| |
 |
14 maart om 20:58 |
| |
"Ik bin un denker, dęrom sęch ik nyt sufeul!" Un prachtege útspraak fan Jan B. gisteravend op un feestje met allemaal Sneker maten. Wat foar feestje? Doët der hier nyt toe, ut gaat om Jan syn poëtise folsin. Fraai!
Op datselde feestje kwam ik ok un kleinkyn fan de enege échte Sneker Weduwe teugen. Dy fan Joustra. Over de Weduwe skreef ik oait us un paar regels in un fers. Dat fers gaat su:
Ouwe Koemerk
disse striptease
is nyt om an te siën
fanou ut plein
leist der bloat en nakend bij
te kyk en te kak
dyn gevels
dy't doadmoëd foarover hange
gúle
oastewyn haalt an
kom
gaan met
we hale un slukje
fan 'e Weduwe
wat foarbij is
dat het weest
Ut fers is skreven in de tyd dat de nieuwe Rabobank in Sneek boud wurde. In 1999. Foar dy bouwerij moesten ok un paar pandsjes an de Ouwe Koemerk sloopt wurde. Gelukkech konnen de histoarise gevels staan bliëve. Op dit moment is ut wear un groate sloperij an de Ouwe Koemerk, dit na de groate braan fan 27 jannewary jongstleden.
Ik sú nňch wel feul mear over de Weduwe skriëve wille. Der hangt wat mystyks om dy Sneker sakefrou. Dat wú ik wel onder woarden brenge. In fersen. Fersen in ut Snekers.
Mar laat ik mar nyt tefeul sęge earst nňch us over nadenke!
|
| |
