| |
 |
3 júly om 08:37 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Onder bikers in Arum
De geur fan benzine en lasdampen omarmt oans as un deken at we de mancave fan Piet Wierda in Arum binnenstappe. Tegare met fotograaf Tom Coehoorn bin’k op pad om wear un ferhaal fan un mancaver op te halen foar ut glossy tydskrift węr’t ik foar skriëf.
De wňnderleke scene fan bikers is foar mij un folkomen andere leefweareld as myn eigen. Helemaal at ut lui binne dy’t liefdefol over de Harley Davidson prate.
Ik foël mij rap thús tussen dy fanatike moterliefhewwers, de mannen met de tatoos op’e arms as kabeltrossen su dik. Piet raakte as jonkje oait besmet met ut moterfirus, dat gebeurde in Skarnegoutum.
In un werkplaats, de boël un bitsje anfege, bútendeur ut onkrúd futhale om úteindelek self sleutele te maggen an’e moters, an’e Harley’s.
Ik kan mij Tony Leenes út Lemmer nňch herinnere, toen ik op besoek was in syn ‘Indian Motorcycle Museum’. Tony ‘Indian’ Leenes kreech un groep fan 50 Harley-bikers op fesite. Hij stelde de fraach welke Harley ut moaiste gelúd had fan’e groep.
Un bear fan un kearel, de foarsitter, sei ‘dat zal die van mij wel zijn’. Tony antwoardde ‘het mooiste geluid van een Harley is als hij van de zijstaander afsodemieterd’. De captain ging staan en froech Tony ‘weet je wel met hoeveel Harley liefhebbers we hier zijn?’
‘Jazeker’ sei de Lemster, ‘55, but I’m not impressed!’
In Arum saten gyn 55 man, dęr komme elke donderdachavend un ploegje fan su’n man ňf 10 man. Dy prate rustech over hun gesameleke passy, sleutele an’e moters, fertelle over ut Eastereinder dňrpsfeest, dęr’t een fan’e maten op ut poadium in’e feesttent op’e knibbels gingn was om syn fryndin ten húwelek te fragen. Dy maten songen ferfňlgens ‘You never walk alone’.
Hele sosiale figuren, dy’t de haan opsteke at se un dňrpsgenoat teugenkomme. Un kearel dy’t dat oait us nyt deed kreech de bijnaam ‘Piet swaait nyt!’
Smulle fan disse ferhalen. Autentike stoere kearels met faak un oh su’n klein hartsje. Dy’t op poppeslok bij Piet en syn frou kwamen met miny-Skerjontsjes. Klompkes foar de kleine jonge, met dęrop ut finjet fan’e mancave út Arum.
At Tom en ik un paar uurkes later de mancave ferlate, hewwe we tegare un swart t-shirt an, met datselde logo. Un boksbeugel en un flammende útlaat.
Fandaach trek ik dat t-shirt an, want ik bin ok un biker, un E-beker út Sneek. De echten woane in prachtdňrp Arum.
|
| |
