dagboek > overzicht
Dagboek september 2010Bekiek hele maand 
 
25 september om 13:03
 
Demaské Feest





Gisteravend dan foar ut earst naar un Iepenloftspul in Jorwert weest. En om mar futdaleks met de spreekwoardeleke deur in hús te fallen, ik hew der gyn moment spyt fan had dat ik gaan bin. Nou ja, toen om even na acht uur un freesleke hoasbui boven de landerijenen fan Jorwert losbarstte kon ik mij wel begripe dat gňd dęr ferdwenen is. Ut múzykkňrps dat út Weidum kwam hoarde ik sęgen speulde anders fleurech deur ondanks ut feule regenwater. En wonder boven wonder, toen de kerkklňk negen kear dreunde was ut drooch en sat ik prinshearlek foaran ( węr anders nou? ) en wurdde ik finaal metnomen deur ut imponearende spel fan un ploech amateurakteurs dy’t un nivo hale węr’t un soad profesjenals un puntsje an súge kanne. Allemachtech wat un akteartalent, dęr in de Notaristún. Der wurdt nyt speult, se sette ut leven simpelwech del. Wat mij fan dit stuk ut meast bijblieve sal binne de stiltes en ut onheilspellende gerús in de bomen fan de Notaristún. Ut stuk krijt de minsen bij de strňt. Wat un wrang feest in un freeslek benearende sfear. It Feest draait allemaal om hoteleigener Hylke dy’t 65 wurdt, mar ondanks de drank en ut dure eten sal ut noait un feest wurde. De inkswarte ondertoan út ut ferleden dreunt na en bereikt dizze avend syn hoogtepunt ( = dyptepunt ). Insest. Ses letters fňrme ut intryste ferhaal. Je wurde der onpaslek fan at de maskers foargoëd oudeen wurde, de gerdinen opentrokken wurde en de doofpňt op’e kňp houden wurdt. Wat un drama, wat un tragyk, mar wat bysonder indrukwekkend delsetten. Hoe’t de moeke in earste instaansy de fader de haan nňch boven de kňp houwe wil, mar later de tranen de frije loop laat. Wat un intęns ferdryt. Dat der in groantoan fan liefde en hoop in ut stuk sit, mach su weze, allienech ik hew um nňch nyt fonnen. Tuurlek sien ik wel de letterleke omarming fan de soan dy’t deur syn fader misbrúkt is, mar dan nňch. Hoe mut ut dan weze foar minsen dy’t gisteravend op de tribúne saten en nňch altyd in su’n tragedemy omlope? Is der ok nasňrch foar insestslachtoffers dy’t ut stuk in de Notaristún sien hewwe? En hoe gaan de toneelspeulers met dizze dramatise tematyk om? Se krúpe tenslotte op un wel heel overtúgende manier in hun rňl. Dus nňch us is der nasňrch, ik meen ut oprecht, want It Feest gaat je nyt in de kouwe klearen sitten. Groat respekt foar de speulers fan dit angripende stuk. Folgend jaar wil ik wear naar Jorwert, hoe dan ok!