dagboek > overzicht
Dagboek júly 2021Bekiek hele maand 
 
26 júly om 08:51
 
Der binne gręnzen, ok foar stúpide corona demonstranten





Foarege week betrapte ik mij der self op dat ut bloëd mij naar de wangen flooch en dat ik lúdop sat te floeken. Echt hč, nyt wat binnenmoans, mar un knetterende floek. Hartstikke kwaad. Allinech foar ut skerm fan myn pee see. At ik écht kwaad bin, dan ferbalisear ik suks in de taal fan myn hart. Ut Snekers komt mij dan fanút de toanen. Dan is der gyn ferstňppertsje speulen mear bij.

Dan is myn taal rau as dat fan de straat. Ut is oprechte kwaadheid en ik nim gyn enkel blad foar de moan. Ut is ok un bitsje machteloasheid at ik su begin te tieren en te floeken. Miskyn is ut wel un gebrek an woarden. Wat was der an de haan, węrom ging ik over de roaie?

Op social media sach ik un foto foarbij kommen fan un frou met un spandoek met dęrop de walgeleke tekst ‘Wie wordt de nieuwe Anne Frank?’

Naast Viruswaarheid, Nederland in Opstand, Moederhart en weet ik feul hoe’t al dy splinterpartijen hite was der wear un nieuwe groep dy’t demonstrearde teugen de coronamaatregels: Police for Freedom.

Laat ik even dúdelek weze dat ik ut recht om te demonstrearen koester, ut is seker één fan de kernwaarden fan un demokrasy. Mar der binne gręnzen. Ik ging hast over myn nek toen ik dat idioate wief notabene in un swart-wit streept flutjurkje de lęns fan un kamera inkieken sach. Hoe stompsinnech kanne je weze at je un reagearing dy’t minsen probeart te beskermen teugen un pandemy fergelike met un rezjym dat minsen fermoardde om fňlk, ras, ferset, seksuele geaardheid, kultuur en lichameleke beperking. Dat is nyt allienech wreed, dat is folkomen ferwerplek. Ut het ok niks met domheid ňf histoarys besef te maken. Stompsinnechheid in ut ekstreme.

Lui dy’t met an kampkleding referearende kleding de straat op gaan en dęr teksten op slopen en lakens skreven hewwe as ‘Wie wordt de nieuwe Anne Frank’, ‘Vaccineren macht frei’, ‘Concentratie quarantaine kamp’ en ‘Ongevaccineerden stoppen we in het Achterhuis’ gaan foar mij dúdelek un gręns fan ut toelaatbere over. Hoe durve je un gele Davidsster te dragen om te protestearen teugen Covid-19 maatregels?

Hoe hale je ut in je harses om te suggerearen dat karantęneplicht gelyk staat met un ferbliëf in un konsentrasykamp? Werklek ut stuit mij teugen de burst. Wat mutte je met dit fňlk? Met de kyndes en kleinkyndes fan dit tuich hew ik begroaten, ut sal je moeke ňf groatmoeke mar weze dy’t su in de kranten staat. Arme arme kyndes dy’t hun spiegele mutte an sukke éénsellege folwassenen fan un bedenklek alloai.

Públisiste Natasja van Weezel gaf ut antwoard op myn fraach wat der met dit stúpide fňlk gebeure mut: “Iedereen die zich hier schuldig aan maakt zou verplicht een bezoek moeten brengen aan Auschwitz. En dan bedoel ik uiteraard het museum”, aldus de públisiste.

Ik bin ut folkomen met Van Weezel eens. Dergelek gedrach magge we nyt mear toleare, ik bin der heel dúdelek in en ik spreek mij derover út. Bij dizzen.