| |
 |
14 november om 13:12 |
| |
Ferwend kyn
Fanmňrren even in de spiegel keken. Ik sach un ferwend 60+ kyn, dy’t gisteravend naar Theater Sneek weest het. Bij de foarstelling fan Simone Kleinsma.
Of ut nou an de bloëdirritante frouwen un rij foar mij kwam, dy’t werklek op alles wat Kleinsma song, sei ňf deed reagearden. Mar de foarstelling pakte mij nyt. Sterkernôch ik ha der helemaal niks met. Dat kan, terwyl tematyk ‘rouferwerking’ mij anders wel boeit. En der is fanself niks mis met de (sang)stem fan Kleinsma, mar ut sprak mij gewoan nyt an. Miskyn op ut ferkearde plak op ut ferkearde moment. An de andere kant hew ik wel sufeul empatys fermogen om te begripen dat ‘lotgenoaten’ fan Simone un troastrike avend beleefden.
En dan de coronamaatregels dy’t gisteravend om 18.00 uur fan kracht wurdden. Ok Theater Sneek had der met te maken ( ‘Maar we zijn al lang blij dat de voorstelling doorgaat’, ventileerde direkteur Wybren Buma) en dat wurdde na ouloop fan ut optreden ut meast dúdelek: De bar was sloaten. Nou nyt bepaald gesellech dus. Mar ik mut nyt piepe, thús mar wat drinke ferwend kyn!
Alle goeie, mar ok alle ferkearde dingen komme in dryfoud. De tweede helt fan ut Nederlaans XI-tal teugen Macedonië kon’k nňch moai metpikke, om te siën hoe’t ok dat op un groat fiasko (‘drama’ is fan un hele andere ňrde!) útliep. En dan hew ik ut nňch nyt eens over hoe’t ut in ut Klompehňk foar de hel gigantys út de klauwen liep.
Un katerech gefoël na un avend węr’t amper un slukje an te pas kwam. Konklúzy? Siën de titel boven ut blogje fan fandaach…
|
| |
