dagboek > overzicht
Dagboek mei 2010
 
31 mei om 19:02
 
Twee moaie ansichtkaarten






Fandaach magge jim ut achte weblog-koeke-loerders ut doën met twee fraaie oubeeldingen út myn ansichtkaartefersamelinkje. Op'e achterkant fan de Bolwerkkaart staat un pòststempel út 1912. Oud kaartsje dus! Weet één ok hoe oud de kaart fan ut Wilhelminapark is?



 
30 mei om 17:41
 
Poedelpries





Ut foetbalseizoen 2009/2010 is over en út foar ONS 5. Gister hewwe wij met un groat gedeelte fan oans ploech naar Utrecht/De Meeern weest. Dêr hewwe we metdeen an ut Coupe De Meern-toernoai. Prima òrganisasy en sterke teugenstanners. We hewwe selfs nòch un internasjonale partij speuld teugen Varde út Denemarken. In oans kompetisy binne we as derde eindegd en gister op ut toernoai as...No ja, laat ik sêge dat un poedelpries ok un pries is. De groatste poedel, al het y ok wel wat wech fan un St. Bernhardhoan, fan oans XI-tal was mar wat bliid met dizze trofee en wú wel even poseare: Sien hierboven.

Nou staat ut kaartsje út myn digitale kamera fol met ditsoarte fan foto's na su'n weekend wech. As un soarte fan pistoal hew ik ut Lumix-toestel foartdurend in de anslach. Un gefreesd wapen, mar frees nyt frynden, ut binne meastal losse flodders en bloëd sal der nyt út floeie. Der sit ok un fraai en effisjent delete-skúfke op dit fototoestel. Dy hew ik sukrekt brúkt. Krekt as un foarbije seizoen, de measte momenten binne opslagen in ut eigen geheugen. Na de winterstop is ONS 5 folledech in mekaar storten en waren de resultaten bòrdes-onwaardech. Dan rest der mar één pries, namelek dy fan de COUPE CANICHE. Met dank an myn oud-ULO-learaar Fraans Henk Wierda saleger dy't mij learde dat dy benaming foar POEDELPRIES staat.
 
29 mei om 07:09
 
DE MUUR





Binnenkòrt komt dizze muur in ut nieuws! Teminsten dêr gaan ik fanút. Of nee, ik weet ut eigenlek wel seker. Over ut hoe & wat & su sal ik hier dus binnenkòrt mear over skrieve. Ferder un fijne dach toewênst.
 
28 mei om 13:41
 
Ferkearsdiploma





Toen ik fanmòrren deur de Wijde Noorderhorne liep sach ik kyndes met un oranje hesje an fytsen. Se waren druk bezech met ut praktys gedeelte fan ut ferkearseksamen. Ut teoretys eksamen hewwe se in april al deen.

Eén fan myn moaiste diploma's is datselde ferkearsdiploma. Ik haalde ut in maart 1967: Met Lof Geslaagd! Wij maakten oans self wies dat tidens ut eksamen plisy Ruis en plisy Keet achter de ligusterhagen fan de Gysbert Japiksstraat lagen om stikem te kieken òf wij ut wel goëd deden. Of ut waar is òf nyt, ut ferhaal bliëft moai. Ut diploma dat ik toen kregen hew is wel écht. Sien mar:





Fut!

Binnen un dach na públikasy op dit weblog binne de ferwerpeleke rúnetekens dy't anbrocht waren op de telefoansel op ut Martiniplein futhaald. Klasse! Op de moskeegebou ( eigendom fan de gemeente Sneek!! ) staan de tekens nòch. Kom op gemeente, dy smearge tekens kanne der fanmiddach nòch wel even ou haald wurde. Ik reken op wethouwer Bargboer!
 
27 mei om 12:00
 
Bitsje feul goar





Elke stad, groat òf klein het su syn plakken dêr’t je fan denke òf sêge, dat is nou nyt bepaald un fesitekaartsje. Al un antal weken erger ik mij an twee fan sukke plakken in de stad. Op de telefoansel op ut Martiniplein en op de muur fan de moskee in de Havenstraat befine dy twee plakken sich. Op beide lokasy’s binne SS-tekens setten, dwaas en ferwerpelek dy’t suks doën. Nyt over skrieve en seker nyt foto’s fan públiseare. Lauloëne, ik doën dat fandaach dus wel. As gemeente ( en dat binne wij dus allemaal ! ) magge, nee mutte je saken dy’t je nyt befalle an de kaak stelle. Ik fersoek hierbij dus de eigenaren fan beide objekten dizze goare ròtsoai nòch dizze week te ferwijderen!





Ut gemeentebestuur het in dit gefal offisjeel nyt de befoegdheid om dergeleke goare tekens te ferwijderen, ut is nyt hun eigendom, mar sú de eigenaren wel dringend fersoeke kanne om nou echt haast te maken om de rúnetekens fut te poetsen. Rap un bitsje!!

Mannen in witte pakken





Bij ut toekomstege teatergebou fan Sneek an de Westersingel binne mannen in witte pakken fan sloopbedrief Van der Wal, druk bezech om asbestplaten te ferwijderen. Dat asbest skadelek foar de gesondheid is hoeft gyn betooch bij ut sien fan dizze beelden. Asbestplaten, smearege groan, ut is ut skrikbeeld tidens bouwerksaamheden. Su as beloofd, ik blief alles folgen wat der deen en nyt deen wurdt bij oans toekomstege teater!





 
26 mei om 18:15
 
SCHILDERIJEN VAN JULIA WONING EN KERAMIEK VAN JEANNIE VAN SCHALKWIJK IN GALERIE PETER BAX TE SNEEK





Zaterdagmiddag 5 juni om 16.00 uur vindt in Galerie & Kunstuitleen Peter Bax te Sneek, de opening plaats van een nieuwe expositie. Deze bestaat uit schilderijen met dikke dames van Julia Woning uit Bergschenhoek in combinatie met ‘Happy Fat Ladies’, keramische beelden van Jeannie van Schalkwijk uit Zaandam.

Beide kunstenaars zullen bij de opening die verricht zal worden door Ömer Kaya ‘Jong Ambtenaar van het Jaar’ en raadslid binnen de Gemeente Sneek, aanwezig zijn. Deze middag wordt tevens benut voor een eerste kennismaking met de ‘nieuwe collectie’ in de Galerie. Grafiek en schilderijen, afkomstig van Galerie Fondation Vromans, die vanaf heden aan het bestand van de Galerie & Kunstuitleen zijn toegevoegd.

Julia Woning-van Klaveren (1969) uit Bergschenhoek volgde van 1990 tot 1994 de Academie Beeldende Kunsten (nu: Willem de Kooning Academie) te Rotterdam in de afstudeerrichting illustreren. Zij werkt als freelance illustrator, portrettist en beeldend kunstenaar. In het begin via het agentschap Top Drawers te Amsterdam. Julia illustreerde voor Esso, Shell, Uitzendbureau Start, Safari, Rabobank, Admiralis, FNV bondgenoten etc., maar ook voor visuals en inkter/painter (inkleuren van annimatie cels) draaide zij haar hand niet om. Tegenwoordig werkt zij als zelfstandig kunstenaar voor opdrachtgevers. Maar ook is zij, na de geboorte van haar kinderen, steeds meer vrij werk gaan maken.
Zij heeft een nieuwe serie werk gemaakt, Dikke Dames. Vrolijke vrouwenfiguren in dagelijkse dingen. Telkens is zij op zoek, naar vrolijkheid, sfeer, verhoudingen, vormen, structuren en naar combinaties van kleuren in haar werk. Zij hoopt dat een breed publiek haar werk kan zien, aanvoelt en daar vooral vrolijk van wordt.
Inspiratie haalt zij overal vandaan: bij het ontbijt met de kinderen of tijdens het strijken, maar ook bij een kop thee kunnen soms de gekste ideeën opkomen. Het kan zijn dat zij dan ineens weet hoe ze een werkstuk moet beginnen of afmaken. Het moment van stoppen is het moeilijkst. Te lang doorgaan kan het schilderij ontkrachten.
Na de vernislaag geniet zij van de reacties en staat ze weer te popelen om aan het volgende stuk te beginnen. Schilderen geeft haar rust, warmte en vrolijkheid. Dat ook anderen ervan genieten, er vrolijk van worden geeft haar voldoening: als illustrator, vrij kunstenaar en begeleidster van creatieve workshops. Julia heeft o.a. werk verkocht in Nederland, Spanje, V.S., Belgie, Frankrijk en Duitsland.

Jeannie van Schalkwijk (1948), geboren in Amsterdam, woont en werkt in Zaandam. Haar creatieve dadendrang openbaarde zich al spoedig d.m.v. het maken van wand- en vloerkleden. Toen zij zo’n 25 jaar geleden een opleiding Creatieve Handvaardigheid ging volgen en een onderdeel van deze opleiding bestond uit het werken met klei, heeft deze materie haar niet meer losgelaten. Na het behalen van haar diploma heeft zij nog 10 jaar les gehad in beeldhouwen. In deze periode heeft zij zich op het artistieke vlak goed kunnen ontwikkelen en ontstond de behoefte om van haar hobby haar werk te maken. Zo is zij in 1997 begonnen met het geven van cursussen en doet dit nu nog steeds met veel plezier.

In 2000 opende zij een galerie in Koog a/d Zaan met tevens ruimte voor een atelier, om haar beelden en het werk van andere kunstenaars te kunnen exposeren en te verkopen. De verkoop liep goed en er kwamen steeds meer opdrachten binnen, Vanuit dit atelier is zij toen ook lessen in kleikunst gaan geven.
Na dit 3 jaar met veel plezier gedaan te hebben besloot zij om de galerie te sluiten en opnieuw te verhuizen om zich nog beter op haar eigen werk te kunnen richten.
Momenteel heeft zij haar atelier dan ook aan huis, van waaruit zij ook cursussen geeft en dat bevalt haar prima want zo heeft zij altijd haar werk bij de hand.
Jeannie’s beelden zijn uitsluitend gemaakt van klei met grove chamotte. Zij bewerkt haar beelden met acrylverf en glazuur. De beelden die zij exposeert zijn haar ‘Happy Fat Ladies’ en haar mollige mens figuren. Haar ‘Happy Fat Ladies’ zijn fel van kleur en hier en daar bewerkt met stof. De mollige mens figuren daarentegen zijn grover van opzet en zijn wat rustiger van kleur. Jeannie houdt ervan om volle figuren met extreme verhoudingen te maken. Zij vindt dit veel interessanter dan realistisch werk en kan al haar inspiratie en ideeën erin kwijt.

INTRODUCTIE NIEUWE COLLECTIE

Sinds kort is de galerie in het bezit van een groot aantal nieuwe werken welke zijn verkregen via Galerie Fondation Vromans uit IJlst, voorheen in Amsterdam en daarvoor Galerie De Sluis, Leidschendam.
Het betreft werk van ruim 200 kunstenaars, nationaal en internationaal, waarvan de galerie nog niet eerder werk in stock had. De collectie is opgenomen in de handelsvoorraad van de galerie maar een groot deel er van zal ook geleidelijk instromen in de uitleencollectie.
Een eerste presentatie zal plaats vinden tijdens de expositie-opening, waarbij de heren Wim Vromans en Jaap Molenaar aanwezig zullen zijn om u in het algemeen te kunnen informeren over deze omvangrijke collectie.
Met de integratie van de collectie ‘Galerie Fondation Vromans’, behoort de galerie tot één van de ruimst gesorteerde galerieën van Noord Nederland met werk in stock van ruim 300 kunstenaars.

Openingstijden: di. t/m vrij. 13.30 – 18.00 uur. Do. Koopavond. Za. 10.00-17.00 uur. De expositie duurt van
5 juni t/m 17 juli 2010





 
26 mei om 17:36
 
Wat bin'we moai fut nyt?!





'k Fyn ut nòch altyd un moaie kreet en at ik dizze tipise Sneker wanliner op t-shirts en su staan sien, dan klòpt ut Sneker hartsje even ekstra fluch. Paul Hufter, groate inisjatòr fan de gelyknamege site fan harte felisiteard met ut éénjarech júbileum. Dat der nòch mar un moai soad jaren bij komme magge! Nou su!

Omrop Fryslân foarum

Fanmiddach mocht ik myn sechje wear even doën en ik bin dan noait beroerd om un bitsje reklame foar de stad te maken. Diskear kwam kultureel Sneek posityf in ut nieuws met ut bericht dat oans stad gemiddeld ut meast an kunst & kultuur útgeeft: € 89,74. Dêrover hew ik ut famiddach had. Dêrbij de antekening maakt dat mar liefst eenderde fan dat bedrach besteedt wurdt an amateurkunst en kunstedukasy. Je salle mar in Ferwerderadiel woane, dêr hewwe se mar € 2,89 per hoofd fan de befòlking over foar kulturele doelenden. Kan ut amper love dat ut ferskil su groat is met wat wij hier bestede.
 
25 mei om 19:56
 
Het rosse dorp verbleekt...

Nòch noait earder was ik met un klipper op ut Wad weest, na fandaach kan ik dat nyt mear sêge. Kòp brún en un hearleke dach op de Fortuna had. Un tòcht met dit skip naar Flylaan maakt onder ideale wearsomstandechheden. 'k Sal jim nyt te lang lastech falle met myn privé-plezier-reiske-ervaringen fan de oulopen uren. Op Flylaan kwam ik wel un moai fers teugen op de Waddenseedyk:





Ut geeft trouwens wel un hearlek roazech gefoël at je su'n hele dach op un klipper seten hewwe. Ok groate bewondering foar de skipper en syn maat dy't de klipper presys doën late wat sij wille. Mar ja, bedenk ik mij dan wear later, set sukke minsen us un dach foar un groep púbers, dan hadden sij waarskynlek klauwen. Ieder syn fak!





Ut touwerk op dy ouwe skippen spreekt altyd tòt de ferbeelding fyn ik. En ok un moaie lakte houten klos kan ik wardeare. Dit bedoël ik:



 
24 mei om 13:09
 
Elfstedengekte





Mut der nyt an denke om mear as 200 km op un sadel te sitten en dan ok nòch trappe. Sach sukrekt honderden fytsers foarbij denderen over de Koaningsbrugge en ouslaan op'e Westersingel. Suks is nyt an mij besteden, mar ik gun iedereen syn feestje. Staat un behoarleke wyn, hoe sú ut op'e seedyk weze. En hoe sú ut mòrren met al dy hardfytsers weze. Ik gaan ferder in myn boek over de Jonge Jan-De Poep-De Sytema's. Hew myn gesicht tòch even sien laten bij de Elfstedentòcht, dat fyn ik al heel wat.
 
24 mei om 10:45
 
Op un moaie Pinksterdach



 
23 mei om 11:27
 
Op’e fyts

Se waren un avend te stappen weest. Ouwerwets gesellech, gyn last fan partydrugs òf andere ròtsoai, gyn slaanderij, simpelwech un hearleke stappersavend in Sneek. Na ouloop op’e fyts om un patatsje en dan naar hús. Op ut Groatsaan wurden se anhouden deur un plisy op su’n moderne fyts. “ Hé mannen, wete jim wel dat ut licht ut nyt doët?’ ‘ Jaseker wel, mar we kanne der niks an doën.’ “ Nou dan sit der mar één ding op, jim mutte mar even lope. Ik laat ut bij un waarskúwing.” ‘ Lope? Nou’k dacht fan nyt, we hewwe sukrekt al lopen mar toen deed y ut ok nòch nyt, dat we kanne like goëd fytse…!’ Bovenstaande anekdoate kreech ik deur fan Sybe S. Dank dêrfoar!

Minsen un fijne Pinksterdach toewênst en foar wie mòrren de Elfstedentòcht fytse ( doëstou ok met Van der Wal ? ), un soad súkses. Ik geef mij lekker del met un boek achter in de tún.



 
22 mei om 19:14
 
Cambuur Reus dy’t gewoan deur slaapt





Klaas Jansma het un apart gefoël foar ' húmòr ', sondermear. Op 19 april 2010 wurdde bij syn útgeverij PENN in Liwwarden ( wêr anders ? ) de earste druk fan ut boek sc Cambuur, de Slapende Reus ontwaakt ophaald om fernietegd te wurden. Un frachtwagen fan Leo Reitsma Archiefvernietiging kwam foarriden en na un half uurke fertrok de sjauffeur met hast twee ton an oud papier. Selden un groater gehalte fan ‘ ut het noait wat weest en ut sal noait wat wurde ’in de praktyk sien. De reden dat Reitsma del kwam is bekend, de earste druk fan ut Cambuurboek sat stieffòl met fouten. Klaas Jansma was kearel genoech om foar un gedeelte de skuld op um te nimmen en hij besloat tòt en tweede druk. Dy tweede druk hew ik nou kregen, kompleet met handtekeningen fan Klaas Jansma ( Jan Klasen seit un bemanningslid fan de Sneker Pan teugen de man ) en Marianne Velsink. Op de omslachfoto fan de tweede druk staat Sneker Sandor van der Heide ( wie anders?! ) krekt as bij de earste ferzy. Op dizze tweede druk staat ok nòch de fermelding ‘ Voor elkaar ’ en dy ston der op de earste druk nyt bij. Ik sal de beide drukken ferder nyt met mekaar fergelieke. Wel nim ik nòch un gewaagde útspraak út boek 2 met over trener Stanley Menzo. “ We kunen in deze uitgave nog melden dat Stanley Menzo bij Cambuur blijft. Hij neemt voor het komende seizoen genoegen met een lager salaris…” Is dat écht su? Mark de Vries doët ut folgend seizoen nyt foar minder las ik fandaach in de LC. Su is der altyd wat in Liwwarden, mar òf ut oait wat wurde sal dêr in Sneek-Noard? Earst mar wear lekker koese!

 
21 mei om 17:52
 
Skútsjeboeken over de Poep & húskekloaten





Nòch altyd druk met de skútsjesilerij, fandaach interview nummer dry útwerkt en op'e mail richting Friesland Post deen. Bij PENN-Communicatie komme sear binnenkòrt, ( folgende week ) twee boeken over ut skútsjesilen út: Eén over ut legendarise IFKS-skûtsje De Jonge Jan en un ego-dokument fan Eildert Meeter. Over De Jonge Jan kreech ik ut folgende persbericht:

De Jonge Jan - De Poep en de Sytama's

Op zijn verjaardag, 2 augustus 1911, betrad schipper Sytze Jiskes Sytema zijn nieuwe schip ‘ De Jonge Jan ’. Het was gebouwd onder leiding van de meesterbouwer Bouke Roorda van de ‘ Piipster werf ’ in Drachten. De werf was net failliet gegaan. Enkele weken later zeilde Sytema, bijgenaamd ‘ De Poep ', op De Veenhoop zijn eerste wedstrijd. Toen werd ook het schip ‘De Poep’ genoemd.
‘ De Jonge Jan ’ zou bij het Skûtsjesilen een legende worden. De Sytema’s wonnen er voor duizenden guldens prijzen mee. Maar ze hadden ook hun verdriet.
Sytze Jiskes was wees van dubieuze afkomst. Hij en Geertje Boom verloren een dochter op jonge leeftijd. Zoon Jan en dochter Jeltje bleken niet voor de huwelijksliefde geboren, zodat ze tot elkaar veroordeeld waren. Zij scharrelden met hun schip door de Friese wereld.
De Meeters kalefaterden ‘ De Poep ’ later op. Hylke de Vries zeilde ermee voor Earnewâld. Anne Tjerkstra liet het opknappen voor Langweer. Toen kwam, in 2007, Jelle Talsma. Hij restaureerde ‘ De Jonge Jan ’ liefdevol en bracht haar terug naar het hoogste niveau bij de IFKS.
Over dit schip en haar opvarenden is een prachtig, informatief en soms ontroerend skûtsjeboek geschreven door Klaas Jansma, met hulp van Eildert Klaas Meeter en Hilda Talsma. Boordevol anecdotes, foto’s en unieke documenten.

Klaas Jansma
144 pagina's
€ 18,50

Eildert Meeter





Eildert Meeter syn boek het un fantastys moaie titel: Van scheepsrat tot huisjeskloot. Moaier titel kanne je amper bedenke. In de skútsjeweareld is ut folgende un bekend gesegde: " Asto ien Meeter fan dy ôf slachst, krigest twa werom..."


 
20 mei om 19:58
 
Kleurryk





Lieuwe van der Pol, sinds 1995 fast bemanningslid fan de Sneker Pan, is un kleurryk figuur. Lieuwe sit noait om woarden ferlegen en al helemaal nyt at ut over ut skútsjesilen gaat. Reden genoech om ok Lieuwe foar de skûtsjebijlage fan de Friesland Post te interviewen. Dat hew ik fanmiddach dan ok deen. We hewwe ut úteraard over de Panne had, over wat de ròl fan Ynglingsylster Marije Faber ( se sat in de Olympise kernploech ) aansens an board fan ut Sneker skútsje krije sal. Mar we hewwe ok praten over pake Lieuwe van der Pol, dy't un leven lang skútsjeskipper weest het. Ferhale over hoe't Lieuwe as jonkje fan un jaar òf acht al in de hannel sat. Over Lieuwe syn glaansende skoalloopbaan dy't nyt eindegde met un diploma, mar met un brief fan de direksy an de ouwelui fan Lieuwe om hun soan mar fan de WG Baarda ou te halen. Dy brief hangt bij Lieuwe in de ' wachtkamer '. Ut sat fanmiddach bearegesellech bij dizze Polly, onder ut genot fan un bakje koffy en un lekker stuk súkerbroad ( met boerebutter ! ) flooch de tiid foarbij. Kwaliteit fan leven dus!





Ok Marije Faber kwam nòch even del. Sij wurdt ut earste frouleke bemanningslid fan de Sneker Pan!
 
19 mei om 17:02
 
Op'e skouders





Terwyl ut overgroate deel fan myn kollega's in de ongetwifeld wear hééééél interessante onderwies-werk-winkels an ut shoppen waren, ston ik met andere kollega's tussen de groep 1 kyndes op de Impala-atletykbaan fan Drachten. Bij oans ging ut nyt om ut ' opbrengst gericht werken ' en de slogan ' het valt en staat met het resultaat ' was nou ok nyt futdaleks oans útgangsposisy op de sintelbaan dêr in Drachten. Nee, geniete fan learlingen dy't hun ut skompes liepen, sprongen en draafden. Fersteld staan hoe't kyndes fan 13/14 jaar de inwendege mins fersòrge. Geniete hoe't un praktykskoaljonge út Aldwâld ferrekte sosjaal syn sak snoep met andere kyndes deelt. De anmoedegingen fan klasgenoaten om tòt un goëd resultaat te kommen bij de ouslútende estafetteloop. Súden se dat dan bedoële met ' het valt en staat met het resultaat '? Gyn flau benul, ik hew allienech sien hoe't oans tòpperke Annelies deur M. spontaan op de skouders nommen wurdde.
" Want Annelies is fet goed! " Spitech dat al myn fergaderende en shoppende kollega's dat beeld fandaach nyt sien hewwe. Dêrom hew ik mar even un foto fan dat moment maakt.
 
18 mei om 18:48
 
Ferhalen fan un museumdirekteur





Meindert Seffinga, direkteur fan ut Fries Scheepvaart Museum hier in Sneek is nyt allienech konservatòr fan de kolleksy, mar hij is ok un goëd ferteller. Fanmiddach, onder koffytiid, hew ik bij Meindert weest om un antal ferhalen n.a.f. museumstukken ' op te halen '. Ik fyn suks prachtech om te doën. Dizze ferhalen komme ok in de skûtsjebijlage fan de Friesland Post. Wat nou foar de een ' un endsje tou ' is, dat was foar de ander ' in beage ' en dan wurdt ut ferhaal wel even anders! Meindert het mij ferteld hoe't skippers en hun ' feinten ' over dwarsfaarten heen gingen, terwyl't se in de ' beage ' liepen. Ok un paar prachtege skilderijen bekeken en dêr hore dan wear kostlek moaie ferhalen bij. Ondanks dat ut museum op dit moment in ferbaan met de ferbouwing op'e harses staat nam Meindert alle tiid foar oans gesprek.



 
17 mei om 18:06
 
Ouwe Piso kaart





De duvel is oud, mar dizze Piso-kaart dy’t ik fanmiddach in un doas met ouwe paparassen fon is ok un bitsje oud.’k Fyn de kaart anders wel moai, ok deur de wat ouwikende oumeting ( su'n 10 bij 20 cm ). As jonkje liep ik onderwech naar skoal faak langs dit restaurant. Der hewwe dry generasy’s Piso in ut restaurant sitten. In 1911 opende Jacob Piso op’e hoek fan wat nou de Dr. Boumawech en de Parkstraat is ut café-restaurant Het Park. Ouwe Jacob festegde syn saak in un bestaand pand dêr’t hij un serre ( un ‘ waranda ’ ) an boude. Soan Ids Piso en later kleinseun Jaap ( dy’t op syn sundachs natuurlek ok Jacob hite ) namen de saak later over. Op 11 júny 1978 was ut deen met Restaurant Piso, de hele handel ging onder de hamer. In ut pand kwam toen de administratieve oudeling fan ut Sint Antonius Sikenhús. Na de ferhúzing fan ut sikenhús wurdde ut hele gebied opnieuw inrichten en op ut plak fan Piso kwam der un festeging fan ABN-AMRO bank. Keunstenaar Frans Ram maakte un beeld ( un ober ) dat der herinnering an Piso nòch levend houd. Of ok één fan de Piso's foar ut beeld fan Frans Ram poseard het weet ik nyt. Wie’t ut wel weet mach ut mij maile.

 
16 mei om 19:33
 
Jan Rienstra again





Douwe Bosma, de fader fan Theo foetbalde nòch toen wij nòch jonges waren. Ik sach um nòch as aktyf speuler. Bij ONS úteraard., wêr anders?! Teugenwoardech is suks helemaal nyt mear apart dat kyndes fan un jaar òf tien hun faders foetballen sien, sterker nòch ut komt regelmatech foar dat fader & soan bij oans in één XI-tal aktyf binne. Gister nam ut oudst speulende lid fan ONS ouskeid as aktyf foetballer. Oans linksback, Jan Rienstra fynt ut op 60-tech jarege leeftyd genoech om elke saterdach acte de présance te geven. Ut is tyd foar andere dingen. Met bloemen en un heuse bokaal ( NESTOR fan ut jaar ) hewwe wij gister Jan útgeleide deen. Gistermiddach was ik der nyt bij ( andere bezechheden, sien hierfoar op’e site fan Harm Rozenberg ), mar gisteravend dus wel. Ut was un groat genoegen om met Jan in één XI-tal te speulen. Jan foetbalt su as un antal bij oans prate…Op 31 òktober 2009 skreef ik al un blogje over Jan syn foetballoopbaan, doën ik hier nyt wear. Nòch un toernoai en un weekend met mekaar op stap en ut seizoen sit der op. En foar wie ut nòch nyt wist, ik skoarde oulopen woënsdach un fòrmidabel doelpunt, stief in ut krús. Spitechgenoech was ut wear us in eigen goal. Nòch even en ik mach fluite!!





Jan Rienstra het út hannen fan bestuurslid en teamgenoat Jelbert Kramer de Nestòrbokaal in ontfangst nommen.
 
15 mei om 20:33
 
Jan Rienstra wint ONS 5 NESTOR PRIES!!



 
14 mei om 19:03
 
Op'e Lemmer





En al wear un prachtmiddach beleefd! 'k Hew un interview foar de Friesland Post had met Eppie Snip, un skippersoan dy't krekt as Willem Tjerkstra ok op un skúsje geboaren is. Eppie is swaardeman an board fan de Jonge Rein, un fraai skútsje út de IFKS-float. Omdat de Jonge Rein ok metdoët an Lemmer Ahoy, hewwe we ut gesprek na ouloop fan de middachwedstryd op'e Lemmer houden. Uteraard hew ik earst op ut Lemster straan na de wedstryd keken, un pracht fan un silerij fanmiddach. Douwe Visser fan oans Sneker Pan wurdde tweede, mar dit tersijde. Wat un majestieus gesicht om mear 50 skûtsjes te sien faren onder ideale omstannechheden. Ok nòch un pypfol met Cor Reijenga praten, foarsitter fan Stichting de Sneker Pan. Altyd gesellech en entûsiast over de Panne. Mar ut ging fanmiddach dus om ut ferhaal fan Eppie Snip. Nou wederom un prachtferhaal, autentyk ja dat f'ral! Later ok nòch an board fan de Jonge Rein weest om dêr met skipper Erik Jonker te praten. Erik is de soan fan Elfstedenriden Rein, dy't oait tweede achter Evert van Benthem wurdde.





Eppie Snip
 
13 mei om 20:36
 
Heechspanning 2010: koud mar tòch gesellech





Hemelfaartsdach is de laaste jaren altyd Heechspanning. Ok dit jaar wear. Ut was koud, ferrekte koud en dat was ok te merken an ut besoekersantal, minder as de foargaande jaren. Op ut terras bij de Watersport wederom bearegesellech, mar ok in ut dòrp self genoech fertier. Hiebij un antal foto's.





World on water: sensasjonele MeerParels in Heech. Lope op water!





Teater Rob Heiligers: dOKtrZ, un man met tragi komise trekjes!





Raaf = Gaaf òftewel de Toetanchamon steltenlopers.





De Troela's: Petra Rotgans & Janneke de Groot brenge sfear!
 
12 mei om 17:11
 
De húmòr fan Hylkje





Hylkje Goïnga had húmòr en nyt su’n bitsje ok. Ik mocht dêr ferrekte graach over. De PTT, su hite de pòst un antal jaren leden nòch, het un bitsje an Hylkje ferdiënd. At Hylkje mij, en ok anderen wêr’t se met skreef, un brief stuurde dan deed se noait un postsegel op de envelop. Nee, Hylkje bewaarde alle ‘ keferten ’, want dy brúkte se altyd un tweede kear. Ut adres fan Hylkje Goïnga, de Finne 21, 8633 KW Ysbrechtum wurdde netsjes deurkrast en in har eigen karakteristieke haanskrift skreef se dan myn adres der naast. Su leek ut krekt òf de brief op ut ferkearde adres besòrgd was. Op de foarkant fan de slúf dy’t grazy Wander har stuurde was ut adres in Ysbrecht ok wear deurkrast. Op de achterkant fan de witte envelop skreef Hylkje met ut noadege gefoël foar húmòr: groeten fan Wander!!
 
11 mei om 18:56
 
De andere Tjerkstra





At je human interest ferhalen skrieve, om ut mar us op syn Snekers te sêgen, dan komme je moaie minsen teugen. Bysondere minsen met bysondere ferhalen. Uteraard is elk mins únyk, mar nyt idereen het un únyk ferhaal. Fanmiddach, in de namiddach, hew ik bij Willem Tjerkstra weest. Hij sal bij ut groate públyk bekend weze as auteur fan de met un Gysbert Japikspries bekroande boekwerk ' Ridder fan Snits '. Bij un nòch groater públyk hier in Sneek as oud-skoalhoofd fan De Ark. En wie wel us in un Mennistekerk komt, sal Willem Tjerkstra ok as foarganger metmaakt hewwe. Ik folch Willem al jaren, teminsten syn werk en later ok syn weblog. Fanmiddach ging ut nyt over de literatuur mar over ut skútsjesilen. Willem is geboaren op un skútsje ( ' De twee gebroeders ' ) mar het later noait an ut helmhout staan. Syn broer Anne wel. Hoe sit dat, was Willem nyt goëd genoech. Wú hij nyt? Mocht hij nyt? En hoe sit dat met ut SKS-argyf fan Willem Tjerkstra. We hewwe un pracht twee uurkes met mekaar praten. Ut interview komt in de spesjale skútsjebijlage fan de Friesland Post.
 
10 mei om 18:27
 
Kaugom & Pindakees





Froeger, op sundachmiddachs, mocht ik bij oans thús in de winkel altyd wat útsoeke foar un stúver. Mear kon nyt leie, mar tòch. Dan koas ik meastal un matsjedròp òf ok wel un feterdròp dy't je deur un rinkje hale konnen. Met dat rinkje socht ik dan ferkearing met un moai Friesch Dagbladmeiske. At de ferkearing ( ja dêr komt ut woard suurtsjeferkearing fut )wear út was, dan wú ik ut rinkje met ut kleurege stientsje graach wear teruch hewwe.

Ik koas noait kaugom, ik hield nyt fan kaugom. Ik hew nòch altyd un hekel an kaugom en kaugometers. Helemaal at se fan ut froulek geslacht binne. Ellie, dy fan Rikkert maakte der oait un ferske over. Ut earste koeplet gaat su:

Midden in het tuintje van m'n ouwe malle oom
Staat een kauwgomballenboom
Een echte kauwgomballenboom
Met honderdduizend ballen voor een stuiver en een cent
Die zie je zomaar zitten als je uitgeslapen bent
Ze vallen met z'n allen uit de takken van de boom
Midden in het tuintje van m'n oom

Toen we in Istanbul waren ging ik op un Turks bankje sitten, ik was un bitsje moëd fan al dy moskeeën en andere indrukken. Toen ik staan ging, sat der krekt onder myn kontbúze un plakaat kaugum. Harrekrasje ( griffermearde floek ) ik baalde as un stekker. Nou had ik wel us hoard dat je su'n spikerbroek dan in de dypfries doën mutte en dat de kaugomròtsoai der dan maklek ou te halen is. Nou moai nyt. Toen kwam de tip fan PINDAKEES. Doën mar un klodder Calvé pindakees op de kaugom en dêrna in de wasautomaat op 40 graden. En fergemy nòch an toe ut is lukt. Gyn stukje kaugom mear te bekennen. Ik bin gek op pindakees, mar fan kaugom must mij nyt prate!

 
9 mei om 17:14
 
Bruggen & Koaleboeren




( út argyf G. van der Veer )


Nòch un kear andacht foar de bruggen & de koaleboeren fan Sneek. Na anleiding fan de blogjes, gister, kreech ik opmerkingen over ut brúken fan ut woard ' bruggedraaier '. It sú ' bruggewipper ' weze mutte. Ik kan mij dêr wel wat bij foarstelle.
It Fryske ' brêgewipper ' is úteraard un prachtech woard en ut Sneker bruggewipper is mij ok bekend.
Allienech wurdde de Wilhelminabrugge noait wipt, mar draaiden se dizze open. De Stúverse Brugge wurdde tidens ut prachtege openluchtspel De Fanfare nòch un antal kearen open wipt. Dat gebeurde deur bruggewipper Gerard de Jong ( jaja deselde as buurman Bertus tidens de Bonte Sneker Avenden ). Kollega J. sach laast ok nòch dat de Stúverse Brugge open ging, mar ja hij kan alles wel sêge, mar folgende kear mar even un fototoestel in de anslach houwe J.! En wat doët de amtenaar op de Elektrise Brugge bij ( froeger ) Wouda's Meel dan? Dy drukt allienech op knopkes, krekt as Fokke bij de Toppenhúster Brugge. Nou su earst mar over de bruggen in Sneek.

En dan de koaleboeren fan Sneek. Tsja...Harm Rozenberg steekt mij fanself de ogen út met un paar plaatsjes fan photo's met dêrop Lieuwe van der Pol in syn funksy as koaleboer. Se binne prachtech Harm!

Fan broer Geert ( 1942 ) kreech ik un antal fraaie reklamefolders út 1952 met dêrop de namen fan de Sneker koaleboeren. Folgens Geert kwam Molenaar bij oans an hús. Dank foar de info.
 
8 mei om 21:10
 


 
8 mei om 11:17
 
Wilhelminabrugge






Lieuwe van der Pol ( www.parelnootje.nl ) had ut futdaleks in de gaten wêr't ut blogje ( ' stukje ' ) gister om draaide. Lieuwe ferbaasd um der over dat ik de goeie naam foar de brugge brúkte. Wilhelminabrugge is korrekter as de naam Koaninginnebrugge. Hest groat gelyk Van der Pol, mar ut sal wel komme deur ut bòrdsje met de naam ' Konininginnebrug ' dat naast de brugge hangt. Foar mij is en bliëft ut simpelwech de Wilhelminabrugge al gerief ik ut fòlk ok wel us deur de naam Koaninginnebrugge ( noait de Hollaanse fariant trouwens ! ) te brúken. At we as Noaderhoekjònkjes de stad in gingen konnen we 4 bruggen passeare. Rûte 1 ging over de Hoge Brugge ( offisjeel de Hospitaler Brug ) en dêrna over de Noaderpoartsbrugge ( bij Faber de Smid dêr't we in desember karbid kochten ). Dan waren je in de stad. De andere rûte ging over ut Stienen Brugje en dêrna over de Wilhelminabrugge. Harm Rozenberg sal ongetwifeld wel moaie ouwe foto's fan al dy Sneker bruggen hewwe. Set se mar op dyn site Harm! Jim mutte ut fandaach met un nyt minder fraaie foto fan Lieuwe doën. Ik hew ut kykje fan syn site lutten. Bij ut sien fan Lieuwe as koaleboer krij ik wear allemaal herinneringen an koaleboer Zylstra ( òf was ut Van der Molen ? ) dy't bij oans thús de antrasyt òf de eierkoalen besòrgde. Ik fon dat dy man altyd sukke moaie witte tannen had, mar dat sal wel deur syn roëtswarte kòp kommen weze. Nou kappe Van der Veer, dou fersúpst wear in dy onmeteleke see fan nostalgy dy't ut ferleden moaier maakt as de werklekheid was.

Earst mar even lekker pille ( = foetballe ) met O.N.S. 5.
 
7 mei om 17:54
 
Bruggedraaiers





Su mar un onferwacht tafreeltsje fanmiddach. Terwyl ik in de auto ryd sien ik út myn oochhoeken dat de roadwitte slachbomen bij de Wilhelminabrugge naar onder deen wurde deur twee metwerkers fan Gemeentewerken. Even later binne de twee bruggedraaiers bezech om de Wilhelminabrugge open te draaien.

At ik de ogen slút sien ik su wear teruch in de jaren sestech dat suks dêr aan de Looxmagracht regelmatech gebeurde. As jonkje mocht ik dan wel us met de bruggedraaier ( hij kon ut allienech wel ou ! ) met om op de brugge staan. Gaf un apart gefoël in de búk.



 
6 mei om 22:49
 
It Twadde fan HJSC de échte KAMPIOENEN





Krij sukrekt un telefoantsje fan de foarsitter fan HJSC dat It Twadde fan de Groën Witten fanavend offisjeel KAMPIOEN wurden binne. Mannen fan harte met dizze monsterprestasy. Omdat ut fandaach tòch al un memorabele foetbaldach is breng ik jim ut folgende nòch even in herinnering. Jong geleard is...Krekt feestfiere mar mannen!!

 
6 mei om 18:06
 
Feyenoord 40 jaar later


nòch brúst mij de adrenaline deur de bealech
at ik wear an dy wondermoaie avend
in mei 1970 teruchdenk
hoe’t Theo Komen met overslaande stem
Ove syn doelpunt bejúbelde in ut kolkende San Siro

útsinnech fan freugde omdat we dy groënwitte Skotten
fan Jimmy de Flo fersloegen
welleswaar in ferlenging mar tòch

hoe’t Rinus oans Izeren Rinus met in syn kielsòch
dy tandeloaze Theo de Tank Lazeroms
de Cup met de groate oaren in ontfangst nam
fan su’n speknekkerege foetbalbobo
- toen ok al ! -

gòdskes nòch an toe wat ik foëlde mij
de koaning te ryk na dy Overwinning
ik sloech ideréén op’e bek dy’t an myn klup kwam
mar ut hoefde nyt want gynéén durfde in dy dagen
wat negatyfs te sêgen over Feyenoord myn Feyenoord

later bleven allienech de foetbalplakboeken over
met de fergeelde kranteferslagen
en un onútwisbere herinnering an de gouden avend
fan dy sesde mei 1970
ik was nòch mar un jonge en ik gúlde fan freugde

Feyenoord het de Europacup!




 
6 mei om 17:07
 


 
6 mei om 17:01
 
Remember Herman Kuiphof!



 
6 mei om 09:55
 
Foar Peter & Anne Peardsje en al dy andere Feyenoorders

Dit pakke se oans noait mear ou! Noait mear!!

 
6 mei om 09:34
 
40 jaar na dato

 
5 mei om 13:15
 
Frijheid





Sukrekt un kuier deur un gesellech sentrum fan Sneek maakt. Bij ut Oud Kerkhof is fanmòrren ut befrijdingsfuur ontstoken. Sjapo foar de minsen fan AV Horror. Liekt moai met op’e achtergroan ut Oarlòchsmonument en de kraansen. ‘k Fon de 4 mei plechtechheid gisteravend wat rommelech deur eigensinnech optreden fan…

Nee, laat mar even gyn nocht an geouwehoer. Heel indrukwekkend fon ik de herdenking bij ut Joads monúment. Ut oplezen fan de namen fan de Sneker Holocaustslachtoffers maakte diepe indruk.





Joads monument gisteravend ( foto Harm Rozenberg )


Fandaach fiert Nederlaan en Sneek dus ok 65 jaar befrijding. Un goeie saak al steek ik de kop nyt in ut saan: Is frede utselde as gyn oarlòch mear? ( sitaat ferwiist naar de út boek ' Is frede wier itselde as gjin oarloch mear? ' Joop Boomsma cs, 1981 )





Kees Romers met syn groep fanmòrren in de Marktstraat: MOAI!!
 
4 mei om 17:01
 
4 mei


avens fan al wear un 4de mei
de kale stienen frou
an ut Oud Kerkhof
un paar honderd Snekers
ferkleumd tòt op de bonken

nòch gyn swaluw om de koepel te bekennen
in de daksgoaten fan de Groate Kerk
koere de goare stadsdúven mankelyk
onsichtbere skrynplakken open

wat nou àl seuventech jaar leden
soademiter nou tòch op
ut was gister salst bedoële

òf nòch erger
fandaach

un ieskouwe noardewyn
waait de dunne doekjes fan
de swartomfloerste trommels op

un skoalkyn leit un boske
tankstasjonkrysanten an de foëten
fan de kale stienen frou

dan wurdt ut stil
doadstil over ut Oud Kerkhof

twee minúten mar




 
3 mei om 20:38
 
Foarbereidingen bou Teater Sneek fan start





Langsem mar seker wurdt ut dúdelek dat de bou òf in elk gefal de foarbereidingen dêrfoar, fan ut nieuwe teater in Sneek ok daadwerklek los gaan. Fandaach binne de stekken plaatst foar ut ouwe pòstkantoargebou en de tekst op de bòrden laat niks an dúdelekheid over. Binnenkòrt is ut an de Westersingel un bouplak. Met de daadwerkleke bou fan de Sneker Kultuurtempel sal in de herst fan dit jaar begonnen wurde. De opening fan ut teatergebou sal in jannewary 2012 plakfine. Hoofdannimmer is Boubedrief Friso út Sneek.

Ik sal hier op dit webstee regelmatech foto's en berichten plaatse fan de fòrderingen. Bin tenslotte de buurman nou?!
 
3 mei om 20:34
 
4 mei: Fred Vaassen met theatervoorstelling Schreeuwen aan het graf





Aansluitend aan de gemeentelijke dodenherdenking wordt in Theater Sneek ( Noorderkerk ) de voorstelling 'Schreeuwen aan het graf' gespeeld door Fred Vaassen.

Toegangskaarten zijn gratis en verkrijgbaar bij de VVV/ANWB, Marktstraat 18 te Sneek.

In het aangrijpende ‘Schreeuwen aan het graf’ neemt meesterverteller Fred Vaassen het publiek mee op een emotionele reis naar Polen en maakt hij u deelgenoot van twee bewogen levens, getraumatiseerd door de oorlog.

Een man heeft zijn beste vriend begraven. Eenmaal weer thuis herinnert hij zich hoe de vriendschap is ontstaan. Tien jaar geleden hebben ze elkaar ontmoet in de trein naar Polen, ieder met zijn eigen reden om daar naar toe te gaan. De een omdat hij een NSB-vader had, de ander omdat hij de enige overlevende was van zijn familie, die omgekomen is in het kamp Auschwitz/Birkenau. Hun hele leven hebben zij alles weggestopt en nooit ergens over gesproken. De man wiens ouders, broers en zussen zijn omgekomen, begint opeens in de trein zijn verhaal te vertellen. De ander luistert, maar weet er geen raad mee. Hem is altijd verteld; ‘nooit ergens over praten’. De reis duurt lang en uiteindelijk moet hij bekennen dat ook hij Auschwitz gaat bezoeken.Hij vertelt alleen nooit waarom. Zij bezoeken een week lang het concentratiekamp Auschwitz/Birkenau. Daar ontstaat een band tussen beide mannen. En ieder jaar maken ze dezelfde reis, tien jaar lang. Terwijl hij dit allemaal na de begrafenis overdenkt, komt zijn jeugd weer helemaal terug…Zijn eenzaamheid, de vernederingen, zijn verering als kind voor zijn vader, de zoektocht in de dossiers om te weten te komen wat zijn vader heeft gedaan. Uiteindelijk breekt hij met zijn vader. Het publiek wordt meegenomen op een emotionele reis naar Polen en deelgenoot gemaakt van twee bewogen levens, getraumatiseerd door de oorlog.
 
3 mei om 17:44
 
Wansmaak bij de LC






In Franeker binne in de nacht fan frijdach op saterdach twee auto’s bekrast met hakenkrúsen. De LC bericht hierover op syn website, nieuws is nieuws. Wêr ik mij wear geweldech an stoar is dat de redaksy ut noadech fynt om naast ut kleine berichtje un groat swart hakenkrús op wit flak te setten as illústrasy. Wat foegt plaatsing fan dit beladen teken toe? Bitsje ( feul ) wansmaak fan de betreffende redakteur. Ieder weldenkend mins weet wel hoe’t un swastikateken der út siet, dat hoeve je seker foar 4 mei nyt nòch us ekstra ‘ ter illustratie ’ te gebrúken. Bah!! Bin benieuwd hoe lang de illústrasy staan blieft. Der ouhale en rap un bitsje!!

 
2 mei om 18:52
 
Ausweis bitte





Dominee Alex van Ligten komt in ut meinummer fan ut Kerkblad fan de Protestantse Gemeente Sneek met un opsienbarend hoofdartikel. In ut stuk met as titel ‘ Het net sluit zich ’, nimt de Sneker dominee stelling teugen de legitimaasjeplicht dy’t oans in Nederlaan opleid wurdt. ‘ Vanwaar die junkachtige behoefte van allerlei overheidsdienaren en gelegenheidscontroleurs om steeds vaker legitimatiebewijzen te willen zien? ’ su fraagt Van Ligten sich ou. Foarganger Van Ligten het un gesprek had met un ouwe frynd ( Gerrit ). “ In het gesprek dat voortkwam uit Gerrits associaties met de oorlog, komt het vermoeden op dat er maar één echt doorslaggevende reden is om overal naar legitimatiebewijzen te vragen, en dat is dat mensen die illegaal in Nederland verblijven aldus uit het systeem kunnen worden gelicht en vervolgens uit het land kunnen worden verwijderd. ‘ Je krijgt het gevoel , ’ zegt Gerrit, en ik deel dat met hem, ‘ dat je, iedere keer als je je legitimatiebewijs laat zien of ergens voor kopieert, meewerkt aan de uitsluiting van mensen die weerloos en afhankelijk zijn. Het net net sluit zich om die mensen. Net als toen.’

Foar Alex van Ligten is bovenstaande genoech reden om aansens op 9 júny sonder identiteitsbewies naar ut stemburo te gaan. “ Gerrit neemt hopelijk zijn nog altijd bewaarde persoonsbewijs uit 1941 mee. Worden we teruggestuurd, dan beschouwen we de niet beëdigde opsporingsambtenaren als lieden die ons het democratische recht van verkiezingen onthouden. Maar we zullen ons gedragen. We zullen geen verbindingen leggen met vroegere tijden. We zullen de Nederlandse mentaliteit van 2010 niet over één kam scheren met die uit de jaren dertig en veertig. Wel zullen we, bij wijze van bede voor Nederland, de profeet Amos citeren: ‘ Laat het recht als water golven, en gerechtigheid als een immer vloeiende beek. ’

Ik fyn ut un prima artikel fan Van Ligten, deel ok syn sòrch en boasheid over ut te pas en onpas fragen naar identiteitspapieren. Fyn ut onsin dat de stelling nimmende dominee krampachtech skrieft ‘we zullen geen verbindingen leggen met vroegere tijden ’. In ut bewuste artikel doët Van Ligten nyt anders en dêr is folgens mij niks mis met. Ik hoop dat Van Ligten en Gerrit hun aksy un soad reaksy’s oproepe sal. Ik wil der eigenlek wel bij weze at ut duo op 9 júny ut stemlokaal binnengaat. Dergeleke aksy’s mutte ut fan públisiteit hewwe en dêr werk ik graach an met.
 
1 mei om 12:24
 
Koaninginnedach Sneek is únyk





Kwisfraach: Welke ONS 5 speuler draagt dizze gympen op Koaninginnedach?

Ut is moai om te lezen hoe’t nieuwe inwoaners teugen Sneek ankieke. Je krije dan un un goëd beeld fan de stad. Lees mar us wat dichter Cor van der Wal ( www.cornelisvanderwal.nl ) over de Koaninginnedachervaringen in syn nieuwe woanplak skrieft! Ut wurdde gisterhieltyd moaier met ut wear, dat ut sat gouden op dat megagroate terras in de Marktstraat. Nergens kanne je su moai aapkes-kieke as bij Leny & Anne.





Eva de Wilde: dit is oans stad, dit is oans feest!

En dan dy Oranje Frijmerk, onfoarstelber wat un spul is der te koop òf soms gratis met te nimmen. Ik kreech un groate bananedoas met un folledege enseklopy anboaden, mocht um su wel met nimme. Mar ik hew ut nyt deen, google is myn enseklopedy. Bij oud-burgemeester Siebold Hartkamp foar op de stoepe ferkochten de kleinkyndes fan de froegere burgerfader un deel fan hun opa's gedachtegoëd. De bundel ' Gebakken luchtkastelen ', met kollums fan groatfader Siebold, ging foar un habbekrats in de ramsj. Foar mar 50 eurosent en opa wú foar un dubbelstje ekstra syn haantekening ok nòch wel even sette. Kòstlek moai!





Katrein Kunst

Eigen dochter in de kreasy fan Katrein Kunst beleefde an ut Leeuwenburg ok al su’n moaie dach. Ut klein-middenstaans-gefoël sit har blykber ok in de genen!





In de hele stad is op su'n Koaninginnedach ok folop fertier in de fòrm fan múzyk. Fan Rolling Home tòt Blauhúster, fan Fioalmúzyk tòt Road House. En alles swingt en singt dat ut sta seit.





Road House drummer Jan in aksy

Ut was teugen halftien dat ik de flagge naar binnen haalde. Sneek het krekt as de rest fan Nederlaan syn Koaninginnedach wear teruch!





Horekafrou Leny Wind - Bolhuis fan ' Onder de Linden ' sach dat ut goëd was héééél goëd!