| |
 |
19 òktober om 19:40 |
| |
Tòt stòf…
Fandaach appte un maat fan mij un foto fan ut graf fan syn ouders. Hij was der bezech weest om ut monument skoan te maken: ‘Want ut is binnenkòrt wear Allersielen…’ Ut is dêrom ok helemaal nyt su apart dat myn laatste interviews te maken hadden met ut tema ‘overleiden’. Ik praat eigenlek noait over ‘doad’ at ut over minsen gaat. Miskyn is ut onbewust un ‘ferbloemen’ en past ‘doad’ tòch wel in ut Snekers. Immers, ik was ut tòch dy’t altyd ferkondegde ‘dat je in ut Snekers noait ferstòppertsje speule kanne’.
Fanmòrren brocht ik twee mannen, begin tachtegers dy’t nòch nyt su lang leden ( òf sú ut altyd gister bliëve?) hun frouwen ferloaren hadden, bij mekaar. Intêns ferdrytech. Roaie draad in ut gesprek was ‘hoe gaan je met ferdryt om, hoe ferwerk je ut’. Dat is foar iedereen dy’t ut overkomt fanself wear anders. Skriëve kan un fòrms fan ferwerking weze.
Disse beide mannen hewwe sonder dat se ut fan mekaar wisten un boek skreven, wêr’t omsiën en ouskeid nimme sentraal in staan. Ut wurdde fanmòrren un emoasioneel gesprek, mar ut was seker goëd om te doën.
Fanavend sprak ik met un jonge meid (21) dy’t sinds kòrt werkt as útfaartbegeleidster. Inderdaad Susanne Visser. Ik interviewde har in april fan dit jaar ok al over har ambisy om te gaan werken in de ‘útfaart’. Deur ut interview is Susanne in kontakt komen met un útfaartbegeleider. Un bysònder follow-up ferhaal.
|
| |
