|
|
31 desember om 21:35 |
|
Feul heil & segen!
|
|
|
30 desember om 19:35 |
|
Kuiere en skriëve
Fanmòrren nyt an ut draven weest, fanmiddach wel un kuier fan un uur maakt. Om nou te sêgen dat dit al un trening foar de Slachte fan 2020 weze sal, is wat overdreven, mar we salle wel wear metdoën. Bewege bliëft noadsakelek foar mij en dat doën ik dus tussen ut interview (út-) skriëven deur.
Ferder niks te melden op dizze wat aparte laatste maandach fan 2019. Hew amper in de gaten dat ut maandach is. Nòch even deurbite en ut ritme fan alle dach komt der wear an. |
|
|
29 desember om 19:41 |
|
Intimidatiegevoeligheid
‘Op sociale media wordt gescholden, getierd en gedreigd als nooit tevoren. Dat infecteert de hele samenleving, inclusief de politiek. De politiek is zelfs nog nooit zo gevoelig geweest voor intimidatie als vandaag de dag. Het leidt ertoe dat de individuele vrijheid niet fungeert als bindmiddel, maar als splijtzwam. Omdat ruggengraatloze politici geen grenzen stellen en de indruk wekken alles maar gewoon te vinden.”
Fandaach lezen in de kollum fan Sytze Faber, in ut Friesch Dagblad.
EENS! Al is ut úteraard nyt bij alle gebrúkers fan sosiale media.
|
|
|
28 desember om 20:34 |
|
Leze leze leze en nòch us leze!
Wat un boek! Wat un kearel dy Cruijff. Tòt nou toe is geld de roaie draad, mar der sit wel un heel ferhaal achter! Dat ferhaal lees ik met feul plezier! |
|
|
27 desember om 18:30 |
|
Ut laatste kussen
"...ik wilde graag iets creatiefs gaan doen. Tijdens begrafenissen had ik al vaak gezien dat de prachtigste mensen in de meest onnozele kisten werden begraven!"
Bovenstaande kwoot komt út un interview dat ik fandaach an ut útwerken bin. Hearlek om te doën en ut onderwerp past ok moai bij de tiid fan ut jaar.
Interview komt in de Friesland Post met moaie foto's fan Tom Coehoorn.
Op de bovenstaande foto is te siën hoe't ik rúk an ut laatste kussen,fuld met houtspaanders!
|
|
|
26 desember om 20:34 |
|
Tijd om te gaan leven
Kijk, de zon breekt door de wolken
En het licht valt naar beneden
Zie de waanzin in de wereld
En de stukgeschoten steden
Tijd om te gaan leven
Op een dag dan ben je grijs
En je wordt wat je verzwijgt
Ik heb lang genoeg gewacht
Was verdwaald in dat wat was
Tijd om te gaan leven
Kijk ik laat mezelf vallen
In het weergaloze niets
Ik rij met losse handen
Door de straten op een fiets
En ik ga met windkracht zeven
Zonder jas aan door de regen
Drink het water van de hemel
De smaak van het vergeten
Tijd om te gaan leven
Ik geef mezelf de bloemen
En ik dans door de seizoenen
Ik zie de leegte in de ogen
Van degene die niet dromen
Ik zie twee namen in een boom
Ik kan ze bijna niet meer lezen
En deze woorden zijn de sporen
Van een uitgewist verleden
Ben je bijna al vergeten
Het wordt tijd om te gaan leven
Stef Bos
|
|
|
25 desember om 12:15 |
|
Bitsje ferward
Kreech gistermiddach, om un uur òf twee, telefoantsje fan un man dy’t um nyt foarstelde. Hij begon futdaleks te fertellen. Hij ratelde an één stuk deur. Kon der gyn woard tussen krijen. Ok nyt noadech, de man praatte mar en praatte mar. Ik prakkesearde mij gek wie’t ik an de lijn had en wêr hij naar toe wú. Na un paar minúten wist ik ut. Nòch nyt wie’t hij was, mar wel dat hij futdaleks un interview met mij wú. “Anders krijgt De Telegraaf de primeur…”
Wat ik altyd in dit soarte fan situasy’s doën, deed ik nou ok. Moaie prate late, nyt tefeul sêge en gyn toesêgingen doën. Un eenfoudege tussenfraach was foldoënde om fan de man te hoaren wat foar nieuws hij had. “Ik ga op 31 december de Derde Kamer openen! En…en… IK WORD ZELF MINISTER PRESIDENT!”
Nou su!
Toen ik de minister president dúdelek maakt had dat ik dizze dagen fakaansy hew ( un leugen om bêstwil…) en absolút nyt fan plan was om um te interviewen. Toen stelde hij un ultimatum. “Je hebt de tijd tot 1 minuut voor zes, dan laat ik mij vrijwillig, dus niet gedwongen, opnemen bij de GGZ!”
‘k Hew um beloofd dat ik fòlgend jaar kontakt met um opnimme sal, allienech ik weet nyt hoe’t er hyt…
|
|
|
24 desember om 18:13 |
|
De Wizen op'e Waterpoart!
Fijne dagen allemaal! |
|
|
23 desember om 20:18 |
|
De Luie Dichters fan Sneek
Terwyl Marrit Jellema súksessen fiert en foarege week un Spoken Award in Rotterdam ontfange mocht, kwam ik oulopen saterdachavend bij ut konsert fan Van Dik Hout dry dichters teugen dy’t ok in ut Bolwerk waren. Ibo Jan Bosma, de Philosopher Stone, Anske, de Dichter yn it Hylpers & Han Bosma, de Ruwe Diamant.
Nou kan ik dy mannen wel in de kont krúpe en in nostalgy omsiën over wat se oait tidens optredens bij Café Vellinga deen hewwe, mar dêr kom je bij dit trio niks ferder met. “Luie Dichters, dat binne jum”, batste ik der saterdach mar even in. “Ik hoar en lees niks mear fan jum. Mien ut écht, jum binne gewoan Luie Dichters!”
Uteraard hew ik mar een doël dat dy mannen wear naar búten komme met poëzy. Ik weet dat se ut kanne, nou mutte se ut nòch doën. Fòlgend jaar nieuwe kaansen, watte un ekstra dach omdat ut Skrikjaar is. Fluchten kan nyt mear poëtise skobbejakken: de bealech derop jum binne gyn eendachsflinders!
Selfie fan Han B.
|
|
|
22 desember om 11:41 |
|
Van Dik Hout in Het Bolwerk: Muzikale vitaliteit!
Baffff! Nee het gaat hier niet over het kickboks gevecht tussen Badr en Rico van gisteravond, maar over het concert dat Van Dik Hout in Het Bolwerk gaf: Top!! Met twee uitroeptekens. Baffff, omdat het een optreden was dat van morgenvroeg bij mij nog even nadreunt. Dat Van Dik Hout al sinds het midden van de jaren ’90 garant staat voor kwalitatieve Nederlandstalige popmuziek moge bekend zijn. Het zal ongetwijfeld mee gespeeld hebben dat het publiek in de Sneker Poptempel een hoog 40+ gehalte had. Maar ze genoten met volle teugen van deze nog altijd toonaangevende Nederlandse band van de Nederpop.
Zitten op een hoge kruk, aan de rand van de zaal ging dat in ieder geval voor mij op. De speciale tour, de groep timmert al 25 jaar muzikaal aan de weg, deed dus gisteravond Het Bolwerk aan. Wat een vitaliteit nog altijd.
Niks geen uitgebluste indruk, het plezier spatte eraf. Het sfeertje vond ik enorm relaxed, uiteraard ook volop herkenning bij klassiekers als ‘Alles of niets’, ‘Tot jij mijn liefde voelt’, ‘Houten hart’ en niet te vergeten het massaal meegezongen ‘Stil in mij’. Puur genot! Maar ook het inmiddels al bekende ‘Eén nacht eeuwigheid’, een nieuwe hit, laat zien dat Van Dik Hout nog steeds niet aan het afbouwen is. Frontman Martin Buitenhuis is de verpersoonlijking van de muzikale vitaliteit, een rasartiest die van zijn publiek geniet en dat werkt dus wederzijds. Deelgenoot worden van…, zo zou ik het willen omschrijven. Deelgenoot van de muzikale avonturen, zoals de band die nu al 25 jaar beleeft. Niks geen tussendoortje in de provincie en plichtmatig je repertoire afspelen, nee meer dan anderhalf uur vol gas geven, pure rock met poëtische teksten. Kortom, ik heb genoten! |
|
|
21 desember om 21:11 |
|
Van Dikhout
Krekt thús fan SC Heerenveen- Heracles (1-1) nou naar Van Dikhout in Het Bolwerk. Selden un saai moment en dat wú ik graach nòch even su houwe.
Oh ja, ik was fanmidddach ok nòch bij Theater Sneek en sach dêr Brandweerman Sam. De kyndes genoaten met folle teugen, mar der waren ouwelui bij...Su overdreven, nou ja toe dan mar!
Nou op naar Van Dikhout! |
|
|
20 desember om 17:58 |
|
Tinten gries...in Warns
Der skine nòchal wat tinten gries te wezen. Wat foar kleur gies dizze dach was? Gyn flau benul, mar in de dòrpskroech fan Warns, dêr't ik fanmiddach was, fon ik ut allemaal bêst metfallen.
De kroechbaas kon ut teminsten wel pratende houwe en myn voicerecorder nam alles op wat Will sei. Fòlgende week mar us oulústere en der un moai biljartferhaal fan make! |
|
|
19 desember om 18:15 |
|
Hein Jaap H.
Fanmiddach op Ut Bildt weest, bij Hein Jaap Hilarides dy't ik interviewd hew foar de seary Ferhalefertellers in de Friesland Post. Ut binne prachtege middagen tegare met fotograaf Tom Coehoorn. De rúbryk seit ut al, we komme bij ferhalefertellers pur sang, al sêge se self altyd dat ut nyt su is. Un ferhaleferteller fan de klei fertelt andere ferhalen as eentsje út de Harkema.
Fanmiddach moaie anekdoate fan un bakker dy't op ut Bildt met syn broaden langs de streek moest. Op un gegeven moment waren syn broaden op en dat ontlokte un boerinne de fòlgende útspraak:"Hoe bestaat ut, un bakker sonder broad, dat is utselde as un jonge kearel dy't sonder kloaten naar de hoeren gaat..."
Dy lui fan't Bildt binne dus dúdelek!
Foto Tom Coehoorn |
|
|
18 desember om 16:21 |
|
Ut was wear un bysòndere middach
Fanmiddach in Poppingawier weest. Wat un plaatsje fan un dòrp, met hele bysòndere minsen ( minsen bin' trouwens altyd bysònder!). Later mear wat ik dêr in Poppenwier deen hew!
|
|
|
17 desember om 18:20 |
|
Kynderpòstsegels en literatuur
Al jaren én jaren hew ik un pòstsegelfersameling. Nou is dat ok nyt su moeilek om bij te houwen, ik hew gewoan un jaarabonnement en krij de segels altyd in desember op'e kokòsmat.
Hoef ik niks anders foar te doën as de bij sloaten rekening te betalen. Eigenlek siën ik allinech op ut moment fan ontfangst der naar om. Dit jaar fyn ik de kynderpòstsegels ( sowieso elk jaar júweeltsjes!) tòch wel heel fraai.
Jeugdhelden
Der staan oubeeldings op fan myn jeugdhelden, Pietje Bell, Kruimeltje, de Schippers van de Kameleon en fanself Dik Trom. Dy boeken frat ik, nadat ik su út de bibleteek an de Marktstraat haald had. Ik ging der altyd op woënsdachmiddach faak naar toe. Soms wurdde der foarlezen deur un 'dame fan de bibleteek' dy't dan in un modern rotanstoëltsje sat. Miskyn is toen myn liefde foar boeken en literatuur wel ontstaan.
Miskyn? Ik weet ut wel seker! |
|
|
16 desember om 19:17 |
|
Cambuurfans op'e Súpmerk en Midden in de Winternacht
Nee tòch? Der woane gyn Cambuurfans op'e Súpmerk! Mar at je nyt beter wete, dan súden je ut wel denke.
Midden in de Winternacht...
Fanmòrren na de trening komt der un groate groep basisskoalkyndes út de gymsaal bij ut swembad 't Rak. Kyndes binne na 11 november t/m de kerstdagen struktureel druk, is myn ervaring. Mut lache at un jonkje út de rij naar foar draaft.
Juf seit der wat fan en ut wurdt in eenkear stil in de rij. Tòt ik roep 'salle we even singe? 1 2 3. Midden in de Winternacht!'
En ferdomd ut kunstje nòch nyt ferleard, de hele meute singt ut lúdop met!
|
|
|
15 desember om 17:57 |
|
Synise ouwe bròmbear kan'k weze...
Ut synisme kan op sombere dage as dizze wel us bij mij toeslaan.
Ut is dan beter om nyt al tefeul te públisearen. Wie het ferlet fan un ouwe brombear? Mar ut is tòch op syn minst opfallend dat ut bestuurlek sentrum fan Súdwest-Fryslaan ut hele weekend in un see fan licht baadt?!
Ik fyn dat simpelwech bespòttelek en nou bin ik beslist gyn miljeufreak, mar der binne grênsen!
|
|
|
14 desember om 22:11 |
|
Un ieskouwe dach
De rêst doët der nyt toe op dizze dach. |
|
|
13 desember om 15:09 |
|
Un Russise pet!
Skreef ik gisteravend nòch dat der un bedrach fan €500 foar Dorcas ophaald was met de feiling en de modeshow, fanmòrren kreech ik te horen dat ut mar liefst tweedúzend wurden is!! Prachtech tòch?! En dat un tafallege passant, un brandwearman, de Russise legerpet wel even passe wú was fanself noai wech. 'k Fyn ut prachtech om suksoarte fan dingen te doën.
Fanavend naar SC Heerenveen-Willem II: un (sub-)tòpper dus sinds lange tiid!
Foto's Rolinka Olijve |
|
|
12 desember om 22:59 |
|
Allemaal nieuws
Fandaach allemaal nieuws op GrootSneek-site brenge kannen. ONS trener Paul Raveneau (foto) fertrekt an ut einde fan ut seizoen. Stella van Gent: gyn belangeferstrengeling! Kòrtom der is altyd wel nieuws om over te skriëven. Fanavend as feilingmeester foar Dorcas mar moai even €500 binnenhaald. Dat geeft un goëd gefoël foar ut goeie doël. En Feyenoord: stridend ten onder, mar wat is ut nivo tòch skrikbarende laach. Su'n keeper ok, un anfluiting foar Feyenoord! |
|
|
11 desember om 19:32 |
|
Minsleke ferhalen
Ut kan dan dúzend kear un saaklek ferhaal weze dat ik opteken, mar ut gaat altyd over minsen. Fanmòrren foar de yoga al wear betiid op interview. Diskear met 'de jonges fan Veenema'. We kenne mekaar al jaren en hieltyd is der dy klik, omdat Freddy en Arnold presys wete wêr't se fut komme. Niks gyn kale kak! Fòlgende week gaat hun hypermoderne tankstasjon an de Lorentzstraat open. Op dy dach ferskynt ok ut interview in GrootSneek. |
|
|
10 desember om 19:03 |
|
Duisenberg City
Fanmòrren/fanmiddach bij Duisenberg weest, Hearefeen dus. Moaie gesprekken had met un antal minsen dêr! Dy interviews komme in un bysòndere útgave fan un dito man! Mear kan ik der nòch nyt over kwyt! |
|
|
9 desember om 20:03 |
|
Maandachmòrren
Jaja, der sit echt wel ritme in myn leven! Elke maandachmòrren utselde tafereel in de Spòrtskoal. Fanmòrren un pittege trening fan Martin B. had! Poeh, ik moest folle bak geve! En myn twee maten? Och breek mij de bek nyt open...Se kanne geweldech singe, dat dan wel wear. Op fersoek fan Jan D. songen se selfs 'dat fersje over ut (h)ulpeloos kind'. Jan had fanmòrren de tranen alwear in de ogen! |
|
|
8 desember om 16:07 |
|
Bomfolle Sint Martinus Kerk tidens Heel Sneek zingt…kerstliederen
In un bomfolle Sint Martinus Kerk an de Singel gisteravend genoaten fan un groat Sneker metsingfeest. Foar GrootSneek skreef ik ut onderstaand ferslach:
Heel Sneek zingt…kerstliederen trekt honderden naar Sint Martinuskerk
Sneek-Alweer voor de vierde maal in successie werd gisteravond ‘Heel Sneek zingt…kerstliederen’ in de RK Sint Martinuskerk van Sneek georganiseerd. Even na 19.00 uur stond er al een lange rij voor de kerk en toen om 19.30 uur de kerkdeuren opengingen dromde het volk naar binnen. Ongekend druk! De verwachtingen van het muzikale en theatrale zangfeest worden elk jaar hoger en het mag gezegd, gisteravond was maar een woord op z’n plaats: Indrukwekkend!
Een groot aantal medewerkers zorgden letterlijk Pro Deo voor een warm mienskipsgefoel in de fraaie kerk aan de Singel. Medewerking werd er verleend door het Bogerman Kamerorkest o.l.v. Anne Oosterhaven, het Martini Jongenskoor Sneek, Muziektheater Tinto, een gelegenheid trio bestaande uit pastoor Peter van der Weide, Jan Kuipers en Kees Poiesz, Capella Sneek en The Christmas Voices. Er waren overdenkingen van pastoor Peter van der Weide en dichter Henk van der Veer. Na afloop kregen de bezoekers glühwein en oliebollen. ‘Heel Sneek zingt…kerstliederen’, is een blij zang feest dat nu al niet meer weg te denken valt in aanloop naar het kerstfeest.
Terwijl de honderden kaarsjes zijn aangestoken komen de jonge zangers van het Martini Jongenskoor Sneek binnen gelopen, schreden is een beter woord, in de bomvolle kerk. De jongens zingen hun sopraanpartij en de mannelijke alten, tenoren en bassen ondersteunen het geheel op voortreffelijke manier. Trebles in optima forma! Na deze imponerende opening volgt, uiteraard, samenzang, gevolgd door een bijdrage van het Bogerman Kamerorkest. Drie jonge zangeressen stelen meteen de harten van het publiek, later op de avond helemaal als ze gekleed in sneeuwwitte trouwjurken nogmaals opkomen. Gemend koor Capella, onder leiding van Gerard van Beijeren, zingt niet alleen zuiver, het niveau is ook nog eens van uitzonderlijk niveau!
Tussen alle muzikaliteit en samenzang houdt pastoor Van der Weide een heel eigentijds kerstverhaal over Mia en Joep die vanuit het verre Maastricht met een gangetje van 100 km naar Sneek zijn gereden om zich te laten registreren. Daar bevalt Mia van Suske en later zo vertelt meneer pastoor dat er ook nog een broertje komt: Wiske! Een hilarisch verhaal, vol met naam- en woordgrappen, waarbij de pastoor de retorische vraag wel stelt bij wie het Kind Jezus dit jaar geboren zal worden. Deze Sneker zwartrok, gisteravond overigens in een mooi kostuum, weet het kerkvolk te boeien door zijn plezierige manier van vertellen. Zoals al gememoreerd is het optreden van de drie zangeressen van het Bogerman Kamerorkest in witte bruidskleding een van de vele hoogtepunten en het vers dat ze zingen in deze outfit zeer toepasselijk: Hoor de engelen zingen eer!
De dames van Muziektheater imponeren met het à capella zingen van The sound of silence op geheel eigen wijze. Fraai! Traditioneel is de poëtische bijdrage vanaf de preekstoel door Henk van der Veer, die dit jaar o.a. een vers over de Loadsboat voordraagt:
Loadsboat
in ut dústere water fan de stadsgracht achter de statege heilege Martinuskerk leit de Loadsboat, ankerplak foar fòlk dat hunkert naar liefde en geburgenheid
se hewwe gyn ferlet fan lege holle folsinnen nee liëver Jan Brandsma- Sneker engel sonder fleugels- dy’t un immer bemoedegend woard het like kostber as de duurste mirre en wierook
krekt even anders as soetsappege ferskes midden in de winternacht en romantisearde herders -al is dêr fanself op syn tiid ok niks mis met-
dêr in ut dústere water fan de stadsgracht leit de Loadsboat ankerplak foar dakloazen wêrfan’t we dachten ‘lauloëne dy binne der in Sneek tòch nyt?’
Na een duet van pastoor en Jan Kuipers, gezongen vanaf ‘de kraak’ volgt een indrukwekkend optreden van The Christmas Voices o.l.v. Jan Blanksma. De bijdrage van de vier heren is illustratief voor het hele programma: Het wordt elk jaar professioneler maar het blijft laagdrempelig goed. Het optreden wordt voorafgegaan door de binnenkomst van piper Niels van Felius. Alweer zo’n kipefelmoment! Henk de Haan was gisteravond de organist.
Gloria, in excelsis Deo als heel Sneek en omstreken zingt!
|
|
|
7 desember om 18:25 |
|
Plaatsje!!
Joke Potma, un plaatsje! Fanmiddach tidens de Kerstmarkt in de Sint Martinuskerk. Fanavend mach ik dêr wear op'e preekstoël: Heel Sneek zingt...kerstliederen. Ut binne bysòndere dagen. |
|
|
6 desember om 12:25 |
|
Wurk fan Anne Wadman en Hylkje Goïnga
Nije útjeften fan Utjouwerij Afûk By gelegenheid fan de hûndertste bertedei fan Anne Wadman ferskynd ‘Anne Wadman ‘It tipelsinnich bousel, ik’.Soan Thys Wadman, skriuwer en gearstaller, waard by de presintaasje op 30 novimber ferrast mei in oare útjefte fan de Afûk dy’t dyselde dei ferskynde, nammentlik ‘It sjaaltsje en njoggen oare ferhalen’ fan Hylkje Goïnga, syn mem.
Anne Wadman ‘It tipelsinnich bousel, ik’
Anne Wadman liet mei syn wurk fuortdaalks syn grutte ambysjes sjen. Hy tilde sawol yn syn kritiken as mei syn romans de Fryske literatuer op in heger plan. Hy die dat yn syn flymskerpe kritiken yn De Tsjerne, mar ek mei it publisearjen fan taboetrochbrekkende en eksperimintele romans lykas De Smearlappen (1963) en De frou yn ‘e flesse (1988).
Foar syn kritiken krige er yn 1952 de Gysbert Japicxpriis en letter, yn 1989, waard er foar syn romans foar de twadde kear mei dy priis eare. Yn it deistich libben wie Anne Wadman foar in soad in ynspirearjend learaar Nederlânsk yn it fuortset ûnderwiis en letter oan de learare-oplieding Ubbo Emmius. Boppedat wied er syn hiele libben aktyf as muzikant en muzikus. Hy spile fioele, skreau muzykkritiken, wie yn en fuort nei de oarloch aktyf yn de band The Snake Charmers en letter noch by it Sneeker Jeugd Orkest, dat er opset hat, it Fries Kamerorkest en Salonorkest Plumeau.
Oer al dy fasetten fan in bysûnder ryk libben, mei hichte- en djiptepunten, oer haadsaken en bysaken, giet dit boek. It stiet fol mei ûnder oare oan no ta net publisearre wurk en nea earder ferskynde foto’s en dokuminten. Minsken dy’t harren fertroud fiele mei libben en wurk fan de skriuwer, learaar en muzikant helje herinneringen op en jouwe analyzes fan syn wurk. Stichting It Kypmantsje, de Afûk en Tresoar earje Anne Wadman mei dit boek, dat by gelegenheid fan syn hûndertste bertedei ferskynt. Boekgegevens: Anne Wadman ‘It tipelsinnich bousel ik’ Auteur: Thys Wadman Ferkeappriis: € 19,95 Tal siden: 191 ISBN: 9789493159198 Utfiering: paperback Afûk, Leeuwarden 2019 www.afuk.frl
It sjaaltsje en njoggen oare ferhalen, Hylkje Goïnga
Omdat de boeken fan har net mear te krijen wienen, ferskynde yn 2016 de bondel Tsien fan Hylkje, in lytse kar út har wurk. Yn It sjaaltsje en njoggen oare ferhalen fynt de lêzer nochris tsien teksten dy’t karakteristyk binne foar de skriuwster: koart om ‘e hoeke, humoristysk en net sûnder tragyk.
Hylkje Goinga (1930-2001) is as skriuwster foaral bekend wurden troch har koarte ferhalen. Tusken 1971 en 1993 publisearre se seis bondels. In grut part fan de ferhalen skreau se foar it moanneblêd De Strikel en de Leeuwarder Courant. Blêden as Opzij en Margriet namen ek wurk fan har op.
Yn de wrâld fan de koarte ferhalen is Hylkje Goinga in opfallende ienling. Se wurdt wolris fergelike mei de Ingelske skriuwer Roald Dahl. Krekt as Dahl hat se der in hantsje fan om it ûnwierskynlike as deagewoan foar te stellen. De ferhâlding tusken man en frou is it weromkommende tema. De lêzer wurdt geregeld op ‘e ferkearde skonk set omdat de ferhalen oan de ein faak in ûnferwachte, soms absurde draai meitsje. De flot fertelde brike setten fan de nofteren en soms naïve húsfrou Martha ha yn 2019 noch neat oan aktualiteit ferlern.
Gearstalling en foarwurd: Douwe Kootstra.
Boekgegevens: It sjaaltsje en njoggen oare ferhalen Auteur: Hylkje Goïnga Gearstaller: Douwe Kootstra Tal siden: 88 Ferkeappriis: € 7,50 ISBN: 9789493159204 Utfiering: paperback Afûk, Leeuwarden 2019 www.afuk.frl
|
|
|
5 desember om 18:46 |
|
Edsilia? Ik ken se al jaren…
“Edsilia Rombley, Jan Smit en Chantal Janzen gaan het Eurovisie Songfestival in mei komend jaar presenteren. Het drietal zal op dinsdag 12 en donderdag 14 mei de halve finales en op 16 mei de grote finale aan elkaar praten”, las ik.
In augustus 2008 wist ik blykber al dat Edsilia un fin mear as un bears had. Lees mar us wat ik toen over Edsilia skreef:
"De adrenaline spoat mij gisteravend súver de oren út bij ut optreden fan Edsilia Rombley in de Stadhústún. Wat un power, wat un enerzjy straalde der fan dizze souldiva ou! En dan is ut maandachavend fan de Sneekweek, gyn druppel alkohol had en je wurde dronken fan blijdskap, su moai as dizze frou singe en entertaine kan. En dan kan ik nou wel krekt de skijn ophouwe dat ik alle CD’s fan Edsilia hew, mar dat sú un groate leugen weze. Ik wist nyt iens dat se Rombley ( hoe mut ik dat eigenlek útspreke ? ) hyt. Fanavend hoarde ik dat se de frou is fan Tjeerd Oosterhuis. De bòfkont! Kòrtom des te mear un hearleke múzikale tropise ferrassing foar mij in de drukbesochte Stadhústún. Rombley is mear as un huppelkòntsje op hoge hakken, ut is un absolút súpertalent dy’t binnen no-time de honderden Snekers en Sneekweekgangers an ut swingen kreech. Inklúsyf ut groatste gedeelte fan ut kolleezje fan B. & W. “ Kom mensen we gaan een feestje bouwen, doe maar net of je met de voetjes in het Caribische zand staat te dansen ! ”
En fan gevem was ut met Edsilia en har band. ‘ Top of the world ’, song Edsilia in Helsinki. Hier in Sneek deed se ut gelukkech in ut Nederlaans!! Mar nyt allienech opswepende nummers ( ‘ Dan ben ik van jou ’ !! ), mar ok fraaie ballads en súver hast reggae-achtege nummers. De toegift dy’t Edsilia gaf was wel heel bysonder, ut Sneker públyk dromde tòt an de rane fan ut poadium en omarmde Edsilia hast letterlek. Dizze meid gunne je alle súkses fan de weareld.
Omdat ik út foarsòrch un Sneker paraplú metnomen had, ut skip met sure appels ging oans gelukkech foarbij, bedocht ik mij gyn moment. Na Bonavature Kalou overhandegde ik Edsilia spontaan de moaie paraplú. Se swaaide met ut Sneker relasygeskenk òf had se ut Eurovisiesongfestival tòch nòch wonnen. En de Snekers mar sêge, ‘ dy paraplú bist kwyt! ’ Dat was krekt de bedoëling frynden!!"
|
|
|
4 desember om 18:05 |
|
Fan un Dame van Plezier tòt un Eeuwling dy’t miskyn wel dry jaar ouwer is…
Ut bliëft boeiend, minsen interviewe. En ieder mêns het wat te fertelle, de ene kan dat beter as de andere, mar ut is de kunst om de ferhalen te fangen. Gisteravend bin ik bij un Dame van Plezier weest! Ja, ik kom overal!
Fanmòrren nòch foar de yoga was ik in de Julianaskoal met de fraach hoe’t ut nou krekt sit met dat eeuwfeest dêr. Ut leverde wear moaie ferhalen op!
En de yoga? Dan bin ik 5 kertier in un folkomen andere leefweareld, temidden fan allemaal frouwen en un geweldege yogalearares! Su bliëf ik in balaans!
Namsté òftewel haré!
|
|
|
3 desember om 22:15 |
|
Lekkere skriëfdach had
Ut was der fandaach ok wel wear foar: útskriëve fan interview dy't ik had hew. Ik hou derfan om de gesprekken met un voicerecorder op te nimmen en dêrna in alle rust út te werken. Dat doën ik meastal su gau mooglek nadat ik un interview ounommen hew. Ik sit dan nòch in de flow ( nee, dit is gyn Snekers!) fan ut gesprek.
Fandaach trouwens su stief as un lutte na de trening fan gister. Mòrrenfroech naar yoga om wear in balaans te kommen. Ondertussen fliëge de desemberdagen foarbij. Fleurech op naar de 21 ste desember, dan lenge de dagen wear! |
|
|
2 desember om 20:32 |
|
Lekkere primeur!
Uteraard is ut altyd wear kicke at je un scoop plaatse kanne op GrootSneek-site!
Paviljoen wordt Beachclub Sneek compleet met palmbomen en bubbelbad op terras!
Sneek- André Zijlstra (40), van de Buitenplaats in Eernewoude en Eetcafé ‘t Goede in Leeuwarden wordt de nieuwe exploitant van Beachclub Sneek, het oude Paviljoen. De prachtige locatie aan het Sneekermeer heeft een totale grade-up gekregen na jarenlange verpaupering. Het oude paviljoen is afgebroken, de geheel vernieuwde jachthaven ligt voor de deur zodat de bezoekers letterlijk hun boten aan kunnen leggen aan het terras. Op dat terras is plaats voor 300 bezoekers en binnen in de Beachclub Sneek is er ruimte voor 140 mensen. “De verbouwing is in het laatste stadium en het geheel krijgt een volledig eigentijds karakter en gezicht. ‘Stoer, industrieel en gedurfd’, zijn de woorden die bij Beachclub Sneek passen en de het zal zondermeer toonaangevend zijn voor Sneek. We willen hier ook bedrijfsfeesten gaan organiseren, mooier plekje vind je niet.
Er komen echte eyecatchers en dan heb ik het over de graffitischilderijen en een bubbelbad op het terras. Dat kun je per halfuur huren. Verder komen er metershoge palmen die het terras nog wat extra’s geven. De keuken zal niet een beetje open zijn, maar volledig open met een cheftable naast de keuken. De gasten kunnen dus eigenlijk in de keuken eten”, aldus een enthousiaste Zijlstra. Beachclub Sneek hoopt volgend voorjaar open te gaan.
|
|
|
1 desember om 21:13 |
|
Lekkere dach!
Prachtech wear, dus fanmiddach lekker bútendeur weest. Kleurke op'e wangen bliëft su nòch even sitten.
Bij LSC 1890 maakt ik fanmiddach o.a. bovenstaande foto, dy't ik self wel VAR-waardech fon: Gyn pengel! Al dochten de LSC 'ers der un bitsje anders over. |
|