| |
 |
27 maart om 19:52 |
| |
Altyd bysňndere minsen dichtbij!
Altyd en overal kom ik wear bysňndere męnsen teugen, dat was in de tiid dat ik foar de klas ston al su (learlingen!) en dat is nou't ik un soad op sjou gaan om te interviewen al nyt anders. Foarege week kwam Pieter Bakker op myn pad, un Kunstenaar & Wetenschapper út Skraard.
Dizze útspraak over Skreaard raakte mij seker:
"Het bevalt ons nog altijd heel goed. Je hebt hier met verschillende mensen te maken, in de stad leefde je in je eigen bubbel. Mensen die dezelfde soorten dingen deden als jij en de rest van de wereld kende je niet. Dat vind ik een enorm voordeel van het leven in een dorp. Hier wordt je kijk op de maatschappij veel ruimer.
Je gaat met iedereen om, tenminste als je een beetje participeert dan kom je er niet om heen. Als ik nu in Amsterdam kom, dan zie ik geen Amsterdammers meer, alleen nog van die Groen Links types. Vaak met een air met een soort van arrogantie, waarvan ik denk ‘wat kan jij nu eigenlijk helemaal, daar denken ze dan niet eens over na. Het is een soort leegte wat je daar tegenkomt.”
Fňlgende week ut hele interview in GrootBolsward/IJsselmeerkust
Ik kreech ok un prachtech boekje fan Pieter met: Fotoschrift Nr.4 |
| |
