| |
 |
8 desember om 12:40 |
| |
Reprize fan ‘ JAMEIMY ’: “ de gewoane dingen fan it bestean!”
In april fan dit jaar ging JAMEIMY ut derde deur Klaasje Postma skreven en tegare met Freark Smink speulde toneelstuk in premičre. Ut kreech prima resęnsy’s. In november wurdde JAMEIMY alle weekends in de groate teaters fan Fryslaan speuld.
Gisteravend sach ik ut stuk foar ut earst op ut roaie plús fan de noflek sittende teaterstoelen fan Theater Sneek. Met mij sagen nňch su’n kleine 500 minsen de reprize fan de deur Toanielferiening Teater Snits ňrganisearde avend.
‘ It giet oer de gewoane dingen fan it bestean ’, seit Klaasje Postma an ut end fan ut stuk en moaier as Klaasje kan ik de kern fan JAMEIMY nyt samenfatte.
“ Gie Rolling Home ( Postma har tweede produksy út 2003,hvdv ) benammen oer har mem, dizze nije foarstelling komt hieltyd mear út by har sels. En hoek earlik bin je dan, as it oer je sels giet. JAMEIMY giet oer de meganismen, libbenspatroanen en ferwachtingen, dy’t der binne en fan alle tiden lykje…” lees ik in de kleine mar moaie flyer fan dizze reprize.
Herkenning is foar mij as 50-plusser ut sleutelwoard! An de reaksy’s fan ut públyk, tňch foarnaamlek bestaande út leeftydsgenoaten fan ut akteursechtpaar, was dy herkenning gisteravend folop anwezech. De kleurrike Friese taal fan Postma & Smink speule nyt swak bij om dat gefoël fan herkenning op te roepen.
Trouwens ut prachtege dekôr, naar un ontwerp fan Gjalt Pilat, bestaande út dry fraaie foto’s fersterke ok ut ‘ och heden ja-sfearke ’ út de jaren ’50 fan e foarege eeuw. Ut ferleden leit opslagen in un bňrdkartonnen doas met ouwe kiekjes!
Un earlek ego-dokument in optima forma. Ut halve eeuw leden was ut leven ogenskynlek nňch hearlek oversichtlek, moeke thús foar kyndes en húshouding, fader an ut werk om de kost te ferdiënen. Ut persoanleke ferhaal fan Klaasje Postma wurdt deur de herkenning universeel. Ut partikuliere ferdryt fan ut al op jonge leeftyd ferliezen fan har heit is angripend mar toch nyt su privé dat ut públyk op afstaan bliëft.
De transfňrmasy naar de rňl fan har moeke dy’t Klaasje Postma siën laat is ferbluffend goëd, de dienende rol fan Freark Smink mach der ok weze! Wat hyt!!
Ik hew gisteravend mear glimlacht as útbundech lacht, had faker un brok in de keel as dat ik skaterlachte. Ut skrinende gefoël fan gemis was foelbaar bij un heel soad sęnes. Ik akseptear ut, sal ut wel aksepteare mutte, dat de tiid as súkersaan deur de fingers glipt. Gelukkech ok met un heel soad fleurege herinneringen, krekt as Klaasje siën liet.
De tiid fan ut meiske dat nyt allienech har onskuld ferloar mar ok har klompsokken. Was ut nou gister ňf gisteravend? Of miskyn tňch fandaach?
|
| |
