At ik de teksten fan Stef Bos lees, dan denk ik su faak ' wat bepiel ik tňch allemaal...' Ik wurd mar instrúmenTAAL dichter! Mach ik fanmiddach ok nňch in ut geheim optrede, ut skiet nyt écht op fandaach. Nou ja na regen komt sonneskyn. Ut is klisjee mar ut klopt wel! Foaruit dan mar, nňch één stoere kreet: fut met de rukkers fan de Febo!
Hilton Barcelona
Hilton Barcelona Elf uur in de avond Een zeer geslaagde zakenman Zit moederziel alleen Hij heeft hier op een beurs De hele dag vergaderd En nu kijkt hij uit verveling Doelloos in het rond
Zijn ogen dwalen, dwalen af Naar een dame in de hal Zij zit alleen, zij is een van de luxepaarden Van een spaanse hoerenstal En ze geeft je de illusie Dat ze zich verleiden laat Zij is niet goedkoop maar je kunt betalen Met een goede creditcard
Eerst speelt hij nog de onschuld Hij stelt zichzelf voor Totdat hij in de alcohol Z'n onschuld heeft vermoord Hij vraagt haar hoe ze heet Zij noemt alleen een prijs Opeens trekt in een vage flits Zijn vrouw aan hem voorbij
Dan zakken al z'n hersens Een halve meter lager Hij weet zich tot zijn kamerdeur Nog netjes te gedragen Maar daarna trekt hij hitsig Alle kleren van haar lijf Hij komt na vijf minuten Zij gaat, en hij, hij blijft
Hij staart naar het plafond De spanning is gebroken Hij doet zijn ogen dicht maar Hij ziet overal die slet En daarna komt het schuldgevoel Zijn kamer ingeslopen Maar als redding ligt de Bijbel In vier talen naast zijn bed
Hilton Barcelona Langzaam wordt het licht Vijf sterren van z'n klote Hij doet geen oog meer dicht De spaanse nacht is stil Er hangt niets in de lucht Wie altijd maar vooruit wil Verliest de weg terug
De heimwee naar vervlogen tijden Kamers op de Place Pigalle Een halve ster, een krakend bed En de toiletten in de hal Maar een leven zonder zorgen Een droom die nog bestaat En een liefde, zoveel liefde Die je met een kus betaalt
God, hij had zoveel idealen En hij sliep onder de sterren Hij vertelde alles wat hij voelde Want hij had niets te verbergen Zijn fantasie was een paleis Hij had een hoofd om in te wonen En hij praatte over later Want het beste moest nog komen
Hilton Barcelona Tien uur in de ochtend Hij zit aan het ontbijt, ziet zichzelf En voelt de neiging om te kotsen Hij wil weg hier, terug naar huis Het is een chaos in zijn hoofd Want dit hotel is het huis Waar de heimwee woont
Dit hotel is het huis Waar de heimwee woont
Zie ze lopen hier die mannen Kleurloos tussen koud en warm Met hun zware aktentassen Met hun ziel onder hun arm
In dit hotel regeert de leugen Hier is de tederheid onttroond Want dit hotel is het huis Waar de heimwee woont...
