| |
 |
22 febrewary om 19:27 |
| |
Sipkes
Bij namen hew ik altyd beelden. Bij de naam Sipke hew ik ut dęrom ok. Ik denk an Sipke út de Smilde, de oudste soan fan myn tante Jo. Nee, ik skriëf nyt tante Jo en ome Lieuwe. Want ome Lieuwe was al overleden toen ik geboaren wurde. Dęrdeur wurde Sipke, de oudste soan, min ňftemear de faderfiguer in dyn húshouding. Na Sipke kwamen der nňch un meiske, un jonge en un tweeling, un jonge en un meiske. Ut earste dňchterke overleed nňch mar 6 jaar jong. Un drama mut dat weest hewwe.
Un jaar na de geboarte fan dy tweeling overleed ome Lieuwe, ut was 1947. Sipke, dy't fan 1934 was, nam de rňl fan syn fader over. Un onmogelekheid, liekt mij. Ik ging met myn moeke in de somerfakaansy's faak yn paar dagen naar tante Jo.
Ik fon ut wat un aparte, bitsje kakkerege frou. Mar wat wist ik as klein jonkje fan har groate ferdryt. Niks! Dat myn fader noait metging naar 'de Smilde', begreep ik hoe klein ik was dan ok wel. Tante Jo kwam ok wel us bij oans thús, dan leid der un hele seary fan medisinen op un rijtsje sy't se sekuer deurslikte. Ik fon dat indrukwekkend. At myn moeke de spinasy an ut fyn snije was, dat deed se deur der met un groat mes op te slaan riep tante Jo: "Oh Cor wat doe je nut? Je slaat alle vitaminen eruit..."
Sipke fan tante Jo stuurde elk jaar un nieuwjaarskaart, dat was gewoante. In 2018 overleed Sipke. Syn frou stuurde dat jaar nňch un bedankkaartsje foar ut 'warme medeleven na het overlijden van Sipke'.
Sipke Dijkstra
Un andere Sipke út myn leven, dy't ik ok nyt bewust kennen hew, mar tňch un begrip bij oans thús was, dat was Sipke Dijkstra. Myn fader sei trouwens noait fan Dijkstra, ut was altyd ' Sipke Dykstra'. Foardat ik geboaren wurdde, woande dizze Sipke Dijkstra, hoe is 't mogelek, in de WAling Dijkstrastraat. De family Dykstra deed de boadskappen bij oans fader. Later ferhúsden de Dykstra's naar Liwwarden, dęr't Sipke Dykstra un boekwinkel/antikwariaat had. Dęr ging myn fader op syn frije woënsdachmiddach faak naar toe met un lege aktetas. At hij dan thús kwam, was dy tas fol met boeken. 'Ik hew even bij Sipke weest', was ut dan. Myn moeke had der nyt sufeul met, boeken hing un prieskaartsje an. Myn fader syn bibleteek wurdde in de loop fan'e jaren hieltyd groater. Ik hew ut nyt fan freemd!
Sipke fan'e broeken
De derde Sipke węr't ik hier over skriëf is Sipke Dijkstra fan'e broeken op ut Groatsaan. Gistermiddach maakte ik un foto fan ut pand Suupmerk 4, dęr't allemaal spaanplaten foar de rúten timmerd binne. In dat pand sat tňt foar kňrt un Tatto-shop. Dy is dert nou út en kledingwinkel wutdt der nou útbredeid. Dapper fňlk dy Dykstra's. Foar de ingang fan de winkel leit un poëzystien fan mij, un oade an Sipke Dijkstra! |
| |
