| |
 |
7 april om 17:31 |
| |
Brúsend Brugge
Dat Brugge ut Venentië fan ut Noarden noemd wurdt, dat begryp ik na un weekend in dizze brúsende stad deurbrocht te hewwe. Uteraard dan ok un boattňch deur de grachten maakt. At je in de binnenstad fan Brugge binne, is ut ok nyt su moeilek om je in de middeleeuwen te wanen. Ut stikt der werklek fan de ouwe geveltsjes, de ene nňch beter onderhouden as de andere.
As un Canon Japanner de ene foto na de andere knippe om thús tňt de konklúzy te kommen dat de moaiste foto’s tňch in’e kňp sitte. Brugge is su toeristys as’t mar kan, mar ferder is der niks mis met. Belachlek hoge prizen foar un Belgys biertje an de Grote Markt en twee cappuccino & twee wafels foar €27,50 is domwech lachwekkend: foar dy domme Nederlanders dy’t der willens en wetens in trappe en dy eksploitanten dy’t dergeleke prizen in rekening brenge. De écht Bruggelingen bale freeslek fan dizze anti-reklame foar hun stad.
Krekt su at se ok de smoar in hewwe dat hun frietkotten hieltyd mear ut besit wurde fan nyt-Flamingen.
Mar foar de rest niks gyn ge-eekmiich over dizze stad en syn bewoaners, dy’t geweldech gastfrij binne. Ut stikt der fan de autentike ouwe straatsjes en pleinen, dęr’t ut goëd toeven is. Dizze stad het allúre, en pronkt met recht dat se op de lijst fan ut Wearelderfgoed staan.
Op su’n sonnege saterdachmiddach in april siën je fanself de stad ok op syn moaist, is ut hearlek dwalen deur al dy kleine straatsjes.
Dan maakt ik bewust kontakt met de befňlking, dy’t nňch nyt moëd skynt te wezen fan de toeristen. Prachtege kerken en basiliken het de stad, mar ok dęr komt der amper mear fňlk bij de mis fertelde un frijwilleger fan un sallonkerk (‘de schoonste van Brugge’). Gesoademiter met un biskňp ‘die met de kindjes had gespeeld’, had de plaatseleke parochy gyn goëd deen fertelde hij mij. Ik loof ut graach.
Overal is en siën ik altyd poëzy, an één fan de stadsmúren un prachtech fers over de sňrch:
zorg
zorg is graag onzichtbaar
verstopt zich liever in de soep
of pruttelt in de saus
ze zingt haar lied in moor of koffiezet
zij schik zo schoon een kussen
en zit zo graag naast ’t bed
tot in de zachtste vingertoppen
zalft zij de wonde
terwijl ze glimlacht in een schaar
knipt zij de nagels kort
en kamt de vragen weg
zij kent het huis van kop tot teen
en zolders kent zij als geen ander
van de bestofte viool
verloren in een hoek
raakt zij precies die snaar
die klaar is om geraakt te worden
schroomvol en op kousenvoeten
daalt zij soms treden af
naar kelders onder kelders
waar ze in eindeloze dieptes
de eeuwigheid van zielen ziet
de hemel is er helder
de trap kraakt niet
bd
www.familiezorg-wvl.be
En ok su'n fraai stukje straatpoëzy fan Geert de Kockere
dat ik graach deel:
Paddestoelen
Hebben geen manieren
Ze duiken
zomaar ergens op,
zwammen
aan één stuk door
en nemen niet eens
hun hoed af
Brugge is ok ut geboarteplak fan Guido Gazelle en ik hew úteraard un besoekje an de kerk brocht dęr’t hij foar ut earst ter kommuny ging.
Opfallende winkels en merken hore ok bij un stad as Brugge.
Ik kan my nňch goëd herinnere hoe’t ik op dinsdachmňrrens op de Sneker feemerk groate Flaamse Reuzen in te kleine hňkjes sach. In Brugge is dat nňch altyd su en de eenden en kipen dy’t foar un tientsje te koop anboaden wurden saten der nou ok nyt bepaald jofel bij.
Moai apart is ut ok om begin april un winkel binnen te stappen dy’t fol met kerstbomen en kerstartikels staat. Se hadden ut der ok nňch us smoardruk. Krekt as un spesiale bakkerswinkel dęr’t de minsen rijendik foar stonden te wachten.
Kňrtom. Prachtech weekend in Brugge had, un echte anrader dizze stad, dęr’t je fanút Sneek in 3.45 uur al binne.
 |
| |
