Improvisatiecabaret in Theater Sneek met Arjan Lubach
Op Sterk Water geeft een hilarische improvisatievoorstelling op zaterdag 5 februari in Theater Sneek. Geen avond is hetzelfde met deze 'Illusionisten van het cabaret' (Alexander Nijeboer, De Volkskrant).
Op Sterk Water speelde de afgelopen tien jaar alle zalen plat met de meest hilarische en muzikale improvisatievoorstellingen ooit. 'Diep, diep respect. Helemaal te gek. Ik ben al stervensbenauwd als ik mijn tekst niet weet. Ik vind het verschrikkelijk knap.' (Bert Visscher op RTV Noord) Collectief met o.a.: Arjen Lubach (Koefnoen, Wie is de Mol), Roemer van der Steeg (winnaar AKF 2008). *Gegarandeerde slappelachgarantie!*
Zaterdag 5 februari om 20.15 uur, € 17,50 inclusief consumptie.
31 jannewary om 07:32
Dominee Zelle foar ut laast
Freark Smink, in syn kreasy as ds. Hendr. Zelle het gister syn laaste optreden deen in de Noorderkerk. Moaier plak is amper in te denken. De earlekhyd gebied te sêgen dat Zelle in syn leven noait op de preekstoël fan dizze kerk staan het. Teminsten sufer ik mij herinnere kan. At ut anders is, dan hoor ik dat graach!
Akteur Freark Smink wurdt bedankt deur Ben van der Knaap en Frouk Oostra: ut sal wel gyn Avondsmaal wyn weest hewwe!
30 jannewary om 17:38
Johannes Jansen
Fan ferskillende kanten reaksy's had op ut blogje over Poety Jaansen. Inderdaad Johannes Jansen was syn sundagse naam. Poety en dy woanden links fan de stege in de Ubbo Emmiusstraat. Noemde ik Aebele al as broer ok dizze namen fan de family Jansen kwamen binnen: Grietsje, Marijke Hendrik en Arend.
Un reagearder typeart Poety as ' un kwetsbere persoanlekhyd, un gefoëlege jonge kearel met un gouden hart en un kreatieve geest '.
A. mailt mij nyt allienech Poety syn echte naam, mar ok nòch dat hij tegare met syn broer twee kyndes út un brandende hús haald het.
Uteraard gaan de mailtsjes ok over de ouwe Noarderhoek en druipe de nòstalgise gefoëlens wear fan de digitale post ou. IJsbrand Rienstra mailt dat hij altyd bij oans fader in de winkel kwam om Douwe Egberts prúmtabak foar syn opa. IJsbrand het even un foto ( sien hierboven ) maakt fan de ouwe kwispeldoar fan syn groatfader. Ut laaste púdsje met DE-prúmtabak staat ok nòch op ut kiekje.
30 jannewary om 09:53
Poety Jaansen
Gyn flau benul òf je Jaansen nou su skrieve mutte, ik weet wel dat de measte Snekers dizze familynaam met un lange a útspreke. Eargister kreech ik fia Jantina Nota un prachtfoto fan Poety Jaansen. Poety Jaansen leeft nyt mear, mar ik hew um tegare met Sietze Cnossen wel fereeuwegd in un fers: Kyndes ( Spoetnikbundel ). Poety was trouwens nyt syn échte naam, mar de rouadvertênsy hew ik spitechgenoech nyt mear, dat wannear't iemand Poety syn sundagse naam nòch foar mij het, graach even deurgeve! Oulopen donderdachmòrren hew ik ut met myn learlingen op skoal nòch over Poety & Sietze had. Ik las ut fers Kyndes foar in ut kader fan de Nasjonale Gedichtedach. De family Jaansen woande un paar straten ferderop as oans. In de Ubbo Emmius om presys te wezen. Al dy húzen in fòlksbuurt de Noarderhoek leken wel wat op mekaar. Nyt groat, mar we foëlden oans dêr stinkend ryk. Ut lééfde in dy buurten en der woanden kleurrike figuren, je konne de measte mênsen wel. Poety had ok nòch un broer dy't Eabele hite. Ok over Eabele hew ik un fers skreven, sterker nòch ik hew ut gedicht ' Wurms ' nòch an Eabele opdroegen. Eabele woant fòlgens mij ergens in ut Sperkhem. Wie't syn adres foar mij het: deurgeve!
29 jannewary om 12:29
Ik SNITTER!!
Eksakt seuven jaar na de lansearing fan myn website, ondertussen swaar ferouderd mar binnenkòrt helemaal fernieuwd,bin ik fanmòrren begonnen as Snitteraar. Onder inspirearende begeleiding fan the one and only twitter-goeroe Wopke van Solkema hew ik myn Snitterdebút maakt. Ik hew nòch gyn flau benul wat ik allemaal besnittere sal, mar de taal wêrin is al wel bekend: Snekers! En un Sneker twitteraar is foar mij iemand dy't in ut Snekers twittert. Nou su! Wopke bedankt datstou fanmòrren bij de geboarte fan myn twitterkyn anwezech wast!
The president fan de Verenigde Staten van Amerika Barack Hussein Obama had oulopen week syn SPOETNIK-moment. Dat moment hadden Paul van Goor en ik foar ut earst seuven jaar leden al toen oans bundel Spoetnik ferskeen bij de bútendeur eksposisy fan ' Poëzy op Poaten '. Fanneweek had ik foar de tweede kear un SPOETNIK-moment. In de bak met ouspriesde boeken, Boekhannel Van der Velde, wurdde de prachtbundel met 50% kòrting anboaden.
28 jannewary om 16:37
Súperbus foar de learlingen fan de Conventskoal
Met allemaal un échte Nota Straatmakers-cap op stonnen de learlingen fan de Conventskoal fanmiddach rondom de bus dy't se kregen hewwe fan ut Sneker bedrief. Mocht Stoere Steffy earder al un antal fytsen kado doën, diskear dus un heuse Ford Transit bus foar de kyndes fan ut spesjaal onderwies. Wethouwer Andries Ekhart was fraagd om de overhandegingswoarden út te spreken, mar deur family-omstannechheden moest de bestuurder op ut laaste moment ferstek gaan late. Gelukkech was learling Niels Homan, un ware ambasadeur foar Nota Straatmakers, anwezech om de taken fan de wethouwer over te nimmen. Hij ruilde de mega-houten-sleutel, maakt deur learlingen fan Praktyksskoal De Diken, met de échte kontaktsleutels dy't Toussaint Nota bij sich had. Naast de naam fan Nota siere nòch un antal sponsoarenamen de bus, dy't un angenam ferrassing kregen in de fòrm fan un hearleke lunch. As presentatòr un prachtmiddach had!
Niels Homan, in Nota-kleding, met de sponsoaren op de kiek foar de skoalbus.
27 jannewary om 20:15
Jan Bargboer: “ Doet wat je zegt, dan lieg je niet! ”
De overweldegende belangstelling fanmiddach tidens ut afskeid fan oud-wethouwer Jan Bargboer was tekenend hoe geliefd en waardeard hij was en is bij de Snekers en nyt-Snekers. In un stamfol Noarderkerkteater, dêr’t de ouskeidsresepsy plakfon, sprak burgemeester Hayo Apotheker moaie en warme woarden richting MENSENMENS Jan Bargboer.
In managementtaal: Jan Bargboer is un feedback gerichte persoanlekhyd! Ut klonk wat teugenstridech " een jonge CDA-bestuurder gaat na 6½ jaar op zoek naar een andere baan, hij is in de kracht van zijn leven…” En Apotheker sloech hierbij de spiker op’e kop. Jan Bargboer is helemaal op de wech teruch en is druk met syn ‘ soektòcht ’ su’t hij ut self noemt. Nòch feul mear moaie woarden richting Bargboer en un lading kadoatsjes. Foarge week ferklaarde Bargboer foar de kamera fan GPTV nòch dat hij ut nyt noadech fon om met un straatnaambòrdsje de laan út stuurd te wurden. Fanmiddach kreech de eks-wethouwer un heus ‘Jan Bargboer Plein-bòrd ’ anboaden.
De sympatike Bargboer kreech un searenade anboaden fan Rolling Home, dy’t hem fanou de kraak dry lievelingsfersen toesong. Omdat ‘ ik no dochs tiid yn oerfloed haw, meld ik mij oan as nij lid ’ bedankte de oud-bestuurder de Rolling Homers. Ok de enege écht Sneker diva, Heabeltsje de Jong brocht tegare met Bertus & Molly en buurman Jan un sanghulde an de fertrekkende oud-wethouwer fan Sneek. Un antal kwotes út Bargboer syn dankwoard.
“ Boven mijn toespraak schrijf ik een wijsheid van mijn inmiddels overleden oma uit Rijssen: “Doe wat je zegt, dan lieg je niet”.
“ Ik wil ook op deze plaats het volledige bestuur van CDA SWF, Douwe Tamminga en Sybren Mulder, Sander de Rouwe, Hans Visser en Maarten Offinga bedanken voor alles wat ze in die moeilijke periode voor ons gezin hebben betekend. In een filmscript kan je niet bedenken dat je 1e man 5½ week voor de verkiezingen uitvalt. Gelukkig hebben we de foto’s nog! ”
“ Terug naar het wethouderschap. Wat een baan. Geen hondenbaan. Wel een drukke baan als je overal bij wilt zijn, een enerverende baan als je als bestuurder dichtbij de 3 B’s wilt staan. Bewoners, Bedrijven en Belangenorganisaties. Want daarvoor doen we het in bestuurlijk Nederland. De afstand tussen politiek en burger heb ik niet ervaren in Sneek.”
“ In de 2e periode ben ik letterlijk en figuurlijk gaan groeien. In mijn rol, uit mijn pakken. In mijn portefeuilles water en duurzaamheid kregen we, samen met de gemeenteraad, de smaak te pakken. Sneek maakte het verschil. Zelfs in Leeuwarden worden ze soms jaloers op onze innovatieve waterprojecten. Projecten waarmee wij aan willen tonen dat er een betere wereld mogelijk is. Niet omdat duurzaamheid mode is, nee omdat het een opdracht is. Voor mij een Bijbelse opdracht, vanuit Rentmeesterschap. Maar gelukkig hadden we een raad die ook zonder die opdracht vanuit eigen overtuiging meegingen met het college.”
“ Dan iets over ambtenaren. Ambtenaren zijn bijzondere wezens. Opgeleid om bestuurders en de andere 3 B’s te behoeden voor allerlei onheil. Daarvoor heb je veel beleid nodig, maar ook verordeningen, handhaving etc etc. Soms denk ik wel eens dat we de wereld te moeilijk hebben gemaakt. Toch heb ik de afgelopen jaren veel bijzondere mensen ontmoet in het ambtenarenapparaat. Ik ga geen namen en rugnummers noemen. Ik heb altijd geprobeerd om mijn geheel eigen wijze te laten merken hoe ik dacht over hun plannen en ideeën. Zonder iemand te kort te willen doen zitten er een aantal bijzondere talenten in de gemeente waar ik tot voor kort bestuurlijk verantwoordelijk voor was. Ambtenaren die midden in de samenleving en in de wereld staan die met een verfrissend nieuwe aanpak werkten en zaken deden.”
“ Ik roep het nieuwe college en de gemeenteraad op zorgvuldig om te gaan met onze mannen en vrouwen van Openbare Werken. Een gemeente die dicht bij zijn burgers wil staan moet naar mijn mening zijn eigen dienst hebben. Natuurlijk moet die dienst financieel en qua prestaties het goed doen. Maar uitbesteden is kwijtraken van souplesse en snelheid. Ik heb een zwak voor deze groep medewerkers, mannen en een enkele vrouw die trots op hun vak zijn. Gelukkig heb ik aan de basis gestaan van het CDA verkiezingsprogramma Dichtbij en toekomstgericht, ik heb er wel vertrouwen in.”
“ Ik denk dat ik er goed aan doe om iedereen te bedanken die ons in de afgelopen maanden heeft ondersteund. Ondersteund door de bevolking, bedrijven en belangenorganisaties. De bloemist had op een gegeven moment een filiaal in ons huis. Bijna 400 kaarten, 280 mailberichten, 490 sms-jes, 120 tweets. En Tante Zus, lieve skat je bent een bijzonder mens, schreef tientallen gedichtjes en stuurde cadeautjes. Het meest afwijkende cadeau was een zak erwtensoep van Restaurant Onder de Linden, heerlijk Anne en Lenie. ”
“ Naast mijn vrouw en kinderen, mijn familie en vrienden waren er veel mensen die onvoorwaardelijk achter me bleven staan. Door dik en dun. Ook iemand die ik al jaren kende maar niet heb gekend. Hij leerde mij relativeren, hij leerde mij dat niet iedereen je vriend kan zijn, hij leerde mij genieten van kleine dingen. Hij weet dat ik het over hem heb. Daar laten we het bij.”
27 jannewary om 15:26
Wethouwer Wigle Sinnema en de poëzij op Nasjonale Gedichtedach
Wethouwer Wigle Sinnema toant un Stapelgedicht.
Fandaach is ut Nasjonale Gedichtedach en úteraard skrief ik dan graach over de poëzy. Ik kom krekt út de bibleteek fan Sneek dêr’t wethouwer fan kultuur Wigle Sinnema de Stapelgedichtenwedstryd fan Amnesty opend het. Un stapelgedicht bestaat út un antal boektitels dy’t met mekaar un fers fòrme. Naast Amnetsy Internationel binne dat de Biblioteek in Sneek, De Stichting Literaire Activiteiten Sneek , Boekhandel Van der Velde in Sneek, Restaurant Het Rood Hert Sneek, RSG Magister Alvinus en CSG Bogerman dy’t dizze wedstryd op poaten setten hewwe. Ut is ‘ een wedstrijd voor amateurs die nooit of zelden een gedicht maken ’, su skrieve de inisjatyfnimmers fan de wedstrijd. Hoefeul profesjonele dichters sú Nederlaan trouwens telle? Ik mach met nòch un antal lokale letterfreaken de sjurearing doën. Gelukkech bestaat der gyn poëtys meetlatsje! De openingshandeling bestond út ut foarlezen fan un stapelgedicht deur de wethouwer. Sinnema was wel su spòrtyf om toe te geven dat hij ut fers sels nyt samensteld had. " Mar ik sil myn bêst dwaan om foar de slútingsdatum noch in Stapelgedicht te skriuwen. Ik kom meastal net fierder as Sinteklazefersen!" Hij bekende ok dat syn boekast thús nou nyt bepaald de groatste inspirasybròn is om suks te doën. Un wethouwer fan kultuur dy’t blykber nyt al te groate afiniteit met poëzij het. " Der steane by ús thús mear filosofise en managementboeken yn de kast," su laat de earleke wethouwer wete.
De learlingen fan ut Bogerman en de RSG waren fanatyk bezech met ut fersamelen fan boektitels om sudoënde tòt un stapelgedicht te kommen. Wat un entûsiasme! Heel opfallend fon ik dat der nòchal wat kyndes waren dy’t futdaleks achter de komputer doken en su boektitels opsochten!! Met andere woarden dizze learlingen denke digitaal, google un antal titels in en komme op su’n manier tòt ferrassende Stapelgedichten. Op 18 febrwary wurdt de útslach fan de wedstryd bekend maakt in ut Rood Hert te Sneek. Dichter en kollumnist Nico Dijkshoorn sal op dizze avend anwezch weze.
Groate belangstelling fan jeugd foar Stapelgedichten.
Hoe su, poëzy is saai?!
Foarbeeld fan un deur learlingen maakt Stapelgedicht.
26 jannewary om 18:27
Foto út myn Ulo-tyd an de Lindelaan. Hier op ut binnenplak met klasselearaar Jan Bruinsma út Skarnegoutum.
Myn hart ging open fan nostalgy…
Dat skrieft CORRIE VAN DIJK- BOUMA nadat se de foto fan ut Rehoboth leararenkòrps besach op myn weblog. Dat fyn ik moai foar de inwoanster fan ut Utrechtse Odijk. Corrie ging fan 1963 t/m 1967 naar de roemruchte skoal an de Lindelaan en der burrele allemaal nostalgise gedachten bij har naar boven: ‘Kale Harrie, menear Wijnja en dy twee Kooimannen, dy ene was un núvere gymlearaar en dy andere gaf Fraans. En dan hadden we nòch Hiemstra ( Hiempie ) en de man met ut flinderstrikje was de múzylearaar dy’t blokfluitles gaf. En menar Bleeker was su’n goeie man…”
GERRIT HIEMSTRA út Mijdrijcht, dy’t later ok learaar wurde sú, reageart ok: “ Nou, dou fraagst er sels om dus dêr gaan we: Over ut klokje he'k dy al us skreven. Na de diploma-utrieking bonnen we die fast.Met moeite het onderskrift by de foto ontsifert.Helemaal rechts, foor ons, op de foto sit de jongste fan de broers De Boer. Wer 't de oudtse is bleven weet ik niet. Der foor sit Wynia.De derde fan rechts is Teule, un seun fan Teule, musykleraar op de Kweek . Hy had een oogafwijking en je waagde ut nyt om by hem te spieken want je wisten noait welke kant dy opkeek. Un fijne vent, goeije leraar. Achteraan onder ut skilderij sit Hiempie, Hiemstra, se dochten altiiten dat ik un seun fan hem waar. Riekie syn dochter sat bij ons in de klas. Ik mis Klazinga, mar dy waar miskien al directeur fan de andere Mulo aan de Lemmerweg. Hofstra was een fanatieke musykleraar, forskrikkelek. Hij leerde ons blokfluiten, je sidderde as je moesten speule. Offringa mis ik ok, mar sal wel gepensioneerd weest he. Bij dizze mannen, frouen waren der nyt geloof ik of ut moest al foor Nuttige Handwerken weze, he'k in '66 hospiteerd. Nyt kweeke maar met de Hoofdakte hospiteerde je.”
Gerrit skrieft ok nòch spesifyk over ut klokje fan de Rehoboth: “ De diploma's werden utriekt in het Gebouw fan Kristelijke Belangen, derna gingen alle l.l. lopend deur de stad naar de Rehoboth. Un paar waaghalzen , as'k my goed herinner o.a. Ultsje de Jong ut Top en Twel, klommen ut dak op en bonnen de klok fast. Dat was tradisy. De folgende dag natuurlyk grote wille , De Vries dee krekt asof er ut nyt wist. Trekke aan de bel . Miskien het Bleeker ut touw bij de klok wel weer weghaald.”
EELTSJE BIL , de derde Sneker ‘ om útens ’, bewaart ok goeie herinneringen an syn Rehoboth-perioade. Hij ging fan 1952 t/m 1954 naar de Lindelaan. Eeltsje Bil skrieft tussen de berieven deur ok nòch over O.N.S.. Lees mar met: De alom bekende concierge Bleeker kin ik fan de foto en meester Hiemstra en meester Kooi. Van Kooi kregen wij Engels en handelsrekenen. Hij woande in de Jollenstraat en wij destiids in de Jachthavenstraat. Kooi ging elke morren swemmen en waar foor ons gefoel un fitte man. Was ok un echte ONS supporter, sien soan Bert het enkele jaren linksbuten weest in ut eerste. Kooi ging faak met naar útwedstriden en nam dan in sien DAFke de gebroeders van der Horst (visserslui) van de Geeuwkade met. Soa is ut un kear gebeurd dat se naar un wedstriid van Blauw Wit-ONS waren in Huzum en op e terugweg sei Kooi teugen de gebroeders: "mannen wat is ut hier druk" werop Leen vander Horst teugen Kooi sei: "Ja man jou rije teugen de stroom in. " Ze reden toen op e dyk richting Heerenveen die krekt vierbaans waar. Gelukkig konden ze der bij Werpsterhoek weer ou. Ut is dus goed gaan. Kooi had ok nog wel us problemen met ut achterút riden met sien Dafke want die gongen achterút krekt so hard as foarút. Op e foto mis ik ok meester Atema (Atesik) of sou die toen al met pensioen weest hewwe? ”
Tòt beslút de mail fan CATJA WIERDA, de dochter fan learaar Henk Wierda. Sij skrieft over hoe’t har fader as laaste ut klokje fan de skoal lúde mocht: ” Toen de woningen aan de Lindelaan klaar waren en opgeleverd werden, werd pa gevraagd , om bij wijze van opening de klok te luiden. En dat is ook gebeurd. Prachtig moment. De laatste keer dat de klok zou luiden. De klok is daarna vast gezet, anders zou hij bij storm misschien teveel lawaai maken. Pa vond het een hele eer. Hij heeft een fijne tijd daar als leraar gehad, met fijne leerlingen en even zo fijne lessen. Voor hem was het een mooie afsluiter. Niet veel later dat jaar is hij overleden.Maar toen zat bovengenoemd moment al mooi in de pocket!”
25 jannewary om 17:36
Konsjerzje J. Bleeker was un topper
Fòlgens mij binne konsjerzjes freeslek belangrike mênsen op skoal. Apart dat je foar dat fak nergens un opleiding folge kanne. Miskyn ok mar goëd, want opleidingen en skoalen ferprutse nòch al us mênsen. At se mij frage om de bêste konsjerzje ' ever ' te noemen dan hoef ik gyn tel na te denken: MENEAR BLEEKER fan de Rehoboth ULO in Sneek.
Inderdaad menear Bleeker ( wat was syn foarnaam eigenleks? ) omdat dizze kleine man groat was in de útfoering fan syn fak. Hij had wat un apart stemgelúd herinner ik mij nòch. Dizze man was un geboaren pedagooch, at ik de deur fan un klaslokaal wear us fan de andere kant bekieke mocht was dêr altyd konsjerzje Bleeker om mij op te fangen. Hij deed dat meastal in de fòrm fan un putsje foar mij te bedenken en wat nòch feul belangriker was: syn begrypleke glimlach toane! In myn onmeetlek groat argyf kwam ik un foto teugen út ut Sneeker Nieuwsblad fan 21 mei 2001. De bewuste foto is maakt in 1966, ut jaar dat ik foar ut earst over de drempel fan dit skoalgebou stapte. Op dizze foto sit Bleeker temidden fan ut leararenkòrps. Ik mis trouwens wel un antal dosenten: menear Wierda, menear de Groot.
Oulopen sundach maakte ik un foto fan ut klokje boven de ingang fan de skoal an de Lindelaan. Allienech de foargevel fan de Rehoboth ULO is staan bleven. Achter dy gevel gaat nou nostalgise nieuwbou ( jaren dertech styl ) skúl. Bêst moaie húzen fyn ik. De pries was der in 2001 ok na: 475.000 gulden foar de goëdkoopste woaning! Alle reagearders bedankt, jum hadden ut dus allemaal goëd. Ok foar de moaie persoanleke herinneringen wil ik jum bedanke. Wat un foto fan su'n lullech klokje al nyt naar boven brenge kan! Kom mar met ferhalen over onderstaande persoanen!! Fersúp mar in un oseaan fan nostalgy!
24 jannewary om 17:52
Soadsje
Skriefster Hylkje Goïnga had froeger un hele aardege gewoante. At se te fytsen ging, dan fersamelde se onderwech blikjes dy't se in de berm lêgen sach. Thúskommen wurdde de blikkefersameling dan in de kontener leegd. At Hylkje nou nòch onder oans weest was, dan had se hier an de Westersingel har hart mar ophale kannen. Wàt un enòrme bende make dy púbers der tòch fan. Regelmatech spreek ik de jeugd der op an. Ik foël mij dan freeslek oud, mar nyt ouwerwets. Ut helpt echter gyn soademieter, kear op kear is ut wear un soadsje. Ik begryp der werklek niks fan wêrom't ut nou su'n groate moeite is om de blikjes en de sjipssakken in de prullebakken te goaien.
Ontdek je plekje
Dat was de titel fan un bekend TV-programma in de préhistoary. Ik hew gister un foto skoaten fan un klepklòkje. Wêr? Jum magge wear even rade. Mòrren fertel ik wel wêr't ik de foto maakt hew!
23 jannewary om 13:48
In bysûnder oangenaam fiergesicht
Even twifelde ik fanmòrren wat ik doën sú, un resênsy skrieve over ut Teater Snits toneelstuk wat ik gisteravend sien hew òf mij der fan ou make deur allienech un foto met un paar losse flodders te plaatsen. Ik beslút tòt ut earste, nyt in ut laaste plak omdat der deur lokale pers gyn andacht mear geven wurdt an amateurtoneel in de fòrm fan resênsy’s. Freeslek sonde! Un gemis dat ongetwifeld mear te maken hewwe sal met onderbesetting op de redaksy’s en feul minder met desinteresse foar de kultuur. Ja tòch?! Ut stuk ‘ In bysûnder oangenaam fiergesicht ’, fan Paul Haenen wú ik un frappant blijspel noeme. Tòch lukt ut mij in ut begin fan ut spel nyt om écht blij te wurden over dit stuk, ut boeit mij op één òf andere manier nyt echt. Later wurdt dat feul beter. En dat leit absolút an de speulers dy’t de lappen tekst op overtúgende wize over wete te brengen naar ut públyk. Sterker nòch ik fyn dat Sietske Dullemond ( Lysbeth ), Anke Steenstra ( Minke ) en Arnold Brouwer ( Foppe ) alles en dan ok alles út de rollen hale dy’t hun toebedeeld binne. Misferstaan, onbegrip, egoïsme, onferskillechhyd en un groat gebrek an andacht binne de sleutelwoarden om dizze komedy te karakterisearen. De moekerol dy’t Lysbeth speult is warm, un ideaal memmefiguur foar Minke. Dizze Minke het un freeslek sterk skuldgefoël met betrekking tòt de doad fan har moeke. Lysbeth nimt mar wat graach dy ròl op har om sudoënde Minke fan har problemen ou te helpen. Hoe ferder ut stuk fòrdert hoe mear as ut duo in hun rol groeit. Ik sien dan op un gegeven moment dat beiden hun rol út ut ooch ferlieze. De transfòrmasy’s in de rol fan dochter en moeke binne amper mear te merken. De laaste sêne wêbij’t ut gat in Minke har onthoud opfuld wurdt en ut skuldgefoël onterecht bliekt te wezen fyn ik dan ok ferrewech ut sterkste gedeelte. En dan is der de ròl fan dy halvergare Foppe, dy’t hieltyd opdrave mach as de twee frouwen in hun terapeutise spel un man noadech hewwe: as un ober òf un kondukteur befoarbeld. Deur syn komise inbreng relativeart hij de problematyk wat. Foppe beweegt um op’e achtergroan, hij het nòch gyn oustaan nommen fan syn werk as inlichten amtenaar bij de BVD. Prachtege fonst deur de onderburen Snekers prate te laten, geeft un stukje couleur locale. Konklúsy fan myn kant. Un nyt al te maklek stuk dat deur de dry Teater Snits speulers gaandewech de avend overtúgend delsetten wurdt!
In bysûnder oangenaam fiergesicht- Paul Haenen, fertaling Geartrude Brouwer. Lysbeth- Sietske Dullemond-Pietersma Minke- Anke Steenstra Foppe- Arnold Brouwer
Rezjy- Jelmar Hoekstra Ynstekkers- Tjitske Kuipers & Jacob Reen Licht en gelúd- Albert Keizer, Eldert Stropsma en Martin Meijer. Grime- Nely Bouma Dekor- Willem van Netten en Jan Sluyter Ferlotting- Klaas Vermooten Plak fan opfoering- Noarder Kerk Teater Sneek
22 jannewary om 18:44
Jan Bargboer op GPTV
Dizze repòrtaasje is maakt deur kameraman Tsjerk Jelgerhuis.
22 jannewary om 17:18
Jaap Sonnenberg & O.N.S. 5
Jaap Sonnenberg met sterspeuler Jee Haa de J.
Wat nòch noait un O.N.S. 5 anfoerder òf leider lukt is, kreech Jaap Sonnenberg gisteravend foar mekaar: de mattadoaren fan ut roemruchte elftal dry kertier stil krije! Dat is un prestasy fan fòrmaat. De fijfde generasy Sonnenberg hield gisteravend un rondleiding deur ut prachtege familybedrief an ut Kleinsaan. Op syn heel eigen karakteristieke manier fertelde Jaap over de histoary fan ut alouwe winkeltsje fan de Weduwe Joustra. ' Deur totaal mismanagement is dizze winkel bleven su as ut is. Terwyl kollega middenstanners foar miljoënen ferbouden en ferklapten lieten wij alles bij ut ouwe. Dy renofearende kollega's kwamen dan jaren na al dy ferbouwingen der achter dat ut ouwe bêst ok wel wat had. Wij hewwe dy kosten bespare kannen, mar fraach mij nyt wêr't dat miljoën bleven is. Waarskynlek hier', sei Sonnenberg en hij wees op syn búk.
Moaie avend dus, met na ouloop fan de rondleiding un besoek an De Walrus foar un hearlek maal eten. Fandaach eigenlek gyn soademieter deen, self nyt eens de deur út weest. Un rustdach dus! Fanavend wel naar ut Noaderkerkteater dêr't Teater Snits ut Frystalege stuk 'In bysûnder oangenaam fiergesicht ' fan Paul Haenen op de planken brengt.
Boefke fan ut XI-tal Stuf: O.N.S. 5 was here...
21 jannewary om 12:36
Jan Bargboer Luctor et Emergo!
Fanmòrren un prachtech GPTV-interview met oud-wethouwer Jan Bargboer had. Foar ut earst na syn teruchtrekking fan de CDA-kandidatenlijst foar de ferkiezings fan de Súdwest Fryslân doët Bargboer syn ferhaal foar de kamera. We hewwe ut gesprek opnommen op ut Asbakkelaan òftewel in ut Rasterhoff-park fan Sneek. Nyt sumar un lokasy, mar spesjaal deur de eks-wethouwer fan Sneek útkoazen plakje om ut stilswijgen te deurbreken. Absolúte loyaliteit richting CDA is ut meast opfallende aspekt in ut interview. Niks gyn ferbittering, niks gyn moddergoaierij naar wier dan ok. Hier staat un kearel foar de kamera dy’t open en earlek over syn tydlek nyt-funksjonearen in ut bestuurlek en politieke leven praat. Jan Bargboer oogt wear as un jonge hoan dy’t op soek is naar un nieuwe útdaging in ut leven! Un foarrecht om dizze integere bestuurder na un ròt perioade fan dry en un halve maand as earste interviewe te maggen.
Folgende week is ut offisjele ouskeidsfeest fan Jan Bargboer as wethouwer foar un ( groat ) antal genoadegden. Soms is un ouskeid ut begin fan heel yts moais! Dat was fanmòrren dúdelek ut gefal. De repòrtaasje is fanmiddach fanou un uur òf fijf bij GPTV te sien.
Kameraman Tsjerk Jelgerhuis an ut werk
20 jannewary om 18:24
Mail út Liwwarden
Moai om te weten dat se in Liwwarden myn weblog ok leze. Ik kreech fandaach digitale post fan oud-Sneker Wim Eizenga, dy't reageart op myn weblog over Tienega. De Joast Dijkstra in dat ferhaal is de overgroatfader fan Wim fandêr syn entûsiaste reaksy. Wat ok heel aardech fan Wim is dat hij twee foto's mailt fan ut plakje dêr't hij twintech jaar ( fan 1945 - 1965 ) woande: Harinxmakade 22
Un fraaie swartwitkyk dy't un swaarbeladen klipper met turf sien laat. Foar de klipper, un skútsje met ok turf. Blykber is ut wasdach want de witte was hangt te drogen, krekt as de waperende fokken. De foto is fòlgens Wim skoaten tussen 1935 en 1940.
Op de foto hieronder ut hús an de Harinxmakade dêr't Wim syn jongesjaren deurbrocht. Su as ut su faak gaat at mênsen teruchkeare naar hun ouderhús fine se nyt mear wat se achterlieten. Uteraard nyt. Of su as Wim skrieft: ' Het huus is helemaal renofeerd en het deed mij niet so feul meer, de ziel was d'r uut seg mar...'
19 jannewary om 17:53
Steven Hotse is un monsterdichter!
Púre luihyd, dat was ut gister. Flauwekul fanself wêrom’t ik nyt even angeve wú wat mij nou su anspreekt in de poëzy fan Steven Hotse Pieter de Jong. Dizze man skrieft fersen dy’t mij dagen deur de kòp spoke. De earste regels fan De Jong syn debútfers befoarbeld:
du bist berne ûnder myn fingers en ik koe dy net
Magistraal gewoan! Fandaach in ut Friesch Dagblad ( de kwaliteitskrant fan Fryslaan, seit Wim Walda fan groat Sneek der dan altyd bij... ) un prachtech interview met de maestro, skreven deur Gerbrich van der Meer. Met su’n groat interview doën je de dichter út Burgum recht! Klasse Van der Meer! De thústaal bij Steven de Jong en dy was Hollaans en Liwwarders, mar hij learde ut Frys an op’e Kweekskoal in de Friese hoofdstad. Uteraard speult suks ok met in myn persoanleke bewondering foar de man. Ik ging utselde paadsje, al bin ik nou nyt mear su’n fanatieke Frysskriever. Opfallend an ut interview is, dat foar ut groatste gedeelte over de poëzij gaat, nyt praten wurdt over De Jong syn fersen in ut Liwwarders. Sterkernòch de tweetalege bundel fan Steven de Jong, ‘ Gedichten om’e Aldehou ’ ( Ljochtmoanneboekje nr. 6 útgeven deur de Koperative Utjowerij, 1995 ) wurdt nyt eens fermelden! Dat is dus myn enege kritykpuntsje op dit interview.
De Jong het nyt ses mar seuven bundels skreven: Wankend stomp, Drachten 1965, Missing Link, Bòlsert 1971, Popkes tekene, Liwwarden 1975, De maagd fan Babylon, Bòlsert 1980 ( ferhalen en gedichten ), 20 lytse românsen, Bòlsert 1983, Salto mortale, Bòlsert 1988 en dus Gedichten om’e Aldehou.
Ut earste gedeelte fan dy laaste bundel is poëzy in ut Liwwarders ( ‘ we komme fan Liwwarden, we prate de brou r, we binne de heren fan Frysland ’ ) en dat gedeelte fan ut boekje het as titel ‘stappe in’e stad ’ metkregen. Ik sitear ut earste fers út ut ferhaal fan ouwe Jelle
Ik hè un ouwe man kennen ( ouwe Liwwarders binne skatten fan mênsen Fral ouwe Jelle ) Ouwe Jelle het noch matroas weest op ut skip waar Slauerhoff skipsdokter was. Ouwe Jelle fertelt:
Kwam my daar in Singapoer un froumêns an board! Met un fracht bagaazje…ik sjoude me lam. Maar wat un wyf man! De hele nacht hè’k der fan droomd.
De morgens froech ( der wa noch gyn kyp út’e koai, ik dweilde as un sloege sul ut wandeldek ) komt me dat godlek skepsel op un haar na bij me langs.
Per ongeluk kwam ik met de kop teugen één fan d’r útdagende kuten an. Se ston stil… draaide d’r om… Jezus! Hast dy ogen sien mutten. Se liet d’r nachtkleed, penwaar of hoe hyt su’n ding los..
In 1992 kreech Steven de Jong de Gysbert Japicx-priis.
18 jannewary om 17:04
Ut wurdt wear tyd foar de poëzy!
Na al ut gehalleluja over de Groate Stad Mokum, fandaach mar wear us un bitsje andacht foar de poëzy. Frijdach anstaande sal de fersamelbundel fan Steven Hotse Pieter de Jong ferskine. Un Frysk & Frij feestje weard. Ik hew un útnoadeging kregen, mar ik gaan der om un persoanleke reden ( binne der ok onpersoanleke redenen ? ) nyt naar toe. Dat nimt nyt wech dat ik un liefhewwer bin fan Steven de Jong syn poëzy. Even gyn nocht om nou hier krekt allemaal út te lêgen wêrom’t ik De Jong syn poëzy su wardear. At je un lekkere bonbon opeten hewwe, hoeve je ok nyt altyd te analisearen wêrom’t de sjokolade su hearlek fine. Ik maakt simpelwech even reklame foar Steven de Jong syn moaie fersamelbundel. Op’e site fan Frysk & Frij staat ut folgende over de bundel te lezen:
Steven de Jong (* Ljouwert 1935) waard bekend as Frysk dichter, prozaïst en skriuwer fan boeken as De maagd fan Babylon (1980), In spylman op it binnenpaad (1999) en Swarte egen (2001). Yn 1992 krige er de Gysbert Japicxpriis foar syn roman De Wuttelhaven del (1989). Yn de bondel En de inket sil útrinne is neist earder publisearre wurk út syn seis dichtbondels, allyksa poëzij opnommen dy't net earder ferskynde ûnder it skift Sturtswylje.
De sammelbondel befettet mear as twahûndert fersen, uteraard ynklusyf de eksperimintele poëzij út De Jong syn quatrebras-tiid, it literêr tydskrift dêr't er redakteur fan wie. De Jong seach fernijing yn dadaïsme en neorealisme.
De Jong wie learaar Nederlâns te Ljouwert, wenne yn Gytsjerk en ferfear yn 2008 nei Burgum. Achteryn de bondel En de inket sil útrinne is in CD tafoege mei sânentweintich fersen dy't Steven de Jong lêst, earder opnommen en útstjoerd yn it ramt fan Operaesje Fers.
De samle fersen ferskine yn de rige Frysk en Frij Klassyk dêr't ûnder oaren earder yn útkaam wurk fan Gysbert Japiks, Douwe Hermans Kiestra, Obe Postma, Douwe Tamminga, de samle fersen fan Tsjits Peanstra en Tiny Mulder.
17 jannewary om 17:28
Ke-dek-ke-deng
Kiek su nou en dan even lekker lekskoaie op ut openbaar ferfoer mut kanne, seker at der anleiding foar is. En dat was ut in de earste winterperioade in desember seker. Lees de blogjes der nòch mar us op na. An de andere kant is der niks nofleker as met befoarbeld de trein te reizen. Apart is't mar alle kearen at ik wear tussen de railsen riid is der wel wat. Oulopen frijdach op'e heenreis naar Amsterdam ( Sneker mantsje raakt der nyt over útskreven nou...) kwam der in Swolle wel un heel druk trio de trein in. Engelsen dy't om halftwee middachs al un moaie waaier hadden. Ut drytal deed overigens presys wat de kondukteur fan hun froech: sitten gaan in de tussenkoepé ( = eigen spelling ). Echter toen de kondukteur de trein deur ging om te kaartsje-knippen ging één fan de Engselen der futdaleks achteran met un soarte fan Posthoorn dêr't hij un moai poepke op speulde. Fermakelek gesicht. Later kregen twee fan de dry bitsje rúzy met mekaar en was ut fuck dit en fuck dat nyt fan de lucht. Toen de één de ferbale striid wonnen had, begon de andere op un mondharmoanika te speulen. Tussen de riedels deur song hij met un deur drank teisterde stem: pure blues!
Op'e teruchreis kwamen skilderes Doet Boersma en har fryndin Lydia Koning in Utrecht teugenover oans te sitten. Doet fertelde o.a. over har nieuwe projekt. Op 1 april, en dat is beslist gyn flauwe grap, gaat Doet foar dry maanden naar de United States. Naar Kalamazoo in de staat Michigan om dêr as artist in-residence te eksposearen. Wie't der mear over leze wil doët der goëd an even op Doet har site te koekeloeren. Sien mar bij myn deurferwizings. Twee boeiende frouwen om met te praten, dat de reistyd flooch foarbij!
16 jannewary om 20:00
Pitahaya op de Lindegracht Markt
Nee, ik had der nòch noait fan hoard PITAHAYA. Prachtfruchten út Columbia, dy’t ok wel dragonfruit noemd wurde. Sach se gistermiddach lêgen op de Lindegrachtmerk in ut sentrum fan Amsterdam. Deur de feulkleurrechyd an fruit en eksoatise fruchten krijt dizze tipys Mokumse merk wear wat ekstra’s. Wat un intieme merk is dit!
Ut Jordanees foert hier de boventoan, wat goëd dat minsen trou an hun taal blieve! Un stukje eigenhyd wurdt hier nòch koestert. De geur fan ouwerwetse suurkoal dy’t um mengt met dy fan warme wurst en bakte spekjes. De Amsterdamse frou achter de kraam dy’t met roaie wangen en un opfallende trui en tekst, ‘ Of je ook worst lust! ’, nòch immer plezier in ut marktleven skynt te hewwe. Gouden! De ene koopman dy’t de andere koopman ferbaal de loef ousteekt: ‘ Trap er niet in hoor, bij hem is alles de helft goedkoper, maar hij heeft het gestolen, GEJAT!! ’ Ut hondsje met ut learen jaske om de bealech, hearekrisje hoe gek kanne je nyt met je húsdier weze?! En natuurlek de BN’er spotte dêr’t se in Café Papeneiland al op wiisd hadden. Ut lukt: Skilderes Ans Markus dy’t goëdkope armbandsjes past.
16 jannewary om 19:35
Café Papeneiland
Wat maakt Amsterdam su anders, su spraakmakend, su dorps ok? Binne ut de minsen? De húzen met de prachtege gevels? De grachten? De kroegen? De loopoustannen? Uts al wel un kombinasy fan alles met mekaar weze, mar alle kearen at ik wear in Mokum weest bin, sit de kòp fol met gekke beelden en moaie gedachten dy’t un dach later un útwech soeke naar myn weblog. Gistermòrren koffy drinke in Café Papeneiland, op’e hoek fan de Pinsegracht en Brouwersgracht. Koffy met un enòrm selfbakt stuk appeltaart. Anskúve an un tafel dêr’t Amsterdammers sitte dy’t ok even naar de nabijlegen Lindegrachtmarkt salle òf der krekt weest binne. ‘ Moet je effe doen, zie je ook genoeg BN’ers…’ Wat is ut tòch noflek dat je in un horekagelegenhyd komme dêr’t nou us gyn múzyk is, mar dêr’t je gewoan prate kanne met de besoekers.
Café Papeneiland, fernoemd naar un ouwe R.K.húskerk un endsje ferderop, straalt autentisiteit út. Un ouwe potkachel, ut Delftsblauwe tegeltsjes, de fergeelde foto’s ( met dêrop o.a. un froleke Prins Carnaval ), de inlijste kranteknipsels. En nyt te fergeten de prachtechmoaie biertap. Op’e bar staat un doaske met eiers. Ut kafé het un geweldech moai útsicht op’e brugge met de sichsaggende fytsers. Absolúte anrader om us naar toe te gaan.
16 jannewary om 14:29
Bennie Volkens
Foarege week was Bennie Volkens folop in ut nieuws. Bennie Volkens is momenteel de bekendste straatmúzikant fan heel Nederlaan. Hij was ut al fan Amsterdam. Su as miskyn bekend, wurdde Bennie kòrtleden deur fier ( 4 !!! ) plisy’s oppakt omdat hij sonder fergunning múzyk maakte op syn faste plakje foar de ingang ( òf de útgang, ut is mar krekt fan wat foar kant je komme ) fan de Nieuwe Kerk an De Dam in Amsterdam. Op oans Nasjonaal Plein is ut blykber ferboaden om sonder fergunning múzyk te maken. Bennie ( 54 ) is blyn, mar nyt sielech. Al 23 jaar gaat de Amsterdammer elke dach met de tram fan syn woanwyk Geuzenveld naar ut sentrum fan de stad om op syn búkòrgeltsje te speulen. Dat doët hij dus sonder fergunning. Omdat Bennie ok nòch un sakmes in syn búze had, was ut helemaal bingo. Al met al krijt Bennie un bekeuring fan 282 euro! Dêr mut hij moai lang foar rammele met syn koperen sentebakje. Gistermòrren ston Bennie nyt op syn faste plakje, mar kwam ik um teugen op de Lindegracht Markt. En al was der niks te rêden: Bennie speulde fleurege ferskes op syn búkòrgel. Uteraard even un gesprekje anknoopt met Volkens.
Wat mij futdaleks opfiel was syn sachte bedeesde stem. Hearleke Amsterdamse tongfal, bitsje sangerech, bitsje seurderech. Nee, hij begreep der nòch altyd gyn mallemoer fan wêrom’t hij metnommen was in ut plisybuske. Over de bekeuring maakte hij um nyt su druk, der waren genoech Amsterdammers dy’t foar hem dokke wúden.
‘Ik weet niet hoe het komt, maar ik ga die boete écht niet betalen. Ik laat het wel voor komen bij de rechter en desnoods ga ik zitten…’ Hoe reageerden de agenten toen U zei dat U al 23 jaar op die plek stond en speelde? ‘ Ze zeiden dat ik dan al 23 jaar mazzel had gehad! ’
Dat is nou wear dy typise Amsterdamse húmòr. Ik hew Bennie mar seid dat we in Sneek lache moesten om sufeul ongein. ‘ Oh ja? Zeg doe je ze daar allemaal de groeten van mij in Friesland?!’
Bij dizze Volkens!
16 jannewary om 11:34
Machtech Moai bij Maarten op skoat!
Frijdachavend 14 jannewary, Theater De Meervaart in Amsterdam. Búten is ut honnewear, koud en bakken regenwater. Binnen in de Blauwe Zaal fan ut Amsterdamse Theater is ut angenaam warm. Op ut poadium staat un swarte fleugel met dêrop un antal A-viertjes, de bundel Barmhart en ut boekje Red mij niet fan Maarten van Roozendaal. Op’e groan glazen met water en ok roaie wyn. Van Roozendaal is al in de saal at wij binnen komme, hij praat met ut públyk op de earste rij. Is ontspannen, mar snút opfallend faak de neus. Is blykber ferkouden ( ja dus! ).
Ut licht dooft, ik hew un perfekt plak, rij 5 stoël 4. Maarten van Roozendaal begint kwasy nonsjalant in de A-4tsjes met teksten om te bladeren en waarskúwt oans: ‘ Ik ben er achter gekomen dat een groot aantal van mijn LIEDEREN nogal pessimistisch zijn. En die liederen krijgen jullie vanavond allemaal voor je kiezen: sterkte! ’
Van Roozendaal skrieft dus gyn ‘liedjes’, mar ‘liederen’ krekt su as Bram Vermeulen oait deed. Dy learde de jonge Maarten dan ok dat hij sêge moest dat hij liederen singt, ‘ wij zingen liederen Maarten ’. Van Roozendaal het un fette grijns op ut gesicht at hij oans dizze mededeling doët. Dan begint hij te singen met un swaar mankelyk fers:
De olielamp slingert over het blanco papier En de maan door de patrijspoort licht op in 't schuim van zijn bier Hij wil haar best schrijven zoals iedere keer Van je ooit zal mijn liefste, maar hij gelooft het niet meer 't Is eigenlijk alleen maar steeds verder gegaan En hij raakt steeds verder van huis dit schip 't nam 'm bij haar vandaan Maar het schip brengt hem nooit meer thuis
Ik mut futdaleks an de Liwwarder dichter Jan Jacob Slauerhoff denke, dy’t ok sukke lekkere fersen de weareld inskreef.
Tussen de fersen deur fertelt Maarten van Roozendaal over ut ontstaan fan syn liederen en ok over ut wêrom fan syn soloteaterprogramma Zonder vrienden, wêrin’t hij dus een breed skala an ouwe nummers hore laat. Op un gegeven moment stonnen der sufeul minsen bij Van Roozendaal op ut poadium dat hij docht ‘ nog even en ik zie mij zelf terug in een musical…’ Deur sukke dingen te fertellen, foarou met ut públyk te praten ontstaat der un intieme persoanleke sfear. Ut is krekt òf sitte we bij Van Roozendaal op skoat, su as un resensent al op merkte. Dizze avend drinkt Van Roozendaal ut ene glas water na ut andere ouwisseld met roaie wyn, hij is dúdelek hoarbaar ferkouden. Ut optreden het der nyt onder te lijden, Maarten puft na elk nummer met un spray in syn brede moan un stoat medisinen. Wat het dizze kearel tòch un rauwe deurrookte stem! Is dat wat mij su anspreekt in syn styl? Binne ut de teksten? Syn hele perfòrmance? Ut sal wel un komby fan dat alles weze. En nyt te fergeten hoe hij de fleugel bespeult, hoe hij de pedalen op de bealech geeft, nyt nòrmaal mear. De rechterfoët fan Maarten van Roozendaal stampt de hele avend deur. Wat un passy en gedrevenhyd, wat un kracht! De measte fersen gaan der bij mij in as un slukje fan De Weduwe, je foële de warmte naar binnen glieden.
Ontroerend moai is ut fers In dit te late einde:
In dit te late einde Hij zet haar bij het raam Dan neuriet hij hun liedje Of dan fluister hij haar naam
In dit te late einde In dit onvoltooid gemis Ze is gelukkig niet meer bang voor hem Maar ze weet ook niet wie hij is
In dit te late einde Hij veegt het brood van haar gezicht Hij geeft de planten water Hij doet de gordijnen dicht
In dit te late einde Helpt hij haar op het toilet Hij kust haar op haar voorhoofd En dan tilt hij haar in bed
In dit te late einde Soms leest hij dan gewoon een krant Soms vertelt hij weer over vroeger Streelt haar eindeloos de hand
In dit te late einde Zo uitgeleefd, zo klein Zondag gaat hij vissen Als de kinderen er zijn
In dit te late einde Haar medicijnen en haar bril Soms doet zij haar ogen open Alsof zij het zeggen wil
Dit te late einde
Uteraard ontbreekt ut fraaie en meeslepende lied MOOI nyt. Ik krij nou al wear nocht an ut foarjaar: Zie de lammeren nou toch lurken aan hun versgeschoren moeders!!
Dizze hele frijdachavend klopte. Hierbij dan ok de rest fan ut openingslied:
Ooit waren zij twee kleine kinderen in een dorp ver van hier Een bakker, een slager en een kruidenier Een kerk, een begraafplaats en zij met zijn twee En waar ze ook lopen de aarde draait mee Maar opeens zijn ze veertien en zweert hij haar trouw Een kind noch een jochie, zij is al een vrouw
Hij houdt zich groot met jenever, met hasjies en bier En de bakker, de slager en de kruidenier Wisten allang dat het alleen maar steeds verder zou gaan En hij raakte steeds verder van huis Dit schip, het nam hem bij haar vandaan Maar dat schip brengt hem nooit meer thuis.
De kroeg, het casino, maar het verval begon pas Toen de kruidenier plots de supermarkt was Alles moest voorwaarts, hij zat aan de grond Maar zij bleef hem kussen op zijn van wijn rode mond Want zij was de vrede en met alle geweld Zou hij zijn schulden betalen de zee op voor geld En als ie dan terug kwam dan werd zij zijn vrouw Van je echte idille, van je ik hou
Maar de olielamp slingert over een golf van verdriet En hij kan haar best schrijven, maar terug komt ie niet Omdat ie in iedere haven, omdat ie iedere nacht Weer blut en bezopen in zijn kooi stapt en wacht Tot zij zoals toen op de kade zou staan en ze zwaait geen vaarwel, maar kom hier Hij loopt er de plank af in haar armen en lacht Naar de bakker, de slager en die man van de supermarkt...
15 jannewary om 18:11
Maarten van Roozendaal & Amsterdam
Sukrekt wear thús út Amsterdam, dêr't we gisteravend bij un grandioas optreden fan Maarten van Roozendaal weest hewwe. Over ut optreden mòrren wel mear, krekt su as myn ontmoeting met de bekendste straatmúzikant fan Amsterdam op dit moment. Gaan nou earst even lekker eten! Ja, ik geniet fan ut leven, met folle teugen! Seker wannear't de dagen gries en grauw binne.
14 jannewary om 09:49
Maarten we komme der an!!
13 jannewary om 17:26
Familyferhaal over TINGA
Fanmòrren kreech ik un prachtech familyferhaal onder ogen,JANTSJE STRIJKER - REITSMA út Nijefeen mailde ut mij toe. Nyt sumar un familyferhaal, mar un story dy't alles met Sneek te maken het. Om nòch eksakter te wezen un ferhaal over TINGA. Nee, over TIENEGA! Naast ut ferhaal ok twee prachte foto's. Hierbij ferhaal en foto's.
Het verhaal gaat…… Deze keer over de ouders van onze beppe Jantje, Joost Dijkstra en Jeltje Pieters de Vries. Joost is geboren 29 juni 1851 in de gemeente Doniawerstal, w.s. Broek bij Joure. En Jeltje, geboren 16 december 1854 te gem. Wonseradeel. Ze trouwen op een mooie najaarsdag, 30 november in het jaar 1877 en vestigen zich op de boerderij te Broek bij Joure. Het huwelijk wordt gezegend met drie kinderen.
Hun eerste kindje is Jantsje. Zij is de moeder van onze eigen heit Joost. Op 14 september 1878 ziet zij het levenslicht. Twee jaar later is het Marijke, de tweede spruit die op 21 maart 1880 ter wereld komt. Het nakomertje is zoon Fokke van 26 februari 1890. Hun vroegste kinderjaren brengen ze onbezorgd door op een boerderij in het idyllische plaatsje Broek.
Alde Maie 1889 verhuist de familie met levende have naar een grotere boerderij op “ Tienega ” onder Sneek. Dit buurtschap is, net als Broek, zeer waterrijk. Op het erf staat een prachtige watermolen. Pake Joost krijgt daardoor uitbreiding van zijn werkzaamheden. Hij wordt er molenbaas bij.
Het verhaal begint nu een beetje op Hylke Speerstra’s “ De Oerpolder ” te lijken. Er is n.l. geen verharde weg naar Tienega aangelegd. De bewoners moeten zich een weg banen via de onvermijdelijke hekken en zich maar zien te redden om dwars door modderige landerijen per pedes apostelorem (zegje van heit) in het nabij gelegen Sneek te geraken. Vooral in de herfst- en wintermaanden wanneer de altijd gure oostenwind waait, brengt dit alles veel overlast met zich mee voor.
“ Als de winter niet uitkomt, maar wel uitblijft,dan is het leven der greidboeren op hunne eenzaam gelegen hoeven, bijna ongenaakbaar langs de doorweekte, hier en daar onder water staande kleiwegen en voetpaden, zeker wel wat ééntonig. ” Aldus volksschrijver Waling Dijkstra ‘s “Uit Frieschlands Volksleven.”
Maar nu verder over Jeltje en Joost Dijkstra met hun gezin en hun levende have.De veestapel bestaat uit wel te verstaan 19 koeien. Ze gedijen goed op Tienega, ( “ beste kij ” soe omke Romke wol sizze ). In het daarop volgende jaar heeft Joost veel geluk. Er worden zowaar achttien koekalfjes geboren en één stierkalf. Het is een wonder, alles gaat voorspoedig. Het leven lacht hem en zijn gezin toe.
Dan slaat het noodlot toe. Zijn lieve vrouw Jeltje wordt ernstig ziek. Ze krijgt een langdurig ziekbed. Midden in de ungetiid (hooioogsttijd) op 29 juni 1896 komt ze te overlijden. Ze is dan nog maar 41 jaar jong. Op de rouwkaart staat:
Door dezen vervullen wij den treurigen plicht, u kennis te geven van het overlijden van onze Echtgenoot en Moeder
JELTJE P. De VRIES,
In den ouderdom van 41 jaar en ruim 6 maanden. Een langdurig doch hoogst geduldig lijden maakte een einde aan haar voor ons zoo dierbaar leven. Haar vast vertrouwen in haren Heer en Heiland, waardoor haar einde vrede was, lenigt onze diepe smart.
Uw diepbedroefden, JOOST F. DIJKSTRA En Kinderen.
Deze slag komt hard aan. Kleine Fokke is dan nog maar net zes jaar. De fleur is eruit nu de spil van het gezin er niet meer is. Maar de beide dochters, Jantsje en Marijke, zijn inmiddels bijna volwassen. Ze hebben tijdens het langdurige ziekbed van hun moeder altijd flink mee aan moeten pakken nu zijn ze een geweldige steun voor vader Joost en hun kleine broertje. Met elkaar proberen ze langzaam de draad op te pakken om weer wat goeds van hun leven te maken. Dan, na twee jaar gloort er weer hoop aan de horizon.
Het vroegere Tienega heeft plaats gemaakt voor de uitbreiding van Sneek, de huidige stadswijk “TINGA”.
12 jannewary om 19:04
Nieuw Sneker kultureel magazine: Eksploasy fan kultuur
Sneker fotograaf Almar Setz het fraaie foto's nommen foar ut nieuwe kulturele magazine.
Dat is de titel ( ik hew um mar even in ut Snekers fertaald ut gaat tenslotte om kultuur nou...) fan un glossy magazine dat frijdach anstaande overhandegd wurde sal deur Lieuwe Toorn. De direkteur fan ut Sentrum foar de Kunsten in Sneek sal ut earste eksemplaar fan ut blad overhandege an Wiggle Sinnema, de nieuwe kultuurwethouwer fan Súdwest Fryslân. Dy overhandeging sal fòlgens ut persbericht ' op een explosieve manier plaatsvinden, gezien het feit dat de naam van het magazine o.a. een scheikundige explosie inhoudt.'
De samenstelling en de redaksy fan ut blad is deen deur Miska Aksular,Peter Reen,Channa Reijkers,Alinda Talsma, Atsje de Vries en Jos van der Zwan. Ontwerp/opmaak: Best Design, Sneek. Druk: Senefelder, Doetinchem. De oplage fan ut magazine is mar liefst 70.000 eksemplaren en sal hús an hús ferskine in súd-, midden- en west-Fryslaan. Ut magazine is mooglek maakt met deur un eenmalege subsidy fan Stichting Old Burger Weeshús. In ut blad staan werklek fantastys moaie foto's fan de Sneker fotograaf Almar Setz.
Tidens de bijéénkomst salle Toren en Sinnema ok ingaan op de nieuw te fòrmen òrganisasy Kultureel Kertier Sneek. De feesteleke overhandiging fan ut magazine fynt plak om 14.00 uur in Theater Sneek, Kerkgracht 9.
11 jannewary om 17:36
Warmte in de winter: Aksy foar Nolly Gorter deurslaand súkses
Soms binne der fan dy dagen dat alles like grauw en tryst is. Ik wurdde fandaach nou nyt bepaald warm fan ut grieze wear. En tòch kreech ik op dizze dach un enòrm warm gefoël. De aksy foar Nol(ly )Gorter, oulopen donderdach op dizze en andere Sneker sites, is un deurslaand súkses wurden: UT GELD IS BINNEN!! Allemachtech Snekers ( en ongetwifeld ok nyt-Waterpoarters ! ) wat un ryk gefoël geeft dit. Ik bin bearetrots op jum! Hierbij de mail ( sien onder ) fan de òrganisatoaren. En Nolly & Margriet heel feul sterkte frijdach a.s.! We salle kollektyf an jum denke dizze dach.
Beste mensen,
Namens Nol en Margriet hartelijk bedankt voor de vele reacties en de dynamiek die de Aktie heeft losgemaakt. Het is hartverwarmend en maakte bij vooral Nol zelf, grote emoties los.
Mede door uw toedoen en medeleven was de Aktie (digitale sponsorloop) in No Time geslaagd. Als initiatiefnemers delen wij u bij deze mede, dat de Aktie zo goed is verlopen dat de som, benodigd voor drie behandelingen, al toegezegd, dan wel binnen is.
Mede hierom willen wij de Aktie per direct stopzetten.
Voor de goede orde nog even de volgende zaken verhelderen en verduidelijken:
1. Als initiatiefnemers hebben wij overwogen om een derde (stichting) rekening in het leven te roepen, echter de tijd was ons hiervoor niet gegeven. 2. Wij beschouwen uw gift als vertrouwelijk en discretie in deze is vanzelfsprekend. 3. U wordt nog geïnformeerd over de verdere afhandeling van deze Aktie.
Nol en Margriet gaan zich nu concentreren op komende vrijdag d.d. 14-01-2011 voor de eerste behandeling. Wij houden u allen op de hoogte van de status van deze behandelingen.
Nogmaals namens Nol en Margriet willen wij een ieder die deze Aktie op enige wijze heeft ondersteund van harte bedanken.
In de verwachting u voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Anno Regeling Michael Ravensbergen
10 jannewary om 21:50
Fúsydienst Herfòrmde Gemeente & Griffermearde Kerk Sneek
Update: Sien ok op de site www.pknsneek.nl Filmke is fan J.Kr.
10 jannewary om 17:19
Griffermearde & Herfòrmde fersen
Un Griffermeard fers
Griffermeard ritueel
elke sundachmòrren na kerktyd tilde oans fader mij op ik sweefde even un ogenblikje tussen hemel en aarde op’e rane fan de gangspiegel ston ut groëne VU-buske met de oubeelding fan dy pronte Abraham Kuyper kòp tussen dúm en wiesfinger klemde ik un silveren dubbeltsje met de beeltenis fan Juliana Koningin der Nederlanden doën ut der mar in jonge, toe dan, must ut mar moai in ut gleufke doën sei oans fader sonder enege eroatise bijbedoëling in un luttele sekonde ferdween ut silverstukje in ut VU-buske ik had werklek gyn flau benul wêr’t dat sundachse ritueel noadech foar was, ut hoarde gewoan su en ut foëlde goëd at fader mij omhooch tilde foar ut angesicht fan Abraham Kuyper
Un Herfòrmd fers
Herfòrmde sundachskoal
’t Was mid-den in de win-ter. ’t Was mid-den in de nacht. En’t was héél koud. En héél stil…
magistrale opening fan su’n klein literêr W.G. van de Hulst-júweeltsje dat Sneker kyndes op ut Kerstfeest in ut gebou fan Chris-laat-je-behangen an de Westersingel kregen
ik tover ut sprookje su wear foar ogen de groate boom met dúzend échte kearskes de gloeiendhite súkelademelk ut púdsje fruit & de Koetjesreep, geweldech!
mar dat prachtege W.G. van de Hulst-boekje met helemaal foarin ut stempel fan Hervormde Zondagschool De Zaaier bliëft un kostber besit ok al is ut jaren later
9 jannewary om 13:30
Bysondere kerkdienst
Fanmòrren anwezech weest bij un histoarise dienst in de Groate Kerk. In dizze dienst is de akte ondertekend foar de fúsy tussen de Herfòrmde Gemeente Sneek en de Griffermearde Kek Sneek. Ogenskynlek is der na fandaach in Protestant Sneek un bitsjeferanderd ommers de beide kerkgenoatskappen doen al sinds jaar en dach alles gesaamlek. Fanmòrren was de bekrachteging fan un bestaande situasy deur de ondertekening. Ut gebeurde in un moai folle kerk, selfs op de beide kraken sat fòlk. Toen 10 jaar leden de Noarderkerk sloat, mocht ik dêr fersen foarlezen. Toen de Noarder foarech jaar as teatergebou de deuren wear open deed mocht ik as earste ut woard foere. Fandaach kreech ik wear ut fersoek om ut één en ander poëtys te ferluchtigen. Met andere woarden ik blief op één òf andere manier ferbonden met myn oukomst. Ik hew der ok wel un goed gefoël bij. Ik hew twee fersen foarlezen, un Griffermeard fers en un Herfòrmd fers, beiden prachtech fòrmgeven deur Paul van Goor. Dy fersen hew ik, met út naam fan Paul, anboaden an de foarsitters fan beide kerkgenoatskapen. Beide fersen binne nieuw, met fragmenten út 20 jaar ouwere gedichten. Gedeeltelek plagiaat út eigen werk dus! Fanmòrren hew ik de toesegging deen dat der over un jaar ok un PKN-fers weze sal. Wat we ferder met de beide skreven fersen doën salle is nòch nyt bekend. Na ouloop hew ik fan un soad minsen ut fersoek kregen om un kopy. We berade oans nòch. Miskyn is ferskine late in posterfòrm un opsy en de opbrengst an un goed doël geve. Mòrren komme de beide fersen op dit weblog.
8 jannewary om 17:08
Twitteren: Anna is deur!!
Nòch even overv twitter. Toen ik gistermòrren met Wopke van Solkema over social media praten hew, sei hij op un gegeven moment ' de sjoernalistyk en de TV súden ok feul mear op de nieuwe situasy inspringe mutte. At ik nou un bepaald programma op TV sien wil, mut dat kanne, faak lêge de útsendingen al op'e plank. Wêrom mut ik der dan op wachte? '
Fandaach lees ik bij de LC ut fòlgende persbericht:
" Anne Hoogendoorn uit Goënga zou door zijn naar de halve finale van The Voice of Holland. De uitslag van de sing- off die zaterdag wordt uitgezonden, is uitgelekt.
De sing-off is vrijdag opgenomen in een zaal met ruim 1400 mensen. Er is inmiddels al getwitterd over de wedstrijd.
In de kwartfinale van vrijdag gingen Leonie, Kim, Pearl en Ben automatisch door op basis van de publieksstemmen.
Anne moet het in de sing-off opnemen tegen Meike. Hun coach Jeroen van der Boom moet beslissen wie van de twee doorgaat. Volgens de geruchten zou hij voor Anne hebben gekozen.
Anne laat er zelf op haar Twitter-account niets over los: ,,Okay, ik ben nog niet veilig, dus als ik in de singoff kom ga ik opnieuw uit mn tenen!''
Bij het team van Roel van Velzen zou Esther Nijhoeve door zijn ten koste van Lenny Keylard. Angela Groothuizen zou voor Shary-An Nivillac hebben gekozen ten koste van Bart van Overbeek."
Wopke het dus gelyk: twitter doën je nyt in de baan. Moai foar meiske Hoogendoorn! Al fòlch ik ut programma nyt. Ik sien amper TV. Bin mear un man fan de...nieuwe media!
Enne...mòrren un bysondere diënst in de Groate Kerk fan Sneek. Begint om 10.00 uur, earder staat de koffy al klaar!
7 jannewary om 19:03
Prate & lústere
Wopke van Solkema, twitter goeroe, mar hij weet ut self nòch nyt!
Meastal un kombinasy fan dy twee. Fanmòrren het Wopke van Solkema koffy met mij dronken, even un bakje doën. Folgens Wopke binne der nòch gyn twitter goeroes, ik bin ut nyt met um iens: Wopke is in alle gefallen myn twitter goeroe. Un half jaar leden foarspelde dyselde Wopke dat ik ok an de twitter sú. Ik bin mar nyt al te fanatyk op syn foarspelling in gaan. Fanmòrren was Wopke dus bij mij om over ut twitteren te praten en earlek is earlek ik bin nyt fer mear fan ut moment ou dat ik twitterend deur ut leven gaan.
Ik hew un lawaine an infòrmasy over mij heen kregen, wat Wopke het de gave fan ut woard, seker at ut over sosjale media gaat. Ik fyn ut heel intrigearend hoe’t su’n jonge fent fan 33 jaar praat en dan bedoël ik syn taalgebrúk.
Twittertaal is un hele eigen taal. Ik bin op dit moment dus nòch un passieve LURKER: ik lees tweets ( = twitter berichten ), fan anderen mar ik plaats gyn updates. Ik besondech mij ok an ego-surfing. Google mar us in wat dat is. Kòrtom ut taalgebrúk is boeiend! At ik an de twitter sal, dan sal dat foar ut groatste gedeelte in ut Snekers gebeure. Wêrom sú ut twitteren nyt in ut dialekt fan dizze stad kanne? Al met al un bysondere koffydrinker dy jonge fan Van Solkema! Wurdt ferfòlgd!
Interviewe
Fanmiddach in Dokkum weest. Dêr hew ik un interview met boer Geert Kooistra en feedokter Peter Egberink had. Over de MKZ-krisis fan tien jaar leden. Indrukwekkend! Ik kreech súver pikefel toen’t Kooistra antwoard gaf op myn fraach hoe’t hij nou tien jaar later op dy tiid werom siet. “ Sjuch ik wit net hoe’t jo dit yn it ynterview ferwurkje wolle, mar wij hawwe hjir ek fiif jier lyn hân. Tsien jier lyn waarden wy troffen troch de tongblier, dat rekke ús yn it fleis. Fiif jier lyn doe binne hjir by in freeslik ûngelok fjouwer jonge minsken út it doarp Ie omkaam. Dat rekke ús op’e bonken…”
Peter Egberink het mij heel ferhelderend ferteld over de ins & outs fan un tongblaarkrisis. Ut ferhaal komt in de Friesland Post.
De boerderij fan Piet Meindersma dêr't op 10 april 2001 tongblaar konstateard wurdde.
6 jannewary om 17:38
Snekers Knokke foar Nol!!
Nol Gorter, links, foarech jaar as leider fan un LSC-jeugdteam: laat Nolly wear juiche!!
Digitale inkt bestaat nyt en kan dus ok nyt opdroge, Mar ik had ut foarege blogje nòch nyt skreven òf ik kreech un opmerklek mailtsje fan kollega Appie Bakker. At ik ut over entûsiaste minsen hew en lui met un warm hart dan behoart Appie seker tòt dizze groep. Un maat fan Appie en foar un soad Snekers ok hele goeie bekende is Nol Gorter. Ik ken Nol as Nolly in de tyd dat ik nòch teugen um foetbald hew. Nol is siik, ernstech siik: Non Hodgkin B. Lymphoom en chemo resistent. Op 21 òktober fan ut oulopen jaar kreech Nol fan de internist út Groaningen te hoaren dat der niks mear foar hem deen wurde kan. Un Sneker sei rau en keihard ‘ hij het kanker deur syn hele bealech! ’ At je sukke berichten hoare wurde je stil òf je beginne te floeken. Of un hele soad emoasjonele reaksy’s dêr tussen in.
Fandaach krij ik un mailtsje fan Appie met un sprankje hoop. Op persoanlek inisjatyf fan Nol & Margriet Gorter is der un alternatyf programma útsocht en opsteld om deur kòrte termyn doelstellingen ( PERSPEKTYF!!! ) in earste instaansy de kwaliteit fan bloëd en immúniteit te ferhogen. Om un lang ferhaal kort te maken Nol gaat op 14 jannewary naar Dútslaan foar un hypertermy dat sal in un spesjale klinyk gebeure. Ik nim nou un gedeelte út de mail fan Appie Bakker & frynden over:
"Deze therapie bestaat uit drie gedeelten:
1.Zijn gehele lichaam wordt verwarmd tot en met 42,5 graden. Hierdoor wordt met name zijn resistentie voor chemo opgeheven. 2.Een chemo kuur, die op zijn ziekte wordt losgelaten ( gehele lichaam ), met als grote voordeel dat deze chemo rechtstreeks op zijn tumoren kan werken. 3. Ondersteunende middelen zoals zuurstof, mineralen en infuusmateriaal. Deze therapie bestaat reeds 15 jaar en heeft voor met name Non Hodgkin patiënten een goede uitwerking. Een metafoor van de arts die hem heeft onderzocht was dat Nol een waterval over hem heen zal krijgen gedurende deze therapie. Om in aanmerking te komen voor deze therapie is Nol op 04-01-2011 onderzocht en getest. Nol heeft met glans deze zware testen ondergaan en is goed bevonden om deze therapie op 14-01-2011 te ondergaan. Dit is een unieke kans voor Nol!"
Dizze terapy is un kostbere angelegenhyd. Nol mut de behandeling minimaal één kear ondergaan en maksimaal dry kear. Elke behandeling kost elfdúzend euro ( € 11.000 ! ) Om Nol & Margriet te ondersteunen is der un digitale sponsòraksy op tou setten. Un donasy, hoe klein dan ok kan overmaakt wurde op:
ING REKENING NUMMER 677766300 T.n.v. A.M. Regeling-Graafsma.
“ Als u niet in staat bent om een gift te doen kunt u hem toch ondersteunen op vrijdag 14-01-2011, om op een positieve manier aan Nol Gorter te denken.”
Ik ondersteun dizze aksy fan harte en breng um hierbij dan ok onder jum andacht. Doneare Snekers: Knokke foar Nol!!
6 jannewary om 16:07
Daanskafee De Sneeker Pan
Manon Thomas in de somer fan 2010 druk met skilderen fan har eigen daanskafee, un half jaar later draaie de toko as un tierelier! Sien brosjure onderan dit blogje.
Oulopen dinsdach tidens de nieuwjaarsresepsy fan de Vereniging Sneker Zakenlieden en Handel & Industrie Sneek kwam ik Manon Thomas teugen. ‘ Uteraard ’, sú ik der an toefoege wille, want sinds de Sneekweek fan foarech jaar is Manon súperaktyf in har eigen daanskafee De Sneker Pan. De laaste kear dat ik met Manon sprak was flak foar de Sneekweek, toen se druk was met ut skilderen fan ut fraaie pand in de Marktstraat. Dinsdachavend drukte Manon mij apetròts un moaie brosjure in de haan over ut nieuwe Multi Dance-Center fan Sneek. Inderdaad hier is amper un woard Snekers an, mar wel un écht Sneker bedrief. Manon is laaiend entûsiast en ik hou fan entûsiaste minsen, lui dy’t ergens foar gaan. Wêns har dan ok un heel soad súkses!
5 jannewary om 19:14
Prate met púbers in 2011
Ut bovenstaande boekje kreech ik as kerstkadoatsje.
Gyn flau benul òf ik hier op dit plak al us skreven hew over wat wij mòrrensfroech ut earste lesuur altyd doën op skoal. Folgens mij nòch nyt, anders is dit ut begin fan de geestleke outakeling. Wij beginne dus elke mòrren met koffy en tee, dat deur de learlingen self regeld wurdt. Lekker ontspannen de dach beginne. We ( ' wat praat jij veel meneer...' ) leutere sinfol over fan alles en nòch wat, mar f'ral over wat de kyndes bezechhoud. Su kregen we ut fanmòrren over Ipads, sms'kes, twittere ( nee nyt ut gelúd fan fogels ) facebooks en gaan su mar deur. De hele sosjale media rimram kwam foarbij. In myn groep twittere twee fan de tien kyndes. Se sms'su wel om ut leven. Een fan de meiden was su earlek om te sêgen dat se ferslaafd is an dit medium. Soms wel 200 kear op un dach! Un weareld sonder e-mails, tweeds en gaan su mar deur is amper mear foar te stellen.
Frijdachmòrren sal ik met un twittergoeroe un bakje koffy drinke. Dan salle we ut der over hewwe òf twitter miskyn ok wat foar mij is. Foar dat ut sufer is mut hij earst ut folgende filmke ok mar even besien!
4 jannewary om 21:04
Coen Moulijn leeft!!
Sukrekt teruch fan de nieuwjaarsresepsy fan de Vereniging Sneker Zakenlieden. Dêrover aansen mear. Mar wat seit ut, al ut nieuws ferbleekt fandaach bij ut nieuws dat Coen Moulijn myn groate jeugdidoal overleden is. Op myn jongeskamer had myn broer un muurskildering fan Coen Moulijn setten, beter bútenspeuler was der nyt! Nòch altyd staat de Europa Cup wedstryd fan Feijenoord teugen Real Madrid op myn netflús. Ik bedoël de wedstryd fan 8 september 1965! In dy wedstryd wurdde Coentje onderút skopt deur un Madrileen en wat anders noait gebeurde, Moulijn wurdde boas, freeslek boas en ging de Spanjaard achterna. En de bêste linksbúten fan Nederlaan kreech hulp fan syn teamgenoaten. Allemachtech wat kreech dy Madrileense speuler op syn soademieter! Sinds dy wedstryd, ik sach um in swartwit op TV bij plisy Van den Berg thús, was Feijenoord helemaal myn ploech. Wie an Feijenoord kwam, kwam an mij. At ut moest hufte ik der krekt su in as Coen Moulijn syn ploechmaats. Later sach ik Coen Moulijn in de finale fan de Europa Cup 1, op 6 mei 1970, in de armen fan de al even legendarise trener Ernst Happel. Coen straalde! Oprechte blijdskap! Coen respektearde Happel mateloas, omgekeard krekt su.
Fandaach ut freesleke bericht dat Coen Moulijn overleden is an de gefòlgen fan un hersenbloeding. ' Coen Moulijn overleden ' koppe de kranten. Ik doën der nyt an met, ik blader in myn Feijenoordplakboeken om en flúster " Coen leeft gewoan deur!! "
Nieuwjaarsresepsy VSZ
Su’k skreef, krekt teruch fan de nieuwjaarsresepsy fan de Vereniging Sneker Zakenlieden. Ut was gesellech bij De Walrus en heel druk. Moaie toespraken, aardege minsen, kòrtom thúsgefoël. Wat ik f’ral su aardech fon dat de VSZ oud-wethouwer Jan Bargboer even in ut sontsje sette foar al syn ferdiënsten. Herbert de Vries, fan de VSZ: “ Ik wil graag één persoon speciaal bedanken voor de goede samenwerking en inzet voor de BIZ en vele andere projecten. Want zonder jouw bestuurlijke kwaliteiten en inzet was het een stuk moeilijker geweest. Wij vinden het dan ook jammer dat met het nieuwe colleege onze samenwerking stopt. Jan Bargboer, wij hebben veel gepraat en gediscussieerd over heel veel onderwerpen, altijd met wederzijds respect. Wij wensen jou en je gezin voor de toekomst veel geluk en plezier. Jan, namens alle leden van de VSZ wil ik jou graag een mand aanbieden met producten uit de Sneker ondernemerswereld. Jan bedankt! ” Un groat applaus was Bargeboer syn deel!
Jan Bargboer, gyn wethouwer mear, mar nòch immer geliefd! " Morgen gaat de knop om en richt ik mij op de toekomst! Ik ben vol goede moed! "
Tòch nòch un nieuwjaarstoespraak fan de oud-burgemeester fan Sneek!
Flits-nieuwjaarstoespraak: folgend jaar ok wear un spesjale públisiteitspries! " Moeten we zeker doen ", aldus Apotheker.
Ok goëd was dat burgemeester Hayo Apotheker tòch nòch un nieuwjaarstoespraak hield, al was ut mar eentsje fan twee minúten. Wat gister skandelek achterwege bleef in Drielst tidens de nieuwjaarsresepsy, ut nyt útspreken fan un nieuwjaarstoespraak, wurdde nou goed maakt! Ut naar foaren halen fan de nieuwe wethouwer foar ekonomy, Leo Pieter Stoel, was in dizze omgeving nyt allienech taktys sterk mar ok ontwapenend moai. Selden un nieuwe wethouwer in 1 minút su syn fesitekaartsje afgeven sien as dizze Leo Pieter Stoel deed. Grandioas su'n maiden speech!!
Ferder wurdde nòch bekend maakt dat Veenstra Bandenservice tòt ut ' Schoonste Geheel Bedrijventerreinen Sneek ' ferkoazen is. Spitech dat Veenstra self nyt anwezech was om de pries in ontfangst te nimmen. Arnold Veenema nam dêrom de honeurs mar even waar.
De nominearden foar de pries ' Schoonste Geheel Bedrijventerreinen Sneek ' op un rij. Ferteugenwoardeger Veenstra Banden ontbreekt...!
3 jannewary om 17:27
Putdeksels
Toen ik in de kerstfakaansy in Groaningen was foar un besoek an ut museum dêr, kwam ik op straat ok al wat moais teugen. Un stukje autentyk Groaninger binnenstad. Ik hew ut over un putdeksel met allure. Op ut deksel staat de oubeelding fan de tròts fan de stad: de Martinitoaren. Prachtech! Ik fraach mij ou òf wij dat hier in Sneek ok fergelykbere putdeksels hewwe. Su ja, maak der dan even un foto fan en ik set ut kiekje mar wat graach op dizze site.
Fandaach de dach met un soad túte- en krúperij begonnen in de Daaldersplaats dêr't we un goëd fersòrgd nieuwjaars ontbijtbuffet hadden. Nou kanne je wel sêge dat suks allemaal flauwekul is, mar ik reken ut gewoan tòt de angename dingen fan ut leven. Su gek as ut in Den Haach gaat, un nieuwjaarsresepsy foar € 150.000 hoeft foar mij nyt. Ik bin fandaach selfs nyt eens naar de nieuwjaarsresepsy fan Súd West Fryslân weest. Even gyn nocht, miskyn wat tefeul in de lokale politieke keuken fan myn nieuwe gemeente omstapt. Ik kan nòch altyd nyt begripe dat de PvdA met 8,5 % ferlies en ut CDA met 2,5 % in fergelieking met de raadsferkiezingsútslagen fan 2006 de winnende FNP partij met 4,1 % búten ut kolleezje houden hewwe. Jum kanne de blaren op jum tong prate, mar wat krom is blieft krom. Ik fyn ut un minachting fan wat ut fòlk koazen het. Der mut mar gau un deksel op dizze ondemokratise bearput. Over 4 jaar sal de ourekening plakfine. Nou su!
UPDATE
Kreech fan Kerst Boomsma sukrekt un fraaie oubeelding fan un putdeksel út Berlin. Syn frou Mija ' fersamelde ' namelek ok putdeksels!
2 jannewary om 14:00
Ut ouwe jaar foargoëd an kant
Ut is de beeldende echo fan 2010 dy't an de kant fan'e dyk staat. Sach ik sukrekt an de Kanaalstraat! Hearlek dat de son skynt, dat de nieuwe week begonnen is en dat ut hele jaar foar oans leit. Wat un kaansen wat un mooglekheden, ik sal se met beide hannen anpakke. Bin mij op dit moment an ut inlezen over de MKZ (= tongblaar ) dy't tien jaar leden syn ferwoestende werk deed. An ut end fan de week sal ik un interview hewwe met betrokkenen: un boer, un bestuurder en un feedokter.
Interviewe is één, interview útskrieve is twee, mar je goëd inleze is miskyn wel ut alderbelangrykste foar un sjoernalist.
Ut één fan myn persoanleke dachboeken, ja dat doën ik dus ok nòch, fiel un rouadvertênsy fan...Kees Buster. Sien dat ut al wear un moai skoft leden is dat de legendarise boekhandelaar Buster ut tideleke met ut eeuwege ferruilde. Ik mis sukke húskes fan houd-an, want dat was de winkel en de húskamer fan Buster foar mij, wel us.
UPDATE
Met dank an Joop Bosma
Earste foto komt út myn eigen argyf, het al eens op myn site staan, mar hij blieft moai. Foto is maakt deur Ger Dijs, ok al nyt mear onder oans. Weet nyt wie at dy andere foto maakt het.
1 jannewary om 21:19
Earste bonuspunten foar burgemeester Hayo Apotheker
Voilà de earste ekstra punten fan dit nòch ferse jaar binne wat mij betreft foar burgemeester Hayo Apotheker. Sulang't der nòch gyn offisjele amstketting is foar SWF, sal Apotheker de ouwe burgemeestersketting fan Staveren dragen, ommers dizze stad het de ouwste rechten. De stad fiert ut feit dat se 950 jaar stadsrechten het. Prima kreatieve oplossing om de Staverse amstketting om de nek fan Apotheker te hangen, ik hoop op mear fan ditsoarte fan berichten!! Ik rúm der graach ekstra blogjes foar in.
1 jannewary om 12:48
De eeuw fan myn fader
Pake Geert en beppe Loukje met myn fader Benedictus van der Veer op'e skoat. Let op ut jurkje (!) dat myn fader draagt.
Ut jaar AD 2011: de eeuw fan myn fader! Op 14 febrewary anstaande is ut 100 jaar leden dat myn fader Benedictus van der Veer geboaren wurdde. Ut ut omfangrike family-argyf ( met dank an myn broer Geert ) sal ik ut kommende jaar regelmatech foto's públiseare op myn website. Wat ferbynt mij, wat ferbynt oans met al dy minsen dy't in de foarbije eeuw leefd hewwe. Geert Mak stelde dy fraach ok al toen hij skreef over ' De eeuw van mijn vader '. Op dizze earste dach fan ut nieuwe jaar sta ik dus stil bij wat weest het. Achteromsien krije je dan miskyn un stieve nekke fan, mar ut is ok heel goëd om te weten wêr't je wech komme. Ut kan je koers bepale foar de toekomst.
Beppe Loukje met myn fader
Folgende week sundach mach ik in de Groate Kerk fan Sneek myn metwerking ferlene an un diënst wêrbij't de fúsyakte ondertekend wurde sal tussen de Herfòrmde Gemeente en de Griffermearde Kerk fan Sneek. Fanou sundach 9 jannewary gaat de fúsykerk ferder onder de naam Protestantse Gemeente Sneek. At ik in de family-argiven omsneup sien ik dat myn foarfaders ( ut was un échte mannen angelegenhyd ! ) un aktieve ròl speuld hewwe in dy kerkestriid. De kerk nam un eeuw leden nòch un sentraal plak in, ok in ut leven fan myn foarouders. In mei 1909 trouden pake Geert van der Veer en beppe Loukje Hoekstra. As andenken an dy troudach hewwe se un skilderij make laten met dêrop twee foto's fan hun self. Un poëtise tekst staat der boven de foto's. Rúm un eeuw later kom ik amper mear in de kerk, mar ik eindech myn digitaal dachboek over 2010 wel met un freeslek fien ferske ( su as un trouwe besoeker mij mailde ! ). Tsja... ut sal de oukomst weze, dêrom wêns ik jim allemaal ok feul heil & nyt te min segen toe foar 2011. Hearlek su'n heel nieuw jaar foar de boech!!
