| |
 |
23 jannewary om 18:36 |
| |
Klein freugd & leed op ’e cm˛
Fanmňrren, op woënsdach, naar yogales weest. Ut is faste prik en ut befalt mij bútengewoan goëd bij Body & Mind Center Sneek fan Harriët. Meiske fan De Bruin is un foartreflek dosente. Het ok húmňr, en dęr hou ik fan. Begon met kort ferhaal over hoe’t gisteravend un groep fan har learlingen oubelde foar de yogales, in ferbaan met sneeuwfal. Allemaal heel begryplek. Harriët gaf de thúsbliëvers wel even wat húswerk op.
“YES. Het sneeuwt. En wat is er fijner voor je voeten dan even in de sneeuw staan/lopen. De gehele dag zitten je voeten geklemd in je sokken en schoenen. Zo fijn om ze wat ruimte te geven. Ervaar het maar eens. Je hoofd wordt er lichter door, het stimuleert je doorbloeding en je raakt beter geaard. Het is verfrissend zacht die verkoelende sneeuw. En je hebt nu de kans om er optimaal van te genieten”, aldus de yogalearares. Belt der om tien over tien één fan de thúsbliëfmutsen hoe lang ut duurde foardat un kleine toan ontdoait! Kiek dan is myn les al wear slaagd!
Dat was deel 1 fan ’e freugd! Na ouloop fan oans les, nadat ik de winterjas an en de sjaal omdeen had, kwam ik tňt de ontdekking dat myn fytssleuteltsje poater was. Alles ousoeke, mar nergens te finen. Deel 1 fan ut leed op dizze dach. Sat niks anders op as de fyts bij de pakjedrager beetpakke en su naar hús toe.
Tňt ik na 20 meter tňt de ontdekking kwam dat wannear’t der sneeuw leit, un fyts dy’t op slot staat gewoan metgliid! Dat was relatieve freugd nummer 2. Op’e redaksy ankommen, de jas over de groan en ja hoar: in ut úterste hoekje fan de soom fan’e winterjas fon ik myn sleuteltsje teruch.
Fanmiddach om half twee foar kontrôle naar de oocharts. Ut bleek dat dokter Humalda syn werk goëd deen had, ut netflies fan ut linkerooch sit nňch keurech op syn plak. Freugdemoment nummer 3.
Toen kontrôle fan ut andere nyt operearde ooch. Bleek dat der un selde soarte swakke plak sat as bij earder bij ut linker, alliennech dikke mazzel dat Humalda ut op tiid ontdekte. Freugd & Leed momentsje. Ik kon futdaleks laserd wurde!
Op’e fyts wear naar hús toe. Bin ik in de buurt fan myn ouwe skoal, goait der su’n jonkje mij un sneeuwbal presys achter de brilleglazen. Wear un klein leed momentsje.
Hew dy jonge earst de bealech folskolden om ferfňlgens even met um te praten, węrom’t ik dat deed.
Toen begreep de puber ut wel en hij ‘zou het nooit weer doen’. Is’t nyt moai, su’n freugde moment?!
Nou su’n dach was ut fandaach! Ik geef mij nou lekker del en Harriët kan mij wat met de bloate poaten in de sneeuw!
Sit over myn deurbloëding nyt in De Bruin!
|
| |
