| |
 |
31 òktober om 22:42 |
| |
Torens tòt in'e hemel
Fandaach torens tòt in'e hemel boud, Babel was der niks bij, dêr in Amsterdam. |
| |
|
30 òktober om 08:35 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Magere Hein
‘k Bin nyt un echte Boomer, al hew ik su langsamerhaan wel un bos gries haar. Mar der binne mear as 50 tinten gries. Su werk ik nòch altyd. Wêrom? Omdat ik ut simpelwech joppech fyn.
Ut bereiken fan’e AOW-leeftyd was foar mij gyn reden om út te skeien met ut werk. At anderen ut nyt sêge, dan doën ik ut self wel: Werke houdt mij jong! Ik bin nyt de enege, su las ik foarege week op un nieuwssite: Su’n 223.000 minsen werke nòch, nadat se 67 jaar òf ouwer wurden binne. Tien jaar earder waren der nòch mar 105.000 bliekt út’e statistieken fan ut CBS, en mete is wete.
Ut maakt nòch al wat út wat foar werk je doën. At se mij frage om fysike klusjes op te knappen geef ik nyt thús. Met andere woarden ik hew massel dat ik ut nyt met’e bealech ferdiëne mut. Froeger nyt as skoalmeester en de laatste tien jaar nyt as freelance stukjeskriëver.
Toen ik onderwieslaan ferliet, was dêr GrootSneek, dat op 25 òktober ut tienjarech bestaan fierde. Inderdaad dwars teugen de stroom in, skriëve un antal senioren gewoan deur. Met dy Groot-titels soeke we de ferbining en interviewe we minsen, heel faak Paradysfogels. Dat erfaar ik ok nyt as werk. Ut is púre ferriking. Ik gaan de hele provinsy nòch deur om ferhalen te fangen foar de Friesland Post.
Su gau ik merk dat ik jonge minsen foar de foeten loop, is ut over en út. Op dit moment is ut teugenovergestelde nòch ut gefal. Ik haal bakken fol enerzy bij jonge kollega’s fut. Dyselde junioaren binne in myn optyk faak feul ferder as in myn lange-haren-houtsje-toutsje-jaren.
Dy jonges en meiden wêr’t ik met tegare werke mach leare mij elke dach nòch un heel soad, al beken ik ok futdaleks dat ik nyt an ut tik-tokken bin. En met myn taalgebrúk aap ik de jeugd ok nyt na. Ik hew ut nyt over ‘gaaf’ en ‘cool’. Je mutte jeself nyt belachelek make.
Ik sêch ok noait dat ik ut skriëven en interviewen ‘leuk’ fyn. Ik krij jeuk fan ‘leuk’.
Foarlopech gaan ik dan ok nòch lekker deur met myn werk, niks mut, alles mach. Nou ja, alles, ut measte. En de deadlines dan? Gyn probleem.
Ik hoop dat Magere Hein syn fyts nòch even nyt bij oans in’e gang rydt. Ut leven fan disse skriëver is su ferrekte lekker!
|
| |
|
29 òktober om 20:33 |
| |
De weareld in braan
Weet nyt mear presys wannear’t een fan myn maten ut sei, wel dat hij ut sei òf um eigenlek lúdop oufroech: Súden we nou echt in ut eind der dagen sitte?
Foar mij is dat un tipyse fraach út ut Kalvinistise miljeu wêr’t ik ok út wech kom, temminsten myn moeke had ut der ok wel us over.
Ik hew der nyt sufeul met, de overtúging dat ut einde fan’e weareld anstaande is, de Apokalyps. Dat ut op dit moment un soadsje is, dat is un understatement. De beelden út Gaza en Israël liege nyt. Trouwens is ut frede in’e Oekraïene? Fanavend befoarbeld gyn beelden mear fanút Oekraïne…
Miskyn is dat ok wel un reden dat ut foetbal op dit moment foar un soad minsen, ik hoar der ok bij, su’n útlaatklep is. Ut was anders mar hektys in Eindhoven, dêr’t ut Philips Stadion tidens PSV-ajax helemaal stil fiel toen der un toeskouwer op’e tribúnes reanimeard wurdde deur klupartsen fan beide klups. Met súkses. Fanavendgebeurde utselde in Alkmaar op ut feld met Bas Dost. Dan siëst dat foetbal simpelwech un belangike bijsaak is mear nyt.
Gisteravend mocht ik tegare met soan Ben, dy’t alle kearen wear út Amsterdam overkomt om de wedstriden fan SC Heerenveen met al dy trouwe H’veen suppòrters te siën, ut soet fan’e overwinning smake.
Ut binne fan dy bijsaken dy’t ut wankel evenwicht biede teugen al dy ellende dy’t der op dit moment in’e weareld is. Mat in un Apolalyps loof ik nyt. In positiviteit wel!
|
| |
|
28 òktober om 17:07 |
| |
Ferhaleferteller Watze van Dijk
Gistermòrren met fotograaf Tom Coehoorn naar Deinum weest, dêr woant Watze van Dijk, un ferhaleferteller fan’e bútenkategoary.
An ut end fan ut interview fertelde Watze ut fòlksferhaal ‘It pealstsje fan Easterliitens’. Ut was écht fantastys.
Tòt syn 62ste jaar was Watze onderwizer an’e Vrije School in Liwwarden. Dat is ondertussen al mear as 20 jaar leden. At je google, dan ferskynt der bij syn naam ok Watze van Dijk, Vrije School. Een fan’e reaksy’s fan syn oud-learlingen is ‘wat kon deze meester mooi vertellen’. En dat doët hij nòch altyd!
We kregen ferder in klein kolleezje dat over Rudolf Steiner. Mear as de moeite weard! We hewwe beide met folle teugen genoaten.
Ut ferhaal komt in’e fòlgende Friesland Post.
En dan su naar ut Abe Lenstra Stadion foar de wedstryd SC Heerenveen-Heracles. Heel benieuwd hoe’t ut oulope sal.
|
| |
|
27 òktober om 19:13 |
| |
Friesland Post november 2023
Siët der wear moai út. Ok hier de faste bijdragen levere maggen. |
| |
|
27 òktober om 13:19 |
| |
Première voorstelling Freark Smink in Theater Sneek gaat vanavond niet door
SNEEK- “Helaas gaat vanavond, 27 oktober 2023, de première van De Emigrant opnij ferteld in Theater Sneek niet door. Freark Smink heeft keelontsteking, is zijn stem kwijt en moet op advies van de arts een paar dagen rust nemen. Natuurlijk heel erg vervelend, in de eerste plaats voor Freark zelf, maar gezondheid staat voorop”, aldus de organisatoren van de voorstelling.
“Gelukkig hebben we, samen met Theater Sneek, een vervangende datum gevonden en zien we jou graag op woensdag 8 november 2023 om 20.15 uur in Theater Sneek voor de première van De Emigrant opnij ferteld.”
|
| |
|
26 òktober om 17:21 |
| |
Tien Jaar GrootSneek
Gister ut 10-jarech júbileum fan GrootSneek útgebreid met alle metwerkers fierd. Ut feest duurde fan gistmiddach tòt en met fannacht.
Fandaach leit ut 88-pagina’s (!!) dikke júbileumnummer op’e deurmat en ik bin der tròts op dat ik metwerke mach an’e Groot-kranten. “Súksesfol teugen de wyn in ondernimme”, noemde Egon Diekstra ut in syn prachtege toespraak gistermiddach.
“YingMedia draaide ruim 10 jaar geleden ruim 200K omzet en maakte verlies. Inmiddels wordt de miljoen ruimschoots gepasseerd en is YingMedia een gezond bedrijf”, aldus Egon.
Naast teruch-en foarútsiën toespraken fan Marianne en Ying was ut onthullen fan ut nieuwe logo: GrootMedia ok un hoogtepuntsje. As metwerkers hewwe wij Marianne & Ying un prachtege GrootSneek ferhalenbank cadeau deen. Na un lekker stamppòtbuffet binne we met de hele ploech naar un foarstelling fan De Tocht in ut Friso Theater weest.
Tòt beslút fan alle festiviteiten hewwe we nòch ouwerwets gesellech an ut burrelen weest. Kòrtom: Inlijste!!
 |
| |
|
25 òktober om 16:51 |
| |
GrootSneek: Fan harte met ut earste krúske!
Het is 30 oktober 2013 als de klep van de brievenbus kleppert. En niet zo’n beetje ook: het eerste nummer van de papieren GrootSneek valt op de mat. Het blad, ‘een magazine op krantenpapier,’ wordt door ONS’ers rondgebracht in de stad en de buitengebieden. De oplage is maar liefst 28.000 stuks, niet gering.
Ik volg het allemaal op de voet, heb ook alle tijd omdat ik aan het revalideren ben, nadat ik gelukkig een Blauwe Engel (is: mazzel dat drie omleidingen voldoende bleken om weer energiek door te leven) op mijn schouder had.
Zowel Ying als Wim zijn meer dan goede bekenden van mij. Sterker nog, ik ken beide mannen al bijna een halve eeuw. Mannen hewwe kwaliteiten!
Tien jaar later blik ik terug op het magazine op papier en doe dat niet alleen met de inmiddels 120 gedrukte kranten en bijlages (ik bewaar ‘alles’!) maar ook in mijn digitale dagboek, dat ik overigens al sinds januari 2004 elke dag bijhoud.
Ik lees er, in het Snekers uiteraard, onder andere dit: “In un tiid fan ontlezing ( freeslek woard, trouwens) en ekonomise teugenwyn, wêrby’t ut ene periodyk na ut andere omfalt, is ut nòch al un ondernimming. Ik bin dan ok heel benieuwd òf dizze missy fan un papieren krant kaans fan slagen het. Wim en Ying trouwens ok!”
Lees even later in het ‘dachboekstukje’, later zou de aanduiding ‘blog’ in gebruik raken, dat ik het belang van kranten die aandacht hebben voor het kleine nieuws koester. Ik noem het ‘Dieter-ferhalen’, een lokale Sneker held. Ook dan al zie ik het gevaar van globalisering en vervlakking. Dat laatste is in 2023 nog altijd een groot gevaar voor de samenleving.
GrootSneek wil vanaf het eerste moment van verschijnen al een verbindende krant zijn en brengt in beeld wat de regio kleur geeft. Letterlijk met een aantal fantastische fotografen in een krant die schitterend is opgemaakt. Kortom, GrootSneek doet er toe. Geen wonder dat het magazine al rap broertjes en zusjes kreeg met de namen GrootHeerenveen, GrootdeFryskeMarren en GrootBolsward-IJsselmeerkust.
Ik prijs mij gelukkig dat ik vanaf het eerste begin aan alle vier kranten mee mag werken, vol passie, enthousiasme en overgave.
Mooi om te lezen dat steeds meer pensionado’s doorgaan met werken. Niet meer omdat ze ‘moeten’ maar omdat ze het gewoon ‘leuk’ (vreselijk woord, ik krijg jeuk van leuk!) vinden. Voor mij is een belangrijke drijfveer dat de sociale contacten en jonge mensen mij jong houden. Ik bin dan wel gries (en dêr binne wel mear as fyftich soarten fan!), mar su foël ik mij nyt! Dank, jonge kollega’s we gaan nòch mar even moai deur!
En Ying en Marianne, fan harte met ut earste krúske foar GrootSneek.
|
| |
|
24 òktober om 20:33 |
| |
Súpermoaie geboartedach
Fandaach myn geboartedach in Amsterdam: Met Nouvé naar ut Concert Gebouw! Foarstelling Dikkie Dik!
Disse dach het un GOUDEN randsje. Kon nyt beter. Ik foël mij un stinkend rike man.
|
| |
|
23 òktober om 08:34 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Wij & Die Lui
Sneek het tefeul foetbalklups, laat dat dúdelek weze. Mar eigenlek is der ok gyn enkele klup overboadech. Dat was 50 jaar leden ok al su. Toen wurdde op 14 november dé WPB oprichten. Un wel heel kleurrike klup ‘voor jongeren uit de wijk Sperkhem en de omliggende woonschiphaven en woonwagenkamp’, aldus Wikepedia.
Toen de Waterpoort Boys un halve eeuw leden ut levenslicht sach waren der genoech Snekers dy’t dochten dat ut un spultsje fan un paar jaar weze sú ‘WPB is gyn lang leven beskoaren je’.
Nou, 50 jaar later, bestaat WPB nòch altyd en is nyt mear fut te denken in ’e Sneker foetbalgemeenskap.
Ik mach der graach komme en dat nyt allienech omdat de WPB syn domisily in myn ouwe buurtsje de Noarderhoek het. Ut is un warme fòlksklup en ik foël mij dêr altyd fan harte welkom.
Foar ut skriëven fan un GrootSneek-artikel, in ferbaan met ut kommende júbileum, besocht ik Eelke Dotinga. Sinds jaar en dach ut bestuurlek gesicht fan de WPB. Eelke, dy’t syn hele jeugd anders deurbrocht bij Oranje Nassau in oans stad, foëlt um ok thús bij de klup fan ‘kòrte lijntsjes en no nonsens’.
‘Ut is wel us un bitsje swart-wit, mar dan laat ik se mar even raze en is ut binnen fijf minúten wear goëd’, fertelde Eelke dy’t ok nòch us 14 jaar in ut Earste fan’e Waterpoort Boys speulde.
Op’e fraach wat syn persoanleke hoogte- en dieptepunt bij de klup was is Eelke klip en klaar: ‘Dat was in’e nakompetisywedstryd ik meende in 1998, teugen Bolwardia. Dy moesten wij gelykspeule. Ik maakte de gelykmaker in’e 94ste minút. Sprongen se my boven op’e bealech. Toen ik overeind kwam, foëlde myn knibbel nyt goëd. Hew dêrna noait wear un wedstryd metdeen. Einde foetbalkarrière !’
Ut kan blykber noait nòrmaal bij de Wee Pee Bee. Oait was der sprake dat WPB en Black Boys tegare ferder súden. Toen de naam fan’e fúsyklup ter sprake kwam sei de legendarise foarsitter Jan Dommerholt. ‘Geen probleem, het achterste gedeelte van jullie naam en het eerste deel van het symbool van onze stad, de Waterpoort!’ Waterpoort Boys dus! Ut is dêrna noait wear wat wurden tussen de twee klups.
Ok nòch un moai júbileumkado? ‘Jaseker naast un júbileum naslachwerk, samensteld deur Fokke Huisman de Jong, ok un nieuw elektroanys skoarebòrd met dêrop de tekst: ‘Wij & Die Lui’.
Dat klinkt krekt even anders as ‘gasten’, de Waterpoort Boys is un bysòndere klup en dat al fijftech jaar. Fan harte met dit júbileum!
|
| |
|
22 òktober om 20:51 |
| |
De lezende frou
Nòch mar 3 weken leden in un tram richting straan Athene, maakt ik disse foto fan twee lezende frouwen. Fyn ut self un moai foto. Uteraard stond der toen ok al un groat deel fan’e weareld in’e braan, mar wat derna gebeurde is wel heel heftech.
Hew ut gefoël, nee ik wet ut wel seker, dat ut hieltyd dichterbij komt. De kòp der mar goëd bijhouwe en gyn oaly op ut fuur goaie deur ondeurdachte útspraken. Ondertussen komme de ferkiëzings in Nederlaan hieltyd dichterbij.
Frije ferkiëzings wel te fertaan, ik koester de demokrasy.
|
| |
|
21 òktober om 18:22 |
| |
En tòch…
Fanmiddach foar ut earst in’e groate Albert Heijn winkel in’e Stadsfenne weest. Ik wist gewoan nyt wat ik sach wat un knoert fan un winkel. Myn earste reaksy was dan ok : moai! Mar toen ik der un kertierke deur heen lopen was bekroop mij un ander gefoël.
Ut is werkelek nyt te love befoarbeld hoe allemachtechst groat ut assortiment ‘bij de borrel’ allinenech al nyt is. Bij de snoepoudeling was ut fan un selde laken un pak, gyn nee te koop. Heel anders as oait bij myn fader, met syn martsjedroppen en pakjes Bazooka kauwgom. Kom dêr teugenwoardech nòch us om.
Wat súden al dy Sneker krúdeniers hun de ogen útkeken hewwe in disse gigagroate winkel. Even goëd begriepe, ik hemel ut ferleden absolút nyt op. Mat op’e een òf andere manier miste ik wat dêr in’e Stadsfenne.
Toen ik thús was wist ik ut: Persoanlek gesellechheid! Opskrriëve in ut boek was der al helemaal nyt mear bij. Laat staat 25 euro fan’e krúdnier lene foar un moai jurkje bij de C&A ok nyt.
|
| |
|
20 òktober om 17:22 |
| |
Tryste frijdach
Ut was in un soad opsichten un tryste dach. Fanmòrren ut hardferskeurende bericht fan ut overlijden fan un klein neefke fan un kllega. Ut jonkje mocht nyt mar 10 maanden wurde.
Fanmiddach hew ik bij un pro-Palestina demonstrasy in ut sentrum weest om ferslach(je) te doën foar GrootSneek. Der deden su’n 50 demonstranten met. Ok hier wurdde ik nyt fleureger fan.
Ut wear paste um helemaal an: ut het de gòdgaanse dach regent en nyt su súnech ok. De hemel gúlt? Nee, de hemel gúlt noait. Ut is foargoëd herst.
|
| |
|
19 òktober om 19:58 |
| |
De Kouwe Kant & Ik
Fandaach écht an ut buffelen weest! Stoëlriemen fast: Der komt un nieuwe útgave (kalender!) met poësy fan mij. Ut projelt het as werktitel : De Kouwe Kant.
Omdat ik ut met de partners fan oans kyndes doën. Inderdaad met je family mutte je wandele en nyt ferder ouwehoere.
Na de bundel ‘De Dames Pino’ ( 2015) en nou dus 8 jaar ferder wurdde ut tied om wear met un públikasy te kommen. Wêrom? Omdat ik alle weken de fraach krij: Hest ok hast wear us un nieuwe bundel òf kalender. In bewaar alles wat ik skreven hew in witte map (siën foto).
Ik skriëf foar mij self ( struktuur geve!) mar at anderen ut leze wille wat ik skriëf is dat gyn enkel probleem. Ondertussen groeit ut antal proazastukken ok per week, het alles te maken met ut skriëven fan de kollums ( ‘stukjes’) foar Omrop Fryslân radio. Ok fandaach wear un kollum skreven, dat doën ik meastal op donderdachs (struktuur geve!).
Met andere woarden jum hoare fan mij en de Kouwe Kant!
|
| |
|
18 òktober om 21:01 |
| |
Al un halve eeuw
Wie’t dit is? Sneker kenne um ongetwifeld. Ik ken um al hast un halve eeuw. Un posityf insteld mins, dy’t ik dus un groat gedeelte tòt myn kennisekring rekene mach.
Gisteravend hew ik un interviewd foar GrootSneek.
Fanmiddach hew ik foto’s fan um nommen. Fòlgende week weet echt heel Sneek en widfe omgeving wie’t hij is! Tòt su lang laat ik de minsen dy’t um nyt kenne moai in ut ongewisse!
|
| |
|
17 òktober om 16:56 |
| |
Feestlike útrikking fan de Gysbert Japicxpriis oan Jetske Bilker
BOALSERT-Skriuwster Jetske Bilker krige sneon, 14 oktober, de wichtichste literêre priis foar har roman Spegel en sonde. It wie in feestlike en fleurige middei yn de Martinitsjerke yn Boalsert, mei in soad famylje, freonen en kunde fan de winner
Lytse Gysbert
En ek de Lytse Gysbert Japicxpriis waard útrikt, Sytze de Haas (11) út Jorwert krige ‘De Gouden Fear’ foar syn winnende gedicht ‘Ik gean fuort’. Op webside fan Tresoar fynst alles watst witte wolst oer dizze prizen:
https://www.tresoar.nl/nieuws/uitreiking-gysbert
 |
| |
|
16 òktober om 08:25 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Siz mar Sjoerd
Oulopen woënsdachavend hew ik bij un foarstelling fan De Tocht in ut Friso Theater in Liwwarden weest. De Tocht, is un metafoar foar de Elfstedentocht op skaatsten, dy’t ondertussen al mear as un kwarteeuw foar ut laatst òrganseard wurde kon. Hoe langer ut leden is, hoe groater de magy en de ferhalen om de Elfstedentocht heen wurde.
Foarougaand an de foarstelling had ik un interview met Wolter Weulink, út Deventer, dy’t één fan’e hoofdròlspeulers is. Disse jonge akteur begrypt ut, wêr’t ut over gaat. In’e rúmste sin fan ut woard.
Trouwens ut begin fan ut interview was wel un bitsje hilarys. Wolter kwam in un kòrt spòrtbroekje bij mij an tafel sitten op ut Dorpsplein fan ut nagelnieuwe Theatergebou. Su fan ut ies ou ferwachte je dat nyt. Ik docht in un flits wat siën dy jonge syn benen der út, overal skrynplakken. Sú tòpgrimeur Arjen van der Grijn ok un ròl bij De Tocht hewwe?
Bleek nyt ut gefal, de skrynplakken waren écht! Un paar dagen earder was Wolter slach over de harses gaan tidens un fytstòchtje tegare met de laatste winner fan’e Elfstedentocht, Henk Angenent.
Het niks met inleven fan Wolter syn rol te maken, hij speult boeresoan Sjoerd, mar dat hij syn personaazje serieus nimt wurdde mij wel dúdelek toen ut over ut brúken fan ut Frys ging.
“Ik versta het redelijk. Mijn personage is een Friese boerenzoon dus ik wilde daarvoor in ieder geval Fries leren. Het script was in eerste instantie grotendeels in het Nederlands. Om Sjoerd beter te leren begrijpen wilde ik wel weten hoe hij in het Fries de dingen zou zeggen. Op mijn verzoek zijn de teksten van mijn personage in het Fries vertaald en dat heb ik met mijn taalcoach, Nynke Heeg, intensief opgepakt. Het was heel spannend want je kunt jezelf er ook totaal mee in de vingers snijden. Maar ik ben gewoon begonnen en ik durf nu wel te zeggen dat het heel redelijk gaat.”
Dat is tòch wel wear opfallend dat un inwoaner út de Koekstad, dy’t om mear Frys fraagd! Suks hyt dan un positieve taalhouding. Dat in ’e musical ut Frys op un hele natuurleke manier naast ut Nederlaans brúkt wurdt is púre taalpromoasy foar de tweede rykstaal.
En dy Wolter praatte ut Frys ok nòch us hast aksentloas, konst nyt eens merke dat ut un akteur is.
Wolter: Siz mar Sjoerd!
|
| |
|
15 òktober om 19:58 |
| |
Bitsje onwennech...
Bovenstaande foto maakt ik nòch gyn 14 dagen leden. Op disse earste echte herfstege dach fan '23 maakt dy foto un bitsje mankelyk en onwennech.
Mòrren is der wear un dach! |
| |
|
14 òktober om 19:22 |
| |
Utwerke
Hearleke saterdach! Fanmòrren de stad in weest foar nieuwe winterskoënen, strak spikerbroekje en twee truien. Nou nyt bepaald un hobby fan mij. Mar de rest fan’e dach lekker an ut interview útskriëven weest.
Dy útskreven interviews binne binnenkòrt in de papieren GrootSneek te lezen. Bij een fan’e interviews maakte ik bovenstaande foto’s.
Ondertussen fyn ik ut weareldtoneel één groate gaos, weet der amper met om te gaan su’n ellende allemaal. En kear op kear kom ik tòt de (simpele?) konklúzy dat ouwe waardeloase kearels jonge minsen dy’t mekaar nyt kenne de doad injage. Gadferdamme wat un soadsje.
Wat ik in ieder gefal nyt doën is myn mening op sosiale media fentileare, dat maakt ut der allemaal nyt beter fan om ut mar us sachtjes út te drukken.
|
| |
|
13 òktober om 17:39 |
| |
Endorfine op'e Groëne Dyk
Hoppaaaa! Dêr was ut gelukshòrmoan Endorfine fanmòrren wear. Moedersile allienech op de Groëne Dyk drave in’e stromende regen en un flinke poester.
Wat bsielt un mins tòch om dit as 60+ te doën? Mut ik nòch wat bewieze? Is ut kompesasygedrach foar ja, foar wat? Nee hoar, gewoan even in gefecht met de natuurelementen. Tien jaar leden sú ik der nuy over nadocht hewwe om suks te doën, sinds dy tiid is der wel ut een en ander feranderd.
Tidens myn harddraafsessy kwam ik oud-kollega Jan Boonstra ( echt een fan myn alderfijnste kollega’s oait!) teugen. Jan moest lachen toen hij mij sach en maakte op fersoek ( ‘light narsistys trekje?’) un paar foto’s fan de eensame hardloper.
Jan skreef in un appke ut fòlgende en ik hew der niks an toe te foegen:
“Bikkel. Doe’t mij denke aan een aantal jaren terug. Wij op de fyts over de singel richting de oude Súderpoart. Wat wast aan it krimmineare over it weer. En nou kom ik dy tegen in it selde weer allinich sonder dyn harem.”
Nou dan tòch un toefoeging:nyt allienech myn harem liet mij fanmòrren in’e steek ok myn beide maten skitterden deur ouwesechheid.
|
| |
|
12 òktober om 20:17 |
| |
Skriëfdach
Fandaach amper búten de deur weest, nou ja even op’e E-bike om un pak A4 papier op te halen en ferder nyt.
Ut was un hearlek skriëfdach en dat hew ik dan ok deen. Ut interview dat ik gisteravend met akteur Wolter Weulink en figurante Antje van der Wal had útwerkt, soms binne der deadlinen en dan gaat ut gas der even op.
Ferder is de donderdach myn faste Omrop Fryslân kollum skriëf dach. Was fandaach wear nyt anders. Ondertussen hew ik de earste kastanje al wel wear in’e búse, helpt teugen reumatise klachten, al hew ik der gelukkech gyn last fan.
Mòrrenfroech, wear òf gyn wear, lekker harddrave!
En su fliëge de dagen foarbij, gyn flau benul wêr’t dach fan gister is.
|
| |
|
11 òktober om 22:57 |
| |
De Tocht
Fanmiddach interview had met Wolter Weulink, één fan'e hoofdròlspeulers en Antsje van der Wal (figurant)fan De Tocht, de musical.
Hearlek interview met un jonge akteur en un beflogen frijwilleger. Interview foar de Groot-útgaven. Na ut interview genoaten fan De Tocht.
Later wel mear.
|
| |
|
10 òktober om 20:16 |
| |
Artis
Nee, nyt de opsloaten dieren in Artis spreken mij fandaach an, mar wel de prachtege poësy fan Willem van Iependaal (1891/1970) in de Amsterdamse dierentún.
En úteraard ut feest met myn groate kleine frynd Nouvé dy't met folle teugen genoat.
 |
| |
|
9 òktober om 08:48 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Saanloper
Twee weken leden ploften der mar liefst 3 roukaarten op een dach bij oans op’e kokosmat en dat gebeurt hieltyd faker. Is niks aparts an met ut klimmen fan’e jaren. Ut bultsje met kondoleaansekaarten mut regelmatech anfuld wurde. Dy kaarten om nabestaanden feul sterkte toe te wênsen, troast te bieden, binne der in alle soarten en maten. Mar foar su fer ik weet nyt in ut Snekers òf in andere minderheidtalen in Fryslaan.
Blykber komt ut skriëven in eigen taal te dichtbij en is un oustandelijker faak overhearsender taal feileger. ‘Met opechte deelneming’, klinkt ut dan, in’e rouadvertênsy’s Trouwens big business foar dachbladen fan Media Noord. Ut is de kurk wêr’t de hús an húsbladen su as befoarbeld Sneeker Nieuwsblad en de Jouster Courant nòch op driëve. Echt belachlek hoge tarieven wurde der foar de ‘heden overleden’ kaderkes fraagd.
Nou teruch naar de kondoleaansekaarten. Alle kearen wear is ut goëd nadenken met wat je op su’n kaart sette, nou geeft ok hier ut internet faak wel útkomst met kant en klare teksten. Sonder nou anderen de maat te nimmen hew ik dus niks met teksten as ‘de hemel is een engel rijker, wij zijn er een kwijt’.
Nou `14 dagen leden moest der un keuze maakt wurdde ‘wie van de 3’, mar dan minder fleurech. Ut wurdde un bijeenkomst in de sobere mar prachtech onderhouden Mennistekerk in de Midstraat fan Joure. We waren nyt de enegen, ut was fol in ut Gòdshús. De dominee dy’t met de family de dankdiënst foar un ryk leven inhoud gaf sprak troastrike woarden. Su hoart ut ok, ut laatste mut goëd!
Wat bij mij hangen bleven was de prachtege metafoar fan de saanloper, ut symboal dat dúdt op un kòrtstondech leven. At it saan bovenin sit dan gaat ut ogenskynlek feul langsamer as ut laatste stukje, ut rúgelt werklek met un noadgang naar onderen.
Nyt om’e nocht kwam ik op myn sundachse kuierkes met oans fader over ferskillende doadeakkers de útbeitelde saanloper faak teugen op grafserken. De moaiste fond en fyn ik nòch altyd de saanlopers met an’e ene kant de fleugel fan un fredesdúf en an’e andere kant dy fan un flearmús. Dy fleugels staan symboal foar ut ferfliegen fan ’e ut leven, bij dach en bij nacht, bij goëd en bij kwaad.
Om disse maandachmòrrenoverdenking hoopfol en troastryk ou te slúten, in ut saan dat op ’e boaiem fan ’e saanloper leit staan de foetprinten fan sij dy’t oans foargingen.
Su hoeve je nyt te ferdwalen!
|
| |
|
6 òktober om 13:10 |
| |
Back in town!
Kommende dagen wel mear, nou earst akklimatiseare en fanavend lekker foetballe 7x7! |
| |
|
2 òktober om 13:06 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Aant Jelle S.
Op 2 mei 2019 had ik un interview met Aant Jelle Soepboer út Niawier. Ut ging over ouwe dòrpstradisy's as karbidskiëte en fersierde wagens. Aant Jelle wú hewwe dat we de fersierde wagens as kultureel erfgoed siën. Der was sprake dat de wagens nyt mear metdoën mochten in ’e optòchten.
Aant Jelle was toen nòch ‘un 29 jarege geskiedenis- en aardrijkskundelearaar dy’t niks hewwe mut fan regeltsjes dy't de frijheid fan dòrpstradisy's beperke.’
Foarech jaar wurdde Aant Jelle FNP-wethouwer fan ’e fúsygemeente Noardeast Fryslân. Hij kreech un feestwagen fol met foarkeurstemmen. Foarege week las ik dat Aant Jelle as ‘nummer seuven’ binnenstòrmen komt op ’e lijst fan Pieter Omtzigt. De open sollisitasy was op ’e Sneeker Meer, tidens ut silen op un skútsje. Un goëd plak om ouspraken te maken.
Wat ik mij na 4 en un halfjaar nòch fan Aant Jelle herinner is dat ik ut un sympatike en nòfleke prater fond met ‘besteklek praat’. Toen ik even in myn digitale dachboek deurbladerde, dat doën ik wel faker en dêrdeur denke de minsen dat ik un onthoud as un oalyfant hew, fiel mij nòch wat op.
Aant Jelle syn kleding! Nee, nyt de roaie imponearende groate baard fan kleiklút Aant ֳJelle òf syn skinhead, mar syn jaske. Su’n moai autentyk swartroad blòkt houthakkersjaske.
Foarege week sach ik Aant Jelle wear foarbij kommen op ferskillende krantefoto’s. Nòch immer un imposante ferskining met syn kale harses en roaie beard. Mar ut houthakkersjaske had Aant Jelle nyt mear om ’e skouders. Nee, strak in’t blauwe pak, keurge stròpdas om ’e nek en ok nòch us hele kekke skoëntsjes an.
Uterlek dach en nacht ferskil met de kledinglijn fan 2019. Wat is der in ’e oulopen jaren met oans karbidskieter gebeurd?
Is ut allienech mar úterlek fertoan? Un spultsje fan ‘Kleider machen die Leute’. Gyn flau benul. Ut sú wel heel kynderachtech en dom populistys weze om Aant Jelle syn doën en laten in ’e polityk an syn kledingkeuze op te hangen.
Mar ik kan mij simpelwech nyt foarstelle dat oans Aant Jelle um lekker foëlt in su’n strak pak en knellende skoëntsjes. An ’e andere kant is de gedachte fan un toekomstege minister ( alles kan hè, écht alles kan!) in roadswart beblokt houthakersjaske ok un bitsje apart.
Mar de werkelekheid is nòch altyd idioater as ik bedenke kan.
Ut wurde nòch moaie tiden richting ferkiëzings op 22 november anstaande.
|
| |
