunnen gebruiken, worden ze afgesloten voor bemaling. Door ze te laten vollopen, kan een verdere stijging van de boezemwaterstand met drie centimeter worden voorkomen.
Het geborgen water kan later weer langzaamaan worden weg gemaald naar de boezem.
 |
| |
|
3 jannewary om 19:48 |
| |
Ut interviewen gaat gewoan wear deur
Fanmòrren foar ut earst dit jaar wear 'op interview' weest. Diskear bij Boso in Sneek, foar un branded content ferhaal fan un prachtech bedriëf.
Ut gesprek dat ik met Nienke Doodkorte had over har ròl as bedriëfscoach in de onderneming fan har man Sietze van der Krieke was heel bysònder!
Disse week, dy't trouwens wear omfliegt, hew ik nòch 3 interviews. Su mach ik frijdachmiddach met Tom Coehoorn naar Harlingen om dêr Jaap de Jong te interviewen. 'Jaep de Jong', de dichter dy't ik su'n 50 jaar leden bewonderde. Fanmiddach hewwe we al even telefoanys kontakt had. Wurdt ok wear bysònder.
Later mear, skriëf ik dan altyd.
|
| |
|
2 jannewary om 15:30 |
| |
En 2024 is echt los...
De talk of the town:
Verkeersregelaars begeleiden automobilisten door autoluwe binnenstad Sneek
SNEEK- Allervriendelijkst blijven de verkeersregelaars van de gemeente Súdwest-Fryslân die automobilisten erop wijzen dat vandaag de ‘autoluwe binnenstad Sneek’ is ingegaan. Het leidt wel tot filevorming en soms gevaarlijke situaties op de rotonde bij de Vismarkt in Sneek.
“Over het algemeen krijgen wij vriendelijke reacties van de automobilisten die we er op wijzen dat vandaag de pilot ‘autoluwe binnenstad Sneek’ van 12.00 uur- 18.00 uur is ingegaan”, vertelt een verkeersregelaar. “Of ik de wethouder van verkeer al heb gezien? Ik ken die man niet. Ik kom uit Leeuwarden.”
Eén automobilist vond het nodig om een verkeersregelaar voor ‘vuile nazi’ te moeten uitmaken. Een ander verstond blijkbaar niet goed wat de verkeersregelaar zei. “Goedemiddag het is vandaag 2 januari en de autoluwe binnenstad is van kracht!” Waarop de autobestuurder reageerde met: “Oud en nieuw in Sneek, dat is toch in het hele land gelijk?”
Volgens de verkeersregelaars worden er vandaag nog geen bekeuringen uitgedeeld, maar dat zal binnenkort (‘wanneer?’) toch echt anders zijn. De camera’s hangen inmiddels aan de lantaarnpalen om overtreders van het verbod vast te leggen.
De verkeersregelaars vertelden de automobilisten dat zij in ieder geval nog twee tot vier weken aanwezig zijn om het een en ander te begeleiden.
“Maar u kunt altijd even op de site van de gemeente Súdwest-Fryslân kijken…”, roept de verkeersregelaar ons na.
Op woensdag 31 januari 2024 is er een inloopmoment op het Waltaplein in de Marktstraat van Sneek, waar iedereen welkom is om vragen te stellen en de eerste ervaringen van de proef te delen.
Voor meer info: https://sudwestfryslan.nl/onderwerp/autoluwe-binnenstad-sneek/
|
| |
|
1 jannewary om 17:37 |
| |
Spòrtyf 2024 in!
Foar iedereen feul heil & segen in ut nieuwe jaar. Fanmiddach foar de GrootSneek-site naar Heech weest:
Nieuwjaarplonsers in Oudega en Heeg
OUDEGA/HEEG- In Oudega (SWF) en Heeg zijn vanmiddag tientallen mensen in het water gedoken om het nieuwe jaar in te duiken. Overal ter wereld doen zwemmers mee aan nieuwjaarsduiken. In heel Nederland plonsden 65.000 mensen in het water, een record.
“De temperatuur fan it wetter foel mij net iens ôf, mar de wyn makke it wol kâld”, aldus een van de dappere nieuwjaarsduikers.
In zowel Oudega als Heeg droegen vele sportievelingen de bekende Unox-muts.
Uiteraard was er na afloop van de nieuwjaarsduik warme chocolademelk, snert, koffie etc.
 |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
