 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
31 desember om 17:39 |
| |
Onder de Friezen fan ut plattelaan
Nòch altyd fyn ik ut hearlek om su nou en dan bij de Friezen fan ut plattelaan te ferkearen. Hew ut al feul faker skreven, der is nyt sufeul ferskil tussen lui dy't in un Sneker fòlksbuurt groat wurden binne en de minsen út de dòrpen rond de stad. Fanmiddach naar Osingahúzen weest bij ut karbidskiëten. Enòrme dreunen. Foar GrootSneek skreef ik ut fòlgende stukje en maakt ik un antal foto's. Gastfrij ontfongen dêr!
Na 40 schoten zwijgen de carbidkanonnen in Osingahuizen
OSINGAHUIZEN- Even voor de klok van vier vanmiddag zwijgen de carbidkanonnen in Osingahuizen bij Heeg. Een grote groep jongeren uit Osingahuizen heeft zich verzameld rond een aantal melkbussen en twee ‘carbidkanonnen’ als er twee Handhavers van de gemeente Súdwest-Fryslân arriveren. Dan is het uit met het geknal.
Kort voor de komst van de handhavers heeft Sietse nog een enthousiast verhaal verteld over het carbidschieten.”Wij dogge dit mei ús fêste ploech en de buurt. Dy mateploech bestiet út in man as tritich en sa binne wij hjoed wat mei mekoar dwaande. De leeftyd fan ús mateploech is fan 18 oant 30 jier, mar bij it karbidsjitten komme der ek wol lju dy’t al 50 oant 60 jier binne. It hiele plak fynt it machtich dat wij dit sa dogge. We hawwe ek fergunning foar de molkbussen, mar net foar it gruttere spul. We sjogge wol hoelang’t soks duorret”, is Sietse wel zo eerlijk om te vertellen.
Oordopjes
Terwijl wij staan te praten komt een van de meiden uit de ‘ploech’ naar ons toe met gele oordopjes en wijst er op dat we die draaiend in de oorschelpen moeten brengen. “Dat moatte jo echt dwaan hear, it binne hurde knallen.”
Even verderop worden de nodige kerstbomen in een ton opgebrand. Het is anders helemaal niet koud. Uit twee grote luidsprekers klink muziek van de legendarisch groep The Animals: The House of the Rising Sun’. “Dat is múzyk út jo jierren hè? Mar dat fine wij ek noch moai hear”, vertelt het meisje dat juist de oordopjes overhandigde. De sfeer is heel gezellig.
“It karbidsjitten moat ek trochgean. We kinne noch altyd maklik oan karbid komme, dit hiene wij noch oer fan ferline jier. Op ynternet kinst it oeral bestelle, gjin probleem. Hé, dêr komt Handhaving al oan. No is it oer mei de kanonnen!”
Bek even hâlde
En inderdaad verschijnen er twee jeugdige Handhavers en vragen wie de vergunninghouder is. Het is een uit de groep van 50+. Eén van de handhavers vertelt dat het carbidschieten met de ‘kanonnen’ nu op moet houden. De twee kanonnen zullen worden opgehaald door medewerkers van de gemeente. “Dat kinne wij wol even foar jim dwaan”, biedt een van de carbidschietploeg aan. Er wordt niet ingegaan op het aanbod. Even later verschijnen er nog twee Handhavers ( in uniform met korte mouwen!)
Een van de jongeren begint wat recalcitrant te worden, maar nog voordat hij bij de Handhavers is hebben z’n maten hem al gekalmeerd: “Bek even hâlde do!”
Er wordt met Handhaving afgesproken dat de twee carbidkanonnen maandag 3 januari weer van het opslagterrein opgehaald kunnen worden.
Ondertussen ‘dopt’ de jeugd nog maar eens een flesje Hertog Jan. “We hawwe dochs mar moai 40 skotten losse kind. Machtich dat karbidsjitten! We rêde de boel aansens op. Moai dat jim der even wiene. No hawwe we de foto’s noch. Hingje we moai op yn’e keet.”
 |
| |
|
30 desember om 17:09 |
| |
Fanmòrren op bedriëfsbesoek bij de Venema's weest: OALYBOLLEN!!
Miljoenen oliebollen en appelbeignets uit de hypermoderne fabriek van Venema uit Sneek
SNEEK- Oliebollen en appelbeignets, duizenden, nee honderdduizenden verlaten deze dagen de gloednieuwe oliebollenfabriek van Stephan Venema en partner Kim Mulkens aan de Kolenbranderstraat op industrieterrein De Hemmen in Sneek.
Vanaf tweede kerstdag werken ze in de fabriek 24 uur per dag om de 5,2 miljoen oliebollen en de 1,2 miljoen appelbeignets bij de klanten in heel het land te krijgen. Die klanten zijn niet alleen de kramen en de ambachtelijke bakkerijen, maar ook de supermarkten van Jumbo, Hoogvliet en Poiesz. We gingen op bezoek bij Stephan en Kim en werden uitermate gastvrij ontvangen op de nieuwe stek. Voordat we nog maar een vraag gesteld hebben zegt Stephan Venema alleen maar ‘Klein, te klein!’ Weliswaar met een vette ( wat zijn oliebollen beslist niet zijn) glimlach. Maar toch. De toon is gezet.
“In oktober hebben wij de sleutel van het nieuwe pand gekregen en we werken er dus nu voor het eerst. Het werkt fantastisch. De nieuwe werkplek is ruim 2000 m ². We hebben er een oliebollenlijn bij gekregen en een nieuwe vriescapaciteit, waar we eventueel 430 pallets op kunnen slaan. We hoeven geen vries-units meer te huren. Als wij diepvriesbakten in november hadden wij al snel geen ruimte meer en moesten de oliebollen weg, dat probleem hebben we nu niet meer. We kunnen het zelf wegzetten en als het moet zetten we de bestellingen zelf ook klaar. De grootste verandering tussen deze nieuwe plek en onze vorige locatie is hoe we het allemaal hebben neergezet. Er zit nu bijvoorbeeld meer ruimte tussen de lijnen. Dat laatste geeft een rustig gevoel als we aan het produceren zijn. Het is ook allemaal heel efficiënt. We hebben nu ook een spiraaltoren waar de appelbeignets uitkomen. Normaal deden we die in de kratten, waarna we ze lieten afkoelen en daarna gingen de oliebollen en beignets naar de klanten. Nu gaan de appelbeignets uit de frituur en gaan automatisch door ‘de spiraaltoren’. Boven erin en onder eruit en dan zijn ze afgekoeld. In november gebruiken we de toren ook, maar dan is het een spiraalvriezer, waarbij we de temperatuur op -35 graden zetten. Op dit moment rijdt Hoekstra met 12 trailers per dag”, vertelt een enthousiaste Stephan.
We willen nog even terugkomen op ‘te klein’, waar je het over had. Wat bedoel je daar nu serieus mee?
“Te klein is eigenlijk het stukje logistiek , er staan 4 lijnen aan. Drie oliebollenlijnen en 1 lijn met appelbeignets. Er komt een enorme vracht handel af. Aan het begin gaat het erin maar aan de achterkant kom er ook heel veel uit. Je moeten de verschillende bestelde kratten wel klaar zetten met diverse soorten. Verschillend? De grootte van de bol, de vulling die erin zit. Het is maar hoe de klant het wil hebben, dat verschilt nogal per regio in Nederland”, weet Venema.
Personeel
Kim Mulkens heeft het personeel weer geregeld, waar ze volgens partner Stephan ‘een dag- en nachttaak aan heeft’. Niet in de laatste plaats door corona.
“Het personeel was dit jaar lastiger te krijgen dan in voorgaande jaren. Wij hebben in een hele korte tijd heel veel mensen nodig. Het voordeel is dat we een vaste ploeg hebben, mensen die elk jaar terugkomen. Mensen die vrij nemen bij hun eigen werkgever om hier te kunnen werken. Die groep van vaste werknemers nemen heel vaak broertjes en zusjes mee. We hebben er op dit moment 170 op de lijst staan, die allemaal uit de omgeving komen. Dat is een enorme aanslag op het personeelsbestand in Friesland. We hebben dit jaar een groep van basisschool De Oudvaart gehad, die sponseren wij dan ook. Ouders die hier komen helpen en zelfs een opa en een oma.
Ze krijgen van ons dan een sponsorvergoeding. Het was dit jaar heel lastig om verenigingen en stichtingen te vinden omdat zij ook met corona zitten. Het is vervelend als je eigen club dicht moet om dan vrijwilligers te werven en vervolgens hier aan de slag te gaan. Wij zijn zelf actief in het verenigingsleven en weten hoe lastig het is om de clubkas te spekken. Toch is het ook dit jaar weer gelukt om personeel te krijgen. Dat doen wij door regelmatig op sociale media, toch het domein van de jeugd zich begeeft, de oproepen te doen. Maar ook de jeugd te bewegen hun eigen netwerk aan te boren. Wij vragen standaard of de jeugd ook vrienden en vriendinnen mee wil nemen naar ons. Soms is dat voor de planning wel lastig, maar wij vragen altijd aan de jeugd om hun voorkeuren aan te geven. Wij proberen de vrienden en vriendinnen ook bij elkaar in de ploegen te zetten, zodat ze het werk ook heel erg leuk vinden. Ik ben begin september begonnen met de werving”, vertelt Kim.
Erwin Venema
Nadat Stephan en Kim ons te woord hebben gestaan, laten ze ons de nieuwe werkplek zien. De geur van olliebollen en appelbeignets zorgen ervoor dat het water ons in de mond loopt. Het is een indrukwekkend gezicht de productielijnen volop in berdrijf te zien. Samen met zijn broer Erwin Venema (“Hij mag, nee hij moet met ere genoemd worden!”) , die opleiding Pedagogische Technische Hogeschool volgde, ontwierp Stephan de oliebollenmachines. Even later loopt ook vader Venema met ons door de productieruimte. Zichtbaar trots. En terecht!
|
| |
|
29 desember om 19:41 |
| |
Anne Feddema is un baas
Hier ken ik ut fandaach wel met doën. Dank foar dit moais maat út Liwwarden! |
| |
|
28 desember om 16:49 |
| |
Fandaach op’e kòp ou 30 jaar weeskyn
Benedictus van der Veer (14.02.1911//19.12.1990) & Cornelia van der Veer-Petstra (24.02.1913//28.12.1991)
"Want olde foto’s bint tenslotte mar
in tied bevroren herinderings..."
Laatste regel út: " Olde foto "
Gedicht deur © Ingmar Roerdinkholder, 2 december 2003
|
| |
|
27 desember om 08:38 |
| |
Omrop Fryslân kollum 27 desember 2021
Oalybolle-junky
Niks gyn derde kerstdach, ut is fandaach simpelwech de laatste maandach fan ut jaar Oanses Heren 2021. Nòch un paar dagen te gaan en ut Covid-jaar 2021 sit der op. Gyn útgebreide achteromkiekerij fan mij, ik hew gyn ferlet fan un stieve nekke.
Ik bin wel gek op oalybollen en elk jaar at de oalybollekramen bij oans in de stad staan dan loopt ut water mij alwear in de moan. Ik bin gewoan un oalybolle-junky. Ieder mins het recht op un ouwiking òf un lichte ferslaving. Al hew ik nyt de gek met watfoar ferslaving dan ok.
Dat der in de tiid tussen de kerstdagen, oud & nieuw en Driekoningen fòlgens laat middeleeuws gebrúk oalybollen eten wurdde, fyn ik hearlek. Arme sloebers en súters gingen in ut ferleden bij de deuren langs om de minsen feul heil en segen toe te wênsen. As dank foar dy nieuwjaarswênsen kregen se dan in ruil dêrfoar un bitsje eten. De oalybol was bij útstek geskikt om út te delen. Gaan mar na: lekker warm ok nòch us foedsem.
Sukke weetjes fyn ik trouwens om fan te smullen en ik deel ut graach met jum om su’n súterege maandachmòrren an ut eind fan un kalenderjaar. Oalybollen hoart bij oans nasjonaal kultureel erfgoed.
De earlekheid gebied te sêgen dat de Flamingen dy’t in de 16de en 17de eeuw om godsdiënstoarlogen naar de Noardeleke Nederlanden fluchtten de oalybollereseptuur naar Nederlaan brocht hewwe. Se hadden ut trouwens nyt over oalybollen mar over ‘Smoutebollen’. Wat un skitterend moaie om nyt sêge joppege naam. Smout betekent bargefet, wêrin’t de bollen bakt wurdden.
Ik sal jum ferder nyt fermoeie met al dy feitsjes. Wel met nòch un moaie oalybolle-ervaring dy’t ik foarech jaar had. Sneker pastoar Peter van der Weide ging flak foar de jaarwisseling in fol ornaat naar dé oalybollefabryk fan Sneek. Menear pastoar sach der skitterend út in syn werkkleding. Dêr op ut industryterrein fan Sneek besprenkelde de earwaarde met un moaie wijwaterkwast mear as dúzend oalybollen.
“Ik doën mar un paar druppels naast de oalybollen hoar”, sei de oud-Bòlserter Van der Weide. As rechtaarde protestant had ik foarou su myn bedenkingen. Wat un overdreven flauwekul en Roomse poespas docht ik. Mar toen kwam de ferklaring fan menear pastoar.
“Disse Sneker ondernimming biedt de oalbollen foar niks an, dat is al un segen op sich. Na un kòrt gebedsje, dat overstemd wurdde deur ut gelúd fan de produsearende oalbollemasines, fertrok de pastoar naar de fersòrgingstehúzen in Sneek, Heech en Blauhús met púden fol oalybollen. Kiek dat is nou nòch us ergens binnen komme.
Ik wêns jum un soad gesegende oalybollen toe met nyt te min fine poeiersúker!
|
| |
|
26 desember om 18:08 |
| |
Ride op ’e Pòtskar
Friezen staan dicht bij de natuur, Snekers ok. Wannear’t der ekstreme wearsomstannechheden binne dan kanst der mar donder op sêge dat se ut der hier over hewwe. Fanmòrren ging foar negen uur de telefoan al en nyt feul later kreech ik fan frynd Ying ut earste earste filmke al dat hij met syn maten an ut riden was op de Pòtskar òf in ieder gefdaldêr in’e buurt.
Ying is helemaal gek fan skaatsen, hij blinkt der ok in út. Logys. Later op’e mòrren hadden we nòch even telefoanys kontakt en fertelde hij dat ut wel stervenskoud was. Ik loof um graach, want un gefoëlstetemperatuur fan – 15 ° is nou ok nyt bepaald hooch te noemen. Ut was un prachtege tweede kerstdach!
|
| |
|
25 desember om 22:42 |
| |
Was niks mis met dizze earste kerstdach!
 |
| |
|
24 desember om 15:57 |
| |
Allessêgend...
Un allessêgende foto nam ik fanmòrren. Nou ja, allesêgend is ok wear un bitsje overdreven, mar su'n lange rij sach ik nòch noai foar un slagerij.
Ferder mar gyn kommentaar en laat de kerstdagen nou dan mar komme! |
| |
|
23 desember om 17:49 |
| |
Un Zilveren Kerstbal foar Kees en un moai levensferhaal fan Jan Wouter
We stonden fanmòrren letterlek op ’e stoep bij Kees Poiesz in Sneek. ‘We’, dat binne Henk H., Jan B. (bestuursleden fan Rolling Home), Simon B. ( fotograaf) Renate D.( fryndin), Age B. (frynd) en ik. Ok nou wear dubbele pet, as maat fan Kees, mar ok as ferslachgever. Kees ontving út naam fan de beide Rolling Home bestuursleden de Zilveren Kerstbal, dé enege kulturele onderskieding dy’t Sneek ryk is. Ut was un folkomen ferrassing foar Kees. Onderstaand ferslach skreef ik foar de GrootSneek-site:
Zilveren Kerstbal 2021 uitgereikt aan culturele aanjager Kees Poiesz
SNEEK- Kees Poiesz uit Sneek heeft vandaag de Zilveren Kerstbal 2021 uitgereikt gekregen. De zilveren kerstbal is de onderscheiding van Rolling Home, voor personen of instellingen die zich verdienstelijk hebben gemaakt op cultureel of muzikaal gebied in Sneek.
De zilveren kerstbal wordt normaliter tijdens het bekende oliebollenconcert uitgereikt. Voor Rolling Homers, het publiek en de gastmusici is het ieder jaar weer een hoogtepunt. Dit jaar kan het Oliebollenconcert voor de tweede keer niet doorgaan als gevolg van de Coronapandemie.
Het Rollinghome bestuur heeft wel besloten om de Kerstbal dit jaar uit te reiken. Unaniem was de keuze voor dit jaar om Kees Poiesz in het zonnetje te zetten. Henk Huijsman, voorzitter Rolling Home, liet weten dat Kees de zilveren kerstbal krijgt vanwege zijn niet aflatende inzet voor de Stichting Sneek 75 vrij.
“De Stichting heeft onder de leiding van Kees een prachtig programma neergezet, heeft daarvoor de benodigde fondsen aangeschreven, helaas gooide ook hier tot 2x toe Corona roet in het eten”, aldus Huijsman. Als goede doel van het Oliebollenconcert had het bestuur gekozen voor de Stichting Leergeld Sneek. Henk Huijsman: “Wij hopen in 2022 wel het oliebollenconcert te kunnen organiseren en dan zal dat het goede doel opnieuw zijn”.
De mistroostige weersomstandigheden vanmorgen tijdens de uitreiking waren bijna symbolisch, echter niet voor Kees Poiesz. “Het overkomt mij zelden dat ik sprakeloos ben, maar nu is dat jullie toch gelukt”, aldus de laureaat die zichtbaar blij was met de prijs.
“Ik weet ook dat er het afgelopen jaar verdrietige dingen zijn gebeurd bij Rolling Home en dan heb ik het niet alleen over het afgelasten van de vele culturele evenementen”, herpakte de welbespraakte Poiesz na het in ontvangst nemen van de Zilveren Kerstbal en de daarbij behorende oorkonde. De organisator van vele culturele feesten doelde daarbij uiteraard over het heengaan van frontman en muzikaal leider Hans Faber van Rolling Home.
Prijs doet veel met mij
“Dat ik deze prijs nu ontvangen heb doet heel veel met mij, het moet nog wel even bezinken, maar daar heb ik straks de kerstdagen ook voor. Dat ik de Kerstbal en de oorkonde nu krijg en in het rijtje met eerdere prijswinnaars komt te staan vind ik wel heel bijzonder. Ik heb heel veel met cultuur en dan met name het organiseren van culturele activiteiten. Daar behoorde Sneek 75 Vrij zeker bij en het had iets fantastisch kunnen worden en we kijken nu alweer verder wanneer Sneek 80 jaar z’n bevrijding hoopt te vieren. Dan zullen we ons zeker laten zien, met het mooie bestuur dat ik om mij heen heb gaan we dat ook echt organiseren. Ik voel mij zelf als een culturele aanjager met hele goede mensen om mij heen.”
Na de dankwoorden van Kees Poiesz overhandigde Jan Bargboer namens Rolling Home een fraaie bos bloemen aan Rinske Poiesz-Zijlstra, de echtgenote van de prijswinnaar, uit. Geheel volgens traditie hadden de Rolling Home bestuursleden ook zakken oliebollen van sponsor Venemafood meegenomen.
Jan Wouter Jellema un Sneker in Ysbrechtum
Fanmiddach met fotograaf Tom Coehoorn op stap weest. We waren diskear bij Jan Wouter Jellema foar oans Friesland Post seary ‘Fertellers yn Fryslân’. Ut wurdde wear un bysòndere middach!
|
| |
|
22 desember om 20:31 |
| |
Folop beweging & blije minsen!
Su, dit was wear un dach met folop beweging! Fanmòrren un moai interview deen met Klaas B. út Staveren. Klaas het mar liefst 51 jaar bij Tonnema ( nou Cloetta) werkt en dat is úteraard wel bysònder. Na ut interview met Klaas as un spear naar de Marktstraat, dêr’t dokter Sytse Huismans op ut bòrdes fan ut stadhús un stempeltsje kreech: Dit skreef ik der over. Inderdaad ik was der met un dubbele pet.
Dokter Huismans haalt afscheidsstempeltje bij de burgemeester
SNEEK- Een grote afscheidsreceptie zit er voor dokter Sytse M. Huismans en zijn vrouw Hillechien door corona helaas niet in. Toch wilden zijn collega’s van de praktijk hem niet zomaar laten gaan en werd er een ludiek ‘Elfstedentocht-achtige’ afscheid voor de Sneker dokter georganiseerd. In een fraai versierde auto, met daarop de aankondiging dat de dokter met pensioen gaat, ging Huismans samen met z’n vrouw langs alle collega-huisdokters om er afscheid te nemen.
Op elk adres kreeg Huismans een stempeltje van zijn collega’s. Burgemeester Jannewietske de Vries van Súdwest-Fryslân zette op het bordes van het Sneker stadhuis ook een stempeltje op de kaart van de dokter. Henk van der Veer las een speciaal voor deze gelegenheid geschreven ‘oade an Sytse Maarten’ voor. Uiteraard in de taal van de stad. De geste werd door dokter Huismans en zijn vrouw bijzonder op prijs gesteld, die vervolgens een plakkaat ‘functie elders’ toonde aan een 15-tal patiënten die ‘toevallig’ op gepaste afstand in de Marktstraat stonden.
Voor een uitgebreid interview met dokter Huismans, zie de papieren GrootSneek van deze maand. Ook digitaal via www.grootsneek.nl
Kerstpakketten
Ferfòlgens kerstpakketten rondbrocht bij frynden dy’t mij regelmatech fan tips & foto’s foarsien. Suks is altyd moai werk om te doën. Al met al un moaie dach! Soad minsen blij maakt!
Der tussendeur nòch nieuws genoech: enkêtekommissy, braan an de Dr. Kuyperlaan en aktualiteit bij de Groate Kerk. Inderdaad gyn 'dull moment'.
 |
| |
|
21 desember om 17:01 |
| |
Der is su’n soad te doën
Denke, dat nimt bij mij altyd de measte tiid in beslach. Denke over fan alles & nòch wat. Wat dat laatste dan ok mar weze mach. Ik bliëf mar met’e foeten op’e groan. Want naast ut denken doën ik ik ok un hele soad. Fanmòrren earst twee kranten leze. Dêrna un frijwillegersklusje doën foar un kollega-sjoernalist. Berichten op de GrootSneek-site plaatse.
Fanmiddach onder ideale wearsomstandechheden bij de Sneekermeer langs te kuiren, is ok wel us nòflek. Al fyn ik kuiren feul fermoeiender as drave. Un moaie foto make kannen fan un ousaagde boomtak, dy’t ik boven ut dachboekfragment set. Tel de jaarringen mar!
Ferfòlgens op kantoar siën, kontakten onderhouwe en koffy met gebak. Der is altyd gebak an’e Zwarte Weg 4. Ferrast wurde deur un heel moai útgeven boekje ‘Stilte Zijn’ fan Maaike Dijkstra. Wat un prachtfòrmgeving. Un fraaie bundel met meditaties en inspiraties over bewustzijn. Sal ut met andacht leze.
De analoge pòst deurnimme met un moai nummer fan Frysk literêr tydskrift Ensafh. En de noadege kerst-en nieuwjaarskaarten. De ene nòch moaie en kreatieve as de andere.
Un oud-learling helpe om un goëd gedicht te finen dat se op de begraffenis fan pake foarleze kan. Liefst niet te lang, want ik vind het wel spannend…Altyd binne der wear oud-learlingen wêr’t ik kontakt met hew.
Foar mij is gyn dach utselde, ik leef folop!
|
| |
|
20 desember om 08:41 |
| |
Kollum Omrop Fryslân 20 desember 2021
Húsdòkters
Húsdòkters binne krekt gewoane minsen, je hewwe se in alle soarten en maten. Dat is in Sneek al nyt anders. Langsamerhaan ferdwine de eenpitters, húsdòkters dy’t nòch un selfstandege praktyk hewwe, dus nyt in maatskap met andere kollega’s.
Per 1 jannewary anstaande houdt dokter Sytse Huismans út Sneek der met op. Syn opfòlging is ondertussen keurech netsjes regeld. Un dòktersechtpaar nimt de praktyk fan Huismans over. In de GrootSneek-krant staat un interview dat ik met ‘Húsmans’ had. Húsdòkters leve nòch altyd in un glazen hús, houwe faak gepaste oustaan.
Trouwens de aktualiteit laat siën dat pasjenten dy gepaste oustaan nyt altyd mear houwe. Ik wil der ferder mar nyt te lang op ingaan. Un bitsje òf eigenlek helemaal gyn ferstaan, at je un hulpferlener bedriege òf idioater nòch selfs klappen geve. Dan binne je foar mij 10 kear ou.
Tidens ut interview dat ik met dòkter Huismans had, was der gelukkech nyt mear as anderhalve meter oustaan en mocht ik frage wat ik wú. De dòkter was su open as wat, mar tòch sei hij minstens fijf kear ‘dat moat mar net yn ’e krante’.
Un húsdòkter nimt un praktyk over su as froeger un melkboer en un bakker dat deden. Je kieze je eigen húsdòkter nyt út en dy kiest op syn beurt syn pasjenten nyt út. Beiden hewwe ut mar te dealen om ut mar us op syn modern Sneker te sêgen. Der is wel un probleem wannear’t der gyn klik is. De meast pasjenten salle der bij Huismans gyn last fan had hewwe.
Dòkter Huismans is nòch un húsarts dy’t moaie anekdoates het met wat hij metmaakte in’e praktyk. Mar Huismans was tidens ut interview ok heel foarsichtech met wat hij sei, want herkenning in un stadsje as Sneek leit al gau op’e loer. Twee wú hij wel dele, dat kon gyn kwaad. Over hoe’t un kollega fertelde over ut brúken fan ut Snekers, un taal wêrin’t je gyn ferstòpperstje speule. Ok nyt bij de dòkter. Toen dy kollega met un kouwe ferdoving un aambei ferwijderde sei de Sneker: ‘Bliksem dòkter, dat júkt nyt!’
En dit ferhaal wú de dòkter ok nòch wel kwyt over un súnege kearel dy’t noait op ut spreekuur kwam mar de húsarts altyd op’e dyk anhield foar konsult. ‘Dòker ik hew wat last fan myn stròt, wúden jou even kieke wat ut is?’ “Doën de moan mar open, wider nòch wider. En nou de ogen goëd dichthouwe.” Na dizze handelingen fytste dòkter fut en stond de man moedersiel allienech op ‘e dyk.
Húsdòkters as Huismans behoare tòt de laatste der Mohikanen. Deur dy ferrekte Covid sit der un gewoan ouskeid nyt in foar dòkter Huismans en syn frou Hillechien. Eentsje wêrbij’t je de dòkter en de frou de haan nòch even drukke kanne. Ut echtpaar had anders wel ferdiend!
“Mar ut komt wel wear goed hoar”, steekt de Sneker húsdòkter syn pasjenten un hart onder de riem. En wat dòkter seit is waar!
Teminsten dêr gaan ik nòch altyd fanút!
|
| |
|
19 desember om 20:28 |
| |
Corona-weekend
Ja, ut was tòch wel un bitsje (feul) un corona-weekend. Fanmòrren kreech ik ut bericht binnen dat myn test fan gister negatyf was. Dach earder un test bij de GGD deen, omdat ik as un hoan blafte, su ferkouden. Gelukkech bestaat dat ok nòch un Sneker dy’t gewoan ferkouden is.
Gisteravend de dramatise persko met Van Dissel: OMT-voorzitter Jaap van Dissel had het over het virus dat een nieuwe jas aan had getrokken, waardoor onze afweer het niet meer herkent. Maar toen NU.nl verslaggever Job van der Plicht vroeg hoe het kan dat twee prikken niet meer werken, maar een booster wel, was Van Dissel eerlijk: "Het korte antwoord: dat weten we niet."
Tòch hew ik mij fanavend mar even boostere laten, der binne ok genoech saakkundegen dy’t sêge ‘wel doen’. Ut was der smoardruk an’e Akkerwinde!
Gelukkech was der fanmiddach ok nòch foetballen, alhoewel’t ik wel dubbele gefoëlens hew. Wêrom gaat ut betaalde foetbal wel deur en mut ut MKB syn deuren wear slúte. Fan myn klup (SC Heerenveen) hoar ik allienech dat se ut ‘ferfelend’fine dat der gyn súppòrters in ut stadion komme magge. Mar foar de rest…
|
| |
|
18 desember om 19:55 |
| |
Ut nieuws fan dizze dach...
Nederlaan gaat opnieuw in de lockdown en ondertussen wacht ik mar ou. Mar één ding weet ik seker, der komme andere tiden: Betere!
Bovenstaande foto skoat ik fanmòrren... |
| |
|
17 desember om 19:05 |
| |
Dubbele pet
Fanmiddach dubbele pet op: dy fan sjoernalist en dichter. Onderstaand ferslach wêr't ik fanmiddach was. Hew na de ondertekening un fers foarlezen. Was wear un moaie happening op ut ikoan fan oans stad!
Evenement ‘Mar-athon rond Sneek en meer’ overgenomen door Sportorganisatie Le Champion
SNEEK- Op de Waterpoort van Sneek is vanmiddag het overnamecontract van het evenement ‘Mar-athon rond Sneek en meer’ ondertekend door Syb van der Ploeg en voorzitter Ruud van der Velde van Le Champion. Dat gebeurde in aanwezigheid van wethouder Bauke Dam van de gemeente Súdwest-Fryslân en de verzamelde pers. Het hardloop- en wandelevenement wordt door Sportorganisatie Le Champion op zaterdag 25 juni 2022 georganiseerd. Dinsdag 21 december op de kortste dag van het jaar, start de voorinschrijving van de zesde editie.
Syb van der Ploeg over de reden waarom hij en zijn businesspartner John Sloot de organisatie van de ‘Mar-athon Sneek en Meer’ overdragen aan Le Champion.
“Wij wilden graag dat de Mar-athon doorgaat omdat het simpelweg een mooi evenement voor Sneek is. Wij zijn er in de loop van de tijd, na vijf keer het evenement te hebben georganiseerd, wel achter dat festijn nog moet groeien. Maar wij zaten qua tijd en organisatie wel een beetje tot ons plafond om dat allemaal te realiseren. We hebben vervolgens om een grote partij gezocht die grote evenementen organiseert en kwamen uit bij Le Champion. Ze zijn een organisatie, die toonaangevende en onderscheidende sportevenementen op het gebied van fietsen, hardlopen en wandelen organiseert”, vertelt Van der Ploeg voorafgaand aan de overdracht op de Waterpoort.
Syb van der Ploeg blijft wel betrokken bij het evenement. Hij is verantwoordelijk voor het muziekspektakel dat wordt gehouden op het Martiniplein, waar de finish weer zal plaatsvinden.
Over Le Champion
“De missie van de stichting is om zoveel mogelijk mensen, jong en oud, te inspireren en te faciliteren om te sporten en te bewegen”, zegt voorzitter Ruud van der Velde. “Wij organiseren onder andere de Dam tot Damloop en de TCS strandrace Egmond-Pier-Egmond en de Wandel4Daagse Alkmaar. Er zijn 3500 vrijwilligers en bijna 20.000 leden bij Le Champion betrokken en behoren daarmee tot de grotere sportorganisaties in Nederland. Wij zijn altijd op zoek naar uitbreiding in het hele land en we zijn dan ook heel blij met dit evenement in de mooie provincie Friesland. Deze ‘Mar-athon Sneek en Meer’, heeft zeker potentie om nog te groeien en die mogelijkheden zien wij dan ook zeker.”
Jeanine Schut is event manager bij Champion en was vanmiddag ook aanwezig tijdens de overdracht in Sneek. “Deze regio spreek mij zeker aan, ik heb 4 jaar in Friesland gestudeerd en ben dus niet alleen Noord-Hollander. Ik ben daarom ook heel blij dat wij dit evenement op onze kalender mogen toevoegen. De grootste uitdaging voor ons zal zijn dat wij mensen naar deze regio te brengen. Wij willen zeker het unieke Friese karakter behouden!”
 |
| |
|
16 desember om 18:27 |
| |
Foar myn Ouwe Dach...
Se binne wear binnen...Ferder niks te melden over dizze dach, teminsten wat ik hier kwyt wil. |
| |
|
15 desember om 17:33 |
| |
Papieren GrootSneek op ’e kokosmat
Op 29 november mocht ik Sietie van der Werff, ferpleechkundege interviewe. Was echt onder de indruk wat Sietie en har kollega’s presteare. Wist futdalek dat dit de cover fan ut desembernummer fan de papieren GrootSneek wurde moest. Fanou fandaach ploft de kranten op 28.000 adressen in Sneek en omgeving. Ut interview met Sietie begint su:
Sietie van der Werff, 27 lentes jong. Ooit was ze een bescheiden doarpsfamke. Ze groeide op in It Heidenskip. Op school was Sietie geen hoogvlieger. Nu woont ze nog steeds in een dorp, in Abbega, samen met haar vriend Ruurd van der Meulen. Maar ze is ondertussen wél uitgegroeid tot een zelfbewuste doortastende gediplomeerde hbo-verpleegkundige in Leeuwarden, in het MCL.
Dit is een interview met een nuchtere plattelandsmeid die met plezier terugkijkt op haar jeugd in een dorp in de Friese Súdwesthoeke. Een interview ook met een bevlogen verpleegkundige die haar job nog steeds met veel plezier doet, momenteel op de corona-afdeling. Een portret van een ‘deagewoane jonge frou’, die misschien daardoor wel zo bijzonder is. Ook een ode aan al die mensen die juist in deze decembermaand wel eens vergeleken worden met engelen. Engelen zonder vleugels.
De ontnuchterende reactie van Sietie van der Werff zelf: “Is’t sa?”
De krant is ok digitaal te lezen: www.grootsneek.nl
|
| |
|
14 desember om 19:51 |
| |
Werk...
Uteraard falt ut onder werk, un (kòrt) artikel over un pizza proeverij skriëve. Mar su foëlt ut nyt. Alderhartelekst ontfongen deur de pizzabakkers Andreas en Jelly Kuipers en Roelie Hofstede fan ut sociaal pension Wender in Sneek. Hieronder ut ferslachje.
Pizza proeverij in sociaal pension Wender valt goed in de smaak
SNEEK- De pizza proeverij in sociaal pension Wender, aangeboden door Pizza Drive Sneek van Andreas en Jelly Kuipers, viel vanavond goed in de smaak.
Even voor zessen parkeerden de familie Kuipers hun herkenbare bestickerde pizza bus (https://www.pizzadrivesneek.nl) aan de zijkant van het sociaal pension aan de Lemmerweg. Daar konden de bewoners een bord vol met overheerlijke pizzapunten vandaan halen.
“Wij kiezen elk jaar een goed doel uit om mensen te laten proeven van onze pizza’s. Het is ontzettend aardig en dankbaar om zoiets te organiseren”, vertelt Andreas. “We hebben deze pizza bus nu vijf jaar en het bevalt uitstekend. Wij komen in plaatsen en dorpen waar normaal gesproken geen pizza’s bezorgd worden. We maken bij het bereiden van onze pizza’s gebruik van uitsluitend verse producten. Vanavond serveerden wij alle pizza’s die wij in het assortiment hebben. Dus niet alleen de goedkoopste pizza’s” vertelt Andreas.
Een van de bewoners glundert alleen al bij het zien van het bord waarop naast Margherita, Funghi, Vegetriana, Pollo en Carbonara punten liggen. “Ik neem ze mee naar mijn kamer. Heerlijk! Dank je wel”, zegt hij.
Extra aandacht
Roelie Hofstede, medewerker wonen en welzijn van het sociaal pension. Zij is verantwoordelijk voor het reilen zeilen in het huis.
“Wij helpen de mensen en zorgen onder andere voor drie maaltijden per dag. De familie Kuipers hebben ons aangeboden om voor de bewoners een heuse pizza proeverij te organiseren. Wij stellen deze goede daad heel erg op prijs. Er zijn momenteel 23 bewoners die hier gebruik van maken. De bewoners komen niet alleen uit Sneek en omstreken, maar uit het hele land. Zo’n bord vol met lekkere pizzapunten is natuurlijk feest. De bewoners vinden het prachtig, het is even weer wat anders. Wij koken normaal wat wij thuis ook koken, aardappelen en een gehakballetje, dan weer eens macaroni. Een pizza doen wij niet zo vaak omdat het nogal bewerkelijk is. Het is echt heel leuk dat wij dit nu vlak voor de feestdagen aan kunnen bieden. Het is even extra aandacht. Alleen door de corona kunnen we de proeverij nu niet gezamenlijk doen, iets wat wij anders wel doen”, weet Hofstede.
Voor meer info over het sociaal pension: https://www.wender.nl/locaties/sociaal-pension-sneek/
|
| |
|
13 desember om 08:27 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, maandach 13 desember 2021
Protesteare
Ik bin nyt su’n protestearder. Ut het ongetwifeld te maken met myn ferleden, dat met ut klimmen ‘der jaren’ hieltyd groater wurdt. Ik kan mij nòch un protest herinnere op de Oasterpoartsbrugge in Sneek. Wêrteugen nou presys protesteard wurdde, gyn flau benul mear. Wel dat we met un groate groep ‘hie ha happening’ singerech brulden òf sú de weareld fergaan.
Ut het ergens eind jaren ’60 òf begin jaren ’70 weest. Nòch foar ut protest écht goëd loskwam brulde der eentsje fan dy Sneker striders ‘Plisy Ruis!’ Dy naam was al reden genoech om der as un haas fandeur te gaan. Want ‘Toekenekky’, syn bijnaam om dat hij un dikke nek had mar ok slim en toek was, had un natuerlek gesach. En as ut moest feegde hij de in. Trouwens at je bij hem in de buurt waren en ‘Er ruischt langs de wolken’ songen hadden je groate kaans dat je op ut plisyburo terechkwamen en dêr strafregels skriëve moesten.
Un ander protest út myn jeugdjaren weet ik mij ok nòch goëd te herinneren.
Un eensame protestearder, dy’t syn stem hore liet omdat hij docht dat ut einde fan de weareld naderde en de minsen hun bekeare moesten. Ut was ut gelúd dat broeder Swart, de Wasmasinedòkter út Sneek hoare liet. Swart, hij reparearde onder andere wasmasines en su, ging der met un buske op út om andacht te fragen. Op ut dak fan ut buske was un gelúdsinstallasy befestegd en de selfbenoemde evangelist ferkondegde lúdkeels syn boadskap over ut fergaan fan de weareld.
Dat duurde bij de flats an Edo Jongemastraat nyt lang. Un fabryksarbeider fan Lankhorst kwam krekt út de nachtdiënst en lach te slapen. Toen hij met syn slaperege kòp út ut raam froech ‘wústou wel even opsoademietere met dyn geskreeuw’ en der gyn gehoar an geven wurdde was ut rap klaar. De fabryksarbeider kwam naar búten en sloech de Wasmasinedòkter fol op’e bek. Dy spuide ferfòlgens al syn tannnen der út, wêrop’t un andere Sneker riep ‘must us kieke, hij kon wel roaie wurtels eten hewwe...!’ Ut was in òktober 1965.
Tien dagen leden fon ik ut Sinteklazeprotest in Volendam ok al opfallend. De lui fan Kick Out Zwarte Piet hadden gyn toestemming om te protestearen en kwamen onankondegd met twee bussen naar ut fisserplak om ok alwear lúdkeels hun boadskap te ferkondegen. De Volendammers rêden hun der self met. Se bekogelden de bus met oalybollen en eiers. Dat had ik nòch noait earder metmaakt, un protestdemonstrasy dy’t eindegd wurdde met un regen fan oalybollen! De haat spatte met dy fette oalybollen en de eierdoaiers op ut foarrút fan de bus útmekaar. Nou nyt bepaald un ferheffend gesicht, los fan wat je fan de staanpunten fine. Wie goait der nou met eten? Dat fyn’k gewoan stom.
Nee, protesteare ik hew der nyt sufeul met en seker nyt at der ferbaal òf fisyk geweld bij an te pas komt. Soms komt un knypke harder an as un domme fústslach!
Ik pleit foar ut stille protest, seker an ut einde fan ut jaar! |
| |
|
12 desember om 17:18 |
| |
Súksessúppòrters
Jaseker, ut stik in Nederlaan fan de súksessúppòrters at un Nederlander òf un Nederlaans team un weareldtitel pakt. An de andere kant was ut fanmiddach wel un spòrthistoarys moment, de súperoverwinning fan Max Verstappen in de F1. Dêr kan ik dan wel fan geniete, al hew ik ok helemaal gyn malle moer ferstaan fan autospòrt.
Hew fanmiddach wel genoaten en bij ut siën fan al dy road-wit-blauwe flaggen op de tribúne dêr in de saanbak moest ik even denke an ut EK foetbal in 1988. Mar noem mij mar un súksessúppòrter!
|
| |
|
11 desember om 17:47 |
| |
Luie dach
Leze & Leze! Ja, de Friesland Post fan desember staat ok op ut lijstje. Ferder ferskillende kranten.
Ferder gyn bliksem deen de hele dach. Fanavend sit ik foar SC Heerenveen - Sparta. Su'n dach dus. Lekker! |
| |
|
10 desember om 18:32 |
| |
Ut was op 24 júly in 2004…
Gister al un foto plaatst met un behoarlek nòstalgys gefoël. Dit weekend gaan ik ferder met ut op òrde brengen fan myn foto-argyf. Ik doën mij dat nòch altyd nyt an tiid, fyn ut skriëven en interviewen simplewech nòch te moai. Mar nou’t ik an ut sneupen bin, kom ik de moaiste dingen teugen, ik dompel mij inderdaad in un tobbe dy’t heel nòflek foëlt.
De foto’s wurdden deur Kerst Boomsma maakt en hier nòch noait earder públiseard. Dat doën ik hierbij. Ut stukje tekst hew ik út dit digitale dachboek knipt en plakt.
“Der binne wel us mindere dagen weest as disse. Onder ideale wearomstannechheden het burgemeester Arno Brok fan Sneek oans bútendeureksposysy 'Poëzy op Poaten' opend. Om presys één minút over half elf haalde hij de Sneker flach fan de panelen, nadat ie earst hele 'warme' woarden sproken hat. Tòp Brok!
En wat un soad públyk ston der op ut sonovergoaten Oud Kerkhòf. Jeuminikkus ut Snekers en de poëzy leeft dus écht. Onder de klanken fan draaiòrgel 'De Peardekòp' stonnen de mênsen foarou an de opening gesellech met mekaar te praten. Uteraard un heel soad frynden en bekenden.
Johan Veenstra, digitale Stellingwarver skrieversmaat, was ok anwezech. Op un gegeven moment wurde der Stellingwarfs (Johan), Urkers (Jelbert Kramer), Spakenburgs (Frou Van Goor) Frysk (Beppe) en nyt te min Snekers praten. Wat un taalrykdom! En we ferstonnen mekaar mar wat bêst.
Ok de bundel 'Spoetnik', dy't der wel heel joppech útsiët fyn ik, is fanmòrren lanseard. Frou de Jong (Yde van Dijk) mòcht ut earst eksemplaar in ontfangst nimme. Heabeltsje fan foaren en De Jong fan achteren was der súver ontroerd fan. Ut beeld fan burgemeester Brok en frou De Jong, dy't arm in arm onderwech gaan naar ut Kafee fan Nico Vellinga an de Kòrte Feemerkstraat staat foar evech op myn netflys.
Wat ok heel moai was, was ut mailtsje fan frynd Thierry, wêrin ie skriëft dat ie midden in de nacht, na ut slúten fan syn kafee CHEERS nòch even apart un rondsje over ut Oud Kerkhòf maakt het om te siën of alles noch wel op poaten ston...”
|
| |
|
9 desember om 20:59 |
| |
BSA
Un bitsje Sneker weet wêr't dizze letters foar staan: Bonte Sneeker Avend(en). Oulopen week un interview met twee fan hoofdròlspeulers fan ut earste uur had. Yede van Dijk (Heabeltsje ) en Matthie Silvius (Molly). Fandaach in myn omfangrike foto-argyf an ut sneupen weest foar moaie bijpassende foto's. Kwam bovenstaande foto's, skoaten deur Jos Kroon, fan ut duo teugen.
Fòlgende week ut interview in GrootSneek!
 |
| |
|
8 desember om 20:10 |
| |
Bikkele
Su nou & dan mach ik graach even bikkele. De bealech derop, nyt fysyk mar achter ut toetsebòrd omramme. Ferhalen skriëve. Fandaach was su’n dach. Binnenkòrt ferskine dy úttikte ferhalen en interviews in ferskillende kranten en magazines.
Merk dat met ut kòrten fan de dagen minsen hieltyd lêbeger wurde. Prachtech woard trouwens LEBECH! Ik hew der helemaal gyn last fan. Hew blykber de júste lui om mij heen!
Fanavend even in de ‘De Waag’ leze, prachtech blad fan de ‘Vereniging Historisch Sneek e.o.’
|
| |
|
7 desember om 17:23 |
| |
Reaksy's op de kollum
Gister tientallen reaksy's op de kollum kregen. Nyt su gek in dizze dagen fan Advent. De moaiste reaksy kwam wel fan Sientje Bootsma. Inmiddels Sien Flapper-Bootsma reagearde met un foto fan de kerststal wêr't ik over skreef. Sien fertelde dat se de beeldsjes krekt wear restaureare laten had. Kostber kultuerbesit! Fijn dat der minsen binne dy't suks siën en der op passe!
Myn Roomse beeldsje staat in myn werkkamer, tegare met ut VU-blikje. En oh ja, de kòp fan un ouwer Mariabeeldsje overleefde de boase Griffemearde blikken fan Abraham Kuyper nyt..
 |
| |
|
6 desember om 09:07 |
| |
Kollum Omrop Fryslân 6 desember 2021
Kristleke feestdagen
Ut oulopen weekend is ut Sinteklazefeest ongetwifeld wear in un soad family’s fierd, un moai tradisjoneel Nederlaans feest. Kompleet met pakjes, surprises en úteraard gedichten. At ut dan wear 5 desember weest het, is ut hurry op naar de kerstdagen.
Gister was ut nyt allienech mar Sinteklazefeest dat fierd wurdde, mar ut was ok al wear de tweede Advenstsundach. Omdat su langsamerhaan al dy Kristeleke feestdagen nyt mear bij iedereen bekend binne, mar even heel kòrt ( ik bliëf un skoalmeester!) de útlêch fan Advent. Ut is de tiid fan foarbereiding op ut kersfeest; de tiid wêrin’t de komst en wederkomst fan Jezus Kristus ferwacht wurdt. Omdat ut Latynse woard ‘komst’ òf ‘ut kommen’ òftewel ‘Adventus’ is, wurde de 4 weken foar de Kerst dan ok ‘Advent’ noemd. De Adventsperioade fan dit jaar loopt fan sundach 28 november tòt en met frijdach 24 desember en duurt 27 dagen.
Genoech skoalmeesterd, alhoehowel’t ut soms ok wel hilarys is hoe’t minsen dy’t niks en dan ok werklek niks mear fan ut Kristendom, tòch wel bepalend foar oans kultuur, ouwete. Ik stond laast in un júwelierssaak, dêr’t un púbermeiske fan un jaar òf 14 un silveren kettinkje útsoeke mocht fan har moeke. “Ik wil wel zo’n kettinkje met un kruisje, maar dan zonder dat poppetje erop…” Seker kyn, dou krijst un moai kettinkje! Hearehitskes, dan lulle je mar nyt mear over al dy ferskillende suilen dy’t Nederlaan oait kende.
Ut kan dêrom ok sumar weze dat un bepaalde leeftydskategoary dy’t ut fòlgende poëtise proazastukje hoart, denkt fan ‘waar heeft die kerel het over’. Stel dan mar fragen, want fan fragen wurde je wiis.
Onder Roomsen & Griffemearden
at ut desember wurdde dan mocht ik graach
even bij Jacky Bootsma in hús speule
syn moeke haalde dan un groate doas
fan sòlder met allemaal prachtege
heilegebeeldsjes in fraaie kleuren
Maria en Jozef & ut Kynstje Jezus
dy kwamen in un stal te lêgen en te staan
ut stro in de kribbe fan hout was écht
kwam ut miskyn bij Boer Koers fan
De Korte Vreugde fut
ik wist ut nyt
ik wist wel dat su’n Roomse pòppekast
-de woarden fan myn moeke-
der bij oans thús in der evecheid nyt inkwam
selfs un kerstboomke fan Bloemen Kroon
-nòch gyn sent de naald mefrou-
fastspikerd op un rúwhouten krús
dêr deden se nyt an bij de griffemearden
hoochút wat groëne dennetakjes achter
ut skilderij met de Goede Herder en syn skaapkes
dêr bleef ut dan wel su’n bitsje bij
ferder fon oans moeke dat der niks mis
was met Jacky syn ouwe lui
ut waren welles waar Roomsen
mar wél bêste Roomsen
omdat se bij oans fader
in de winkel boadskapten! |
| |
|
5 desember om 18:03 |
| |
De donkere grize dagen foar kerst
Welkom in Sneek! |
| |
|
4 desember om 19:49 |
| |
In un Sneker restaurant
Sach ik fanmiddach in un Sneker restaurant. At ik un dergeleke foto op FB-pagina set binne de kommentaren fan de foar- en teugenstanders heel foarspelber. Dat doën ik dus nyt. Ik fyn ut simpelwech un moai beeldsje. Klaar.
Ut was fanmiddach trouwens heel druk in ut sentrum fan Sneek, dêr't ik anders noait kom op saterdachmiddach... |
| |
|
3 desember om 16:53 |
| |
Age
Kiek, ik sú liege at ik nou skriëf dat ik fanmòrren nocht had om te haddraven. Nee, seker nyt! Mar maat Age sat my gisteravend al achter de fodden: Hoe liekt ut mòrren drave?
En dat hewwe we fanmòrren dan tòch mar wear moai deen. Nòch altyd twee kear in ’e week de harlopers an. Dêr krij ik tòch ok un boost fan.
Ferders un thúswerkdach. Ut liekt ferdomd nòch hieltyd november met dit grize wear.
|
| |
|
2 desember om 18:26 |
| |
Bysònder skrift
Fandaach kreech ik un bysònder skrift onder ogen tidens un interview met un Sneker húsdòkter, un dòkter fan ut houtsje en kleinsoan fan un bekende Fries. Teminsten at je wat thús binne in de Friese beweging.
Ut wurdde wear us un moai gesprek, dat ik op papier fastlêge mach. Dat doën ik graach om nyt te sêgen heel graach. Over wie ut gaat? Dat komt halverwege dizze maand wel!
|
| |
|
1 desember om 18:53 |
| |
Even folhouwe nòch
Ut binne fan dy eentoanege grize dagen, mar gelukkech hew ik gyn last fan wearsykte. Bist gek, fleurech op man! Fanmòrren interview útskreven en Omrop Fryslân kollum op papier setten. Moai werk om te doën.
Ferder de auto naar de grazy brocht foar un groate beurt. Blij dat ik suks nyt self hoef te doën en dat der minsen binne dy’t dat wear moai werk fine.
Nòch even un paar weken folhouwe en dan lenge de dagen ok al wear.
Ype van der Werf, hij strúnt un soad in ut Rasterhoffpark om, dat fynt hij joppech, stuurde mij un fraaie foto fan un swam: Viltig Judasoor.
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
