|
|
4 desember om 17:51 |
|
De dach dat ik Gerrit Bos op’e judomat fersloech
Al faker hew ik op myn weblog skreven over myn judo-ferleden. Siën op 16 júly 2010. Fandaach nňch us. Anleiding binne de prachtege foto’s dy’t Gerrit Bos op Facebook plaatste fan judo-fereneging Mudansha. Gerrit as jongste fan de dry gebroeders Bos, de andere twee waren Hein & Jacob, haalt herinneringen op. Gerrit en ik saten tegare in deselde gewichtsklasse, węrbij’t we regelmatech teugen over mekaar stonnen. Uteraard kon ik nyt nalate ( noch tan onnocht nou?! ) Gerrit wear even in ut sin te brengen hoe’t ik in 1966 klupkampioën wurdde na un heroďse finalepartij.
Gerrit ston foar op wasari, mar ik kreech de jongste Bos in un alles omklemmende houtgreep węr’t hij nyt mear út kwam, sudat ik op ippon won. “ Jezus nog aan toe, wat hew ik dy ferfloekt! Ik kon slegt teugen myn ferlies. Dat ik dat nog weet! Mutte wu nog mar ’s doen. Tegearre op de mat. Hahahahaha. Wraak ”, regeart Gerrit op Facebook.
Noait weten dat ut Gerrit su hooch sat. Al hoewel…ik koester de kampioënsmedalje nňch immer as un kleinoad en hew un afbeelding fan ut earemetaal ok met alle plezier op Facebook setten.
Of ik de útdaging fan Gerrit ok annim? Mut de kondisy earst nňch beter wurde, al werk ik der keihard an.
|
|