| |
 |
11 júly om 20:57 |
| |
Wie skriëft Lieuwe syn I.M.?
Fandaach begon myn dach tryst met ut lezen fan de rouadvertęnsy fan Lieuwe Bil (16/01/1941 - 08/07/2018), earelid fan O.N.S. At we mekaar teugenkwamen, Lieuwe op syn skootmobyl en ik op ut fęnsterbank fan dochterlief har winkel in de Skarnestraat, praten we foar ut faderlaan wech. Altyd ging ut over O.N.S., de klup dy’t oans bond.
Myn earste herinneringen an Lieuwe gaan teruch tňt de jaren seuventeuch fan de foarege eeuw. Ik haalde toen de toto- en lottoformúlieren bij hem en syn frou Aggie op in Furmerusflat. Ut was een fan de adreskes dęr’t ik altyd wat te drinken kreech.
Hij noemde mij selden bij de foarnaam, ut was altyd Van der Veer foar en Van der Veer na. Myn broer kon hij wel bij de foarnaam ‘hoe is’t met jum Geert?’ Logys hij had jaren met myn broer tegare werkt, bij Drukkerij Flach.
Met mij praatte Lieuwe meastal over O.N.S. węr’t hij syn spoaren al lang nalaten had. Altyd kritys. Lieuwe wond der gyn doekjes om. Ut ging um de laatste jaren nyt mear naar de sin bij wat ‘syn’ klup was. ‘k Hew ut um nyt mear frage kannen, mar ik bin der hast wel seker fan dat hij helemaal en dan ok helemaal niks fan de fúsyplannen met SWZ Sneek hewwe moest. Hij spuide altyd raar goed over de fergoedingen dy’t der bij O.N.S. betaald wurdden. Dęr moest Lieuwe niks fan hewwe.
Dyselde Lieuwe belde sundachmňrren altyd met Durk Sybesma, un andere échte O.N.S.’er, om de wedstryd fan de oulopen saterdach over te eiden. De laatste jaren sach ik Lieuwe nňch wel us in syn skootmobyl over ut Súderspňrtpark riden: ‘Mar ik kan nyt boven komme je…’ En Lieuwe hield fan gesellechheid. ‘k Bin um ok nňch us teugenkommen in Café Vellinga an de Korte Veemarkstraat, op un saterdachmňrren. Dęr saten se dan met un groepke faste klanten.
Ondanks dat we ferskillend over de dingen dochten, mochten we mekaar. Dat was an alles dúdelek, węr’t ik su’n woard om sęch. Hij un Biltkert, ik un Noarderhoeker fan geboarte. Dy make meastal gyn moardkuil fan hun hart.
Een fan Lieuwe syn broers, Eeltsje, skreef mij un antal jaren leden nňch un kostleke anekdoate, dy’t ik fandaach nňch mar wear us ophaal:
“Broer Lieuwe, dy wel bekend, kwam bij meester Nauta (grote Wiebe) in e klas op e Wilhelmina Skoal. Was behoorlijk wenne foar Lieuwe en dat deed blieken út het eerste rapport wat hy met kreeg fan skoal. Hy had der namelik vier vraagtekens op staan. Moet je maar even aan je vader laten zien aldus Nauta, en dat deed Lieuwe met de fraag aan fader: " Heit wat betekene die vraagtekens? "
Wer op de Ouwe Bil sei: Dan weet meester niet wat hy dy geve mut een tien of een elf!!
Die boadskap het Lieuwe overbracht an Nauta en die was so kwaad dat hij ons fader direct opbelde. Het leek nergens op dat een vader dergelijke antwoorden aan zijn kind gaf, werop fader antwoordde: "Nauta jou mutte su mar denke, de domste boeren hewwe de dikste earappels.”
Fandaach begon myn dach tryst. Ut sú ok nyt mear anders wurde. Ik froech mij de hele dach ok ou wie’t Lieuwe syn I.M. skriëve sú. Ik weet wel wat foar raad Lieuwe mij geven hewwe sú.
“ Dou skriëfst altyd fan dy stukjes in ut Snekers. Kanstou ut nyt doën?”
En su eindech ik tňch met un glimlach omdat myn herinneringen an Lieuwe goëd binne. Dat hij ruste in frede!
Op de foto, de family Bil, dy't op 29 júly 1952 fanút Sint Anne naar Sneek ferhúsden.
|
| |
