dagboek > overzicht
Dagboek april 2022Bekiek hele maand 
 
4 april om 08:19
 
Kollum Omrop Fryslân





Krinkjespuiers & Sneekology

Overal komst se teugen, de krinkjespuiers. Altyd en immer op faste plakken staan ňf sitte se bij mekaar. Ut is fan alle tiden. Of je nou in Sneek ňf in Makkum woane, in Hylpen ňf Dokkum, de krinkjespuiers binne der om de weareldproblematyk in no-time op te lossen.

In Sneek staan de mannen faak in’e buurt fan’e Eierbrugge, dat het fňlgens mij al eeuwen su weest. Inderdaad de mannen, want frouwen doën nyt an krinkjespuie, dy hewwe ut dęr feulste druk foar gaan ik foar ut gemak mar fanút.

Self staan ik noait bij de krinkjespuiers, úteraard ken ik de mannen stuk foar stuk en steek ok altyd de haan op at ik se foarbijfyts. Ik weet dan ok seker dat ut even later -over mij gaat, nyt lang mar tňch, want dat doën krinkjespuiers graach. Tussen ut spuien deur kommentaar levere.

Foarege week is su’n hele groep fan krinkjespuiers op besoek weest in ut Fries Scheepvaart Museum bij oans in de stad. Dęr is nňch tňt 10 april un bysondere tentoanstelling, fototentoanstelling an’e gang met as titel ‘Kiek su was Sneek’. Reken mar dat de mannen nňch feul mear over de foto’s wisten te fertellen as de metwerkers fan ut Skeepfaartmuseum.

Ik fyn dat waardefol, al dy ouwe ferhalen bij de foto’s dy’t oukomstech binne út de rike beeldbank fan ut Skeepfaaretmuseum en de Vereniging Historisch Sneek. Uteraard komme gefoëlens fan nostalgy en ferwondering bovendriëven bij ut siën fan al dy fraaie faak al ferkleurde kykjes.

Kommende week mach ik foar ut earst wear op stap met un ferse groep Sneekologen in spé, un bysňndere kursus dy’t op 2 april 2009 fan start ging op inisjatyf fan ut toemalege PvdA-raadslid Ömer Kaya. Ik mocht tegare met Ömer hannen en foeten an ut projekt geve en teugenwoardech doën ik dat met Sietse Wierda, dy’t de ňrganisatoarise saken foar syn rekening nimt.

De naam Sneekology is fanself Gouden, en dy hewwe we dan ok earlek lutten fan Den Bosch, dęr’t al un kursus Bosselogy was.

Tidens de kursus pakke we de saken bloëdserieus an, mar wel met de noadege selfspot en relativearing. We beleve met mekaar de Sneker kultuur, de taal, de spňrt, de histoary, de ekonomy en de arsjitektuur fan de stad. En nňch feul mear. Uteraard komt der lokaal patriotisme en sjaufinisme om’e hoek siën, mar ut is seker gyn bline liefde foar Sneek. We binne ok kritys.

En natuerlek is der animositeit tussen de ferskillende Friese steden, mut ok moai su bliëve, mar wij wete heus wel dat in al dy andere Friese steden en dňrpen dy skoanheid ok is. Allienech wij wille dat in de Waterpoartstad seker nyt onder stoëlen of banken steke. We binne eigenlek su trňts as un Wilhelmina-Park-Pau- met- fier- poaten op oans stad.

Na un slukje fan’e Weduwe wurde dy ferhalen hieltyd moaier met as adagium ‘at je haar mar goëd sit’, folkomen onskuldech mar ut is ferrekte lekker dat lokale patriotisme. Dat onferfalste krinkjespuiersgefoël!

Ik węns jum dat gefoël allemaal toe, seker an ut begin fan un nieuwe werkweek.