| |
 |
30 júny om 14:46 |
| |
Draaiorgelman Jan Boon overleden
Gisteravond bereikte mij het droeve nieuws dat Jan Boon uit Den Helder hij is woensdag in zijn slaap overleden. Een onverwachte dood. Op zaterdag 28 mei jl. sprak ik Jan voor het laatst op de Eierbrug in hartje Sneek. Jan Boon ging met zijn draaiorgel De Paardekop op de foto met mijn 1-jarige kleinzoon, en duwde hem en passant nog even een Fries vlaggetje in zijn handen. Symbolischer kon Jan zijn band met Sneek en Friesland niet beter uitdrukken. Gistermiddag en vandaag valt de papieren GrootSneek op de deurmat, met daarin op pagina twee mijn Editorial. Ik eindig dat voorwoord met het bekende vers ‘Niet kniezen, niet zeuren…’. Dat nummer is regelmatig gezongen door de Helderse Jantjes, het duo waar Jan Boon de muzikaal leider van was. Toeval is de schaduw van God!
I.M. Jan Boon
Dat de 72 jaar geleden Jan Boon in de Bollenstreek van Nederland geboren werd, is puur toeval omdat zijn ouders letterlijk een kermisbestaan hadden. “Mijn ouders waren toen in Hillegom, waar ze hun geld op de kermis verdienden met een tent waar je kon ballengooien, touwtje trekken en ze waren muzikant. Het duo An & Jan. Ze trokken met een woonboot van de ene kermis naar de andere. Toen ik in 1949 werd geboren, laag die boot dus toevallig in Hillegom. Ik ben de middelste van zeven broers en zusters”, vertelde Jan mij in een interview voor GrootSneek.
Omdat de ouders van Jan muzikant waren, rolde Jan ook min of te meer het vak in. Met het duo ‘De Helderse Jantjes’ trad hij meer dan 35 jaar op met zijn accordeon en een keyboard op bruiloften, partijen en kermissen. Ook werkte hij vijf jaar als vrachtwagenchauffeur en verdiende hij zijn brood in de offshore en op een koekfabriek. Uiteindelijk werd Jan toch weer muzikant, dat duurde tot de DJ’s hun entree deden. Jan verkocht z’n instrumenten en ging op zoek naar een draaiorgel. Hij en zijn vrouw Jeanet hebben toen de spaarcentjes bij elkaar gelegd en kochten draaiorgel De Paardekop. Dat was in 1995.
“In Sneek was al een jaar of vijf geen draaiorgel meer, voor mij zat Mulder er met ‘De Milord’. Nadat hij er mee was gestopt mocht ik in Sneek spelen. Eerst was dat alleen maar op het Schaapmarktplein. Later kwam daar gelukkig verandering in en nu speel ik op zaterdag vanaf half elf op verschillende plaatsen in het centrum van Sneek”, aldus Jan tijdens het interview in 2018.
In september 2021 kreeg Jan Boon van overijverige Boa’s te horen dat hij in verband met de coronamaatregelen voorlopig niet mocht spelen. “Ik word namelijk gezien als evenement en dat betekent geen muziek op straat, er staat volgens de Boa`s een boete van 5000 euro op”, liet Jan in een mailtje aan de redactie van GrootSneek weten. We plaatsten een bericht op onze site en het ging helemaal los op de sociale media. Burgemeester Jannewietske de Vries bemoeide haar persoonlijk met de kwestie.
“De burgemeester heeft zich er persoonlijk mee bemoeit, ze vroeg zich af wat er nu allemaal aan de hand was. Toen ze al die boze reacties had gelezen van de Snekers, heeft ze besloten ‘dat het orgel moest weer komen’. En dat is dus geweldig. Ik wil haar dan hierbij ook hartstikke bedanken, het is een schat van een mens”, liet geëmotioneerde Jan Boon weten.
Zodra Jan weer met z’n draaiorgel in de stad was deden tientallen Snekers en Súdwesthoekers een extra muntje in zijn koperen bakje. Klapper was de bijdrage van kunstenares Nanke de Jong, die een kunstwerk aan Herbert en Rick de Vries verkocht. De Sneker kappers hadden er maar liefst 330 euro voor over.
Jan had een bijzondere verhouding met Sneek. “Als ik mijn kinderen niet had gehad, was ik naar Sneek verhuisd!”
Jan Boon, een man die jarenlang op muzikale wijze gezicht gaf aan Sneek is niet meer. Een groot verlies. In de eerste plaats voor zijn vrouw, kinderen en kleinkindere. Maar ook voor Sneek. Ik eindig met een vers dat ik voor hem schreef. Rust in vrede Jan!
foar Jan Boon
Orgelman
tuerlek bliëfst un Hollanner
- één fan de andere kant fan ’e Dijk -
mar dou bist allang gyn freemdeling
mear in Jeruzalem dat Sneek hyt
hoarst helemaal bij de stad
en anders dyn monumentale
draaiňrgel de Paardekop wel
prachtech astou op saterdagen
út dy kartonnen boeken
fol gaatsjes en gleufkes
de moaiste klanken toverst
ut is dan krekt ňf lope dy steile
Súdwesthoekfriezen en Snekers
un bitsje fleuriger as deur- de - weeks
ut Oasterdyk over
ondertussen laast dyn
koperen geldbakje ritmys klinke
op ’e klanken fan de Zangeres zonder naam
ňf un mondaine Weense wals
moaier kanst ut nyt krije
Henk van der Veer
|
| |
