| |
 |
16 maart om 16:02 |
| |
Un Tweede Kamerlid en un skútsjeskipper: prachtech interview!
Tweede Kamerlid Jacques Monasch, presentatòr fan ut Gesprek van Sneek was gistermiddach in tòpfòrm tidens de laaste sessy foar dit seizoën fan de talksjo dy’t ut predikaat ‘ anders ’draagt.
Anders, omdat ut ok alle kearen wear anders is. Uteraard komt dat deur de gasten dy’t deur de redaksyleden Hans Jansen, Redmer Bax, Mije Gildemacher útnoadegd wurde. Gistermiddach mocht Monasch skútsjeskipper Douwe Visser interviewe. Ut wurdde un prachtech gesprek.
Moai om te siën en te horen hoe’t de Sneker Pan skipper fan de ene, ut Hollaans, in de andere it Frysk, manoeufrearde. Monasch brúkt standerd de earste rykstaal, terwyl Visser tweetalech is, op un manier dy’t heel natuurlek overkomt. Monasch stelde futdaleks de ‘ lullegste fraach ’ dy’t hij foaraf bedocht had as earste: ‘ Op wel skûtsje zou je nooit willen varen? ’
Douwe Visser toverde un glimlach op ut gesicht en docht 5 sekonden na om ferfòlgens as un folleard politikus te antwoarden: “ Ik zou in principe op elk skûtsje kunnen varen, maar niet met elke bemanning! ” Met dit antwoard sette de skipper de toan foar ut ferfòlch fan ut gesprek.
Dat der de laaste jaren kwa snelheid gyn groat ferskil mear is tussen de ferskillende skútsjes staat as un paal boven water. Ut het alles te maken met de fòrmule Amels wêrbij’t de onderlinge ferskillen in snelheid ferkleind wurdden. “ Je moatte wol in tovenaarslearling wêze om dan fan elk skútsje samar in kampioënsskip meitsje te kinnen. Yn prinsipe makket it net út op wat foar skútsje je sile, mar it is de ervaring dy’t de trochslach jout. En net te ferjitten hoe’t je mei it materiaal om gean.”
Dat de Sneker Pan de earste trening al wear achter de ruch het was Monasch ok al bekend: “ Draag je tijdens die trainingen ook dat hemdje zonder mouwen? ” Nee, dus!
Op de fraach fan Monasch om us un foarspelling foar ut kommende seizoën te doën antwoardde de súksesskipper opnieuw heel taktys: “ Tusken de 1 en de 14! At wij beneden de 7 sile dan hawwe wij it superslecht dien…” Om in foetbaljargon te bliëven: De Sneker Pan gaat wederom foar ut linkerrrijtsje.
Openhartech ferteld Douwe Visser dat hij ‘ûnfoarstelber naïef is, bij it ‘ kinderleke ’ om’t ôf soms’, at ut om spòrtiviteit gaat. ‘Grou moatst ús ferline jier op de lêste dei achter har hâlde en sylde ús hielendal fuort. Soks mei, mar it soe net yn my opkomme om ek sa te silen, it past net bij myn geastesgesteldheid!’
Dat de skûtsjesilerij absolút tòpspòrt is foar, gedurende en flak na de wedstriden maakte Visser gistermiddach ok helder. “ Nei it skûtsjesilen bin ik hielendal leech. It komt der ôfgryslik op oan. Ik bin dan hielendal leech, je fleane dy fjirtjin dagen fan plak nei plak troch Fryslân. Elke lokale notabele wol in aai oer de kop fan de skippers en dan is it ynienen wer ôfrûn. It postnatale skûtsje silers syndroom om ôf te kicken.”
Douwe Visser, dy’t met syn frou Hetty en dochter Dinie bij Vellinga anwezech was, fertelde ferder dat hij flak foar de wedstriden gjin gesemel an de kòp hewwe wil. ‘ Je moatte frij yn’e kop wêze! ’ Hetty befestegde dit en dochter Dinie sat instemmend te knikken. Elke skipper sit stieffol spanning at aansens de skútsjesilerij in Grou wear los gaat.
Foto's Jeroen van der Kallen |
| |
