| |
 |
3 ňktober om 20:15 |
| |
SKAAD een imponerend theaterstuk over een controversieel verzetsman
“SKAAD is gebaseerd op ware gebeurtenissen maar wij toneelmakers pretenderen niet de waarheid te brengen. We hebben keuzes gemaakt, dingen weggelaten en leemtes gevuld met onze fantasie SKAAD is fictie, gebaseerd op de werkelijkheid”, schrijft Marijke Schermer in het programmapamflet van het gelijknamige theaterstuk.
Normaal gesproken schrijf je een recensie na een premičre, ik doe dat nu na de laatste voorstelling die ik vanmiddag bijwoonde. Een locatievoorstelling wel te verstaan op een zeldzame mooie plek, de OBW-boerderij Pasveer in Loënga van de familie Hoekstra. In deze omgeving, Scharnegoutum, speelde zich een deel van het (oorlogs-) leven van Gerard Reeskamp af. Het meubilair waar het publiek mocht zitten deed mij denken aan een grote huiskamer van zo’n 75 jaar geleden. Heel passend allemaal.
Over Gerard Reeskamp gaat dit stuk, maar het gaat ook over zijn vrouw, zijn kinderen en allen die een rol in zijn turbulente en controversiële leven speelden.
De schaduw van de Tweede Wereldoorlog ligt nog altijd als een SKAAD over wat er zich driekwart eeuw geleden afspeelde. Dat is de lange arm van de geschiedenis. Een geschiedenis die tot op de dag van vandaag ingekleurd is door de tijd. Daarbij gebruikt iedereen zijn eigen kleurpotloden, ik doe dat ook in deze recensie. Mijn oordeel over het spel van Paul R. Kooij, Dette Glashouwer, Eelco Venema en Pleun de Rode is in een woord samen te vatten: indrukwekkend!
De figuur Gerard Reeskamp heeft al onder menig historisch vergrootglas gelegen, de publicaties zijn talloos. In de loop van de tijd is het beeld nogal eens veranderd, van charlatan tot verzetsheld, van losbol tot echtgenoot. Wat een lef om over zo’n gecompliceerde persoonlijkheid een theaterstuk te schrijven. Op voorhand weet je dan al dat de meningen verdeeld zullen zijn, zeer verdeeld, over wat de acteurs spelen. Het zijn voor het overgrote deel de meningen van naoorlogse mensen, die de geschiedenis van Gerard Reeskamp vaak van horen en zeggen hebben meegekregen. Dé waarheid bestaat niet.
Vanmiddag meteen na de voorstelling vroeg iemand wat ik van het stuk vond. Ik hapte eigenlijk nog naar adem om alles te laten bezinken. Nu een paar uren na wat ik gezien heb, weet ik nog niet goed wie Gerard Reeskamp was. Is dit de Gerard Reeskamp zoals Pieter Wijbenga hem beschreef: “Ik ha him noait fertroud!” Is het de Gerard Reeskamp zoals journalist Ad van Liempt hem neer zet in zijn boek De drogist: ‘gebaseerd op feiten’. Of is het Gerard Reeskamp zoals hij wordt beschreven door Hessel de Walle: ‘Heroďek en tragiek in 26 levensverhalen’.
Het locatietheaterstuk SKAAD zorgde ervoor dat ik na het zien ervan nog veel meer vragen over Gerard Reeskamp heb, dan ik al had. Daarmee voldoet dit stuk helemaal aan de uitgangspunten van Pier21: ‘Mei ús foarstellingen en projekten wolle wy maatskiplike tema’s űnder de oandacht bringe. Wy sjonge altyd om ús hinne wat der gebeurt, wat minsken rekket en węr’t wy it mei-inoar oer hawwe moatte soene. Dęr begjint de kreaasje fan ús foarstellingen.’
Ik hoop nog veel meer theatervoorstellingen van een dergelijk kaliber als SKAAD te mogen zien! En SKAAD is ook zeker nog een reprise waard. En Marijke Schermer, ik neem aan dat jouw SKAAD-script in boekvorm uitkomt?!
Foto Lucas Kemper
|
| |
