|
|
26 júny om 08:29 |
|
Kollum Omrop Fryslân
Lewinksi & ut Odense Huis
Lewinski, ut groatste húskamerresataurant fan Fryslaan, staat an’e Waterhoenstraat in Sneek. De naam ferwiest naar de ouwe Sigarefabryk Cuba fan P. Gorter, dy’t oait, rond 1900, in ut gebou festegd was.
At je dęr nou over de drempel stappe dan wane je je in un hippyweareld én ut is der heel eigensinnech. Ok un bitsje ondeugend want de naam Lewinsky roept futdaleks assosiasy’s op met un seksy knipooch naar de frou dy’t president Bill Clinton tňt un ongekende klimaks wist te brengen.
Foarege week woënsdach was ik bij Lewinski foar de opening fan ut seuvende Odense Huis in Fryslaan.
Un Odense Huis is un inloophús foar minsen met demensy en geheugenferlies, foar mantelsňrgers en hun family- en fryndekring. Der is rúmte foar ontmoeting, ondersteuning, aktiviteiten en adfys.
De Odense Huizen binne oprichten deur Martine Adema en Niels Nijdam.
Wat mij woeënsdachmiddach su trňf en ontroerde waren de indrukwekkende ferhalen fan al dy ervaringsdeskundegen, minsen dy’t in hun eigen omgeving konfronteard wurdden met Alzheimer.
Ut ferhaal fan dyselde Martine:
“Myn Tom wurdde su siek, hij kreech Alzheimer op jonge leeftyd. Dou komst dan in un rouproses, terwyl dyn partner der nňch is”, fertelde Martine. “Je wete gewoan nyt węr’t je naar toe mutte. We wúden eigenlek fer bij ut sňrchsysteem futbliëve. Wat un gesoademieter, denkst dan. Astou wel in dy molen komst dan geefst ok toe datstou Alzheimer bij dij onder de leden sit.”
“Dat is foar dygene met demęnsy écht un ramp. ‘Doën gewoan teugen mij’, sei Tom heel faak teugen minsen. Hij wú nňch gewoan in ’e maatskappij metdraaie, su lang at ut nňch kon. Foardat minsen met Alzheimer in ’e dachbesteding komme mut der yts preventyfs weze, dęr’t minsen met hun ellende terecht kanne.”
En tňch sach ik woënsdachmiddach un soad blije minsen, niks gyn jammerhouten. Ut gekke was dat ik mij oufroech ‘wie fan al dy lui súden nou Alzheimer hewwe?’ En dat was en is fňlgens mij de kern, dy fraach stelle je nyt. At minsen dat fertelle wille komme se wel bij je. Dat deed un Sneker man, feul jonger as ik.
“Oans weareld stond foarech jaar op’e kňp, toen bij myn frou de diagnose Alzheimer fasteld wurdde. We binne in kontakt kommen met Martine en Niels. Nou is ut Odense Huis un feilege haven en un plezierege omgeving.
‘Wat kan ik foar dij doën’, froech ik myn stadsgenoat. Syn antwoard: Geef bekendheid an’e Odense Huis!
Bij dissen kearel!
|
|