| |
 |
8 júly om 12:36 |
| |
Sitaat út un interview met twee bruggewippers: Joop Bruinsma en Meinte Abma
Eén kear hew ik de brugge 3 minúten te lang open staan had. Toen moest ik even bekomme. Der foer un moterkrúser hier deur de brugge. Over de Bňlserter Trekfaart. Op dy krúser, acht jonge frouwen. Alle acht hé-le-maal niks en dan ok werklek niks an.
Ik hang un bitsje foarover deur ut rútsje fan ut bruggwachtershňkje en siën su recht in de spaarpňt, kompleet met gleuf, fan één fan’e dames. Hearehitskes dat had ik nňch noait earder metmaakt. Toen ik wear búten stond, brulde Jappy dy’t ut endsje ferderop woant ‘hast it sjoen, hast it sjoen’. “Ik hew allienech even met ‘e kňp knikt. Ik bin wel frijgesel mar ik hew de ogen nyt in’e búse nou?!”
Wat wear un mňrren. Meinte had gebak metnommen en ik kreech ok nňch un súker/krentebroad fan Bakker Posthuma met: omdatst jim sukke moaie ferhalen skriuwe! Ik lęs noait in boek, mar GrootSneek wol. Myn dach kan nyt mear stukken....
|
| |
