| |
 |
27 júny om 08:32 |
| |
Douwe fan Hetty
'It libben is űnsinnech, it skútsjesilen dus ek.' En ‘je moatte net sile om te winnen, mar ek om de bęste te wurden. Dan winst ek’.
Douwe Jappie soan Visseriaanse útspraken, dy’t ik teugenkwam tidens ut lezen fan ut biografys pňrtret met as titel ‘Douwe Visser, heer en meester’. Ut is skreven deur de 29-jarege sjoernalist Ton van der Laan. Op Ton syn voice rekňrderke staat ‘180 uur Douwe Visser’. Nou dat kon wel minder sęch ik dan met gefoël foar understatement.
Ik hew ut boek in un sucht en un skeet útlezen, nyt één mar twee kear. Want mňrrenavend mach ik Douwe live interviewe bij un plaatsleke boekhandel in Sneek en dan wille je goëd beslagen foar de dach komme. Om mar futdaleks met de spreekwoardeleke deur in hús te fallen, ik hew wel us mindere biografieën ňf biografise pňrtretten onder ogen had. Dat komt deur de flotte manier fan skriëven mar seker ok omdat Douwe écht wat te fertellen het.
Douwe siët op un hele andere manier naar de weareld as ik dat doën. Hij siët fanou ut water. Douwe is letterlek op ut water geboaren, op ut Zwarte Water met útsicht op de Peperbus fan Swolle. De earste seuven jaar fan syn leven het Douwe eigenlek noait laan siën. Syn mem Stien gaf um thúsonderwies.
Dyselde mem Stien hew ik ok un spesiale baan met. Welke? Toen ik in ut Griffemeard Ferpleechhús fan Sneek geboaren wurdde, was Douwe syn moeke dęr kraamsuster. Un hele groate kaans dat sij mij as kleine skreeuwer in’e hannen had het! Mar dat tersijde.
Water is foar Douwe en syn family ut útgangspunt fan ‘e weareld, foar mij as stadsjonge en al dy andere minsen fan’e wal is water un obstakel. At ik met myn e-bike foar de Lemmer- ňf Toppenhúster brugge wachte mut hew ik dęr mar un bloëdhekel an. Douwe siët dat 180 graden anders. Hij foëlt um gyn onderdeel fan dy massa, hij faart der letterlek deurheen!
Douwe weet op ut water presys hoe’t hij fare mut. Is hij in Sneek en het hij de auto op ut Martiniplein parkeard, dan ferdwaalt hij der even later. Teminsten dy kear dat ik um in ut Old Burgerweeshús ok al us interviewe mocht, toen moest dňchter Dinie um ophale om Douwe teplak te krijen. Douwe skaamt um der nyt foar, hij durft um kwetsber op te stellen. Dat is un eigenskap dy’t sterke minsen bysňnder maakt.
De profylfoto fan Douwe syn app is ok al bysňnder, ut is un Delfts blau tegeltsje met de tekst: ‘Ik ga niet in discussie. Ik leg gewoon even uit waarom ik gelijk heb’. Seldsem moaie selfspňt, węr’t ik fan hou.
Ik hoef jum nyt te fertellen dat ik nou al nocht hew an dat interview mňrrenavend. Ik sal um ut hemd fan ut liif frage. Ja, ok de fraach węrom’t hij met dat opfallende witte hemd op un soad foto’s staat! Het syn frou Hetty dęr ok wat met te maken? Ik bin benieuwd! |
| |
