| |
 |
30 desember om 17:09 |
| |
Fanmňrren op bedriëfsbesoek bij de Venema's weest: OALYBOLLEN!!
Miljoenen oliebollen en appelbeignets uit de hypermoderne fabriek van Venema uit Sneek
SNEEK- Oliebollen en appelbeignets, duizenden, nee honderdduizenden verlaten deze dagen de gloednieuwe oliebollenfabriek van Stephan Venema en partner Kim Mulkens aan de Kolenbranderstraat op industrieterrein De Hemmen in Sneek.
Vanaf tweede kerstdag werken ze in de fabriek 24 uur per dag om de 5,2 miljoen oliebollen en de 1,2 miljoen appelbeignets bij de klanten in heel het land te krijgen. Die klanten zijn niet alleen de kramen en de ambachtelijke bakkerijen, maar ook de supermarkten van Jumbo, Hoogvliet en Poiesz. We gingen op bezoek bij Stephan en Kim en werden uitermate gastvrij ontvangen op de nieuwe stek. Voordat we nog maar een vraag gesteld hebben zegt Stephan Venema alleen maar ‘Klein, te klein!’ Weliswaar met een vette ( wat zijn oliebollen beslist niet zijn) glimlach. Maar toch. De toon is gezet.
“In oktober hebben wij de sleutel van het nieuwe pand gekregen en we werken er dus nu voor het eerst. Het werkt fantastisch. De nieuwe werkplek is ruim 2000 m ˛. We hebben er een oliebollenlijn bij gekregen en een nieuwe vriescapaciteit, waar we eventueel 430 pallets op kunnen slaan. We hoeven geen vries-units meer te huren. Als wij diepvriesbakten in november hadden wij al snel geen ruimte meer en moesten de oliebollen weg, dat probleem hebben we nu niet meer. We kunnen het zelf wegzetten en als het moet zetten we de bestellingen zelf ook klaar. De grootste verandering tussen deze nieuwe plek en onze vorige locatie is hoe we het allemaal hebben neergezet. Er zit nu bijvoorbeeld meer ruimte tussen de lijnen. Dat laatste geeft een rustig gevoel als we aan het produceren zijn. Het is ook allemaal heel efficiënt. We hebben nu ook een spiraaltoren waar de appelbeignets uitkomen. Normaal deden we die in de kratten, waarna we ze lieten afkoelen en daarna gingen de oliebollen en beignets naar de klanten. Nu gaan de appelbeignets uit de frituur en gaan automatisch door ‘de spiraaltoren’. Boven erin en onder eruit en dan zijn ze afgekoeld. In november gebruiken we de toren ook, maar dan is het een spiraalvriezer, waarbij we de temperatuur op -35 graden zetten. Op dit moment rijdt Hoekstra met 12 trailers per dag”, vertelt een enthousiaste Stephan.
We willen nog even terugkomen op ‘te klein’, waar je het over had. Wat bedoel je daar nu serieus mee?
“Te klein is eigenlijk het stukje logistiek , er staan 4 lijnen aan. Drie oliebollenlijnen en 1 lijn met appelbeignets. Er komt een enorme vracht handel af. Aan het begin gaat het erin maar aan de achterkant kom er ook heel veel uit. Je moeten de verschillende bestelde kratten wel klaar zetten met diverse soorten. Verschillend? De grootte van de bol, de vulling die erin zit. Het is maar hoe de klant het wil hebben, dat verschilt nogal per regio in Nederland”, weet Venema.
Personeel
Kim Mulkens heeft het personeel weer geregeld, waar ze volgens partner Stephan ‘een dag- en nachttaak aan heeft’. Niet in de laatste plaats door corona.
“Het personeel was dit jaar lastiger te krijgen dan in voorgaande jaren. Wij hebben in een hele korte tijd heel veel mensen nodig. Het voordeel is dat we een vaste ploeg hebben, mensen die elk jaar terugkomen. Mensen die vrij nemen bij hun eigen werkgever om hier te kunnen werken. Die groep van vaste werknemers nemen heel vaak broertjes en zusjes mee. We hebben er op dit moment 170 op de lijst staan, die allemaal uit de omgeving komen. Dat is een enorme aanslag op het personeelsbestand in Friesland. We hebben dit jaar een groep van basisschool De Oudvaart gehad, die sponseren wij dan ook. Ouders die hier komen helpen en zelfs een opa en een oma.
Ze krijgen van ons dan een sponsorvergoeding. Het was dit jaar heel lastig om verenigingen en stichtingen te vinden omdat zij ook met corona zitten. Het is vervelend als je eigen club dicht moet om dan vrijwilligers te werven en vervolgens hier aan de slag te gaan. Wij zijn zelf actief in het verenigingsleven en weten hoe lastig het is om de clubkas te spekken. Toch is het ook dit jaar weer gelukt om personeel te krijgen. Dat doen wij door regelmatig op sociale media, toch het domein van de jeugd zich begeeft, de oproepen te doen. Maar ook de jeugd te bewegen hun eigen netwerk aan te boren. Wij vragen standaard of de jeugd ook vrienden en vriendinnen mee wil nemen naar ons. Soms is dat voor de planning wel lastig, maar wij vragen altijd aan de jeugd om hun voorkeuren aan te geven. Wij proberen de vrienden en vriendinnen ook bij elkaar in de ploegen te zetten, zodat ze het werk ook heel erg leuk vinden. Ik ben begin september begonnen met de werving”, vertelt Kim.
Erwin Venema
Nadat Stephan en Kim ons te woord hebben gestaan, laten ze ons de nieuwe werkplek zien. De geur van olliebollen en appelbeignets zorgen ervoor dat het water ons in de mond loopt. Het is een indrukwekkend gezicht de productielijnen volop in berdrijf te zien. Samen met zijn broer Erwin Venema (“Hij mag, nee hij moet met ere genoemd worden!”) , die opleiding Pedagogische Technische Hogeschool volgde, ontwierp Stephan de oliebollenmachines. Even later loopt ook vader Venema met ons door de productieruimte. Zichtbaar trots. En terecht!
|
| |
