|
|
30 jannewary om 08:32 |
|
Omrop Fryslân kollum, 30 jannewary
Skoaie & Funding
Yts wat ik fan húsút nyt metkregen hew, dat is skoaie. De haan op houwe. Dęr moesten se bij oans thús niks fan hewwe. Je self ręde kanne, nyt ouhankelek weze fan un ander, was ut adagium. Tňt in ut overdrevene, teminsten dat fond ik, toe.
As jonkje op 11 november achter ut múzykkňrps fanou Húsman syn speultún antoffele met oans lampions. Dan mocht ik na ouloop nyt met om bij de deuren langs. “Nee, machst wat lekkers bij pappe in’e winkel útsoeke, gyn skoaierij”, sei moeke.
Later toen myn ouwelui fanút hun eigen hús naar un huurhús ferhúsden, hadden se recht op huursubsidy. Must miene dat myn fader dat hewwe wú, gyn denken an. Wear was ut: “We ręde oans self wel”.
De oulopen weken bin ik druk an ut skoaien, teminsten su kanne je ut noeme, al sęge Marcel en Matthijs dy’t met mij ut Stichtingsbestuur Monument Synagoge Sneek fňrme ut krekt un bitsje anders: “Henk doet de funding”.
Selden hew ik mij su motifeard foëld om met te werken an un sinfol projekt: De oprichting fan un monument fan de Verdwenen Gemeenschap in Sneek. En dat is écht noadsakelek.
Foarege week skrok ik fan ut bericht dat hast un kwart fan’e Nederlaanse jongeren en jongfolwassenen de Holocaust in twifel trekt. Ut hoe en het fan ut ondersoek ken ik nyt, mar ut is folkomen absurd en kwetsend om de massamoard op Joaden te ontkennen.
Toen un geskiedenis learares bij Jinek an tafel fertelde dat se sęgen en skriëven mar 3 uurkes op jaarbasis an ’e Tweede Weareldoarlňch bestede kan, wist ik ok futdaleks dat je dy kyndes niks kwalek nimme kanne. Dy wete simpelwech nyt beter. Mar hoe sit ut dan met al dy ouders?
In ’e tiid dat ik nňch skoalmeester/learaar was, nam ik de kyndes met. Poetsten we de messingplaatsjes op’ e strúkelstienen skoan. Leiden even de haan op ut monument bij de Groate Kerk en liet ik de learlingen de 4 namen fan ’e fermoarde jonges in ’e Sneker Bloëdnacht lúdop foarleze, omdat ut fan wezenlek belang is. Bewustwurding.
En dęrom foël ik mij geweldech motifeard om al dy fondsen en partikulieren an te skriëven om un substansieel bedrach over te maken, sudat ut monument der ok komt. En at dat monument straks realiseard is, dan bliëft ut der nyt bij. Ut sal un plak wurde om ut ferhaal over de Holocaust, heel dichtbij te fertellen. Kear op kear, kear op kear.
Dęrom bin ik met funding bezech mar ok om bewustwurding en draachflak te kreëaren, sonder polarisasy. Want, dat is un boaiem węrop’t antisemitisme, haat en diskriminasy folop bloeie kan. Bliëf waaksem.
En funding? Dat is wat anders as skoaie, want dat doën ik nyt. |
|