| |
 |
17 september om 23:04 |
| |
Kňp fol met Den Haag op Prinsjesdag
De kňp gonst mij nňch, en nyt su’n bitsje ok. Krekt thús út Den Haag, dęr’t ik foar ut earst fan myn leven getúge was fan Prinsjesdag. Noem ut mar kultureel ergoëd, dat je un kear mertmake mutte. En ut was al krekt as bij ut foetballen, ik fyn ut raangebeuren altyd ok fantastys dat was in de Residęnsy fandaach al nyt anders.
Hij wil mar nyt fan myn netflús, dy man met oranje strik en knúkelege bitsje súterege pak. Op’e Lange Voorhout, ston y met un houten roerstňkje de Koaninkleke Friese peardestront tussen de ribbels fan syn skoën fut te klauwen.
Op’e Blauwe tribúne flak foar un aardege frou út Ohio, dy’t met open moan naar de Glazen koets sach en ut allemaal bjoetifull fon: ‘And don’t call the name of the president from de USA!’ Tsja, met su’n sjarlatan at se dęr hewwe binne je der ok nňch nyt.
Ut stikte trouwens fan noflek fňlk in Den Haag, wat waar is mut waar bliëve! Ut alle wynstreken fan Nederlaan waren der minsen. Uteraard ok un moai soadsje fan de Bibelbelt, Rouveen & Staphorst foarop!
En dan dy ‘keurege’ dame út de Gordel fan Smaragd an de arm fan un bediende in strak kostúm fan Hotel des Indes. Se liepen nyt, nee se ‘schrijden’ over de straatklinkers richting tribúnes. En dan al dy kleurege grappege hoëdsjes, alle Sneker Hoëdsjeskoaninginnen leken wel útlopen. Kňrtom ik hew un prachtdach.
En dat is tňch wel bysonder, want in de foarege eeuw skreef ik nňch in un gasteboek fan un tentoanstelling met allemaal Oranjeprullaria de onsterfleke woarden: Iedereen het recht op un ouwiking! |
| |
