| |
 |
12 júly om 08:54 |
| |
Fan onnoasele boeven tňt medogeloase kriminelen
Foarege week dinsdachavend kwam ut freesleke nieuws over de laffe moardanslach op Peter R.(udolf) de Vries bij mij ok binnen as un dreun. De halve finale foetbal tussen Italië en Spanje intressearde mij niks mear. Ut nieuws over de anslach boeide mij feul en dan ok feul mear. Onfoarstelber hoe rap ut nieuws fia ferskillende kanalen ging. In de groepapp fan myn foetbalmaten wurdde myn andacht foar ut kriminele gebeuren in Amsterdam loof ik nyt su waardeard: ‘Geniet nou even fan ut foëtbal vd Veer…’
Ik kon dus niet mear fan ut foetballen geniete. Met un rňtgang flooch ik over de digitale sneldyk om mar mear nieuws over de moardanslach wete te kommen. Fan ut Parool ( tňch al een fan myn favorite kranten!) naar AT5 en fan NU.nl ( met liveblog…) naar de NOS ( 3 x niks wat de nieuwsfoarsiening over disse saak betreft).
Is ut nieuwsgierechheid fan mij? Bin’k sensasybelust? Bin’k tňch te min foetballiefhewwer? Miskyn wel un komby. Ik bin de oulopen dagen nňch druk in de kňp met Peter R. de Vries. Krekt as de Koaning fyn ik ok dat je nyt nňrmaal fine mutte wat nyt nňrmaal is!
Dat Peter R. de Vries de doad al feul earder in’e ogen sach had, las ik in ut boek ‘Kindnapping & Losgeld fan Fries Sjerp Jaarsma. Peter R. de Vries skreef der in ut foarwoard fan dat boek self over.
Ut gebeurde op 8 maart 1982. Dy kouwe foarjaarsavend staat Peter foar ut stasjon fan Amersfoort un tipgever fan un onoploste moardsaak op te wachten. De man haalt Peter op in syn blauwe Peugot 504. Peter stapt in en denkt dat hij de gouden tip krijt. Nee dus. De man houdt un onsamenhangend ferhaal. Krekt op ut moment at Peter útstappe wil, parkeart de man syn Peugot en stapt der un tweede kearel in. Op dat moment krijt de dan nňch jonge misdaadferslachgever un wapen met ousaagde loop teugen syn hoofd drukt: ‘Je doet precies wat wij zeggen…’Peter krijt pleisters foar de ogen plakt, syn handen wurde boeid en su gaat ut naar un onbekende skúlplaats. Later bliek ut in de buurt fan Emmercompascuum te wezen.
Peter is ontfoerd. Ut duo eist losgeld fan de Telegraaf, węr’t Peter dan foar werkt. De fňlgende mňrren fertelle de mannen dat se der met stoppe salle. Stoppe węrmet? Súden se um dan tňch fermoarde wille. Nee, de twee kearels kanne de spanning nyt mear an en wille Peter teruch naar ut stasjon in Amersfoort brenge. Hij krijt koffy. En de mannen drinke self ok un bakje. Dan wurdt Peter boeid in de auto futriden en gaat ut richting stasjon Amersfoort.
Onderwech begint de sjauffeur hieltyd minder te riden, hij slingert over de dyk en sakt steeds mear onderút. Met lodderege ogen siët de man Peter an en fraagt ‘ben jij niet slaperig?’ Peter antwoardt ontkennend. ‘Oh…dan heb ik de verkeerde koffie gedronken, die met de slaapmiddelen.’
Peter seit teugen de man dat hij un parkearplak opride mut. De man fynt ut goëd. Nyt gau dęrna kan de waarskúwde plisy de ronkende ontfoerder inrekene. Un bizar ferhaal fan un misdaadferslachgever dy’t ut fak nňch leare moest.
Nou 40 jaar later foegt hij un nieuw ferhaal toe, un medogeloas ferhaal fan keiharde kriminelen!
Of Peter R. de Vries dit ongewilde ferhaal ok nafertelle kan is onseker. Ik hoop ut wel, fan ganser harte selfs!
|
| |
