 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
26 desember om 14:40 |
| |
Tweede kerstdach
Ja, ut is frij tradisjoneel. Mar wat is der mis met? Nee, ik bin gyn fegetariër. Dat mach tòch?
Fijne Tweede kerstdach ferder!
|
| |
|
25 desember om 21:10 |
| |
Foto’s
Pake Geert van der Veer
Opa Henderik Petstra
Beppe Loukje Hoekstra
Opoe Roelofje Bijleveld
Tidens dizze grize kerstdagen bin ik druk besech met ut deursneupen fan myn digitale foto argyf, sonder der nou echt mankelyk fan te wurden. Ik blader gewoan deur de tiid en komt prachtege foto’s teugen dy’t herinnerings ophale.
Der sitte hieltyd mear foto’s bij fan de minsen fan foarbij. Ik hew dêr su myn eigen ferhalen bij, heel faak inkleurd deur de tiid. Ut is su at ut is.
Tòch spreke analoge foto’s in un lijstje mij mear an as al dy honderden, miskyn wel dúzende foto’s dy’t ik digitaal bewaar. Ik mut nwch altyd ut foto album fan de Súd-Afrika reis make, ut komt der simpelwech nyt fan. Hew mij tòch foarnomen om der fòlgende week met te beginnen. Of ut ok waarheid wurdt, is un andere fraach.
Ik plaats fandaach foto’s fan myn 4 groatouders, myn opa en pake waren al overleden toen ik geboaren wurdde. En ok an opoe en beppe hew ik amper ‘aktieve herinnerings’. Ik fantasear wel us over hoe’t hun levens der écht út siën hewwe.
Opa syn naam was Henderik Petstra. Geboaren te Niehove op 11 november 1879 overleden op 13 mei 1952 in Hollandscheveld.
Opoe har naam was Roelofje Bijleveld geboaren op 2 februari 1883 in Hollandscheveld overleden op 20 jannewary 1960, in Hollandscheveld.
Pake syn naam was Geert van der Veer en sach ut earste levenslicht op 21 april en blies syn laatste adem op 16 mei 1951 ut. Beppe Loukje Hoekstra wurdde op 3 maart 1889 in Kollumerzwaag geboaren en sij overleed op 1 july 1969 in Bòlsert.
Fan pake Geert van der Veer binne dichtbundels bewaard bleven. Dat fyn ik wel heel interessant, wat besiëlde hem om te skriëven?
Ferder bliëft ut der bij.
|
| |
|
24 desember om 17:11 |
| |
Digitale de Moanne
Tuurlek, ik bin un ouwe sak ( an ut wurden) mar dat is nyt de reden wêrom’t ik mar un bitsje met digitale tydskriften en kranten hew.
Fanmòrren kreech ik un groate enveloppe òftewel un slúf fan Amarins Geveke, hoofdredakteur fan de Moanne. De brief fan Amarins begint nòch heel aardech, ik wurd bedankt foar de steun ( stipe is it Fryske wurd ) as trouwe lezer.
En as dank in deur Monique Vogelsang ontwurpen kaart dy’t tegelyk un bouplaatsje is. Wêr’t ik un houder foar un waksinelichtje fan make kan. Niks mis met en ik fyn Monique Vogelsang un fantastise fòrmgever. Un lichtpuntsje in dústere dagen.
En dan komt de stap foarút: ‘de Moanne fan desimber ferstjoere wy digitaal…’ Dêr fersille de menings over. Ik fyn dat dus nyt un stap foarút, ik fyn armoëde!
Dat klopt ok wel, want even later lees ik in’e briëf fan Amarins: “Earlik sein is ite k in stap dy’t finansjeel needsaaklik is. It meitsjen en ferstjoeren fan ús papieren edysjes is de lêste jierren hieltyd djoerder wurden, wylst de fanansjele middels dy’t wy beskikber hawwe gelyk bleaun binne.”
Ut papieren/analoge de Moanne kan dus nyt mear út en ik begryp Geveke cs dan ok wel, de tearing naar de nearing sette. Mar dêrom fyn ik ut ferrekte spitech dat ik de Moanne nòch mar 4 kear in’t jaar in un papieren fersy bij mij op’e kokosmat lêge sal.
Nee, ik sal myn abonnement nyt opsêge, ik bliëf dy striders in ’e Frysk literêre en kulturele lettertún stypjen, mar ik sal de geur fan drukinkt misse. Alle kearen wear at de digitale de Moanne ferskine sa. Ik hew nòch skriëven leard met un kroantsjepen. Inderdaad ik bin un ouwe sak, mar gaan noadgedwongen met in ’e tiid. Ik wil gyn ouwe seur wurde!
Dizze oud-redakteur en met oprichter fan’e Moanne bliëft jum steunen Amarins. Foar dij en de redaksy: Alle goëds en licht toewênst foar 2025!
|
| |
|
23 desember om 17:19 |
| |
Dommechheid & sjagrijnech
Fanmòrren wear even un moaie Sneker útdrukking opskreven dy’t ik hoarde over dommechheid en hier graach fastlêch. Ok al omdat ut fandaach nou nyt bepaald un froleke dach was omdat ik sjagrijnech was deur… Nou, dat hou ik mar even bij mij self.
Hier de útdrukking over dommechheid:
“Hij is su dom, hij kan un nul nyt eens op syn kòp skriëve!"
|
| |
|
22 desember om 18:44 |
| |
Sneek loopt massaal uit voor kerstconcert ‘Samen’
SNEEK- Een 116-koppig Mienskipsorkest met muzikanten uit de hele Súdwesthoeke zorgde vanmiddag voor de begeleiding van een kerstconcert onder de allesomvattende titel ‘Samenzang’ in de Martinikerk van Sneek. Ruim een halfuur voor aanvang van het concert was het al bom- en de bomvol in de Grote Kerk van Sneek.
Bij binnenkomst in de kerk zong Shantykoor Skomjend Wiid, ooit begonnen als eenmalig initiatief ter gelegenheid van het Heamiel in Bolsward in 1993, onder leiding van dirigent Guus Pieksma al bekende shanty’s. Het zorgde meteen voor een warme ontspannen ambiance in de kerk.
Vervolgens nam het Mienskiporkest, samengesteld uit 116 leden afkomstig uit Workum, Woudsend, de regio Bolsward en Greidhoeke, plaats in het midden van de fraai gerestaureerde kerk.
Ongedwongen sfeer
De Mienskipsorkesten uit de genoemde plaatsten maken eens per twee weken samen muziek in een ongedwongen sfeer. Vanaf september 2025 wordt er ook in Sneek gestart met een Nij Talint Orkest, met het beproefde concept van Guus Pieksma en Annewiep Bloem. De laatste presenteerde het kersconcert vanmiddag kort en bondig.
Het werd een ongedwongen kersconcert met veel bekende kerstliederen, die goed werden meegezongen door de honderden aanwezigen. Dwars tegen alle ellende van de wereld zingen en musiceren, dat was het doel van deze massale samenzang. Mooi om te zien hoe de dirigenten Guus Pieksma en Roelof Bakker ontspannen de muzikanten stonden te dirigeren. Het plezier spatte ervan af.
Muzikale intermezzo’s
De muzikale intermezzo’s van Bloem, Pieksma, Bakker, Hibma en Galema waren top. Daarnaast gaven de trompettisten Jan Hibma en Yvonne Galema de aanwezigen een bijzonder kerstgevoel met hun trompetklanken.
Dit smaakt naar meer, volgend jaar maar weer!
|
| |
|
21 desember om 17:32 |
| |
At ik later oud bin...
At ik later oud bin, dan sal ik al myn spaarde pòstsegels in un moai album doën. Foarlopech gun ik mij dy tiid nòch even nyt. Mar ik was wel wear blij met'e Jaarcollectie!
Maat Kees het ok su'n abonnement. Tegare wille we nòch altyd naar un rokerech saaltsje met ouwe mantsjes dy't sigare puffend met un pinset de prònkjes fan pòstsgels in un album steke.
Soms bliëft ut bij nostalgise dromen dy't in rook ferfliëge op un súterege kòrtste dach fan ut jaar.
Fanou mòrren gaan we op naar ut licht! En is ut de geboartedach fan Z. in Amsterdam. |
| |
|
20 desember om 21:14 |
| |
Moaie dach
Sneker poësy in’e openbare rúmte
Fanmòrren kreech ik un moaie foto fan Jan Dijkstra, dy’t bij de Koaninkleke Drukkerij J.G. de Vries in Sneek werkt. Op 5 òktober wurdde dêr un fers dat ik foar ut 150-jarege bedriëf skreven had anboaden deur ut personeel. Dat fers is prachtech fòrmgeven en hangt nou in de kantine fan’e Sneker drukkers. Gedichten in’ e ‘openbare’ rúmte òf op werkplakken, su langsamerhaan binne der dat nòch al wat in Sneek. Moai natuurlek foar un dichter, ik sal ut nyt ontkenne, mar ok seker foar ut Snekers!
De hoan útlate
Fanmòrren met twee fan myn loopfryndinnen ( ‘de suskes’) te kuieren weest. Dat wil sêge de hoan útlate op’e Groëne dyk. We hewwe met mekaar 6.9 kilometers lopen. Dat is úteraard letterlek un stap in ’e goeie richting, nadat ik earder disse week al 10 km op’e home-trener fytst had.
Der binne altyd mooglekheden om ferantwoard te bewegen en fantastys dat ut sosiale en spòrtieve netwerk um dan siën laat. “Je mag niet hardlopen? Dan gaan we gewoon met de hond wandelen, dan heb je in ieder geval een (half) blindengeleidenhond. Kom op!” En su geskiedde ut fanmòren onder hearleke wearsomstandechheden. Puur geniete!
Met Tom op pad naar diva Lammy
Fanmiddach was fotograaf Tom Coehoorn myn privésjauffeur wear. We hewwe tegare bij Krasse Knar Lammy Bruyns in Heerenfeen weest. Wat un bysòndere diva, disse Lammy, un firtuoas op akkòrdion en piano. Was echt heel aangenaam ferrast! Op myn fraach òf se ok un fers fan mij op músyk sette wú, ging se futdaleks achter de piano sitten en speulde ‘Nakommerke’. Tom en ik waren der fan onder de indruk. Krijt miskyn wel un ferfòlch. Altyd op soek naar kreatieve soulsisters en brothers.
Nou hew ik de piip der aardech út. Mar ik weet wêr’t ut fan komt!
 |
| |
|
19 desember om 21:33 |
| |
Thúsgefoël in ut Sint Antonius Siekenhús fan Sneek
Fanmòrren even te bloëdprikken weest in ut Sint Antonius Sikenhús. Moai dat ut hier in oans eigen stad kan, mut der nyt an denke dat de idioate plannen om in Joure un nieuw sikenhús te bouwen ok echt deurgaan. En as gefòlch dêrfan it Snekewr hospital de deuren slúte mut.
Ut is al moai wat jaren tradisy dat der rond de feestdagen in desember un piano in'e sentrale hal staat. Minsen dy't speule kannen magge dan plak nimme op'e kruk om un stukje toepasleke múzyk te speulen. Ut geeft mij in ieder gefal ut thúsgefoël dat bij ut Antoon hoart.
Blij met myn Sneker sikenhús.
|
| |
|
18 desember om 19:53 |
| |
Interviewe & Skriëve
Fandaach flooch in teugenstelling met de dach fan gister disse woënsdach foarbij. Fanmòrren moai gesprek met fitale 60+ lui had over...Dêr kom ik later op teruch.
Fanmiddach telefoanys interview deen met Arnoud van de Ridder over un boek dat hij skreven het over de Stormvloed fan 2025.
Utwerking interview komt in ut earste nummer fan GrootBolsward/IJsselmeerkust.
Fandaach rolden wear twee andere Groot-kranten fan'e persen. Hierboven de GrootSneek-útgave fan desember.
|
| |
|
17 desember om 19:08 |
| |
Trage dach
De dach (fer)liep traach foarbij. Ut sú sumar un begin fan un ferhaal weze kanne, mar dat is ut nyt. Ut is simpelwech un konstatearing. Ik bin nyt fan plan om turfkes op ut tafelblad te krassen, want dan duurt ut nòch un moai skoft tòt 22 jannewary.
Ondertussen sit ik wel in un fase dat ut de hoogste tiid wurdt im mijself un skop onder de bealech te geven. Ik wurd su lui as’t mar kan. Der komt mij op dit moment mar un bitsje út hannen. Ut mut wel even anders. Mòrren mar met beginne.
En wat bovenstaande foto betreft: Echte Snewkers wete wêr’t ik disse skoaten hew.
|
| |
|
16 desember om 18:59 |
| |
'Willem, Wolfgang en andere vedettes uit de jaren 70' nieuw boek Harry Walstra
Foarege week kreech ik fan foetbalmaat Harry Walstra syn nieuwe foetbalboek: Willem, Wolfgang en andere vedettes uit de jaren 70. Harry het su langsamerhaan al heel wat titels op syn naam staan. Syn styl fan skriëven is heel noflek en het un groat ‘aha-erlebnis’ gefoël.
Vroeger was niet álles mooier, maar de tijd van al die voetbalsterren uit de jaren zeventig komt nooit meer terug. In het boek Willem, Wolfgang en andere vedettes uit de jaren 70 trekken elf legendarische spelers van toen hun kicksen nog één keer aan. Harry Walstra maakte die keuze en portretteerde Tonny van Leeuwen, Wolfgang Overath, Aad Mansveld, Heinz Flohe, Jörgen Kristensen, Franz Beckenbauer, Willem van Hanegem, Jürgen Grabowski, Ruud Geels, Bernd Schuster en Jan van Beveren.
|
| |
|
15 desember om 18:55 |
| |
Ensafh
Moai interview lezen tussen Michel Dijkstra en Cornelis van der Wal, na anleiding fan Cor syn nieuwe dichtbundel ‘De Toer’.
Ut gaat onder andere over de doad/dea. Cor haalt un troastrike útspraak fan Schopenhauer an: ‘Nach deinem Tode wirst du sein was du vor deiner Geburt warst’.
De echo fan dy útspraak hew ik de hele dach in myn kòp hangen. Fyn ik echt moai. Dy bundel fan Cor trouwens ok!
|
| |
|
14 desember om 12:00 |
| |
De dominee kwam fandaach foarbij
Noem ut light-narcisme at ik onderstaande kollum fan ds. Wim Beekman hier plaats, dy’t fandaach in’e bijlage fan’e LC staat. Mar allienech ut begin fan’e kollum is ut al weard om ut ok hier onder andacht te brengen. En úteraard het de emeritus dominé út Koudum eksakt begrepen wêr’t ut mij foarege week saterdachavend om te doën was. Yts wat ik gelukkech de oulopen week overigens tich kear te horen kreech. Dat is hoopfol en ik gaan dêrom moai deur met ut skriëven fan kollums/stukjes.
Wim Beekman
Een collega uit de Randstad vertelde hoe hij in zijn gemeente op zaterdag de kerk aan het versieren was toen twee voorbijgaande meisjes het hoofd om de kerkdeur staken.
„Kijk”, zei de een tegen de ander, „in de kerk vieren ze ook al kerst.”
Hier in Sneek zal ze dat niet overkomen. Hele volksstammen weten op zaterdagavond de Sint Martinus te vinden voor Heel Sneek zingt. Een thuiswedstrijd voor de katholieken, maar ook protestanten en onkerkelijken halen hier hun hart op. Hier viert men eendrachtig kerst.
Als jonge dominee zou ik hier principieel niet aan meegedaan hebben: ‘Geen kerst reeds in de adventstijd, en kerst is geen volksfeest.’ Maar ach, ik heb in mijn jonkheid wel meer rare dingen gedacht. Inmiddels geniet ik met volle teugen van een volkskerstzang als deze.
Mij raakt het refrein van het middeleeuwse kerstlied Hoe leit dit kindeke hier in de kou: na, na, na, kindeke teer, ei zwijg toch stil, sus, sus, en krijt niet meer .
Een oud wiegelied, teer als glas, dat je zingt met een zuigeling in je armen. De kern van het kerstfeest – God die mens wordt, zo kwetsbaar als een kind – wordt hier in één versregel weergegeven.
De Sneker stadsdichter Henk van der Veer krijgt in zijn gesproken column de lachers op zijn hand. Maar vertelt ook kwetsbaar over zijn ingrijpende oogziekte van de afgelopen maanden. Fijntjes merkt hij op dat wij hier met z’n vijfhonderden tegen de ellende op de wereld in zingen van vrede en verbondenheid.
Wij kunnen met kerst de wereld niet veranderen, maar ons eigen hart wel, denk ik bij mezelf.
Wanneer meneer pastoor zijn kerstverhaal vertelt, traditiegetrouw op rijm, ga ik op het puntje van de kerkbank zitten. Peter van der Weide heeft de gave van de welsprekendheid. Er wordt ademloos geluisterd, en veel gelachen.
De ernst van zijn preek over de heilige kerstnacht kunnen we in onze zak steken:
Dit is waar wij elkaar respecteren
en elkaar niet met haatmail bombarderen.
Dat is waar men geen hekken bouwt
maar mensen verwelkomt en vertrouwt.
Dat is een leven zonder bombardementen, vuur en rook.
Dat kan ook in Israël, Libanon, Rusland, Oekraïne, en in de Gazastrook.
Ja, ja, dat kan echt,
waar men gewoon menselijk is en oprecht.
En even verderop, wanneer Jozef, Maria en het kind naar Egypte vluchten, merkt hij fijntjes op dat de Heilige Familie dus bestond uit asielzoekers.
De verdere avond is gevuld met kerstmuziek in alle soorten en maten. Van jeugdblaasorkest tot Martini Koorschool Sneek. Ook in de samenzang waren hun heldere Engelse bovenstemmen boven alles uit te horen.
Aan het eind mogen we ons kaarsje bij het altaar van Maria zetten, en krijgen we ieder een oliebol en een beker glühwein. Dit is wat kerst is: een volksfeest met vreugde én met ernst. Ja inderdaad, in de kerk doen ze ook aan kerst.
wimbeekman56@gmail.com
Column ds. Wim Beekman in de LC, 14 december 2024
Foto Johan Brouwer, GrootBolsward |
| |
|
13 desember om 19:27 |
| |
Hoe langer ik stil sit…
Hoe langer ik stil sit, hoe ferfelender ik wurd. Dat is nou wel dúdelek, dêr hoef ik ok nyt moeilek over te doën. En af minsen, met alle goeie bedoëlings teugen mij sêge dat ik rustech an doën mut, wurd ik allienech mar obsternater. Sukkel dy’t ik bin.
Mòrren is der wear un nieuwe dach met nieuwe kaansen. Nou su ongefear.
|
| |
|
12 desember om 21:59 |
| |
Ouwer wurde
Is ut su dat je met ut klimmen fan’e jaren faker over je leeftyd hewwe as toen je jong waren? Ut sú sumar kanne. Bliëft nòch wel even in’e midden wat jong òf oud is.
In un restaurant in Sneek kwam al jarenlang un hele aardege frou. Se was om ut su mar us te sêgen jyn an hús.
Toen de frou de jonge útbater over leeftyd hoarde praten fertelde se un moaie anekdoate met aardech wat selfspot.
Nòch altyd staan ik mòrrensfroech foar de spiegel. Fanmòrren sach ik myn spiegelbeeld wear en ik sei: ‘Ik weet nyt wiestou bist, ik ken dy net, mar ik gaan je wel ankleden!’
Su moai en su herkenber!
|
| |
|
11 desember om 19:08 |
| |
Medys dachboek
Anders nyt de bedoëling dat ik échte privé dingen op myn digitale dachboek set. Mar omdat ik ut 1 en ander in un ferhaal deeld hew, nou mar even un útsondering.
Update oogherstel
- Na ruim 3 en een halve week zag het geopereerde oog er rustig uit
- Oogdruk was veel beter, nog wel 4 weken druppels
- Niet lange afstanden autorijden, kwartiertje…
- Tillen mag, mits niet te zwaard
- Pas weer hardlopen na de hersteloperatie
- Wel fietsen op hometrainer sportschool
- Over 4 weken weer voor controle
- Dan hoor ik wanneer de hersteloperatie is, meestal is dat 2/3 maanden na de ingreep, is in mijn geval half februari
- Tijdens hersteloperatie wordt siliconenolie verwijderd en komt er gas voor in de plaats
- Dan duurt het nog een week of 4 voordat ik weer goed kan zien
- Daarna pas weer hardlopen
- Al met al, is het een behoorlijke ingreep met gevolgen
- Het belangrijkste is: Ik behoud het zicht in mijn rechteroog!
Ut is su as ut is: Ik hou moëd, want ut komt goëd! En ut SINT Antonius het écht un tòpoudeling Oogheelkunde!
Nee, in bin nyt sielech en ik hoef ok gyn fruitmanden…
|
| |
|
10 desember om 15:36 |
| |
Krinkjespuiers nimme Jaardachskalender ‘Sneekgefoël’ in ontfangst
Se waren der hast allemaal, ‘De Krinkjespuiers’ fan’e stad: Jan Dommerholt, Piet Veltman, Wobbe Westerdijk, Evert Westerhof, Anske Smit, en Jeroen Schoustra. Dizze mannen ( en Sjirk Wittermans dy’t der wegens droeve family omstandechheden nyt bij weze kon ) staan met un fraaie swartwitfoto oudrukt in ’e nieuwe Jaardachskalender ‘Sneekgefoël’ fan dichter Henk van der Veer en fotografe Jamaine Festen.
Un slukje fan’e Weduwe en snoekbears fan Piet Veltman
Genoech reden om ut seuvental un ‘earste eksemplaar’ fan ’e kalender an te bieden. Der wurdden dêrna fersen foarlezen deur de dichter en ok ut slukje fan’e Weduwe Joustra ontbrak nyt. Proaste op ut leven, de stad Sneek en de kalender.
Piet Veltman boat ferfòlgens út naam fan’e Krinkjespuiers de dichter en de fotografe twee flinke stukken snoekbears an.
De kalender is te koop bij Boekhandel Van der Velde in’e Krúzebroederstraat en Sterk & sVeer an ut Groatsaan. De kalender is fòrmgeven en drukt bij Copy to Print in Sneek.
Foto's binne fan ThomasVaer Fotografie-Tom Coehoorn. Siën ok www.thomasvaer.nl
 |
| |
|
9 desember om 19:51 |
| |
Maandach
Disse maandach flooch wear foarbij! Dat hewwe je at der genoech te doën is. Nòch even folhouwe en dan hoop ik groën licht te krijen om wear te draven. Ik sú skriԯve HARDdrave, mar dat liekt mij na 4 weken dwongen rust un bitsje overdreven. Al hoewel’t ik graach overdriëve mach en gefoël foar dramatyk is mij ok nyt freemd.
Fandaach interview ouspraak maakt, interview útskreven en ok nòch un interview deen. Ferder tegare met Kees P. , hij mocht sjouwe, de laatste honderden kalenders rondbrocht.
Mòrrenmiddach ‘ijs en weder dienende’ bied ik de Jaardachskalender an, an de Krinkjespuiers in ut sentrum fan ’e stad!
Foto is nòch fan oulopen saterdachavend!
|
| |
|
8 desember om 16:55 |
| |
Bijdrage Heel Sneek Zingt 7 desember 2024
Jum magge wel sitten bliëve…Su’n opmerking staat nyt op papier, mar bedenk ik dan ‘ter plekke’, omdat menear pastoar hieltyd sei ‘U mag wel even gaan staan…’
Dit wurdt un droevech kerstferhal met un gelukkege ouloop
Kanst met ééch ooch wel skriëve?
Gedichten en kollums & su! Ik weet nyt, ik weet ut echt nyt. Earst teruch naar frijdachmòrren 15 november, nou goëd 3 weken leden.
At ik wakker wurd, weet ik dat ut mis is. Goëd mis ok. Gyn twifel mogelek. Terwyl ik de witte gerdinen fan’e slaapkamer opdoën, skúft de swarte fitraazje fan myn rechterooch langsem mar seker dicht.
Ik bel de húsdòkter òf ik op ut spreekuur komme mach.
Un uur later sit ik teugenover myn jonge húsdòkter en fertel dat ik sterren en floaters siën en dat ut gerdyntsje fan ut rechterooch hieltyd ferder dicht gaat. Gyn twifel mogelek: Netfliesloslating en dêr mutte je de gek nyt met hewwe.
Dat het de oocharts in ut Sint Antonius ok seker nyt. Twaalf uur na ut wakker wurden lêch ik op un tandartstoël op’e OK. Drukke mantjres krije altyd un roeske om se rustech te houwen. Ik krij selfs wat ekstra.
Myn skoënen, spikerbroek, blauwe trui mach ik anhouwe. Der komt un blau operayskleedsje over myn gesicht. Allienech ut rechterooch bliëft sichtber. De oocharts begint met de foarbereidings fan’e operasy. Amper los ֳòf ik besòrch de man met un onferwachte dus nyt ankondege hoestanfal de skrik fan’e dach.
‘U moet wel stil blijven liggen hoor!’
Dat hew ik dan ok in un splitsecond in’e gaten. Anderhalf uur later ride de Blauwe Engels fan ut Sint Antonius mij wear naar de útslaapkamer.
Operasy is lukt, met behulp fan un operasy robot met un blikkene stem.
Ut sal, ik hew un onferwaardelek fertrouwen in jonge dòkters. Allienech ik siën nòch niks met ut operearde ooch.
Foar myn ferwerking wurdden der foto’s maakt. Un bebloede kòp en plestyk beskermk-oochkapke make mij der nyt moaier op. At je seuventech binne wurdt de outakeling pas echt sichtber.
Dry weken later, menear pastoar belt in ferbaan met Heel Sneek Zingt
‘Kanst met één ooch wel skriëve?’ Seit de geboaren Bòlserter. In ut Snekers, omdat se in Bòlsert ok gewoan Snekers prate…
Jawel, mar de kòp staat mij der nyt na.
Gelukkech hew ik wel wat anders. Un desemberfers, fan’e Jaardachskalender, ‘Sneekgefoël’, want dat past bij ut Kerstfeest.
Want hoe dúster ok an myn ene ooch, ut is mar tidelek, ik krij un warm en posityf gefoël fan Heel Sneek Zingt.
Ik siën de toekomst onferanderd postityf sulangt’t der minsen binne dy’t dwars teuge alle weareldse ellende in singe.
En úteraard un moai klassyk nostalgys fers in ut Snekers
Herfòrmde sundachskoal
’t Was mid-den in de win-ter.
’t Was mid-den in de nacht.
En’t was héél koud.
En héél stil…
magistrale opening fan su’n klein literêr
W.G. van de Hulst-júweeltsje dat Sneker
kyndes op ut Kerstfeest in ut gebou fan
Chris-laat-je-behangen an de Westersingel kregen
ik tover ut sprookje su wear foar ogen
de groate boom met dúzend échte kearskes
de gloeiendhite súkelademelk
ut púdsje fruit & de Koetjesreep, geweldech!
met dat prachtege W.G. van de Hulst-boekje
met helemaal foarin ut stempel fan
Hervormde Zondagschool De Zaaier
bliëft un kostber besit ok al is ut jaren later
Kanst met één ooch wel skriëve?
Ik weet ut nyt, ik weet ut nyt mar prate lukt altyd!
Foto fan Stella van Gent, één fan'e 800(!) anwezegen.
|
| |
|
8 desember om 16:48 |
| |
Zevende editie Heel Sneek Zingt: muzikaal feest van verbinding
SNEEK- Gisteravond beleefde Heel Sneek Zingt kerstliederen haar zevende editie in een bomvolle RK Sint Martinus Kerk aan de Singel. Het werd een warm feest van muziek, koorzang en voordracht, met na afloop oliebollen en Glühwein.
Hemelse paradijs op aarde
De ‘overdenking’ van pastoor Peter van der Weide, was niet alleen eigentijds maar ook zeer actueel. Het ging onder andere over waar het hemelse paradijs op aarde te vinden is.
“Dat is waar wij elkaar respecteren en elkaar niet met haatmail bombarderen. Dat is waar men geen hekken bouwt maar mensen verwelkomt en vertrouwt. Dat is een leven zonder bombardementen , vuur en rook. Ja, ja, dat kan ook in Israël, Libanon, Rusland, Oekraïne, en in de Gazastrook. Ja, ja, dat kan echt, waar men gewoon menselijk is en oprecht.”
Zonder andere koren en zangers te kort willen doen, het optreden van het projectkoor Join2Sing onder leiding van dirigent Akke Bosma en pianist Jelbert Kramer was een van de hoogtepunten. Het nummer ‘One Day/Reckoning Song’van de Israëlische singer-songwriter Asaf Avidan, kwam wel binnen om het maar eens eufemistisch uit te drukken. Even geen plaats voor dodelijk cynisme en onheilsprofeten. Een verademing in roerige tijden.
Aan het meezingfeest, wat dat is het, deden verder mee: ‘On The Move’, onder leiding van Tseard Verbeek. Wat een enthousiasme van jonge muzikanten! Martini Koorschool o.l.v. Gerard van Beijeren, grote klasse. The Christmas Voices, koor bestaande uit 4 zangers, keyboardspeler en dwarsfluitiste, het plezier spatte ervan af. De al eerder genoemde pastoor Peter van der Weide, Jan Kuipers en Kees Poiesz, die opnieuw lieten horen waarom zingen hun passie is. En Pop- en Musicalkoor Drylts met dirigent Jan Blanksma, zeer aangenaam om naar dit meerstemmig koor met soliste Welmoed te mogen luisteren. De bijdrage van Stadsdichter Henk van der Veer was dit jaar er eentje met een vette positieve knipoog, letterlijk.
Organist Bob van der Linde bespeelde het orgel, goede wijn behoeft geen krans en Wiebe Hanzen liet de trompet schallen.
 |
| |
|
7 desember om 17:31 |
| |
Bibliotheek Sneek krijgt fikse schilderbeurt
De bibliotheek van Sneek staat sinds deze week in de steigers om een fikse schilderbeurt te ondergaan. Het is een echte blikvanger met de prachtige doeken. Prima stukje marketing!
Voor veel Snekers ( ok ik wurdde der geboaren) blijft de bibliotheek ook het Gereformeerde Verpleeghuis aan de Wijde Noorderhorne. Hoeveel Snekers zijn in dit verpleeghuis geboren, het statige hoofdgebouw was de voormalige woning van dr. G.N. Bouma die hier ook de eerste operaties in Sneek uitvoerde. Deze arts heeft ook als bestuurder veel betekend voor de stad Sneek en het Sint Antonius ziekenhuis dat in 1930 werd gebouwd aan de Stationsweg, de huidige Dr. Boumaweg die naar hem is vernoemd.
In 1984 is hier de bibliotheek gebouwd, de prachtig versierde gevel is hierbij bewaard gebleven. Oude gebouwen, cultureel erfgoed, dat onderhouden moet worden.
|
| |
|
6 desember om 17:44 |
| |
In ’e ban fan’e Jaardachskalender ‘Sneekgefoël’
We hewwe ut der mar druk met, de ferspreiding fan de Sneker Jaardachskalenders. Ut loopt echt as de brandwear!
Fanmòrren met maat Kees P. op toerné weest om de kalenders bij bedriëven te besòrgen dy’t de kalenders as relasygeskenk geve. Hoe orizjineel wille je ut hewwe?!
Bij Boekhandel van der Velde binne de kalenders goëd sichtber, moaie styling dus. Bij ut andere ferkooppunt, Sterk & sVeer mocht de dichter un fers foarleze, dat gebeurde tidens un livestream.
Fòlgende week sal de kalender offisjeel anboaden wurde in ut hartsje fan’e stad. Uteraard an’e Krinkjespuiers!
Ut wachten is op moai wear...
 |
| |
|
5 desember om 19:32 |
| |
As un klein baaaske
Fandaach su druk as un klein baaske met ut besòrgen fsn’e Jaardachskalenders. Dat ik dêrbij ouhanklek bin omdat ik self nyt autoride mach is mar moeilek te akseptearen. Bin en bliëf un opsteraat mantsje dy’t mar moeilek delgeve kan. Gelukkech hele ferstandege minsen in myn buurt. Mar ken Uzelfe: Onútstaanber foar myn naaste omgeving!
Fanavend naar foarstelling fan Stef Bos in Theater Sneek. Heel feul nocht an, Stef Bos is foar mij un groate inspiratòr!
|
| |
|
4 desember om 20:55 |
| |
‘Sneekgefoël’, foto-poësy kalender is út
Bammmmm! Nòch krekt foar Sinteklaas is de Jaardachskalender ‘Sneekgefoël’ ferskenen, met foto’s fan Jamaine Festen, fersen fan Henk van der Veer en drukt bij Copy To Print. Inderdaad un produksy fan ’e Kouwe Kant.
Fanou mòrren te koop bij Boekhandel Van der Velde in Sneek en Sterk&sVeer op ut Groatsaan.
Fòlch de socials! Later mear.
Delen fan dit bericht is toestaan....Sú ik wel joppech fine!
 |
| |
|
3 desember om 18:33 |
| |
Un grieze dach met un nostalgys randsje
Fanmòrren koffy ( met haselnút gebak) dronken bij Onder de Linden. Op útnoadeging fan Wim van D. We kenne mekaar fan hoaren en sêgen. Wim wú wel us even met mij prate en un bakje doën. We hewwe tegare un aparte konneksy. Beide op 24 òktober 1954 geboaren. Wim 8 uur earder as ik. Hij in ut sikenhús fan Utrecht ik in Sneek in ut Griffemeard Ferpleechhús.
Wim syn moeke wurdde op’e 23ste òktober fan dat jaar avens opnommen, de befalling was anstaande. Frou van D. had de keuse òf se op de 23ste befalle wú òf op de 24ste . Se koas foar de 24ste , kon se folledech gebrúk make fan un Tiendaagse fersòrging. At se ut op de 23ste deen had, was dy dach der bij inskoaten. Moaie anekedoates, ik hou der fan.
Ferder was ut fandaach wear wat un grieze dach, tòt ik sukrekt un fraaie foto fan Arie Kuipers en Sytse Zoodsma op facebook foarbij kommen sach. De mannen, de jonges fan toen, waren bij oud-learaar Jos van der Post op besoek weest. Arie noemt menear Van der Post ‘de tofste leraar ever’. Inderdaad dy Van der Post had wel wat!
Hew de foto fan Arie syn fb-pagina lutten. Gyn beswaar tòch Kuipers?!
|
| |
|
2 desember om 17:36 |
| |
Beflogen minsen interviewe
Fandaach twee interviews deen. Fanmòrren met Henk Gemser (84) en fanmiddach met Yvonne Hobma (45). Gemser de earste in un nieuwe seary met Friesland Post ferhalen onder de titel ‘Krasse Knarren’. Uteraard met dank an Van Kooten & De Bie. Henk kan prachtech fertelle over syn leven, un posityf mins dy’t, hoe kan ut ok anders, al heel wat metmaakt het in syn leven.
Foar feul fan syn generasygenoaten en yts jonger un BN ‘er, allienech eentsje dy’t um na al dy jaren nòch self is. Gemser het as adagium: ‘Je kenne mear as je self denke!’
Ik had mij, eigenlek doën ik dat altyd goëd op ut interview foarbereide en froech Henk òf de útspraak um ok bekend foarkwam. As antwoard haalde hij un fesitekaartsje tefoarskyn met dêrop de spreuk. Moai!
Un andere moaie kwote fan de oud skaatscoach notear ik ok graach. Hoe smoardruk hij ut in syn werkseme leven had. Dan mòrrensfroech syn frou Annie un tút joech, mar dat was ut eigenlek helemaal nyt: ‘De lippen botsten op elkaar…’
Yvonne
Un jonge frou ok heel beflogen sat fanmiddach teugenover Tom en mij: Yvonne Hobma, entûsiaste learares in ut mbo. Yvonne is druk as Leesambassadeur. Un hearlek gesprek over lezen en mbo-learlingen. Yvonne is sij-instromer en fòlgens mij útermate geskikt as learares, dat sit in je òf nyt! Disse dy het ut. Ok dat wurdde un prachtech ferhaal.
Mòrren sal ik beide interviews útskriëve.
Dan nòch moai nieuws fan ‘De Friesland’, wêr’t ik un deurlopende reisfersekering hew. Deur de netfliesoperasy moest un weekend Rotterdam ouseid wurde. Alle kosten wurde nou fergoëd. Sêch ut foart, sêch ut foart!
|
| |
|
1 desember om 20:06 |
| |
Sundach
Koffydrinke op sundachmòrren. Altyd met gebak. Púre lúkse. Dat gebeurde bij oans thús allienech mar op jaardagen. Hier dus elke sundachmòrren.
Dêrna un kuier deur de stad, omdat ut moai wear was. Falt mij nòch fies teugen met myn kwetste ooch. Nyt klage mar drage Van der!
Fanmiddach wat foetbal siën. Ferder foarbereide op un bysònder interview dat ik mòrrenfroech tegare met Tom Coehoorn doën sal.
Interview met wie? Dat lese jum mòrren wel op dit plak.
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
