| |
 |
19 jannewary om 18:46 |
| |
Krúske fan syn fader
Fanmňrren, flak na ut koffydrinken, kreech ik un telefoantsje fan Joop ter Horst (1941) út Monnickendam. Joop is oud-Sneker en praat de taal fan de stad nňch altyd perfekt, ok al woant hij hier al jaren nyt mear. Joop belde mij op na ut lezen fan myn fers over de Elfstedentňcht fan ’63, un oade an Jacky Reen. Dat fers staat op un skeurkalender ňf su.
Ut fers had wat bij Joop losmaakt ( nňstalgise gefoëlens…) en hij wú mij dat even wete late. Niks mis met. Joop fertelde mij trouwens ok nňch un moaie anekdoate over dyselde barre tňcht út ’63. Krekt as su’n soad anderen was ok Joop an de tňcht begonnen, un uur na de wedstrydriders.
Dat Joop de tňch nyt útreden het, is ok nyt su bysňnder, dy waren der wel feul mear! In Franeker moest Joop fan’t ies ou. Mar toen hij thúskwam lach der op syn etersbňrd ut krúske fan syn fader, dy’t de Elfstedentňcht oait wel útreden had. Ut krúske was foar Joop! Wat un prachtech gebaar fan dy fader. Yts fan ‘at ik de Liefde nyt had!’
Joop riidt nyt mear. Hij sit teugenwoardech in un rňlstoël.
Mar dat is wear un ander ferhaal. ‘Dat doët der nou even nyt toe…”
|
| |
