| |
 |
13 augustus om 22:13 |
| |
Fertaling fan moai Cor van der Wal fers
Snie is in died fan ferset
Snie makket iensum en frij, tinken krimpt fan kâlde sinne.
Snie is in died fan ferset. Tsjin de suertsjes en kwallen,
dat binne ús lieders: hja slikje it paad nei de takomst skjin.
Grint komt tusken harren kiezzen, tosktinzen betonmole.
Hja bouwe stęden fan leagens, dęrboppe sirkelje drones,
hja hjitfolgje jo mei eagen dy’t stekke as in lilk ynsekt.
Snie leit tűk op ‘e loer yn ‘e wolkens, snie is ús ręding.
Snie sisteret op ‘e ględe speknekke fan ‘e macht.
Snie raant as fet. Alles raant, myn freon, alles raant.
Cor van der Wal
Sneeuw is un daad fan ferset
Sneeuw maakt eensaam en frij, denken krimpt deur kouwe son.
Sneeuw is un daad fan ferset. Teugen de suertsjes en kwallen,
dat binne oans leiders: se slikke ut pad naar de toekomst skoan.
Grint komt tussen hun kiezen, taangedachtes betonmoalen.
Se bouwe steden fan ligerij, dęrboven sirkele drones,
se achterfňlge dy met ogen dy’t steke as un boas insekt.
Sneeuw leit listech op ’e loer in ’e wolken, sneeuw is oans redding.
Sneeuw sist op ’e gladde speknekke fan ’e macht.
Sneeuw smelt as fet. Alles smelt, myn maat, alles smelt.
Henk van der Veer
|
| |
