| |
 |
6 maart om 08:44 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 6 maart
Kievitseiers soeke in de seuvende hemel
Dit wurdt un klein In Memoriam. Un paar weken leden is un oud-klasgenoat fan mij overleden. Ik kwam de rou advertęnsy in un papieren krant teugen. Geert.Geert en waren skoalmaten. Earst op ‘e Eben Haëzer skoal an ut Oud-Kerkhof in ut hartsje fan’e stad en later in’e Noorderhoek dęr’t toen de gloëdnieuwe Groen van Prinstererskoal boud wurdde. Dy skoalen hadden onbegrypleke namen foar lagere skoalkyndes.
Later hoarden we trouwens dat ut wel betekenisfolle namen waren foar ut Protestaanse deel fan de Sneker befňlking. Fan beide skoalen is ondertussen niks mear over. Sloopt. De gevel fan’ e ene en un prachtech mozaďekwerk fan kunstnares Cobie Doevendans is wat der nňch stňflek rest. Su gaat dat.
Teruch naar Geert. Hij is dus nyt mear onder oans, fertrokken naar de andere kant fan’e Frankerfaart om ut mar us poëtys út te drukken. Geert woande met syn broers en miende ik suske flakbij de masinefabryk fan Hubert an’e Franekerfaart. In un klein húske. We woanden dęr in’e Noorderhoek fňlgens mij allemaal in fan dy kleine húskes. Ut leven speulde um op straat ou.
Dat deed ut seker bij Geert in ut foarjaar. Dy jonges fan Lageveen waren baas eiersoekers. Kievitseiers wel te ferstaan.
Toen ik Geert syn overlijdensadvertęnsy las docht ik futdaleks wear an ut eiersoeken. Wij droegen in Sneek noait petten, mar Geert deed dat in ’e eiersoekerstiid wel. Dan had y wear un loopke naar ut laan bij de Amearikaanse wynmole deen en liet hij foarsichtech de eikes siën. Súver un bitsje geheimsinnech. Want dy eiers ferkocht Geert dan an opkopers, nňch wechdúkt in dikke winterjassen, bij de brandwearkaserne.
W.K. Adema, de skoënmaker, was su’n opkoper en dy deed de eikes heel foarsichtech in kisten met boekweitdoppen. Hij fleide se del. Un ritueel gelyk. Ferder seiden Adema en dy andere kearels nyt al te feul op dinsdachmňrrens, want op dy dach stonden se in ut skaad fan’e Groate Kerk. Dy eiers wurdden deurferkocht an dúre hotels ‘in het westen des lands’.
Hoe betider dat de eiers fonden wurdden, hoe hoger de pries. Ut lukte Geert altyd wear om un heel soad eiers te finen en hij had dan de búze ok fol met silvergeld. Dat gaf blykber status, sňnder dat Geert dat self besefte.
Ut is wear maart en ut sal nyt lang mear dure ňf ut earste kievitsei wurdt wear fonden en de Kommissaris fan ’e Koaning gaat met de eiersoeker naar ut nęst toe. Der binne teugenwoardech hele protokollen foar, want eiers ferkope an mantsjes met ferwearde koppen is der nyt mear bij.
Wat ik nou út’e groan fan myn hart hoop is dat Geert op ut plak dęr’t hij nou is, wel gewoan eiersoeke mach.
Dat sú foar hem de seuvende hemel weze!
|
| |
