| |
 |
4 mei om 22:31 |
| |
Kinderen lezen eigen geschreven teksten voor bij Sneker monumenten
SNEEK- Dit jaar is de RK Bonifatiusschool uit Sneek adoptieschool van het monument. Zij leggen op 4 mei bloemen bij het gedenkteken. Twee leerlingen uit de bovenbouw van de school, Melanie Matthews-Brzozowski en Sanne van der Meer lazen vanavond zelfgeschreven teksten voor bij het monument aan de voet van de Martinikerk en het Joods namenmonument in de stadhuistuin. Eerder was er op school al aandacht aan oorlog & vrede in het algemeen en de Tweede Wereldoorlog in het bijzonder besteed.
Leven in oorlog
Oorlog, schuilen, je hoort alles, je ziet alles wat nooit meer verdwijnt…
Wat je altijd in je gedachten houdt: wapens, bommen, alleen maar hopen dat er niks met iemand gebeurt…
De beelden van mensen die gevangen worden of dood worden gemaakt, blijven altijd in je gedachten…
Nu hoop je dat de oorlog niet in ons land meer voorkomt, nergens meer…
Maar hoe is het om in oorlog te leven, met bommen, geweld en gewonden?
Je hoopt dat er uiteindelijk vrede heerst in de wereld.
Oorlog, wie heeft het uitgevonden…?
Waarom bestaat het eigenlijk…?
Melanie Matthews-Brzozowski
Leven met oorlog
Dat is iets van vroeger heb ik lang gedacht
Maar dat het nu zo dichtbij is, had ik nooit verwacht
Ik nu een tiener, mijn opa ook 78 jaar geleden,
Zijn verhalen die hij nu nog vertelt, leken voor een kwaad jongensboek te zijn geschreven.
Verstoppen, vluchten, geen licht en eten, geen veilige plek ,
Ook nu, zijn overal ter wereld, mensen op zoek naar een veilige stek
Het missen van een huis, familie en vrienden, moet verschrikkelijk zijn,
Leven in vrede en veiligheid, is echt fijn!
Ik ben soms bang dat een oorlog mij ook gebeurt,
En dat alles om mij heen, grijs en donker kleurt
Laten we daarom proberen, met respect naast elkaar te staan,
Waar we ook vandaan komen, wie we willen zijn en waar we willen gaan
Met de wereld een klein beetje mooier maken, is niks mis,
En laten we hopen dat oorlog, dan ooit weer geschiedenis is
Sanne van der Meer
 |
| |
