| |
 |
16 april om 13:41 |
| |
Sprankelend muziektheater OCKE laat gerenoveerde Martinikerk bruisen
Muziektheater ‘Ocke’ zorgde de laatste drie dagen van vorige week maar liefst evenzoveel keren voor een ‘volle bak’ in de prachtig gerestaureerde Martinikerk van Sneek. ‘Met trots mogen we stellen dat de renovatie de Martinikerk in vele opzichten op een nieuw niveau heeft gebracht. Ook muzikaal. En dat willen we graag delen met jullie: mensen uit Sneek, maar ook ver daarbuiten’, al dus het geschreven welkomstwoord in het keurig verzorgde programmaboekje.
Daarmee werden Anne Oosterhaven en Clara Rullmann, die voor de ideeën, teksten en muziek zorgden, op pad gestuurd. In zeer korte tijd, het 45-koppige projectkoor begon pas in februari van dit jaar met de repetities, is er een prestatie van voormaat neergezet. De afgelopen weken werd de gerenoveerde Martinikerk een meertalig ‘Brűsplak foar de Mienskip’ met als hoogtepunt de drie voorstellingen. Hulde Oosterhaven en Rullmann!
IJzersterk verhaal
Het ijzersterke verhaal rond Ocke Ockingha ( ‘is it wier bard?’) vormt het hart van de muzikale productie. Het project- en jeugdkoor uit de eigen gemeente Súdwest-Fryslân, de professionele acteurs Klaasje Postma en Björn Sinnema, die op overtuigende wijze de hoofdrollen van ‘beppe Tine’ en kleinzoon Simon op zich nemen. Prima muzikale solisten, de zangers Nynke Gijsen en Reinout Weima, de virtuoze organist Bob van der Linde, hoboďste Inge Ariesen, band en strijkorkest, zorgen voor een hoog niveau. De techniek is in goede handen van Johan Velthuis. De orgelimprovisatie van Bob van der Linde, heel netjes ‘in het stuk geschreven’, is een pareltje.
De voorstelling begint in het sfeervolle blauwe licht (warm en mooi) van de kerk, als bouwopzichter Simon, in Friso-trui, een gevonden kistje op het podium zet. Beppe Tine, bij wie hij woont, kan vervolgens haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en maakt het kistje open. Als het stof weggeblazen is leest krasse Tine voor (de rol is Klaasje Postma werkelijk op het lijf geschreven!!) wat er in 1685 heeft plaatsgevonden. Organist ‘Ocke’ schreef toen een ‘Cantate Renovatium’, die echter nooit is uitgevoerd. Tine, voorzitter van het koor, zorgt ervoor dat er alsnog een Ocke Cantate wordt gespeeld:
De oude tijden, die zijn al lang vervlogen
Maar de kist van Ocke, die gaat altijd met ons mee
Ja zijn cantate, Hosannah in den hoge
Is onze topper, en dat is zeker geen cliché
Kijk es hier! Zo! Martini met een nieuw gezicht
Het moment is daar, waar we zo op hoopten
De luiken hoeven niet meer dicht
De deur gaat van het slot, wij zijn geopend!
Na afloop van de voorstelling was het één en al blijde gezichten bij de honderden bezoekers. De Martinikerk, in het hartje van de stad, boven op de terp, heeft met ‘Ocke’ voor een ‘Brűsplak foar de Mienskip’ gezorgd.
Laat het een opmaat zijn naar meer! Het verleden wordt meegenomen naar de toekomst, ‘der is mei Ocke in slinger oan jűn’. Chapeau voor al die vele vrijwilligers!
 |
| |
