dagboek > overzicht
Dagboek ňktober 2011Bekiek hele maand 
 
22 ňktober om 16:39
 
Help de Griken de herst deur…





Onder dat motto de oulopen 8 dagen op Kreta bivakeard! Moai dat jum der nňch binne. Begin futdaleks, nou ja futdaleks, mar even te bloggen. Ut komt nyt goëd met Grikelaan! Su ik bats der ok meteen mar even goëd in. En dat is heel wat as un rasoptimist as ik dat skriëf! Węr sa’k beginne met myn ferslach? In’e midden, an ut end ňf tňch mar bij ut begin? Ik begin met de 19de ňktober, omdat fan alle dagen op ut Grykse eilaan dy dach ut measte indruk op mij maakt het. Of laat ik ut su sęge, dy dach bliëft mij ongetwifeld ut langst bij. Dat de Griken ut staken tňt nasjonale hobby útroepen hewwe, was al un skňfke bekensd, mar su massaal ut oulopen woënsdeach ging, was ok foar de Kretensers wel even in de ogen wriëve. Alle winkels, skoalen, openbare gebouwen lach plat. Gyn Gryk was fňlgens mij an ut werk, se liepen allemaal te protesteare teugen de boeven op ut plús in Athene. Want dat wurdde mij wel dúdelek, ut gewoane fňlk het skoan syn nocht fan al dy besúnigingen terwyl sijs elf ut gefoël hewwe dat se der gyn soademieter an doën kanne. At ut over geld, over finaansy’s gaat, dan binne jum op dit bloch an ut ferkearde adres. Ik snap der gyn jota fan. Węr bliëve al dy miljoën ( miljarden ? ) dy’t richting Grikelaan gaan?





Nyt naar dy lui dy’t man- en froumachtech de straat op gaan. Dat wurdde mij wel dúdelek, dy minsen mutte allienech mar inlevere en nyt su’n bitsje ok. Kollega’s fan mij út ut onderwies elke maand 500 euro’s minder in ut loanpútsje. Ja, dan kan’k mij foarstelle datst wel even dyn ongenoegen richting Athene der út brulle wilst!





De ferpaupering slaat overal toe, ok op un fakaansy eilaan as Kreta. De ene na de andere winkel mut syn deuren slúte. Panden en gebouwen dy’t un haveloaze indruk make. Straten dy’t noadech an groat onderhoud toe binne. Appartementen dy’t half ouboud binne.





Enňrme werkeloasheid onder jongeren. En gaan su mar deur. Armoëde rúke je! Je súden der suver un bitsje tryst fan wurde. Ut aparte is dat ik dat nou krekt nyt bin. Ondanks alle ekonomise ellende enňrm genoaten fan ut laan en de minsen dęr. Ik sal der aansens wat over skrieve. Mar dit blogje moest der earst even út, om rúmte te maken foar al dat andere.